‘Hindi ko talaga sila pinagbantaan. Paano ko naman iyon magagawa?’Wala ng sinabi na kahit na ano si Nick. Isang linggo ang nakalipas, opisyal ng inilipat ang training center sa bago nitong lokasyon. Maliban sa private space ni Nick sa third floor, na-furnish na ang first at second floor at handa ng magbukas para sa business. Sa araw na iyon, parehong sinama nila Conroy ta Harold ang kanilang mga tauhan para tumulong sa center. Nagdala rin sila ng ilang gift baskets at flowers at nilagay iyon sa reception counter para i-celebrate ang opening ng training center. Nagsindi rin sila ng mga firecrackers kaya mas naging maganda ang opening ceremony. Patuloy na pinapaalalahanan ni Conroy ang mga tauhan niyang gumalaw at tumulong, sobrang seryoso niyang tingnan. Habang nakatingin sa mga taong naghahakot ng mga gamit papasok, pati ang mga personnel na busy sa store, hindi napigilan ni Cameron na maging masaya sa kung paano ang takbo ng kanilang paglipat.Bigla siyang napatingin sa kot
Nang makita na biglang naging matulungin si Cameron, tinaas ni Waylon ang kilay niya. “Anong meron sayo ngayong araw?”Nilagay ni Cameron ang soup sa harap niya. “Dinner lang ‘yan. Wala namang nangyayari?”Ngumiti si Waylon at tinikman ang soup. “Medyo maalat.”“Maalat?” Tumayo si Cameron. “Uulitin ko na lang.”Hinawakan ni Waylon ang kamay niya at tumingin sa kaniya. “Nagbibiro lang ako. Tikman mo. Hindi naman maalat.”Hindi nagsalita si Cameron.Hinila siya ni Waylon papunta sa maniyang hita at hinaplos ang kaniyang pisngi. “Hindi mo naman kailangan ipilit ang sarili mong gawin ang bagay na hindi kung saan hindi ka naman magaling. Hindi naman kailangan magaling magluto ang asawa ko.”Niyakap siya ni Cameron at nilubog niya ang kaniyang ulo sa leeg ni Waylon.Napahinto si Waylon at hinawakan ang buhok ni Cameron. “Anong problema?”Mahina ang boses ni Cameron na nagsalita, “Ikaw ang nakakita ng store, ‘di ba? Sinungaling.”Nanahimik si Waylon. Hindi niya inamin pero hindi rin
“Aray…”Habang unti-unting bumabalik ang malay ni Maisie, tanging ang pumipintig lamang niyang ulo at masakit niyang katawan ang kaniyang nararamdaman, para bang nabangga siya ng sasakyan. Nagsalubong ang mga kilay niya sa sakit ngunit wala siyang lakas para labanan ito.Halos hindi niya maaninag ang anino ng lalaking nasa dilim ngunit naamoy niya ang kakaiba nitong Gucci cologne, binabalot nito ang hangin sa paligid.Nanatiling tahimik ang lalaki habang dinidikit nito ang katawan sa kaniya, hinahalikan at dinidilaan ang kaniyang makinis na leeg…Kasabay nang bukang-liwayway, suminag na ang araw.Biglang idinilat ni Maisie ang kaniyang mga mata. Nagulantang siya nang makita niya ang sariling nakahubad sa kama katabi ang isang taong hindi niya nakikilala. Nakatalikod ito sa kaniya.Namutla ang mukha ni Maisie nang bumalik sa kaniya ang mga alaala mula kagabi. Hindi iyon panaginip lang!Paano siya napunta rito?Ang tanging naaalala lang ni Maise mula sa mga nangyari kagabi ay nag
Sa airport ng royal capital of Bassburgh…Sa gitna ng hindi mabilang na mga turista, isang mag-ina ang lumabas. Lahat ng tao ay nakatingin sa kanila.Ang totoo, isang ina at tatlong magagandang bata ang kasama niya.Mahinhin at napakaganda ng babae. Ang kumuha sa atensyon ng mga tao ay ang napakagandang batang babae na buhat-buhat nito sa isang braso. Kulot at makapal ang buhok ng batang babae, dahilan para magmukha siyang manika.Ang dalawang magkamukhang dalawang batang lalaki na sumusunod sa kaniya ay napakaganda rin ng features ng mukha, isang pares ng makikinang at kulay amber na mga mata, kulay dark brown na buhok, at napakaputing mga balat. Parang hindi sila totoo!Inalis ng babaeng nakatayo sa harapan ng BMW ang kaniyang sunglasses. Pinapanood niya si Maisie Vanderbilt na karga-karga ang isang bata at ang dalawa pang nakasunod rito, napasingjap siya sa gulat. “Grabe, Zee! Tatlo kaagad ang anak mo sa isang pagbubuntis lang?”Wala siyang masabi nang makita niya ang apat! Hi
Ang matalim na tingin ng lalaki ang tumambad kay Maisie nang lumingon siya. Natulala siya dahil sa mukha nito.Maputi ang balat ng lalaki, napakaganda ng features ng mukha nito, kapansin-pansin ang kulay amber nitong mga mata na tila mayroong tinatagong lalim, at isang linya ng maninipis na labi na kasing talim ng kutsilyo.Kamukhang-kamukha nito sina Colton at Waylon. Pareho din sila ng kulay ng mga mata!Nalaman lang ni Maisie na triplets ang magiging anak niya noong nasa labor na siya sa Stoslo. Walang namana sa itsura niya ang panganay at pangalawa niyang anak. Pero, mayroong kaunting pagkakahawig sa kaniya ang bunso na mayroong itim na itim na buhok–kapareho din ng lalaking nakatayo sa harapan niya ngayon.Nagdilim ang mga mata ni Maisie habang tinititigan niya ang lalaki sa harapan niya.‘Sino ang lalaking ito? Anong relasyon niya kay WIllow?’Naka-focus ang mga mata ni Nolan Goldmann sa mukha ni Maisie. Nagsalubong ang kaniyang mga kilay. ‘Ang babaeng ito…’Nang makitang
”Alam ng lahat na isang VIP si Nolan na minsan na rin inimbita ng royal family ng Stoslo, at kaibigan niya rin ang prinsesa ng Stoslo. Natural lamang na nakita na niya ang commemorative medal ng royal family. Makikita niya ang tricks ni Maisie kahit na mayrooon man itong maipakita!”Ngumisi si Maisie. “Bakit ko ipapakita sa iyo ang ganoong kahalagang bagay?”Pinapahawatig nitong hindi siya karapat-dapat!Nanginginig na sa galit si Willow pero mayroon pa rin ngisi sa mukha niya. “Ibig bang sabihin ay wala kang lakas ng loob na maipakita iyon?”“Tingnan mo siya, Nolan. Sinungaling siya. Alam niyang minsan ka ng bumisita sa royal family at makikilala mo ang medal. Kaya wala siyang lakas ng loob na ilabas iyon.” Ibang-iba ang ugali ni Willow pagdating kay Nolan.Seryosong tumaas ang maninipis na labi ni Nolan. “Ideya ko ang pagbabayad ng $150,000,000. Ideya ko rin ang pagkuha kay Zora bilang designer namin. Kaya naman, palalagpasin ko ang nangyari ngayong araw kung mapapatunayan mong
Dinaka ni Maisi ang cell phone papunta sa balcony at sinagot ang tawag. “Anong nangyari, pinagsisisihan na ba ni DIrector Vanderbilt ang ginawa niya?”Nagngangalit ang mga ngipin ni WIllow sa inis nang marinig niya iyon. “Maisie, huwag kang magpakampante.Karangalan mo na handa kaming bayaran ka ng $150,000,000 para magtrabaho sa amin!”“Oh talaga? Parang pinapalabas mo namang kailangan na kailangan ko ng milyones niyo.” Sumandal si Maisie sa balcony habang mayroong ngiti sa mga labi. “Dahil hindi naman sincere ang collaboration na ito, huwag mo na akong tawagan.”“Sandali!” Sigaw ni Willow, umupo siya sa kaniyang office’s desk at ngumisi. “Maisie Vanderbilt, huwag mong kalimutan na hawak ko pa rin ang video.”Unti-unting nagdilim ang ekspresyon ni Maisie nang marinig niya ang salitang “video.”Ngumisi si WIlow nang wala siyang narinig na sagot sa kabilang linya. “Kung ayaw mong ilabas ko ang nangyari noon, pinapayuhan kitang pumunta rito at makipag-usap sa akin bukas nang umaga.”
‘Humingi ng patawad? Gusto niyang bumalik ako at humingi ng patawad kay Willow?’Ngumisi si Maisie at tiningnan nang masama si Nolan. “Mamamatay muna ako.”Hindi inaasahan ni Nolan na bukod sa matapang at mayabang ang babaeng ito, matigas rin pala ang ulo nito. Naninigas ang mukha niya sa inis. “Kung hindi ka hihingi ng patawad, mabubura ang pangalan ni Zora sa fashion at jewelry field bukas.”Noong una ay ayaw niyang pahirapan si Maisie, pero itinuturing niyang tagapagligtas si WIllow. Mas-set up sana siya anim na taon na ang nakalilipas nang gabing iyon kung hindi dahil sa kaniya.Kahit na wala siyang nararadaman para kay Willow, hindi niya ito iniwanan sa mga nagdaang taon at hindi hinihindian ang mga materyal na pangangailan nito.Talagang hindi maganda ang lagay ng Vaenna Jewelry sa mga nakalipas na taon, kaya naman siya na ang magbabayad ng $150,000,000 kay Zora.Alam niyang kasalanan ni WIllow sampal na iyon, kaya sasabihin niya rin kay WIllow na humingi ng patawad kay Zor
Nang makita na biglang naging matulungin si Cameron, tinaas ni Waylon ang kilay niya. “Anong meron sayo ngayong araw?”Nilagay ni Cameron ang soup sa harap niya. “Dinner lang ‘yan. Wala namang nangyayari?”Ngumiti si Waylon at tinikman ang soup. “Medyo maalat.”“Maalat?” Tumayo si Cameron. “Uulitin ko na lang.”Hinawakan ni Waylon ang kamay niya at tumingin sa kaniya. “Nagbibiro lang ako. Tikman mo. Hindi naman maalat.”Hindi nagsalita si Cameron.Hinila siya ni Waylon papunta sa maniyang hita at hinaplos ang kaniyang pisngi. “Hindi mo naman kailangan ipilit ang sarili mong gawin ang bagay na hindi kung saan hindi ka naman magaling. Hindi naman kailangan magaling magluto ang asawa ko.”Niyakap siya ni Cameron at nilubog niya ang kaniyang ulo sa leeg ni Waylon.Napahinto si Waylon at hinawakan ang buhok ni Cameron. “Anong problema?”Mahina ang boses ni Cameron na nagsalita, “Ikaw ang nakakita ng store, ‘di ba? Sinungaling.”Nanahimik si Waylon. Hindi niya inamin pero hindi rin
‘Hindi ko talaga sila pinagbantaan. Paano ko naman iyon magagawa?’Wala ng sinabi na kahit na ano si Nick. Isang linggo ang nakalipas, opisyal ng inilipat ang training center sa bago nitong lokasyon. Maliban sa private space ni Nick sa third floor, na-furnish na ang first at second floor at handa ng magbukas para sa business. Sa araw na iyon, parehong sinama nila Conroy ta Harold ang kanilang mga tauhan para tumulong sa center. Nagdala rin sila ng ilang gift baskets at flowers at nilagay iyon sa reception counter para i-celebrate ang opening ng training center. Nagsindi rin sila ng mga firecrackers kaya mas naging maganda ang opening ceremony. Patuloy na pinapaalalahanan ni Conroy ang mga tauhan niyang gumalaw at tumulong, sobrang seryoso niyang tingnan. Habang nakatingin sa mga taong naghahakot ng mga gamit papasok, pati ang mga personnel na busy sa store, hindi napigilan ni Cameron na maging masaya sa kung paano ang takbo ng kanilang paglipat.Bigla siyang napatingin sa kot
“Pero imposible ‘yan. Isang treasured venture sa kaniya itong martial arts training center!’“Hindi tayo magsasara.” Hindi nagmamadaling sinabi ni Nick, “Pero lilipat tayo.”“Lipat… Lilipat?” Nagulat si Dylan. Tumango si Nick, tumalikod siya para tingnan ang mga trabahador at ngumiti. “Oras na para mag move on tayo at lumipat sa ibang lugar.”“Dahil ba nagreklamo ang mga taong iyon tungkol sa atin? Pero saan naman tayo lilipat? Isang dekada na tayong nandito, tapos ngayon lilipat tayo ng wala man lang kahit anong plano para sa future. At saka, kung talagang aalis tayo sa lugar na ito, makakaya ba nating maghanap ng ibang location na mas maganda sa pwesto natin ngayon?” Hindi nagtagal ay nasampal si Dylan sa mukha ng mga sinabi niya nang makarating sila sa entrance ng bagong store at tumingin sa three-story building na nasa harap nila. Hindi lang iyon mas malaki sa dati nilang training center pero meron pa itong tatlong palapag!“Holy crap, boss! Ang laki ng lugar na ito.” “
Paalis na si Cameron sa office nang bigla siyang pinahinto ni Nick. “Saglit lang.”Tumalikod si Cameron at ngumisi. “Napag-isipan mo ba ba? Lilipat ka na?”Binaba ni Nick ang glass sa kamay niya. “Nagtataka ako. Bakit ba gusto mong tulungan ako?”Nagulat nang ilang sandali si Cameron at kalmado siyang sumagot, “Siguro dahil kaibigan na ang turing ko sayo.”Napahinto nang ilang sandali si Nick. “Kaibigan?”“Tama ka. Ikaw, Nick Wickam ay kaibigan ko na. At dahil kaibigan na ang turing ko sayo, natural lang na tulungan kita.”Matapos iyon sabihin, umalis na ng opisina si Cameron.Yumuko si Nick at ngumiti.‘Kaibigan? Ang sarap naman pakinggan ‘yon.’Sa kabilang banda ng lugar…Nakatingin sila Chadwick at Sapphire sa babaeng pula ang buhok habang binibigay nito ang ilang pera sa kanila tapos nagpalitan sila ng tingin. Sa katunayan, nagulat sila sa ginagawa ng babae. “Kunin niyo na. Hindi ko na kayo guguluhin sa susunod, at ito ang pera na ibabalik ko sa inyo.” Inabot ng babaeng
“Huh?”“Sinabi sa akin ni Dylan na hindi plano ng landlord na iparenta ang lugar kay Nick para mapagpatuloy nito ang martial arts training center doon. Sinabi niya sa akin na nagmakaawa si Nick sa landlord para pumayag ito na rentahan ang lugar pero hindi sinabi sa akin ni Dylan na may deadline ang rental contract na binigay sa kanila ng landlord.”Pinag-isipan ‘yon ni Cameron. “Pero sinabi ng landlord na epektibo lang ang lease para sa 15 years at may 5 years pang natitira. Ibig sabihin na kahit ano pa ang gawing gulo ng training center, matatapos pa rin ang rental contract.”Nag-iwas ng tingin si Wayns mula sa kaniya at mahigpit niyang kinagat ang labi niya at hindi nagsalita.Binalot ni Cameron ang braso niya sa leeg ni Waylon at nilapit ang mukha niya rito. “Hindi umayon ang sinabi ni Dylan sa sinabi ng landlord pero sa tingin ko ay hindi magsisinungaling si Dylan tungkol sa training center.“Bukod pa doon, masayang pinakita sa amin ng landlord ang store at bukod pa doon bago
Pagkatapos sabihin ‘yon, nagpatuloy siya. “Huwag kang mag-alala. Pwede kong bayaran ang kalahati non.”Agad din siyang tuning kay Harold. “Wala ka bang gagawin para ipakita ang sinseridad mo?”Tunog mapagbigay si Harold. “Tutulong din ako sa hatian. Baka magawa kong maglagay ng $750,000 hanggang $1,000,000 sa babayaran.”Narinig ni Cameron ang dalawang tao sa likod niya na iniisip na ang tungkol sa paghahati ng gastos para mabili ang store at natawa siya. Humalukipkip siya at tiningnan ang dalawa. “Hindi ko inakala na ganito kayo kabait.”Sumagot si Conroy. “Kinikilala na kita bilang kapatid ko. Paanong hindi ako magiging mabait sa hati ko?”Hinampas siya ni Cameron sa braso. “Maganda ‘yan, kapatid. Mula ngayon, iwan natin ang away natin sa nakaraan at ituloy ang samahan natin hanggang sa mga susunod na mga araw. Magpanggap lang kayo na walang nangyari. Mula ngayon, kayong dalawa ay nasa ilalim na ng proteksyon ko.”Nagpalitan ng tingin si Conroy at Harold at sabay na sinabing, “
Inangat ni Cameron ang mata niya at sinabing, “Hindi na masama. Hindi pa ganoon katagal pero gumagaling ka na sa pag-amin ng mali mo. Mukhang natuto ka na ng leksyon mo.”Ngumiti si Conroy at sinabing, “Syempre, natutuhan ko na ang leksyon ko.”Ibinaba ni Cameron ang baso ng juice at agad na tinanong ni Conroy ang mga tauhan niya na punuin yon para sa kaniya. “Lahat kayo ay magkakaroon ng reward kapag trinato niyo siya nang tama.”Umirap si Cameron at tiningnan si Conroy.Hindi alam ni Conroy kung bakit ganoon ang tingin sa kaniya ni Cameron kaya tinanong niya, “Anong problema, Cam?”Habang nakangisi, sinabi ni Cameron, “Pamilyar ka ba sa lokasyon ng martial arts center?”Walang pagda-dalawang isip siyang sumagot, “Syempre.”Tumayo si Cameron at naglakad palapit para hilahin si Conroy patayo sa sahig. Pagkatapos, tinapik niya ang kaniyang balikat at sinabing, “Mabuti. Mr. Selfridge, kailangan ko ng tulong mo sa isang bagay.”Nagulat si Conroy.…Tiningnan ng landlord ang kont
Tiningnan ni Harold ang lalaki sa likod ni Cameron. Mabagal na tumatayo ang lalaki mula sa sahig. Inilabas nila ang butterfly knife sa kaniyang bulsa at tumakbo papunta kay Cameron.Nag-side kick si Cameron, tinamaan niya ang leeg ng lalaki at lumipad ito sa kabilang parte ng kwarto bago tumama sa isang paso.Nagulat si Harold.Humarap si Cameron para tingnan siya. Gumalaw ang gilid ng labi ni Harold habang gusto niyang umiyak sa mismong oras na ‘yon.“I… I…”Ngumiti si Cameron at nagdilim ang mukha niya. Tinapakan niya ang hita nito dahilan para mapasigaw ito sa sakit. “Pasensya na!”Lumapit siya habang nakatingin kay Harold habang may mala demonyong ngiti. “Narinig ko na si Mr. Selfridge ang taga suporta niyo, hindi ba?”Samantala, sa private swimming pool…“Mr. Selfridge, dito. Lumapit ka at hulihin mo akooo!”“Mr. Selfridge, dito!”Maraming bagay na nangyayari sa pool.Nakasuot ng blindfold si Conroy habang naglalaro ng tagu-taguan kasama ang ilang magagandang Internet c
“Miss—”Nang may sasabihin na si Sapphire, hinaplos ni Cameron ang ulo niya at sinabing, “Pumunta ka muna sa klase mo. Mahuhuli ka na.”Kinagat ni Sapphire ang labi niya at palingon-lingon siya habang papasok sa paaralan.Nang makapasok siya sa campus, inangat ni Cameron ang kamay niya tinapik ang mukha ng babaeng pula ang buhok. Habang nakangiti, sinabi niya, “Dalhin mo ako sa kapatid mo.”Nagulat ang grupo ng mga babae. Ito ang unang pagkakataon na may nakaharap sila na may death wish pero ito ang gusto nila.Dinala nila si Cameron sa billiard center. Puno ng usok ang center at lahat ng lalaki ay napalingon nang makita sila. Nang makita ng middle-aged na lalaki na naglalaro ng billiard na dinala nila ang babae, inayos niya ang kaniyang tindig at ibinaba ang tako.Lumapit ang babaeng pula ang buhok at sinabing, “Harold, siya ‘yon.”Tiningnan ni Cameron ang paligid. Napansin niya na naka-cast ang ilan sa mga binti nila. Mukhang hindi naging maganda ang nangyari sa kanila nang pu