Nang makarating ang sasakyan sa Southern mansion, halos lahat ng maid ay tulog na.Binuksan ni Mahina ang pinto para kay Cameron at agad na pumunta ito sa courtyard pagkatapos makalabas ng sasakyan.Pero, hindi niya inakala na may makakasalubong siya.Madilim ang ilaw sa paligid at ang ilaw mula sa bahay ang nagbigay sa kaniya ng pagkakataon para makita ang tao na nasa harap niya. Tumigil sa pagtibok ang puso ni Cameron at natigil siya.Habang nakatingin sa magarbong babae na may makapal na makeup, natahimik si Waylon.Tinakpan ni Cameron ang mukha niya gamit ang kaniyang kamay at napuno ng pawis ang palaf niya.Nakalimutan niya na nasa bahay nila si Waylon.“M—” Nang makita ni Mahina si Waylon, halos lumabas ang kaluluwa niya sa gulat. Lumapit siya at tinakpan ng jacket si Cameron. “Miss, ito si Mr. Goldmann. Kaibigan siya ni Mr. Southern.”Kumunot si Waylon. Tumingin siya sa kalahating nakatakip na mukha ng babae at tumawa. “Kailan pa nagkaroon ng babaeng anak si Mr. Southern
Habang nakatingin kay Waylon, tumawa si Cameron. “Hindi ba normal sa'kin na magkaroon ng girlfriend? At saka, nahihiya siya kaya umaalis siya baho magliwanag.”Sumingit ang nakatayong butler sa gilid niya. “Pero sir, nagising ako bago magliwanag, at wala akong nakitang babae na umalis sa bahay…”Tumingin si Cameron at tiningnan siya nang masama dahilan para mas maguluhan ang butler.Ngumiti si Waylon pero walang sinabi na kahit ano.Hindi mahilig magtago ng sikreto si Cameron. Alam na alam yon ni Sunny. Alam niyang may kakaiba dahil sa reaksyon ni Cameron, at seryoso ang mukha niya. Agad niyang iniba ang usapan at tinanong, “Nalaman mo na ba kung sino ang nag-ambush sa'yo?”“Hindi pa pero sa lakas ng loob nila na pumunta sa teritoryo natin para gumawa ng away at atakihin ako nang harap-harapan, siguro ay kumuha sila mg mula kay Fabio para patayin ako.”Pinunasan ni Sunny ang tissue paper ang kamay niya at nagpatuloy. “Mukhang hindi rin nila sinabi kay Fabio ang ginawa nila.”“Ma
“Hindi na kailangan,” desididong sabi ni Daisie. “Hindi ko siya pwedeng bigyan ng gulo. Ayos lang ako basta alam kong ayos siya.”Ngumiti si Cameron pero walang sinabi. Mas gusto niya si Daisie kaysa kay Waylon. Kung tutuusin, malambing siya at mabait na babae. Hindi lang yon, masayahin siya at prangka, hindi tulad ng kuya niya.Kung mayroon siyang nakababatang kapatid tulad niya, ibibigay niya lahat nang pera na mayroon siya.Samantala…Tinitingnan ni Nollace ang account ng The Commune sa study. Hindi nagtagal, napagtanto niyang may kakaiba. Ilang hindi alam na funds ang lumabas mula sa account ng The Commune sa mga lumipas na taon nang nasa The Serpents ang kapangyarihan.Hindi lang yon, kundi hindi lang yon maliit na halaga ng pera. $600, 000 yon tuwing withdrawal.Tinawag niya si Jake sa loob ng study. Si Jake ang binigay na katulong sa kaniya ni Sunny. Inabot niya ang account book kay Jake at sinabing, “Tulungan mo akong malaman kung saan napunta ang fund.”Kinuha ni Jake a
Bahagyang nagulat si Daisie. Nakapanood na siya ng musical, play, at opera pero ito ang unang beses na naranasan niya ang tulad nito. Mapapanood niya lang yon sa pelikula o kapag nasa shoot siya ng show.Kinuha niya ang kaniyang baso at sumandal sa mesa. “Ano sa tingin mo? Masarap sa pakiramdam, hindi ba? Masarap ang tsaa at maganda ang nagtutugtog ng musika sa atin.”Lumingon si Daisie pata tingnan si Cameron. “Mukhang alam mo talaga kung paano magsaya sa buhay.”Sumimsim si Cameron ng tsaa at sumagot, “Well, kailangan nating magsaya habang nabubuhay tayo. Napansin ko na bored ka na kaya dinala kita sa labas para makita ang tradisyon ng isla namin. Kung tutuusin, hindi kita papayagan na bumalik nang walang nakukuha mula sa isla ko.”Habang sumisimsim ng tsaa, sumagot si Daisie, “Alam niyo talaga kung paano maging masaya sa buhay.”“Dahil yon sa lolo ko.” Tumawa si Cameron at kinaway ang kamay niya. “Tradisyunal na lalaki ang lolo ko. Palagi niyang tinuturuan ang dad ko na huwag k
Kumunot si Nollace. “Paano kapag nalaman mo kung saan napunta ang pera?”Sumimsim ng tsaa si Sunny at tumingin sa mesa bago sumagot, “Hindi na sila pwedeng manatili dito. Ito na ang huling awa na ipapakita ko sa kaniya.”Pagkatapos non, idinagdag niya, “Oh yeah, tulungan mo akong bantayan ang tao sa paligid ni Florence. Sa tingin ko ay nagtaksil na kay Joaqin ang iba sa kanila. Hindi niya lang alam ang tungkol doon.”Nakatayo si Daisie sa harap ng pinto. Kumatok siya sa punto dahil narinig niya ang usapan nila.Nang nagda-dalawang isip siya, may waiter na dumating sa likod niya. “Miss, bisita ka ba ng private room na ito? May maitutulong ba ako sa inyo?”Napatalon si Daisie sa takot at kinaway ang kamay niya. “Wala.”Agad siyang umalis.Binuksan ni Nollace ang pinto. Nakita niya ang waiter sa labas ng pinto, nakatitig siya sa direksyon kung saan nawala si Daisie na may nagtatakang mukha.Tumingin siya sa direksyon na yon at pamilyar sa kaniya ang katawan na nasa dulo ng corrid
Pero hindi nakaramdam si Daisie ng kahit anong emosyon doon—sobrang dismayado lang siya.Nalulungkot siya sa pinagdadaanan ni Nollace at sa pagtitiis niya da kapahamakan at sa sitwasyon niya ngayon.Gusto rin ni Daisie na harapin sila kasama si Nollace pero hindi niya pwedeng ibuking si Nollace.Matapos ang mahabang panahon, kumawala si Daisie sa bisig ni Nollace, nanunuyo ang ngalangala niya. “Kailangan ko na umalis ngayon, Nollace. Hindi makakapagpaliwanag nang maayos si Cameron kay Waylon pag hindi niya ako makita.”Hinalikan ni Nollace ang noo ni Daisie, at may bakas ng saya ang lumabas sa puso ni Daisie.Binitawan siya ni Nollace. “Umalis ka na, at huwag ka na lumingon.”Tumango si Daisie, binuksan ang pinto, at lumabas papunta sa corridor.Sumandal si Nollace sa pader, tinaas niya ang ulo niya at huminga nang malalim, kahit na may sandaling ayaw na niyang bitawan at paalisin si Daisie.Pinakalma ni Daisie ang sarili niya at bumalik na sa private room.Nakaupo na sa kwart
‘Bahagyang malalim ang boses niya marahil ayun ay dahil sa maliit niyang katawan. Hindi masyadong nakikita ang hugis ng katawan niya sa kaniyang suot. Pero ang tunay na lalaki ay walang kasing liit ng bewang at balikat niya. Kahit ang kaniyang leeg ay maliit at ang kamay niya ay hindi kasing laki ng sa lalaki.’ Hindi nagsabi ng kahit ano si Waylon, at walang nakakaalam ng iniisip niya. Kinatok ni Daisie ang ulo niya na malayo pa rin ang iniisip. “Hayaan mo na. Baka masyado ko lang iniisip ang mga bagay-bagay.”Sa Parkin Chamber ng Commerce…Hinila ng mga naka-itim na bodyguards si Collin papuntang office. Walang ideya si Collin sa kung ano ang ginawa niya para magalit ang mga tao mula sa Parkin Chamber of Commerce. Tiningnan niya si Buchanon na nakaupo si Couch. “Mr. Gibson, para saan ang lahat ng ito?” “Para saan ang lahat ng ito?” Inisip ni Buchachon ang mga sinabi ni Fabio noong binalaan siya nito kaninang umaga. Kung hindi talaga siya nakahanap ng kahit anong clue, iyon n
Hindi nagtagal matapos masabi ang mensahe, nakatanggap ng tawag si Buchachon mula kay Fabio.May sinabi sa kaniya si Fabio sa kanilang tawag, sumang-ayon si Buchachon sa sinabi niya at ngumiti. “Oo, naiintindihan ko. Huwag ka mag-alala, ako na ang bahala.”Pinatay na niya ang tawag, tumalikod at masamang tiningnan si Collin. “Nakakaawa ka naman Collin. Dahil lumabas na ang plano mo, Hindi ka na pwedeng manatili sa tabi ni Mr. Puzo.”Mabilis na nag-iba ang ekspresyon ni Collin, humawak siya sa paa ni Buchachon. “Naloko talaga ako! Si Ms. Serrano ang nanloko sa akin! Please sabihin mo kay Mr. Puzo na bigyan pa niya ako ng isa pang pagkakataon!”Hindi pinansin ni Buchachon ang iyak ni Collin at kinaway ang kamay niya. Lumapit ang dalawang bodyguard sa likod ni Collin, tinakpan ang bibig nito, hinawakan ang ulo niya at hinawakan ang baba, malakas at madiin ang paghawak niya dito.Napatabingi ang ulo ni Collin, at hinila ng mga bodyguard ang katawan niya pababa sa hagdan. Sa kabila
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa