Alam iyon ni Freyja simula noong una. Hinayaan niya lang na masunod ang nararamdaman niya noong lasing sila ng gabi. Siguro totoo ang sinabi ng mom niya at hindi siya karapat-dapat na sumaya. Hindi niya pwedeng iwan si Deedee kaya naging problema iyon sa pagitan nila. Siguro ito na ang pinaka huli nila. Pinikit niya ang kaniyang mata at nilunok ang sakit. “Colton, kukunin ko si Deedee.” Nagdilim ang mukha ni Colton. “Anong ibig mong sabihin?” Tiningnan siya ni Freyja na parang wala siyang sa dugo, ang ngiti niya ay malalim at mahina na parang nahulog siya sa black hole. “Magiging mabuti kang ama. Magiging masaya ang bata kung makakasama ka niya.” “Freyja Pruitt!” Mahigpit siyang hinawakan ni Colton, at lumabas ang mga ugat sa likod ng kaniyang kamay. “Kung ito ang gusto mo, naging masaya ka ba sa paglalaro mo sa nararamdaman ko mula noong nakaraang tatlong taon?” Humiga si Freyja sa dulo ng kama habang ang ekspresyon niya ay hindi maintindihan. “Hahayaan mo ang sarili mon
Biglang may naisip si Sandy, kaya nagbalik ang makasalanang ngiti sa mukha niya. “Mr. Goldmann, napakasama mo talaga. Baka papatayin mo si Deedee tapos isisi mo iyon sa akin?”Ngumisi si Colton at may kalmadong mata. “Hindi ako kasing-sama mo.” Nanginig si Sandy dahil ang baba ng naging tingin niya sa mga Goldmann. Naisip niya na isang masamang tao na si Nollace pero si Colton ay papatayin si Deedee para lang isisi ito sa kaniya at ng makulong siya. Tumawa si Sandy. “Alam ko na! Sobrang mahal ni Freyja si Deedee at handa siyang iwan ang sarili niyang anak para sa kaniya kaya siguro sobrang galit ka kay Deedee. Kung papatayin mo siya, magagalit sayo si Freyja buong buhay niya.”Walang kahit anong emosyon ang sagot ni Colton. “Wala akong pakialam kung magagalit siya sa akin. Ano naman kung magagalit sa akin ang babaeng hindi naman nakikinig sa sinasabi ko?” Natahimik si Sandy. Tiningnan siya ni Colton at kalmadong sinabi, “Bakit? Nalulungkot ka ba para sa anak mo?” “Ako? Mal
Pinahinto siya ni Donald. “Mrs. Pruitt, sigurado ka ba na patay na si Nollace?”Sumagot si Sandy, “H… hindi ko nakita ang katawan niya pero tinawagan ko si Bear nang ilang beses at nakapatay ang phone niya. Siguro may nangyari talaga sa kaniya.” Sinabi ni Donald, “Magaling na fighter si Bear. Hindi bagay si Nollace sa kaniya sa mga labanan. Hmph! Siguro naging mababa ang tingin ko sa kaniya. Pero kung namatay si Bear siguro patay na rin si Nollace.”“Ano ng gagawin ko ngayon?” Tanong ni Sandy. “Alamin mo kung namatay ba talaga si Nollace. Maghahatid ako ng taong susundo sayo sa pier sa 25th para dalhin ka sa East Islands. Huwag ka mag-alala. Tutuparin ko ang pangako ko sayo. Pag nakuha ko na ang suporta ni Mr. Puzo sa East Island, ako na ang susunod na hari ng Yaramoor.”Matapos ang tawag, tinanggal ni Colton ang earphone niya.Hindi niya alam na hinihiling pala ni Donald ang trono. ‘East Islands… Parang tama ang impormasyon ni Nollace. 20th na ngayon kaya limang araw na lang
Umalis na si Edison sa Taylorton, bumalik na ang lahat sa normal.Matagal na nakaupo si Daisie sa couch. Habang hinahaplos niya ang diamond ring sa kaniyang daliri, isang masamang pakiramdam ang nagmula sa tiyan niya. Natatakot siya na baka magkatotoo ang masamang panaginip niya noong gabi.Nang biglang tumunog ang phone niya na nagbasag ng katahimikan. Akala niya si Nollace ang tumatawag sa kaniya kaya mabilis niya itong kinuha. Pero, nang makita niya na si Zephir, nawala ang ngiti niya.Nagdalawang-isip siya bago sagutin ang tawag, “Zephir?”Nakatayo si Zephir sa harap ng bintana, nilalaro niya ng balahibo ang budgerigar. “Pasensya ka na sa gulo na binigay ko sayo noong nakaraan na niyaya kitang mag dinner pero aayusin ko yun para sayo.”Ngumiti si Daisie. “Aasahan ko yan, Zephir.”Nagulat si Zephir at naningkit ang mata niya.‘Ibig sabihin gusto niyang linawin ko iyon para sa kaniya?”Nang matagal na nanahimik si Zephir, tinanong ni Daisie, “Zephir? Nandyan ka ba?”May bi
Ito ang totoong rason kaya magpapadala ng tao si Donald para sunduin si Sandy.Ginagamit niya lang si Sandy kaya wala siyang pakialam kung buhay o patay siya. Kailangan lang niya malinaw kung totoo bang patay na si Nollace.Kumunot ang noo ng bodyguard. “Pero ang search at rescue team ay walang mahanap sa Donkery River matapos ang ilang araw. At saka, umuulan noong gabing iyon, sobrang maalon ang ilog. Kahit ang bangkay ni Bear ay inanod sa pier ng Donkery River ng halos 9 miles ang layo. Natatakot ako na baka si Mr. Knowles—”Bago matapos ng bodyguard ang sinasabi niya, nagulat si Colton habang nakatingin kay Daisie na nakatayo sa hindi kalayuan.Napahinto si Daisie, unti-unting namumutla ang mukha niya. “Colton, anong sinabi niyo!?”“Daisie!” Hindi balak ni Colton na sabihin iyon kay Daisie. Kahit na balak niyang sabihin iyon, gusto niyang hintayin at kumpirmahin kung patay ba talaga si Nollace, pero ngayon parang narinig ni Daisie ang usapan nila.Mabilis siyang lumapit kay Da
Huminga nang malalim si Maisie para pakalmahin ang sarili niya at tinanong, “So, nakita niyo na ba siya?”Natahimik si Colton bago siya sumagot, “Hindi pa.”“Ah sige. Pupuntahan ko ang kapatid mo mamaya. Kay Nollace naman, dahil brother-in-law mo siya, wala akong pakialam kung patay ba siya o buhay o kung maimed na siya o buo pa rin. Kailangan mo siya maibalik, naiintindihan mo?”Pinatay ni Maisie ang tawag matapos sabihin ang kaniyang sinasabi.Nakaupo sa harap niya si Saydie kaya narinig niya ang usapan nila Maisie at Colton. “Ma’am, may nangyari ba kay Mr. Knowles?”Minasahe ni Maisie ang noo niya at sinabi, “Iniisip ko bakit iniwasan nilang gawing publiko ang relasyon nila matapos nilang makakuha ng marriage certificate. Dahil pala iyon kay Donald. Hindi ko inaasahan na isasaalang-alang ni Nollace ang buhay niya para lang maging ligtas si Daisie.”Naramdaman niya na sobrang kapareho ni Nollace si Nolan dati.May tiwala siya sa abilidad ni Nollace, at totoo na malakas ang loo
Matapos ang lahat, ang underground gang sa Ora ay isang grupo lamang ng mga mapagpanggap. Nakakuha sila ng kontrol sa mga tao sa paggamit nila ng baril, violence, at malaking benepisyo. Kahit maraming tao ang sumama sa kanila, sobrang layo nila sa mga Southern pagdating sa pagkakatiwalaan. Ang mga taong nagtatrabaho sa Southern ay malalakas, matatapang na lalaki. Mas mahalaga sa kanila ang hustisya, at kahit makaligtaan nila ang kahit isang rule, matatangal na sila agad. Ito lang ang nag-iisang rason kaya nagtatrabaho si Strix kasama ang mga Southern.…Isang merchant ship ang naglalakbay sa malawak na dagat.Nang pumasok ang lalaki sa cabin para sa dinner niya, nakaupo si Nollace sa dulo ng kama at pinapalitan ang mga bandage niya. Puno ang hangin ng amoy ng gamot at dugo.“Gising ka na, sir.” Nilagay ng lalaki ang dinner sa mesa sa gilid ng kama at magalang na umupo sa gilid. “Wala kang malay ng ilang araw dahil sa taas ng lagnat mo. Maayos na ba ang pakiramdam mo ngayon?”Hab
“Syempre, alam ko naman na hindi ka ganun.” Binaba ni Maisie ang tinidor niya at sinabi, “Titingnan ko muna si Daisie.”Nakaupo si Daisie sa kama at nakahawak siya sa kaniyang hita. Madilim ang kwarto dahil sinara niya ang mga kurtina at hindi niya binuksan ang ilaw. Nang pumasok si Maisie, naningkit ang mata ni Daisie dahil sa liwanag na pumasok sa kwarto. Lumapit si Maisie sa kaniya. Nang makita niya ang namamagang mata ni Daisie, tinanong niya, “Bakit ka nagtatago sa kwarto mo at umiiyak?”Pinunasan ni Daisie ang mata niya at umiling. “Hindi ako umiiyak.” Umupo si Maisie sa gilid ng kama at hinaplos ang pisngi ni Daisie, “Huwag ka na umiyak. Hindi pa patay si Nollace pero pinaglalamayan mo na siya ngayon.”May biglang lumabas sa mata ni Daisie at tinanong niya, “May pinagkaiba ba iyon?”“Syempre, meron. Nawawala lang naman siya. Hindi natin alam kung buhay ba siya o patay tapos nawawalan ka na ng pag-asa?”“Sinasabi ng mga tao na pag mataas daw ang paniniwala mo, mas malaki
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa