DrunkNanatili akong blangkong nakatingin sa labas habang iniisip ang mga susunod na hakbang. Mabilis pa rin ang tibok ng puso ko at hanggang ngayon ay hindi kumakalma.How come he knew about my plans? I don't even know him. His stares that made me uncomfortable and uneasy during our conversation, it creeps me out. I clenched my jaw as tears started to pooled in my eyes. I tried my best to calm myself but it didn't work. Kahit anong gawin ko ay hindi ko pa rin maikalma ang sarili. I don't know what to feel. Halo-halo, gusto kong matakot, magalit at mairita. That man knows everything about my plan."So . . . Are we just doing a staring contest here, Ms. Xedler?" I clenched my fist before letting out a heavy sigh.I remained emotionless. "What are you doing here?" He chuckled before putting my gun down beside the table."This is my office. Ano bang gagawin ko rito?""Get out!" I gritted my teeth. "Or I'll fire you?"I stepped back when he stood up. His eyes were looking at me intently a
Run and HideHindi ako mapakali knowing na nasa kabilang kwarto lang si Styx. Hindi rin ako makalabas dahil alam kong nandoon siya. I don't know what to do! Parang ako pa ang nahihiya sa sarili kong bahay!Nakakainis dahil sa aming dalawa ako dapat ang hindi naa-awkard-an, siya nga 'yung bigla na lang pumasok dito at basta na lang nagsabing dito siya mags-stay. Nakakainis pero hindi ko maiwasang tahimik na matuwa. Inis kong sinabunutan ang buhok ko bago nagpakawala ng malalim na buntong hininga. Sumilip pa uli ako sa salamin at ch-in-eck kung maayos na ang itsura ko. Nakasuot na lang ako ng white t-shirt at cotton short para sa pantulog. Hindi na 'ko nag-abalang maglagay pa ng makeup dahil gabi na rin naman.Pinihit ko ang seradura ng pinto at lumabas. Dahan-dahan akong sumilip sa pinto ng kwarto ni Styx, nakasara 'yon. I silently celebrated but I stopped when I heard footsteps. Ilang beses akong napalunok at tumingin sa likod ko. Styx was towering me with his broad shoulder and hard
Still in LovePeople will say that every person deserves a second chance. It was easy to say but that would never easy for me to do. Lumaki ako nang ako lang mag-isa sa buhay, kahit na sabihing nandiyan si Mama ay hindi niya pinaramdam sa 'kin na anak niya 'ko.Kung ang pagpapatawad ay madali bakit maraming taong hanggang ngayon ay hindi makaahon? Kung gano'n kadali 'yon sana malaya na ang puso ng nakakarami. Gano'n ba kahirap para sa iba na intindihin na hindi lahat ng tao ay may kakayahang magpatawad? Aaminin ko na minsan na rin akong nagkasala at humingi ng kapatawaran sa isang tao, minsan nga sobrang hirap para sa 'kin na gawin 'yon but now, wala nang puwang sa puso ko ang kapatawaran. My stoneheart couldn't afford forgiveness. I want to see them cry in pain, I want to see them wrecked and miserable. I want to see them kneeling while their hands are clasped. I want to see them carrying the pain that I inflicted."Zy, I hope hindi mo sisirain ang nabuo nating plano. Hindi madaling
DangerousKinaumagahan ay nagising akong nasa bisig pa rin ni Styx. I smiled and caress his soft cheeks. Mahimbing ang tulog niya at nakakaakit ang kanyang payapang mukha. Ang mga braso naman niya ay nakapulupot sa bewang ko na para bang ano mang oras ay mawawala ako.I smiled when he groaned and buried his face on my neck. Bahagyang inamoy-amoy niya pa 'yon at dinampi ang labi niya kaya alam kong gising na siya."Styx . . ." I whispered when he started pinching my waist in a way that sent shivers down my spine."Hmmm?" he hummed and continued kissing my neck."B-Bangon na tayo ahhh!" hindi ko na napigilang mapadaing nang s******n niya ang balat ko doon. Tuwang-tuwa naman siyang inilayo ang mukha sa leeg ko at humarap sa 'kin. Nakasimangot kong pinagmasdan ang maamo niyang mukha."Good morning, love."I can't help to smile. We used to be like this, tuwing gigising kami ng maaga ay sabay kaming pumupunta sa kusina at siya naman ang nagluluto ng agahan para sa 'min. Pagkatapos no'n ay ih
Confession Hindi naging madali para sa 'kin na kumbinsihin si Styx na 'wag sumama sa 'kin. Ilang beses pa siyang nagpumilit na ihatid ako pero hindi rin ako pumayag. Kahit na anong gawin niya ay hindi niya kami pwedeng makita ni Engineer Drylto na magkasama.Mabilis akong nagmaneho para puntahan ang address ng coffee shop na ibinigay ng lalaki. Hindi pa man ako nakakarating ay napansin kong umilaw ang cellphone ko at nakitang tumatawag siya.I sighed before answering his call, madali na lang para sa 'kin na kausapin siya dahil nakaconnect sa speaker ng kotse ang phone ko."Hey, Ms. Xedler. Balak mo ba 'kong paghintayin ng buong araw rito?" bungad niya.Iniliko ang manibela bago sumagot. Malapit na rin naman ako sa address. "Just wait for me, asshole."Ayon na naman ang nakakairita niyang tawa. Naiinis na tinapakan ko ang accelerator para bilisan ang pag-andar."Okay. Safe driving, my lady."Hindi ko alam kung bakit pinagti-tyagaan ko ang gago na 'yon. Kagabi bago ako pumunta kay Styx
World War IIIHindi ako makapaniwalang magagawa kong pagbintangan si Duex ng ganoong bagay. Sa lahat ng taong nakapaligid sa 'kin tanging siya lang ang mapagkakatiwalaan ko pero nagawa ko pa siyang akusahan sa bagay na kahit kailan ay hindi niya magagawa.Nilukob ng pagsisisi ang puso ko at namumuhi ako sa sarili ko dahil hindi ko tanggap ang ginawa ko. Siguro nadala lang ako ng emosyon pero hindi sapat 'yon para pagbintangan ko si Duex. Mabuti siyang tao at hindi ko mapagkakaila 'yon. Ilang beses niya 'kong sinagip sa tuwing kailangan ko siya.Maging noong mga panahong akala ko ay hanggang doon na lang ang buhay ko, siya ang kumapit para sa 'kin at nagbukas sa mata ko sa panibagong buhay. Kaya hindi ko alam kung paano aakto pagkatapos niyang umamin sa 'kin.Should I avoid him? I don't think that's the best idea. But I couldn't act properly knowing that I had done bad things to him and he just confessed to me to prove his innocence. Nakakainis dahil kung hindi sa kagaguhan ko ay hindi
I decided na ramihan ang chapter ng novel na 'to. I am expecting na aabot 'to ng 40 chapters and up but still undecided pa rin ako kung hanggang ilan because I have to reach the target word count. I understand that this novel is different from other story but still we have our own ways of writing and I hope you can respect that. Maari ring maiba ang flow ng story at hindi maging kaaya-aya sa iba. My characters are flawed and I wouldn't deny that. Maaring may mga maiinis dahil hindi sang-ayon sa magiging desisyon ng bida lalo na sa magiging end game but susundin ko pa rin po ang una kong plano.And also, the next chapters would have a minimum 4k word count.Thank you so much!Love,iamxeilliex ♥️.
Man Behind the MaskWarning : ViolenceEveryone was busy the whole week preparing for the big event. I didn't request that my birthday should be grand but Styx insisted. Nakakainis dahil hindi rin ako sanay sa pagkakaroon ng ganitong klaseng okasyon na marami ang tao pero hindi ko na siya napigilan. Gusto rin nilang gawin 'yon para pormal na ipakilala ako sa lahat bilang bagong chairman ng company.Pagsapit ng Sabado ay roon gaganapin ang kaarawan ko. I was nervous as hell because I'll meet a lot of people there. Though, I was used of gathering but this time the spotlight is on mine.Handa na 'kong lumabas ng opisina na nang datnan ko si Duex na kumakatok sa pinto.I arched a brow. "What do you need?" I said as I stepped back.He smiled at me and showed a paper bag. "Lunch?"I sighed before proceeding to my chair. Ibinaba ko ang mga gamit na dapat dadalhin sa pag-alis at umupo. Pinagmamasdan ko lang siya habang nilalatag ang pagkain namin sa lamesa. He was serious while doing that."Ho