Share

Chapter 4

Author: iamxeilliex
last update Huling Na-update: 2024-10-29 19:42:56

Reunion

"Sasusunod na gawin mo 'yon walang kaibi-kaibigan ah?!" sigaw ko kay Duex habang kinakabit ang hikaw sa tenga ko. Inis akong sumulyap sa kanya na ngayon ay tawa-tawang nakamasid sa 'kin habang nakadantay ang dalawang braso sa sofa.

Nakapasok siya sa bahay ko habang tulog ako dahil may sarili siyang susi rito sa bahay. Madalas siyang tumambay dito kaya hinayaan kong may susi siya pero hindi para gisingin ako ng maaga!

Late na ako nakatulog kagabi, hindi pa rin mawala sa isip ko kung paano ako titigan ni Styx kagabi. He looked at me like he is really in love with me. Nakakatawa dahil habang masayang-masaya siyang kinukuha ang loob ko ay palihim ko siyang tinatawanan.

Nag-uumpisa pa lang ako sa plano but everything was going smoothly according to our plans. Hindi kami nahihirapan dahil si Styx na mismo ang lumalapit sa 'kin at halos lumuhod sa harapan ko para mapatawad siya.

In-expect ko nang mangyayari 'to but hindi gano'n kabilis. Kinailangan ko pang tiisin ang mga halik niya para lang maipakitang may pag-asa siya sa akin kahit alam ko sa sarili kong kahit kailan ay hindi mangyayari 'yon.

Bumigay man ako sa halikan namin ngunit alam kong ginawa ko 'yon dahil 'yon ang nakasaad sa plano. Hindi ko kailangang bigyang malisya ang pagtugon ko sa halik niya dahil walang mali roon.

"You mean. You two kissed?" hindi makapaniwalang saad ni Duex habang tulak-tulak ang isang push cart. Napapikit naman ako sa inis dahil bahagyang tumingin sa direksyon namin ang mga tao.

Narito kami ngayon sa mall para mag-grocery at mamili ng bagong gamit sa bahay. Plano niyang lumipat sa bahay ko dahil malapit lang ang kinatatayuan ng bahay ko sa opisina niya at madalas naman din kaming magkasama. Sanay na rin ako sa presensya niya kaya hindi na problema sa 'kin ang pagsasama namin sa iisang bubong.

"Yap. Hindi naman matagal," balewalang sagot ko at kinuha ang isang pirasong apple na nakadisplay.

"Magaling?" Alam kong nakangisi siya habang tinatanong 'yon.

"Masarap?" dagdag niya pa at hindi ko sinasadyang maalala ang paraan ng paghalik niya.

"Oyy, nagustuhan niya." Malakas siyang humalakhak kaya hinatak ko ang buhok niya, mas matangkad siya sa 'kin at hanggang baba niya lang ako. Tuwing nakasuot naman ako ng heels ay umaabot ako sa ilong niya pero ngayon ay naka-jogging pants lang ako at shirt dahil hindi ko naman kailangang pumorma dahil ang usapan ay grocery lang kami pero natagpuan ko na lang ang sarili sa loob ng isang shop ng damit.

Nakasimangot ako at magkakrus ang kamay habang nililibot ang tingin sa paligid. Wala akong ganang mamili ng damit pero pinilit ako ni Duex dahil lagi na lang daw pulang dress ang damit ko.

Well, after that incident, red became my favorite color.

"Pwede bang ngumiti ka naman? Kanina ka pa nakasimangot diyan. Halatang bagot na bagot."

Hindi ko pinansin ang reklamo ni Duex at naglakad na lang papalayo sa kanya. Napatingin ako sa kid's section at napangiti dahil ang c-cute ng mga damit doon. Sandaling nagtagal ang tingin ko doon bago maglakad papalapit kay Duex at iangkla ang kamay sa kanya.

"May napili ka na?" Napatingin ako sa dalawang shirt na hawak niya. Parehas itim at ang presyo . . . Nevermind. Mayaman naman siya.

"Ang dami mo nang damit, ano pa bang gagawin mo riyan?"

"Dati . . ."

Ngumisi siya. "Laging napupunit e, hindi 'ata maganda ang tela." Naiwan akong tulala roon at hindi naproseso ang sinabi niya agad.

"Duex!" I stomped my feet in disgust before following him but I immediately stopped when I bumped into a woman who is wearing red elegant dress. Umawang ang labi ko dahil 'yon ang matagal ko nang gustong mabili dahil limited edition lang ang damit na 'yon at lima lang sa Pilipinas ang mayroong gano'n. Mahahalata mo agad na hindi 'yon peke dahil sa tela at mga kumikinang na diyamanteng nakaukit doon.

Ngumiti ako at nag-angat ng tingin sa babaeng nakabangga ko ngunit agad 'yon napawi nang makita ang mukha nito.

My root almost disowned me when I met her gaze. Her eyes widened a fraction. I gulped thrice before I manage to face her with no emotion can be seen both in my face and my eyes.

"Zyxhiaxy . . ." She's still dumbfounded. I couldn't blame her, they all thought that I had already died years ago.

Bago pa man ako magsalita ay may kamay nang humawak sa braso. Napatingin ako kay Duex na ngayon ay nag-aalalang nakatingin sa 'kin but I remained my face blank. I felt numb all of a sudden. I wanted to run away from her but my knees are so weak to even move a single nerve.

"Oh my god! Zyxhiaxy!" Napasinghap ako ng bigla niya 'kong yakapin dahilan para mapahiwalay ako kay Duex. Hindi ako nakagalaw. Gusto kong kumawala sa kanya dahil kumalat sa sistema ko ang pandidiri sa paglapat ng katawan namin pero wala along lakas para magawa 'yon.

"Xhia . . ."

Of fuck. What a reunion.

Tumingin ako kay Styx na malapad ang ngiti sa 'kin pero agad napawi nang makita si Duex na nakatayo sa gilid ko at halata sa mukha niyang gusto akong ilayo sa lugar na 'to.

Lord, ang ganda namang umaga 'to.

Nangilid ang luha ko at pero mabilis 'yong nawala matapos kong itulak si Mama papalayo sa 'kin. Pakiramdam ko sobrang dumi ko dahil naglapat ang katawan namin. Diring-diri ako at hindi na 'ko makapaghintay na maligo pag-uwi.

"Anak ko . . ." Nagsimulang tumulo ang luha ni Mama at humakbang paabante pero mabilis akong umatras papalayo sa kanya, my heart throbbed when memories instantly flashed back like it was happened yesterday.

"Anak ko," hagulgol niya pero wala na akong natitirang amor sa kanya at tuluyan siyang tinalikuran, narinig ko pa ang pag tawag ni Styx sa akin pero hindi na 'ko lumingon pa.

Sobrang sikip ng dibdib ko. Gusto kong magwala sa galit dahil hindi ko inaasahang magkikita muli kami matapos ang ilang taon.

She even called me 'anak'.

She never failed to fake her emotions like she'd already mastered it.

Nakakatawa dahil hindi manlang ako nakaramdam ng pagkasabik nang makita siya. Galit, galit lang ang naramdaman ko.

"Are you okay?" nag-aalalang tanong ni Duex nang makasakay kami sa kotse niya. Pumikit ako at huminga ng malalim dahil paulit-ulit na namasa ang mata ko.

"Zy. . ." nag-aalalang tawag niya sa akin kaya nagdilat ako ng mata at tumingin sa kanya. Ngumiti ako ng mapait.

"Wow," kunwaring namamanghang saad ko. "Did you see that? She fucking hugged me!" I laughed sarcastically. "She fucking hugged me like he didn't seduce Styx, three years ago"

I fucking hate her.

Kaugnay na kabanata

  • The Sweet Revenge   Chapter 5

    Zenith'Yong pakiramdam na akala mo okay na pero panandalian lang pala. That's when you realized that things won't stay like that forever. Kung makaramdam ka man ng kasiyahan ay darating din sa puntong babalik din sa lahat, walang panandalian maging ang kasiyahan."You said that she's in Florida." I gritted my teeth while my fist were clenched. Ilang beses na nangilid ang luha ko bago ko siya tapunan ng tingin."Ang sabi mo wala siya rito?" puno ng sumbat na tanong ko. He shifted his weight uncomfortably and looked at my eyes straightly."'Yon din ang alam ko, Zy." I laughed sarcastically while trying to hide the pain that I have felt inside me. Inilibot ko ang paningin sa apat na sulok na opisina ko na tila na mahahanap ko roon ang sagot sa daan-daang tanong na tumatakbo sa isipan ko.Kailan pa siya nakauwi?And why the hell did she come back?I don't know why but recalling what happened in the grocery immediately clenched my heart."Honestly, Zy, don't be mad at me. I have no control

  • The Sweet Revenge   Chapter 6

    JealousBuong araw ay ginugol ko ang oras sa pagtapos ng mga papeles para ma-check ang location sa Zambales. It was really an exhausted day because something came up and it created a huge problem in our company. The team was now doing their task to address it but I couldn't think properly because I know some of them will blame me. Kasalanan ko ba na nag-back out ang investors galing France? Anong magagawa ko? We need them to continue our projects, we can sue them for not following the contracts and the legal team are now working on it."Kaya mo bang pumunta mag-isa doon? Hindi ka ba maliligaw?" tanong ni Duex at sumandal pa sa kotse ko habang magka-krus ang braso.It's a BMW and I got it from him, it was his gift."May waze naman." I combed my hair using my fingers out of frustration. Napaka-stressful talaga!He arched a brow, I examine his body. He was only wearing a plain white shirt partnered with khaki shorts. Bumagay sa kanya, well, lahat naman."Okay, just call me when you need

  • The Sweet Revenge   Chapter 7

    SharesI decided to take a shower to calm myself, the face of Styx was lingering on my mind and I couldn't help but to groan when heat started to eat my whole being.I almost rolled my eyes while water started to come into contact with my bare skin. I almost had sex with Styx! And I fucking respond to his kiss and the worst is I begged him to touch me.After cleaning myself I brush my teeth and do my skin care routine. Hanggang sa paglalagay ko ng mask sa mukha ay ramdam ko pa rin ang pag-init ng mukha ko sa eksena namin kanina. Good thing that his secretary called kaya naudlot ang dapat hindi mangyari. Humiga ako sa malaking kama para mamahinga pero hindi ako tinantanan ng mga pangyayari kanina. Pakiramdam ko ay nakadikit pa rin sa labi ko sa labi ni Styx. Muli na namang mamula ang mukha ko. I fucking hate myself because I let him see me in that state. I should be happy because I know I was already in the middle of my plans but I couldn't help to feel nervous while recalling how I re

  • The Sweet Revenge   Chapter 8

    Trauma"Are you sure you're okay staying there?" tanong ni Duex sa kabilang linya. Inayos ko naman ang buhok kong magulo dahil sa lakas ng hangin at kahit hindi niya makita ay nagawa ko pa ring tumango."I think I need a break muna, at saka pa, Styx wasn't that threat to us, willing pa nga siyang ibigay sa 'kin lahat ng shares niya kagabi eh." I laughed.Narinig ko ang pagbuntong hininga niya sa kabilang linya. "Do you think he's still clueless about our plans?" My forehead creased before walking at my couch and played with the remote control.Napaisip ako. "Yes . . ?" hindi siguradong sagot ko."I mean yes! I was doing great kaya, I was so sure he's still have no clue about our real agenda. He may not be dumb but a little stupid." Tumawa ako nang maalala ang napag-usapan namin kagabi ni Styx. Hindi ko alam kung seryoso ba talaga siya sa pag-transfer ng shares sa 'kin o nagbibiro lang. Kapag ginawa niya 'yon ay mapapadali ang kanyang pagbagsak. Hindi ko na kailangan pang magpakahirap n

  • The Sweet Revenge   Chapter 9

    Engineer DryltoInabot ng kalahating oras ang pagbiyahe namin patawid sa kabilang isla, hindi gano'n kainit ang araw kaya na-enjoy ko ang simoy ng hangin at tanawin. Mayamaya naman ang tanong sa 'kin si Styx kung ayos lang ba ako but I just always nod as a reply.Wala akong ganang magsalita at makipag-usap sa kanya. I just want to finish this trip and attend the ground-breaking ceremony and go home. Ayaw ko muna siyang makita ngayon. Pakiramdam ko ay bumalik sa 'kin ang lahat at hindi ko maatim na makita siyang maayos lang sa kabila ng paghihirap na dinadala ko patago."Are you sure you're okay?" he asked while we're walking on the beach sand. Tanaw ko mula sa kinatatayuan namin ang site. Maraming mga tao roon at nakahanda halos ang lahat maging ang maliit na stage na inihanda para roon mag daos. I bit the inside of my cheeks and Styx caress my arm. Kanina pagkababa ay agad kong binitawan ang kamay niya, tumupad man siya sa pangako niyang hindi niya bibitawan ako kamay ko habang nasa

  • The Sweet Revenge   Chapter 10

    DrunkNanatili akong blangkong nakatingin sa labas habang iniisip ang mga susunod na hakbang. Mabilis pa rin ang tibok ng puso ko at hanggang ngayon ay hindi kumakalma.How come he knew about my plans? I don't even know him. His stares that made me uncomfortable and uneasy during our conversation, it creeps me out. I clenched my jaw as tears started to pooled in my eyes. I tried my best to calm myself but it didn't work. Kahit anong gawin ko ay hindi ko pa rin maikalma ang sarili. I don't know what to feel. Halo-halo, gusto kong matakot, magalit at mairita. That man knows everything about my plan."So . . . Are we just doing a staring contest here, Ms. Xedler?" I clenched my fist before letting out a heavy sigh.I remained emotionless. "What are you doing here?" He chuckled before putting my gun down beside the table."This is my office. Ano bang gagawin ko rito?""Get out!" I gritted my teeth. "Or I'll fire you?"I stepped back when he stood up. His eyes were looking at me intently a

  • The Sweet Revenge   Chapter 11

    Run and HideHindi ako mapakali knowing na nasa kabilang kwarto lang si Styx. Hindi rin ako makalabas dahil alam kong nandoon siya. I don't know what to do! Parang ako pa ang nahihiya sa sarili kong bahay!Nakakainis dahil sa aming dalawa ako dapat ang hindi naa-awkard-an, siya nga 'yung bigla na lang pumasok dito at basta na lang nagsabing dito siya mags-stay. Nakakainis pero hindi ko maiwasang tahimik na matuwa. Inis kong sinabunutan ang buhok ko bago nagpakawala ng malalim na buntong hininga. Sumilip pa uli ako sa salamin at ch-in-eck kung maayos na ang itsura ko. Nakasuot na lang ako ng white t-shirt at cotton short para sa pantulog. Hindi na 'ko nag-abalang maglagay pa ng makeup dahil gabi na rin naman.Pinihit ko ang seradura ng pinto at lumabas. Dahan-dahan akong sumilip sa pinto ng kwarto ni Styx, nakasara 'yon. I silently celebrated but I stopped when I heard footsteps. Ilang beses akong napalunok at tumingin sa likod ko. Styx was towering me with his broad shoulder and hard

  • The Sweet Revenge   Chapter 12

    Still in LovePeople will say that every person deserves a second chance. It was easy to say but that would never easy for me to do. Lumaki ako nang ako lang mag-isa sa buhay, kahit na sabihing nandiyan si Mama ay hindi niya pinaramdam sa 'kin na anak niya 'ko.Kung ang pagpapatawad ay madali bakit maraming taong hanggang ngayon ay hindi makaahon? Kung gano'n kadali 'yon sana malaya na ang puso ng nakakarami. Gano'n ba kahirap para sa iba na intindihin na hindi lahat ng tao ay may kakayahang magpatawad? Aaminin ko na minsan na rin akong nagkasala at humingi ng kapatawaran sa isang tao, minsan nga sobrang hirap para sa 'kin na gawin 'yon but now, wala nang puwang sa puso ko ang kapatawaran. My stoneheart couldn't afford forgiveness. I want to see them cry in pain, I want to see them wrecked and miserable. I want to see them kneeling while their hands are clasped. I want to see them carrying the pain that I inflicted."Zy, I hope hindi mo sisirain ang nabuo nating plano. Hindi madaling

Pinakabagong kabanata

  • The Sweet Revenge   Epilogue

    "Daddy, can I play with Kerrin after school?" Zella, my seven-year-old daughter, asked. I put down my paper and glanced at her. She was peeking at the door of my room, pouting, and her hands were clasped. I motioned for her to come closer, which she did, but her mouth pouted more."Did I say that you should call him Kuya Kerrin because he's five years older than you?" I said softly. Zella snaked her arms around my waist and looked up at me."I told you, Daddy. I like Kuya Kerrin," she shyly said. I chuckled lightly, carried her, and made her sit on my lap. I removed my eyeglasses and started combing her hair using my slender fingers. I stared at my daughter's eyes and smiled as I saw that some of her features mirrored her mother's."But your mom won't like it when she hears it; you're too young for that kind of stuff, my princess." Zella bit her lower lip, trying to restrain herself from crying, but she couldn't. Umalpas ang luha sa mata niya at nahihiya siyang nagtago ng mukha sa dib

  • The Sweet Revenge   Chapter 50

    Wedding Day"Hindi ka iiyak! Hindi ka talaga iiyak, sinasabi ko sa 'yo baka matanggal ang makeup mo mamaya," bulong ko sa sarili habang pinapaypayan ang mukha. Styx and I decided to hold the wedding at his private resort in Zambales. Naging mabilis ang lahat ng preparasyon dahil may mga koneksyon siya.I was wearing my wedding gown and my makeup today. Simple lang ang gown na napili namin dahil beach wedding naman ang theme nito. Nauna na sina Styx sa lugar kung saan pagdadausan at mamaya pa ako susunod dahil kakatapos ko pa lang mag-ayos.My makeup artist entered my room after knocking. She smiled at me. Pinilit niya akong pakalmahin dahil paulit-ulit na namamasa ang mata ko sa sobrang kaba. Paano kapag hindi sumipot si Styx?! I swear, I'm going to make him pay if that happens.Matapos ang ilang minuto ay dinala na nila ako sa labas, malapit sa dalampasigan ang venue, at nakahanda na ang lahat nang makarating ako. I was wearing my veil while still standing outside the venue. Ngunit n

  • The Sweet Revenge   Chapter 49

    Zella"Mommy! Zella is crying!" papungas-pungas akong bumangon at lumapit sa crib. Zenith was the one who looked after his sister. Hapon na pero antok na antok pa rin ako kaya pinabantay ko muna sa kanya para umidlip.Lumapit ako sa crib at hinalikan ang noo ni Zenith bago binuhat si Zella. My daughter was now 1 year and 2 months old, and breastfeeding ko pa rin siya until now dahil sabi ng doctor ay healty raw 'yon."Very good, Kuya Zenith. Thank you for taking care of your baby sister," I said and caressed his hair. Zenith giggled and hugged me by my waist. Sobrang responsable niya tuwing siya ang naiiwan sa kapatid, unlike other children who get jealous when they have siblings.Buhay ko si Zella at tumahan na nang makita ako. I kissed her chubby cheeks, and she just cried again, obviously getting impatient because she's hungry. Binaba ko ang strap ng bra ko at pinadede siya. Zenith playfully covered his face and turned his back."Anak, you don't have to do that. Dito ka rin kaya du

  • The Sweet Revenge   Chapter 48

    Sweet Goodbyes "Where are you going?" Nanigas ako sa kinatatayuan nang biglang may nagsalita sa likod ko. I was about to get into the car that would take me to the airport.Dahan-dahan kong nilingon siya at nakita ko ang pagdaan ng sakit sa mata niya. They are tears forming at the corner of his eyes at namumula rin ang mukha niya."Iiwan mo na naman ba ako?" Nabasag ang boses niya. Tumulo rin ang mga luha niya at mahinang humikbi. Sumikip ang dibdib ko at lumapit sa kanya para sana punasan ang luha sa pisngi niya ngunit tinaboy niya lang ang kamay ko at bahagyang umatras."You promised me that you would never leave me, pero heto ka, nagplano na naman na umalis nang hindi sinasabi sa akin. Tell me, Xhia. Do you really love me?" Hindi ko alam kung paano magpapaliwanag sa kanya. I need to stay away from them. Hindi ako makatulog knowing na lahat sila nasaktan ko, kailangan ko munang matutunan na patawarin ang sarili bago bumalik at ibuhos ang pagmamahal sa kanila.I stepped closer to him

  • The Sweet Revenge   Chapter 47

    Styx SyruisI wanted to bury everything and look for her again, but that wasn't exactly what happened. I am ready to forget what happened and start a new life with her because there's no point in lying to myself that I no longer have feelings for her.That day she stepped inside my office, I felt the familiar feeling in my chest, and my heart still beats fast for her. Alam ko na marami nang nagbago sa kanya at 'yon ang napatunayan ko nang magsimula siyang maging malamig sa pagtrato sa akin.I knew that Mr. Xedler, the man who adopted her, died of a heart attack, and I admit it was all because of me. I threatened him to tell Zyxhiaxy everything I knew about his underground business, and he was scared for a reason. Nakita ko kung paano siya matigalgal sa kinatatayuan nang makita ang lahat ng ebidensya na mayroon ako laban sa kanya.That day, he died while his knees were bent, and Duex witnessed it. Wala akong naramdaman na awa maski saglit nang makita siyang mabawian ng buhay sa harapan

  • The Sweet Revenge   Chapter 46

    A/N: I know some of you will be disappointed in Styx's reason for hurting Zyxhiaxy, but that's the only reason I could create for Styx to not prolong the story. You see, this story has already celebrated its anniversary, and I badly want to end Zyxhiaxy's agony and let her be happy. You can skip this chapter if it doesn't meet your expectations. Thank you. ***Styx SyruisWarning : ViolenceI wanted to bury everything and look for her again, but that wasn't exactly what happened. I am ready to forget what happened and start a new life with her because there's no point in lying to myself that I no longer have feelings for her.That day she stepped inside my office, I felt the familiar feeling in my chest, and my heart still beats fast for her. Alam ko na marami nang nagbago sa kanya at 'yon ang napatunayan ko nang magsimula siyang maging malamig sa pagtrato sa akin.I knew that Mr. Xedler, the man who adopted her, died of a heart attack, and I admit it was all because of me. I threaten

  • The Sweet Revenge   Chapter 45

    Styx SyruisWarning : Violence I remained looking at the door while hearing my parents exchanging words while yelling. My nanny, which was standing beside me looked at me worriedly but I remained my face blank."Siguro labas muna tayo? Maaga pa naman," she said while stammering. I held my trolley bag tightly as I hear my father's raging voice."Do you think I'm stupid to believe that you don't love that bastard anymore?!" His voice was filled with anger and jealousy. I couldn't believe that this happen everytime I go to school.I let my nanny held my hand and guide me outside the gate. I once look at the house I treated as home and after 10 years of existence, I couldn't feel any comfort in this house anymore.I was waiting for nanny Ayeng to arrive, she said she needs to go to the counter to order our foods. It's my first time eating in a fast food chain and I'm sure mom will get mad when she'd learn about this.I played with my fingers while recalling what happened earlier. Actually

  • The Sweet Revenge   Chapter 44

    The Sweet Revenge I sat on the sofa while waiting for someone to arrive. Nagpapawis ang palad ko sa sobrang kaba at hindi rin ako mapakali. I waited for almost 20 minutes, nang may marinig akong kaluskos sa labas. I sighed and smiled a bit, knowing that he was already here.I checked my gun under the study table and sat properly on my couch as if I weren't aware of his presence.Narinig ko ang pagbukas ng pintuan dahilan para mapunta roon ang atensyon ko. I looked at him blankly as he stared at me with a hint of surprise."Hi," I said, almost inaudible because of the building lump in my throat.He stopped and closed the door behind him before walking in my direction. I swallowed the lump in my throat when I noticed that there was nothing in his eyes but rage. Malakas ang kalabog ng dibdib ko, at kahit anong pagpapakalma ko ay hindi ko iyon magawa."How are you, my dear?" I smiled as a lone tear fell from my eye. Kung sa ibang sitwasyon siguro kami ngayon ay magkalukumahog akong lumapi

  • The Sweet Revenge   Chapter 43

    Another Plan"Noong magising ako matapos ma-comatose, nagulat na lang ako dahil may bata sa tabi ko." Mahina akong natawa nang maalala ang itsura ni Zenith noong baby pa siya. "Kasi ang akala ko umabot lang ng araw o linggo 'yong pagkakatulog ko pero ang sabi ng doctor, anak ko raw ang sanggol." Humigpit ang yakap sa akin ni Styx at tila ba pinapakalma ang sarili matapos marinig ang mga sinabi ko. I felt comfortable talking about my past now, kahit paunti-unti ay kinakaya ko sa tulong ni Styx."What did you do next?" Binaon niya ang mukha sa leeg ko at mas hinigpitan pa ang yakap sa akin. Nasa kwarto lang kami at nakahiga sa kama habang nagkukwentuhan, magkasama na naman si Zenith at ang mga tito niya ngayon kaya may oras kami para gawin ito. "At first I was shocked," tumatawang sagot ko ngunit bakas doon ang sakit. "Hinanap din kita sa kanila but they told me that no one tried to look for me after I vanished just like that." "Tell me more, please." "I tried to reach out to you noo

DMCA.com Protection Status