Share

Chapter 2

Author: iamxeilliex
last update Huling Na-update: 2024-10-29 19:42:56

Business Proposal

Bumuntong hininanga ako matapos ang limampung minutong pagtitig sa puti kong kisame. Hindi ko mabilang kung ilang beses akong nagpakawala ng malalim ng buntong hininga dahil hindi maalis sa isipan ko ang nangyari kagabi sa party.

Styx said kept on running and  appearing on my mind. The way he uttered 'I miss you' was so realistic that I almost believed it. Sarkastiko akong napangisi at naikuyom ang kamay na nakalagay sa ibabaw ng dibdib. Nakasuot pa rin ako pantulog at gulo-gulo pa rin ang buhok dahil wala akong lakas na bumangon ngayon araw. Ilang beses ko ring narinig ang pagtunog ng telepono hanggang sa inis akong bumangon at sinagot 'yon.

"Good morning," masayang bati ng nasa kabilang linya pero wala ako sa mood para sumagot.

"Tsk, tsk. Ano't nakasimangot ka na naman, aga-aga, ah?" Pumunta ako sa loob ng cr at humarap sa salamin, napasimangot ako nang makita ang itsura ko. B'wiset. Para akong walang buhay.

"Sabagay lagi ka namang nakasimangot," dagdag niya at humalakhak. Inis akong pinatayan siya ng tawag at nagsimulang mag ayos ng sarili. I put toothpaste on my toothbrush and started brushing my teeth. I was watching myself on the mirror the whole time before putting myself below the shower while fully naked.

Nagsuot lang ako ng itim na sports bra at leggings bago lumabas ng bahay. Medyo madilim pa sa labas dahil alas-sinco pa lang ng umaga at kakaunti lang ang mga taong nakikita ko sa loob ng village. Nagsimula muna ako sa paglalakad habang tumitipa sa cellphone ko. Nag-text sa 'kin si Duex at puro laman lang ng pagrereklamo kung bakit ko raw siya pinatayan kanina. Umiling naman ako bago mag reply.

Me:

Walang maganda sa morning ko kung boses mo lang naman ang bubungad.

Tawa-tawa ako habang unti-unti ang pagbilis ng takbo ngunit binagalan din nang tumunog ang telepono ko, saglit kong pinagmasdan ang numero ni Duex bago sagutin muli.

"Gago, ang sama mo. Bakit mo 'ko pinatayan? Alam mo bang mukha mong umiiyak ang unang pumasok sa utak ko kanina?" bungad niya.

Binagalan ko ang paglalakad at hinawakan ang earpods na nakakabit sa tenga ko bago sumagot.

"Bakit naman ako iiyak?" kunot noong tanong ko.

"E-Eh, kasi 'yung kagabi," nag-aalangang sabi niya. I tsked and looked around the place because I felt someone staring at me intently. Inilibot ko ang paningin para alamin kung sino 'yon pero nakita kong abala rin ang ibang tao sa pagtakbo.

"Duex. I promised I am okay, not affected anymore," puno nang kasiguraduhang sagot ko.

Narinig ko ang pagbuntong hininga niya bago magsalita. "Did you see his reaction? Mukhang hindi ka na mahihirapan sa plano mo. Halatang hulog na hulog pa rin ang gago." He laughed.

I sighed, "What do you mean?" maang-maangan na tanong ko.

"You know what I'm talking about," he replied like I was so stupid for asking that question.

"Honestly, I doubt that. Ilang taon din kaming hindi nagkita, ni-hindi ko nga alam kung totoo o hindi ang sinasabi ng mata niya sa binubuka ng kanyang bibig. Sa ngayon ang hirap paniwalaan but I'll make that he will fall for me again, harder and deeper. Hindi na siya makakaahon."

Nag usap pa kami bago ko ibinaba ang tawag. Umikot ako ng ilang ulit at naglinis ng katawan para pumasok na sa opisina. Sa susunod na araw ay lilipat na ako ng opisina sa kumpanya nila Styx dahil kasalukuyan pa rin 'yong inaayos at hinahanda para sa paglipat ko.

Sa ngayon ay doon ako sa kumpanya ni Duex nagt-trabaho na may shares din si Daddy. Doon ako tinuruan ni Duex sa pagpapatakbo ng kumpanya para raw hindi ako kwestyunin ng mga tauhan sa kumpanya ni Styx but the way they stares at me during the meeting, they are judging my capabilities. Masyado raw akong bata at isa akong . . . babae.

But these are all useless because I already owned the position of being a chairman.

"Good afternoon, Mr. Drylto." Peke akong ngumiti bago nakipagkamay kay Mr. Drylto, late ako ng 5 minutes sa meeting namin pero hindi naman siguro masama? Traffic.

"I'm sorry for being late," I apologize but he just smiled and motioned me to seat. Nakangiti pa rin siya habang pinagmamasdan ang bawat paggalaw ko. Hindi ako naging komportable dahil na rin siguro sa paraan ng pagtitig niya and my gosh, he's already 56 based on my research for Pete's sake!

"It's okay. Shall we order first?" Peke akong ngumiti habang tumango. Tinawag naman niya ang waiter para sabihin ang order at palihim akong nagpasalamat nang siya ang umorder para sa 'kin. I'm not familiar with Greek cuisine.

"Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa Mr. Drylto, you're there at the meeting, right? Of course you're one of the major shareholder." I awkwardly laughed. "And I wouldn't be surprised if you're doubting my capabilities on handling the company. I'm here to get your trust," buong tapang na saad ko at kita ko ang pagtaas ng sulok ng kanyang labi.

"I like you for being straight forward." Madiin ang titig niya sa 'kin at tila ba namamangha.

I cleared my throat because I don't like the way he stares.

Gumalaw ang kulubot niyang kamay palalapit sa kamay kong nakapatong sa lamesa, bago ko maikuyom 'yon ay bigla niya 'yong hinaplos. Tumaas ang balahibo ko sa katawan dahil sa ginawa niya. Ilang beses akong napalunok sa pandidiri nang iangat niyo 'yon sa bibig niya at halikan.

P*****a.

"Bwisit!" Inis akong umupo sa office chair ko habang mabibigat ang hiningang tumingin sa paligid ng opisina. Sinubukan kong ikalma ang sarili dahil maari kong masira ang lahat ng gamit sa opisina ko pero hindi 'yon umepekto.

Gusto kong magwala sa galit.

Naiinis ako.

Kingina niya magsama sila ni Styx!

"Ohh, someone's grumpy." Hindi ko na namalayan ang pagpasok ni Duex sa opisina ko, puno ng pagtataka niya 'kong tinignan habang pinagmamasdan ang nagkalat na babasaging gamit sa kwartong ito. Inis 'kong iniwas ang tingin kasabay ng pangingilid ng luha dahil sa galit.

"What happened?" Dumantay siya sa lamesa habang nakapatong ang dalawang kamay sa ibabaw nito.

"That oldman . . . he fucking wants to marry me!" I exclaimed and to my surprise, he laughed.

"Oh, I'm not surprised." Kumunot ang noo ko sa sinabi niya.

"What do you mean?"

"Well, instincts," mayabang na saad niya.

I rolled my eyes.

At least now I know I'm calmed.

"What are you going to do now? Will you accept his off—"

"Of course not!" I cut him off. Tumawa naman siya ng malakas sa reaksyon ko.

Hanggang ngayon kinikilabutan pa rin ako tuwing maalala ang paraan ng pagtingin niya sa 'kin. Maging ang paghaplos ng magaspang niyang palad sa kamay ko ay nagdudulot ng pagtaas ng balahibo ko. Nakakadiri.

"Okay. By the way I have to go now. See you later, babe." Humalik siya sa pisngi ko bago lumabas. Ngumiwi naman ako nang mapagtanto ang ayos ng office.

"Sir, you can't—"

"Xhia . . ." I stood up when I heard that familiar voice. I saw him standing beside the door frame, he looked devastated.

"What are you doing here?" I asked before motioning my secretary to leave the room. Gumegewang-gewang namang pumasok si Styx kaya kumunot ang noo ko. Sa ilang hakbang na layo niya sa kinatatayuan ko ay amoy ko ang pinaghalong alak at pabango niya at hindi ko 'yon gusto.

He tried to reach for my hands but I stepped back.

"Ano bang ginagawa mo dito?" Gulo-gulo ang buhok niya at ang damit ay gusot.

Unti-unting namula ang mata niya habang sinusubukang hawakan ang kamay ko pero paulit-ulit ko 'yong binawi.

"Styx, ano ba!"

"Love, love please take me back." Hindi ako makapaniwalang tumingin sa kanya.

Tumulo ang luha mula sa mata niya hanggang sa nagsunod-sunod 'yon.

"I-I miss you," basag ang boses na sabi niya dahilan para mapako ako sa kinatatayuan, hinawakan niya ang kamay ko at dinala 'yon sa mukha niya. Napapiksi ako matapos maramdaman ang basang mukha ni Styx.

"I miss you, love. I always do. Please take me back, Xhia. I promise I won't let you go again. I'll be a good partner—"

"Bakit . . . bakit mo ba ginagawa 'to?"

Heto na ba?

Heto na ba ang karma niya matapos lahat ng ginawa niya sa 'kin?

'Yung panggago niya, sapat na ba 'to para sabihing nakahiganti pa rin ako?

Nangilid ang luha ko habang pinagmasdan siyang halos lumuhod sa harapan ko.

I'm not yet satisfied. I want more. I want to see him unable to think clearly because his mind was clouded with thousands of thoughts. I want to see him wrecked but not like this.

Hindi pa nga ako nag-uumpisa, ganito na agad siya.

"Please . . . Xhia—" Duex entered the room furiously before his fist landed on Styx' face. Napasinghal ako matapos makitang dumugo ang ilong ni Styx. Mabilis kong hinarang ang katawan kay Duex nang akmang sasapakin niya ulit si Duex.

"Duex, stop! Please, stop!" paulit-ulit na saad ko pero hindi sila nagpaawat, sinuntok din ni Styx si Duex sa mukha kahit na kita kong hindi siya tuwid tumayo dahil nakainom siya. Halos maubos ang boses ko kakasigaw bago may pumasok na guard sa loob. Nakahawak ako sa dalawang braso ni Duex habang nakaharang ang katawan sa pagitan nilang dalawa. Parehas mabigat ang kanilang hininga at ayaw magpatalo. Masama kong pinukulan ng tingin si Styx na ngayon ay hawak hawak na ng gwardiya.

"Xhia . . ." he whispered when I closed our gap and slapped him.

"'Wag na 'wag ka nang magpapakita sa 'kin."

Kaugnay na kabanata

  • The Sweet Revenge   Chapter 3

    The Kiss "I suggest, we expand the casino so we'd attract more tourist since our target are foreigners and businessmen. What do you think Mr. Syruis?" Nanlaki ang mata niya at napaayos ng upo matapos marinig ang sinabi ko. Tsk, tsk. Sabi na at hindi siya nakikinig dahil kanina pa siya nakatitig sa 'kin habang pinaglalaruan ang kanyang ballpen. Ngumiti siya ng alanganin bago ilibot ang paningin sa mga taong nakaupo sa mahabang lamesa na ngayon ay inaantay ang sasabihin niya. Lahat sila ay nasa kanya ang atensyon kaya hindi ko maiwasang mapangisi."I agree with uhm, Ms. Xedler. That's nice suggestion." Tumango ako bago nagpatuloy. I need to earn their trust as soon as possible. Lahat sila ay nagdadalawang-isip pa sa kakayahan ko pero hindi ko hahayaang maging gano'n lang ang tingin nila sa 'kin sa paglipas ng panahon.Umupo ako sa swivel chair habang pumipirma ng mga papel na inabot ng secretary ko, hindi pa rin ako kumakain kaya ramdam ko ang pagkalam ng sikmura ko pero hindi ko 'yon p

  • The Sweet Revenge   Chapter 4

    Reunion"Sasusunod na gawin mo 'yon walang kaibi-kaibigan ah?!" sigaw ko kay Duex habang kinakabit ang hikaw sa tenga ko. Inis akong sumulyap sa kanya na ngayon ay tawa-tawang nakamasid sa 'kin habang nakadantay ang dalawang braso sa sofa.Nakapasok siya sa bahay ko habang tulog ako dahil may sarili siyang susi rito sa bahay. Madalas siyang tumambay dito kaya hinayaan kong may susi siya pero hindi para gisingin ako ng maaga! Late na ako nakatulog kagabi, hindi pa rin mawala sa isip ko kung paano ako titigan ni Styx kagabi. He looked at me like he is really in love with me. Nakakatawa dahil habang masayang-masaya siyang kinukuha ang loob ko ay palihim ko siyang tinatawanan.Nag-uumpisa pa lang ako sa plano but everything was going smoothly according to our plans. Hindi kami nahihirapan dahil si Styx na mismo ang lumalapit sa 'kin at halos lumuhod sa harapan ko para mapatawad siya.In-expect ko nang mangyayari 'to but hindi gano'n kabilis. Kinailangan ko pang tiisin ang mga halik niya p

  • The Sweet Revenge   Chapter 5

    Zenith'Yong pakiramdam na akala mo okay na pero panandalian lang pala. That's when you realized that things won't stay like that forever. Kung makaramdam ka man ng kasiyahan ay darating din sa puntong babalik din sa lahat, walang panandalian maging ang kasiyahan."You said that she's in Florida." I gritted my teeth while my fist were clenched. Ilang beses na nangilid ang luha ko bago ko siya tapunan ng tingin."Ang sabi mo wala siya rito?" puno ng sumbat na tanong ko. He shifted his weight uncomfortably and looked at my eyes straightly."'Yon din ang alam ko, Zy." I laughed sarcastically while trying to hide the pain that I have felt inside me. Inilibot ko ang paningin sa apat na sulok na opisina ko na tila na mahahanap ko roon ang sagot sa daan-daang tanong na tumatakbo sa isipan ko.Kailan pa siya nakauwi?And why the hell did she come back?I don't know why but recalling what happened in the grocery immediately clenched my heart."Honestly, Zy, don't be mad at me. I have no control

  • The Sweet Revenge   Chapter 6

    JealousBuong araw ay ginugol ko ang oras sa pagtapos ng mga papeles para ma-check ang location sa Zambales. It was really an exhausted day because something came up and it created a huge problem in our company. The team was now doing their task to address it but I couldn't think properly because I know some of them will blame me. Kasalanan ko ba na nag-back out ang investors galing France? Anong magagawa ko? We need them to continue our projects, we can sue them for not following the contracts and the legal team are now working on it."Kaya mo bang pumunta mag-isa doon? Hindi ka ba maliligaw?" tanong ni Duex at sumandal pa sa kotse ko habang magka-krus ang braso.It's a BMW and I got it from him, it was his gift."May waze naman." I combed my hair using my fingers out of frustration. Napaka-stressful talaga!He arched a brow, I examine his body. He was only wearing a plain white shirt partnered with khaki shorts. Bumagay sa kanya, well, lahat naman."Okay, just call me when you need

  • The Sweet Revenge   Chapter 7

    SharesI decided to take a shower to calm myself, the face of Styx was lingering on my mind and I couldn't help but to groan when heat started to eat my whole being.I almost rolled my eyes while water started to come into contact with my bare skin. I almost had sex with Styx! And I fucking respond to his kiss and the worst is I begged him to touch me.After cleaning myself I brush my teeth and do my skin care routine. Hanggang sa paglalagay ko ng mask sa mukha ay ramdam ko pa rin ang pag-init ng mukha ko sa eksena namin kanina. Good thing that his secretary called kaya naudlot ang dapat hindi mangyari. Humiga ako sa malaking kama para mamahinga pero hindi ako tinantanan ng mga pangyayari kanina. Pakiramdam ko ay nakadikit pa rin sa labi ko sa labi ni Styx. Muli na namang mamula ang mukha ko. I fucking hate myself because I let him see me in that state. I should be happy because I know I was already in the middle of my plans but I couldn't help to feel nervous while recalling how I re

  • The Sweet Revenge   Chapter 8

    Trauma"Are you sure you're okay staying there?" tanong ni Duex sa kabilang linya. Inayos ko naman ang buhok kong magulo dahil sa lakas ng hangin at kahit hindi niya makita ay nagawa ko pa ring tumango."I think I need a break muna, at saka pa, Styx wasn't that threat to us, willing pa nga siyang ibigay sa 'kin lahat ng shares niya kagabi eh." I laughed.Narinig ko ang pagbuntong hininga niya sa kabilang linya. "Do you think he's still clueless about our plans?" My forehead creased before walking at my couch and played with the remote control.Napaisip ako. "Yes . . ?" hindi siguradong sagot ko."I mean yes! I was doing great kaya, I was so sure he's still have no clue about our real agenda. He may not be dumb but a little stupid." Tumawa ako nang maalala ang napag-usapan namin kagabi ni Styx. Hindi ko alam kung seryoso ba talaga siya sa pag-transfer ng shares sa 'kin o nagbibiro lang. Kapag ginawa niya 'yon ay mapapadali ang kanyang pagbagsak. Hindi ko na kailangan pang magpakahirap n

  • The Sweet Revenge   Chapter 9

    Engineer DryltoInabot ng kalahating oras ang pagbiyahe namin patawid sa kabilang isla, hindi gano'n kainit ang araw kaya na-enjoy ko ang simoy ng hangin at tanawin. Mayamaya naman ang tanong sa 'kin si Styx kung ayos lang ba ako but I just always nod as a reply.Wala akong ganang magsalita at makipag-usap sa kanya. I just want to finish this trip and attend the ground-breaking ceremony and go home. Ayaw ko muna siyang makita ngayon. Pakiramdam ko ay bumalik sa 'kin ang lahat at hindi ko maatim na makita siyang maayos lang sa kabila ng paghihirap na dinadala ko patago."Are you sure you're okay?" he asked while we're walking on the beach sand. Tanaw ko mula sa kinatatayuan namin ang site. Maraming mga tao roon at nakahanda halos ang lahat maging ang maliit na stage na inihanda para roon mag daos. I bit the inside of my cheeks and Styx caress my arm. Kanina pagkababa ay agad kong binitawan ang kamay niya, tumupad man siya sa pangako niyang hindi niya bibitawan ako kamay ko habang nasa

  • The Sweet Revenge   Chapter 10

    DrunkNanatili akong blangkong nakatingin sa labas habang iniisip ang mga susunod na hakbang. Mabilis pa rin ang tibok ng puso ko at hanggang ngayon ay hindi kumakalma.How come he knew about my plans? I don't even know him. His stares that made me uncomfortable and uneasy during our conversation, it creeps me out. I clenched my jaw as tears started to pooled in my eyes. I tried my best to calm myself but it didn't work. Kahit anong gawin ko ay hindi ko pa rin maikalma ang sarili. I don't know what to feel. Halo-halo, gusto kong matakot, magalit at mairita. That man knows everything about my plan."So . . . Are we just doing a staring contest here, Ms. Xedler?" I clenched my fist before letting out a heavy sigh.I remained emotionless. "What are you doing here?" He chuckled before putting my gun down beside the table."This is my office. Ano bang gagawin ko rito?""Get out!" I gritted my teeth. "Or I'll fire you?"I stepped back when he stood up. His eyes were looking at me intently a

Pinakabagong kabanata

  • The Sweet Revenge   Epilogue

    "Daddy, can I play with Kerrin after school?" Zella, my seven-year-old daughter, asked. I put down my paper and glanced at her. She was peeking at the door of my room, pouting, and her hands were clasped. I motioned for her to come closer, which she did, but her mouth pouted more."Did I say that you should call him Kuya Kerrin because he's five years older than you?" I said softly. Zella snaked her arms around my waist and looked up at me."I told you, Daddy. I like Kuya Kerrin," she shyly said. I chuckled lightly, carried her, and made her sit on my lap. I removed my eyeglasses and started combing her hair using my slender fingers. I stared at my daughter's eyes and smiled as I saw that some of her features mirrored her mother's."But your mom won't like it when she hears it; you're too young for that kind of stuff, my princess." Zella bit her lower lip, trying to restrain herself from crying, but she couldn't. Umalpas ang luha sa mata niya at nahihiya siyang nagtago ng mukha sa dib

  • The Sweet Revenge   Chapter 50

    Wedding Day"Hindi ka iiyak! Hindi ka talaga iiyak, sinasabi ko sa 'yo baka matanggal ang makeup mo mamaya," bulong ko sa sarili habang pinapaypayan ang mukha. Styx and I decided to hold the wedding at his private resort in Zambales. Naging mabilis ang lahat ng preparasyon dahil may mga koneksyon siya.I was wearing my wedding gown and my makeup today. Simple lang ang gown na napili namin dahil beach wedding naman ang theme nito. Nauna na sina Styx sa lugar kung saan pagdadausan at mamaya pa ako susunod dahil kakatapos ko pa lang mag-ayos.My makeup artist entered my room after knocking. She smiled at me. Pinilit niya akong pakalmahin dahil paulit-ulit na namamasa ang mata ko sa sobrang kaba. Paano kapag hindi sumipot si Styx?! I swear, I'm going to make him pay if that happens.Matapos ang ilang minuto ay dinala na nila ako sa labas, malapit sa dalampasigan ang venue, at nakahanda na ang lahat nang makarating ako. I was wearing my veil while still standing outside the venue. Ngunit n

  • The Sweet Revenge   Chapter 49

    Zella"Mommy! Zella is crying!" papungas-pungas akong bumangon at lumapit sa crib. Zenith was the one who looked after his sister. Hapon na pero antok na antok pa rin ako kaya pinabantay ko muna sa kanya para umidlip.Lumapit ako sa crib at hinalikan ang noo ni Zenith bago binuhat si Zella. My daughter was now 1 year and 2 months old, and breastfeeding ko pa rin siya until now dahil sabi ng doctor ay healty raw 'yon."Very good, Kuya Zenith. Thank you for taking care of your baby sister," I said and caressed his hair. Zenith giggled and hugged me by my waist. Sobrang responsable niya tuwing siya ang naiiwan sa kapatid, unlike other children who get jealous when they have siblings.Buhay ko si Zella at tumahan na nang makita ako. I kissed her chubby cheeks, and she just cried again, obviously getting impatient because she's hungry. Binaba ko ang strap ng bra ko at pinadede siya. Zenith playfully covered his face and turned his back."Anak, you don't have to do that. Dito ka rin kaya du

  • The Sweet Revenge   Chapter 48

    Sweet Goodbyes "Where are you going?" Nanigas ako sa kinatatayuan nang biglang may nagsalita sa likod ko. I was about to get into the car that would take me to the airport.Dahan-dahan kong nilingon siya at nakita ko ang pagdaan ng sakit sa mata niya. They are tears forming at the corner of his eyes at namumula rin ang mukha niya."Iiwan mo na naman ba ako?" Nabasag ang boses niya. Tumulo rin ang mga luha niya at mahinang humikbi. Sumikip ang dibdib ko at lumapit sa kanya para sana punasan ang luha sa pisngi niya ngunit tinaboy niya lang ang kamay ko at bahagyang umatras."You promised me that you would never leave me, pero heto ka, nagplano na naman na umalis nang hindi sinasabi sa akin. Tell me, Xhia. Do you really love me?" Hindi ko alam kung paano magpapaliwanag sa kanya. I need to stay away from them. Hindi ako makatulog knowing na lahat sila nasaktan ko, kailangan ko munang matutunan na patawarin ang sarili bago bumalik at ibuhos ang pagmamahal sa kanila.I stepped closer to him

  • The Sweet Revenge   Chapter 47

    Styx SyruisI wanted to bury everything and look for her again, but that wasn't exactly what happened. I am ready to forget what happened and start a new life with her because there's no point in lying to myself that I no longer have feelings for her.That day she stepped inside my office, I felt the familiar feeling in my chest, and my heart still beats fast for her. Alam ko na marami nang nagbago sa kanya at 'yon ang napatunayan ko nang magsimula siyang maging malamig sa pagtrato sa akin.I knew that Mr. Xedler, the man who adopted her, died of a heart attack, and I admit it was all because of me. I threatened him to tell Zyxhiaxy everything I knew about his underground business, and he was scared for a reason. Nakita ko kung paano siya matigalgal sa kinatatayuan nang makita ang lahat ng ebidensya na mayroon ako laban sa kanya.That day, he died while his knees were bent, and Duex witnessed it. Wala akong naramdaman na awa maski saglit nang makita siyang mabawian ng buhay sa harapan

  • The Sweet Revenge   Chapter 46

    A/N: I know some of you will be disappointed in Styx's reason for hurting Zyxhiaxy, but that's the only reason I could create for Styx to not prolong the story. You see, this story has already celebrated its anniversary, and I badly want to end Zyxhiaxy's agony and let her be happy. You can skip this chapter if it doesn't meet your expectations. Thank you. ***Styx SyruisWarning : ViolenceI wanted to bury everything and look for her again, but that wasn't exactly what happened. I am ready to forget what happened and start a new life with her because there's no point in lying to myself that I no longer have feelings for her.That day she stepped inside my office, I felt the familiar feeling in my chest, and my heart still beats fast for her. Alam ko na marami nang nagbago sa kanya at 'yon ang napatunayan ko nang magsimula siyang maging malamig sa pagtrato sa akin.I knew that Mr. Xedler, the man who adopted her, died of a heart attack, and I admit it was all because of me. I threaten

  • The Sweet Revenge   Chapter 45

    Styx SyruisWarning : Violence I remained looking at the door while hearing my parents exchanging words while yelling. My nanny, which was standing beside me looked at me worriedly but I remained my face blank."Siguro labas muna tayo? Maaga pa naman," she said while stammering. I held my trolley bag tightly as I hear my father's raging voice."Do you think I'm stupid to believe that you don't love that bastard anymore?!" His voice was filled with anger and jealousy. I couldn't believe that this happen everytime I go to school.I let my nanny held my hand and guide me outside the gate. I once look at the house I treated as home and after 10 years of existence, I couldn't feel any comfort in this house anymore.I was waiting for nanny Ayeng to arrive, she said she needs to go to the counter to order our foods. It's my first time eating in a fast food chain and I'm sure mom will get mad when she'd learn about this.I played with my fingers while recalling what happened earlier. Actually

  • The Sweet Revenge   Chapter 44

    The Sweet Revenge I sat on the sofa while waiting for someone to arrive. Nagpapawis ang palad ko sa sobrang kaba at hindi rin ako mapakali. I waited for almost 20 minutes, nang may marinig akong kaluskos sa labas. I sighed and smiled a bit, knowing that he was already here.I checked my gun under the study table and sat properly on my couch as if I weren't aware of his presence.Narinig ko ang pagbukas ng pintuan dahilan para mapunta roon ang atensyon ko. I looked at him blankly as he stared at me with a hint of surprise."Hi," I said, almost inaudible because of the building lump in my throat.He stopped and closed the door behind him before walking in my direction. I swallowed the lump in my throat when I noticed that there was nothing in his eyes but rage. Malakas ang kalabog ng dibdib ko, at kahit anong pagpapakalma ko ay hindi ko iyon magawa."How are you, my dear?" I smiled as a lone tear fell from my eye. Kung sa ibang sitwasyon siguro kami ngayon ay magkalukumahog akong lumapi

  • The Sweet Revenge   Chapter 43

    Another Plan"Noong magising ako matapos ma-comatose, nagulat na lang ako dahil may bata sa tabi ko." Mahina akong natawa nang maalala ang itsura ni Zenith noong baby pa siya. "Kasi ang akala ko umabot lang ng araw o linggo 'yong pagkakatulog ko pero ang sabi ng doctor, anak ko raw ang sanggol." Humigpit ang yakap sa akin ni Styx at tila ba pinapakalma ang sarili matapos marinig ang mga sinabi ko. I felt comfortable talking about my past now, kahit paunti-unti ay kinakaya ko sa tulong ni Styx."What did you do next?" Binaon niya ang mukha sa leeg ko at mas hinigpitan pa ang yakap sa akin. Nasa kwarto lang kami at nakahiga sa kama habang nagkukwentuhan, magkasama na naman si Zenith at ang mga tito niya ngayon kaya may oras kami para gawin ito. "At first I was shocked," tumatawang sagot ko ngunit bakas doon ang sakit. "Hinanap din kita sa kanila but they told me that no one tried to look for me after I vanished just like that." "Tell me more, please." "I tried to reach out to you noo

DMCA.com Protection Status