MIKAYLiteral na pinagpawisan ako ng malagkit dahil sa sinabi niya. Grabe yung paghaharumentado ng puso ko. Kung p'wede lang akong sumigaw ng 'Tulong! May manyakis dito!' ay gagawin ko eh. Bubuga ng apoy? Shucks! Hindi pa ako handa sa mga ganito. Okay pa ako sa kiss eh, pero jugjugan with feels? Parang hindi ko keri! Saka nang mahawakan ko ang dragon niya, hindi talaga ito pangkaraniwan dahil sa laki nito... sinabi ko lang naman na sili dahil gusto ko siyang asarin. At saka sa laki ng dragon niya hindi ko talaga knows kung kakasiya... parang hindi kasi kaya."Mga apo!"Mabilis ko siyang naitulak palayo sa akin nang biglang kumatok si Lolo. Baka mamaya iba pa isipin ni lolo sa akin, masabihan pa akong mashonde."B-Buksan mo." Shucks! Nabulol pa ako."Saan ka pupunta?" kunot noong tanong niya.To the moon. Emz. "Comfort room." Bigla kasi akong naiihi eh. Jusmiyo! Hindi ko alam kung karapat-dapat ba talaga ang nararamdaman ko ngayon. Mabilis kong nilock ang pintuan ng banyo at tinungo
MIKAYHays! Sobrang lambot ng kama, sobrang sarap yakapin ng teddy bear ko... naramdaman ko na medyo basa ang gilid ng labi kaya ipinunas ko ito sa teddy bear na yakap-yakap ko... pero teka? Bakit ang tigas ng teddy bear ko? Hinaplos-haplos ko ang tiyan ng teddy bear ko para masiguro kung tama ang nahahawakan ko."Hihihi," hagikgik ko nang tinusok-tusok ko ang tiyan ng teddy bear ko. Hindi ko alam na pati teddy bear pala ay may abs na rin. Marahan ko itong hinaplos, dinadama ang bawat pandesal na mahawakan ko. "Nag w-work out ka ba mister teddy bear?" tanong ko saka ako muling humagikgik na akala mo kinikiliti ako. "I'm working out." Muli akong humagikgik, nagsasalita rin pala si mister teddy bear. Naramdaman kong may humawak sa kamay ko kaya napatigil ako sa paghaplos."Ano ba 'yan, panira ka naman..."Hindi ko nagawang ituloy ang sasabihin ko nang bigla akong sinaniban ng tamang pag-iisip. Agad na tumibok ng pagkalakas-lakas ang puso ko isama mo na rin ang pempem ko at kung ano p
MIKAYTulala. Tuliro. Hindi alam ang gagawin dahil sa sobrang lakas ng tibok ng puso ko. Napahawak ako sa aking labi... pakiramdam ko naiwan yung labi niya sa labi ko. Yung pakiramdam na hinahalikan niya ako ng dahan-dahan kanina tapos isama mo pa yung... ahhhh I kennat the feels talaga! Bakit kasi may padila? Tapos akala mo pa kung aksyon star yung dila niya kung makipag-away ito kanina sa bibig ko... "Huy! Okay ka lang?""Ay mukbang!" gulat na sigaw ko nang biglang nag snap sa harapan ko si Suzy. "Ano ba? Bakit ka ba nanggugulat?" pagmamaktol ko. Humalakhak ito. "Kasalanan ko ba kung magugulatin ka? At anong mukbang ka riyan?"Nakagat ko ang ibabang labi ko saka ako napaayos ng pagkakaupo. Mas lalong nagharumentado ang puso ko to the point na p'wede na akong mawalan ng malay ngayon. Shucks! I really kennat the feels."W-Wala, parang gusto ko kasing mag mukbang," pagpapalusot ko. Kainis! Bakit ba naman kasi iyon pa ang lumabas sa pasmado kong bibig? Ugh! Pinanliitan niya ako ng ma
MIKAYTahimik lang ako sa loob ng sasakyan, pasimpleng minumura ang buong pagkatao ni Damonyo dahil sa naging trato niya kay Suzy kanina. Ano? Itapon na lang yung inorder niya?"Edi ikaw na ang mayaman," aburidong saad ko sa mahinang tinig saka ko kinuha ang cellphone ko sa aking bag at nag-umpisang mag type ng long message kay Suzy dahil alam kong masama ang loob nito."What did you say?" Sobrang lalim at lamig ng boses niya. "Sabi ko mayaman ka kaya madali lang sa'yo ang mag tapon ng pera," pagtataray ko saka ako umirap. Wala naman na akong narinig pa mula sa kaniya. Malamang masama talaga ang loob ni Susy ngayon, nag effort yung tao na ipaghanda yung order niya tapos sasabihin niya itapon na lang? Gago ba siya? Ah! Dati na pala siyang gago! Alam ko namang bayad na niya iyon eh, pero hindi naman masusukat sa pera yung effort ng tao. Kaimbyerna!Nanatili namang tahimik si Damonyo na as usual wala na naman sa mood. Wala naman akong ginagawang masama pero kung mag inarte siya ngayon
DAMON"Sa lapag ka matutulog." "Huh?" Hindi ko maiwasang mapangiti nang makita ko ang mukha niya. How could she makes such expression so easily? It's weird, but it's kind of cute someone."Grabe ka naman. Ako na nga ang nag sorry kahit ikaw naman ang mali eh." My brows furrowed because of what she said. I saw how her eyes widened as she immediately purse her lips as if she said something she shouldn't. "So you apologize so you could sleep with me on the bed?" "Uy! H-Hindi ah. Grabe ka makapag judge," saad niya habang iwinawagayway niya ang kaniyang kamay. Her tone sounds so defensive, and her smiles look nervous. Nanatili ang mga mata ko sa kaniya samantalang hindi na ito makatingin sa akin ng maayos."Basta matutulog na ako."Mabilis itong sumampa sa kama at saka binalot ang kaniyang sarili sa kumot. There's still pillows between us as a wall. I don't know what's the use of that though. Sa sobrang likot niya matulog ay panigurado naman akong mawawala rin ang mga 'yan mamaya.I
DAMONTitig na titig ako kay Mikael na nanatiling nakatayo at nakayuko sa harap ko, naglalro ang kaniyang daliri sa isa't isa na tila ba isang bata na pinapagalitan. Huminga ako ng malalim bago ko isinandal ang aking likod sa aking kinauupuan. "Now, explain," I said in a plain calm tone. "A patient’s life almost got into the line because of an improper dose. What if something worst happen? How will you going to to face it?" I took a deep breath to calm myself. "Hindi lang ikaw ang mapapahamak dahil sa nangyari, pati ang hospital at maging ang unibersidad na pinapasukan mo." Nanatili itong tahimik. Umayos ako ng pagkakaupo saka nangalumbaba. "Mikael," tawag ko sa pangalan niya. "Explain," dagdag ko habang nakatingin ako sa kaniya ng diretso. I knows she's kind of stupid most of the time, but I also know that she's not that reckless to do such thing. I don't want to judge into conclusions yet knowing that Mikael might really did such thing or not. "Did you really inject 2mg of...
DAMON "I heard about what happened." Hindi ko binalingan ng tingin si Caitlyn na pumasok sa aking opisina. Nanatili ang aking tingin sa monitor kung saan tinitingnan ko ang resulta ng MRI ng pasyente ko. "How could she makes such mistake like that? She's indeed stupid just like what you always say." Nakuha niya ang atensyon ko dahil sa sinabi niya. She smiled at me when our eyes met. I rest my back on my swivel chair. "We still don't have proof if she actually done it, Caitlyn," I said without breaking off our eyes contact. She frowned. "As if she will admit her fault, Dame. Saan ka ba nakakita ng isang tao na umamin sa pagkakamali niya? Well, I guess she's not that stupid at all, because she knows how to get her way out." Huminga ako ng malalim. I stood up from my chair as I walk towards my mini fridge to get some water."Anong pinag-usapan niyo kanina? I saw her getting out eh. Don't tell me you let it slide?" Her tone sounds so annoyed. "Let's not talk about her, Caitlyn,"
MIKAY"I'll just go take a shower. Continue what you're doing and I will check it later."Inilapag niya ang aking laptop sa center table saka ito mabilis na nagtungo papunta sa banyo. Nakabusangot akong umupo sa sofa. Kung hindi lang niya iche-check ang gawa ko hindi ako mag i-stay dito eh. Kaya lang kailangan ko ang braincells niya ngayon sa sitwasyong ito.Itinuon kong muli ang atensyon ko sa ginagawa ko. Wala pa ako sa kalahati kaya naman madugong bakbakan talaga ito sa utak. Hindi nagtagal ay muling tumabi sa akin si Damon, nakasando ito at pajama. Shucks! Nadidistract ako sa pa biceps niya. Gabing-gabi na pero si Damonyo may pa choke me pang drama, hindi tuloy ako makafocus. "Kumain ka na?" tanong ko, para naman kahit papano ay maging kalmado ang feels ko."Hindi pa."Agad na kumunot ang noo ko dahil sa naging sagot niya."Bakit hindi ka pa kumakain?""May iba akong gustong kainin eh."Ngumiti ito ng nakakaloko sa akin saka niya isinandal ang kaniyang likod sa sofa. Yung kamay