-CALI'S POV-
"We're back!"
Tila nanumbalik ako sa aking sarili dahil sa sigaw ni Klaire na kakapasok lang kasama si Nathan habang dala-dala ang bagahe.
Nagpaalam muna sa amin si Nate na nagpunta ng kusina. Marahil ay nauhaw ito sa biyahe.
"Oh, bakit ganiyan ang mukha mo?" tanong sa akin ni Klaire.
"I'm so dead, Klaire!"
Natawa siya sa sinabi ko.
"Anong sinasabi mo? Okay ka lang?" tanong niya pagkaupo nito sa tabi ko.
Napalunok ako at saka siya hinarap.
"Nasabi ko lahat kay Dayne ang pinagdaanan ko noong iniwan niya ako, Klaire!"
"What?!"
Nakita ko ang panlalaki ng mga mata niya!
"What? How?"
Ipinaliwanag ko sa kaniya ang lahat. Magmula sa umpisa hanggang sa huli!
"An
-CALI'S POV- TAHIMIK lang akong nakaupo sa mahabang sofa na ito habang nag-uunahan ang luhang bumabagsak sa pisngi ko. Matapos ang lahat ng nangyari, parang bumabalik lahat. Tila nagtipo-tipon sila sa utak at puso ko upang makaramdam ako muli ng ganitong klaseng sakit! "Please, stop, Cali. . . Bakit ka ba nagkakaganiyan?" nag-aalalang tanong ni Klaire habang walang sawang hinahagod ang likod ko. "Hindi ko rin alam, Klaire, kung bakit ako nasasaktan nang ganito. Akala ko okay na ako, eh. Pero matapos kong marinig ang sagot ni Dayne kanina? Tila nawasak ulit ang puso kong mahigit dalawang taon kong binuo. I just don't know why I'm feeling this way. Handa ako roon, eh. At the first place, alam ko naman ang dahilan kung bakit siya bumalik dito. But seeing him earlier? Noong makita ko ang pagluha niya habang direktang nakatingin sa akin? Alam kong may mas mabigat siyang dahilan. Kaya siguro umasa ako na ako ang naging d
-CALI'S POV- Maraming beses at paulit-ulit kong sinasanay ang sarili ko kung paano ako makikitungo kay Dayne kapag nagkakausap kami. I wanted to be nice to him, pero hindi sang-ayon ang bawat kilos ko. Hindi ko maiwasang hindi magalit o magtaray sa kaniya to think na hindi dapat dahil matagal na kaming nagkaayos. But after what happened, here I am again. Bitter at parating nasasaktan. Unti-unti na namang nanunumbalik ang mga ala-alang matagal na sanang nawala. Akala ko noon, si Clarisse ang magiging hadlang sa pagmamahalan namin ni Dayne. Ngunit nagkamali pala ako. Hindi ko akalaing career nito ang makakasira sa amin, lalo na si Cassey kahit pa sinabi ni Dayne na walang namagitan sa kanila. Bigla akong napaupo mula sa pagkakahiga. Kinuha ko ang cellphone ko na nakapatong sa side table ko at saka tinignan ang f******k nito. Nagulat na lamang ako at napahanga dahil sa narating nito. Sikat na sikat na siyang modelo at
-CALI'S POV- NEVER did I imagine na malalaman ko ang nangyari kay Dayne sa ibang bansa. Galit ako sa kaniya. But after hearing those words? Bakit tila unti-unti iyong nawawala? Tila lumilipat ito sa sarili ko. Hindi ko maiwasang isipin, hindi lang si Dayne ang naging selfish sa relasyong ito. Pati na rin ako. Bakit nga ba hindi ko inalam ang totoong katotohanan. Bakit hindi ko inalam kung ano ba talaga ang rason ni Dayne. All I know ay si Cassey ang may dahilan at ang career nito pati na rin ang role ko sa buhay niya na isang substitute wife lang. Pero mayroon pa bang ibang dahilan bukod doon? Napailing ako. Pakiramdam ko ay malapit na ang mabaliw dahil sa kakaisip ng bagay na iyon. I just found out myself staring at the mirror. I am wearing white dress and nude stilettos. Like yesterday, I put some light make-up to enlighten my face. Nang makontento na ako sa ayos ko ay bumaba na ako.
-CALI'S POV-"I still love you. Please, forgive me. Please, let's get back together. Please, love me again, Cali."Iwinaksi ko ang kamay niyang nakahawak sa akin at saka pinunasan ang luhang lumandas sa aking pisngi."Hindi mo dapat sinasabi sa akin ang mga bagay na 'yan, Dayne, eh!"Tinalikuran ko na siya at tumakbo palayo sa kaniya. Hindi ito maaari. Kailangan ko nang umalis bago pa mahuli ang lahat."Cali!" Pigil niya sa akin nang maabutan niya ako. Hinawakan niya ang mga kamay ko habang walang tigil sa pag-agos ang luha niya."Dayne, matagal na tayong tapos!" I exclaimed!"Alam kong nasaktan ka, Cali. At alam kong hindi sapat na sabihin sayo ang totoo para maalis ang sakit na nararamdaman mo. Pero nandito na ako. Bumalik ako dahil mahal na mahal pa rin kita!"Paulit-ulit akong umiling."You sh
-CALI'S POV- -DAYNE'S POV- It was raining. Iniisip ko kung nakauwi na ba si Cali. Mag-isa rin ba siya at nilalamig katulad ko? Nababasa rin ba siya ng malakas na ulan ngayong gabi? "Kuya!" I saw Misty running towards me. May dala itong payong. Nakikita ko ang pag-aalala sa mukha niya pati ang pagbuka ng labi nito. I don’t know but I don’t seem to hear anything. Siguro ay wala na ako sa tamang huwisyo. Nilunod na ako ng alak at sakit na nararamdaman ko. Ang tanging naiisip ko lamang ay si Cali. All I can think of is Cali. I'm stupid! I'm such a coward because I didn't even fight my love for Cali! I'm coward! A fucking coward! "Kuya, what happened?" asked Misty. I didn't bother to answer her, instead I just continued walking. "Dayne, what happened? Are you drunk?" salubong sa akin ni Mommy pagkapasok pa lang namin sa pintuan.
-CALI'S POV- TAHIMIK lamang akong nakatingin sa labas ng bintana ng sasakyan. Kasalukuyan naming binabaybay ang daan papunta sa office nina Manager Grace. Biglaan kasi kaming ipinatawag dahil sa unexpected meeting. Siguro ay tungkol ito sa movie na gagawin namin. "Are you okay?" Napatingin ako kay Klaire na kasalukuyang nagmamaneho. Matapos nang mangyari ay sa condo niya muna kami tumuloy. Pakiramdam ko kasi ay masiyadong masikip para sa amin ang mansiyon nina Dayne kahit napakalawak naman no'n. Isa pa ay hindi ko alam kung paano ko siya haharapin. Masyado pa ring sariwa ang sugat sa puso ko at ayoko nang dagdagan pa iyon. Ngumiti lang ako kay Klaire at tumango bilang sagot. Kagaya ko ay hindi pa rin handa si Klaire na harapin si Nate. Alam ko kung gaano nasaktan si Klaire at tama muna siguro ang desisyon naming lumayo muna, pero heto kami. Kailangang humarap sa kanila.
-CALI'S POV- MAHIGPIT kong hinawakan ang hawakan ng bag ko habang tinititigan ang bahay na ito. Ramdam ko na rin ang pagnginig ko dahil sa lamig na bumabalot sa buo kong katawan. Nabaling ang atensyon ko kay Dayne nang maramdaman ko ang paghawak niya sa kamay ko. Isang ngiti ang ibinigay niya sa akin bago magawang magsalita. "Let's go inside?" Dahan-dahan akong tumango. Narito kami ngayon sa Baguio. Alam kong mali. I know it's not right for me to be with him here but this is what my heart says. Alam ko na kapag hindi ako sumama kay Dayne ngayon ay hinding-hindi ako magiging masaya. "M-may bahay rin pala kayo sa Baguio?" tanong ko nang buksan niya ang malaking gate. Namangha ako nang makapasok kami sa loob. Ang gaganda ng mga gamit. Pang-sosyal talaga kung titignan. Mas lalo akong natiwa sa mga malalaking vase na dinisenyo sa bahay.
-CALI'S POV- I was trembling. Hindi dahil sa malamig dito sa Baguio, kung hindi dahil sa pag-aalala ko kay Patrick. Mas pinili ko na munang patayin ang cellphone ko at itinago sa drawer. Alam kong selfish ako magmula nang sumama ako kay Dayne. Ngunit ito ang magpapasaya sa puso ko ngunit kailangan ng malaman ni Patrick ang lahat. I promise, sa oras na handa na akong kausapin siya ulit ay sasabihin ko na ang lahat sa kaniya. No buts, no ifs and no excuses na. Pagkalabas ko ng kuwarto ay tumambad sa akin si Dayne na kasalukuyang nagluluto. Nakasuot ito ng apron na mas lalong nakapagdagdag sa kakisigan nito. Bahahya akong napatawa nang makita ko ang nakakunot na noo nito habang palipat-lipat ang tingin sa cook book at sa niluluto nito. "Anong niluluto mo?" Nakita ko ang pagkagulat sa kaniyang mga mata nang magsalita ako. Mukhang hindi niya ako napansin dahil sa pagiging ab