UMIIKOT na rin ang paningin ni Lander ng mga sandaling iyon. Ngayon lang muli siya nalasing ng ganito dahil nuong nasa France siya ay puros trabaho ang inaatupag niya. Besides nangako siya sa sariling hindi na niya babalikan pa ang dating mga bisyo. But since wedding ito ng dalawang taong mahalaga sa buhay niya, nagsaya siya. Isa pa, hindi niya namamalayang napaparami na pala ang iniinom niya dahil mga pinsan naman niya at si Sylvia ang ka-table niya.Ni wala na rin siya sa sarili nang bumulong siya kay Sylvia, “Pwde mo ba akong samahan ngayong gabi?”Napangisi si Sylvia. Ngayong lasing na lasing siya ay malaya niyang pinapakawalan ang kanyang damdamin para kay Lander. To hell with her pride. Gusto niyang mabatid nito kung gaano niya ito kamahal. Malakas ang loob niya ngayon ng walang pag-aalinlangan. Muli siyang tumungga ng alak saka tumayo at hinawakan sa isang braso si Lander.“Let’s go, love,” malambing na sabi pa niya. Narinig niyang naghiyawan sina Sophie na gaya niya
“LANDER. . .” Hindi alam ni Sylvia kung saan siya nahihilo, sa epekto ng alcohol sa kanyang katawan o sa kiliting idinudulot ng ginagawang ito ni Lander sa kanya. Ilang beses yata niyang tinawag ang pangalan nito.“Ahhh, Lander. . .” sigaw niya habang hindi niya maintindihan kung saan ibabaling ang kanyang ulo, kumapit siya nang mahigpit sa kama habang ang ulo ni Lander ay nasa pagitan ng kanyang mga hita at tila aso itong nauulol na sinisibasib ng halik ang kanyang pagka***babae.Umikot ang kanyang eyeballs nang maramdaman ang dila nitong pumasok sa basang-basa niyang bukana at ginalugad ang loob niyon saka naglabas masok na mas lalo namang nakaragdag ng kiliti sa kanya.Hanggang sa tuluyan na niyang marating ang climax. Nagmamadaling pumaibabaw sa kanya si Lander at unti-unti nitong pinag-isa ang kanilang mga ari. Taas-baba, taas baba, sinasabayan niya ito ng pag-indayog.“Sylvia,” hinagod nito ang mukha niya at siniil ng halik sa mga labi, “I love you so much, Sylvia. . .”“I lo
“WE CONFESSED our love for each other last night. Hindi ko makakalimutan ang sinabi mo na you still want me in your life. Don’t tell now that your sober, babawiin mo na naman ang mga sinabi mo?” Tanong ni Lander sa kanya.Naguguluhang napatingin siya sa lalaki. God, nasabi niya ang lahat ng nilalaman ng puso niya dahil sa sobrang kalasingan. Hindi ba at ganiton-ganito rin ang nangyari nuon kaya siya napilitang pakasalan ni Lander?Lumapit sa kanya si Lander at hinagod ang likuran niya, “Please, ayoko ng paikot-ikot at pasikot-sikot pa. We are not getting any younger. Kung ayaw mo na talaga saakin, hindi na kita kukulitin at guguluhin pa kahit na kailan,” sabi ni Lander sa kanya, “But for God’s sake Sylvia, nagpakatotoo ka kagabi at kahit lasing ako, natandaan kong lahat ng mga sinabi mo!”Pulang-pula ang mukha niya. Itinaas nito ang baba niya at iniharap ang mukha sa kanya, “Huwag na nating lokohin pa ang ating mga sarili, Sylvia?”Napahikbi siya. Hindi na niya napigilan ang p
“MOMMY?, what’s going on?” Nagtatakang tanong ni Debbie nang dumating ang catering service sa bahay nila pati na rin ang stylist niya para ayusan at bihisan siya.Napansin niyang hirap ipaliwanag ng ina ang nangyayari. “Anak, makinig ka, this is your engagement party.” Halos paanas lamang na sabi nito sa kanya.“What? Engagement party?” Sabi niyang mapakla ang naging tawa, “Nagbibiro lang kayo, hindi ba? Paanong engagement party eh ni wala nga akong boyfriend!” tili ni Debbie sa ina.Napabuntong hininga ng malalim si Jasmine, “Anak, pwede bang iyong daddy mo na lang ang kausapin mo. Actually, this is his idea.”Nakatitig siya sa ina, “S-seryoso? Alam nyong wala akong balak mag-asawa. Mas lalong hindi pa ako sure sa sexual preference ko. Nasa identity crisis ako at. . .”“That’s the main reason kung bakit gusto kang ipakasal ng Daddy mo sa apo ni Don Teodoro. . .”“Don’t tell me si Kevin Delgado yan? Ang mayabang at womanizer na. . .no!!!” sunod-sunod ang iling na ginawa niya.
KALMADO lang si Kevin Delgado habang nagpreprepare para sa engagement party nila ng panganay na anak ni Mr. Denver Craig. Hindi na siya nakipagtalo pa sa kanyang Lolo Teodoro nang sabihin nito sa kanya na kinakailangan niyang mapaibig ang dalaga ni Mr. Craig.Muli ay naalala niya ang naging pustahan nila ng kanyang abuelo, “I doubt it kung mapaibig mo ang panganay ni Denver.”Napangisi si Kevin, “Lolo, wala ba kayong bilib sa akin? Anong gagawin nyo kung mapaibig ko sya?”“Kapag napaibig mo ang panganay ni Denver, hindi na kita papakialaman pa. You can do what you want at ibibigay ko na saiyo ang kalayaang gusto mo. Ibig sabihin, hindi na kita pipiliting pamahalaan ang mga negosyo dito. Pwede ka ng mag-stay sa Europe to pursue your dream as a painter. Hinding-hindi ka na makakarinig pa ng kahit na anong panunumbat mula sa akin. Pero kapag natalo ka sa pustahan, mananatili ka dito sa Pilipinas and you’ll take over our company!”“Lolo, parang nakikinikinita ko na ang pagkatalo mo
“HELLO GIRLS,” NAKANGITING BATI NI KEVIN sa kanila nang lapitan sila. Nagkatinginan sina Sophie, Alexa at Sylvia. Halatang ang mga ito ang kinikilig para sa kanila ni Kevin Delgado. Inirapan ni Debbie ang mga ito saka nakasimangot na bumaling kay Kevin.“This is our engagement party at ni hindi man lamang tayo gaanong magkakilala. And yet okay lang saiyo ito?” Sita niya kay Kevin, “Hindi mo man lang ba ito tutulan? Okay lang saiyong gawin nila tayong parang robot?”Nagkibit balikat si Kevin, “If this is what they want, then let them control us. Three months lang naman. Wala namang mawawala. . .”“Hey, kung okay lang saiyong madikit ang mga pangalan natin sa isa’t-isa, sakin ay hindi!” Inis na sabi niya kay Kevin, “Three months? Kahit isang araw lang, hindi ako papayag na ma-engage saiyo.”Idinikit nito ang mukha malapit sa mukha niya na halos magdikit na ang mga iyon. At ewan kung bakit bigla siyang natakot lalo na nang mapatitig sa mga mata nito, “Then bakit nandito ka sa en
ISANG LINGGO matapos ang kanilang engagement party ni Kevin ay sapilitan na siyang pinalipat ng kanyang Daddy sa condominium kung saan magsasama sila sa iisang bubong ng binata. “Daddy, ganun-ganun mo na lang ako ipagkakatiwala sa lalaking iyon?” Umiiyak na sabi ni Debbie sa ama. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwalang nagawa ito ng Daddy niya sa kanya.“Hindi naman kayo magsasama sa iisang kuwarto.” Parang ni hindi man lamang natinag na sabi ni Denver sa kanya.“Hindi kami magsasama sa iisang kuwarto pero pagsasamahin nyo naman kami sa iisang bahay, tama ba itong ginagawa mo, Daddy?” Masama ang loob na tanong niya rito.“Well, may choice ka naman kung susundin mo ito or hindi, di ba?” sagot lang nito sa kanya.“May choice?” Mapakla ang naging tawa niya, “Choice bang matatawag iyon, ha Daddy? Tatanggalan mo ako ng karapatan at itatakwil bilang Craig sa oras na suwayin ko ang kagustuhan ninyo? Nasaan ang justice dito?”“Anak, kilala mo ako. Hindi ako gagawa ng isang bag
"HAH, AT INUUTUSAN MO AKONG MAGLUTO PARA SAIYO? Hoy, wag mong seryohin ang pagsasama nating ito. Hindi kita kaanu-ano para ipagluto kita," gigil sa inis na sabi ni Debbie kay Kevin, "Kaya kung gusto mong kumain, matuto kang magluto!""Ang sabihin mo, hindi ka lang marunong magluto!""Bakit, ikaw marunong?" Tanong niya sa lalaki."I know how to cook. Kaya lang, gusto ni Tito Denver na matutunan mo ang mga gawaing bahay kaya ayaw nyang maghire tayo ng maid dito."Inirapan niya ito, "Oo, hindi ako marunong magluto at hindi ko obligasyong matuto para lang saiyo. Saka pwede ka namang mag-order kung gusto mong kumain.""Magkakasakit tayo kapag palaging take away ang kakainin natin," sabi nito sa kanya."Pwes, magluto kang mag-isa mo," aniya rito, akmang tatalikuran na niya ito nang bigla na lamang nitong hawakan ang braso niya."Kailangan mong matutong magluto kaya panuorin mo akong magluto ngayon para bukas, alam mo na kung ano ang gagawin mo.""At sino ka para utusan ako?" Angil niya ri
“MASAYANG-MASAYA AKONG NATAGPUAN MO RIN ANG PAG-IBIG na para saiyo, apo ko.” Tuwang-tuwang sabi ni Don Teodoro kay Kevin habang hinihintay nila papalapit sa altar si Debbie.Ngayon ang araw ng kasal ng mga ito at masaya ang lahat para sa dalawa. Nagpaikot-ikot man ang kwento ng pag-iibigan ng mga ito, at least ay sa simabahan rin nauwi ang mga ito.Samantala ay wala namang pagsidlan ng kanyang kaligayahan si Kevin habang nakamasid kay Debbie na inihahatid ng ama papalapit sa kanya. Mangiyak-ngiyak siya habang inaalala ang lahat ng kanilang mga pinagdaanan ni Debbie bago nila marating ang ganito.Masaya siya na nakinig siya sa kanyang Lolo. Ito na yata ang pinakamasayang araw para sa kanya. Sa wakas ay nakamit na rin niya ang kanyang pinakaasam. Ang mahalin ng babaeng kanyang pinakamamahal.“Salamat po, Lolo,” bulong niya sa kanyang abuelo.MASAYANG-MASAYA SI DENVER habang inihahatid nilang mag-asawa ang kanilang panganay patungo sa altar kung saan naghihintay dito si Kevin. Akala
“MASAYA AKO PARA SAIYO, KEVIN,” MASAYANG sabi ni Debbie kay Kevin nang puntahan siya nito para magpaalam, “At least mababalikan mo na ang mga pangarap mo.”Tinitigan siya ni Kevin, saka niyakap siya nito nang mahigpit, “Salamat Debbie.” Halos paanas lamang na sabi nito sa kanya, “Tinuruan mo ako ng tunay na kahulugan ng pagmamahal.”Napakurap-kurap siya at somehow ay may namuong mga butil ng luha sa sulok ng kanyang mga mata.Hanggang umalis ito ay tahimik lamang siya sa gilid ng pool. Panay ang tukso sa kanya nina Alexa. Kung gusto raw niyang umiyak, umiyak siya. At ewan kung bakit parang gusto nga niyang umiyak ng mga sandaling iyon. Masaya siyang tutuparin ni Kevin ang mga pangarap nito ngunit sa pinakasulok ng puso niya, hindi niya maipaliwanag kung bakit may naramdaman siyang kalungkutan.Naalala na ba niya ang damdamin niya para dito?Napapailing na tumalon siya sa pool at lumangoy ng lumangoy. Hanggang maramdaman niyang naninigas ang kanyang mga binti. Iwinagayway niya an
ISANG BUWAN na hindi nagpakita si Kevin kay Debbie. Ni tawag or pangungumusta ay hindi nito ginawa at naisip niyang mainam na nga ang ganun kesa naman nakikita lang niya itong nagmumukhang kawawa sa panunuyo sa kanya.Tinigilan na rin niya ang pakikipagdate. Nang mag-start ang semester ay pumasok na siya at muling nanumbalik ang interes niya sa pag-aaral. Nanumbalik na rin ang sigla niya as if parang walang nangyari or namagitan sa kanilang dalawa ni Kevin.Samantala si Kevin naman ay unti-unti nang natatanggap na wala na siyang babalikan pa sa piling ni Debbie. Pero wala siyang pinagsisihan. At least ay sinubukan niyang magmahal. Kung hindi man iyon naging matagumpay, wala na siyang magagawa pa.Masaya siyang malaman na normal na ulit ang takbo ng buhay ni Debbie. Siguro ay hanggang duon na lang talaga sila. Ngunit hindi siya magsasawang maghintay kahit abutin pa iyon ng magpakailanman.But for the meantime, kailangan niya ring magmove on at tuparin ang kanyang first love whi
“DEBBIE, ANO itong ginagawa mo? Nakikipagdate ka sa ibang lalaki habang si Kevin, matiyagang naghihintay sa pagbabalik ng mga alaala mo? Talaga bang nakalimutan mo na kung gaano mo siya minahal? Ano bang nangyayari saiyo?” Tanong ni Sophie kay Debbie nang hilahin niya ito palayo sa lalaking kasama nito.Napangisi si Debbie, “Wala akong obligasyon kay Kevin! Ni hindi ko nga alam kung talaga nga bang minahal ko siya kagaya ng paulit-ulit ninyong sinasabi sa akin. Saka pinahirapan nya ako dati, hindi ba?”“So, gusto mong gumanti?”“No. It’s just that kahit anong pilit ang gawin ko, wala akong maramdaman para sa kanya,” paliwanag ni Debbie.Napahinga ng malalim si Sophie saka nilingon ang lalaking kasama nito, “At san mo naman nakilala ang lalaking yan?” Kunot nuong tanong niya.“Sa online dating app.” Nakangising sagot ni Debbie, “Ang guwapo nya, hindi ba?”“Ewan ko saiyo,” napapailing na sabi niya rito, “Naguguluhan na ako. Dati, halos ilagay mo si Kevin sa pedestal. Ngayon naman
"Pano kung sabihin ko sa iyong ni Isa sa mga kwento mo wala akong maalala?" Sabi ni Debbie kay Kevin habang nakatitig siya rito. Pilit niyang nirerecall ang lahat ng memories niya with Kevin pero wala talaga siyang matandaan kahit na isa.Ramdam niya Ang disappointment ni Kevin habang matiyaga itong nagkwekwento sa kanya ng mga nangyari sa kanila.hinawakan into ang mga kamay niya. Pinilit niyang kapain sa dibdib niya kung may kilig na hatid iyon sa kanya pero wala talaga. In fact may awkwardness si yang nadarama kaya mabilis niyang binawi ang kanyang mga kamay mula dito.Dinukot ni Kevin sa bulsa ang phone nito at binasa ang Ilan sa mga messages niya."Hindi ako magsasawa at mapspagod hintayin ang yung pagbabalik kahit bumilang pa iyon ng ilang taon. Dahil alam ko sa puso ko, darating ang araw na Muli tayong pagtatagpuin ng kapalaran. Ngayon pa lang ay tinitiyak ko ng Ikaw ang lalaking para sa akin. Kung Hindi man sa ngayon, baka sa susunod kong buhay. . ."Napakurap kurap si Debbie
“UNDER OBSERVATION pa sa ngayon ang pasyente. We can’t tell kung ito ba ay transient global amnesia or ang tinatawag na temporary memory loss o pemanent na ba ang nangyaring ito sa kanya. Sa ngayon ay kailangan niyang sumailalim sa ilang eksaminasyon para matantiya ang pinsalang dinulot ng traumatic events sa kanya. Bukas ay naka-schedule na siya para sa Cerebral angiography,” paliwanag ng doctor sa kanila, “Sa ngayon, ang tanging magagawa natin ay huwag bigyan ng stress ang pasyente.”Tahimik lamang si Kevin habang pinapakinggan ang sinasabi ng doctor. Napakasakit para sa kanya na sa lahat ng taong naroroon, bukod tanging siya lamang ang hindi nito nakikilala.Ngunit alam naman niyang hindi iyon kasalanan ni Debbie. Nagkaroon raw ng trauma ang utak nito kaya may mga bagay itong hindi maalala sa ngayon. Natatakot siyang baka tuluyan na siya nitong hindi maalala. Kasabay niyon, makakalimutan na rin nito ang damdamin nito para sa kanya.WALANG KIBO SI DEBBIE habang pinagmamasdan
UNCONCIOUS pa rin si Debbie nang datnan ni Kevin matapos ng naging operasyon nito sa ulo. Ni hindi na siya umaalis sa tabi nito. Araw-araw rin ay binabasa niya ang mga ipinapadala nitong messages sa kanya na ni hindi niya nagawang basahin nuong nasa Sicily pa siya dahil naging abala siya para sa kanyang gaganaping exhibition. Iyon naman pala ay iiwanan rin niya nang dahil kay Debbie.“Dearest Kevin, nandito lang ako. Naghihintay saiyong pagbabalik. At kahit na walang kasiguraduhan kung kailan iyon, palagi mong tatandaan na hindi ako mapapagod kahit na kailan.” Napahinto siya sa pagbabasa ng mensahe nito nang waring gumalaw ang isang kamay ni Debbie.Ginagap niya iyon at hinalikan, “Please Debbie. . .gumising ka na.”Wala siyang ibang hangad ngayon kundi ang kaligtasan ni Debbie. Kaya niyang iwanan ang lahat alang-alang sa babaeng ito. Nakakatawa ngang ngayon lamang niya napagtanto kung gaano niya ito kamahal. Napakalaking gago niya para iwanan ang babaeng sobrang espesyal sa k
PAKIRAMDAM NI KEVIN ay huminto ang pag-ikot ng mundo ng mga sandaling iyon. Para siyang nanghihinang napakapit sa silya, “Debbie. . .” mahinang usal niya habang binabasa ang mensahe ng kanyang lolo. Unti-unti ang mahinang usal ay nauwi sa isang napakalakas na sigaw, “Debbie. . .” tumakbo siyang palabas ng gallery. Nagtataka ang mga spectators na naroroon para sa kanyang exhibitions ngunit sa ngayon, ang tanging concern niya ay ang kaligtasan ni Debbie. Kaagad niyang tinawagan ang kanyang Lolo Teodoro.Ilang sandali pa at kausap na niya ito sa telepono, “Anong nangyari kay Debbie?” Puno ng pag-aalalang tanong niya. Hindi pa man ay nangingilid na ang kanyang mga luha.“Nabangga siya ng humaharurot na motor sa tapat ng condominium na tinutuluyan ninyo. Ang sabi ng Mommy nya, halos araw-araw raw bumibisita dun si Debbie kahit sa labas lang ng building.”“Lolo, hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyaring masama kay Debbie. Uuwi na ako, Lolo,” pagkasabi niyon ay nagmamada
MULING NAGSEND NG NOTIFICATION ang cellphone ni Kevin bilang reminder na may natanggap muli siyang messages mula kay Debbie. Actually, excited na rin siyang muli itong makita but since busy siya sa darating niyang exhibit ay hindi muna niya sinasagot ang mga messages nito. Ayaw niyang madistract siya.Ang mahalaga, masigla nang muli si Debbie. Bumalik na rin ang pangangatawan nito sa huli nitong ipinadalang larawan sa kanya.Pagkatapos ng exhibit, magbabalik na siyang muli sa Pilipinas. Narealize niyang tama ang kanyang Lolo Teodoro. Tama na ang denial. Hindi siya maaring mabuhay sa kanyang nakaraan. Mas lalong hindi niya dapat pairalin ang pride at ang takot dahil kahit na kailan ay hindi siya magiging masaya kung palaging ang nakaraan ang buhay sa kanyang mga alaala.Mas lalong hindi na niya kayang takasan pa ang tunay niyang nararamdaman para kay Debbie. In fact he was planning a surprise proposal for her. Ngayon lang siya naging ganito kasigurado sa isang babae at ayaw na