Five years later….
“We’re really going to miss you, Sky. Are you a hundred percent sure about your decision? You can still take it back you know…” Ani Caroline, ang kanyang editor-in-chief for the past three years.
Sky smiled at the woman whom she not only considers her mentor but also her friend. “I’m going to miss all of you, too, especially you, Caroline. But I’ve been away from home long enough. My family and friends are already driving me nuts asking me every time when I’ll be going home.”
“Just in case you change your mind and you miss New York, you can still knock on our doors anytime.” Nakangiting singit naman ni Bryan, isa sa mga kaclose niyang officemate.
Blooming na blooming pa ang bruho dahil kagagaling lang nito sa honeymoon nito wit
HAPPY NEW YEAR!!!! PRITITITITIIIIIIIIT!!! <3 <3 <3
Nanlaki naman kaagad ang mga mata nang dalaga habang nakatitig sa screen nang laptop. “What?! Are you out of your mind? Have you heard about what the media have said about this guy?” Napabuntong-hininga naman mula sa kabilang linya ang kaibigan niya. “Yeah, I’ve heard… but how hard can it be for someone like you? I know you have wide connections! And besides, don’t try to deny it dahil alam kong nakapagseal nang bagong deal ang kompanya ninyo sa Vontillon Corp. It’s all over the news, you know.” Sky knew what her friend was talking about. Masayang ibinalita iyon sa kanya nang daddy niya noong nakaraang linggo lang nang mag-usap sila. Isa na namang successful business project ang nagawa sa pagitan nang kompanya nila at nang Vontillon Corp. That would be the tenth one in the last five years, at mukhang tuloy-tuloy na talaga ang pagtitiwalang ibinubuhos nang nat
“....Ladies and gentlemen, on behalf of Centurion Airlines and the entire crew, we would like to give you a warm welcome at Ninoy Aquino International Airport Terminal 1. The local time is exactly eleven o’clock PM with a temperature of twenty-eight degrees celsius. Thank you for choosing to fly with us and we are looking forward to seeing you onboard again in the near future. Have a nice evening and enjoy your stay!”Nag-inat na si Sky upang maalis ang namumuong pangangalay nang kanyang likod at balikat. She had just been through a seventeen and a half hour flight and it’s starting to take a toll on her body. Ngayon ngang ligtas na nakalapag na ang eroplanong sinasakyan ay ramdam na niya ang pagbaba nang kanyang adrenaline level sa katawan. She just wanted to roll over her bed and let sleep wash away her jet lag.Sinimulan na niyang ayu
“Ang gwapo ni Sir Julienne kanina, noh, Señorita? Eeeeh! Akala ko pa naman gwapo na siya kapag nagsusuplado. Hay! Pero mas pogi pala siya kapag nakangiti at tumatawa…” Kinikilig pang turan ni Ana habang naghuhugas nang mga plato. Pasado alas dos na nang madaling-araw nang matapos ang pawelcome party kay Sky. Subalit imbes na matulog ay heto ngayon siya at tinutulungan si Ana sa paglilinis nang mga pinagkainan nila kanina. Kasalukuyan silang nasa service kitchen nito at siya ang taga-punas nang mga nabanlawan na nitong mga pinggan. Tinanggap ni Sky ang inabot nitong basang plato. “Hanggang ngayon ba naman hindi pa rin nawawala ‘yang pururot na paghanga mo kay Julienne?” Napayuko naman ang dalagang katiwala na tila ba nahihiya ito. Her ears also turned a shade of pink habang pigil-pigil ang kilig.
Sky immediately sat up as she heard a car pull over by their garage. Kilala niya ang tunog nang sasakyan at sigurado siyang kay Bernard iyon. Besides, no one else would stop by their house this early.Eksaktong alas sais pa lang kasi nang umaga. Iyon talaga ang oras nang pagdating nito sa kanila araw-araw tuwing weekdays upang sunduin ang kanyang daddy. He was never late nor absent, pwera na lang siguro kung may emergency ito. But that’s just it, he seldom had an emergency sapagkat matandang binata naman ito. Minsan nga ay naiisip niyang siguro kaya hindi na ito nagkapag-asawa ay dahil sa sobrang dikit nito sa kanyang ama.Mula kasi nang magkaisip siya ay ito na talaga ang namulatan niyang kanang-kamay nito. There was no one else for the past thirty two years of her life… just him and her father working together side by side.
“Breathe, Sky… don’t let him see you that way…” Mahinang bulong sa kanya ni Ethan. Ipinatong pa nang lalaki sa mga balikat niya ang mga kamay nito. Maybe to give her support? Or probably to stop her from ever running and throwing herself at him? O baka pareho? But the hell she cares! Dahil kahit anong gawin pa nitong pagpapahinuhod sa kanya ay hindi niyon mapipigilan ang pagwawala nang kanyang puso. She was holding on for dear life as he was inching closer to where they were standing. Sky let her eyes roam freely all over him habang mas lalo pang lumilinaw ito sa kanyang paningin. Miguel is absolutely looking good, at best even! He was wearing a white polo that had its long sleeves rolled up to his elbows. Ang pang-ibabba naman nito ay gray slacks na saktong-sakto lang ang sukat sa mga binti at
To My Dear Valued Readers, Happy New Year! <3 <3 First author's note in 2022! Wohoooo! Masyadong late lang 'yung greetings eh, noh? Hahaha Sensya na po... But still, hoping na sana maganda ang naging pasok nang bagong taon sa inyo at sa ating lahat. Bumili rin ako nang mga bilog-bilog na twelve fruits pampaswerte (beke nemen) hehehe Ayeeeh! Sino pala rito may ginawang resolution na isinali ang pagda-diet? Itaas ang kamay!! Me included hahahaha hu-waaait uubusin ko muna handa namin.. huhuhuhu kayo ba nakailang reheat na? Pero seryoso, nawa'y kung ano man ang iyong mga gustong makamtan sa taong 2022 ay matupad. <3 <3 Update ko rin muna ang lahat huhuhu more than one thousand subscribers na po pala 'tong story ko... salamat po sa continuous patronage ninyo (T_T) seryoso walang halong echos... <3 <3 Sobrang nakakatouch lang... <3 <3 Oha, oha... nag-iwan muna ako nang cliffhanger mga Moonbebe. Sana natuwa kayo hahahaha "FINA
Seven Years Ago…. Ethan’s P.O.V. “What do you think, Mr. Vontillon?” Napapatangong isinara ni Alessandro ang hawak na lever arch folder. Katatapos lang nitong basahin ang nilalaman niyon at halata sa gitlang nakaukit sa noo nang huli na pinag-iisipan pa nito ang magiging desisyon. “To be honest, I like the proposal. But there are certain terms indicated which I would like to review first with my team.” Tugon nito. This was Alessandro’s everyday routine ever since they arrived here in Boston. Kung hindi ito nasa meeting ay malimit naman itong dumalo sa mga private conventions. The man was always working nonstop na para bang magkakasakit ito kapag hindi ito nakaharap sa computer o nagbab
Ethan’s P.O.V. Almost a year ago, what Alessandro and Pablo have is what the four of them, including Chase (kahit wala naman talaga siyang ambag), called a very ambitious idea. Nang minsan kasing nag-inuman sila sa bar na pag-aari nang huli, Pablo opened up about his childhood dream of being able to discover a device that could help blind people completely restore their vision. He said that although there is an available bionic eye implant in the market, limitado lang daw kasi ang nagagawa noon. There are certain parameters that need to be considered before doing the surgery. An example of this is when a person is born blind at damaged o kaya naman ay patay ang cornea o lens nito sa mata. Kung hindi naman iyon ang rason, baka ang retina naman daw ang may problema. And so, Pablo ambitiously de