Sky’s P.O.V.
Sky felt cold all of a sudden as she stared blankly at the small jar in front of her. Kulay itim iyon at animo isang ordinaryong pang-adorno lang sa salas. Napapaligiran pa iyon nang mga maliliit na asul at puting scented candles. But as she stared closely at it now, she realized that all of the candles’ wicks were burnt signifying that they have been used quite recently.
“You said… but I thought… you helped him get up… you… you got him out…” Hindi magkamayaw na turan niya.
Nagpapasaklolong napalingon pa siya kay Jax. But he was just as shaken as she was. Nanatili lang din itong tahimik na nakatitig sa urn na nasa kanilang harapan.
“I did get him out… but he did
Ethan P.O.V.“Ang aga mo yata?”Napatalon si Ethan sa kinatatayuan at inihit pa nang sunud-sunod na ubo. The water he drank entered the wrong pipe dahil sa sobrang gulat. Subalit imbes na daluhan siya o kabakasan man lang sana nang pag-aalala, Alessandro just stood there half-smiling and half-smirking at him.“What is your problem? Bakit ba trip na trip mo ang gulatin ako nitong mga nakaraang araw?” Naghuhuramentado pa niyang angil dito nang kumalma na ang kanyang pag-ubo.But instead of answering him, tumungo lang ito sa cupboard at kumuha na nang sariling baso. Nagsalin din ito nang tubig mula sa pitsel at tahimik na uminom. He then pulled a bar stool underneath the counter top at umupo na roon.
Sky P.O.V.Pabagsak nang muling umupo si Sky sa swivel chair. Katatapos lang siyang kausapin nang higher management nang City Scoop tungkol sa assignment nila ni Sierra. Tinanong nang mga ito kung may development na ba at kung nakakuha na ba siya nang appointment kay Alessandro Vontillon. Mabuti na nga lang at nasabihan siya ni Ethan tungkol sa pagiging abala ngayon nang binata dahil pag-aasikaso hindi lang sa mga naiwang projects nang ama, kundi pati na rin sa pag-aasikaso nang lamay at libing nito. She used it to reason out to the big bosses na wala pa itong available na slot sa schedule and that Alessandro was still not entertaining any interviews at the moment. Mukhang effective naman iyong rason kaya mas hinabaan pa nang management ang pagsi-set nang deadline para roon.Originally kasi, their assignment had been set to be due two months from
Dear Valued Readers, Hello again mga Moonbebe!!! Uwu!! Hoooooy!! 6,400 plus views!! Salamat naman!! Ayeeeeehhh!!! Thank you sa pagtutok sa mga tagpo sa buhay nina Alessandro and Sky. Sobrang mamimiss ko 'tong novel kapag natapos na. (T__T) Comment naman kayo diyan sa mga feelings and hugot ninyo... appreciate ko yarn promise! Magpapaalam muna ako for the meantime, ha? Ahehe Mga isang buwan lang naman... cliffhanger muna tayo, okay? Magiging abala lang sa mga bagay-bagay sa life. Sorry na mga readers... alam kong sobrang pabitin 'yung last chapter hahahahahaha But rest assured mga Moonbebe, I'll come back stronger! Hahahaha Chaaaar! Pero seryoso, tatapusin ko talaga 'to. Back pain is real nga lang hahahaha I'll be updating again by April. Hoooy, sana nemen nandiyan pa rin kayo pagkabalik ko. (T__T) Kapit lang because the end is near.... So ayun, see you soonest mga Moonbebe<3 Always try to spread positivity. And lo
Ethan’s P.O.V.“Hmm… I think it’s better if magdadagdag pa tayo nang extrang bantay dito sa main hall. What do you think?” Tanong niya kay Max.Ito ang kanang-kamay niya na siyang humalili kay Yuri. And this time around, Ethan made sure to surround himself and Alessandro of people he really trusted. Personal kasi niyang pinili ang lalaki sa lahat nang mga naging applikante, at siya rin mismo ang gumawa nang background inspection dito kaya panatag siya sa binata.Maximo ‘Max’ Sanchez was ten years older than him. He used to work as the head of the security for a former senator kaya alam na alam na nito ang mga dapat gagawin. Halos siyam na taon din kasi itong nagserbisyo sa una subalit iyon nga, nag-retiro na ang senador at hindi na nag-renew
Ethan’s P.O.V.“Rowan, I told you not to–”Subalit bago pa man iyon mabawi nang kanyang tiyuhin ay kaagad na iyong hinablot ni Ethan. His eyes never left the card as he read the words written on top:He who made it needs it not.And you, who will you use it, will feel it not.I hope you like my gift, Christopher Alarcon. You’ll be using it soon enough.Dagling napaangat ang mga mata ni Ethan sa tiyuhin matapos basahin ang mga katagang nakasulat. “What gift?”Christophe
Sky’s P.O.V.Alessandro! Her mind screamed.Wala sa sariling madiin niyang tinapakan ang break nang sasakyan habang hindi pa rin mapuknat ang pagkakatitig niya rito. To Sky, parang may nakatapat na spotlight sa lalaki at tanging ito lang ang nakikita nang kanyang mga mata. She even completely forgot where they are now and how bad the weather was. Basta’t ang gusto lang niya nang mga oras na iyon ay ang mamasdan ito…Alessandro, on the other hand, immediately noticed her car. Paano ba namang hindi eh, tumigil ba naman siya sa gitna nang kalsada sa tabi pa man din nang sasakyan nito. Nakakunot-noo itong nakatingin sa kanyang nakahimpil na sasakyan habang punong-puno nang pagdududa ang mga mata.
Unknown P.O.V. 2“Where is he now?” Tanong niya sa tauhang nasa kabilang linya.“He’s at Molave Road, Sir. He’s driving a borrowed 1937 black Packard registered under a certain Chase Apollo West.”Chase, huh? Kilala niya ang lalaking tinutukoy nito. He’s one of Alessandro’s closest friend way back in Boston. May pag-aari itong isang sikat na bar na matatagpuan sa itaas nang isa sa pinakamatayog na gusali sa Makati, ang Beacon Tower.“Hmm… and what’s in Molave Road?” Wala sa sariling napabaling siya sa labas nang bintana.Nagsisimula nang pumatak ang malalaking butil nang tubig-ulan
Alessandro’s P.O.V.Nabitawan nito ang cellphone at nahulog iyon sa kandungan nito. Ngunit mukhang hindi iyon napansin nang dalaga dahil ang buong atensyon nito ay nakatuon ngayon sa kanyang kaliwang kamay na mahigpit nitong hawak. Her hands were shaking as she softly trailed her fingers on the ring…Nagulat man sa ginawa nito ay hindi naman siya umalma. Bagkus ay hinayaan lang niya ito sa ginagawa. He could see the raw emotions in her eyes as she stared at the ring. Na para bang… nangungulila at nalulungkot ito. And despite her efforts of trying to suppress the tears, kitang-kita pa rin niya ang pangingilid nang luha sa mga mata nang dalaga.Alessandro did not personally know this woman, pero bakit pakiramdam niya, nararamdaman din niya ang pinagdaraanan nito? As if he,
Sky’s P.O.V.Sky couldn’t believe her eyes as she stared at the man in front of her. No wonder he looked somewhat familiar! Because the more she stared at him, the more she realized the similarities he had with Alessandro. Both men clearly shared the same proud and pointed nose. At tulad ng binata ay nagtataglay din ito ng mga matang nangungusap at mamula-mulang malahugis-pusong labi. Are all men born from Vontillon lineage this perfect? But didn’t they say he’s over mid-fifties or something? Bakit tila yata nasa kwarenta pa lang ang edad nito? No! In fact, he could even pass for someone who’s in his late thirties! Hindi tuloy niya mapigilang mapatitig dito ng matagal. Ikiniling naman ng lalaki ang ulo nito habang halata sa anyo ang pag-aalala. “Is there something wrong, Ms. Bustamante? Nahihilo ka na naman ba?”Napakurapkurap naman siya habang pilit na ibinabalik sa tamang huwisyo ang isipan. Maagap din niyang tinanggap ang nakalahad pa rin nitong kamay subalit dahil sa pagmamadal
Sky’s P.O.V. Sky could feel her eyes shimmer as she stared at the last piece of the strawberry shortcake. She was already in for her second round of dessert at ngayon ay napupusuan niyang subukan sana ang naturang cake. It was supposed to be her first choice a while ago ngunit naagaw ang kanyang atensyon ng mga macaroons na naroon kaya iyon na muna ang inuna niya. Tutal naman kanina lang ng tingnan niya iyon ay mayroon pang tatlong cake ang nakahain kaya’t naisip niyang balikan na lamang ang mga iyon. Subalit heto nga’t nag-iisang slice na lamang pala ang natitira and she wasn’t sure if there was another refill for it. She was about to reach for the cake spatula ng may isang kamay ang naunang umabot niyon at mab
Sky’s P.O.V. Tigalgal na napatitig si Sky sa kanyang ama. She must’ve misheard him, right? Surely her father has not yet gone senile! Sa laki ba naman ng pagod at paghihirap na pinagdaanan ng kanilang kompanya para lang makuha ang mga naglalakihang kontrata mula mula sa Vontillon Corp, hindi siya makapaniwalang ganoon at ganoon na lang ito papakawalan ng kanyang ama!“W-What do you mean, Dad? W-Why would you want to cut ties with the largest company in the country?” Puno ng pagkalitong tanong niya.Her father had a hard look on his face as he stared at her. Wari ba may kung anong mabigat na alalahanin ang nasa isip nito at tila maigi pa nitong pinag-iisipan kung sasagutin ba siya nito o hindi. Bandang huli ay napabuga na lang ito ng isang malalim na buntong-hininga bago tumuwid muli ng tayo.“I no longer see any reason why we should still continue our partnership with them.” Maikli lamang ang tugon nitong iyon ngunit bakas mula sa bawat katagang binitawan ng kanyang ama ang pinalida
Sky’s P.O.V.“What are you doing? Did I not tell you not to leave my side?” Matigas ngunit mahinang turan kaagad ng kanyang ama ng harapin siya. The volume of his voice was enough for just the two of them to hear. Kasalukuyan na sila nitong nasa kabilang bahagi ng malawak na bulwagan, malayo na mula sa kinaroroonan kanina nila Alessandro. Ilan lang din ang mga bisitang nasa ibayo nila dahil bahagyang nasa sulok na iyon ng venue. Sky let out a soft sigh. “Dad, I did try to find you a while ago but I couldn’t. Ikaw ang bigla-bigla na lang nawawala at ‘di mahagilap. Where have you been all this time?” In truth, she did look for her father after she went to the lady’s room. She even strained her eyes looking around for him pero hindi talaga niya ito makita. Sa pagkakataong iyon naman din saktong nagtama ang mga mata nila ni Alessandro, and although she did not expect it, nilapitan at kinausap siya ng binata. Kahit pa para sa kanya ay nahahati ang kalooban niya sa saya at sakit sa muli
Alessandro’s P.O.V.“Up until this point, nothing suspicious had been detected.” Pabulong na wika sa kanya ni Ethan.Katatapos lang nitong kausapin si Max na noon ay nakapwesto sa ikalawang palapag kung saan overlooking ang venue. Alessandro could also clearly see the man from where they were standing. Nakatayo ito habang nakakapit sa railings at tinatanaw ang mga nangyayari sa kanila sa ibaba.“Do you think Hector backed out last minute seeing there are too many of our men surrounding the venue?” He heard Ethan ask. Balisa pa nitong palihim na iginala ang pangin sa mga panauhin.Siya naman ay marahang napabitaw nang kanina pa kinikimkim na buntong-hininga. He didn’t like any of these at all. Masyadong tahimik. Masyadong kalmado ang lahat. Biglang bumalik sa isip niya ang dalawang babalang nakasulat sa puting tarhetang nakaipit sa palaso. First, it warned him to be wary with the deliveries coming in and out of the hotel. Hence, Ethan made sure to secure the entrance, exits, and all th
Dear Valued Readers, Hello po ulit sa inyong lahat! Kamusta mustasa aking mga readers? Long time no read sa aking monthly Author's Note. Hehehe well ayun, you're all probably wondering bakit pautay-utay na 'yung pag-a-update ko. Sorry na po... huhuhu busy lang po sa aking other side hustles. Struggle is real pero go lang nang go. Rest assured na tatapusin ko po talaga ang novel na ito. Hehehe excited din akong mapiece together na 'yung mga pangyayari. Alam kong marami rin kayong mga katanungan at masasagot lahat nang iyan sa buwan nang jaraaaaaaaan: HULYO! HAHAHAHAHA omg omg siguro hate niyo na ako... 'wag naman hahaha peace mga kapatid! Sabi nga ni Sky diba, "Kapit lang!" So ayun na nga... give me time and space and the Milkyway charot hahaha nakakapressure and at the same time, nakakachallenge palang isulat ang ending. But I still hope you all like it :) See you soon! Love lots! ~Luna King
Alessandro’s P.O.V.Sinubukan pa niyang tumikhim upang muling ibalik sa dating tono ang boses. Damn it! Umayos ka, Alessandro!“I heard from your father his assistant couldn’t make it.” Sabi na lang niya.Marahang napatango naman ang dalaga. “Yes. Something came up last minute kaya hindi siya makapunta rito. May kinailangan kasi siyang asikasuhin sa Batangas and apparently, it’s one thing that can’t be postponed.”Natigilan naman si Alessandro. He suddenly remembered the property Señor Heneroso owned in Batangas. Sa pagkakatanda niya, may malaking farm doon ang mga manugang nang namayapa nitong asawa. He initial
Ethan’s P.O.V. Ethan felt the sound of the blood running through his veins and the loud thumping of his heart drowned the noise around him. His muddled mind tried its best to remember the background investigation he had once conducted on Sky. How come he didn’t notice it before?! Subalit bigla rin niyang naalalang hindi rin naman kasi siya nagtagal sa naturang paaralan. Siguro ay dalawang taon lang din ang iginugol niya roon dahil iyon nga’t nagtransfer na siya sa isang specialized military school. Kaya siguro hindi na rin iyon pinansin pa nang kanyang isipan… because it was just a minor detail in her past anyway. Isa pa’y ang siniguro niya noon ay kung anong pinagkakaabalahan nang dalaga at pati na rin ang tungkol sa kompanya nang pamilya nito. After all, the Poderoso did fail to get the business
Ethan’s P.O.V.Kaagad namang gumuhit ang ngiti sa kanyang labi. Halos sabay din silang kumilos nang kaibigan upang tawirin ang munting espasyo sa pagitan nila upang saglit na magyakapan.“I didn’t know you were home! Ang akala ko nga hindi na kita makikita pa kasi roon sa Canada ka na lang maglalagi.” Aniya rito nang bumitaw na.Mavie laughed at his remark. “Grabe ka naman. Umuwi kaya ako rito three years ago. Sadly, kayo naman ni Alessandro ang hindi ko mahagilap. Nagpunta pa nga ako sa mansyon pero si Nana Leticia lang ang nakausap ko. Sabi pa niya, nasa US daw kayong lahat…”Bigla namang natigilan si Ethan. ‘Di yata’t ang tinutukoy nito ay noong panahong nagpapagaling pa si Alessandro. At natur