Sky’s P.O.V.
Alessandro! Her mind screamed.
Wala sa sariling madiin niyang tinapakan ang break nang sasakyan habang hindi pa rin mapuknat ang pagkakatitig niya rito. To Sky, parang may nakatapat na spotlight sa lalaki at tanging ito lang ang nakikita nang kanyang mga mata. She even completely forgot where they are now and how bad the weather was. Basta’t ang gusto lang niya nang mga oras na iyon ay ang mamasdan ito…
Alessandro, on the other hand, immediately noticed her car. Paano ba namang hindi eh, tumigil ba naman siya sa gitna nang kalsada sa tabi pa man din nang sasakyan nito. Nakakunot-noo itong nakatingin sa kanyang nakahimpil na sasakyan habang punong-puno nang pagdududa ang mga mata.
Unknown P.O.V. 2“Where is he now?” Tanong niya sa tauhang nasa kabilang linya.“He’s at Molave Road, Sir. He’s driving a borrowed 1937 black Packard registered under a certain Chase Apollo West.”Chase, huh? Kilala niya ang lalaking tinutukoy nito. He’s one of Alessandro’s closest friend way back in Boston. May pag-aari itong isang sikat na bar na matatagpuan sa itaas nang isa sa pinakamatayog na gusali sa Makati, ang Beacon Tower.“Hmm… and what’s in Molave Road?” Wala sa sariling napabaling siya sa labas nang bintana.Nagsisimula nang pumatak ang malalaking butil nang tubig-ulan
Alessandro’s P.O.V.Nabitawan nito ang cellphone at nahulog iyon sa kandungan nito. Ngunit mukhang hindi iyon napansin nang dalaga dahil ang buong atensyon nito ay nakatuon ngayon sa kanyang kaliwang kamay na mahigpit nitong hawak. Her hands were shaking as she softly trailed her fingers on the ring…Nagulat man sa ginawa nito ay hindi naman siya umalma. Bagkus ay hinayaan lang niya ito sa ginagawa. He could see the raw emotions in her eyes as she stared at the ring. Na para bang… nangungulila at nalulungkot ito. And despite her efforts of trying to suppress the tears, kitang-kita pa rin niya ang pangingilid nang luha sa mga mata nang dalaga.Alessandro did not personally know this woman, pero bakit pakiramdam niya, nararamdaman din niya ang pinagdaraanan nito? As if he,
Alessandro’s P.O.V.“What do you mean your phone is not here?” Nagugulumihanang tanong niya sa dalaga.Subalit imbes na sagutin siya ay iwinagwag na nito ang laman nang hawak na bag. Inisa-isa pa nitong suriin ang bawat bagay na nahulog mula roon habang siya naman ay nanatiling nakatunghay lang dito. ‘Di rin nagtagal ay marahas itong napabuga nang hangin. Sky was almost already done nitpicking through her stuff ngunit bigo pa rin itong mahanap doon ang cellphone nito. Bagsak ang balikat na nag-angat ito nang tingin sa kanya.“I must’ve forgotten it in my office. Sa sobrang pagmamadali kong makauwi, baka hindi ko nalagay iyon sa bag.”Napasandal na lang siya sa backrest nang upuan. He let out a long sigh before stari
Ethan’s P.O.V.“I will, Maggie. Stop crying. I’ll bring him back, I promise.” Ethan tried to sound calm and sure of himself kahit ang totoo ay parang sasabog na rin ang dibdib niya sa sobrang pag-aalala.“Ethan, iho, come home now. The CCTV caught something outside. It might be worth looking into.” Narinig pa niyang turan nang kanyang Uncle Chris. ‘Di yata’t napasugod na rin ito roon.“I will, Uncle. I’ll be there soon. Stay inside and tell the guards to secure the gate.” Kagyat pa niyang tugon sa tiyuhin.Pakiramdam ni Ethan ay dinudurog nang pino ang kanyang puso sa narinig na pagmamakaawa nang dalaga at tiyuhin. Subalit ang halos makapugto sa kanyang hininga ay ang kaalamang maaring nasa p
Ethan’s P.O.V.“That was the last thing the CCTV caught sight of Sir Alessandro.” Axel said after pausing the last of the scene. It displayed the back of the red car showing them the plate number of the vehicle.“Hold on, I’m just curious. I thought this place is guarded twenty-four-seven. Why aren’t there other guards around at the front gate then?” Tanong ni Jax.Lumapit na rin ito sa likod nang swivel chair ni Axel kung saan siya at si Max nakatayo. His questioning eyes shifted back and forth between the three of them.“That’s because of the rotation. You see, between 07:00 PM to 08:00 PM the guards change position. Ibig sabihin, ang mga nagbabantay sa likurang bahagi nang bahay ay lilipat
Sky’s P.O.V.Mahihinang katok ang unti-unti’y pumupukaw sa kanyang natutulog na diwa. Sky tried with all her might to pry her eyes open ngunit kagyat din siyang napapikit nang masilaw sa liwanag na nagmumula sa windshield nang kanyang sasakyan. Napaungol pa siya bago muling subukang imulat ang mga mata.Sky squinted as she looked around. Napabalikwas pa siyang nang bangon nang tuluyang tumimo sa kanyang isipan kung nasaan siya. Memories of what happened last night slowly came back to her. There was a storm, naghanap siya nang alternatibong daan pauwi… and then she saw Alessandro’s car!Alessandro! Dagli siyang napalingon sa kanyang tabi upang hanapin ang lalaki. Sky was only able to breathe out a sigh of relief when she saw
Ethan’s P.O.VEthan read the last update sent to him by Jeco. Kaninang mga bandang alas tres pa iyon nang madaling-araw kung kailan ipinagpatuloy ulit ang paghahanap kay Alessandro. Sa sobrang sama kasi nang panahon kagabi, napilitan na siyang pansamantalang ipatigil ang paghahanap sa binata. Hindi na rin kasi matahak nang mga tauhan niya ang ilang kalsada dahil sa mataas na ang tubig-baha sa mga iyon, lalo na sa bandang Quezon City. Delikado na rin ang pagmamaneho sa walang patawad na pagbuhos nang ulan. Driving around on a weather like that can lead to a serious accident dahil halos zero visibility na rin ang mga daan. Ayaw din naman niyang malagay sa panganib ang mga tauhan niya. They have families waiting for them, too…Kaya heto siya ngayon, nag-aabang ulit habang ipinagpapatuloy na ang paghahanap sa binata. He could only earnest
Sky’s P.O.V.Tahimik lang siyang sumusubo nang pagkain habang palihim na pinagmamasdan si Alessandro. Kasalukuyan sila nitong nasa isang Japanese restaurant upang kumain nang late na agahan. Kaya siguro siya nito roon dinala ay dahil kahit paano’y may privacy ang lugar. There were wooden shoji both behind him and her, separating them from the other customers. Konti lang din ang kumakain doon kaya pihadong walang makakakilala sa kanila.“Here, try this one. Masarap ‘to…”Bago pa man siya makasagot ay inilagay na nito sa pinagkakainan niyang mangkok ang isang sushi. Subalit karaniwan sa nakasanayang isda o crab meat na sangkap niyon, ang loob nang sushi na ibinigay sa kanya nang binata ay bilog-bilog at animo maliliit na perlas. It closely resembled fish eggs as a mat
Sky’s P.O.V.Sky couldn’t believe her eyes as she stared at the man in front of her. No wonder he looked somewhat familiar! Because the more she stared at him, the more she realized the similarities he had with Alessandro. Both men clearly shared the same proud and pointed nose. At tulad ng binata ay nagtataglay din ito ng mga matang nangungusap at mamula-mulang malahugis-pusong labi. Are all men born from Vontillon lineage this perfect? But didn’t they say he’s over mid-fifties or something? Bakit tila yata nasa kwarenta pa lang ang edad nito? No! In fact, he could even pass for someone who’s in his late thirties! Hindi tuloy niya mapigilang mapatitig dito ng matagal. Ikiniling naman ng lalaki ang ulo nito habang halata sa anyo ang pag-aalala. “Is there something wrong, Ms. Bustamante? Nahihilo ka na naman ba?”Napakurapkurap naman siya habang pilit na ibinabalik sa tamang huwisyo ang isipan. Maagap din niyang tinanggap ang nakalahad pa rin nitong kamay subalit dahil sa pagmamadal
Sky’s P.O.V. Sky could feel her eyes shimmer as she stared at the last piece of the strawberry shortcake. She was already in for her second round of dessert at ngayon ay napupusuan niyang subukan sana ang naturang cake. It was supposed to be her first choice a while ago ngunit naagaw ang kanyang atensyon ng mga macaroons na naroon kaya iyon na muna ang inuna niya. Tutal naman kanina lang ng tingnan niya iyon ay mayroon pang tatlong cake ang nakahain kaya’t naisip niyang balikan na lamang ang mga iyon. Subalit heto nga’t nag-iisang slice na lamang pala ang natitira and she wasn’t sure if there was another refill for it. She was about to reach for the cake spatula ng may isang kamay ang naunang umabot niyon at mab
Sky’s P.O.V. Tigalgal na napatitig si Sky sa kanyang ama. She must’ve misheard him, right? Surely her father has not yet gone senile! Sa laki ba naman ng pagod at paghihirap na pinagdaanan ng kanilang kompanya para lang makuha ang mga naglalakihang kontrata mula mula sa Vontillon Corp, hindi siya makapaniwalang ganoon at ganoon na lang ito papakawalan ng kanyang ama!“W-What do you mean, Dad? W-Why would you want to cut ties with the largest company in the country?” Puno ng pagkalitong tanong niya.Her father had a hard look on his face as he stared at her. Wari ba may kung anong mabigat na alalahanin ang nasa isip nito at tila maigi pa nitong pinag-iisipan kung sasagutin ba siya nito o hindi. Bandang huli ay napabuga na lang ito ng isang malalim na buntong-hininga bago tumuwid muli ng tayo.“I no longer see any reason why we should still continue our partnership with them.” Maikli lamang ang tugon nitong iyon ngunit bakas mula sa bawat katagang binitawan ng kanyang ama ang pinalida
Sky’s P.O.V.“What are you doing? Did I not tell you not to leave my side?” Matigas ngunit mahinang turan kaagad ng kanyang ama ng harapin siya. The volume of his voice was enough for just the two of them to hear. Kasalukuyan na sila nitong nasa kabilang bahagi ng malawak na bulwagan, malayo na mula sa kinaroroonan kanina nila Alessandro. Ilan lang din ang mga bisitang nasa ibayo nila dahil bahagyang nasa sulok na iyon ng venue. Sky let out a soft sigh. “Dad, I did try to find you a while ago but I couldn’t. Ikaw ang bigla-bigla na lang nawawala at ‘di mahagilap. Where have you been all this time?” In truth, she did look for her father after she went to the lady’s room. She even strained her eyes looking around for him pero hindi talaga niya ito makita. Sa pagkakataong iyon naman din saktong nagtama ang mga mata nila ni Alessandro, and although she did not expect it, nilapitan at kinausap siya ng binata. Kahit pa para sa kanya ay nahahati ang kalooban niya sa saya at sakit sa muli
Alessandro’s P.O.V.“Up until this point, nothing suspicious had been detected.” Pabulong na wika sa kanya ni Ethan.Katatapos lang nitong kausapin si Max na noon ay nakapwesto sa ikalawang palapag kung saan overlooking ang venue. Alessandro could also clearly see the man from where they were standing. Nakatayo ito habang nakakapit sa railings at tinatanaw ang mga nangyayari sa kanila sa ibaba.“Do you think Hector backed out last minute seeing there are too many of our men surrounding the venue?” He heard Ethan ask. Balisa pa nitong palihim na iginala ang pangin sa mga panauhin.Siya naman ay marahang napabitaw nang kanina pa kinikimkim na buntong-hininga. He didn’t like any of these at all. Masyadong tahimik. Masyadong kalmado ang lahat. Biglang bumalik sa isip niya ang dalawang babalang nakasulat sa puting tarhetang nakaipit sa palaso. First, it warned him to be wary with the deliveries coming in and out of the hotel. Hence, Ethan made sure to secure the entrance, exits, and all th
Dear Valued Readers, Hello po ulit sa inyong lahat! Kamusta mustasa aking mga readers? Long time no read sa aking monthly Author's Note. Hehehe well ayun, you're all probably wondering bakit pautay-utay na 'yung pag-a-update ko. Sorry na po... huhuhu busy lang po sa aking other side hustles. Struggle is real pero go lang nang go. Rest assured na tatapusin ko po talaga ang novel na ito. Hehehe excited din akong mapiece together na 'yung mga pangyayari. Alam kong marami rin kayong mga katanungan at masasagot lahat nang iyan sa buwan nang jaraaaaaaaan: HULYO! HAHAHAHAHA omg omg siguro hate niyo na ako... 'wag naman hahaha peace mga kapatid! Sabi nga ni Sky diba, "Kapit lang!" So ayun na nga... give me time and space and the Milkyway charot hahaha nakakapressure and at the same time, nakakachallenge palang isulat ang ending. But I still hope you all like it :) See you soon! Love lots! ~Luna King
Alessandro’s P.O.V.Sinubukan pa niyang tumikhim upang muling ibalik sa dating tono ang boses. Damn it! Umayos ka, Alessandro!“I heard from your father his assistant couldn’t make it.” Sabi na lang niya.Marahang napatango naman ang dalaga. “Yes. Something came up last minute kaya hindi siya makapunta rito. May kinailangan kasi siyang asikasuhin sa Batangas and apparently, it’s one thing that can’t be postponed.”Natigilan naman si Alessandro. He suddenly remembered the property Señor Heneroso owned in Batangas. Sa pagkakatanda niya, may malaking farm doon ang mga manugang nang namayapa nitong asawa. He initial
Ethan’s P.O.V. Ethan felt the sound of the blood running through his veins and the loud thumping of his heart drowned the noise around him. His muddled mind tried its best to remember the background investigation he had once conducted on Sky. How come he didn’t notice it before?! Subalit bigla rin niyang naalalang hindi rin naman kasi siya nagtagal sa naturang paaralan. Siguro ay dalawang taon lang din ang iginugol niya roon dahil iyon nga’t nagtransfer na siya sa isang specialized military school. Kaya siguro hindi na rin iyon pinansin pa nang kanyang isipan… because it was just a minor detail in her past anyway. Isa pa’y ang siniguro niya noon ay kung anong pinagkakaabalahan nang dalaga at pati na rin ang tungkol sa kompanya nang pamilya nito. After all, the Poderoso did fail to get the business
Ethan’s P.O.V.Kaagad namang gumuhit ang ngiti sa kanyang labi. Halos sabay din silang kumilos nang kaibigan upang tawirin ang munting espasyo sa pagitan nila upang saglit na magyakapan.“I didn’t know you were home! Ang akala ko nga hindi na kita makikita pa kasi roon sa Canada ka na lang maglalagi.” Aniya rito nang bumitaw na.Mavie laughed at his remark. “Grabe ka naman. Umuwi kaya ako rito three years ago. Sadly, kayo naman ni Alessandro ang hindi ko mahagilap. Nagpunta pa nga ako sa mansyon pero si Nana Leticia lang ang nakausap ko. Sabi pa niya, nasa US daw kayong lahat…”Bigla namang natigilan si Ethan. ‘Di yata’t ang tinutukoy nito ay noong panahong nagpapagaling pa si Alessandro. At natur