Sky’s P.O.V.
Alessandro! Her mind screamed.
Wala sa sariling madiin niyang tinapakan ang break nang sasakyan habang hindi pa rin mapuknat ang pagkakatitig niya rito. To Sky, parang may nakatapat na spotlight sa lalaki at tanging ito lang ang nakikita nang kanyang mga mata. She even completely forgot where they are now and how bad the weather was. Basta’t ang gusto lang niya nang mga oras na iyon ay ang mamasdan ito…
Alessandro, on the other hand, immediately noticed her car. Paano ba namang hindi eh, tumigil ba naman siya sa gitna nang kalsada sa tabi pa man din nang sasakyan nito. Nakakunot-noo itong nakatingin sa kanyang nakahimpil na sasakyan habang punong-puno nang pagdududa ang mga mata.
Unknown P.O.V. 2“Where is he now?” Tanong niya sa tauhang nasa kabilang linya.“He’s at Molave Road, Sir. He’s driving a borrowed 1937 black Packard registered under a certain Chase Apollo West.”Chase, huh? Kilala niya ang lalaking tinutukoy nito. He’s one of Alessandro’s closest friend way back in Boston. May pag-aari itong isang sikat na bar na matatagpuan sa itaas nang isa sa pinakamatayog na gusali sa Makati, ang Beacon Tower.“Hmm… and what’s in Molave Road?” Wala sa sariling napabaling siya sa labas nang bintana.Nagsisimula nang pumatak ang malalaking butil nang tubig-ulan
Alessandro’s P.O.V.Nabitawan nito ang cellphone at nahulog iyon sa kandungan nito. Ngunit mukhang hindi iyon napansin nang dalaga dahil ang buong atensyon nito ay nakatuon ngayon sa kanyang kaliwang kamay na mahigpit nitong hawak. Her hands were shaking as she softly trailed her fingers on the ring…Nagulat man sa ginawa nito ay hindi naman siya umalma. Bagkus ay hinayaan lang niya ito sa ginagawa. He could see the raw emotions in her eyes as she stared at the ring. Na para bang… nangungulila at nalulungkot ito. And despite her efforts of trying to suppress the tears, kitang-kita pa rin niya ang pangingilid nang luha sa mga mata nang dalaga.Alessandro did not personally know this woman, pero bakit pakiramdam niya, nararamdaman din niya ang pinagdaraanan nito? As if he,
Alessandro’s P.O.V.“What do you mean your phone is not here?” Nagugulumihanang tanong niya sa dalaga.Subalit imbes na sagutin siya ay iwinagwag na nito ang laman nang hawak na bag. Inisa-isa pa nitong suriin ang bawat bagay na nahulog mula roon habang siya naman ay nanatiling nakatunghay lang dito. ‘Di rin nagtagal ay marahas itong napabuga nang hangin. Sky was almost already done nitpicking through her stuff ngunit bigo pa rin itong mahanap doon ang cellphone nito. Bagsak ang balikat na nag-angat ito nang tingin sa kanya.“I must’ve forgotten it in my office. Sa sobrang pagmamadali kong makauwi, baka hindi ko nalagay iyon sa bag.”Napasandal na lang siya sa backrest nang upuan. He let out a long sigh before stari
Ethan’s P.O.V.“I will, Maggie. Stop crying. I’ll bring him back, I promise.” Ethan tried to sound calm and sure of himself kahit ang totoo ay parang sasabog na rin ang dibdib niya sa sobrang pag-aalala.“Ethan, iho, come home now. The CCTV caught something outside. It might be worth looking into.” Narinig pa niyang turan nang kanyang Uncle Chris. ‘Di yata’t napasugod na rin ito roon.“I will, Uncle. I’ll be there soon. Stay inside and tell the guards to secure the gate.” Kagyat pa niyang tugon sa tiyuhin.Pakiramdam ni Ethan ay dinudurog nang pino ang kanyang puso sa narinig na pagmamakaawa nang dalaga at tiyuhin. Subalit ang halos makapugto sa kanyang hininga ay ang kaalamang maaring nasa p
Ethan’s P.O.V.“That was the last thing the CCTV caught sight of Sir Alessandro.” Axel said after pausing the last of the scene. It displayed the back of the red car showing them the plate number of the vehicle.“Hold on, I’m just curious. I thought this place is guarded twenty-four-seven. Why aren’t there other guards around at the front gate then?” Tanong ni Jax.Lumapit na rin ito sa likod nang swivel chair ni Axel kung saan siya at si Max nakatayo. His questioning eyes shifted back and forth between the three of them.“That’s because of the rotation. You see, between 07:00 PM to 08:00 PM the guards change position. Ibig sabihin, ang mga nagbabantay sa likurang bahagi nang bahay ay lilipat
Sky’s P.O.V.Mahihinang katok ang unti-unti’y pumupukaw sa kanyang natutulog na diwa. Sky tried with all her might to pry her eyes open ngunit kagyat din siyang napapikit nang masilaw sa liwanag na nagmumula sa windshield nang kanyang sasakyan. Napaungol pa siya bago muling subukang imulat ang mga mata.Sky squinted as she looked around. Napabalikwas pa siyang nang bangon nang tuluyang tumimo sa kanyang isipan kung nasaan siya. Memories of what happened last night slowly came back to her. There was a storm, naghanap siya nang alternatibong daan pauwi… and then she saw Alessandro’s car!Alessandro! Dagli siyang napalingon sa kanyang tabi upang hanapin ang lalaki. Sky was only able to breathe out a sigh of relief when she saw
Ethan’s P.O.VEthan read the last update sent to him by Jeco. Kaninang mga bandang alas tres pa iyon nang madaling-araw kung kailan ipinagpatuloy ulit ang paghahanap kay Alessandro. Sa sobrang sama kasi nang panahon kagabi, napilitan na siyang pansamantalang ipatigil ang paghahanap sa binata. Hindi na rin kasi matahak nang mga tauhan niya ang ilang kalsada dahil sa mataas na ang tubig-baha sa mga iyon, lalo na sa bandang Quezon City. Delikado na rin ang pagmamaneho sa walang patawad na pagbuhos nang ulan. Driving around on a weather like that can lead to a serious accident dahil halos zero visibility na rin ang mga daan. Ayaw din naman niyang malagay sa panganib ang mga tauhan niya. They have families waiting for them, too…Kaya heto siya ngayon, nag-aabang ulit habang ipinagpapatuloy na ang paghahanap sa binata. He could only earnest
Sky’s P.O.V.Tahimik lang siyang sumusubo nang pagkain habang palihim na pinagmamasdan si Alessandro. Kasalukuyan sila nitong nasa isang Japanese restaurant upang kumain nang late na agahan. Kaya siguro siya nito roon dinala ay dahil kahit paano’y may privacy ang lugar. There were wooden shoji both behind him and her, separating them from the other customers. Konti lang din ang kumakain doon kaya pihadong walang makakakilala sa kanila.“Here, try this one. Masarap ‘to…”Bago pa man siya makasagot ay inilagay na nito sa pinagkakainan niyang mangkok ang isang sushi. Subalit karaniwan sa nakasanayang isda o crab meat na sangkap niyon, ang loob nang sushi na ibinigay sa kanya nang binata ay bilog-bilog at animo maliliit na perlas. It closely resembled fish eggs as a mat