Home / Lahat / The Story Of Us / XVII. Are You Happy?

Share

XVII. Are You Happy?

Author: jhieramos
last update Huling Na-update: 2020-11-28 20:07:36

"Hoy, mamsh! Kanina pa ako daldal nang daldal dito pero wala ka man lang reaksyin diyan." biglang nabalik sa reyalidad ang diwa ko nang marinig kong nagsalita si Chu.

Nakatingin siya sa akin at marahil ay hinihintay na pansinin ko siya, hindi ko alam kung ano na bang pinag-uusapan namin at hindi ko rin halos narinig ang lahat ng mga sinabi niya kaya sa huli ay bigla na lang akong napatango.

"Oh, anong tinatango-tango mo riyan? Naintindihan mo ba iyong sinabi ko kanina?"

Umiling ako upang sagutin ang tanong niya na siya namang medyo ikinainis nito. Naglatuloy si Chu sa pagsipsip ng juice sa mula sa maliit na straw na nasa bibig niya at saka muling inulit ang mga sinabi niya sa akin.

"Sabi mo kanina na sinabi na niya sa iyo na gusto ka niya. Eh sino ba iyon?"

"Ha? May sinabi ba akong ganon?"

"So bingi ako, ganon ba? Aba'y oo, narinig kong bumulong ka kanina. Ang sabi mo pa nga," u

Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

  • The Story Of Us   XVIII. Lauren Who?

    We are all settled at nasa kwarto na rin ang mga gamit ko. Pagdating namin sa resort kanina ay isa-isa nang nagpuntahan ang mga emplyedo sa mga assigned rooms nila at para saglit na magpahinga bago magsimula ang team building activities ng mga ito mamayang alas kwatro.Everyone is sharing with someone sa kwarto pero ang ipinagtatakha ko ay tig isa kami ng kwarto ni Chu."Mamsh, grabi naman si papa Jae. Pwede namang magkasama naman tayo sa kwarto, pinaggiwalay pa tayo.""Lalake ka pa rin, baka ayaw niyang makitang magka-""As if namang type kita, jusmiyo. Kahit ikaw na lang ang natitirang tao sa mundo hindi kita pagsasamantalahan 'no." Hindi pa ako natatapos magsalita ay sumingit na ito at kinontra ang sasabihin ko.Bahagya pa akong natawa dahil naimagine ko ang itsura ni Chu na nasa kabilang linya."Wala naman akong sinabing pagsasamantalahan mo ako."

    Huling Na-update : 2020-12-06
  • The Story Of Us   XIX. Who Are You?

    I was sitting right beside Chu and the girl named Lauren was sitting in front of him, napakaamo ng mukha niya at mala-anghel ang itsura, bagay na siyang nakakapagpahinto sa akin para titigan siya.Pero sino nga ba siya? At bakit ba may pakiramdam akong parang ayaw rin niya kina Kim at Ryan, base na rin sa maging reaksyon niya kanina."Sorry sa pagsabat kanina, pero what I will not say sorry too is the thing that I said earlier. I saw how Kim bullied you, she must have been out of her mind para gawin ang bagay na iyon.""Exactly," si Chu ang nagsalita at sumegunda rito. "Magkakasundo tayo girl, hindi ko rin gusto ang tabas ng dila at hilatsa ng mukha ng babaeng iyon. Masyado siyang nakakainis." Tapos ay tinignan niya ang babae, tumingin siya sa akin at saka muling bumaling dito. "Pero teka, matanong ko lang, kalaban ka rin ba nila? I mean, did they do anything bad to you?"Umiling lang ang dalaga sabay inom

    Huling Na-update : 2020-12-08
  • The Story Of Us   XX. Who's Pretending?

    "Eli, are you ready?" Hindi ko namalayang tinatanong na pala ako nang ka-teammate naming si Lloyd na parte ng legal department ng kompanya ni Jae. All of them were looking at me as if they are waiting for my response sa tanong niya sa akin, kaya nama wala sa loob na napatango na lang ako. Abala akong nakatingin sa gawi ni Chu kung saan malapit lang dito ay naroon si Lauren. Muli kong naalala kung paano ako pinagbawalan ni Jae na lapitan siya pero hindi naman niya sinabi ang dahilan kaya imbes na malinawan ay lalo lang dumami ang tanong sa isip ko. "Eli, focus. Baka mauna ka pang ma-out diyan dahil kung saan-saan ka nakatingin." Mayamaya pa ay saway sa akin ni Jar nang marahil ay mapansin niyang pre-occupied ako. Gusto kong sabihing kasalanan niya iyong ngunit sa halip na gawin iyon ay tumango na lamang ako. Wala sa loob na napatingin ako sa makakalaban namin at nakitang naroon sina Kim at Ryan. Tinignan ko

    Huling Na-update : 2020-12-11
  • The Story Of Us   XXI. Adrien, to the rescue

    Hindi siya nagbibiro... pero bakit?Nasa kwarto na ako at nagpapahinga, hinatid ako roon ni Jae matapos magamot ang sugat ko sa clinic at hindi na pinalabas pa.I was insisting na okay na ako at pwede na akong bumalik kung saan nagaganap ang team building games nila ngunit hindi na niya ako hinayaang bumalik pa roon. Sa halip ay inihatid niya ako ng diretso sa kwarto at sinabihang huwag na muna akong lumabas."Listen to me, Eli. Huwag matigas ang ulo mo, baka mamaya lang paglabas ko makita na kita ulit doon sa field.""Hindi nga!" Paulit-ulit naman 'to. Itinaboy ko na siya palabas dahil naririndi na ako sa mga paalala niya pero bago pa siya tuluyang makaalis ay muli na naman niya akong binalinga."I am watching you, I don't want to see you roaming around. Magpahinga ka muna rito, susunduin kita mamaya for dinner.""Ginagawa mo na naman akong bata."

    Huling Na-update : 2020-12-27
  • The Story Of Us   XXII. Sweet Jae

    Natapos ang weekend ko nang ganoon-ganon na lang. Hindi ko na nakita pa si Kim at Ryan kahit pa noong bumalik ako sa kwarto kasama si Jae, matapos ang hapunan ay nananatili na ako sa silid ko at hindi na ako muling lumabas pa.Hindi na niya ako hinayaang makihalubilo sa iba dahil baka raw mapano pa ang sugat ko, kaya naman sinamahan niya ako sa kwarto at sinigurong mananatili ako roon. Nilinisan rin niya ang sugat ko at pinalitan ng benda bago niya ako tuluyang iniwan para magpahinga.Kinabukasan naman ay maaga kaming umalis, hindi na rin kami sumabay sa bus dahil sinundo si Jae ng driver nito at wala na akong nagawa pa nang isama niya ako roon. Samantalang si Chu naman ay sa bus na sumabay."Bakit hindi tayo sumabay sa bus, isa pa, ang aga naman nating umalis. May problema ba?""Wala naman, I just need you to take a rest pagkarating natin sa bahay mo.""Bakit? May sakit ba ako?"

    Huling Na-update : 2021-03-21
  • The Story Of Us   XXIII. Unexpected News

    Eksaktong tatlong araw mula nang sumama kami ni Chu kay Jae ay nakapasok naman na ako. May galos pa at sugat ang kamay ko ngunit hindi na iyon namamaga at kaya ko nang ikilos, kaya naman kahit panay ang awat pa sa akin ni Chu ay hindi ko ito pinakinggan. Nag-asikaso na ako ng pagpapasok at maaagang nagtungo sa opisina.Nasa bukana pa lang ako ng pintuan papasok ay agad ko nang napansin ang matatalim na tinging ibinabato sa akin ni Maple. Hindi ko alam kung para saan iyon pero mukhang nahuhulaan ko na. Sa tabi naman nito ay naroon si Chu na kabaliktaran naman niya ang ipinapakita sa akin. Malapad ang naging pagkakangiti nito na siya naman ipinagtakha ko.Nilapitan ko silang dalawa paglapag ko ng bag ko sa mesa. Nakatitig pa rin sila sa akin nang may magkaibang reaksyon kaya naman ako na ang unang nagtanong sa kanila."Anong eksena ninyong dalawa?""At kami pa talaga itong may eksena? Ako nga itong dapat na magt

    Huling Na-update : 2021-03-21
  • The Story Of Us   XXIV. Sad News

    Natataranta akong umalis sa mesa ko pagkatapos kong makausap si Ate Elise. Hindi ko alam mung anong tumatakbo sa isip ko, basta ang gusto ko lang ay ang makaalid doon at makarating kaagad ng bus stop para makauwi ng Isabela dahil naroon daw sila mama.Ang buong akala ko ay nasa Amerika sila ngunit ganoon na lang ang gulat ko nang tawagan ako ni ate ngayon ulang sabihin natoon ang mga ito ngayon sa Isabela at na nasa bingit ng kamatayan.They met an accident habang papunta sa bahay nila ate galing ng airport. Bagay na ikinagulat rin ni ate Elise dahil wala rin siyang ideya na uuwi ang mga ito.Ngayon ay dalawa na kaming halos mamatay kakaalala. Kasama na nila Ate Elise at kuya Jun sina mama, nasa ospital na ang mga ito at hindi raw maganda ang lagay lalo na si mama.I was a mess, everything's a mess at wala akong magawang tama dahil sa takot at pagkataranta, hindi ko magawang ayusing ang gamit ko ng matiwasay a

    Huling Na-update : 2021-03-21
  • The Story Of Us   XXV. What's Wrong, Jae?

    Ilang beses akong nagpakurap-kurap upang siguruhing hindi ako pinaglalaruan ng mga mata ko. Kinusot ko rin ang mga ito nang hindi pa rin ako makumbinsing tama ang nakikita ko, I am seeing Jae. He is standing in fron of me as I am waiting for my coffee to be drawn at a vending machine na nasa lobby mismo ng ospital.Si Jae ba talaga 'to? Baka naman kamukha lang?Matapos magpailing-iling ay binalewala ako ang isiping iyon at saka patuloy na hinintay ang papatapos ng pagpuno sa baso ko ng kape mula sa vending machine.Nang mapuno ay akma ko nang kukunin sana iyon ngunit may isang kamay na pumigil sa lamay ko. Wala sa loon na nilingon ko iyo at nakita ang nagtatanong namukha ni Jae habang nakatingin sa akin."Can't you see me? Hindi mo ba nakikilala ang boyfriend mo?""H-ha? J-Jae, ikaw ba iyan?""At sino pa sa tingin mo? Ang akala ko ay mapapansin mo na ako kanina no

    Huling Na-update : 2021-03-21

Pinakabagong kabanata

  • The Story Of Us   Epilogue

    "Kailan ka luluwas?"Dinig na dinig ko mula sa kabilang linya ang lakas ng boses ni Chu samantalang si Maple naman ay narinig ko ring nagsasalita sa pagitan ng mga reklamo nito. Hindi ko na napigilang matawa, mag-iisang taon na rin kaming hindi nagkikita, isang taon na rin akong hindi nakakaluwas sa Manila kaya naman naiintindihan ko kung bakit ganoon siya makipag-usap sa akin."Sa isang linggo na po,""Akala ko nakalimutan mo na kami, mag-iisang buwan mo nang pinapangako sa amin na luluwas ka eh hanggang ngayon naman hindi namin nakikita kaluluwa mo.""Grabe naman makamiss iyan, galit na galit ka naman, teh.""Paanong hindi, eh hindi namin mayaya si GM dahil ikaw ang hinahanap. Kailan ka daw ba babalik?""Babalik na nga, grabe naman yung tatlo na kayong kumukumbinsi sa akin na bumalik, paano ba naman ako makakatanggi?""So babalik ka na n

  • The Story Of Us   L. Losing It

    Lumilipad ang isip ko nang mga sandaling iyon, alam kong nasa opisina ako pero ang utak ko ay para nasa kung saan.Hanggang sa hindi ko na namalayang kinukuha na pala ni Chu ang atensyon ko."Ghorl, kanina pa ako daldal nang daldal dito, baka gusto ko akong kausapin." sabi pa nito sa akin, snapping his fingers in front of my face."He tried to contact me, Chu.""Ha?" nagtatakha niya akong tinignan. "What do you mean? Sino?""Jae, he tried to contact me. Tapos nakausap din niya si Maple last year."Lalo namang ikinagulat ni Chu ang sinabi ko."Si Maple? Bakit wala siyang sinabi sa atin? Kailan pa?""Last year, nung birthday ko.""Ha? He tried to contact you at si Maple ang nakausap niya? Anong pinag-usapan nilang dalawa?"Sinabi ko kay Chu ang mga sinabi sa akin ni Jae nang mag-usap sila ni Maple at tulad ko ay hindi rin siya makapaniwala sa narinig niya sa akin. He was beyond shock knowing

  • The Story Of Us   XLIX. Setting You Free

    Lumilipad ang isip ko nang mga sandaling iyon, alam kong nasa opisina ako pero ang utak ko ay para nasa kung saan.Hanggang sa hindi ko na namalayang kinukuha na pala ni Chu ang atensyon ko."Ghorl, kanina pa ako daldal nang daldal dito, baka gusto ko akong kausapin." sabi pa nito sa akin, snapping his fingers in front of my face."He tried to contact me, Chu.""Ha?" nagtatakha niya akong tinignan. "What do you mean? Sino?""Jae, he tried to contact me. Tapos nakausap din niya si Maple last year."Lalo namang ikinagulat ni Chu ang sinabi ko."Si Maple? Bakit wala siyang sinabi sa atin? Kailan pa?""Last year, nung birthday ko.""Ha? He tried to contact you at si Maple ang nakausap niya? Anong pinag-usapan nilang dalawa?"Sinabi ko kay Chu ang mga sinabi sa akin ni Jae nang mag-usap sila ni Maple at tulad ko ay hindi rin siya makapaniwala sa narinig niya sa akin. He was beyond shock knowing

  • The Story Of Us   XLVIII. His Explanation

    "Are you sure about that, Eli?" hindi makapaniwalang tanong sa akin ni Chu nang kausapin ko siya habang nakalunch break kami.Pinili kong siya ang kausapin dahil alam kong mas maiintindihan niya ako, at alam ko rin na mas okay na siya ang kausapin ko at sabihan kesa kay Maple."Para sa ikakatahimik ko, naming lahat.""Pero paano si Adrien?" tanong niyang muli sa akin.Saglit na hindi ako nakasagot, bigla akong napaisip pero sandali lang iyon. Agad rin akong tumingin sa kanya para sagutin ang tanong niya sa akin."Kaya ko nga ito ginagawa para sa kanya, para sa amin. Ayoko na siyang lokohin, ayoko nang magsinungaling sa kanya. Mahal ko iyong tao, Chu. At nasasaktan akong isipon na pakiramdam ko ay niloloko ko dahil may hindi ako maharap sa nakaraan ko.""Mahal mo ba talaga siya, Eli?""Oo naman, kaya nga tatapusin ko na kung ano mang kahibangan pa ang meron akong natitira para kay Jae. In order for me to move fo

  • The Story Of Us   XLVII. He's Hurting

    "Are you okay? You seemed bothered, may problema ba?" Sunod-sunod ang naging mga tanong ni Adrien nang marahil ay mapansin nitong nakatulala ako.Hindi ko alam kung kailan pa niya ako sinimulang kausapin at hindi ko na rin alam kung gaano na ako katagal na nakatulala. Parang hinila lang ako pabalik sa reyalidad nang maramdaman kong hinawalan niya ang kamay ko.I look at him worriedly, thinking na baka nag-aalala na siya sa kinikilos ko.I can't help it, after what I have learned yesterday from Lidie pati na rin ang pakiusap ni Jae na pakinggan ko siya, pakiramdam ko ay lalo lang akong naguluhan sa mga nangyari at mangyayari pa."A-ayos lang ako," minabuti ko na lang na ngumiti, pinanalangin ko ring hindi nahalata ni Adrien ang pagiging alangan ko sa sitwasyon.The last thing that I want is for him to feel that there's something wrong with me, with us. Ayokong masaktan siya at ayokong malaman niyang I am beginning

  • The Story Of Us   XLVI. Almost The Truth

    "Ate Eli, close ba kayo ng daddy ko?"Nagulat ako sa tanong ni Lidie na nakaupo sa tabi ko habang tahimik na nagsusulat. Kanina lang ay iniwan ito sa akin ni Jae na may kinaukasap naman sa kabilang table."Ha?""Ang sabi ko kung close ba kayo ng daddy? Kasi palagi ka niyang kinukwento kahit noong nasa US pa kami. He would tell me stories about you tapos kapag tinitignan ko siya he would just smile at me, na parang sobrang miss ka niya. Na parang gusto ka niya palaging makita."Tiningnan ko si Lidie, hanggang ngayon ay napapaisip pa rin ako kung limang taon talaga ang batang ito, iba siya magsalita para sa edad niya. Hindi siya tulad ng ibang bata na iba mag-isip at magsalita. Minsan ay iniisip ko ngang matanda na ito na natrap lang sa katawa ng isang paslit."Kinukwento niya ako sa iyo?""Opo, palagi. Lalo na kaapag magkasama kami at kami lang dalawa."

  • The Story Of Us   XLV. I'm Sorry

    Nakatulala lang sa akin si Chu na para bang tinatanong ako ng mga tingin niya kung normal pa ba ang pag-iisip ko matapos kong sabihin sa kanya ang nangyari kahapon."Malala ka na talaga, girl. Malamang kung si Maple ang kaharap mo nabatukan ka na ngayon pa lang.""Kaya nga sa iyo ko sinabi, kasi alam ko nama kung anong magiging reaksyon ni Maple kapag sinabi ko yan sa kanya.""So tingin mo ako, wala akong gagawin sa iyo ngayon after hearing what you have just said?" Tinignan nkito ako ng masama na para bang naghahanda siya na batukan ako anumang oras."Hindi naman sa ganoon, pero naisp ko nang mas magaan ang gagawin ko kumpara sa nakahanda niyang gawin kapag nalaman niyang sumama ako kina Jae at sa anak niya.""Anong ginawa mo?"Halos sabay pa kaming napalingon ni Chu sa pintuan ng opisina ko nang marinig namin ang isang pamilyar na tinig. At hindi naging maganda ang pangitaing nakita namin dahil naroon at nakatayo si Maple

  • The Story Of Us   XLIV. Lidie

    "At ano namang gusto niyang mangyari? Hindi pa ba sapat iyong ginawa niya sa iyo noon at ginugulo ka na naman niya ngayon kahit alam niyang may Adrien ka na?" Hindi maiwasang magpakita ng inis ni Maple nang ikwento ko sa kanila ang mga nangyari nitong mga nakalipas na araw.Kababalik ko lang sa opisina matapos ang isang araw na pamamahingang ipinangako ko kay Adrien at ngayon ay nakakumpol na naman sina Maple at Chu sa mesa ko para iinterrogate ako kung anong nangyayari.I even told them about what happened nang magkita ni Jae sa theme park, pati na rin nang aksidente kong makilala ang anak niya na si Lidie."May anak siya?" sabay na bulals ng dalawa matapos marinig ang sinabi ko."Oo, tinawag siyang daddy nung bata,""Kingina, how is that even possible? Two years pa lang mula nung iniwan ka na, ano yun? Magic?" Hindi na napigilan ni Chu ang inis, si Maple naman ay hindi na nagsasalita habang nakatingin sa akin."Did he exp

  • The Story Of Us   XLIII. Guilt

    Nagising ako sa matinding sakit na ulong naramdaman ko, I am in an unfamiliar place na para bang ospital, sa tabi ko ay may stand ng IV na nakakabit naman sa braso ko.Tumingin akon sa paligid, nakita kong walang ibang tao roon maliban na lang sa isang nakayupyop sa gilid ng kamay ko na para bang nagpapahinga. Then he moved, ang buong akala ko ay si Adrien iyon ngunit natigilan ako kaagad nang makilala ko kung sino ang nagbabantay sa akin."I-ikaw?""Kamusta ka?" Biglang gumuhit ang pag-aalala sa mukha ni Jae nang makitang gising na ako.Samantalang nakatingin lang ako sa kanya habang nagtatakha kung bakit siya ang naroon.Nasaan si Chu at Maple?Nasaan si Adrien?"L-lumabas lang saglit si Chu, bumili lang ng makakain saglit. Si Maple naman ay larating na, kamusta ka?""Bakit nandito ka?" Sa halip na sagutin ang tanong niya ay ako mismo ang nagtanong kung anong ginagawa niya sa kwarto ko. "Anong nangyari

DMCA.com Protection Status