Share

Chapter 6

Author: Ishykin
last update Last Updated: 2021-11-29 16:50:09

Ilang araw kung inisip kung ano ang gagawin ko sa araw ng shoot namin ni Kerwin. Minsan naisip ko nalang mag back out kasi kinakabahan at baka nang dahil sa akin ay hindi siya makakuha ng malaking grade.

Tumawag siya sa akin kanina na ngayon kami mag sh-shoot kaya naghahanap ako ng damit na susuotin ngayon sabi niya any dress can do pero nalilito ako kung ano ang susuotin. Hindi namandaw about sa kung ano yung pose ng model ang mahalaga the important thing is kung paano kinuha ang litrato with the measurements of its angle.

Ang hirap siguro nun.

I end up wearing a white dress that end up abouve my knee. I put some light make up at kinulot ang buhok ko sa dulong bahagi. Masyado kasing dull kong natural lang na straight iyon kaya kinulot ko siya mas bumagay naman kaya mas gumanda pa.

Paglabas ko ng bahay ay nasa labas na si Kerwin. Nakaupo sa motor niya. Agad npsiyang ngumiti nang makita ako.

"Ang ganda mo." Siya.

Tumawa ako. " Nambola pa."

Sinuot niya sa akin ang isang helmet. Tulad ngdai ay inayos niya muni ang pagkakakapit ko sa kanya.

"Baka this time mapunit na talaga yung shirt ko." Humalakhak siya.

"Malayo-layo pa naman yung pupuntahan natin."

Papunta kaming sunflower farm. Pinili namin doon para aesthetic. Buti nalang at hindi mainit at walang traffic dahil kung meron man siguro pagdating namin dun sunog na ako.

I gasped when I saw the beautifull flowers. Hanggang bewang ko pa lang ang taas ng mga sunflower kaya mas maganda siyang tignan kapag pumunta ako sa gitna. Kahit maliliit pa ay marami na itong mga bulaklak.

"Should we start?" Tanong niya.

"Sige para matapos tayo ng maaga." Naaaliw kong sabi. Kada punta namin sa ibang side ng farm ay kumukuha kami ng litrato.

Yung unang litrato ko puro lang naka peace sign dahil nahihiya pa ako.

"Para akong natatae dyan!" Natatawang turo ko sa picture na stolen.

"Hindi naman ang ganda mo nga eh." Siya.

"Nambola ka na naman."

"Hindi ah." I just shrugged

Naglibot-libot pa kami sa ilang bahagi ng farm. Masaya naman siyang kasama dahil mabait at madali lang din pakisamahan.

"Smile" hindi ako nakapaghanda. Ngumiti nalang ako at nag peace sign.

"Ano ba yan, sabihan mo naman ako." tumawa ako.

Inilayo niya ang camera mukha at tiningnan ang kuhang litrato ko. Ngumiti ito at pinakita niya sa akin ang mga nakuha niyang photo kadalasan dun ay yung mga naka-peace sign kong picture sa tuwing susulpot lang siya bigla at kukuha ng litrato. Meron namang mga stolen na namamangha ang ekspresyon ko sa mukha at tumatawa. Thou hindi naman siya pangit, magaling siyang kumuha ng angle at confident ako sa sarili kong close ako sa mga camera.

Napakamot ako sa batok at nahihiyang tinanong kung okay na ba ang mga yun? Nakakahiya naman kung hindi pala okay ang mga iyon diba, para pa naman yun sa grades niya kaya dapat I have to pose nicely para naman maganda yung maipapasa niya, pero shit! Pano ba kasi!

Ngumiti ito sa akin and assure me that okay na ito but for me it is not talaga, mukha akong tuod!

"Talaga? Eh puro lang naka peace sign yung pose ko jan at stolen"

"Wag ka kasing mahiya." Tumawa siya. "Tsaka... the important thing about this is just the angle, but if you don't like it, we can change it naman" ani niya and gave me a genuine smile.

Kumuha pa kami ng ilan pang shots this time ay in-apply ko na talaga yung mga natutunan ko sa pagmo-model. Hindi ko kasi kayang isipin na yun yung ipapasa niya sa Prof. niya, baka pagtawanan lang siya wala man lang effort yung mga pose ko.

Nakakahiya naman, baka ako pa yung maging dahilan para bumagsak siya diba?

We shooted some candid shots, me smiling, back photo, fierce and some more.

"Hala! Ang ganda, ang galing" I clapped my hands as I've seen the shots.

Sobrang ganda na parang professional photographer talaga ang kumuha. Shit, manghihingi talaga ako ng kopya nito at ipo-post ko sa mga social media accounts ko bahala na kahit wala akong followers at reactors.

"Thank you." humble niyang sabi at napakamot sa kanyang batok.

"Maganda ka rin naman kasi kaya maganda din yung shots ko." Namula ako run! Useless pala yung blush on ko kapag siya yung kasama ko.

"You're actually good, have you ever tried modelling or something?" Tanong nito habang tinitingnang muli ang mga kuha ko sa camera niya. Nakaupo kami sa isang swing dito sa farm. I think its for couples kasi kasya ang dalawa, actually magkakasya kahit tatlo eh.

"Ah, eh oo. Na-try kong mag modelling nuon, actually last summer" I said.

"Oh really, kaya naman pala ang galing mo eh. Pa humble kapa at first"

"Hindi naman. Nahihiya lang talaga ako."

"Eh, bat ka naman mahihiya sa akin para namang mongs to" huh? Mongs? As in monggoloid?

"I mean para ka namang iba na sa akin"

"Ahhhh" mahaba kong ani at natawa nalang pagkatapos.

"Btw pwede ba tayong kumuha ng photo together? Its part of the requirement actually."

"Uh.. si-sige!"

Instead of the dslr ay kinuha niya yung phone niya, oh nga naman mahirap gamitin yung dslr baka hindi maayos sa pagkuha. At wala ring tao sa paligid para pakiusapan.

We took five photos para roon. Kinikilig pa ako kasi ang lapit namin sa isa't-isa. Damn! We look like a couple who's out for a date!

After that ay nag-aya na siyang umuwi. Hindi ko nalayang hapon na pala. Mga two pm kasi kami kaninang umalis sa bahay. Nang nasacity na kami ay lumiko muna siya sa isang caffe, kakain muna daw kami bago niya ako ihatid pauwi. His way of thanking me.

Nagutom din ako sa pinaggagawa namin kaya umoo na ako. Umorder siya ng Strawberry Cake para sa aming dalawa.

While waiting for our order ay pinasahan niya na ako ng mga pics na kuha niya. Gusto ko rin sanang hingin yungbpicture naming dalawa sa phone niya pero nahihiya ako.

"Musta nga pala ang educ department?" He asked.

"Okay lang naman."

"Hmm, mahirap ba course niyo?"

Nag-isip ako. "Hindi naman masyado pero mas mahirap talaga yung sa inyo." Tumawa ako.

Tumawa din siya. "Mahirap nga."

Dumating na yung inorder namin. Naging tahimik kaming dalawa, wala naman akong masabi kaya pinukos ko nalang muna ang sarili sa inorder niyang cake for me.

"Yow! Ker!" Bati ng isang pamilyan na bosses mula sa likuran ko. The door chimes made a sound saying he just entered the caffe. Nakatalikud ako sa entrance kaya hindi ko siya nakita at ayaw ko siyang lingunin no! Masisira lang ang araw ko.

"Sino to girlfriend mo?" I coughed because of that. Agad namang tumayo at kumuha ng tubig si Kerwin para sa akin. Nang makalapit si Raffael at nakita ako ay nangunot ang noo niya.

Ininum ko agad ang tubig na binigay ni Kerwin.

"You okay?" He asked while Raffael is still standing beside our table.

Nilingon niya ang kaibigan at nginsihan ito. "Are you both in a date?"

Tiningnan ko siya at ngayon lang napagtantong naka uniform pala siya? Nakakapagtaka eh sabado naman ngayon? Bat siya naka-uniform?

"Hindi, kakatapos lang naming mag shoot para sa project natin." Si Kerwin.

Tumango ito and sighed like he just heard a big problem. "Kailan nga ba yun ipapasa?"

"Sa lunes na. May model ka naba?" Napatingin siya sa akin. Kunot ang noong binalik niya ang tingin sa kaibigan at umiling.

Napainom ako ng tubig dahil sa kakaiba niyang tingin sa akin. Bakit? Hindi nama niya ako inayang maging model niya ah! Bat siya ganyan makatingin?

The girls from the other table giggled when Raffael look at their side. Nakangisi na siya ngayong tumingin muli sa gawi namin.

"Maybe I should just ask the girls." Umalis siya at pumunta na sa counter. He ordered something for his self habang ang mga babae naman ay nakasunod lang ang tingin sa kanya.

Kerwin just chuckled infront of me at napapailing nalang nang makitang nakuha na ng kaibigan ang order nito ay sa table ng mga babae siya diretsong umupo.

The other girl automatically gave a space for him. Tumayo pa talaga ang isa sa kanila para pagitnaan siya.

Lumingon ito sa gawi ko. Our eyes met at matagal bago yun naputol kung hindi lang ako tinawag ni Kerwin.

What a playboy Janus Raffael. Now hindi ko na alam kung anong nagustuhan ng karamihan sa kanya. Pati yung kaibigan kong si Kristal na mahiyain and is not really into boys ay baliw na baliw sa kanya. Hindi ko alam kung ano talagang nakita nila sa lalaking yan.

All I can see on him is a total playboy. He's also rude and... and I don't like the way he looks at me. Para niya akong pinagtitripan sa mga tingin niya lang at ginagago sa mga ngisi niya. He's really creepy.

Binaling ko ang tingin kay Kerwin. Napapailing parin ito dahil sa kaibigan.

"May klase ba kayo? Why is he still on his uniform?" Nagtatakang tanong ko.

"No, we don't have classes. Maybe grounded na naman siya kaya nagpapalusot na namang may make-up class kami ngayon para makalabas at makapaglakwatsa."

"Oh! Siguro ang tigas ng ulo niyan, ang tanda na na-g-grounded pa." Tumawa ako.

"Its actually for his safety. I'm sure Tita's worried already now, knowing he's out without bodyguards and not in school. " unti-unting naputol ang tawa ko at pinakinggan nalang ang sinasabi niya. Sinulyapan ko si Raffael na ngayo'y kinakausap ng mga babae pero ang mga tingin ay sa cake niya. Ngumingiti lang kapag kinakausap ng mga kasama niya.

"Si Raffael ang mag mamana ng kompanya niya and all the assets of their family as he is the only son kaya madaming nagtatangka sa buhay niya..."

"Nagtatangka?" Gulat kong tanong?

"He was once kidnapped before buti nalang at walang nangyaring masama sa kanya." Nilingon niya ang kaibigan saglit para tingnan. Shocked on what he just said ay napatingin din ako sa gawi ni Raffael. Nakita niyang nakatingin kaming dalawa sa kanya kaya ngumiti naman siya.

I smiled a little. Nakunan ng kaunting inis sa d****b at napalitan ng awa. Siguro na p-pressure na siya dahil sa mga responsibilities na papasanin niya sa sariling mga kamay niya.

Ang maging anak palang ng isa sa pinakamayamang tao sa bansa eh nakakapressure na. Paano pa kaya kung tatayo ka as a leader of thouse thousands of workers?

I look at Raffael na nakikisabay na ngayon sa tawanan ng mga babae. Nakangiti pero halatang pagod ang mga mata. Humalumbaba ako. Siguro ang hirap nun para sa kanya. Kung ako siguro yun sobrang nap-pressure na ako ngayon. Good thing, hindi kami mayaman.

Pagkatapos naming kumain ay hinatid na ako ni Kerwin sa bahay. Nagpaalam pa kami kay Raffael bago umalis. Pagdating sa bahay ay umalis naman siya agad para ihatid din si Raffael to make sure that Raffael will go home safe.

Related chapters

  • The Story Behind Those Pages   Chapter 7

    Matapos ang apat na subjects namin ngayong araw ay tumambay muna ako sa cafeteria. Nagugutom ako kaya bumili muna ako ng siomai at coke in can. Pumwesto ako sa hulihan at kilid na bakanteng upuan sa loob, marami ring estudyanteng kumakain at ang iba naman ay napiling dito tumambay kaya masyadong maingay ang paligid.Alas doss na at hindi pa ako nakakapagtanghalian. Uuwi naman ako maya-maya kaya siomai nalang muna yung kinain ko. Hindi pa naman kasi ako gutom kanina nung lunch at nakalimutan kong may assignment pala kami sa math kaya ginawa ko nalang yun instead of eating my lunch. After lunch Math in the Modern World ang subject namin, pagkatapos nun ay wala na kaya uuwi rin ako at sa bahay nalang kakaing muli.I pouted, I've re-read a book last day at natapos ko naman yung basahin kagabi. Some books were worth to re-read pero mas maganda talaga yung new story ang babasahin para todo yung kilig at may mga bago namang lesson akong ma-le-learn

    Last Updated : 2021-11-29
  • The Story Behind Those Pages   Chapter 8

    Muntik na akong maubo ng lumabas si Tadashi mula sa kwarto niya, may dala-dala nang malaking bote ng alak.Hindi ko alam na pupunta sila dito para mag inuman. Hindi pa naman ako nakakakain, pero wala din naman akong balak uminom no. I don't drink, liquors.Naghiyawan ang lahat especially the boys na pinangunahan nina Dave and Raffael.Nasa isang tabi lamang ako nakaupo sa sala. Umalis sina Austrid to buy some food at nagpaiwan muna ako dahil masyadong mainit outside.Umupo ako sa sofa na naka tapat sa tv, the girls are watching Ready or Not.Lumapit sa akin si Tj at umupo sa katabing upuan."Gusto mo?" Abot niya sa akin ng fish cracker. I smiled. Kumuha ako ng isang piraso at kinain ito na nagbigay ng ingay sa paligid."Hindi ka naman siguro conservative Dani no?" Tanong ni Clowie na sa sahig nakaupo at naka-indian sit habang nakaharap sa

    Last Updated : 2021-11-29
  • The Story Behind Those Pages   Chapter 9

    "Okay! That's it for today. Dismiss!" That' end our first subject.Tiningnan ko ng masama ang nakatalikud naming professor sa subject na iyon. Sobrang bilis niyang magsalita kaya ayun wala akong na sulat na kahit isang sentence, just important names lang.Bumuga ako ng hangin. Maybe I will just research it at home and study it again."Grabe si Sir no, di pa namimigay ng ppt! Pano tayo papasa sa kanya nyan?" Reklamong ni Lovely. Ang parating katabi ko kapag alphabetical yung sitting arrangement.She's nice but I really don't like her attitude. She's too prank na hindi na niya napapansing nakakasakit na siya."Oo nga eh" sagot ko sa kanya."Kristal!" I shouted when I saw Kristal on his way to the school's gate again. His usual tambayan.Nagpaalam ako kay Lovely. Hinintay naman ako ni Kristal at nagsabay kaming maglakad palabas. Nasa hallway

    Last Updated : 2021-11-29
  • The Story Behind Those Pages   Chapter 10

    "Okay! That's it for today. Dismiss!" That ends our first subject.Tiningnan ko nang masama ang nakatalikud naming professor sa subject na iyon. Sobrang bilis niyang magsalita, kaya ayun wala akong na sulat na kahit isang sentence man lang sa tinuro niya. Just some important names lang.Bumuga ako ng hangin. Maybe I will just research it at home and study it again."Grabe si Sir no! Di pa namimigay ng ppt ang bilsi pa tumuro! Pano tayo papasa sa kanya nyan? Eh wala tayong natutunan? Para namang kapatid ni the flash yun." Reklamo ni Lovely. Ang parating katabi ko kapag alphabetical yung sitting arrangement.She's nice but I really don't like her attitude. She's too prank na hindi na niya napapansing nakakasakit na siya ng damdamin ng iba. She even call someone bobo! I believe that there's no person that is stupid, just slow learner's and lazy."Oo nga eh" sagot ko sa kanya.

    Last Updated : 2021-11-29
  • The Story Behind Those Pages   Chapter 11

    "Birthday daw ni Tadashi ngayon. Aren't you invited?" Bungad sa akin ni Kristal nang makaupo ako sa upuang katabi ng sa kanya.Ilang araw na ang nakakalipas and Kristal's keep on bugging me with her thing with Raffael. Hindi ko pa nga alam kung paano ko siya mapapalapit rito kasi yung ulupong na yun, palagi nalang akong inaasar.I blocked his number on my phone. Nakakairita ang palaging pagtawag niya sa akin ng Dani ko eh hindi niya naman ako pagmamay-ari."Hindi eh." Sabi ko ng hindi siya nililingon. Kinuha ko ang cellphone sa bag."Talaga? Sayang naman. Baka yun na yung pagkakataon kong mapalapit kay Raffael." She said different with the tone she used kanina.Tiningnan ko siya na ngayo'y nag p-pout na.If ever man na i-imbitahin ako ni Tadashi, nakakahiya namang magdadala ako ng kasama. Bumuga ako ng hangin.Binalik ko ang tingin sa cel

    Last Updated : 2021-11-29
  • The Story Behind Those Pages   Chapter 12

    Its Friday at kaklase ko na naman si Kristal sa isang subject. As usual ay sa library muna kami tumambay sa dalawang oras na bakante namin ngayong araw.I was reading the new book na binili ko sa isang online shop habang siya naman ay putak ng putak about her dear crush Raffael. Malapit na nga akong maumay sa kakaulit niya sa mga pinagsasabi."Oh my god! Hindi kaba talaga na sesexyhan sa bosses niya? Parang isang salita niya nga lang napapahubad na ako sa panty ko." I rolled my eyes. She's gross. Habang tumatagal ay mas bumabaliw siya kay Raffael. At mas bumilog pa ang ulo nito nang machismis sa buong campus that there's something between them. Like its a very big thing for her and to others.Oh nga naman. Its a Monreal she's being issued with kaya nakakaloka talaga yun para sa karamihan. Hindi ko lang talaga alan kung ano ang nagustuhan nila sa lalaking yun eh ang pangit-pangit naman ng ugali."Look

    Last Updated : 2021-11-29
  • The Story Behind Those Pages   Chapter 13

    Bago umuwi ay huminto muna kami sa café na tinambayan namin noon pagkatapos naming mag shoot sa project nila.I ordered mango float habang siya naman ay kape lang."Hindi pa busy sa company?" I asked him. It's his first day sa internship nila at na assigned siya sa kompanya nila Austrid."Hindi pa." Ngumiti siya. "Nag orrient lang tapos pinauwi na kami nang maaga. Baka bukas busy na." Sabi niya. Tumango ako."Pag hindi kaya ng time mo, okay lang naman kung mag ko-commute ako." Tumingin ako sa kanya.He bite his lower lip, trying his best not to pout. "I'll do my best to fetch you." Sabi niya. I swallowed, when I found what he did ilps sexy for me. Agaran kong nilipat ang tingin sa kinakain at tumango as a response.Putik naman. Kinikilig ako. Nakakahiya baka para na akong namumulang kamatis sa harap niya."Ako na ang magbabayad." I

    Last Updated : 2021-11-29
  • The Story Behind Those Pages   Chapter 14

    Mahapdi pa ang mga mata ko nang magising kinabukasan, masarap pa sanang matulog kaso kailangan kong bumangon ng maaga para mapaalis na si Raffael bago pa siya makita nang mga magulang ko. I stretched my arms and open my eyes. Ang dilim pa. Tiningnan ko ang bintana na natatabunan ng makakapal na kurtina. Anong oras naba? Kinuha ko ang cellphone sa gilid to check the time pero muntikan na akong mahulog sa hinihigaan nang makitang alas otso na pala nang umaga, at nasisigurado kong gising na sina Mama at Papa. Agad akong bumangon at sinuot ang tsinelas kong paambahay at tumakbo patungo sa pintuan. Nagmadali pero walang ingay akong bumaba sa hagdanan. Pagbaba ko roon ay wala na si Raffael sa sofa, nakapagpahinga ako dun, pero nang may marinig na ingay at kaunting tawanan mula sa kusina ay atomatiko akong napatampal sa noo ko. Naglakad ako patungo sa kusina at doon nakita ko sina mama at papa na natatawang nakikipag-usap kay Raffael. "Oh Dani, mabuti at gising kana." Bati ni mama. Tinan

    Last Updated : 2021-11-29

Latest chapter

  • The Story Behind Those Pages   Chapter 22

    After that date ay ilang araw din kaming hindi nagkita ni Kerwin. He was so sorry dahil hindi niya na ako nahahatid at nasusundo dahil sa sobrang busy sa kompaniya. Sa chats at tawag na lang kami nag-uusap.Naiintindihan ko naman siya, sobrang busy niya sa kompaniya kaya hindi niya naa ko magawang masundo. Minsan kung maaga naman siyang nakakapag-out ay, pagod naman siya at nakakatulog. Okay lang naman, naiintindihan ko naman pero minsan nakakatampo lang talaga. Iyong feeling na gustong-gusto mo na siyang makita. Like I want to hold and hug him pero hindi ko maggawa kasi wala siya.Napabuga ako ng hangin. My day today is very tiring. Maaga akong tumungo dito sa school kanina, we did our action research then pagkatapos ay nagreport ako sa last subject namin kaya I am so drained. Parang lantang gulay akong tumungo sa waiting shed sa labas ng school namin only to find out na may text pala sa akin si Kerwin kanina, habang nag re-report ako na hindi niya ako masusundo dahil may tatapusin l

  • The Story Behind Those Pages   Chapter 21

    The next day, I woke up with a smile on my face. I do not know, siguro ganito lang talaga ang tama sa akin ni Kerwin. Hindi na ako nagtatampo sa kaniya kasi kagabi, bago ako makatulog ay tumawag siya sa akin. Talaga ngang sobrang rupok ko pag dating sa kaniya kasi sa unang salita pa lang na binigkas niya gamit ang kaniyang malambing na bosses ay nawala na agad iyong pagtatampo ko sa kaniya dahil sa nangyari kahapon.Sabado ngayon at dahil sobrang aga kong nagising ay naisipan kong mag exercise muna, which is sobrang himala para sa akin. Hindi na kasi ako nakakapag exercise dahil maliban sa tanghali na akong nagigising noon ay tamad din talaga akong tunay.So, I did a 30 minutes’ work out. Pagkatapos niyon ay agad kong kinunan ang sarili ko habang tumutulo iyong mga pawis sa gilid ng mukha ko. Minsan lang akong pagpawisan dahil sa pag w-work out kaya I did not miss the chance to take a photo of me.“Oh, ang aga mong nagising ah?” tanong ni Ate Zoraida na nagulat nang makita akong una p

  • The Story Behind Those Pages   Chapter 20

    After that day ay araw-araw ko nang nakikita si Kerwin sa amin dahil araw-araw niya na rin akong hinahatid-sundo.“Laki ng smile mo ah?” si Kristal nang nasa library kami tumatambay.“Wala lang, bakit? Bawal ba?”“Hindi naman, nakaka distract lang.” sabi niya’t inirapan ako.“Oh? Bakit? Nag-away na naman kayo ng Raffael mo?” tanong ko.She srugged. “Ewan ko ba don. Hindi na ako nire-replyan.”“Baka busy lang.”Napairap na naman ito. “Ewan ko lang talaga,” she said and sighed.Napailing-iling na lang ako dahil palagi na lang nagtatalo ang dalawa. Katulad naming ay they are already dating. Iyon nga lang, hindi katulad sa amin ay hindi pa sila legal sa mga pamilya nila but I think okay lang iyon kay Kristal ganoon din naman kay Raffael.Napapailing na lang ako sa kaibigan. Hindi naman na daw kailangan iyon. Ang maging girlfriend pa lang ni Raffael ay malaking bagay na. Peo kung ipapakilala siya nito sa parents nito, siya na daw talaga ang napakaswerteng babae sa buong mundo.Binalik ko a

  • The Story Behind Those Pages   Chapter 19

    Days passed by and naging usual routine na naming ni Kerwin ang susunduin niya ako sa school para ihatid sa bahay. Ngayong araw, plano ko siyang ipakilala sa parents ko at kahit mamayang gabi pa naman iyon ay sobrang kinakabahan na ako. First time kong magpapakilala ng boyfriend kina Mommy at Papa, at hindi ko alam kung anong magiging reskiyon nila. Hindi ko alam kung masasayahan ba sila na hindi lang pala puro libro at aral ang inaatupag ko, na nag s-sideline din akong lumandi minsan! Malay natin baka maging proud pa sila’t ang galling mag multi-task ng anak nila. “Pwede ba Dani, umupo ka nga. Nahihilo ako sayo,” saway ni Kristal sa akin. Nasa park kami at tanghali pa lang ay kinakabahan na ako. Never ko pa kasi nasasabi kina Mommy na may nanliligaw sa akin atsaka never din nilang natatanong iyon sa akin. As in, never talaga naming napag-uusapan ang bagay na iyon. Ang napag-uusapan lang naming ay saka na ako mag-aasawa at bumuo ng pamilya kapag regular na ako sa trabaho ko. “Bakit

  • The Story Behind Those Pages   Chapter 18

    Matapos ang klase namin at matapos ang pakikipag-ayos ko kay Kristal ay agad naman akong tumungo na sa parking lot upang kitain ang boyfriend ko. I chuckled while walking my way there. Kinikilig ako! Ngayon lang kasi ako nagkaroon ng lalaking matatawag kong boyfriend ko! Agad ko siyang nakita nang palapit na ako roon. Nakaupo siya sa kaniyang motor at hawak-hawak ang kaniyang cellphone. Nang makita ako ay hindi niya na ako pinalapit pa sa kaniya at siya na mismo ang lumapit sa akin. “Hi,” bati niya sa akin with his smiles na mas maliwanag pa ata kesa sa sinag ng araw para sa akin. “Hello,” bati ko pabalik and tinanggap ang helmet na inaabot niya sa akin. Sinuot koi yon at siya mismo ang nag lock niyon sa akin na nagpangiti at nagpakilig na naman sa akin. Pumunta kami sa café, iyong café na madalas naming pinupuntahan. “Anonga gusto mo?” tanong niya. “Treat ko ‘to,” and chuckled. Maybe he remebered the last last time we went here na ako iyong nakabayad ng mga binili namin. I ch

  • The Story Behind Those Pages   Chapter 17

    “Oh? Anlaki ng ngiti mo ah?” tanong ni Austrid nang bumisita ito sa bahay ng maaga bago tumungo sa pinag i-instran nito. Alam ko na kung anong ginagawa ng babaeng ‘to rito. Lumabas si Mommy mula sa kusina bitbit ang mga ulam na niluto nito. “Yes! Ahhh, ang bango!” napailing-iling na lang ako. Mas masarap iyong sine-serve sa kanila na ulam pero mas pinili niyang dito kumain. “Omo! Tuyo! The best ka talaga Tita,” ani niya kay Mommy at kinindatan pa ito. “Alam kong paborito mo ‘yan eh.” Sabi naman ni Mommy at natawa na lang kay Austrid dahil nilantakan agad nito ang mga niluto niya. “San na naman ba pumunta ang Mommy at Daddy mo, Austrid?” si Papa nang pumasok galling sa sala. “Ah, Tito good morning po. Pumunta po silang Sydney po.” “Sydney? Ang layo niyon ah.” Ani ko. “May business trip sila.” Sabi niya, kaya alam ko na kung bakit dito siya kumain dahil wala siyang kasamang kumain doon sa bahay nila. “Pansin ko lang, bat parang ang blooming mo ngayon?” tanong ni Austrid nang na

  • The Story Behind Those Pages   Chapter 16

    I woke up early the next day para maghanda na for school. Iyong sayang meron ako kahapon ay parang hindi mawala-wala sa akin hanggang ngayon. Nadagdagan pa nang unang bumungad sa akin ang text na mula kay Kerwin na bakante ito mamaya at niyayaya niya akong lumabas pagkatapos ng klase ko. Hindi mawala-wala ang ngitng pumasok ako ng paaralan. I even greeted the guard which is very rare for me to do. Nasa tapat ako ng Engenireeng building nang sadya kong hininaan ang paglalakad. Nilingon ko ang tatlong palag na gusali. Sobrang tahimik ng building nila. Kunti lang ang tao sa ikatlong palapag. Tumigil ako at tumingin sa floor na yon. Hoping na baka nandoon o napadaan ang mga 4th year students doon kaso kahit anino ng pinsan ko ay wala. Sirado ang madalas nilang pinagkakaklasehan at ang naroon lang ay ang mga lower years nila. Looking at them without their seniors seems so boring. Madalas kasi kapag nandyan ang 4th years ay ang ingay nila, madalas silang tumatambay sa labas ng classroom n

  • The Story Behind Those Pages   Kabanata 15

    Akmang aalis na sana ako sa tabi niya nang hinuli niya na naman ang aking kamay. Agad akong napahinto at napatingin sa kaniya kasunod ay sa kamay niyang nakahawak sa kamay ko.Napalunok pa ako the moment how big his hand is, parang kamay ng bata iyong kamay ko ng hawakan niya. Ang puti at ang kinis pa ng balat nito na nahahalata ang mga ugat sa likod niyon. Napalunok ako, parang iyon mga kamay na na-i-imagine ko sa bawat may nababasa akong nobelang nababanggit ang isang lalaki na may nakakaakit na mga kamay.Binalik ko ang tingin sa kaniya. “Ano ba? Dadami pa lalo mga tao mamaya. Ano bang gagawin natin dito? Lalabas na si Zelo.” Inis na sabi ko sa kaniya.Hindi siya nagsalita bagaman ay nilingon niya ang lumapit sa kaniyang isang babae na halatang staff ng event dahil sa suot nito. Kinausap nito si Raffel. Hindi na ako nakinig pa sa kung anomanng pinag-uusapan nila and tried to get rid of Raffael’s hand na hindi ko man lang nagawang mapagalaw k

  • The Story Behind Those Pages   Chapter 14

    Mahapdi pa ang mga mata ko nang magising kinabukasan, masarap pa sanang matulog kaso kailangan kong bumangon ng maaga para mapaalis na si Raffael bago pa siya makita nang mga magulang ko. I stretched my arms and open my eyes. Ang dilim pa. Tiningnan ko ang bintana na natatabunan ng makakapal na kurtina. Anong oras naba? Kinuha ko ang cellphone sa gilid to check the time pero muntikan na akong mahulog sa hinihigaan nang makitang alas otso na pala nang umaga, at nasisigurado kong gising na sina Mama at Papa. Agad akong bumangon at sinuot ang tsinelas kong paambahay at tumakbo patungo sa pintuan. Nagmadali pero walang ingay akong bumaba sa hagdanan. Pagbaba ko roon ay wala na si Raffael sa sofa, nakapagpahinga ako dun, pero nang may marinig na ingay at kaunting tawanan mula sa kusina ay atomatiko akong napatampal sa noo ko. Naglakad ako patungo sa kusina at doon nakita ko sina mama at papa na natatawang nakikipag-usap kay Raffael. "Oh Dani, mabuti at gising kana." Bati ni mama. Tinan

DMCA.com Protection Status