NASA beranda ng villa nakapwesto si Claude. Nakatingin siya sa magandang tanawin na nasa labas ng villa. Dahil nga nasa itaas ito ng burol ay natatanaw ni Claude mula sa beranda ng villa ang mga tanawin. Nasa railings ng beranda ang dalawang kamay nito at doon nakahawak.
Naalala pa ni Claude kung paano i-regalo sa kan'ya ni Midnight ang villa na iyon. Midnight is a soldier. Ayon kay Midnight. Umalis ito sa pagsusundalo, at bumuo ng isang gang, isang pinakamalaking gang sa buong bansa. Binuo nito ang gang na iyon. Hindi para sa pera, kundi para protektahan ang buong bansa. Pero hindi inaasahan na ang magiting na sundalo at lider ay biglang nag-iba ang kilos at ugali, nagawa nitong pumatay. Pinatay nito ang mga tauhan at ang pinagkakatiwalaan nito. Kaya nakulong ito. The villa belongs to Midnight. Pero ibinigay nito ang villa kay Claude.
Tumunog ang telepono ni Claude. His father-in-law called.
"Where are you, Claude?" He asked Claude.
"Sa isang villa po, villa ng kaibigan ko," magalang sambit ni Claude sa biyenan nitong lalaki.
"Can you have dinner with us?" yaya nito sa akin.
"Sure, sir."
"I am sorry, Claude. Pasensya ka na sa anak ko."
"It's okay, sir. Naiintindihan ko naman."
"Sunduin na lang kita."
"Wag na po." Tangi ni Claude. "Ako na po ang bahala."
Pumunta sa garahe si Claude. Kinuha ang isang tabil mula sa isang kotse Tumambad sa harapan ni Claude ang isang kotse. A Volkswagen Phaeton, hindi biro ang presyo ng kotse na ito. Inilandas ni Claude ang mga daliri sa kotse. Ngumisi si Claude. Iniregalo din ito ni Midnight kay Claude.
Binuksan ni Claude ang pinto mula driver seat at pumasok ito sa loob. Pinagmasdan ni Claude ang kabuoan ng kotse. Sobrang ganda. Binuhay ni Claude ang makita ng kotse at pinaharurot iyon palabas ng gate ng villa. Binabaybay ngayon ni Claude ang daan pauwi sa bahay ng kanyang in-laws.
SA KABILANG banda naman ay hindi alam ni Claude na may bahay din pala si Mikaella sa lugar na iyon. Walang nakakaalam na kay Mikaella ang bahay na iyon. Nakita ni Mikaella at ng assistant nito si Claude na lumabas mula sa villa na iyon at sakay ng isang mamahaling kotse. Alam nilang si Claude iyon. Dahil nakabukas ang bintana ng driver seat at nasa gawi nila kung saan naka-upo si Claude."Di ba ang asawa mo iyon?" tanong ng assistant ni Mikaella sa kanya.
Sinamaan ng tingin ni Mikaella ang assistant nito. "Would you shut up?" angil ni Mikaella dito.
Pero hindi nakinig ang assistant nito sa kanya.
"Bakit ayaw mong tanggapin na asawa mo iyon? Kasal kayong dalawa. Talaga bang ayaw mo sa kanya?" tanong nito kay Mikaella.
"Hindi ko gusto ang kasal na iyon. Pinilit lang ako ni papa."
"Kahit na, dapat ay pakisahan mo siya ng maayos. What if sa villang iyan, may babae siya?" nang-aasar na sambit nito kay Mikaella.
Galit na binalingan ni Mikaella ang nakakairaitang assistant niya.
"Wooh! Anong klaseng tingin iyan? Galit ka ba? Are you jealous?" tanong nito.
Biglang naalarma si Mikaella sa inasta nito. "Ano bang pakialam ko sa kanya."
"Well, Claude is handsome. Kahit na warden lang siya sa isang kulungan ay magandang lalaki si Claude. Baka sa villa na pinaglabasan niya kanina ay may tinatago pala siyang babae," ngiting pang-aasar ng assistant ni Mikaella sa kanya.
NASA bahay na si Claude ng in-law's niya. Nalaman din niya na nagluto pala ng dinner ang kanyang biyenan na babae. Kung hindi lang dahil sa pag-imbita ng father-in-law niya ay hindi siya darating. Ayaw niyang makita ang mother-in-law niya. Dahil t'yak na hahamakin lamang siya. Pagsasalitaan ng hindi maganda.Sumilip si Claude sa kusina at nakita niya ang bote ng isang wine na nakapatong sa counter island at wala ng laman iyon. Kilala ni Claude ang bote ng wine na iyon. Iyon ang dala niyang wine. Bigla ay nakaramdam si Claude nang panghihinayang. Umiling-iling na lang na umalis si Claude mula sa pinto ng kusina. Ayaw niyang makita ang ginagawa ng kanyang mother-in-law.
Samantala, habang nagluluto ang ina ni Mikaella ay nalalaghap nito ang amoy ng wine. It expensive? Para bang hindi fake. Pero alam ng ginang na fake iyon. Kaya naisip niya na isahog na lang sa niluluto niyang ulam ang wine na iyon. Sobrang bago ng amoy ng wine.
Nasa sala si Claude ng dumating ang asawa nito. Agad na napatayo si Claude ng makita ang asawa. Pero nilagpasan lang siya ng asawa at pinuntahan ang ina na nasa bungad pala ng kusina.
"Hija, buti naman at nakarating ka," nakangiting sambit ng ginang.
Yumuko na lang si Claude. Dahil tila ba hangin lang siya sa pamamahay na iyon. Walang pakialam ang mga tao sa kanya.
HABANG nasa mesa at puno ng pagkain ay dumating ang isang kaibigan ng father-in-law ni Claude. Makakasabay nila iyon sa pagkain. Sobrang asikaso ng in-law's niya ang bisita. Dahil maimpluwensya ang matandang.
Kumuha ng mushroom beef stew at grilled salmon fillet ang bisita ng father-in-law ni Claude. Tinikman niya iyon at ninanamnam.
"Are you pairing it with wine?" tanong nito. Nasa ina ni Mikaella ang tingin nito. Bigla ay napatigil sa pag nguya ang dayuhan at ang ina ni Mikaella. Nagkatitigan ang dalawa.
Nakangiti ang biyenang babae ni Claude. Alanganin ang ngiti nito.
"Y-yes," nanatili ang ngiti nito sa labi.
Pero labis ang kaba ng ginang.
"Well, it tastes good. Let me guess the wine. It was Pinot Noir wine?" tanong nito.
Naguguluhan man ang biyenang babae ni Claude at ngumiti na lang ito. Hindi nito alam kung iyon ba ang pangalan ng alak na nilagay niya sa ulam.
"Well, Pinot Noir wine is the most expensive and super-luxury wine in the whole world. Sobrang sarap din noon. Tapos ay sobrang mahal pa. Ganito ang lasa ng wine na iyon. Pag isinahog sa isang ulam."
Halos hindi makapaniwala ang mag-ina sa nalaman. Gusto nilang lumubog sa kinauupuan, dahil buong akala ng ina ni Mikaella na fake wine iyon, at buong akala ng ina ni Mikaella ay ninakaw iyon ni Claude mula sa pamilya nito. Bago ito ipagtabuyan.
Yumuko si Claude at napangiti. Ngayon ay napatunayan na niya na hindi peke ang wine na iyon.
Gustong lapitan ni Mikaella si Claude. Pero nagdadalawang-isip siya. She regrets having doubted her husband.
Yes, she finally accepted that he was her husband. But she will do all she can, so he will be miserable his whole life.
AKALA ni Claude ay makukuha na niya ang loob ng ina ng asawa o ng asawa niya. Pero nagkakamali siya."Iyon ba ang son-in-law mo, kumpadre?" tanong ng kaibigan ng father-in-law ko.Nasa isang pader ako nagtatago. Gusto kong marinig ang pag-uusap nila."Yes, anak iyon ng matalik kong kaibigan," sabi ng father-in-law ko."Bakit tela walang amore ang anak mo doon."Napabuntong-hininga ang father-in-law ko."Ayaw ni Mikaella na makasal sa kanya. Ewan ko ba sa anak ko na iyon. Hindi ko lubos maisip kong bakit ganun ang anak ko na iyon.""Tama na iyang pag-uusap ninyo sa taong walang alam," singit ng mother-in-law ko. "Ayaw ko din sa lalaking iyon para sa anak ko, Matias. He is a warden. Ano naman ang ipapakain niya sa anak natin? Iyong kakarampot na kita sa pagiging warden?"Bigla akong natahimik. Marangal naman ang pagiging warden. Bakit kinaayawan ito ng mother-in-law ko? Ganun ba kababa sa kanya ang pagiging warden ko?Hindi na nakinig si Claude. Tapos na din naman ang dinner ay umalis n
Umalis na si Claude sa harapan ng marami. Iniwan din niya ang kanyanga asawa.Hindi pa man nakalalayo si Claude ay may humatak na sa braso nito."Bakit mo ako pinahiya doon, Claude?" galit na tanong ni Mikaella ang kanyang asawa.Hinarap ni Claude ang asawa. Isang malamig na tingin ang ibinigay niya dito."Sa paanong paraan kita pinahiya, Mikaella?" tanong ni Claude sa asawa.Umaatras si Mikaella, dahil unti-unting lumalapit si Claude sa babae."Tell me, how?"Biglang natahimik si Mikaella. Dahil kakaibang awra ang pinapakita sa kanya ni Claude."Hindi ka makapagsalita? Dahil gusto mong manalo iyong lover boy mo? Akala mo din siguro na gusto kong magpakasal sa iyo? No! Hindi ko gusto, Mikaella. Pero wala akong choice."Habol ni Claude ang hininga niya. Tinalikuran niya ang asawa. Pero bago siya umalis ay nag-iwan siya ng isang salita."Just act civil, Mikaella. Kahit ayaw natin sa isa't-isa ay wala na tayong magagawa. Natali na tayo sa isang kontrata."Iniwan na nang tuluyan ni Claude
Claude POVSinundan ko si Mikaella, nang maabutan ko ito ay agad ko itong sinandal sa pader at hinalikan ang mapupula nitong mga labi.Hinihingal na nilubayan ko ang labi ng aking asawa."Ngayon mo sabihin sa akin na hindi ka naakit sa akin," malumanay kong saad.Ginala ko ang mga mata ko sa buong mukha ng asawa ko. Bilugan ang mga mata nito na natatabunan ng malalantik na mga pilik mata. Matangos ang ilong nito, bumaba ang mga mata ko sa labi nito na kakahalik ko lang na ngayon ay pulang-pula."Bitawan mo ako, Claude. Hindi ka nakakatuwa."Ngumisi ako. Dahil alam kong naapektuhan ang asawa ko. Mas inilapit ko pa sa kanya ang katawan ko sa kanya. Alam kong ramdam nito ang bumubukol kong pagkalalaki."Stop it, Claude," pigil nito sa akin.Inilagay ko sa uluhan nito ang isang kamay ko. Upang makulong ito."Paano kung ayaw ko."Nanlalaki ang mga mata nitong nakatingin sa akin. Iniangat ko ang isang kamay ko at hinawakan ang pisngi nito. Bumaba ang tingin ko sa nakaawang nitong mga labi.
Mikaella POV"Where is your husband, Mikaella?" tanong ni daddy sa akin.Napatingin ako kay daddy. Tila ba nagising ako sa sinabi nito."Nasa villa po niya." Napayuko ako dahil hindi ko pa rin makuntak si Claude."I am sorry, I am late.""It is okay, hijo," ngiting sambit ni papa."Hindi okay iyon. Dapat kung anong oras ang sinabi natin. Dapat nandito na siya," saad naman ni mama."I am sorry. Hindi na mauulit.""Dapat lang!" ingos ng ina ko.Nagsimula na kaming kumain. Tahimik ang hapag, tanging kurbertos at kutsara lang ang maiingay."I will held a party, darling, for our anniversary.""Oh! I almost forget it. Thank you at pinaalalahanan mo ako.""Palagi mo namang kinakalimutan," tampong sambit ni mama."I am sorry. I'll make up to you later."Napatingin ako sa magulang ko. Wala pa rin silang kupas. Mula noon, hanggang ngayon ay ganyan pa rin sila."Dapat ay nandoon ka, Claude. Wag mo iyong kalimutan.""Opo."Nang matapos ang dinner ay pumunta muna kami sa garden. Dahil maya-maya ay
ISANG sigaw mula sa kwarto na iyon ang umaalingawngaw. Dahil sa pagpapahirap ni Claude sa isang priso. May kasalanan kasing nagawa ang priso na iyon at kailangan na parusahan. Nasa loob si Claude sa isang kwarto na ito lang ang pwedeng pumasok at iilan sa tauhan nito. Nilapitan ni Claude ang priso na kasalukuyan na pinahihirapan nito. Puno ito ng pasa sa katawan at sugat. Naliligo na din ito sa sarili nitong dugo. He is Claude Jay Dela Vega; his rules are his law, ika nga niya.Ang kulungan na iyon ay isang secret prison. Isang kulungan na kung saan nakakulong ang mga kriminals na hindi na kayang lipunin ng nasa gobyerno. Isang kriminals na mga halang ang kaluluwa at walang kinakatakutan."Ano, gagawa ka pa ba ng katarantaduhan?" sigaw na tanong ni Claude dito. Galit na galit na tinignan ni Claude ang lalaki."H-hindi na," mahina nitong daing. Alam ni Claude na kanina pa ito hirap na hirap.Lahat ng priso dito ay nakatikim na ng bagsik ni Claude. Dito sa kulungan na ito si Claude ang
'You need to marry, Ella, son. Go home as soon as possible. I'll see you, when I see you,'HALOS hindi makapagsalita si Claude sa gustong mangyari ng ama niya. Ayon sa sulat ng ama ay kailangan niyang pakasalan ang kalaro niya noong bata pa sila. He need to marry Ella. ASAP."Damn! Paano ko papakasalan ang babaeng ni minsan ay hindi ko na nakikita at bakit ganun kaatat si papa, na pakasalan ko ang babaeng iyon?" ani ni Claude sa kanyang sarili.Napahilamos si Claude sa kanyang mukha. Dahil hindi nito alam kong ano ang gagawin. 'Kailangan kong makausap si papa. As soon as possible.' Hindi makapag-isip ng maayos si Claude. Dahil palaging sumasagi sa isip niya ang laman ng sulat ng kanyang ama. NGAYON ang araw ng paglabas ni Claude sa kulungan na iyon, at alam ni Claude na masaya ang mga priso dahil wala na siya sa loob ng kulungan. Sumakay si Claude sa speed boat. Dahil tanging speed boat lang ang pwedeng sakyan mula sa secret prisoner hanggang sa labasan. Nasa gitnang ng dagat kasi an
James is the richest man that I help in prison, and I am charged at that time when he is in that prison. I help him to prove that he is innocent and that he is framed."Thanks for the shelter, James," pasasalamat ko kay James.Wala talaga akong ibang malalapit dito. Kundi si James lamang. Siya James ang tanging kaibigan ko dito sa probinsya na ito. Bukod kay Midnight."Nah! That isn't a problem. I had a big house. So I will offer you my house. Instead you will be in the hotel."Kasalukuyan kaming nasa hapagkainan ngayon ni James. Kararating lang namin mula sa airport. What a tiring day. Tumayo si James at may ibinigay sa kanya. A wine. It is a luxury wine. It's so expensive. Nagulat si Claude ng i-abot ni James sa kanya ang dalawang bote ng wine na iyon."Accept this, Claude. It was my gift for you."Hindi agad nakahuma sa pagkagulat si Claude. Hindi niya sana tatanggapin ang wine na iyon. Pero naisip niya na bukas niya pala balak puntahan ang kanyang fiancee, at wala pa siyang maisip
Mikaella POV"Where is your husband, Mikaella?" tanong ni daddy sa akin.Napatingin ako kay daddy. Tila ba nagising ako sa sinabi nito."Nasa villa po niya." Napayuko ako dahil hindi ko pa rin makuntak si Claude."I am sorry, I am late.""It is okay, hijo," ngiting sambit ni papa."Hindi okay iyon. Dapat kung anong oras ang sinabi natin. Dapat nandito na siya," saad naman ni mama."I am sorry. Hindi na mauulit.""Dapat lang!" ingos ng ina ko.Nagsimula na kaming kumain. Tahimik ang hapag, tanging kurbertos at kutsara lang ang maiingay."I will held a party, darling, for our anniversary.""Oh! I almost forget it. Thank you at pinaalalahanan mo ako.""Palagi mo namang kinakalimutan," tampong sambit ni mama."I am sorry. I'll make up to you later."Napatingin ako sa magulang ko. Wala pa rin silang kupas. Mula noon, hanggang ngayon ay ganyan pa rin sila."Dapat ay nandoon ka, Claude. Wag mo iyong kalimutan.""Opo."Nang matapos ang dinner ay pumunta muna kami sa garden. Dahil maya-maya ay
Claude POVSinundan ko si Mikaella, nang maabutan ko ito ay agad ko itong sinandal sa pader at hinalikan ang mapupula nitong mga labi.Hinihingal na nilubayan ko ang labi ng aking asawa."Ngayon mo sabihin sa akin na hindi ka naakit sa akin," malumanay kong saad.Ginala ko ang mga mata ko sa buong mukha ng asawa ko. Bilugan ang mga mata nito na natatabunan ng malalantik na mga pilik mata. Matangos ang ilong nito, bumaba ang mga mata ko sa labi nito na kakahalik ko lang na ngayon ay pulang-pula."Bitawan mo ako, Claude. Hindi ka nakakatuwa."Ngumisi ako. Dahil alam kong naapektuhan ang asawa ko. Mas inilapit ko pa sa kanya ang katawan ko sa kanya. Alam kong ramdam nito ang bumubukol kong pagkalalaki."Stop it, Claude," pigil nito sa akin.Inilagay ko sa uluhan nito ang isang kamay ko. Upang makulong ito."Paano kung ayaw ko."Nanlalaki ang mga mata nitong nakatingin sa akin. Iniangat ko ang isang kamay ko at hinawakan ang pisngi nito. Bumaba ang tingin ko sa nakaawang nitong mga labi.
Umalis na si Claude sa harapan ng marami. Iniwan din niya ang kanyanga asawa.Hindi pa man nakalalayo si Claude ay may humatak na sa braso nito."Bakit mo ako pinahiya doon, Claude?" galit na tanong ni Mikaella ang kanyang asawa.Hinarap ni Claude ang asawa. Isang malamig na tingin ang ibinigay niya dito."Sa paanong paraan kita pinahiya, Mikaella?" tanong ni Claude sa asawa.Umaatras si Mikaella, dahil unti-unting lumalapit si Claude sa babae."Tell me, how?"Biglang natahimik si Mikaella. Dahil kakaibang awra ang pinapakita sa kanya ni Claude."Hindi ka makapagsalita? Dahil gusto mong manalo iyong lover boy mo? Akala mo din siguro na gusto kong magpakasal sa iyo? No! Hindi ko gusto, Mikaella. Pero wala akong choice."Habol ni Claude ang hininga niya. Tinalikuran niya ang asawa. Pero bago siya umalis ay nag-iwan siya ng isang salita."Just act civil, Mikaella. Kahit ayaw natin sa isa't-isa ay wala na tayong magagawa. Natali na tayo sa isang kontrata."Iniwan na nang tuluyan ni Claude
AKALA ni Claude ay makukuha na niya ang loob ng ina ng asawa o ng asawa niya. Pero nagkakamali siya."Iyon ba ang son-in-law mo, kumpadre?" tanong ng kaibigan ng father-in-law ko.Nasa isang pader ako nagtatago. Gusto kong marinig ang pag-uusap nila."Yes, anak iyon ng matalik kong kaibigan," sabi ng father-in-law ko."Bakit tela walang amore ang anak mo doon."Napabuntong-hininga ang father-in-law ko."Ayaw ni Mikaella na makasal sa kanya. Ewan ko ba sa anak ko na iyon. Hindi ko lubos maisip kong bakit ganun ang anak ko na iyon.""Tama na iyang pag-uusap ninyo sa taong walang alam," singit ng mother-in-law ko. "Ayaw ko din sa lalaking iyon para sa anak ko, Matias. He is a warden. Ano naman ang ipapakain niya sa anak natin? Iyong kakarampot na kita sa pagiging warden?"Bigla akong natahimik. Marangal naman ang pagiging warden. Bakit kinaayawan ito ng mother-in-law ko? Ganun ba kababa sa kanya ang pagiging warden ko?Hindi na nakinig si Claude. Tapos na din naman ang dinner ay umalis n
NASA beranda ng villa nakapwesto si Claude. Nakatingin siya sa magandang tanawin na nasa labas ng villa. Dahil nga nasa itaas ito ng burol ay natatanaw ni Claude mula sa beranda ng villa ang mga tanawin. Nasa railings ng beranda ang dalawang kamay nito at doon nakahawak.Naalala pa ni Claude kung paano i-regalo sa kan'ya ni Midnight ang villa na iyon. Midnight is a soldier. Ayon kay Midnight. Umalis ito sa pagsusundalo, at bumuo ng isang gang, isang pinakamalaking gang sa buong bansa. Binuo nito ang gang na iyon. Hindi para sa pera, kundi para protektahan ang buong bansa. Pero hindi inaasahan na ang magiting na sundalo at lider ay biglang nag-iba ang kilos at ugali, nagawa nitong pumatay. Pinatay nito ang mga tauhan at ang pinagkakatiwalaan nito. Kaya nakulong ito. The villa belongs to Midnight. Pero ibinigay nito ang villa kay Claude.Tumunog ang telepono ni Claude. His father-in-law called."Where are you, Claude?" He asked Claude."Sa isang villa po, villa ng kaibigan ko," magalang
James is the richest man that I help in prison, and I am charged at that time when he is in that prison. I help him to prove that he is innocent and that he is framed."Thanks for the shelter, James," pasasalamat ko kay James.Wala talaga akong ibang malalapit dito. Kundi si James lamang. Siya James ang tanging kaibigan ko dito sa probinsya na ito. Bukod kay Midnight."Nah! That isn't a problem. I had a big house. So I will offer you my house. Instead you will be in the hotel."Kasalukuyan kaming nasa hapagkainan ngayon ni James. Kararating lang namin mula sa airport. What a tiring day. Tumayo si James at may ibinigay sa kanya. A wine. It is a luxury wine. It's so expensive. Nagulat si Claude ng i-abot ni James sa kanya ang dalawang bote ng wine na iyon."Accept this, Claude. It was my gift for you."Hindi agad nakahuma sa pagkagulat si Claude. Hindi niya sana tatanggapin ang wine na iyon. Pero naisip niya na bukas niya pala balak puntahan ang kanyang fiancee, at wala pa siyang maisip
'You need to marry, Ella, son. Go home as soon as possible. I'll see you, when I see you,'HALOS hindi makapagsalita si Claude sa gustong mangyari ng ama niya. Ayon sa sulat ng ama ay kailangan niyang pakasalan ang kalaro niya noong bata pa sila. He need to marry Ella. ASAP."Damn! Paano ko papakasalan ang babaeng ni minsan ay hindi ko na nakikita at bakit ganun kaatat si papa, na pakasalan ko ang babaeng iyon?" ani ni Claude sa kanyang sarili.Napahilamos si Claude sa kanyang mukha. Dahil hindi nito alam kong ano ang gagawin. 'Kailangan kong makausap si papa. As soon as possible.' Hindi makapag-isip ng maayos si Claude. Dahil palaging sumasagi sa isip niya ang laman ng sulat ng kanyang ama. NGAYON ang araw ng paglabas ni Claude sa kulungan na iyon, at alam ni Claude na masaya ang mga priso dahil wala na siya sa loob ng kulungan. Sumakay si Claude sa speed boat. Dahil tanging speed boat lang ang pwedeng sakyan mula sa secret prisoner hanggang sa labasan. Nasa gitnang ng dagat kasi an
ISANG sigaw mula sa kwarto na iyon ang umaalingawngaw. Dahil sa pagpapahirap ni Claude sa isang priso. May kasalanan kasing nagawa ang priso na iyon at kailangan na parusahan. Nasa loob si Claude sa isang kwarto na ito lang ang pwedeng pumasok at iilan sa tauhan nito. Nilapitan ni Claude ang priso na kasalukuyan na pinahihirapan nito. Puno ito ng pasa sa katawan at sugat. Naliligo na din ito sa sarili nitong dugo. He is Claude Jay Dela Vega; his rules are his law, ika nga niya.Ang kulungan na iyon ay isang secret prison. Isang kulungan na kung saan nakakulong ang mga kriminals na hindi na kayang lipunin ng nasa gobyerno. Isang kriminals na mga halang ang kaluluwa at walang kinakatakutan."Ano, gagawa ka pa ba ng katarantaduhan?" sigaw na tanong ni Claude dito. Galit na galit na tinignan ni Claude ang lalaki."H-hindi na," mahina nitong daing. Alam ni Claude na kanina pa ito hirap na hirap.Lahat ng priso dito ay nakatikim na ng bagsik ni Claude. Dito sa kulungan na ito si Claude ang