SAMANTALA, sinamantala ni George ang pagkakataon na binulungan si Trist. "Maganda siya, at nakuha niya yung atensyon ko. Pero sa palagay ko, sa'yo siya interesante." Mapanuksong sambit ni George."Imposible!" Bulong na pabalik sagot ni Trist dahilan para mahinang natawa si George."Tignan mo, nag-aalala siya sa'yo. Pero parang magkakaroon ka 'ata ng karibal." Pang-aasar ni George."Ganyan ba ang trabaho ng Doctor sa mga pasyente?" Tila nagsusungit na turan ni Trist kay George. "Bumalik ka na sa gawain mo!" Utos nito."Okay, sige," pagsukong usal ni George. "Goodluck sa'yo!" Nakangiting asar nito bago lumabas ng room.Napabuga na lamang ng hininga si Trist nang lumabas si George. Saka nito binalingan sina Clement at Ynaria na parehong abalang kumakain. Napakahawak siya sa kanyang tiyan nang kumalam ito."Hoy, kayong dalawa, mukhang may kinalimutan kayong pakainin. Ako ang Boss niyo dapat maayos niyong ginagampanan ang mga trabaho niyo!" Kunwaring galit-galitan ni Trist.Parehong nagula
KINABUKASAN, maagang nagtungo sina Clement at Ynaria sa ospital para sunduin si Trist dahil ma-didischarge na ito. Hawak kamay naglalakad sa pasilyo ng ospital sina Ynaria at Clement kapagkuwan ay biglang bumitaw ang dalaga nang huminto sila sa tapat ng room ni Trist dahilan para magtaka ang binata."H'wag muna natin sabihin sa kanila." Nakayukong sambit ni Ynaria."Okay, pumapayag akong itago natin ito." Sang-ayon ni Clement dahilan para iangat ni Ynaria ang ulo nito at ngumiti."Thank you!" Giit ni Ynaria."I love you too.." Mahinang tugon ni Clement dahilan para matawa si Ynaria.Pigil tawang umiling ng marahan si Clement saka nito binuksan ang pinto ngunit natigilan nang makitang wala sa kinahihigaan nito si Trist. Maging si Ynaria ay napahinto rin nang makuryos ito kung bakit natigilan ang nobyo."Titignan ko si Trist baka nasa comfort room lang siya, at ikaw, magtanong ka kung lumabas na ba siya." Utos ni Clement kay Ynaria. Ang tinutukoy ni Clement sa huling sinambit ay si Tris
HATING-GABI ng magising si Trist, nananatiling nakahiga kapagkuwan ay sinapo nito ang ulo nang kumirot ito. Mariin siyang napapikit na tila may kung anong bumubulong sa kanya. Pagkatapos ay marahan siyang umiling-iling, ramdam din niyang pinagpapawisan siya ng malamig kahit malakas ang hangin na pumapasok sa kanyang kwarto mula sa labas dahil sa nakabukas niyang bintana. Wala sa sariling naiyukom niya ang dalawang palad hawak kumot. Maya't maya ay bigla siyang bumangon kasabay pagdilat ng kanyang mga mata. Naghahangos na hinahabol niya ang kanyang hininga. Ilang saglit pa, humalakhak siya na animo'y mala-demonyo.MULING bumalik si Clement sa bahay ni Trist para tignan ang kalagayan nito ngunit nang mapansin nito na nakabukas ang pintuan ng bahay ay naghinala siya. Kung kaya't dali-daling nagtungo ito sa kwarto ni Trist pero natigilan din nang madatnang wala na naman ang kanyang kaibigan."Nasaan na naman siya nagpunta?" Nag-aalalang sambit ni Clement sa kawalan.Natatarantang lumabas
MATAPOS ang trabaho ay agad nagtungo si Ryan sa bahay ng nobya nitong si Wendy. Sarado ang bahay na kanyang madatnan at nakapatay ang mga ilaw nito. Sa mga sandaling iyon pagtataka at kunot-noong tinititigan ni Ryan ang labas ng buong bahay ni Wendy. Hindi mahulaan kung saan nagpunta ang nobya. Biglaan ang hindi nito pagparamdam, ni abiso ay walang presensya.Napagpasyahan ni Ryan na tawagan si Wendy ngunit tila naka-off ang Phone nito. Hindi siya mapakali dahil wala naman sinasabi ang kanyang nobya, pero sa halip na maghintay ay umuwi na lamang siya.Pagkauwi ni Ryan sa kanyang condo ay napahinto siya sa tapat ng pintuan nang mapansin niyang may letter sa ibabang pinto ng kanyang bahay. Nagtatakang luminga si Ryan sa paligid, kapagkuwan ay humugot ng hininga siya't pinulot ang letter. Pagkatapos binuklat niya iyon para basahin."Are you ready for the pain? She's paid now!" Mahinang basa ni Ryan sa letter.Halos magkasalubong ang mga kilay ni Ryan matapos mabasa ang letter at hindi ma
KALALABAS lang ni Ynaria sa comfort room nang matapos ito magshower. Nagtungo siya sa window ng kanyang kwarto para sana hawiin nito ang kurtina para takpan ang liwanag na nanggagaling mismo sa buwan. Ngunit napahinto si Ynaria nang makita ang pigurang palaging nagpaparamdam sa kanya mula noong nagpunta sila sa resort. Nakatayo ang lalaking duguan sa harap ng punong Narra at nakatingin sa kanyang direksyon. Inimuwestra ng lalaki ang kamay nito at sa pagkakataong iyon ay may lumabas na isang babae mula sa likod ng puno.Nanlalaking mga matang 'di makapaniwala si Ynaria nang makilala ang babae. "W-Wendy.." Bigkas ni Ynaria sa babaeng kasama ng lalaki. Puro duguan rin ito at kita ang buto't laman.Biglang kumabog ang dibdib ni Ynaria nang makaramdam ng panlalamig na mga kamay at paa. Dahan-dahan siyang umatras nang tumingin din sa kanyang direksyon si Wendy. Kapagkuwan ay mabilis niyang idinampot ang kanyang phone sa ibabaw ng maliit niyang drawer saka niya tinawagan si Wendy. Hindi maga
NAPAGPASYAHAN nina Ynaria, Clement, Paul at Ryan na puntahan nila si Wendy sa bahay nito. Nang marating nila ang destinasyon ay nagtataka at kunot-noong tinignan nila ang labas ng bahay ni Wendy, nakabukas ang pinto at madilim ang loob ng bahay."May party ba sa bahay ni Wendy? Nakapatay lahat ng ilaw." Inosenteng komento ni Paul. Bahagya pa itong sumilip sa nakaawang na pintuan ng bahay ni Wendy."Hindi ko alam," sagot ni Ryan. "Siguro umalis nga sila ng pamilya niya at emergency ang nangyari kaya hindi agad isinara ang pinto." Panghuhulang sabi nito."Bakit hindi man lang siya tumawag?" Kuryos na tanong ni Clement."Ang totoo niyan tumawag siya sa'kin kagabi, humihingi siya ng sorry sa pagkawala ng kapatid ko at ang sabi niya pa, hindi na kami magkikita kahit kailan." Pagkukwento ni Ryan."Ibig sabihin, hiwalay na kayo ni Wendy? Bakit parang ang bilis naman niya 'ata magsawa." Komento ni Paul.Naniningkit na mga matang napatingin si Ynaria sa pintuan ng bahay ni Wendy nang marinig a
NAGLALAKAD pauwi si Dylan nang matigilan ito na parang pakiramdam niya ay may sumusunod sa kanya. Lumingon siya sa kanyang likuran, bagamat madilim ay wala siyang nakita maski anino. Muling naglakad si Dylan, ngunit sa pagkakataong iyon tila mabigat ang presensyang kanyang nararamdaman mula sa kanyang likuran kung kaya't muli na naman siya huminto sa paglalakad."Sa palagay ko guni-guni ko lang naman ito kapag lumingon ako." Sambit ni Dylan sa kawalan.Muling lumingon si Dylan, ngunit hindi na niya iyon guni-guni. Nakita niya ang isang lalaking nakahood ng itim na jacket."Huwag mo sabihing stalker--" naputol ang sasabihin ni Dylan nang tumunog ang phone nito. Kung kaya't napunta ang atensyon nito sa hawak na phone.At nang masagot ni Dylan ang tawag mula sa unknown number, biglang inangat ng lalaki ang hawak nitong phone para maipakita kay Dylan na ito ang tumatawag."Ikaw.." Gulat na sambit ni Dylan.Sa mga sandaling iyon nakaramdam ng matinding kaba si Dylan sa taong hindi niya kil
TINUNGO nina Clement, Ynaria at Paul ang daan papuntang Laguna kung saan doon nagsimula ang lahat; mula sa kababalaghan hanggang sa pagpatay sa kanilang mga ka-trabaho. Tahimik ang kanilang biyahe nang basagin ito ni Paul."Paano kung totoo ang sinasabi ni Helen?" Tanong ni Paul. Nakaupo ito sa back seat habang si Ynaria ay nasa passenger seat at driver naman si Clement."Clement, hindi naman siguro tayo babalik ng Laguna 'di ba?" Si Ynaria naman ang nagtanong."Nang makita ko ang picture na hawak ni Helen, nahulaan ko kung nasaan si Dylan." Seryosong sagot ni Clement."Sinasabi mo bang sa resort 'yon?" Nag-aalangan na tanong ni Ynaria."Manager Clement, ibig mo bang sabihin si Boss Trist ang pumatay kila Wendy at Dylan?" Tila 'di siguradong saad ni Paul. "Grabe kung ako ang isusunod niya lalabanan ko siya ng patas!" Naghahamong sambit pa nito."Bakit, Clement? Hindi ba magkaibigan kayo?" Seryosong usisang tanong ni Ynaria."Hindi madaling ipaliwanag ang tanong," makahulugang tugon ni
MALALIM humugot ng hininga si Yrannie, at napatingin kay Mark na tila nagpapahiwatig na ito ang unang magtanong kay Heavery. Matapos sabihin agad ni Heavery ang salitang 'Truth' "Okay, puwedeng ako ang magtanong?" Prisinta ng isa nilang kasamang lalaki. "Sige!" Nakangiting sagot ni Heavery. "Hmm... bakit ka nga pala lumipat ng university kung gayon malapit na magtapos sa taong ito ang kinuha mong course?" "Sabihin na lang natin may nangyaring hindi maganda sa pinasukan kong school dati." "Ako naman ang magtatanong!" Ani naman ng isa pa nilang kasamang babae, "Dahil ba naging heart broken ka sa dati mong kasintahan kaya ka ba lumipat?" Bahagyang natawa't umiling si Heavery sa tanong ng kasama nila. "Ang totoo niyan never ako nagkaroon ng girlfriend. Iba kasi ang priority at mahalaga para sa 'kin ang samahan namin ng mga kaibigan ko, iyon ang promise namin isa't isa." Pahayag na sagot ni Heavery. "Ano naman ang promise niyo ng mga kaibigan mo at ilan kayo?" Pang-uusisa niya kay
"NAGSESELOS ka ba kay Heavery?" Turan ni Yrannie sa nobyo. "Imposible! Iniisip ko lang 'yong plano natin. At malakas ang kutob ko sa bagong estudyante na 'yon!" Nagdududang sambit ni Mark. "Teka, pinagsususpetsyahan mo ba si Heavery? Wala siyang kinalaman sa mga nangyayari satin!" Angil niya. Bahagya pa siyang umiling. "Hindi mo ba napapansin mga kinikilos niya simula noong dumating siya sa school natin? Palagi niya tayong tinitignan na parang minamanmanan niya tayo. Tulad ng ginagawa niya ngayon!" Durong ani Mark kay Heavery na kalalabas lang ng 7/11 at tila naniningkit pa ang mga matang nakatingin sa kinaroroonan nila. Sandali siyang natigilan sa sinabi ni Mark, kapagkuwan nilingon niya si Heavery na sa tingin niya ay minamasid sila nito. Nagpakawala siya ng malalim na buntonghininga. "Hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa 'yo mas mabuting umalis na tayo rito!" Pag-aaya niya sa nobyo. "Sabi ko sa 'yo e, sa likod ng mukhang 'yan panigurado ko si Fackly ang taong 'yon." Koment
KINABUKASAN maagang nagising si Yrannie, mabuti na lamang sabado at walang pasok. Hindi rin alam ng Ate Ynaria niya kung anong nangyayari sa buhay niya, at ayaw naman niya iyon malaman ng Ate Ynaria niya baka madamay pa ito sa gulong kinakaharap nila ni Mark. Kasalukuyan kumakain siya ng agahan nang maalala niya si Aries, naalala niyang hindi alam ng mga magulang nito kung nangyari sa anak. Wala sa sariling napapikit siya't humugot ng malalim na hinihinga. Kapagkuwan gulat napabaling ang tingin niya sa pinto nang may kumatok. Sa mga sandaling 'yon hindi niya maiwasan makaramdam ng kaba. Iniisip niyang baka si Fackly 'yon at balak siyang dukutin. Ngunit napawi ang agam-agam niya nang marinig ang pamilyar ng boses matapos kumatok ng taong nasa labas ng bahay. Agad niyang tinungo ang pinto at binuksan 'yon. Bumungad sa kanya si Mark na maaga siyang pinuntahan. "Ang aga mo ah!" Biglang turan niya. "Hindi ako mapalagay Yrannie, gusto ko nakikita kitang ligtas sa paningin ko lalo na't h
HINDI nagkamali si Mark ng hula, nasa loob nga ng drawer ang susi para sa kadena. Hindi naging madali ang pagkuha niya ng susi dahil kinailangan niya pang isentro ang nakatali niyang kamay sa kanyang likod para kunin ang susi. At nang matapos ay inuna niyang tanggalan ng kadena si Aries. Napadaing naman ang kaibigan niya dahil sa tama ng mga bala. Kapagkuwan ay siya naman ang sinunod nito tanggalan ng kadena. Ang panghuli si Yrannie na ngayon ay nagkamalay na. "Anong nangyari at nasaan ako?" Inosenteng tanong ng dalaga sa kanya. "Mamaya ko na ipapaliwanag, kailangan na natin umalis dito!" Pahayag niya sa dalaga. "Tama si Mark, Yrannie, mas lalo tayong mapapahamak dito!" Komento ni Aries, sapo-sapo ang tiyan at puwet nito na tinamaan ng bala. Pikit-matang humugot ng hininga si Yrannie, "Hindi ko alam kung paano nakarating dito, pero sige, para sa kaligtasan natin lahat." Sagot ni Yrannie. Tinulungan niya munang makatayo si Yrannie habang si Aries naman ay nasa pintuan pa lamang na
KASALUKUYAN nakikipag-agawan si Aries sa Pala na hawak ni Fackly. Gigil na gigil niyang pilit kinukuha kay Fackly ang Pala ngunit sadyang malakas ang kalaban niya kung kaya't sinipa niya ang binti nito dahilan para magkaroon siya ng pagkakataong magtagumpay na kunin mula kay Fackly ang Pala. Nang akmang bubuwelo si Fackly, agad niyang hinampas ang tagiliran nito gamit ang likod ng Pala. Ngingisi-ngising hinarap niya si Fackly na ngayon ay nakahandusay sa lupa. Tila hinang-hina at halatang 'di kayang makatayo. "Ano ka ngayon ha! Nanalo ako sa laban natin." Pagyayabang niya. Inangasan niya si Fackly habang nanatiling nakatagilid ang higa nito. "Sa tingin mo nagtagumpay ka sa plano mo?" Kalmadong ani Fackly. Ngumiti pa ito dahilan para makaramdam siya ng inis. "Puwede kitang patakasin ngayon, tumakbo ka na bago pa huliin ng mga bala ko ang parte ng katawan mo." Bantang ani Fackly. May hinugot itong baril sa bulsa ng pantalon nito. Nanlaki ang mga mata niya nang itinutok ni Fackly ang
MULING tinignan ni Yrannie ang wala ng buhay na si Fackly sa hukay, kasama ang mga iba nilang kaibigan. Halos 'di siya makapaniwalang binalingan niya ang taong nagsasabi na ito raw si Fackly. Sa mga sandaling iyon napaisip siya ng ideya. Gusto niyang testingin ang lalaking nasa harapan nila pero hindi niya alam kung paano. Ilan saglit pa'y bahagyang napapatango siya dahil may mga katanungan siyang naiisip na siguradong hindi masasagot ng taong nagpapanggap na si Fackly. "Kapatid ka ba ni Fackly?" Biglang turan ni Mark na ikinahalakhak naman nito sa huli. "Mukha ba kong may kapatid?" Sarkastikong tugon ni Fackly. Nakangisi pang hinarap nito si Mark. "Kung ganoon, sino ka nga ba talaga!?" Dagdag na tanong ni Mark. "Oo nga, at bakit hulmang-hulma mo ang itsura ni Fackly?" Sambit naman ni Aries. "Kung ikaw si Fackly, saan tayo unang nagkakilala?" Singit na tanong niya na ikinatigil ni Fackly, kasabay nang pagkawala ng ngiti nito sa labi at sali't salitan ang pagtingin nito sa kanilan
MAGHAPON hindi nakita ni Yrannie ang kaibigan na si Wilma. Hindi niya maiwasan magtaka kung bakit absent ito sa klase. Pati na rin ang mga kasamahan nito sa domitoryo ay 'di niya rin nakita. Kilala niya ang mga kasamahan ng Wilma sa dormitoryo nang minsan na siyang ipinakilala ni Wilma. Malalim siyang bumuntonghininga nang matapos ang huling klase, agad niyang niligpit ang kanyang mga gamit saka siya nagtungo sa kanilang club room. Pagdating niya roon ay bigo siya nang walang anino ni Wilma nang madatnan niya. Sinubukan niyang tawagan ngunit 'di nito sinasagot kung kaya't hindi niya maiwasan makaramdam ng kaba sa tuwing naghihinala siya na baka may masamang nangyaring sa mga kaibigan niya. Biglang bumukas ang pinto, iniluwal niyon sina Mark at Aries. "Hindi niyo ba nakita si Wilma?" Bungad na turan niya sa dalawa. Tanging pag-iling ang natanggap niya sa dalawa. "Kanina ko pa siya tinatawagan 'di niya sinasagot." Nag-aalala niyang dugtong. "Baka naman nagkasakit siya o baka may ibang
GABI na nang makauwi si Wilma galing sa bahay nila Yrannie. Matapos nila puntahan ang Seven Victim Cemetery ay tumambay pa sila sa bahay ni Yrannie. Walang tigil ang kanilang pag-uusap tungkol sa mga nakalibing at sa mga bangkay na naroon. Kuryos silang lahat dahil bilang lang ang mga nakalibing na patay roon. At isa pa, parang tago ang sementeryong 'yon kahit mayroon naman nakasulat na article at makikita sa mapa.Kasalukuyan nasa banyo siya naglilinis ng katawan. Pagkatapos niya magpalit ng damit ay bagsak napahiga siya sa kanyang kama, kapagkuwan ay bigla siyang napaisip habang nakatingin sa kisame. Mga ilang segundong pag-iisip ay nakatulog siya. Lumipas ang tatlong oras ay bigla siyang naalimpungatan nang makarinig ng kaluskos mula sa labas ng kanyang kuwarto. Bumalatay sa kanyang pakiramdam ang pagkakuryos dahil sa mabibigat na hakbang ng yapak ng mga paa. Sa mga sandaling 'yon bumangon siya ng upo kasunod niyon ay hindi niya maiwasan kabahan at matakot. Napalunok siya ng laway
KINABUKASAN may natanggap na tawag si Yrannie, binalita nang nasa kabilang linya ang umanong pagpakamatay ni Edgar. Kung kaya't bumalatay sa kanyang mukha ang 'di makapaniwala sa kanyang narinig. Dali-dali niyang tinungo ang morgue kung saan naroon ang bangkay ni Edgar. Lakas loob niyang pinasok ang morgue, sa mga sandaling 'yon nakaramdam siya ng panlalamig, takot at panginginig sa kanyang kalamnan. Kahit natatabunan ng puting mahabang kumot si Edgar ay matapang niya itong nilapitan. Kapagkuwan ay natigilan siya nang tanggalin niya ang kumot. Kasabay nang paglandas ng kanyang luha habang parehong nakatakip ang kanyang mga kamay sa kanyang bibig.Ayon sa natanggap niyang tawag mula sa pulis kanina, ang kanyang kaibigan ay may hiwa sa leeg habang nito ang isang patalim na naging sanhi ng pagkamatay nito. Dagdag pa roon, palaisipan sa mga pulis kung saan nakuha ni Edgar ang patalim gayon naman ay bawal iyon sa paitan. Matapos niya makita ang bangkay ni Edgar, mabilis siyang lumabas ng m