That night, we made it and after waking up he have his things kaya naman bahagya akong nalungkot dahil nasanay ako sa presensya niya. “Matagal tagal ulit tayong magkikita dahil aasikasuhin ko ang kaso ng mommy mo.” Paalala niya at binigyan ako ng head pat. “I’ll watch you win my mom’s case, Eros.” Nakangiting sabi ko. “Thank you,” lumapit ako sa kaniya at yumakap. “If ever you need me, call me.” Paalala niya at tinapik tapik ang likuran ko kaya kinawayan ko siya. Ngumiti siya bago umalis, ang nangyari ay ginawa ko ang mga kailangan kong gawin upang magamit si Rocco Santiago, mapasunod siya sa buong linggo na ‘yon ay tagumpay naman. Lumipas ang ilang mga araw ay nginitian ko si Rocco na nasa harapan ko, ngunit nangunot ang noo ko ng makita si Baron na kasunod niyang lumapit sa akin sa table namin. “Why is he with you?” Kalmadong tanong ko. “Well, he’s my brother. Classmates naman kayo noon so I’m sure okay lang?” Tumango ako at tinitigan si Baron. “You’re beautiful aga
Nang makapasok ay sinaraduhan na ako ni Isaiah ngunit nakita ko ang kuya nilang lahat, si Kuya Ashanti. “Isaiah!” Malakas na tawag nito sa nakababatang kapatid dahilan para bumalik si Isaiah sa loob. Napatitig ako kay Eros ng makita ko na may bandage ang gilid ng noo niya dahilan para lumapit ako. “N-Napano ka?” Tanong ko. “Nauntog lang.” Sagot niya at dahan dahan na naupo. “Anong nangyari?” Tanong ni Kuya Ashanti kay Isaiah. “May nalagay na sila sa iniinom ni Mayi, kaya pinasuka ko siya dahil gumana kaagad yung gamot. She was almost near to that,” explain ni Isaiah na hindi ko buong naunawaan. “Almost to what?” Tanong ko. “I’m sure you know what it is,” napatitig ako kay Kuya Ashanti na seryoso ang mukha at alam ko naman ang plano kung bakit ako pinaiinom ng ganoon. Siguro ay matutulad ako sa mommy ko pag nagkataon. “Ako na mag-eexplain, panigurado hindi mo sasabihin ang katotohanan.” Sagot ni Ashanti. “You don’t have to,” pigil ni Eros. “Ano ‘yon kuya?” Tanong ko.
Nang makarating sa bahay ay hindi mapakali ang daddy ko na pabalik balik sa lakad. “Dad.” Tawag ko.Sana ay hindi nila pinarating. “You heard what happened to Eros?” Huminga ako ng malalim at tumango.“Kagagaling ko lang po doon,” sagot ko.“Mga demonyo talaga,” dama ko ang galit sa tinig ni daddy ng sabihin niya ‘yon.“Patay na yung abogadong kinausap niyo nang nakaraan anak,” tinitigan ko si mommy.“Gumagalaw na ang mga Santiago, pumunta rin sila dito kanina.” Napatitig ako kay daddy sa sinabi niya.“May ginawa po ba sila?”“Binantaan nila ako, hindi ko alam kung anong plano nila pero anak naiintindihan ko kung gaano mo kagustong ipanalo ang kaso ng mommy mo pero ilang abogado na ang namatay dahil sa kaso ng mommy mo.” Nangunot ang noo ko sa sinabi niya.“Hindi ba’t isa pa lang?”“Si Rocco na lang ang buhay sa mga naging abogado natin, lahat ng pagkamatay nila alam kong sila ang may kagagawan dahil ‘yon rin ang banta na ibinigay nila kay Eros.” Kumuyom ang kamao ko sa narinig.“Pag
Napaatras ako at nagtalukbong ng kumot. “Anak.. Mayi,” napaalis ako mg kumot ng marinig si mommy.Bakit?Tumayo ako at lumapit sa pinto ko, binuksan ko ‘yon at mukhang nagising lang si mommy. “Bakit po?” Ngumiti siya.“Gising pa siya, pasok ka na.” Nangunot ang noo ko at sinilip ang kinakausap ni mommy at halos nanlaki ang mata ko ng makita si Eros.Ang naka-benda niyang kamay ay nanatili doon habang ang isa ay may hawak na paper bags. “Good morning,” nakangiting bati niya napalunok akong tinitigan siya, nakasuot lang siya ng T-shirt na puti at itim na jogging pants tapos ay slides in slipper na gucci.“Papasukin mo na ang bisita mo,” nakangiting sabi ni mommy.“O-Opo,” sagot ko at binuksan ang pinto ko.“Hindi ka raw makatulog kung kaya’t samahan mo na muna Eros ha.”“Sure thing, tita.” Nang magpaalam na si mommy ay pumasok ako sa loob, isinarado ko naman ang pinto at ni-lock ‘yon.“B-Bakit ka nandito?” Tanong ko gulat na gulat.“I messaged it?” Tanong niya, nangunot ang noo ko at ki
“Nandoon sila Shobe at ang mga kaibigan ko.” Sagot ko. “Does your condo building have an available pad to buy?” Huminga ako ng malalim sa tanong niya. “Fine, to my condo. We’ll ask about that, attorney.” Ngiwing sabi ko, hindi na siya sumagot at nang makarating sa condo ko ay pumunta kami sa information lobby to ask. “Uhm excuse me,” pag-agaw pansin ko sa babae. “Yes ma’am, how may I help you?” Nakangiting sabi nito kaya matipid akong ngumiti. “Do you have available condominium pads that are ready for a buyer?” Sandali itong tumigil at hinarap ang computer. “I’ll look into it ma’am, wait a minute. I’ll be back in a sec,” ngumiti ako at hinintay siya while Eros is standing behind me waiting like a freaking child. “We have a standard pad, the normal one. It has one big aircon, one bedroom and one bathroom.” Kasabay nito ay ang pagpapakita niya sa amin ng mga litrato kaya naman napatango tango ako, double standard pala ang samin kung ganoon dahil dalawang bedroom at dalawan
“Napano ka attorney?” Lumabas si Espi na bahagya pang basa ang buhok kaya naman ngumisi ako. “Accident,” nakangiting sagot ni Eros. “Hala, car accident? Buti hindi ka nagka-amnesia? Ganoon sa palabas eh—“ “Oh that’s in dramas, not in reality. You could even bump your head hard or break your skull but still you can’t forget your heartbreak.” Isaiah explained which made Espi roll her eyes. “Fine,” sagot ni Espi at tsaka ngumiti kay Eros. “Attorney, baka naman pa-pirma na ng clearance.” Parinig ni Espi. “You passed late, tapos na ang pirmahan.” Masungit na sabi ni Eros kaya naman pinanood ko lang sila. “Luh attorney, parang ‘di kaibigan oh—“ “I don’t recall being friends with you, and even if so I won’t accept you.” Ngumuso si Espi at lumapit sa akin. “Huwag mong jojowain ‘yan, hindi ako boto sa kaniya—“ “Unless you don’t want to graduate law Espiranza.” “Luh attorney, ‘di na mabiro oh.” Patawa tawang sabi ni Espi pero alanganin. Sandaling nanatili si Isaiah at E
Lumipas ang ilang oras ay nakaayos na kaming magkakaibigan at dahil alam ko na kung saan ang condominium pad niya ay hindi na ako nagpasundo pa lalo na’t may dala akong parrot, ang mga kaibigan ko ay tinulungan akong buhatin ang kulungan ng parrot na kanina pa salita ng salita. “Sexy..” “Sexy.” “Manyakis ba ‘to?” Bulong ni Espi. “Tinuruan raw ni Isaiah,” natatawang wika ko na mahinang ikinatawa ni Shobe at Savi. Nang makarating sa tenth floor ay dumeretso kami sa condo ni Eros at mabuti na lang pagka-bell ay binuksan kaagad ‘yon. Isang matangkad na lalake at akala mo ay may galit ito sa mundo. “Thanks.” Sabi ko na lang ngunit ang tugon niya ay matipid na tango, may problema ba ‘yon sa akin? Napakasungit amp. Sobrang dami na kaagad ang tao, well kasya naman dahil malaki ang condo ni Eros at ang wala lang tao ay sa itaas. Halos twenty people na ang nandito ay may mga hawak na red cups. Nakita ko naman ang mga pamilyar na mukha, at ang iba ay ngayon ko lang nakita. Napan
Panigurado ay magtataka siya, “Uy Mayella.” Natigilan ako at nakaharap ko ang kaibigan noong college ako, isa siyang engineer at nagkakilala kami dahil kay Savi. Isa siyang modelo sa sports brand, ngumiti ako. “Engineer.” Bati ko. “It’s nice meeting you again, buti na lang inaya ako ng junior ko si Isaiah.” Ngumiti ako at kakamayan sana siya pero pasimple siyang yumakap bagay na ikinatuwa ko. “Hindi mo naman ata ako namiss ng sobra niyan engineer?” Asar ko at natawa. “Sakto lang, isang taon rin. Nalipat kasi ng branch kailan lang bumalik, naging instructor.” Sagot niya kaya tumango ako. “Nakita mo na ba si Savi?” Tanong ko. “Of course, tara.” Anyaya niya kaya naman naglakad kami pabalik sa table at tahimik ng nakaupo si Eros doon, blangkong nakatitig sa sarili niyang alak. “So you’re really friends with Mayi, engineer?” Tanong ni Isaiah. “Yes, I told you. We hang out when we’re still in college. I'm friends with them because of Savelina.” Sagot nito at nginit
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Pagkatapos ng ilang segundong pagtititigan namin ni Enzo, ako na ang unang umiwas ng tingin. Hindi ko alam kung bakit, pero parang gusto kong umiwas sa paraan ng pagtitig niya—masyadong sigurado, masyadong kampante na kaya ko ang lahat, kahit ako mismo kanina lang ay muntik nang matalo ng kaba. Huminga ako nang malalim at naglakad papunta sa lounge. Pagod na pagod ako, pero alam kong hindi pa tapos ang araw ko. Saktong pag-upo ko pa lang sa couch ay naramdaman ko ang presensya ni Enzo sa tabi ko. Hindi ko na rin nagawang magulat. Pakiramdam ko, kahit saan ako magpunta, parang may radar siya pagdating sa akin. “Stress reliever?” tanong niya sabay abot ng isang boteng tubig. Tinanggap ko iyon nang hindi siya tinitingnan. “Hindi mo ba ako bibigyan ng energy drink? Alam mo namang hindi ko kailangan ng tubig lang.” “You’re a doctor. Alam mong hindi maganda ang sobrang caffeine.” Napanguso ako at uminom ng tubig bago siya sinulyapan. Nakasa
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Ilang araw ang lumipas, sinubukan kong ibaling ang atensyon ko sa trabaho, pero parang sinadya ni Enzo na guluhin ang sistema ko. Tuwing may meeting kami tungkol sa kaso, hindi ko alam kung paano niya nagagawang balansehin ang pagiging seryosong abogado at pagiging panggulo sa isipan ko. Katulad ngayon. Nakaupo kami sa isang pribadong restaurant kung saan niya ako dinala para pag-usapan ang magiging approach namin sa deposition. Ang kaso? Hindi ako makapag-focus dahil sa paraan niyang tumitig sa akin—parang may ibang agenda maliban sa kaso. “Can you stop looking at me like that?” iritable kong sabi habang binubuklat ang folder sa harap ko. Nag-angat siya ng tingin mula sa baso ng whiskey niya at ngumiti. “Like what?” Napairap ako. “Like you’re thinking of something other than work.” “Hmm, guilty,” walang kahirap-hirap niyang inamin. “Pero sino bang may kasalanan? Hindi ko naman ginustong maadik sa presensya mo, doc.” Napaatras ako
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Nagtagal pa kami sa opisina niya, hindi nagmamadaling tapusin ang usapan, hindi rin nagmamadaling umalis. Parang kahit wala kaming sinasabi, may sariling paraan ang hangin sa pagitan naming dalawa para magkaintindihan. “So,” basag niya ulit sa katahimikan. “What now, doc?” Napakunot ang noo ko. “What do you mean?” Umayos siya ng upo, ini-cross ang isang paa sa ibabaw ng tuhod niya, all casual and confident—Enzo Fuentabella in his natural state. “You’re cleared from the case. Wala ka nang dapat ipag-alala. Pwede ka nang bumalik sa dati mong routine, wala nang istorbo na kagaya ko.” Nagkibit-balikat ako, nag-aalangan kung dapat ko ba siyang seryosohin. “That’s good, right?” Ngumiti siya, pero hindi ito ‘yong usual na mapang-asar niyang ngiti. “Right.” Tumingin siya sa akin nang matagal, as if waiting for something. Nang hindi ako nagsalita, siya na ulit ang nagpatuloy. “Pero tell me honestly, doc… did you really want me gone?” Napalunok a
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View=Dahil sa nangyari ay nagkaroon ako ng bahagyang hiya at pagkailang sa kanyang presensya. Tila sasabog ang mukha ko sa sobrang init nito sa tuwing nasusulyapan ko ang mukha niya at nararamdaman ko ang presensya niya.One day, I was summoned to his office due to his busy schedules. Busy rin naman ako sa ospital pero kaso ko ang hawak niya kaya dapat lang siguro… Tama lang naman na ako ang pumunta ‘di ba?While I was waiting outside his office, I heard kasi nagbibihis siya. ‘Yon ang habilin niya sa secretary niya kaya wala akong pagpipilian.“Come in!” malakas na sabi niya kaya binuksan ko ang pinto papasok sa opisina niya at napalunok ako nang bahagyang makita ang dibdib niya dahil sinasarado niya ang ilan sa mga butones na hindi natapos.Umiwas tingin ako kaagad nang nakatingin siya sa akin habang sinasarado iyon. Ang asul niyang mata ay matalim at makahulugan na nakatitig.Sinong hindi maiilang sa gwapo niyang mukha lalo na’t may pinagsamahan kami k
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= A day later, hinarap ako ni Enzo. “It seems like the hospital is at fault, and the doctor. I found out that both of them are cooperating to ruin you huh?” Hinarap niya sa akin ang tablet na dala niya. “What did you do? Why do they hate you so much?” kwestyon ni Enzo at nakapandekwatrong naupo sa harapan ko. “Ewan. I’m just doing my best as a doctor, and maybe they hated that I’m determined,” walang ganang sagot ko. Pasimple kong nahilot ang sintido, inaamin kong nas-stress ako. Aside from my case, hawak ko rin ang kaso ng ibang mga doctor dito sa hospital ko. “Hmm, then let’s do this. I won’t be back in a while, doc…” Napatitig ako kay Enzo sa sinabi niya, ba’t kailangan pa niya sabihin sa akin? ‘Ano ‘yan update?!’ “You might miss me, but please don’t. I’ll investigate about your case,” mayabang niyang sabi kaya napangiwi ang mukha ko. Alam ko naman gwapo siya pero anong sinasabi sabi niyang mamimiss ko siya?! “Kapal. Kahit mawala k
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View=“It seems that you found a new and persistent enemy, doc.” Tumaas kaagad ang kilay ko sa bungad ni Enzo na dala-dala ang apat na folder.“Ano na naman ‘yan?” pagod na pagod kong sabi at napaupo na lang sa harap ng desk ko.Nagkibit balikat siya at huminga ng malalim. “Another 4 cases of malpractice, and one is done by you.” “Ako? Wala akong mali sa mga operasyon na nagawa ko, never in my life that I will make a mistake.” I was so confident not until he opened up the folder and placed it in front of me.Napahinto ako nang makilala ang pasyenteng iyon, but t-that was from abroad pa… Kinuha ko ang papel at tinitigan.“C-Care to elaborate?” nangatal ang labi ko dahil ang pasyenteng iyon ay ipinasa ko na sa ibang doctor dahil aalis na ako sa bansa at babalik sa Pinas.“You seem disturbed, did you really not made a mistake?” he sarcastically said but then hindi ako nakasagot.“J-Just elaborate.”“This patient died yesterday, her parents came here and sue
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Meanwhile… Kaharap ko na naman si Enzo, handing me a piece of folder with important documents inside. “Abogado ka ‘di ba? Why don’t you try talking about it the easy way I can understand?” nauubos pasensya kong sabi. Mahina siyang natawa. “I thought you’re a genius?” asar niya. “Yeah, but I don’t have the time to process those terms when I’m a doctor. Kaya ka nga ginawang abogado ‘di ba?” sarkasmo kong sagot. Ngumisi ang labi niya at tumango tango. “Tawang tawa? Ilahad mo na kaya yung kaso?” napipikon kong sumbat kay Enzo na gwapong gwapo na nakangisi habang nakatitig sa mukha ko na para bang nag-eenjoy siya na naiinis ako. Napangisi si Enzo, halatang inaasar ako sa bawat salita niya. “Relax, doc. Akala ko ba sanay ka sa pressure? Or is it different kapag ako ang kaharap mo?” Napasinghap ako sa inis. “Kahit sino pa ang kaharap ko, hindi mo ako kayang ilagay sa alanganin, Atty. Fuentabella. Kung gusto mong pag-usapan ang kaso, pag-usapa
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Enzo’s face were shocked after hearing what happened to his sister, at the same time he doesn’t have a clue. Inilipat rin kalaunan si Elysia sa isang pribadong kwarto at ako ang naging doctor niya. After 2 hours, naisipan ko bisitahin siya. “Good evening, Ely.” “H-Hello ate,” nahihiyang tugon niya kaya matipid ko siyang nginitian. “Ease up, Ely. Ako lang ‘to,” nakangiting sabi ko. “Check ko lang yung IV mo ha,” paalam ko na rinnat inayos ang dextrose niya. Maya-Maya ay naramdaman kong bumukas ang pinto at iniluwa no’n si Enzo at Elias. Tsk, parehas na gwapo. Halatang mana kay tito-atty. “You’re here pala, ate,” bati ni Elias at lumapit kay Ely. Sinulyapan ko si Enzo na tahimik lang na nakatingin sa akin. Ang buhok niyang palaging nakaayos ay bagsak ngayon at humaharang ang ilang hibla sa kanyang mga mata, pero kahit na ganoon kitang kita pa rin ang lakas ng dating niya. Habang inaayos ko ang IV ni Elysia, ramdam ko ang bigat ng tingin
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= A few days later… It was my 5th day in working here at this hospital. I receieved a lot of patients and at the same time I was discriminated. Wala akong gana at dahil na ‘yon sa head doctor dito, gigil na gigil ito sa akin at dahil hindi nila alam na ako ang may ari ng ospital ay hindi sila natatakot na tiradurin ako na mukhang bago lang sa kanila. “Kahit pa graduate ka at nakapasa with highest score, iba pa rin ang hirap ng school sa Pinas kaya huwag mo ‘ko tuturuan!” sermon nito sa akin ngunit nanatili akong nakatayo sa harap niya at nakatungo ang ulo. ‘I am sa surgeon…’ “Okay doc,” kalmadong sabi ko na lang. Habang naglalakad ako palabas ng operating room, naririnig ko pa rin ang pagbulong-bulungan ng mga staff. “Ang yabang no’n, akala mo kung sinong magaling… bago pa lang naman.” “Pinapasikat lang ng apelyido, kaya siguro nakuha ‘tong posisyon na ‘to…” Bawat salitang naririnig ko ay parang kutsilyong bumabaon sa dignidad ko, p