Iniiwas ko na ang tingin ko at tsaka ako uminom ng marami, “Miss, ikaw ba yung friend ni Attorney Perez? Or I should say ni Espi?” Tinignan ko ang lalakeng matangkad bago ako tumango.“Why?”“Wala ka kasing kasama, should I join you? Ah no— may I join you?” Tumango ako sa tanong niya kaya naman nang maupo ay hinarap niya ako.“What do you do?” Sa tanong niya ay tumikhim ako.“I-I design clothing.” Maayos na sagot ko.“Ah fashion designer?” Tumango ako bilang sangayon.“How about you?” “Student of law,” nakangiting sagot niya kaya napatango tango ako.“Halos lahat pala dito law student, and attorney.” Nahihiyang sabi ko.“Gusto mo bang maglibot?” Pagbabakasakali niya.“Mamaya, medyo gutom na rin kasi ako..” Natawa siya kaya ngumiti na lang ako. Bakit ba hindi pa sila bumababa? Did they really do the deed?“Gutom na rin ako,” saad niya.“Matatapos na rin siguro yung foods, sama ka sa akin sa kitchen?” Kwestyon niya kaya tumango ako at sumunod sa kaniya, nang makarating sa kitchen halos
“N-Nako ma’am baka po masilipan kayo.” Ngumuso ako at hindi na pinansin si manong, I’m just wearing a maong short and a white sleeveless.Maya-maya ay naamoy ko ang pabango niya kaya naman ngumiti ako ng makita siya, “Hoy pareeeeeh wassup!” Napansin ko ang pag ngiwi niya.“Did she pay for the fare?” maayos niyang tanong sa taxi driver.“Yes sir, mauuna na po ako.” Paalam nito kaya naman tinignan ko si Eros.“Sorry for inconvenience,” aniya niya sa mga nasa lobby. Inalalayan niya ako kaya naman yumakap ako sa kaniya.“You, you know what because of you hahahahaha,” I stopped and started sobbing, “Devone started an issue that ruined my worrrrk!” Huminga siya ng malalim at nanatiling nakaalalay.“Why did you go here then if you hate me?” Wika niya.“Because— because! Why not!” Nakangusong sabi ko.Nang makarating sa loob ng pad niya ay dumapa kaagad ako sa carpet niya, “Don’t lay there like a trash. Maupo ka muna,” inalalayan niya ako maupo.“‘Yon! Siniraan ako ni Devone dahil sa’yo pero
Kinaumagahan ay nagising ako dahil sa tawag sa cellphone ko at wala na rin naman sa kama si Eros kaya sinagot ko ang tawag ni Shobe. “Gaga! Nakita mo na?” Ngunit si Espi ang una kong narinig.“Ang alin?” Maayos na tanong ko.“Yung sa social media, na viral ngayon. Tinalbugan yung issues mo ‘teh!” Nangunot ang noo ko sa sagot ni Savi.“Savage niya! Tignan mo na dali!” Nang mamatay ang tawag ay hindi ko man lang narinig ang boses ni Shobe kaya binuksan ko ang instagram ko ngunit halos lumuwa ang mata ko ng sobrang daming nag-follow request sa akin.Ngunit nagtaka ako sa tags ng mga naka-follow na sa akin, pinindot ko ‘yon ngunit pagbukas ko ay halos lumuwa ang mata ko ng mag-direct sa post ni Eros sa kung saan hawak niya ang kamay ko pinakikita ang friendship bracelet at sobrang daming comments doon.Binasa ko ang caption niya sa post.‘Whoever made the issue about my girlfriend, see you in court.’Tumayo ako kaagad at tsaka tumakbo papalabas ng kwarto ngunit halos madulas ako ng makita
“What about the girl you fuck around with at the party last time?” Sa sinabi ko ay nabilaukan siya, tinitigan niya ako bago niya inabot ang avocado milk shake at tsaka siya napailing iling habang nakangiti.“Did you watch us?” Nanlaki ang mata ko sa tanong niya.“Excuse me Attorney Fuentabella, I would not choose to watch a live show.” Mabilis na sabi ko na ikinatawa niya.“Did you follow us?” sagot niya.“Of course not! I’m not that pushover, sa tingin mo ba hahabulin kita?” Bahagyang tumaas ang isang kilay niya bago siya parang nang-aasar na nagkibit balikat.“You’re so judgemental,” wika niya kaya natigilan ako.“And why am I judgemental?” taas kilay na sumbat ko.“You judged us, that we did it.” Nangunot ang noo ko at tinitigan ang mata niyang asul ngunit bahagyang nag-expand ang pupils niya.“H-Hindi ba? Ang tagal niyo kaya bago bumaba—““That kid is a first year student in law, she’s my friend's little sister. Why would I fuck my friend’s little sister?” Naitikom ko ang bibig at
“Nagbibiro ka ba? Walang interes ang mga puso namin sa isa’t isa. Hindi mangyayari ‘yon, hindi ko rin kaya ang LDR if ever.” Ngumiwi siya at tsaka inabot ang baso ng tubig at ininom.“Bahala ka, kung ‘yan ang gusto mo sige.” Huminga ako ng malalim, inabot ko ang sketch pad at tsaka ko tinitigan ang ginawa ko.“Maganda ba?” Inabot ‘yon ni Shobe at tinitigan.“Mas maganda ‘to kesa sa isang draft mo, parang pilit.” Natawa ako sa sinabi niya.“Plastic ka talaga, sabi mo maganda ‘yon.” Tumawa siya at tsaka ibinalik sa akin ang sketch pad.“Dahil depress ka no’n. Ngayon masaya ka na naman kasi wala ng issue, okay pa kayo ni Eros.” Ngumisi ako at tinignan ang groom’s wedding suit.“I miss us having fun all together, Shobe, but right now Espi is being so busy because she’s graduating. Savi is working hard for her dreams too, ako naman ito lang gumagawa pa rin ng paraan.” Napatitig ako kay Shobe ng mahina siyang tumawa.“Once you guys are all successful, mangyayari ulit na magkakasama sama tay
After making out he paused and slowly parted our lips, tinitigan niya ako kaya naman nangunot ang noo ko. “It’s been three days since we met, don’t you have plans on meeting me?” Napatitig ako sa asul niyang mata. “A-Ano kasi t-tinapos ko yung project for wedding,” kinakabahan na sagot ko. Napalunok ako ng maramdaman ang naninigas na bagay sa pagitan namin. “Ah, to the point that you can’t even reply?” Napalunok akong muli. “A-Ano kasi..” Huminga ako ng malalim. “Hmm, I get it. Should I lock the door? Don’t you want some excitement? Adventure?” Napalunok ako ng i-angat niya ako sa desk niya dahilan para impit akong mapatili. “Y-Yung pinto—“ “I changed my mind, I want adventure.” My jaw fell open when he unbuttoned my black slacks and unzipped it. “E-Eros..” Kinakabahan na sabi ko lalo na ng tumayo siya at halikan akong muli ngunit ang mga palad niya ay nasa sensitibong parte ko na ngunit tela na lang ang namamagitan. Halos mag-init ang buong pagkatao ko sa halik
Pagkatapos kong kausapin yung new client ko about the Belle gown ay sinimulan ko na ring idisenyo ang dapat kalabasan nito at ang layers ng tela pati na ang itsura ng likod nito. Hanggang sa inabot ako ng padilim na ay doon ko lang naisipang maligo ulit, hindi ko pa rin makalimutan ang kagagawan ng abogadong iyon. Humarap ako sa salamin habang sinusuklayan ang buhok ko hanggang sa marinig ko ang tunog ng cellphone ko kaya tinignan ko ang tumatawag sa akin. Si Savi? Bakit kaya, sinagot ko na ang tawag bago pa ako mag-isip ng kung ano ano. “Hello Savi,” wika ko. “Hey there..” Malumanay ang tinig niya kaya naupo ako sa harap ng vanity mirror. “You good?” I stated. “Actually no, Mayi. I don’t know what to do,” pabulong niyang sabi kaya naman tumahimik lang ako. “Mmm?” “My dad and I fought, he wants me to leave the house.” Nang marinig ko ‘yon ay tumikhim ako. “You can stay at mine, yours is not available yet right?” Bumuntong hininga siya sa kabilang linya. “Ca
Napakamot na lang sa batok si kuya, inayos rin si Eros ang seat belt ko sa ride na ‘to kaya napangiti ako at na-double check na rin ‘yon ilang segundo lang ay nagsimula ng dahan dahan na umandar ito hanggang sa sabay sabay na sumigaw ang mga nakasakay kasama na ako ngunit ang kasama ko ay sobrang prente lang na nakakapit.“Hoy! Wala ka bang nararamdaman na adrenaline rush diyan sa red tube mo ha!” Singhal ko natawa siya.“Red tube huh?” Ngising sabi niya ngunit sasagot na sana ako pero bumilis ito kaya halos mamatay ako kakasigaw.“HAAAAAAAAAAAAAYOOOOOPPPP!” Hangos na hangos ako at habol ko ang paghinga ng muling bumagal, Eros chuckled that made my brows furrowed how could he stay chill!“Nakakainis ka! How could you laugh and chill in this kind of situation where all of my adrenaline is going insane!” Bulyaw ko at pinalo siya sa lap niya dahilan para ngumisi siya at umiling iling.“Why? Do you want my expression to be different?” Tinitigan ko ang asul niyang mata na nililingon ng mga
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Bago pa man ako makapaglakad papaalis sa opisina ni Enzo ay narinig ko ang malakas na pagbagsak dahilan para awtomatiko akong mapalingon. Nanlaki ang mata ko nang makitang nawalan ng malay si Enzo. “Enzo?!” gitil ko at mabilis siyang nilapitan. Mabilis na kumabog ang dibdib ko sa labis na kabang naramdaman. Tinapik tapik ko ang pisngi niya. Nang wala siyang response ay mabilis kong pinindot ang telephone na directed sa kanyang secretary. “Tumawag kayo ng ambulance, bilis!” sigaw ko doon at binalikan si Enzo. Ihiniga ko ang kanyang ulo sa aking hita habang sinusubukan kong gisingin siya. “Enzo! Wake up!” naiiyak kong sabi. Sobra ang pag-aalala ko at natatakot ako na baka napano na siya. Later on dumating ang stretcher at ang mga paramedics dahilan para sumunod ako kaagad. Sumakay ako sa ambulance kasama si Enzo. Pagkarating sa ospital ay dinala kaagad siya sa emergency for check-up. “Background miss?” “Few hours ago he was hit by a
=Enzo Dane’s Point Of View= Pagkababa ko sa sasakyan sa harap ng law firm ay napahinto ako nang makita ang kumpol-kumpol na tao. Ngunit pagkadaan ko ay natigilan ako nang may magbuhos sa akin ng kung anong likido. Hindi lang ‘yon, may nagbato rin ng itlog at tumama sa akin ang lahat nang mabasag ito. Mabilis na lumapit yung guard sa akin at halos mahilo ako nang bato na ang tumama sa ulo ko. “Atty!” malakas na tawag ng guwardiya at tinangay ako papasok sa building. Pinaupo nila ako sa lounge at mariin akong napapikit. Hinawakan ko ang tinamaan. “Ah, shit…” daing ko at nang alisin ko ang kamay sa ulo ay natigilan ako nang may dugo. “Hala attorney!” nag-aalalang tawag nila sa akin. “Sa clinic! Sa clinic bilis!” naghihisteryong sabi ng guwardiya at inalalayan agad ako. Pagkarating sa clinic ay inasikaso ako ng nurse namin. “Pahinga ka muna attorney,” mahinahon na sabi ng nurse kaya naman umiling ako. “Hindi na, I still have a lot of caseloads,” kalmadong sabi
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= As days goes by, I can see how devastated Enzo is… He was always out of it and doesn’t have time for me. It all changed an instant. He became very busy to the point that I feel like he forgets about me. “Enzo…” kalmadong tawag ko sa kanya. Napalingon siya ngunit binasa muli ang kaso na kanyang hawak. “Enzo, kumain ka na muna—” “Later baby,” mahinahon niyang tugon. “Dalawang oras ka na tanggi nang tanggi sa akin alam mo ba ‘yon?” Hindi maalis sa tono ko ang pagiging dismayado. Napahinto siya at nasulyapan ako. Balisa, bumuntong hininga siya. “B-Baby patapos naman na po,” mahinahon niyang aniya. “Yeah, go ahead then,” ngiwing sabi ko. But then another hour goes by and I’ve lost my patience. “Aalis na ako,” mahinang sabi ko nang makalapit kay Enzo. Nagulat si Enzo at sinulyapan ako. “Huh? It’s early baby—” “So bakit ba ako nandito, Enzo? Pinakakain kita, hindi mo pinapansin yung luto ko. I told you to eat first! Kakain ka lang! You’r
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View=Ngunit isang linggo na ang lumipas ay alam kong may mas malala na nangyayari kay Enzo. His dad called me…“Aria, can I ask you a favor?” Ang mahinahon na boses ni Tito Eros ay pinakaba ako.“Sure tito…”“Can you go to Enzo’s office? He’s not eating. Masyado siyang focused sa case, I think as a young lawyer… He’s very affected,” kalmadong sabi nito.“Sige po tito, pupuntahan ko. Hindi ko na lang po sasabihin,” maayos na sabi ko.Dahil doon ay napabuntong hininga ako. I was also busy with my upcoming practical exams.Pagkatapos kong kausapin si Tito Eros, hindi ko maiwasang kabahan. Kilala ko si Enzo — hindi siya ang tipo ng tao na basta-basta bumibitaw. Ngunit alam ko rin na may hangganan ang bawat tao, kahit gaano pa sila kalakas. At sa sitwasyon ngayon, parang unti-unting nauubos ang lakas niya dahil sa kasong hawak niya.Agad akong nagbihis at nagmaneho patungo sa opisina ni Enzo. Pagdating ko roon, ramdam ko na agad ang bigat ng atmospera. Tahimi
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View=Habang nakatayo ako sa gitna ng sala ng condo niya, ramdam ko ang bigat sa dibdib ko habang pinagmamasdan si Enzo, na tila ba isang taong walang matakasan, walang mapuntahan. Narinig ko ang kaluskos ng gripo mula sa banyo, at hindi ko maiwasang mapalunok. Sobrang sakit na makita siyang ganito, parang unti-unti siyang kinakain ng trabaho niya, ng mga pangyayari sa paligid niya. Hindi ko siya kayang pabayaan sa ganitong sitwasyon.Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Mabilis akong lumapit sa pinto ng banyo at marahang kumatok. “Enzo, please… labas ka diyan. Hayaan mong tulungan kita,” bulong ko, umaasang maririnig niya ako at mapagtanto na hindi siya nag-iisa.Ilang minuto ang lumipas at walang sagot. Ngunit sa wakas, dahan-dahan niyang binuksan ang pinto. Halos mapaiyak ako nang makita ang itsura niya. Namumula ang mga mata niya, tila ba hindi niya kayang itago ang bigat na dinadala niya kahit anong pilit niyang ngumiti.“I’m sorry, Sienna… I didn’t
Sa gabing iyon, nakita ko ang isang Enzo na hindi ko kailanman inakala na makikita ko. Tahimik siyang nakaupo sa gilid ng kama, naka-upo at nakatungo ang ulo, pilit na iniinda ang bigat na nakapatong sa kanyang mga balikat. Hindi ko mapigilang lumapit at maupo sa tabi niya, pero naramdaman kong masyado siyang malayo, kahit na ilang pulgada lang ang pagitan namin. “Aria…” bulong niya, halos hindi ko marinig. Nagulat ako nang makita ang panginginig ng kanyang mga kamay. “Hindi ko alam kung tama pa ba ang ginagawa ko. Ginagawa ko lang naman ang trabaho ko, pero ang daming nasasaktan. Ang daming nadadamay… Parang… parang wala akong silbi kung hindi ko kayang protektahan ang mga inosenteng tao.” Hinaplos ko ang kanyang likod, pilit na nagbibigay ng kahit kaunting ginhawa. Pero ramdam kong mas malalim pa ang sugat na dala niya. Tila hindi sapat ang mga salitang pwedeng sabihin para maibsan ang sakit na nararamdaman niya ngayon. “Enzo…” bulong ko, pero iniwasan niya ang tingin ko. Napan
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= The next night, Enzo decided to take me with him. Sa kung saan pinaglalamayan ang dalawang inosenteng nadamay. May dala siyang abuloy na nakalagay sa puti na envelope, pagkapasok namin doon ay marami ang umiiyak dahil isang board passer rin pala ang isa sa nadamay at ang isa naman ay tita ng board passer. Malungkot ang lahat at nang makapasok kami ay sumilip muna kami sa nasawi. “Ako na ang maglalagay ng abuloy. Lapitan mo na muna yung pamilya,” mahinang sabi ko. Inabot ni Enzo iyon sa akin kaya pumunta ako sa may gilid sa kung saan may malaking kahon at pagsusulatan. Pagkasulat ko ay inilagay ko ang pangalan ng law firm nila Enzo. “Salamat po,” nanghihinang sabi ng bantay doon. Ngunit nang hanapin ko si Enzo ay napahinto ako nang sinusugod na siya ng pamilya ng namatay. “Kayo! Kayo ang may kasalanan kung bakit namatay ang anak ko, at kapatid ko!” sigaw ng isang ginang na umiiyak at dinuduro si Enzo. Napansin ko agad ang sakit sa mga ma
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Hindi pa rin labis na makapaniwala si Enzo na bading si Tristan. Natutulala siya habang nagbabasa ng makapal na reading at halos panay ang buntong hininga. “Mukha ka namang kinikilabutan diya ?” asar ko. Pinigilan ko namang ipahiwatig ang tono ng pang-aasar ngunit kusang lumalabas iyon. “It’s not funny, Aria Maeve Sienna. I was hurt by some nonsense I found out late, damn it.” Inilapag niya ang readings at suminghal. Napasandal sa sofa sa kanyang condominium. “Baby…” malambing na tawag ko at lumingkis sa kanya. “Nakakatampo ka, isa ka pa… How could you make me feel like this. I was sleepless thinking you’re not into me anymore just because I was busy, damn it. I hate this,” bulong ni Enzo puno ng pagrereklamo. “I love you baby,” malambing kong sabi. Bumuntong hininga si Enzo at nakalabing tumitig. “No secrets… Dapat sa relationship,” bulong niyang reklamo kaya ngumiti ako. “Hmm. Hindi ba magse-secret kahit bawal ipagsabi sa iba,” pani
=Enzo Dane’s Point of View= Tatlong linggo na ang lumipas, at hindi ko pa rin kayang kontrolin ang selos ko kay Dr. Tristan. Bawat oras na magkasama sila ni Aria, naiisip ko na may nangyayari sa kanila. Hindi ko alam kung bakit hindi ko kayang pigilan ang sarili ko. Alam kong wala namang masama, pero hindi ko pa rin kayang tanggapin na ibang tao na naman ang palaging kasama si Aria. Isang araw, pagkatapos ng klase ni Aria, nagpunta ako sa café kung saan sila madalas mag-aral ni Dr. Tristan. Hindi ko na kinaya, at sumunod ako sa kanya. Pagtapat ko sa kanila, si Aria at si Tristan ay nakaupo sa isang sulok ng café, malapit sa bintana, at tila abala sa kanilang mga libro at laptop. Nakita ko si Aria na nakangiti habang nakikinig kay Tristan, at may kung anong hindi magandang nararamdaman na naman ako. Lalo na nang makita kong si Tristan ay nakasandal sa lamesa, parang may matinding kumpiyansa. May mga pagkakataong tinitingnan siya ni Aria ng may ngiti sa mga mata. Hindi ko na