Napakamot na lang sa batok si kuya, inayos rin si Eros ang seat belt ko sa ride na ‘to kaya napangiti ako at na-double check na rin ‘yon ilang segundo lang ay nagsimula ng dahan dahan na umandar ito hanggang sa sabay sabay na sumigaw ang mga nakasakay kasama na ako ngunit ang kasama ko ay sobrang prente lang na nakakapit.“Hoy! Wala ka bang nararamdaman na adrenaline rush diyan sa red tube mo ha!” Singhal ko natawa siya.“Red tube huh?” Ngising sabi niya ngunit sasagot na sana ako pero bumilis ito kaya halos mamatay ako kakasigaw.“HAAAAAAAAAAAAAYOOOOOPPPP!” Hangos na hangos ako at habol ko ang paghinga ng muling bumagal, Eros chuckled that made my brows furrowed how could he stay chill!“Nakakainis ka! How could you laugh and chill in this kind of situation where all of my adrenaline is going insane!” Bulyaw ko at pinalo siya sa lap niya dahilan para ngumisi siya at umiling iling.“Why? Do you want my expression to be different?” Tinitigan ko ang asul niyang mata na nililingon ng mga
Madali lang kasing ayusin dahil foldable ang mesa at may bag for the things we used, magkaharap kami ngayon at tinatanaw ko ang magandang tanawin mula rito.Nang tignan ko si Eros ay mukhang masaya rin siyang nakikita ang mga ito. “Why aren’t you scared of those things Eros?” Kwestyon ko na ikinatigil niya.“I never told this to anyone before,” wika niya at mahinang tumawa bago siya umayos ng upo at lumipat sa tabi ko.“So keep this a secret,” wika niya huminga siya ng malalim, “You can’t make me scream just because I’m scared. You can’t make me cry just because I’m nervous or afraid. When I was in my secondary school, dito ang field trip namin.” Tinitigan ko siya.“Sumakay kami sa mga rides na ‘yon, at umiyak ako sa takot and they laughed and bully me for it. Sabi nila lalake ako, why would I cry for that simple ride? Those rides were the ones that hurt me.” Natawa pa siya sa kwento niya.“So everyday, I rode it for a month. Hanggang sa masanay na ako, hindi na ako kinakabahan, hindi
Mahina siyang tumawa at halos mahigit ko ang paghinga ko ng hapitin niya ang bewang ko at sobrang dali niya akong nabuhat sa ibabaw niya. “I’ve never seen you on my top, Mayi.” Pabulong niyang sinabi ‘yon kaya naman habang nakaupo sa kandungan niya ay ang kamay ko ay nasa balikat niya.“Why would you want to see me here huh? Does it make you feel hot?” Hindi ko inaasahan na tatango siya at tsaka niya hinawakan ang pisngi ko.This should be hot but why is my heart racing so bad! Kusang pumikit ang mata ko ng halikan niya ako sa marahan na paraan, I like it this way but why does it make my heart flutter?Bahagya niyang inangat ang baba ko upang hindi magtama ang tungi ng ilong namin, ang isang braso niya ay natural na nakayakap sa bewang ko na para bang pag dalawang palad niya ang humawak doon ay kayang kayang sakupin ang buong bewang ko sa laki ng palad niya.He locked our lips and it feels like his tongue is the key that it unlocks every 30 seconds that made me addicted to his soft da
Napasigaw siya sa ginawa ko. “My father is a mayor! I’ll sue you—““Sue me then, nakalimutan mo na bang batas ang hindi ko kinatatakutan? Kasi bakit? Hindi nga nakulong ‘yang tatay mo kahit ilang batas ang nilabag niya!” Sigaw ko at tsaka ko siya itinulak sa hagdan.Galit na galit ko silang tinignan. “Tandaan mo, sa oras na makahanap ako ng katiting na butas ng pamilya niyo. Sisirain ko kayo.” Banta ko at inayos ang sariling buhok ko.“Lalo ka na, Baron. Lalo ka na!” Sigaw ko ngunit tinitigan niya lang ako.“Hindi ikaw ang pinunta ko rito so cut the nonsense.” Sumbat niya at umakyat na kaya naman inis na kumuyom ang kamao ko sa inis.Sumunod ako sa loob, kasabay ang anak ng mayor na bulok. Nilingon kami nila Eros, “I came here on the behalf of my brother, nasa emergency room siya ngayon because of this Ashanti.” Mayabang na sabi ni Baron kaya ngumiwi ako.“He deserves it,” pagpaparinig ko.“Mayella, you better stop before—““Before what?” Sumbat ko.Naglapat ang labi nito at hindi na
“A-Ang alin po?” Tanong ko. “Ten years ago,” nang sabihin niya ‘yon ay nanigas ako sa kinauupuan, papaanong alam niya? “Your—“ “Kuya, stop.” Pigil ni Eros kaya naman napunta sa kaniya ang atensyon ko. “It might be a very sensitive story, let’s talk about it in private.” Eros told him kaya nakahinga ako ng maluwag. “Ihahatid na kita sa condo mo Kuya,” maayos na sabi ni Eros. “Sumama ka na rin, Mayi.” Sumunod ako sa kanila at nang makasakay ng sasakyan nila ay sa harap ako pinaupo ni Eros habang nasa likod si Kuya Ashanti. “Your mother is the late fashion designer right?” Nalingon ko si Kuya Ashanti sa sinabi, dahan dahan akong tumango bilang sagot. “Opo.” “Ah I knew it,” wika ni Kuya Ashanti. “You know po?” Tumango si Kuya Ashanti. “My parents took me there ten years ago, on your mom’s wake.” Inisip ko naman yung sinabi niya. “Ikaw yung nakita kong bata noon na hindi matahan sa pag-iyak, you were wearing apple green headband. I heard from my parents that your mo
Hindi ko nagawang magalit ngunit halos yumakap ang braso ko sa leeg niya ng buhatin niya ako. “Eros?” Nagtatakang sabi ko not until he placed me on his big sink, I almost grabbed his hair when he pushed himself in mine.“Damn.” Bulong niya.Ang dahan dahan na ‘yon ay bumilis ng bumilis hanggang sa hindi ko na mabilang kung ilang beses akong sumigaw, umungol dahil sa bilis niya hanggang sa mauna siyang mag-release ngunit akala ko titigil na siya ngunit tumuloy siya hanggang sa sariling init na sa puson ko ang naramdaman ko.Itinago ko ang mukha sa dibdib niya ng tuluyan akong kumulo. Damang dama ko ang pagod sa nangyari ngunit binuhat niya akong muli at tinapat sa shower, nang magtama ang mata namin ay parehas na lang kaming natawa.“Damn you,” bulong ko.“Yeah,” wika niya pabalik at nang matapos kami ay binalot niya ako ng towel kaya naman tawang tawa akong nauna na lumabas sa banyo dahil lilinisin pa niya ang kalat naming dalawa.Nagtuyo ako ng katawan at tsaka ako dumeretso sa vanit
Natakpan ko ang bibig at tsaka ako derederetsong umiyak. Hinang hina akong pumasok sa kwarto ko at nahiga sa kama. Pagkatapos kong umiyak ay tsaka ako nag-reply. ‘You don’t have to, I’m okay.’ Pero wala na akong na-recieve na reply hanggang sa makatulog ako sa pag-iyak, nagising na lang ako dahil sa malamig na towel na nasa pisngi ko kaya nagmulat ako kahit na sobrang sakit ng mata ko. Lumabi ako ng makita ko si Eros, I was about to cry but then he placed the ice cream in front of me flavored cookies ‘n cream. “Don’t cry, you have puffy eyes already.” Dahan dahan akong naupo at tsaka ko siya tinitigan. “P-Papaano yung sa Paris?” Tanong ko, ngunit ngumiti siya sa akin. “You’ll see.” Ibinaba niya ang towel at binuksan ang ice cream at inabot sa akin. “Kumain ka na,” wika niya pa. “But your friend is sick, why do you have to come home for me?” Kwestyon ko. “You’re not supposed to be here, Eros.” Sagot ko pa, ngunit ngumiti siya at inagaw ang kutsara ko. “Yeah right, I
Hindi na ako nagsalita, sobrang bilis ng tibok ng puso ko na hindi naman dapat nangyayari. The food arrived or I should say our dinner, based on our flight madaling araw na kami makakarating doon and it’s fine because it’s comfortable here.After eating our food, I checked my phone and took photos. “Mayi, look.” Nilingon ko si Eros ngunit napaayos ako ng upo ng makuhanan niya na ng litrato ang paglingon ko.“It’s ugly, ulit Eros.” Pilit ko at tsaka ko pilit na isiniksik ang sarili ko sa camera not until he adjusts and removed the barried to make it a bed with pillow at our backs.“Come, smile.” Eros smiled on the picture and so I am, after taking those I yawned feeling tired and sleepy again. “Check your IG, Mayi.” Ngumuso ako at inaantok na inabot ang cellphone ko ngunit napanguso ako sa dami ng notification.“Since the day you posted me on social media, a lot of notifications and messages of your supporters have been raining on me.” I stated checking not until I saw his tag, lumuno
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= “Anong ginagawa mo dito?” malamig kong tanong habang sinusubukang huwag magpakita ng emosyon. “Legal counsel ako ng ospital na ‘to,” kalmado niyang sagot habang nakatingin sa akin nang diretso. “Looks like we’ll be seeing a lot of each other.” Halos mamilipit ang kamay ko sa inis. Gusto ko sanang tanungin kung bakit sa dami ng lugar ay dito pa siya napadpad, pero pinigilan ko ang sarili ko. Ayokong bigyan siya ng satisfaction na naiinis ako. “Kung nandito ka para manggulo, baka pwede kang humanap ng ibang ospital na abalahin,” sagot ko nang may bahid ng iritasyon. Umangat ang isang kilay niya. “Relax, Doc. I’m not here to ruin your day—well, not entirely. Trabaho lang. I take my job seriously, unlike some people who run away from their responsibilities.” Napasinghap ako sa sinabi niya. Alam kong may pinatatamaan siya, at ramdam ko ang sakit ng mga salita niya kahit pa anong pilit kong huwag pansinin. “If you’re implying something, just
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After my mom made a heartfelt words to my dad, bumaba na sila ng stage at lumapit sa table namin. “My unica hija,” malambing na sabi ni mommy at yumakap sa akin ng mahigpit. “I missed you so much anak,” bulong niya. “I miss you too mommy.” “Will you stay with us for good?” bungad ni daddy pagkayakap niya sa akin. Napahinto ako bigla. Sa gilid ng mata ko ay pansin ko ang pag-aabang ni Enzo sa mga sagot ko. “I’ll think about it dad. The salary is good there,” mahinahon na sabi ko. “If you lack financial, I can handle it anak. Hindi mo na kinukuha ang allowance mo sa akin,” sabi ni daddy pagkaupo namin. “No dad, I have to be independent rin po ‘no. I’m old enough to be married,” kalmadong sabi ko. Napansin ko ang asul na mata ni Enzo na sumiring kaya naman napairap rin ako. ‘He’s really getting into my nerves…’ Then suddenly, I remember his case. Napanalo niya kaya? Pagkatapos ng dinner, nagkayayaan ang lahat na magpunta sa garden pa
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= 4 YEARS LATER… Halos madaliin kong tumakbo pababa ng airport hila-hila ang maleta ko. Male-late na ako sa wedding anniversary ni mommy at daddy! May tinapos pa kasi akong operation bago ang flight ko. Nang makalabas ay pumara agad ako ng taxi. Habang on the way sa venue ay napasandal ako sa taxi. Pagod na pagod ako eh. Halos 20 minutes rin ang byahe papunta sa venue galing sa airport. Pagkababa sa hotel ay inutos ko na sa tauhan nila daddy ang maleta dahil maayos naman na ang dress na suot ko. Halos lakad takbo ang ginawa ko para lang makahabol sa main event ng anniversary nila mommy at daddy. Habang tumatakbo ay halos hindi ko mapigil ang sariling katawan ma bumangga sa mataas na bulto na nasa harapan ko dahil sa bilis ko at madulas ang heels. “Oh my god! I’m sorry!” mabilis na sabi ko at lumayo, nang tingalain ko ito ay halos manlaki ng bahagya ang mata ko dahil nakilala ko kaagad ang may ari ng asul na pares na mga mata. ‘Damn, w
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Today was my last day here in Philippines. After our last conversation, I’ve never seen him, nor I even look for him. Kusa ko siyang nakikita sa kung saan-saan ngunit kahit tapunan ng tingin ay hindi niya ibinigay sa akin. I admit, I’m hurt. Ang sakit lang isipin na hanggang doon na lang talaga kami… Namimiss ko na siya… Sobra… Habang inaantay ang flight ko ay napatitig ako sa ticket at passport ko. ‘G-Gusto ko siyang makita at hilingin na balikan niya ako, but then he discarded me like I was nothing. G-Gusto ko magalit na lang sa kanya…’ Habang nakaupo ako sa departure area, ramdam ko ang bigat ng bawat segundo. Sa bawat tiktak ng orasan, parang may hinihila sa akin pabalik, pero pilit kong nilalabanan. Sinulyapan ko ang ticket at passport sa kamay ko. Ang mga ito na lang ang nagpapapaalala na may bagong simula akong naghihintay. Pero bakit ang bigat-bigat? ‘Gusto ko siyang makita… kahit sa huling pagkakataon.’ Napapikit ako at h
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After drinking for another hour, naramdaman ko na ang hilo sa akin. Tumigil na ako dahil gusto ko na umuwi. “Lasing ka na beb?” tanong ng kaklase kong babae. Umiling naman ako. “Inaantok lang. Kailangan ko na rin umuwi pero,” sagot ko at bumuntong hininga. Later on lumipat yung kaklase kong lalake sa tabi ko. “Did you drive a car?” tanong niya kaya umiling ako. “I’ll just ride a taxi.” “Isasakay na kita mamaya,” suhestyon niya. “Kaya ko na.” After 15 minutes tumayo na ako at kinuha ang bag ko. Ako rin ang nagbayad ng nagastos namin. Pinilit ko maglakad ng deretso para lang hindi mahalata na lasing ako. Sa labasan ay naghintay ako ng taxi ngunit bago pa man pumaypay ang kamay ko ay may puntay sa kinatatayuan ko. Paglingon ko ay natigilan ako nang makita si Enzo. “I wanted to drive you home, but I know I drank a lot more than you did… I’ll just come with you,” mahinahon niyang sabi. “There’s no need, Enzo.” “I think I have to,”
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= It’s a week ago since Enzo and I last met each other… Nasa bahay ako at walang gana sa lahat. Akala ko okay na ako, okay na ang puso ko… Pero hindi pa pala. I was hurt… “M-Mommy,” mahinang tawag ko kay mommy na nasa kusina at naghahanda ng gabihan. “Oh anak?” tugon niya at nilingon ako. “M-Mommy… A-Ayoko na po dito,” mahinang bulong ko. Napahinto siya sa pagluluto at sumeryoso ang mukha. Pinatay niya ang kalan at nilapitan ako ngunit isang hawak niya lang at ayos sa mga buhok ko ay tumulo na ang luha ko. ‘Ang sakit…’ “W-Why anak? A-Ano ‘yon? Say it to mommy,” pag-aalo niya at niyakap ako. Panay ang hikbi ko sa kanyang nga balikat. “I-I can’t stay here, s-seeing Enzo… P-Parang pinapatay ang puso ko sa sakit mommy. Ang sakit… A-Akala ko…” “A-Akala ko a-ayos na ako…” panay ang hikbi ko at halos hindi ako makahinga kakaiyak. “A-Ano g-gusto mo gawin anak?” “M-Mommy… I-Ilayo n-niyo na po ako dito, k-kahit saang bansa b-bast
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After a few days, sinubukan ko puntahan si Enzo sa kanyang condo. Kinakabahan ako at hindi maipaliwanag ang nararamdaman. ‘Itataboy niya kaya ako?’ I knocked on his door three times, my heart is thumping very hard and I cannot do anything… Nang marinig ko ang pagbukas no’n ay napasinghap ako. Pagbukas no’n ay tumambad sa akin ang bahagyang namumutla na mukha ni Enzo. “Can I come in?” pabulong na tanony ko, huminga siya ng malalim at tumango. Sumunod ako sa kanya sa sala at doon ko nakita ang kumpol kumpol na kable ng kanyang laptop, at mga papers and documents na nakakalat. Tila inaaral niya ang kaso… “H-How’s your shoulder?” pabulong na kwestyon ko matapos maupo sa parteng sofa na walang laman na papel. “Good,” malamig niyang tugon. Hindi naman ganito si Enzo noon, kahit seryoso siya at hindi siya ganito kalamig lalo na pagdating sa akin. Ngunit ngayon ay iba… “E-Enzo… About the case—” “It’s not something I can share… I’m sorry,
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Mabilis akong sumunod sa kanya, pinilit ko siyang habulin. “Enzo sandali!” Habol ko at lakad takbo ang ginawa. “Enzo!” Ngunit nang nasa pinto niya na ay mabilis niyang sinara ang pinto dahilan para maiwan ako sa labas. Panay ang katok ko. “J-Just rest!” rinig ko ang malakas niyang sigaw sa kabilang pinto kaya mariin akong napapikit. Wala akong nagawa. Alam ko ang password ng kanyang condo pero tingin ko ay may kailangan siyang gawin. ‘Ang bakal na ‘yon? I-Ibig bang sabihin no’n hindi pa siya magaling?’ Napabuntong-hininga ako habang nakatayo sa labas ng pinto ni Enzo. Pinilit kong kumalma, kahit na ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko. Bakit niya kailangang magtago? Ano ang ginagawa niya na ayaw niyang malaman ko? “Enzo, please… Open the door,” mahinang tawag ko, pero walang sagot. Tila lalo pang bumibigat ang bawat segundo na lumilipas. Alam kong dapat ko siyang intindihin, pero hindi ko maiwasang magtaka at mag-alala. Hinawakan k
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Huminga ako ng malalim. It’s been a month since I last saw Enzo who’s maybe busy with her new fiance or on a case? I don’t wanna know. I’m sure, ayoko na malaman. But there’s a part of me who's curious. I’m dying to know if he’s happy. Because I am not. “Hey… Malapit na, kaunting tiis na lang and you’ll be done with your hell week.” Pagpapagaan ni Marco sa loob ko kaya ngumiti ako. Sapilitan man ngunit mahalaga ay nagagawa ko. “Oo nga eh, after this, isang taon pa tapos pwede na ako mag-duty sa hospital. Ang bilis,” tugon ko at tinitigan ang libro ko. “Yes! Just wait 13 months, Aria…” “Ihatid na kita sa condo mo?” anyaya niya kaya ngumiti ako at tumango. Nang makababa sa condo ay kinawayan ko siya. “Thank you so much Marco!” “Hmm! Take care!” sigaw niya at kumaway. Dahil doon ay umakyat na ako sa condo ko mismo. Ngunit pagbukas ng elevator ay napahinto ako nang makaharap si Enzo. Unang sumalubong sa akin ay ang asul niyang mata, ang