Happy reading!
=Aria Maeve’s Point Of View= Tulala akong nakatitig sa kawalan habang ngumunguya. Iniisip ang lahat ng mga nangyari kanina lang dahil sobrang dami ang nangyari! “do you want to stop their divorce? You can rebel, pretend to..” biglang sabi ni Enzo na ikinatikom lalo ng bibig ko. “paano?” gulat na tanong ko. Puno ng pagtataka. “Simple, pretend that you’re doing something that they’re against at,” he stated, natigilan ako nang kuhanin niya ang plate ko, napatitig ako sa kanya nang hiwain niya ang stake ko into bite size at ibinalik ‘yon sa akin dahilan para mapangiti ako. “Sweet mo yata?” biro ko. “Yeah, one of my love language is act of service.” Taas kilay niyang sabi kaya ngumisi ako at kumain na lang. Matapos naming kumain ay hinatid niya ako sa bahay ngunit napakatahimik ng magulang ko. Napalingon ako kay Enzo na nakikiramdam sa buong paligid. “D-Do you want to go upstairs?” pabulong na tanong ko sa kanya. Napatigil siya at ako ang tinignan. Kumunot ang noo niya at
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Walang imikan ang mga magulang ko kada kasabay ko sila sa hapag kainan. Hindi ko man aminin ay wala akong ganang kumain. Napabuntong hininga na lang ako at nang matapos kumain ay na-receive ko ang text message ni Enzo sa akin using his number. From Enzo Dane: Morning. Let’s eat lunch together. Received 9:13 AM. Dahil wala akong pan-text sa kanya ay nag-online ako sa social media sa kung saan ay pwedeng makapag-chat gamit ang wifi at data. Hinanap ko ang kanyang profile picture at sinimulan siya i-chat. Aria Maeve Sienna: Saan ka ba? Wala ako load! Enzo Dane: At my workplace. Enzo Dane: Load? Do you even need that? Connect on a line. Aria Maeve Sienna: Ang mahal-mahal no’n. Chat na lang kase. Enzo Dane: Yeah yeah fine. Bye. Aria Maeve Sienna: Bye. Punta muna ako kay Elysia at Elias. Enzo Dane: Gagawin mo? Aria Maeve Sienna: Maghahanap ng lalake. Enzo Dane: What??? Natatawa kong itinago ang cellphone ko at kinuha ang
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Naglapat ang labi ko at mabilis na umiwas tingin. “W-Wala namang t-tayo, b-baliw..” naiilang kong tugon. “Yeah? I don’t care. I hate it when the lips I’m kissing is getting kissed by others,” masungit na sabi niya at umayos ng tayo. Ngunit mabilis akong napapitlag ng dampian ng kissable niyang labi ang labi ko. Napatingin agad ako sa paligid. “E-Enzo!” “What?” pairap niyang tugon at tinalikuran ako. “Walang mag-best friend ang naghahalikan— ano ka ba?” sita ko at hinabol ang hakbang ng malalaki at mahahaba niyang binti. “Wala ba?” kunot noo niyang sabi, “Ano tayo kung ganoon?” Umawang ang labi ko at hinampas siya sa kanyang likod bago ko siya inunahan pabalik sa table. Pagkaupo ay natigilan ako nang tumayo si Enzo sa aking harapan. “Doon ka. I need to talk to him,” tukoy niya kay Marco dahilan para inis akong tumayo at maupo sa kinauupuan niyang single sofa kanina. Makapagpaalis ‘tong si Enzo akala mo siya may ari ng bar— yung par
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= A week later… Naka-gym attire ako at narinig ko ang mga kapit bahay ko na may bago daw kaming kapit bahay. Gwapo daw eh. Naka-gym attire ako dahil magw-workout ako. Syempre healthy living pa rin. May gym naman sa condo. Condo ko kasi yung dating condo nila mommy. Pagkadating sa floor ng gym ay pumasok ako ngunit napahinto nang makita kung sino yung nagp-pull ups na walang shirt pangtaas. Umawang ang labi ko nang makita ang pag-contract ng muscles niya habang itinataas niya ang sarili. His back is wide, his biceps were being flexed.. Fucking hot.. Napalunok ako at inilagay sa locker ang ilan sa mga gamit ko at dumeretso sa threadmill. Nag-set ako ng 30 minutes to run and walk. Sumusulyap sulyap naman ako sa salamin at minamasdan si Enzo na nagw-workout. One I noticed is how heavy he’s lifting and kaya pala ganoon ang katawan niya. ‘Siya lang yata ang pawis na ang hot tignan…’ Nang matatapos na ang oras ko ay natigilan ako nang may
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Pagkarating sa ospital ay kumaripas ako ng takbo hindi na inisip kung saan ko pinarke ang sasakyan. Dumeretso ako sa loob ng emergency room at hinanap sa bawat hospital bed si Enzo. “Enzo?!” “Enzo?!” “Yes ma’am? Looking for who po?” The nurse approached me. “Enzo Dane Fuentabella? Nasaan siya?” nag-aalalang tanong ko, maluha-luha na ang mata. Enzo and I were not just flings. He’s my best friend ever since I was 3 years old and it kills me every second that I know he’s hurt.. “Bed 12 ma’am—” Tumakbo na ako at hindi pinatapos yung babae sa kanyang sasabihin. Pagkarating sa bed 12 ay hinawi ko ang kurtina. Doon lumantad si Enzo sa akin na suot ang attire niya palagi na pang-abogado. “E-Enzo!” “Hmm?” nanghihina niyang tugon, napansin kong pinunit na ang damit niya at may takip na gauze ang tama niya sa bandang balikat dahilan para nanghihina akong lumapit. Tinitigan ko siya ng matagal. “B-Ba’t walang nag-aasikaso sa’yo?!
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= At dahil nandito si Marco at may klase pa siya ay aalis rin daw siya at babalik mamayang gabi. “Ihatid na kita sa baba, magbabantay ako kay lampa eh,” sabi ko. “H-Huy… Anong lampa? I’m not lampa,” singit bigla ni Enzo dahilan para pigil akong matawa at ganoon rin si Marco. “Osige, let’s go then. You should buy something to eat na rin,” Marco said and placed his arms on my shoulders which made me gasped. ‘Nawa’y ayos lang ito para sa mata mo, Enzo. Baka mamaya ay nagmamaktol na naman ang kalamnan mo kahit wala namang tayo.’ “Ingat kayo,” pahabol ni Enzo. Nang makalabas kami ay sabay kaming naglakad ni Marco. Mabagal ang bawat lakad namin, at nang makalabas ng ospital ay natigilan ako nang harapin niya ako. “I’ll have to go, take care of yourself.” Sinsero niyang sabi. Napatigil ako nang guluhin niya ang buhok ko at gwapong ngumiti. “T-Thank you,” matipid kong tugon at pilit na ngumiti ngunit halos mapapigil hininga ako nang yumuko siya
“Oh nothing, Aria. Too hard for you to grasp—” “Tell me when I’m asking, Maria… I saw both of your pictures, you even posted it. Ang lakas ng loob mo,” gigil na sabi ko ngunit malandi itong ngumisi. “Hmm you’re a bit territorial don’t you think? Your dad and I are just that— ang gwapo pa rin kasi ng daddy mo and he doesn’t age—” “I said what are you meaning to say?” pikon na pikon ko ng sabi. “It’s just a kiss, a peck from the lips that you wouldn’t dare to tell your mom— cause that would probably hurt like hell, right?” ang malumanay niyang pananalita ay ikinainit ng dugo ko. Gigil na gigil ako ngayon. “D-Don’t try to meddle in my family, Maria. Y-You wouldn’t like it if you fucking try me.” “I already did try?” Napatayo ako sa huling sinabi niya. I grabbed the glass of wine and splashed it all over her face. “A-Aria!” mabilis na umawat si Enzo sa ginawa ko, ngunit malakas akong tumawa. “Oh my god!” bulyaw ni Maria at napahawak sa kanyang dibdib ngunit ngumisi ako. “Oh don’t
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= “T-That was shocking, and unbelievable,” bulong niyang sabi kaya matipid akong ngumiti. “But nothing’s sure yet, until proven that your dad really cheated to your mom. If he ever did, come to me, we’ll handle it with the law.” Inakbayan ako ni Enzo at tinangay na sa sasakyan niya. Pagkahatid niya sa akin ay bumaba siya ng sasakyan. “I’ll go back to the firm, I’ll see you tonight.” Nanlaki ang mata ko at seryoso siyang tinignan. “Tonight?” taas kilay kong sabi. “Yeah, tonight,” paglilinaw pa niya na mas ikinaawang ng labi ko. “A-Anong gagawin?” bulong kong sabi, he plastered a smirk before shruggling his shoulders as if he didn’t know the answer. “I’ll go ahead,” paalam niya at sumakay na sa sasakyan niya. Kinagabihan ay bongga akong naglinis ng bahay, at kahit punda ng kama at unan ko ay pinalitan ko na para bang may inaasahan ako ngayong gabi! Nakakahiyang isipin ngunit pagkaligo ko ay ternong lingerie ang suot ko at kulay pula pa.
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View=A few days later…It was my 5th day in working here at this hospital. I receieved a lot of patients and at the same time I was discriminated.Wala akong gana at dahil na ‘yon sa head doctor dito, gigil na gigil ito sa akin at dahil hindi nila alam na ako ang may ari ng ospital ay hindi sila natatakot na tiradurin ako na mukhang bago lang sa kanila.“Kahit pa graduate ka at nakapasa with highest score, iba pa rin ang hirap ng school sa Pinas kaya huwag mo ‘ko tuturuan!” sermon nito sa akin ngunit nanatili akong nakatayo sa harap niya at nakatungo ang ulo.‘I am sa surgeon…’“Okay doc,” kalmadong sabi ko na lang. Habang naglalakad ako palabas ng operating room, naririnig ko pa rin ang pagbulong-bulungan ng mga staff.“Ang yabang no’n, akala mo kung sinong magaling… bago pa lang naman.”“Pinapasikat lang ng apelyido, kaya siguro nakuha ‘tong posisyon na ‘to…”Bawat salitang naririnig ko ay parang kutsilyong bumabaon sa dignidad ko, pero pinili kong m
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= “Anong ginagawa mo dito?” malamig kong tanong habang sinusubukang huwag magpakita ng emosyon. “Legal counsel ako ng ospital na ‘to,” kalmado niyang sagot habang nakatingin sa akin nang diretso. “Looks like we’ll be seeing a lot of each other.” Halos mamilipit ang kamay ko sa inis. Gusto ko sanang tanungin kung bakit sa dami ng lugar ay dito pa siya napadpad, pero pinigilan ko ang sarili ko. Ayokong bigyan siya ng satisfaction na naiinis ako. “Kung nandito ka para manggulo, baka pwede kang humanap ng ibang ospital na abalahin,” sagot ko nang may bahid ng iritasyon. Umangat ang isang kilay niya. “Relax, Doc. I’m not here to ruin your day—well, not entirely. Trabaho lang. I take my job seriously, unlike some people who run away from their responsibilities.” Napasinghap ako sa sinabi niya. Alam kong may pinatatamaan siya, at ramdam ko ang sakit ng mga salita niya kahit pa anong pilit kong huwag pansinin. “If you’re implying something, j
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After my mom made a heartfelt words to my dad, bumaba na sila ng stage at lumapit sa table namin. “My unica hija,” malambing na sabi ni mommy at yumakap sa akin ng mahigpit. “I missed you so much anak,” bulong niya. “I miss you too mommy.” “Will you stay with us for good?” bungad ni daddy pagkayakap niya sa akin. Napahinto ako bigla. Sa gilid ng mata ko ay pansin ko ang pag-aabang ni Enzo sa mga sagot ko. “I’ll think about it dad. The salary is good there,” mahinahon na sabi ko. “If you lack financial, I can handle it anak. Hindi mo na kinukuha ang allowance mo sa akin,” sabi ni daddy pagkaupo namin. “No dad, I have to be independent rin po ‘no. I’m old enough to be married,” kalmadong sabi ko. Napansin ko ang asul na mata ni Enzo na sumiring kaya naman napairap rin ako. ‘He’s really getting into my nerves…’ Then suddenly, I remember his case. Napanalo niya kaya? Pagkatapos ng dinner, nagkayayaan ang lahat na magpunta sa garden pa
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= 4 YEARS LATER… Halos madaliin kong tumakbo pababa ng airport hila-hila ang maleta ko. Male-late na ako sa wedding anniversary ni mommy at daddy! May tinapos pa kasi akong operation bago ang flight ko. Nang makalabas ay pumara agad ako ng taxi. Habang on the way sa venue ay napasandal ako sa taxi. Pagod na pagod ako eh. Halos 20 minutes rin ang byahe papunta sa venue galing sa airport. Pagkababa sa hotel ay inutos ko na sa tauhan nila daddy ang maleta dahil maayos naman na ang dress na suot ko. Halos lakad takbo ang ginawa ko para lang makahabol sa main event ng anniversary nila mommy at daddy. Habang tumatakbo ay halos hindi ko mapigil ang sariling katawan ma bumangga sa mataas na bulto na nasa harapan ko dahil sa bilis ko at madulas ang heels. “Oh my god! I’m sorry!” mabilis na sabi ko at lumayo, nang tingalain ko ito ay halos manlaki ng bahagya ang mata ko dahil nakilala ko kaagad ang may ari ng asul na pares na mga mata. ‘Damn, w
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Today was my last day here in Philippines. After our last conversation, I’ve never seen him, nor I even look for him. Kusa ko siyang nakikita sa kung saan-saan ngunit kahit tapunan ng tingin ay hindi niya ibinigay sa akin. I admit, I’m hurt. Ang sakit lang isipin na hanggang doon na lang talaga kami… Namimiss ko na siya… Sobra… Habang inaantay ang flight ko ay napatitig ako sa ticket at passport ko. ‘G-Gusto ko siyang makita at hilingin na balikan niya ako, but then he discarded me like I was nothing. G-Gusto ko magalit na lang sa kanya…’ Habang nakaupo ako sa departure area, ramdam ko ang bigat ng bawat segundo. Sa bawat tiktak ng orasan, parang may hinihila sa akin pabalik, pero pilit kong nilalabanan. Sinulyapan ko ang ticket at passport sa kamay ko. Ang mga ito na lang ang nagpapapaalala na may bagong simula akong naghihintay. Pero bakit ang bigat-bigat? ‘Gusto ko siyang makita… kahit sa huling pagkakataon.’ Napapikit ako at h
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After drinking for another hour, naramdaman ko na ang hilo sa akin. Tumigil na ako dahil gusto ko na umuwi. “Lasing ka na beb?” tanong ng kaklase kong babae. Umiling naman ako. “Inaantok lang. Kailangan ko na rin umuwi pero,” sagot ko at bumuntong hininga. Later on lumipat yung kaklase kong lalake sa tabi ko. “Did you drive a car?” tanong niya kaya umiling ako. “I’ll just ride a taxi.” “Isasakay na kita mamaya,” suhestyon niya. “Kaya ko na.” After 15 minutes tumayo na ako at kinuha ang bag ko. Ako rin ang nagbayad ng nagastos namin. Pinilit ko maglakad ng deretso para lang hindi mahalata na lasing ako. Sa labasan ay naghintay ako ng taxi ngunit bago pa man pumaypay ang kamay ko ay may puntay sa kinatatayuan ko. Paglingon ko ay natigilan ako nang makita si Enzo. “I wanted to drive you home, but I know I drank a lot more than you did… I’ll just come with you,” mahinahon niyang sabi. “There’s no need, Enzo.” “I think I have to,”
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= It’s a week ago since Enzo and I last met each other… Nasa bahay ako at walang gana sa lahat. Akala ko okay na ako, okay na ang puso ko… Pero hindi pa pala. I was hurt… “M-Mommy,” mahinang tawag ko kay mommy na nasa kusina at naghahanda ng gabihan. “Oh anak?” tugon niya at nilingon ako. “M-Mommy… A-Ayoko na po dito,” mahinang bulong ko. Napahinto siya sa pagluluto at sumeryoso ang mukha. Pinatay niya ang kalan at nilapitan ako ngunit isang hawak niya lang at ayos sa mga buhok ko ay tumulo na ang luha ko. ‘Ang sakit…’ “W-Why anak? A-Ano ‘yon? Say it to mommy,” pag-aalo niya at niyakap ako. Panay ang hikbi ko sa kanyang nga balikat. “I-I can’t stay here, s-seeing Enzo… P-Parang pinapatay ang puso ko sa sakit mommy. Ang sakit… A-Akala ko…” “A-Akala ko a-ayos na ako…” panay ang hikbi ko at halos hindi ako makahinga kakaiyak. “A-Ano g-gusto mo gawin anak?” “M-Mommy… I-Ilayo n-niyo na po ako dito, k-kahit saang bansa b-bast
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After a few days, sinubukan ko puntahan si Enzo sa kanyang condo. Kinakabahan ako at hindi maipaliwanag ang nararamdaman. ‘Itataboy niya kaya ako?’ I knocked on his door three times, my heart is thumping very hard and I cannot do anything… Nang marinig ko ang pagbukas no’n ay napasinghap ako. Pagbukas no’n ay tumambad sa akin ang bahagyang namumutla na mukha ni Enzo. “Can I come in?” pabulong na tanony ko, huminga siya ng malalim at tumango. Sumunod ako sa kanya sa sala at doon ko nakita ang kumpol kumpol na kable ng kanyang laptop, at mga papers and documents na nakakalat. Tila inaaral niya ang kaso… “H-How’s your shoulder?” pabulong na kwestyon ko matapos maupo sa parteng sofa na walang laman na papel. “Good,” malamig niyang tugon. Hindi naman ganito si Enzo noon, kahit seryoso siya at hindi siya ganito kalamig lalo na pagdating sa akin. Ngunit ngayon ay iba… “E-Enzo… About the case—” “It’s not something I can share… I’m sorry,
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Mabilis akong sumunod sa kanya, pinilit ko siyang habulin. “Enzo sandali!” Habol ko at lakad takbo ang ginawa. “Enzo!” Ngunit nang nasa pinto niya na ay mabilis niyang sinara ang pinto dahilan para maiwan ako sa labas. Panay ang katok ko. “J-Just rest!” rinig ko ang malakas niyang sigaw sa kabilang pinto kaya mariin akong napapikit. Wala akong nagawa. Alam ko ang password ng kanyang condo pero tingin ko ay may kailangan siyang gawin. ‘Ang bakal na ‘yon? I-Ibig bang sabihin no’n hindi pa siya magaling?’ Napabuntong-hininga ako habang nakatayo sa labas ng pinto ni Enzo. Pinilit kong kumalma, kahit na ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko. Bakit niya kailangang magtago? Ano ang ginagawa niya na ayaw niyang malaman ko? “Enzo, please… Open the door,” mahinang tawag ko, pero walang sagot. Tila lalo pang bumibigat ang bawat segundo na lumilipas. Alam kong dapat ko siyang intindihin, pero hindi ko maiwasang magtaka at mag-alala. Hinawakan k