Thank you so much! Stay tuned!
Makalipas ang isang linggo mula nang mag-usap kami ni Eros. Tahimik ako sa pamamahay nila at ngayong araw ay ‘yon ding nakauwi siya galing sa ospital.Hindi ko siya iniimik. Pagkapasok niya ng kwarto ay napahinto siya nang makita ang maleta kong nakalabas.“B-Babe bakit nakalabas ‘to?” gulantang niyang sabi at hinawakan ‘yon.“Let’s stop this, Eros.” Salubong ang kilay kong sabi sa kanya dahilan para mas matigilan siya.“Stop what?”“Stop this relationship. W-Walang pinatutunguhan. Ginawa naman natin lahat pero walang future kung ipagpapatuloy pa natin,” mahinahon kong sabi at hindi siya matignan hanggang sa lumapit siya sa akin.“W-Why are you doing this, Mayi?”“Ano pa ba Eros? Wala na rin yung anak natin. Wala ka ng dapat pang ingatan at pangalagaan.” I blurted, as soon as my eyes laid on his face, I saw how he held back his tears by glaring at me.He looked heavenward as he touched his lips, “S-So both of you are going to leave me?” he said, figting back his tears. I immediately l
Mabilis na dumaan ang oras at sineryoso ko na ang plano bago pa man ako mabuko ni Eros. Todo pigil siya sa akin na umalis ng bahay nila. “Hindi lang ikaw ang nahihirapan Eros, g-gusto ko rin munang makalimot sa pagkawala ng baby natin. Pabayaan mo na lang ako,” mahinang sabi ko. Napatitig siya sa akin ng matagal at madamdaming umiwas tingin. Hindi niya binitiwan ang hawakan ng maleta ko. “Do you really have to do this, Mayi?” nagugulumihan niyang sabi. “I want peace.. Pagod na ako.” “P-Pabayaan mo na muna ako n-ngayon, Eros.” Napapikit siya ng mariin. “W-Where are you going?” mahinang aniya niya. “Away from this country..” bulong na sagot ko, napahinto ako nang bitiwan niya ang handle ng maleta ko at derederetsong tumalikod. Natigilan ako nang bumalik siya dala ang susi. “I-I’ll take you there,” mahinang saad niya at pinahid ang mata gamit ang likod ng kanyang palad. Hinila niya ang maleta ko at nagpauna dahilan para may kung anong parte sa dibdib ko ang kumirot. Napa
He was fine.. I was glad he’s doing better.. Iniiwas ko ang tingin ko ng mabilis at mas nilakihan ang bukas ng pinto not until I remember my son! Our son! H-He can’t find out yet, b-baka sumama lalo ang loob niya at magalit siya ng husto sa akin. I need to tame him first before everything.. I need time. “T-Teka, m-mga walang bra yung kasama ko.” Pagrarason ki at sinulyapan ang mga kaibigan na nanlalaki ang mata sa pagkapahiya. “Hala wait lang po! Oo nga pala! Pwede ba sa condo ko na lang? M-Mas maayos doon. Makukulit rin kasi yung bata,” naiilang na sabi ni Savi. Mukhang naunawaan nila ang nais kong tulong sa kanila. “Yaya! Please look for the kids muna! We’ll just go to my friend’s condo!” Hindi na sana ako sasama pero halos mahigit ko ang hininga nang akbayan ako ni Isaiah at tangayin! Hindi ako nakapalag dahil ang lakas niya at ang laki nilang tao magkakapatid. “Musta Mayi? Long time no see, gago almost two years kang nawala!” masayang sabi ni Isaiah. Naiilang akon
NEXT MORNING.. I was dozing off while waiting for Eros at the lounge of this condominium. Napakurap ako at muling tinignan ang text message niya sa akin. Eros Dane: Morning, are you free by 10 AM? Mayella: Yes. Eros Dane: Alright, just wait for me by the lounge. I’m at my lawfirm. Mayella: Okay. But it’s been 10 minutes already! Late na siya ng 10 minutes. Dapat talaga hindi na ako uminom kagabi at sana ay naka-breakfast pa ako. Inip na inip kong nilaro ang tunog ng mahahaba kong kuko sa mesa. Hindi ko naman maaring isama ang anak kong pasaway, baka maglikot at hindi pa siya pwede makilala ni Eros na ikakasal na. Hanggang sa mapatanaw ako sa entrance at doon ko siya nakita, malinis ang kanyang suot, ang itim niyang sapatos na matunog ay kumikintab sa sinag ng araw sa labas. Tumaas ang tingin ko sa kanyang mukha na salubong ang kilay na nakatingin sa akin. “Did I made you wait? I’m sorry there was a traffic jam due to an accident,” paliwanag niya at inayos ang
“Alangan ng iwan natin anak natin sa lola mo Shobe? Nakakahiya!” nahihiyang sabi ko, lalo na’t alam kong makulit si Enzo. “Lola loves kids! C’mon! Male-late na tayo sa reunion!” Hiniklat ako ni Shobe at ni Espi dahilan para wala akong magawa at nagpatangay sa kanila. “Iniiwasan mo lang si Eros eh!” natatawang sabi pa ni Espi at pilit akong sinakay sa sasakyan. Si Savi kasi ang coordinator ng party kaya naman nauna na siya doon, sa dami ng connections ni Savi hindi malabong nandoon rin ang fiance ni Eros ‘no! Nakakahiya! Nang makarating sa isang sikat na bar ay huminga ako ng malalim dahil kapapasok pa lang ay natanaw ko na ang mga pamilyar na mukha. Ngunit sa designated table namin ay nahiya agad ako dahil nandoon na ang mga Fuentabella. At nandodoon na talaga si Eros, tahimik na umiinom. “Hello Mayi!” “Uy! It’s been a long time girl!” “I miss you Ate Mayi!” Yumakap kaagad sa akin si Aisley kaya ngumiti ako. “I miss you too, Aisley..” Ngumiti naman si Adrielle sa
The wedding gown is in the process of being started, naisipan ko ring nagpatayo ng sarili kong shop dito sa Philippines since this is where I’m staying for good. Naisipan kong bumili ng lupa, near Eros’s law firm para naman parati ko siyang nakikita. Ngayon ay pinuntahan ko si Espi sa law firm nila Eros. Doon kasi siya nagtatrabaho. “Ay girl kung corporate and about land, si Eros ‘yan. Lahat yata kasi inaral no’n. ‘Wag ako, tamad ako.” Tanggi sa akin ni Espi, kailangan ko kasi ng abogado tungkol sa mga papeles na hindi ko naman gamay. “Nahihiya na ako sa kanya, last week ko pa siya huling nakita.” Maktol ko at yumukopkop sa kanyang mesa. “Si Attorney Eros nga beh!” “Uunahin mo pa hiya mo kesa sa business mo, gaga. Be professional, choo!” taboy niya sa akin na para akong aso kaya umirap ako. Nakabukaka ako sa upuan sa harapan ng mesa niya habang nakanguso. “Nahihiya ako Espiii!” “Anak ng tokneneng naman ‘tong babae na ‘to. Ano kinahihiya mo? Bumukangkang ka nga sa harapan
=Mayella’s Point Of View= “Mommy, aalis ka po ulit? Aria’s bullying me,” nakangusong sumbong ni Enzo sa akin dahilan para buhatin ko siya. Bata pa lang kasi pero ang bigat na. “Mommy’s preparing our stay here for good, baby. Don’t you want to stay here?” nakangiting tugon ko. “Not with Aria, she’s a witch mommy!” “Enzo! I’m not a witch! I’m a disney princess!” maktol ni Aria na ikinatawa namin ni Shobe. “Y-Yeah, maybe you’re a princess. Bur you’re Fiona fron Shrek!” at ayan na naman sila sa kanilang pagtatalo. “Mommy oh!” sumbong ni Aria at yumakap sa nanay niyang si Shobe. “Ikaw naman kasi ‘nak, napala-bully mo. That’s wrong okay? Learn to act like a princess if you want to be a princess,” sermon ni Shobe sa anak. “Minsan magkasundo, madalas aso’t pusa.” Bulong ni Shobe, dahil doon ay abala na naman si Aria at Enzo sa paglalaro. “Shobe, sorry ha? Sa’yo ko muna iiwan si Enzo, kahit gusto ko siyang isama hindi pwede eh baka magtagpo sila ng karagatan,” natatawang sabi
Napakurap ako nang sunod kong marinig ang sinabi ni Eros na tila ba ubos na ang kanyang pasensya doon. “No, the antidepressants doesn’t help me anymore doc.. It’s just making me emotionless but the pain was still there. I-I couldn’t even grieve for my son.” Hindi ko na kinayang makinig dahilan para bumalik na ako sa table namin but my heart felt so heavy. Muli akong kinain ng konsensyang saglit kong nakalimutan nang makita ko siyang ayos. I was so selfish. Pagkabalik niya ay wala akong kahit anong imik, tahimik lang akong kumain clouded with my own thoughts. Matapos naming kumain ay sinabay niya na ako pabalik sa condo. Binenta ko na kasi ang condo na tinitirahan namin noon dito. “I’ll go ahead. Thank you,” paalam ko at pumasok na sa loob ng hindi pinakikinggan ang sasabihin ni Eros o kung may sasabihin ba siya sa akin. “S-Si Enzo?” tanong ko kay Shobe. “Tulog na sila kanina pa, ikaw? Bakit ganyam mukha mo?” tanong ni Shobe sa akin. “H-Huh?” “Para kang may problema,
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View=Dahil sa nangyari ay nagkaroon ako ng bahagyang hiya at pagkailang sa kanyang presensya. Tila sasabog ang mukha ko sa sobrang init nito sa tuwing nasusulyapan ko ang mukha niya at nararamdaman ko ang presensya niya.One day, I was summoned to his office due to his busy schedules. Busy rin naman ako sa ospital pero kaso ko ang hawak niya kaya dapat lang siguro… Tama lang naman na ako ang pumunta ‘di ba?While I was waiting outside his office, I heard kasi nagbibihis siya. ‘Yon ang habilin niya sa secretary niya kaya wala akong pagpipilian.“Come in!” malakas na sabi niya kaya binuksan ko ang pinto papasok sa opisina niya at napalunok ako nang bahagyang makita ang dibdib niya dahil sinasarado niya ang ilan sa mga butones na hindi natapos.Umiwas tingin ako kaagad nang nakatingin siya sa akin habang sinasarado iyon. Ang asul niyang mata ay matalim at makahulugan na nakatitig.Sinong hindi maiilang sa gwapo niyang mukha lalo na’t may pinagsamahan kami k
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= A day later, hinarap ako ni Enzo. “It seems like the hospital is at fault, and the doctor. I found out that both of them are cooperating to ruin you huh?” Hinarap niya sa akin ang tablet na dala niya. “What did you do? Why do they hate you so much?” kwestyon ni Enzo at nakapandekwatrong naupo sa harapan ko. “Ewan. I’m just doing my best as a doctor, and maybe they hated that I’m determined,” walang ganang sagot ko. Pasimple kong nahilot ang sintido, inaamin kong nas-stress ako. Aside from my case, hawak ko rin ang kaso ng ibang mga doctor dito sa hospital ko. “Hmm, then let’s do this. I won’t be back in a while, doc…” Napatitig ako kay Enzo sa sinabi niya, ba’t kailangan pa niya sabihin sa akin? ‘Ano ‘yan update?!’ “You might miss me, but please don’t. I’ll investigate about your case,” mayabang niyang sabi kaya napangiwi ang mukha ko. Alam ko naman gwapo siya pero anong sinasabi sabi niyang mamimiss ko siya?! “Kapal. Kahit mawala k
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View=“It seems that you found a new and persistent enemy, doc.” Tumaas kaagad ang kilay ko sa bungad ni Enzo na dala-dala ang apat na folder.“Ano na naman ‘yan?” pagod na pagod kong sabi at napaupo na lang sa harap ng desk ko.Nagkibit balikat siya at huminga ng malalim. “Another 4 cases of malpractice, and one is done by you.” “Ako? Wala akong mali sa mga operasyon na nagawa ko, never in my life that I will make a mistake.” I was so confident not until he opened up the folder and placed it in front of me.Napahinto ako nang makilala ang pasyenteng iyon, but t-that was from abroad pa… Kinuha ko ang papel at tinitigan.“C-Care to elaborate?” nangatal ang labi ko dahil ang pasyenteng iyon ay ipinasa ko na sa ibang doctor dahil aalis na ako sa bansa at babalik sa Pinas.“You seem disturbed, did you really not made a mistake?” he sarcastically said but then hindi ako nakasagot.“J-Just elaborate.”“This patient died yesterday, her parents came here and sue
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Meanwhile… Kaharap ko na naman si Enzo, handing me a piece of folder with important documents inside. “Abogado ka ‘di ba? Why don’t you try talking about it the easy way I can understand?” nauubos pasensya kong sabi. Mahina siyang natawa. “I thought you’re a genius?” asar niya. “Yeah, but I don’t have the time to process those terms when I’m a doctor. Kaya ka nga ginawang abogado ‘di ba?” sarkasmo kong sagot. Ngumisi ang labi niya at tumango tango. “Tawang tawa? Ilahad mo na kaya yung kaso?” napipikon kong sumbat kay Enzo na gwapong gwapo na nakangisi habang nakatitig sa mukha ko na para bang nag-eenjoy siya na naiinis ako. Napangisi si Enzo, halatang inaasar ako sa bawat salita niya. “Relax, doc. Akala ko ba sanay ka sa pressure? Or is it different kapag ako ang kaharap mo?” Napasinghap ako sa inis. “Kahit sino pa ang kaharap ko, hindi mo ako kayang ilagay sa alanganin, Atty. Fuentabella. Kung gusto mong pag-usapan ang kaso, pag-usapa
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Enzo’s face were shocked after hearing what happened to his sister, at the same time he doesn’t have a clue. Inilipat rin kalaunan si Elysia sa isang pribadong kwarto at ako ang naging doctor niya. After 2 hours, naisipan ko bisitahin siya. “Good evening, Ely.” “H-Hello ate,” nahihiyang tugon niya kaya matipid ko siyang nginitian. “Ease up, Ely. Ako lang ‘to,” nakangiting sabi ko. “Check ko lang yung IV mo ha,” paalam ko na rinnat inayos ang dextrose niya. Maya-Maya ay naramdaman kong bumukas ang pinto at iniluwa no’n si Enzo at Elias. Tsk, parehas na gwapo. Halatang mana kay tito-atty. “You’re here pala, ate,” bati ni Elias at lumapit kay Ely. Sinulyapan ko si Enzo na tahimik lang na nakatingin sa akin. Ang buhok niyang palaging nakaayos ay bagsak ngayon at humaharang ang ilang hibla sa kanyang mga mata, pero kahit na ganoon kitang kita pa rin ang lakas ng dating niya. Habang inaayos ko ang IV ni Elysia, ramdam ko ang bigat ng tingin
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= A few days later… It was my 5th day in working here at this hospital. I receieved a lot of patients and at the same time I was discriminated. Wala akong gana at dahil na ‘yon sa head doctor dito, gigil na gigil ito sa akin at dahil hindi nila alam na ako ang may ari ng ospital ay hindi sila natatakot na tiradurin ako na mukhang bago lang sa kanila. “Kahit pa graduate ka at nakapasa with highest score, iba pa rin ang hirap ng school sa Pinas kaya huwag mo ‘ko tuturuan!” sermon nito sa akin ngunit nanatili akong nakatayo sa harap niya at nakatungo ang ulo. ‘I am sa surgeon…’ “Okay doc,” kalmadong sabi ko na lang. Habang naglalakad ako palabas ng operating room, naririnig ko pa rin ang pagbulong-bulungan ng mga staff. “Ang yabang no’n, akala mo kung sinong magaling… bago pa lang naman.” “Pinapasikat lang ng apelyido, kaya siguro nakuha ‘tong posisyon na ‘to…” Bawat salitang naririnig ko ay parang kutsilyong bumabaon sa dignidad ko, p
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= “Anong ginagawa mo dito?” malamig kong tanong habang sinusubukang huwag magpakita ng emosyon. “Legal counsel ako ng ospital na ‘to,” kalmado niyang sagot habang nakatingin sa akin nang diretso. “Looks like we’ll be seeing a lot of each other.” Halos mamilipit ang kamay ko sa inis. Gusto ko sanang tanungin kung bakit sa dami ng lugar ay dito pa siya napadpad, pero pinigilan ko ang sarili ko. Ayokong bigyan siya ng satisfaction na naiinis ako. “Kung nandito ka para manggulo, baka pwede kang humanap ng ibang ospital na abalahin,” sagot ko nang may bahid ng iritasyon. Umangat ang isang kilay niya. “Relax, Doc. I’m not here to ruin your day—well, not entirely. Trabaho lang. I take my job seriously, unlike some people who run away from their responsibilities.” Napasinghap ako sa sinabi niya. Alam kong may pinatatamaan siya, at ramdam ko ang sakit ng mga salita niya kahit pa anong pilit kong huwag pansinin. “If you’re implying something, j
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After my mom made a heartfelt words to my dad, bumaba na sila ng stage at lumapit sa table namin. “My unica hija,” malambing na sabi ni mommy at yumakap sa akin ng mahigpit. “I missed you so much anak,” bulong niya. “I miss you too mommy.” “Will you stay with us for good?” bungad ni daddy pagkayakap niya sa akin. Napahinto ako bigla. Sa gilid ng mata ko ay pansin ko ang pag-aabang ni Enzo sa mga sagot ko. “I’ll think about it dad. The salary is good there,” mahinahon na sabi ko. “If you lack financial, I can handle it anak. Hindi mo na kinukuha ang allowance mo sa akin,” sabi ni daddy pagkaupo namin. “No dad, I have to be independent rin po ‘no. I’m old enough to be married,” kalmadong sabi ko. Napansin ko ang asul na mata ni Enzo na sumiring kaya naman napairap rin ako. ‘He’s really getting into my nerves…’ Then suddenly, I remember his case. Napanalo niya kaya? Pagkatapos ng dinner, nagkayayaan ang lahat na magpunta sa garden pa
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= 4 YEARS LATER… Halos madaliin kong tumakbo pababa ng airport hila-hila ang maleta ko. Male-late na ako sa wedding anniversary ni mommy at daddy! May tinapos pa kasi akong operation bago ang flight ko. Nang makalabas ay pumara agad ako ng taxi. Habang on the way sa venue ay napasandal ako sa taxi. Pagod na pagod ako eh. Halos 20 minutes rin ang byahe papunta sa venue galing sa airport. Pagkababa sa hotel ay inutos ko na sa tauhan nila daddy ang maleta dahil maayos naman na ang dress na suot ko. Halos lakad takbo ang ginawa ko para lang makahabol sa main event ng anniversary nila mommy at daddy. Habang tumatakbo ay halos hindi ko mapigil ang sariling katawan ma bumangga sa mataas na bulto na nasa harapan ko dahil sa bilis ko at madulas ang heels. “Oh my god! I’m sorry!” mabilis na sabi ko at lumayo, nang tingalain ko ito ay halos manlaki ng bahagya ang mata ko dahil nakilala ko kaagad ang may ari ng asul na pares na mga mata. ‘Damn, w