Nakaharap ko si Eros ngayon, maganda ang ngiti. Ngunit hindi ko magawang pilitin ang sarili kong i-peke ang mga ngiti ko. Alam ko na ang plano niya. ‘Hindi niya kailangang umabot sa ganoong punto..’ Ngunit hinayaan ko siyang magpahinga, ni sermonan, awayin, o komprontahin ay hindi ko magawa. Wala akong pagpipilian dahil ayokong mas makabigat pa sa kanya. Makalipas ang ilang araw ay alam kong naging malamig ang trato ko kay Eros. Hanggang sa pangalawang trial ay out for investigation and probation na ako. Hindi ko na kailangan pang makulong, but once my name is called. I have to be present inside the court. “Congrats, babe. Congrats!” masayang sabi ni Eros at mahigpit akong niyakap. Pilit akong ngumiti. “It’s not yet time to celebrate but I’m happy for you babe. Ngayon, si Rocco na lang ang problema dahil nakakawala pa rin siya.” “Oo nga eh,” tugon ko at hinayaan siyang hawakan ako sa kamay. Iniwan kami saglit ni Eros dahil may pipirmahan siyang papers. Kasama ko nam
Sumugod kami kaagad sa ospital matapos sabihin sa akin ng pulis ang lahat. Hindi mabilang ang tibok ng aking puso kahit gaano ito kalakas. Bawat hakbang ay mas bumibigat ang nararamdaman ko. Hanggang sa makapasok sa emergency room ay nalaman ko ba si Eros ang puntirya dahil sa tama niya sa taas ng dibdib. “Unconscious, and loss of blood..” Kinakabahan na sabi ni Adi na nadaplisan lamang sa braso. Napuruhan rin si Kuya Ashanti. “I-Is he okay? H-Hindi ba g-ganoon kalala?” natatakot kong tanong. Ang luha ko ay naubos na kanina. Ngunit sa pagyuko ni Adi ay napapikit ako ng mariin, naramdaman ko ang pagkirot ng dibdib ngunit halos mayakap ko ang tyan nang tila maramdaman ‘yon ng baby namin. Humilab ang tyan ko. “M-Mayi? Namumutla ka— Mayi!” malakas na tawag niya sa akin dahilan para maalarma ang kaibigan ko nang lumupasay ako sa sahig. “Oh god! Mayi!” “Doc! Please!” tawag agad ni Savi at nilapitan ako. Ngunit pagmulat ko ay napahinto ako nang maramdaman ang pagtulo ng mainit n
“M-Mayi, anong i-ibig mo sabihin?” nahirapan siyang magsalita at mas hinawakan ang kamay ko. “Hmm? T-Tell me babe, I don’t understand.” “Our baby is gone.” Malamig kong sabi, matagal bago siya nagsalita. Hindi niya nakasagot at natulala sa mukha ko. “G-Gone? T-That’s impossible babe. I-Imposible ‘yang sinasabi mo.. M-Malabo—” “Stop being like this, Eros! Anong mahirap intindihin? Anong gusto mong sabihin ko na patay na ang anak natin?!” malakas na sabi ko dahilan para bahagyang manlaki ang mata niya. “P-Patay? P-Paano mangyayari ‘yon. H-Hindi ka naman kasama sa aksidente babe. P-Paano—” Huminga siya ng malalim at sandaling kinapa ang dibdib dahilan para nag-aalala ko siyang tignan. “K-Kuya.” Mabilis ba lumapit si Adrielle at tinignan ang kuya niya. “F-Fuck. T-Tell me you’re lying babe? P-Please? Tell me it’s not true?” Pakiusap niya at halos magulat ako nang malaglag siya sa wheelchair nang pilitin niyang tumayo. “E-Eros—” usal ko sa pangalan niya ngunit nagsimula siy
Makalipas ang isang linggo mula nang mag-usap kami ni Eros. Tahimik ako sa pamamahay nila at ngayong araw ay ‘yon ding nakauwi siya galing sa ospital.Hindi ko siya iniimik. Pagkapasok niya ng kwarto ay napahinto siya nang makita ang maleta kong nakalabas.“B-Babe bakit nakalabas ‘to?” gulantang niyang sabi at hinawakan ‘yon.“Let’s stop this, Eros.” Salubong ang kilay kong sabi sa kanya dahilan para mas matigilan siya.“Stop what?”“Stop this relationship. W-Walang pinatutunguhan. Ginawa naman natin lahat pero walang future kung ipagpapatuloy pa natin,” mahinahon kong sabi at hindi siya matignan hanggang sa lumapit siya sa akin.“W-Why are you doing this, Mayi?”“Ano pa ba Eros? Wala na rin yung anak natin. Wala ka ng dapat pang ingatan at pangalagaan.” I blurted, as soon as my eyes laid on his face, I saw how he held back his tears by glaring at me.He looked heavenward as he touched his lips, “S-So both of you are going to leave me?” he said, figting back his tears. I immediately l
Mabilis na dumaan ang oras at sineryoso ko na ang plano bago pa man ako mabuko ni Eros. Todo pigil siya sa akin na umalis ng bahay nila. “Hindi lang ikaw ang nahihirapan Eros, g-gusto ko rin munang makalimot sa pagkawala ng baby natin. Pabayaan mo na lang ako,” mahinang sabi ko. Napatitig siya sa akin ng matagal at madamdaming umiwas tingin. Hindi niya binitiwan ang hawakan ng maleta ko. “Do you really have to do this, Mayi?” nagugulumihan niyang sabi. “I want peace.. Pagod na ako.” “P-Pabayaan mo na muna ako n-ngayon, Eros.” Napapikit siya ng mariin. “W-Where are you going?” mahinang aniya niya. “Away from this country..” bulong na sagot ko, napahinto ako nang bitiwan niya ang handle ng maleta ko at derederetsong tumalikod. Natigilan ako nang bumalik siya dala ang susi. “I-I’ll take you there,” mahinang saad niya at pinahid ang mata gamit ang likod ng kanyang palad. Hinila niya ang maleta ko at nagpauna dahilan para may kung anong parte sa dibdib ko ang kumirot. Napa
He was fine.. I was glad he’s doing better.. Iniiwas ko ang tingin ko ng mabilis at mas nilakihan ang bukas ng pinto not until I remember my son! Our son! H-He can’t find out yet, b-baka sumama lalo ang loob niya at magalit siya ng husto sa akin. I need to tame him first before everything.. I need time. “T-Teka, m-mga walang bra yung kasama ko.” Pagrarason ki at sinulyapan ang mga kaibigan na nanlalaki ang mata sa pagkapahiya. “Hala wait lang po! Oo nga pala! Pwede ba sa condo ko na lang? M-Mas maayos doon. Makukulit rin kasi yung bata,” naiilang na sabi ni Savi. Mukhang naunawaan nila ang nais kong tulong sa kanila. “Yaya! Please look for the kids muna! We’ll just go to my friend’s condo!” Hindi na sana ako sasama pero halos mahigit ko ang hininga nang akbayan ako ni Isaiah at tangayin! Hindi ako nakapalag dahil ang lakas niya at ang laki nilang tao magkakapatid. “Musta Mayi? Long time no see, gago almost two years kang nawala!” masayang sabi ni Isaiah. Naiilang akon
NEXT MORNING.. I was dozing off while waiting for Eros at the lounge of this condominium. Napakurap ako at muling tinignan ang text message niya sa akin. Eros Dane: Morning, are you free by 10 AM? Mayella: Yes. Eros Dane: Alright, just wait for me by the lounge. I’m at my lawfirm. Mayella: Okay. But it’s been 10 minutes already! Late na siya ng 10 minutes. Dapat talaga hindi na ako uminom kagabi at sana ay naka-breakfast pa ako. Inip na inip kong nilaro ang tunog ng mahahaba kong kuko sa mesa. Hindi ko naman maaring isama ang anak kong pasaway, baka maglikot at hindi pa siya pwede makilala ni Eros na ikakasal na. Hanggang sa mapatanaw ako sa entrance at doon ko siya nakita, malinis ang kanyang suot, ang itim niyang sapatos na matunog ay kumikintab sa sinag ng araw sa labas. Tumaas ang tingin ko sa kanyang mukha na salubong ang kilay na nakatingin sa akin. “Did I made you wait? I’m sorry there was a traffic jam due to an accident,” paliwanag niya at inayos ang
“Alangan ng iwan natin anak natin sa lola mo Shobe? Nakakahiya!” nahihiyang sabi ko, lalo na’t alam kong makulit si Enzo. “Lola loves kids! C’mon! Male-late na tayo sa reunion!” Hiniklat ako ni Shobe at ni Espi dahilan para wala akong magawa at nagpatangay sa kanila. “Iniiwasan mo lang si Eros eh!” natatawang sabi pa ni Espi at pilit akong sinakay sa sasakyan. Si Savi kasi ang coordinator ng party kaya naman nauna na siya doon, sa dami ng connections ni Savi hindi malabong nandoon rin ang fiance ni Eros ‘no! Nakakahiya! Nang makarating sa isang sikat na bar ay huminga ako ng malalim dahil kapapasok pa lang ay natanaw ko na ang mga pamilyar na mukha. Ngunit sa designated table namin ay nahiya agad ako dahil nandoon na ang mga Fuentabella. At nandodoon na talaga si Eros, tahimik na umiinom. “Hello Mayi!” “Uy! It’s been a long time girl!” “I miss you Ate Mayi!” Yumakap kaagad sa akin si Aisley kaya ngumiti ako. “I miss you too, Aisley..” Ngumiti naman si Adrielle sa
=Aria Maeve Sienna’s Point of View= Putangina. Ang kapal talaga ng mukha ng lalaking ‘to. “As if,” masungit kong sagot habang ibinaba ang folder sa mesa niya nang may diin. “Nandito lang ako kasi baka kailangan mo ‘to sa kaso mo. Period.” Tumango-tango siya, pero halata sa ngisi niya na hindi siya naniniwala. “Right. And you just happened to pass by my law firm with those records in hand?” Nagtaas ako ng kilay. “Exactly.” “And that totally doesn’t sound like an excuse?” Huminga ako nang malalim at tumingala, pilit pinipigilan ang sarili ko na sipain ang lamesa niya. “Enzo, putangina ka talaga. If you don’t need the records, I’ll leave.” “Woah, woah.” Pinatong niya ang siko niya sa mesa, nakangisi pa rin. “Don’t be so defensive, doc. You’re starting to sound guilty.” “Guilty saan?” “Missing me.” Binigyan ko siya ng deadly glare, pero mukhang mas lalo lang siyang na-eentertain. “Alam mo, attorney, gusto talaga kitang suntukin minsan.” “Go ahead. Pero baka lalo kan
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Pagkatapos ng ilang segundong pagtititigan namin ni Enzo, ako na ang unang umiwas ng tingin. Hindi ko alam kung bakit, pero parang gusto kong umiwas sa paraan ng pagtitig niya—masyadong sigurado, masyadong kampante na kaya ko ang lahat, kahit ako mismo kanina lang ay muntik nang matalo ng kaba. Huminga ako nang malalim at naglakad papunta sa lounge. Pagod na pagod ako, pero alam kong hindi pa tapos ang araw ko. Saktong pag-upo ko pa lang sa couch ay naramdaman ko ang presensya ni Enzo sa tabi ko. Hindi ko na rin nagawang magulat. Pakiramdam ko, kahit saan ako magpunta, parang may radar siya pagdating sa akin. “Stress reliever?” tanong niya sabay abot ng isang boteng tubig. Tinanggap ko iyon nang hindi siya tinitingnan. “Hindi mo ba ako bibigyan ng energy drink? Alam mo namang hindi ko kailangan ng tubig lang.” “You’re a doctor. Alam mong hindi maganda ang sobrang caffeine.” Napanguso ako at uminom ng tubig bago siya sinulyapan. Nakasa
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Ilang araw ang lumipas, sinubukan kong ibaling ang atensyon ko sa trabaho, pero parang sinadya ni Enzo na guluhin ang sistema ko. Tuwing may meeting kami tungkol sa kaso, hindi ko alam kung paano niya nagagawang balansehin ang pagiging seryosong abogado at pagiging panggulo sa isipan ko. Katulad ngayon. Nakaupo kami sa isang pribadong restaurant kung saan niya ako dinala para pag-usapan ang magiging approach namin sa deposition. Ang kaso? Hindi ako makapag-focus dahil sa paraan niyang tumitig sa akin—parang may ibang agenda maliban sa kaso. “Can you stop looking at me like that?” iritable kong sabi habang binubuklat ang folder sa harap ko. Nag-angat siya ng tingin mula sa baso ng whiskey niya at ngumiti. “Like what?” Napairap ako. “Like you’re thinking of something other than work.” “Hmm, guilty,” walang kahirap-hirap niyang inamin. “Pero sino bang may kasalanan? Hindi ko naman ginustong maadik sa presensya mo, doc.” Napaat
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Nagtagal pa kami sa opisina niya, hindi nagmamadaling tapusin ang usapan, hindi rin nagmamadaling umalis. Parang kahit wala kaming sinasabi, may sariling paraan ang hangin sa pagitan naming dalawa para magkaintindihan. “So,” basag niya ulit sa katahimikan. “What now, doc?” Napakunot ang noo ko. “What do you mean?” Umayos siya ng upo, ini-cross ang isang paa sa ibabaw ng tuhod niya, all casual and confident—Enzo Fuentabella in his natural state. “You’re cleared from the case. Wala ka nang dapat ipag-alala. Pwede ka nang bumalik sa dati mong routine, wala nang istorbo na kagaya ko.” Nagkibit-balikat ako, nag-aalangan kung dapat ko ba siyang seryosohin. “That’s good, right?” Ngumiti siya, pero hindi ito ‘yong usual na mapang-asar niyang ngiti. “Right.” Tumingin siya sa akin nang matagal, as if waiting for something. Nang hindi ako nagsalita, siya na ulit ang nagpatuloy. “Pero tell me honestly, doc… did you really want me gone?” Napalunok a
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View=Dahil sa nangyari ay nagkaroon ako ng bahagyang hiya at pagkailang sa kanyang presensya. Tila sasabog ang mukha ko sa sobrang init nito sa tuwing nasusulyapan ko ang mukha niya at nararamdaman ko ang presensya niya.One day, I was summoned to his office due to his busy schedules. Busy rin naman ako sa ospital pero kaso ko ang hawak niya kaya dapat lang siguro… Tama lang naman na ako ang pumunta ‘di ba?While I was waiting outside his office, I heard kasi nagbibihis siya. ‘Yon ang habilin niya sa secretary niya kaya wala akong pagpipilian.“Come in!” malakas na sabi niya kaya binuksan ko ang pinto papasok sa opisina niya at napalunok ako nang bahagyang makita ang dibdib niya dahil sinasarado niya ang ilan sa mga butones na hindi natapos.Umiwas tingin ako kaagad nang nakatingin siya sa akin habang sinasarado iyon. Ang asul niyang mata ay matalim at makahulugan na nakatitig.Sinong hindi maiilang sa gwapo niyang mukha lalo na’t may pinagsamahan kami k
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= A day later, hinarap ako ni Enzo. “It seems like the hospital is at fault, and the doctor. I found out that both of them are cooperating to ruin you huh?” Hinarap niya sa akin ang tablet na dala niya. “What did you do? Why do they hate you so much?” kwestyon ni Enzo at nakapandekwatrong naupo sa harapan ko. “Ewan. I’m just doing my best as a doctor, and maybe they hated that I’m determined,” walang ganang sagot ko. Pasimple kong nahilot ang sintido, inaamin kong nas-stress ako. Aside from my case, hawak ko rin ang kaso ng ibang mga doctor dito sa hospital ko. “Hmm, then let’s do this. I won’t be back in a while, doc…” Napatitig ako kay Enzo sa sinabi niya, ba’t kailangan pa niya sabihin sa akin? ‘Ano ‘yan update?!’ “You might miss me, but please don’t. I’ll investigate about your case,” mayabang niyang sabi kaya napangiwi ang mukha ko. Alam ko naman gwapo siya pero anong sinasabi sabi niyang mamimiss ko siya?! “Kapal. Kahit mawala k
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View=“It seems that you found a new and persistent enemy, doc.” Tumaas kaagad ang kilay ko sa bungad ni Enzo na dala-dala ang apat na folder.“Ano na naman ‘yan?” pagod na pagod kong sabi at napaupo na lang sa harap ng desk ko.Nagkibit balikat siya at huminga ng malalim. “Another 4 cases of malpractice, and one is done by you.” “Ako? Wala akong mali sa mga operasyon na nagawa ko, never in my life that I will make a mistake.” I was so confident not until he opened up the folder and placed it in front of me.Napahinto ako nang makilala ang pasyenteng iyon, but t-that was from abroad pa… Kinuha ko ang papel at tinitigan.“C-Care to elaborate?” nangatal ang labi ko dahil ang pasyenteng iyon ay ipinasa ko na sa ibang doctor dahil aalis na ako sa bansa at babalik sa Pinas.“You seem disturbed, did you really not made a mistake?” he sarcastically said but then hindi ako nakasagot.“J-Just elaborate.”“This patient died yesterday, her parents came here and sue
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Meanwhile… Kaharap ko na naman si Enzo, handing me a piece of folder with important documents inside. “Abogado ka ‘di ba? Why don’t you try talking about it the easy way I can understand?” nauubos pasensya kong sabi. Mahina siyang natawa. “I thought you’re a genius?” asar niya. “Yeah, but I don’t have the time to process those terms when I’m a doctor. Kaya ka nga ginawang abogado ‘di ba?” sarkasmo kong sagot. Ngumisi ang labi niya at tumango tango. “Tawang tawa? Ilahad mo na kaya yung kaso?” napipikon kong sumbat kay Enzo na gwapong gwapo na nakangisi habang nakatitig sa mukha ko na para bang nag-eenjoy siya na naiinis ako. Napangisi si Enzo, halatang inaasar ako sa bawat salita niya. “Relax, doc. Akala ko ba sanay ka sa pressure? Or is it different kapag ako ang kaharap mo?” Napasinghap ako sa inis. “Kahit sino pa ang kaharap ko, hindi mo ako kayang ilagay sa alanganin, Atty. Fuentabella. Kung gusto mong pag-usapan ang kaso, pag-usapa
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Enzo’s face were shocked after hearing what happened to his sister, at the same time he doesn’t have a clue. Inilipat rin kalaunan si Elysia sa isang pribadong kwarto at ako ang naging doctor niya. After 2 hours, naisipan ko bisitahin siya. “Good evening, Ely.” “H-Hello ate,” nahihiyang tugon niya kaya matipid ko siyang nginitian. “Ease up, Ely. Ako lang ‘to,” nakangiting sabi ko. “Check ko lang yung IV mo ha,” paalam ko na rinnat inayos ang dextrose niya. Maya-Maya ay naramdaman kong bumukas ang pinto at iniluwa no’n si Enzo at Elias. Tsk, parehas na gwapo. Halatang mana kay tito-atty. “You’re here pala, ate,” bati ni Elias at lumapit kay Ely. Sinulyapan ko si Enzo na tahimik lang na nakatingin sa akin. Ang buhok niyang palaging nakaayos ay bagsak ngayon at humaharang ang ilang hibla sa kanyang mga mata, pero kahit na ganoon kitang kita pa rin ang lakas ng dating niya. Habang inaayos ko ang IV ni Elysia, ramdam ko ang bigat ng tingin