Chapter 101: His Aloofness.

“Hindi na lang ako sasama.” Bulong na sabi ko, “Huh? You should come. Walang maiiwan.” Their eldest said.

“Tara na,” wala akong choice kundi nahihiya na lumapit kay Eros.

“H-Hindi ako marunong sumakay,” bulong na sabi ko, sinulyapan niya ako bago siya huminga ng malalim at bumaba ng kabayo niya.

May nilagay siyang isang apakan na maabot ko, bago siya muling sumakay sa kabayo at tumingin sa akin, inilahad niya ang kamay. “In a count of 3, hop in.” He said, so while he’s holding my hand bumwelo ako para makasakay.

“One.. Two.. Three!” Tumalon ako pero nahirapan ako makasakay sa likod niya kaya ngumuso ako, “Again.” Strikto na sabi niya.

“Just hop in, don’t make me count.” He said and tried to lift my weight as I jumped.

Nang makasakay ay ayoko pa sanang kumapit sa kanya pero nagsalita ang kuya niya, “If you don’t wanna fall, hold onto him.”

“Opo.”

“Mr. Fuentabella sure ka po walang magagalit ah.” Paninigurado ni Espi bago humawak sa bewang nito.

“Just call me kuya, malilito mga kapati