Sarah With my vision blurred, I tried to spot the person who snatched my phone. Sandali… Bakit pakiramdam ko ay may dumating na bagong nilalang? No! “Hello there, Sarah! Matagal din tayong hindi nagkita,” wika ng pamilyar na tinig, hindi si Jane. Kinukuha ako ng dilim ngunit nagpupumilit ako na lumaban. “S-saglit lang? Ayos lang ba siya?” iyon ang tinig ni Jane. Napapikit ako nang mariin kahit pa nga wala sa pokus ang isipan ko. “Jane, nagawa mo na ang dapat mong gawin… Bakit parang nagdadalawang-isip ka? Hindi ba’t ito ang gusto mo—ang maghiwalay sina Sarah at President Cornell? Isa pa, hindi ba’t ikaw ang nagsabi na kasalanan ni Sarah kung bakit nakilala mo si Mr. Martin? Kapag naghiwalay sila ulit ng kapatid mo, Sarah will rely on you again.” “B-but—” Narinig ko ang hikbi ni Jane, hindi niya maituloy ang kanyang katwiran. “Ikaw ang may kagustuhan nito, Jane. Dahil deep inside, nagseselos ka sa kanya…” ‘Jane…’ Nadudurog ang puso ko nang malaman kong pinagtaksilan niya ako.
Sarah Mahinang mga tinig ang nahihimigan ko nang magkaroon ako ng malay. Kumirot nang matindi ang ulo ko at dama ko ang panghihina sa aking katawan. Binalikan ko ang mga huling ala-ala at natatandaan ko na si Jane ang huli kong nakasama. Siya ang nag-abot sa akin ng alak kaya alam ko na may kinalaman siya sa naganap sa akin. Inikot ko ang tingin at sa palagay ko ay narito ako sa tirahan ni Ethan Vanderbilt. Dinala na ako rito ni Philip minsan. “That lunatic! I couldn’t believe that scumbag!” naririnig kong asik ni Dr. Ruth sa labas ng silid. “Ruth, please, you need to calm down. This level of stress isn't good for you or the baby,” tinig iyon ni Dr. Ethan Vanderbilt. ‘Baby? Buntis ba si Dr. Ruth?’ Tinungo ko ang pintuan at natagpuan ko ang dalawang doktor sa tapat ng silid. Nabigla parehas na makitang gising ako. “Hi! Uh, p-paano ako napunta rito?” usisa ko sa kanila. Isa pa, bakit narito si Dr. Ruth? Ngunit sinarili ko ang huling katanungan. “Mabuti at gising ka na, Sar
Jane Binabalot ng kakaibang sikip ang dibdib ko habang nakaupo sa tabi ng bintana sa aking kwarto, nakatingin sa hardin na binabalutan ng bulaklak at halaman sa ibaba. Hindi ako makapag-isip nang maayos mula pa kagabi. Minamanipula ako ni Madam Cornell noon, at hindi ako makapaniwala na nahuhulog pa rin ako sa ilalim ng impluwensya ni Madam Olsen. Nag-iwan ito ng mapait na lasa sa aking bibig. Galit ako kay Sarah, katumbas ng pagmamahal na mayroon ako sa kanya. May kumatok sa pintuan kaya hinawi ko ang luha na namuo sa aking mga mata at saka tinungo ang pinto. Ang butler sa tirahan ang unang bumungad sa akin kasunod si Sarah na naroon sa kanyang likuran. Sigurado ako na pagkabigla at takot ang lumarawan sa mukha ko. “Sarah…” The butler cleared his throat. “Gusto kang makita ni Madam Sarah, Miss Jane. Libre ba ang oras na ito para makausap ka?” Tatanggi sana ako, ngunit naisip ko na wala akong karapatan na tumanggi sa oras na ito. Sigurado na nais linawin ni Sarah ang nagana
Sarah Four years later… Naroon ako sa library ng Serenity Pines habang hawak ang imbitasyon mula sa aking ama. It’s his sixtieth birthday. Sa loob ng apat na taon ay nagkaroon kami ng pagkakataon na magkita sa ilang business events. Sa pagkakaalam ko, ililipat niya na kay Amir ang chairmanship ng TerraTraxx Automotive. Posibleng sabihin niya ang tungkol doon sa pagtitipon na ito. “Mommy!” Narinig ko ang iyak ni Rowan kasabay ng pagtawag niya sa pangalan ko. Nagtungo ako sa pintuan para harapin at tingnan kung ano ang kaguluhan na iyon. Nang buksan ko ang piuntuan ay naroon ang anak ko sa bungad. Basa ang kanyang pisngi. “Mommy, Iris ate my favorite snack. Inubos niya lahat ng cheese headstring na para sa akin!” Umigting ang kanyang iyak. Lumuhod, pinunasan ko ang mga luha ng anak kong lalaki. Umasim ang mukha ko dahil sigurado na sasakit na naman ang tiyan ng isang iyon! Hinawakan ko ang kamay ni Rowan. “Iris!” tawag ko sa anak kong babae. “She’s… she’s not here anymor
Jane I need my brother's advice kaya ako nagpunta rito sa Highland Hills. For four years, ako ang nag-manage ng modelling agency na sub-company ng Luminary Productions sa London at Paris. Kasabay niyon ang pagpapatuloy ko ng therapy dahil sa mga naganap sa akin sa nakaraan. Mas malinaw na akong mag-isip sa ngayon. Ang lingguhang theraphy session, bagaman madalas na masakit, ay unti-unting naalis sa aking isipan. Para pagdusahan ang ginawa ko noon kay Sarah, nagpakadalubhasa ako sa trabaho. Kaswal ang relasyon ko sa asawa kong si Brody Martin—tipikal na buhay at relasyon na nasa ilalim ng arrange marriage. Pinsan siya ng magkapatid na Bronn at Jakob—may-ari ng isang chemical company. Nagsalita si Philip matapos madinig ang kuwento ko. “Ibig mong sabihin, matapos mong umuwi mula sa Paris, natagpuan mo sa apartment sa The Strata ang asawa mo na kasama ang sekretarya niya? And then, right there and then, nag-decide ka na maghiwalay kayo kaagad? At narito ka dahil gusto mo na ak
SarahNang lumabas si Jane ng silid ni Philip. Hindi ko alam ang magiging reaksyon ko. Napuna ko na parang may nabago sa kanya. Nagtungo ako sa tabi ng f
JaneBinalikan ko ang naganap nang nagdaang gabi...
Jane Bago ako sumakay ng taxi ay nahabol pa ako ni Brody. Suot ang house slipper ay nasundan niya ako. “Jane!” Pinigil niya ako sa braso. “Please, don't go,” usal niya na hinihingal. Halata ang panic sa kanyang berdeng mga mata. “I can’t take this anymore, Brody! Pinagsawalang-bahala ko ang lahat ng narinig ko at ang kasalukuyan mong relasyon kay Sonia! Pero sobra na ito!” galit na sigaw ko sa kanya. Nilingon niya ang paligid na nakatingin sa amin. Hindi siya sanay sa ganito, lalo na’t narito kami sa publikong lugar. “Please, huwag ka munang gumawa ng drama. Pag-usapan natin ito sa apartment,” aniya na lalong nagpaigting sa init ng ulo ko. “Bumalik ka sa penthouse at huwag mo akong sundan kung ayaw mong gumawa ako ng drama! Leave me alone!” asik ko. Pinasadahan ng kamay ni Brody ang kanyang buhok dahil sa prustrasyon. “Wala lang matutuluyan si Sonia ngayong gabi kaya siya narito sa apartment. Sinaktan siya ng nobyo niya at kailangan niyang magtago. Ang apartment natin ang