RENATA"Excuse me Ma'am, but you are not allow to enter. Kahabi-habilin lo kasi ni Miss Juliana, wala raw po munang media.""I am the lawyer of Vida S Cosmetics Company—"Hindi natuloy ang paliwanag ko sa gwardya nang may nagsalita sa aking likuran. Si Juliana—my trusted Secretary."Attorney Avil Velasco? Guard? Let her in.""Pasensya na po Ma'am." Sabi ng guard."It's okay! Ginawa mo lang ang trabaho mo." Nakangiti kong sabi saka humarap kay Juliana."It's been a while? Doing okay?" Nakangitin sabi niya.Ginantihan ko iyon ng ngiti at saka niyakap siya."I am doing well, and still kicking. How are you, Juls?"Kumunot ang noo niya nang tawagin ko siya sa ganoong pangalan."Wait? Ma'am Renata?" mayamaya ay tumawa siya. "Let's go! Ang di nating pag-uusapan" Saka kami umalis sa lobby area. Napagala ang paningin ko sa buong gusali. Walang pinagbago maliban nalang sa mga bagong products ng Vida S. May bagong modelo din sila na alam mong mag bagets pa ang mga ito dahil saga mukha nila. Hi
RENATA"What is all about Abbadon? Anong aaminin mo tungkol sa kaibigan kong si Renata?"He offered me a chair. Naupo ako saka hinihintay ang nga sasabihin nito."Kapag ako niloloko mo Abbadon, malilintikan ka talaga sa akin!" Bulalas ko."Let's eat first?"Padabog akong tumayo. "What do you think, I'm just playing?! You're going to say that you're going to confess something about Renata's death and now you're going to keep quiet and later smile? What the hell do you want to talk to me, Abbadon! I'm running out of time! I still have a lot of work to do and finish! If you don't have anything to say, and you're just wasting my time, don't even show me!"Napagtitinginan na kami ng ibang tao sa loob ng club. Oo, dito niya talaga ako dinala dahil wala raw may makakilala sa kanya."Can you please, calm down first? Masyado ka naman hyper para magalit sa akin ng ganyan! Hindi ba pwedeng bigyan ko muna nang kaunting peace of mind ang aking sarili?"Natawa ako sa sinabi niyang, peace of mind.
RENATA I'm dizzy because of how much I've drunk, and I'm even more drunk so my head hurts even more. I just saw myself naked under the strong water from the shower in my bathroom. I wasn't in the right mood, I couldn't get out of there. Although, as my vision blurred I was sure who was in front of me—Abbadon. Bumalik ang wisyo ko nang maalala ang ginagawa namin. Abbadon captured my lips as his hands traveled inside my thin dress. I felt the tickle weaken my knees even more as it played with my nipple. I couldn't stop myself from reciprocating what he was doing to me. Abbadon pulled my right thigh and placed it behind his waist. I stared at him when our eyes met. "Bear it all, Avil. I can't stop myself from doing this." Abbadon said with his husky voice. Kumapit ako sa balikat niya. Handang harapan anuman ang mangyayari sa amin. Abba's right arm is between my back and waist while the other arm is below my shoulder. I just closed my eyes when I felt Abba insert something in t
RENATA "Forth? Dito ka na maghapunan." Paanyaya ko sa kanya nang akma na itong palabas ng opisina ko. Nagkibit-bikat siyang sumang-ayon. Ngumiti ako saka niyaya na siyang lumabas ng opisina. "Where's tita?" "Shopping with her amiga's in Hong Kong." "Ganun ba? Anyway, thanks for the dinner." "Ako nga dapat ang magpapasalamat sa 'yo, kasi kahit gabi na't dapat makapagpahinga ka na sana ngayon ay inuna mo pa talaga 'to." Wala akong masabi kay Forth sa sobrang kasipagan nito sa trabaho. Ang bait kahit nakapagsalita ako ng hindi maganda sa kanya noong mga nakaraan. Hindi pa natapos do'n ang usapan namin dahil maging sa hapag ay hindi nawawala ang topiko na iyon. "Anong plano mo ngayon ay nalaman na ang salarin sa pagkamatay ni Madelene?" "Gumawa ng arrest warrant para kay Juliana, at imbistigahan muna kung bakit niya nagawa ang bagay na iyon," napabuntong hininga ako. "I couldn't imagine na gagawa ng ganoong karumal-dumal na pagpaslang si Juliana. Walang may nakapag-akal
RENATAI can't believe this! Paano nangyari na magkaroon ng limang bilyon na utang itong si Abbadon kay Congressman?!"Ah!" Sumasakit ang ulo ko sa dami nang iniisip—dumagdag pa itong mga pasarin na dapat ay hindi na pansinin.Isa ba itong si Abbadon! Nagsusugal siya? Paano? Alam kong napaka-busy niyang tao dahil sa trabaho nito—ni halos hindi ko na nakitang nagpapahinga ito noon dahil sa mga sunod-sunod na operasyon niya, meetings from his señiors and colleagues. 'Yung alam ko naman noon pa na niloloko niya na ako pero dahil mahal ko siya at ayaa kong masira ang reputasyon nito, ay pinili kong tumahimik. Ayaw ko ng isyu at ayaw na ayaw kong makipag-agawan, dahil alam ko kung ano ang sa akin. Pero sa huli ay ako pa rin ang natalo at nawalan.Pero ang malaman na nagkaroon siya ng kaadikan sa sugal ay malaking rebelasyon iyon dahil wala akong kaalam-alam tungkol do'n. Limang bilyon ay hindi biro, at ang kapalit para mabayaran ang utang na iyon—buhay ko at ang kayamanan na meron ako, na
RENATA-Bad Blood I was just walking when I found myself in the grave of my body. I smiled. I caressed my name written on a marble tombstone. Alas sais ng hapon nang mapagpasyahan na dumalaw dito, kasi alam kong walang iban pumupunta rito sa ganitong oras. Dala ang bento cake at nilagyan ng maliit na kandila sa ibabaw nito. "Renata Sumatra-La Valle. Died, February 13, 2022. Born, October 13, 1996. Hey! Happy birthday." I greeted myself and smile while my tears falls down in my cheeks. When you know there is no one to comfort you, comfort yourself. Not everyone can do that, often you yourself will calm you down. You are the only one who understands the feeling or you are the only one who can save it. Keep calm and comfort yourself. I'm about to leave when Abbadon's arrive. Nagkatitigan kami saglit bago ko siya nilampasan. Bago pa nakalayo sa kanya ay may sinabi ito. "Do you think Renata will ever forgive me for all the sins I have committed against her? If I tell her that I r
RENATA"Both of you! Get out!" Halos maubusan ako ng hangin dahil sa kakasigaw ko sa kanilang dalawa. Ang tamang sagutan lang ay nauwi sa suntukan—na akala ko ay maaawat ko silamg dalawa.Matapos kong pagtutukan ng ice peak ang dalawa ay umalis ako saglit para ikalma ang sarili sa loob ng ladies room . Ngunit pagablik ko ay natagpuan ko nalang ang mga ito na nagsusutukan, at hindi maawat-awat ng mga tao roon. Dahil sa iskandalong ginawa ng dalawa ay naging atraksyon sila ng lahat.Mabuti nalang ay may bouncer na umawat sa kanilang dalawa, kaya nahinto ang kaguluhan."Parang mga bata kayo! Kung gusto ninyo ng gulo, huwag dito! Doon kayo sa labas—sa gitna ng kalsada! Nakakasira kayo ng negosyo ng ibang tao!" Bulyaw ko sa kanilang dalawa."I'll all the damages here." Sabat ni Forth, at saka nilabas ang black card nito. Hinablot ko iyon saka pasampa sa dibdib niya na ibinalik iyon."Hindi mababayaran ng black card na iyan ang iskandalong ginawa ninyo! Ikaw Forth?! Kakasabi ko lang na tam
RENATA "Saan ka ba nagpupunta Attorney Velasco? Hindi na kita nakikita sa law firm ko madalas. May problema ba?" Umiling ako. "Wala ho Señior. Pasensya na po." "Alam mo hija, wala naman kasing problema sa akin kung sasabihin mo sa akin ang mga pinagdadaanan mo lately. Hindi na kita kilala ngayon. Tama nga ang mga nakakilala sa iyo—parang ibang tao ka na simula nang magising ka galing sa coma mo." Napatitig ako sa kanya. "Señior? Ilang taon ka na?" "Don't change the topic, Avil." Ngumiti ako saka lumapit sa kanya. "I'm just asking, how young are you?" Nasa likuran niya ako. Mayamaya minasahe mo ang magkabilang balikat niya habang nagkukwentuhan. Matagal ko na sanag gustong gawin ito kanya dahil nakikita mo naman kung gaano siya nagpoporsige sa kanyang trabaho. "Let's have a dinner later? Matagal na tayong hindi lumalabas na dalawa." "Hmm... Deal! Pero ilang taon ka na ba?" "Fifty-one. Bakit?" "Hmm... Have you ever fall inlove in a wrong time?" Umalis ako sa likuran niya. L
OPERATING ROOM "TIME OUT!" "Miss Avil Velasco, Neuroendoscopy, Craniotomy. It's showtime." "Once more unto the breach, dear friends. Once more. Knife—" And Renata's brain surgery has begun. Almighty Lord, make us an instrument of your hand so that our surgery on Renata will be successful. ABADDON LA VALLE POINT OF VIEW Loyalty is very expansive, not everyone can afford it. And I don't deserved it. Sino ba naman ako para pag-aksayahan ng ganyan, kung ako mismo sa aking sarili ay hindi ko magawa iyan. Nothing is permanent. Situation will change everything. What do I expect after I cheated on her? Karma. A bigtime karma. I don't know where to start. In my whole life, I have never done anything right since becoming a boyfriend and also to the point where she became my wife. I know that Renata likes me a lot; we're still in high school. Eight years ang age gap namin, pero kung umasta ako ay daig ko pa ang isip-batang walang ibang iniisip kundi ang maglaro-laruan. I d
RENATADECEMBER 2023, GERMANYSabi nila; You only live once.Pero para sa akin, pangalawang buhay ko na ito. Masaya na malungkot. Masaya; dahil nabigyan ulit ako nang pagkakataon na mabuhay pagkatapos kong mamatay. Malungkot; dahil ilang beses din tinangkang bawiin ang pangalawa kong buhay.Ang lalim ng buntong hininga ko habang nakatingin sa harapan ng salamin.Ito na ang huling paghuhukom sa pangalawang pagkabuhay na ibinigay sa akin. Nakasalalay sa mga dalubhasa ang buhay kong ito, at nakadepende na rin sa katawan ko kung makikipagkooperatiba ito."Maganda pa rin naman tayong tignan Avil kahit wala na tayong buhok," nakangiti kong sabi habang kunwaring kinakausap ang katawan ng aking kaibigan na si Avil. "Let's fight together." Saka ko tinakpan ang ulo ko na wala nang buhok.Kumusa na akong magpakalbo dahil unti-unti na rin lumalagas ang aking buhok dahil sa aking sakit. Bumagsak ang katawan, at lumalim ang mga mata."Renata, hija? Kailangan mo nang magpalit hospital dress. Bukas
RENATAI have cancer, and I only have ninety-two days left. I'm not afraid to die, but I'm just not ready to die. Although, I also thought and asked myself; who am I to complain? I have a few more lives, and maybe that will be enough to take back the life that was lent to me."Renata? Are you okay?" Forth asking me while I'm on my hospital bed. I nod."I'm great, but not really great. As you can see; nakahiga na naman ako sa hospital bed, at I don't know kung makakabangon pa ba ako rito pagkatapos ng operasyon.""We're going to Germany," Mama Ingred said—she's tearing. "Marami akong kilalang magagaling na doctors do'n anak—Renata. I'll promise you na gagaling ka; makakarecover ka sa sakit mong iyan."I just smile with her. Lahat sila ay nakikisimpatsya na gagaling pa ako although twenty-percent nalang ang pag-asa na gagaling.It's been a week since nalaman ni Aba ang tungkol sa aking sakit. As I expected, nagulat siya, nagtanong, at natakot—katulad din nina Forth at Mama Ingred. Hindi
RENATA "What's wrong? Hindi ka pa ba papasok?" Napabuntong hininga ako saka hinawakan ang door knob ng pintuan nito. Naririnig ko sa loob ang usapan ng kanyang pamilya—masaya. Mayamaya ay humakbang ako paatras, sinyales na ayaw kong pumasok. Bagamab ay pinigilan ako ni Forth. "I'll stay here. You go inside and talk to him." "Forth?" Mahina kong tawag sa kanya. "Bakit? Nagdadalawang isip ka ba?" Umiling ako nang tumungo. "Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko, sa totoo lamg." Forth tap my shoulder. "It's okay. Take your time, but don't take too long. Babalik na muna ako sa trabaho ko. Iiwan ko ang susi ng kotse nang may gagamitin ka pauwi sa inyo mamaya. Take to him just like a normal conversation. I'll go ahead." Sinundan ko ng si Forth habang papalayo sa akin. Mayamaya ay bumalik ang tingin ko sa harapan ng pintuan, at saka kumatok ng tatlong beses bago ako pumasok. Si Aba kaagad ang bumungad sa akin. Nakaupo siya sa wheelchair habang ang mga tanaw ay nasa labas ng bintana
RENATA"Forth?! Forth, sandali! Magpapaliwanag ako!"I run after him. Ngayon lang ako nakaramdam ng takot dahil sa kanya. I can't blame him kung bakit galit na galit siya ngayon."Renata!" Napahinto ako nang bigla siyang sumigaw. Humakbang ako paatras nang maglakad si Forth pabalik sa akin."Forth?" Tawag ko sa kanya dahil bigla nalang itong humikbi. Ang takot konay nawala, napalitan ng kaba at pag-aalala ko sa kanya. Nilapitan ko siya sabay kabig sa balikat nito."May brain cancer ka, Renata," nagpapanic na sabi ni Forth. "No! That's Avil's body. Ibig sabibin niyan—" Hindi niya natapos ang sasabihin nito dahil sa takot."Forth? Calm down, okay? May lunas naman ito. Nakapag-schedule na ako ng surgery next month. Ang hiling ko lang sana ay, walang may ibang makakaalam."Napatingala sa kalangitan si Forth. Hinawakan ko siya sa braso, at mayamaya ay ikinulong ko ang magkabilang pisngi nito sa aking mga palad.He's crying. Iwan ko ba ba't nasasaktan ako para sa kanya. I hug him to calm do
RENATAThe next morning. Me and Forth visit Congressman Andrada and his family. Habang nasa parking area, panay ang silip namin ni Forth sa entrance ng main door ng ospital dahil may mga iilang media na naghihintay roon dahil sa nangyaring aksidente kay Congressman at sa kanyang pamilya. Hindi ko talaga maintindihan itong mga taga-media; ayaw man lang bigyan ng privacy ang buhay ng isang tao. Aalamin at aalamin talaga nila ang mga ito hanggang sa may makuha sila na maibabalita sa telebisyon o kahit sa radyo."What should we do?" tanong ni Forth sa akin habang hindi maalis-alis ang tingin sa labas ng ospital."Let's go—no choice kundi sumugod nang sa gayon ay makapasok tayo sa loob.""Are you kidding me, Renata?""Kailan ba ako nagbiro, Forth?""Well—wala pa naman. Paano kung maipit tayo sa kanila?"Napabuntong hininga ako at saka umiling. Mayamaya ay binuksan ko ang pintuan ng front door ng kotse ni Forth, at saka lumabas doon."Hey! Rena! Avil!""What?!""Come back here! What you
RENATATwo days later. Bumalik kami ng Maynila dahil sa sunod-sunod na pangyayaring aksidente. Si Abaddon ay binaril umano ng isa sa mga tauhan ni Congressman Andrada habang pauwi na ito ng condo nito galing sa ospital—katatapos lang raw ng kanyang shift. Dalawang tama ng baril sa dibdib—mabuti nalang at sa kanan ito tinamaan at hindi sa kaliwang dibdib. Alam kong hindi pa gaanong magaling si Abaddon pero pinili nitong magtrabaho na raw dahil ayaw nitong ipatawag ng head director ng ospital, at baka raw matanggalan ito ng posisyon sa kanyang propisyon. Kaya iyon ang nangyari. Dalawang araw na sunod-sunod raw ang shifting nito without break. Labis-labis ang pag-aalala ng mga ka-trabaho ni Aba dahil sa ayaw raw ito magpahinga. Kung hindi pa raw pinagsabihan ng director ay hindi pa ito magpapahinga. Subalit, parang iyon pa ang nagtulak sa kanya sa trahedya dahil sa pagpilit ng director na umuwi ito sa kanyang condo. Walang may kasalanan sa nangyari, at walang dapat na sisihin doon. Sigur
RENATATahimik lang akong nakaupo sa wheelchair habang palipat-lipat ang tingin ko kina Iñigo at Ninong. Diretso lang ang mga tingin nila sa akin habang ako ay wala pang sapat na maisabi, pero pinaghandaan ko na ito; kumukuha lang ng tamang tyempo."Stop!" Bulalas ko. Nagulat tuloy sila bakit ako biglang sumigaw."Really, huh?" wika ni Ninong. "Now, tell us. What happen? Paano nangyari ang lahat? Paano nagsimula? Saan? At kailan?" Akala ko pa naman ay tatahimik nalang talaga siya, pero hindi.Magsasalira na sana ako nang lumapit si Forth sa kanya. Kinabig ang balikat at ningitian niya ito."Let's talk about that tomorrow. Hindi ba kayo pagod? Pwede matulog muna tayo for the maintime?""Prosecutor Lim?!" Angil ni Ninong."What?! Look at her. She's exhausted.""Forth?" Tawag ko sa kanya, at saka naman tumango."Hindi ko rin alam kung kailan at kung paano. Basta nagising nalang ako isang araw na nasa katawan na ako ni Avil. Kinuwento naman nila sa akin kung ano ang pinagdaanan ni Avil no
RENATA"Who the hell are you?!" Bulalas na tanong ni Cingressman. Humakbang siya papalapit sa akin, at saka niya pinisil ang magkabilang pisngi ko gamit ang malapad na kamay niya.Sinamaan ko siya ng tingin dahil sa ginagawa niya. Masakit, ngunit hindi ko kailanman ipapakita sa kanya na nasasaktan ako."Don't touch her!" Angil ni Aba—duguan na rin ang mukha niya dahil sa pambubugbog ng mga tauhan ni Congressman sa kanya.Bumaling ang tingin ni Congressman kay Aba, at saka ito lumapit sa kanya. Isang tadyak sa likod ang natanggap ni Aba mula kay Congressman Ceasar. Hindi ko magawang magsalita dahil hindi ko alam kung saan ako pwede magsimula."Ceasar?! May usapan tayo, hindi ba?! Bayad na ako sa lahat ng mga utang ko sa iyo, at ngayon tuparin mo ang iyong pangako na huwag mong gagalawin si Renata?!"Kita sa reaksyon ni Congressman ang pagkabigla. Maging ako ay nagulat at hindi rin makapaniwala."Renata? You mean, this woman, Attorney Velasco—is Renata? I don't get it?!""I said, let he