Chapter 29 The Feeling of Being Insulted

Isa iyon sa masayang araw para sa akin. Nararamdaman ko ang saya sa aking puso, napangiti na lamang ako habang nakita ko si Alfred. Tinitigan ko si Alfred, may itsura pala ang lalaking ito. Hindi ko alam ang nararamdaman ko parang nahuhulog ata ang puso ko sa kanya. Ngunit alam kung hindi puwede kasi may pumipigil sa isip ko na hindi puwede akong mahulog sa kanya, pero bakit?

“Hey! Ana, may dumi ba ako sa mukha?” Nagulat ako sa tanong niya.

“Ha?! Sorry, may iniisip lang ako. Wala ka naman dumi sa mukha.”

“Ah! Okay, bakit titig na titig ka sa akin? Ah, alam kuna may gusto ka sa akin anuh?

“Oh! Hindi kita type anuh?” Iyon ang sinabi ko sa kanya.

Hindi na siya sumagot sa sinabi ko sa kanya. Biglang nagbago ang timpla nang mukha niya. Naka offend ata ako kay Alfred, nagtampo ata siya sa sinabi ko sa kanya na guilty tuloy ako sa sinabi ko sa kanya.

Umalis nalang bigla si Alfred pagkatapos niyang kumain, hindi man lang siya nagpaalam sa akin kaya niligpit ko nalang ang aming pinagkainan.

Na