Patuloy pa rin ang patak nang luha ni Dina. Hindi niya alam kung anong nararamdaman niya, galit siya kay Patrick dahil bago pa lang sila nagkaayos at ayon nagkaproblema na naman. “Dina..Dina..teka lang, ano bang nangyayari sa iyo?” hindi naririnig ni Dina ang tawag ko.Kaya binilisan ko nalang ang paglalakad hanggang sa maabutan si Dina. Hinawakan ko ang braso ni Dina at humarap ako sa kanya. “Dina, ano bang nangyayari sa iyo?”“Please Carina gusto ko munang mapag isa.” Ang sabi niya sa akin.“Bakit? Hindi ba kayo nagkaayos ni Patrick?”“Carina, please! Nasasaktan ako kasi akala ko magiging okay na kami. Pero nung kinausap ko siya tungkol sa pag amin namin sa relasyon namin sa aming pamilya ay nagdadalawang isip siya.” Naiiyak na sabi ni Dina.“Ano?! Parang hindi naman si Patrick ang kausap mo. Hindi ako makapaniwala na kailangan pang itago sa mga magulang niya ang relasyon ninyo. Ano bang rason niya? Ipinaliwanag ba niya sa iyo?” ang tanong ko kay Dina.“Hindi nga maliwanag ang sag
Labag sa kalooban ni Evelyn ang ipinapagawa ng kapatid niya pero may magagawa pa ba siya? “So, ano nang plano ninyo kay Evelyn? Bibigyan niyo ba siya nang second chance?” tanong ni Olivia.“Ah! Siguro mom, Oo kasi next week magbabakasyon kami ni Carina kasama si Carmela at siyempre kailangan namin na may mag aalaga kay Carmela.” Sagot ni Loid.“Ano?!” nagulat ako nung malaman ko na may pinaplano pala si Loid. “Bakit ngayon mo lang sinabi?”“I’m sorry hon, gusto ko sana na e surprise kaya lang nasabi ko na.” sagot naman ng asawa ko.Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa pa surprise niya or nag aalala ako na baka kung anong may mangyari doon sa pagbabakasyon nila. Wala na akong tiwala sa babaeng iyon. “Ayaw mo ba hon?! Para naman makapag relax tayo. Na stress na ako sa work, kailangan ko nang tahimik na lugar na kasama kayo ni Carmela.” Sabi ni Loid.“Ah! Hindi naman sa ganoon, puwede naman tayong tatlo lang.” “Bakit hon? Ayaw mo ba na may magbabantay kay Carmela para naman makapagso
Naiinis si Evelyn sa palaging utos ni Carina sa kanya. Habang tahimik naman silang kumakain. Binasag ko ang katahimikan nang naramdaman ko na wala man lang kumikibo sa aming lahat.“Oh! So, Dina. Kailan pala ang balik mo sa London?”“Ha?!” nagulat si Dina sa tanong ko sa kanya. “Ah! This coming Sunday na.”“Bakit naman ang aga mong umuwi Dina? Nagplano pa naman ako na magbabakasyon muna tayong lahat sa isla bago ka bumalik sa London. Pati na ang mga pinsan ko.” Sabi naman ni Loid sa kanila.“Ah!..pasensiya na kayo Loid, baka next time nalang kasi alam mo naman kunti nalang masasahod ko kasi mga dalawang linggo din ang vacation ko. Kailangan nila mom nang supporta ko.” Sabi ni Dina sa amin.“Ano ka ba anak, puwede mo naman tapusin ang bakasyon mo. Bakit may iniiwasan ka ba?”Nagtinginan sina Dina at Patrick. Tahimik lamang ang lahat ngunit nagsalita naman si Pia.“Oh! I thought, alam ng mom mo ang tungkol sa inyo nang brother ko.” Nagulat ang lahat sa sinabi ni Pia.Nahiya naman si Di
“Oh! Hon, what’s wrong?”“Nothing hon. Nag uusap lang kami ni Evelyn, may sinabi lang ako sa kanya.” Sagot ko sa aking asawa.Hindi na kumibo si Evelyn, tahimik lamang siya pero nakadama siya ng galit kay Carina. Kung hindi lang dumating ang asawa nito at si Pia ay baka nasabunutan na niya ito.Makalipas ang isang oras ay nagpaalam na sina Pia at Patrick. Masaya naman sina Loid at Carina dahil kahit na maikli lamang ang oras na nakasama nila ang mga mahal nila sa buhay ay worth it naman.“Hon, ano bang nangyari kanina bakit ang tahimik ninyo ni Evelyn nang dumating kami ni Pia?“Hon, puwede ba kalimutan muna kung ano man ang pinag usapan namin kanina. Tungkol lang iyon sa trabaho.”“Galit ka ba? Nagtatanong lang naman ako.”“Hindi naman sa ganoon na galit ako. Pagod lang ako kaya medyo tumaas ang boses ko.” Ang sabi ko kay Loid.“Okay sige, magpahinga ka na muna. Tingnan ko lang si Carmela sa kabilang kwarto baka nagising na iyon.”“Sige, iidlip lang ako. Pagkatapos ikaw naman ang mag
Nais mangisda ni Alfred sa laot dahil sa maganda ang panahon kaya naman ay agad siyang pumunta sa tabing dagat. Si Alfred ay isang residente sa isla na iyon. Nakatira siya sa isla kung saan sagana ang mga pagkaing dagat. Kontento na siya sa buhay, dalawa lang silang magkapatid, ngunit ang kapatid niyang babae ay dinala nang kanyang ama para pag aralin sa kolehiyo pagkatapos mamatay ang kanilang ina. Namuhay na siyang mag isa sa isla nasa gulang na tatlumpu na siya ngunit wala pa siyang asawa dahil sa ayaw pa din niya magkaroon ng obligasyon at masaya na siya sa ganoong buhay.Malapit na siya sa tabing dagat nang biglang may narinig siya iyak ng isang bata, hinanap niya iyon at natagpuan nga niya ang isang batang babae na nakababad sa dagat, umiiyak ito dali-dali niyang nilapitan ang bata at kinarga niya iyon. Aalis na sana siya nang may narinig uli siya na may boses nang babae. Bumalik siya sa pinanggalingan niya hinanap niya ang boses na iyon at nagulat siya nang makita niya ang isan
Isa iyon sa masayang araw para sa akin. Nararamdaman ko ang saya sa aking puso, napangiti na lamang ako habang nakita ko si Alfred. Tinitigan ko si Alfred, may itsura pala ang lalaking ito. Hindi ko alam ang nararamdaman ko parang nahuhulog ata ang puso ko sa kanya. Ngunit alam kung hindi puwede kasi may pumipigil sa isip ko na hindi puwede akong mahulog sa kanya, pero bakit?“Hey! Ana, may dumi ba ako sa mukha?” Nagulat ako sa tanong niya.“Ha?! Sorry, may iniisip lang ako. Wala ka naman dumi sa mukha.”“Ah! Okay, bakit titig na titig ka sa akin? Ah, alam kuna may gusto ka sa akin anuh?“Oh! Hindi kita type anuh?” Iyon ang sinabi ko sa kanya.Hindi na siya sumagot sa sinabi ko sa kanya. Biglang nagbago ang timpla nang mukha niya. Naka offend ata ako kay Alfred, nagtampo ata siya sa sinabi ko sa kanya na guilty tuloy ako sa sinabi ko sa kanya.Umalis nalang bigla si Alfred pagkatapos niyang kumain, hindi man lang siya nagpaalam sa akin kaya niligpit ko nalang ang aming pinagkainan.Na
Kinakabahan na nga si Alfred at bakit hindi sumasagot si Ana. Habang nawalan naman nang gana si Ana na sagutin ang tawag ni Alfred sa kanya dahil sa masyado siyang nag alala sa bata kung ano na ang nangyari dito. Makalipas ang ilang minuto ay lumabas na ang doctor, dali-dali siyang lumapit sa doctor para tanungin ito kung ano ang kalagayan ng bata. Sinabi naman nang doctor na okay na ang bata at a day after ay puwede na itong lumabas sapagkat inoobserbahan pa nila ito.“Salamat naman sa Diyos at okay na si Carmela.” Ang sabi ko sa aking sarili. Hindi talaga ako mapakali na para bang may kakaiba sa aming dalawa na para bang ako ang tunay na ina ni Carmela dahil sa ganoon na lamang ang pag alala ko sa kanya. Ako lamang mag isa nakabantay kay Carmela dahil si Aling Martha ay umuwi na para kumuha nang damit ko at kay Carmela. Dumating na nga si Alfred sa bahay nila, tahimik ang bahay kaya nagtataka siya kung nasaan sina Ana at Carmela. Sakto namang dumating ang tita niya na si Martha.“
Nakarating na sa opisina si Loid, nagulat ang lahat nang staff na empleyado doon nang makita siyang paparating. Dali-dali nilang inayos ang mga kalat sa mesa nila. Dumiretso siya sa kanyang opisina at nakita niya doon ang kanyang kaibigan at business partner na si Anthon. Si Anthon dela Cruz ay nakakabatang kaibigan ni Loid, subrang close nila at lahat nang mga problema na mayroon sila ay pinag uusapan nila at sila mismo ang nagtutulungan na humanap nang paraan na mabigyan nang solusyon.Ngunit napansin ni Loid na may kasama itong babae na hindi siya pamilyar pero ang babae ay may kahawig ito. Dahil nga matagal siyang nawala sa opisina halos isang taon din at nabura din ang memorya niya pansamantala ay hindi na niya matandaan kung empleyado ba siya nang kompanya.“Oh! Bro, kumusta? Mabuti naman at nandito ka na. Okay ka na ba?! Babalik ka na ba sa trabaho?” tanong ni Anthon.“Yes, bro. Okay lang ako, medyo matagal din ako nawala sa kompanya at ngayon ay ok na ako kaya kailangan ko na u
Hinila na ako ni Dina palabas nang store dahil kakain daw kami. Isa iyong magarang restaurant halos ata lahat nang customer doon ay mayayaman. Nagmamasid lang ako sa paligid habang inaantay ko si Dina galing nang wash room. Sa tapat naman nang restaurant na iyon ay may cafeteria, may nakita akong isang babae at dalawang lalaki.Magkatabi ang isang babae at lalaki habang nasa harap naman nila nakaupo ang isang lalaki. Familiar sa akin ang katabi nang babae. Subrang lapit nila sa isa't-isa kaya naman ay napa iling nalang ako. Grabe naman ang babaeng iyon wala man lang delikadesa kahit kaharap nila ang isang lalaki din. Parang namukhaan ko iyong lalaki na nasa harap nila. Oo nga pala siya iyong lalaki na nakabanggaan ko kanina, at kilala siya ni Dina."Wait, parang kilala ko iyong lalaki na katabi nang babae. Si Alfred ba iyon?" Hindi na ako mapakali sa nakita ko, sino ang babaeng iyon bakit ganoon nalang ang pagkahawak niya sa braso nang asawa ko. "Hey! Carina, kanina ka pa nakatingin
Natigilan nalang kami nang pumasok sina Alfred at Carmela kasama ang kapatid kung si Danilo.“Mama, salamat sa Diyos at nagising na po kayo. Subra po kaming nag alala.” Niyakap ni Carmela si Carina.“Oo naman anak, kakayaning maging malakas ni Mama para sa iyo. Anak, balang pag dumating man ang araw na mawawala na ako sa mundo. Huwag ka sanang malungkot ha! Alalahanin mong nag abroad lang si Mama na matagal babalik , alalahanin mong gagawin ko ito para sa kinabukasan mo.” Nakita kung subrang lungkot ni Carina, tumulo ang luha niya at di ko na rin napigilan ang mata ko na tumulo rin ang luha, nalungkot ako sa mga pinagsasabi nang kaibigan ko.“Mama naman, ano bang pinagsasabi mo? Malakas ka naman di ba! Sabi ni Doc Danilo stress lang iyan. Kaya huwag ka nang mag alala di ka namin bibigyan nang stress ni Papa, di ba Pa?” sumagot naman si Alfred. Grabe tagos sa puso, ang sakit malamang walang alam sina Carmela at Alfred. Napaiyak nalang ako na di ko pinapahalata sa kanila
“Hey! Carmela, you are very pretty with your outfit.” “Hindi naman Jenny, ikaw talaga!” “Yes Carmela, you look gorgeous.” “Nangbubula ka na naman Jacob.” “Yeah! I’m telling the truth, ah! Puwede ba tayong mag usap saglit. Tayong dalawa lang, Jenny will you excuse us?” “Okay bro, have fun with Carmela puntahan ko muna ang iba nating kaklasi.”Pumunta kami ni Jacob sa isang tagong lugar sa bahay nila isa iyong secret place na parang room siya. Nag usap kami doon, niyakap niya ako nang mahigpit ramdam kung namimiss niya ako nang subra at ganoon din ako sa kanya. Dinamdam namin ang mga oras na iyon na patago kaming magkasama. Habang tahimik ang palibot bigla akong may narinig na boses nang dalawang babae. Di ko masyadong narinig ang usapan nila kundi tanging kataga lang na “magpapasabog tayo mamaya tingnan lang natin kung anong maging reaksiyon ni Dina sa malalaman niya.” Dina?! Siya ba iyong Dina na nakasalubong namin sa may gate na may kasamang lalaki? Anong plano nila kay Ma’am
Sa hospital…“Hi! Danilo, kumusta?” “Oh! Ate, bakit ka nandito? Di ba sinabi ko sa iyo na tatawag nalang ako sa iyo para sunduin ka. Alam mo naman na maselan ang kalagayan mo. Tatawagan na sana kita kasi katatapos ko lang e check up ang pasyente ko kaaalis lang din niya.” “Talaga?! Baka siya iyong nakasalubong ko sa may lobby kanina. Siyanga pala, ano nga pala ang pina consult niya sa iyo? Di ba neuro surgeon ka?” “Ah! Actually this is confidential kasi may policy kami sa hospital na never namin e share ang mga information at result nang patient namin unless kung family siya nang patient.” “Ah! Ganoon ba? Pasensiya ka na kasi na curious lang ako sa babaeng iyon. Hindi ba puwede malaman ang name niya? Kahit name lang. Please…Hindi ko naman matiis ang Ate ko kaya sinabi ko sa kanya ang name nang pasyente ko. Ngunit nagtaka ako bakit parang nalungkot siya at nanglumo wala naman akong ibang sinabi kay Ate kundi pangalan nang pasyente ko.“Ha! Ilang taon mo na siyang kilala Danilo?”N
Nakauwi na si Dina sa apartment na inuupahan niya. Hindi pa rin mawala sa isip niya ang babaeng nakabanggaan niya kanina sa hospital. Si Carina kaya ang babaeng nakabanggaan ko? Pero impossible! Ilang taon na ang nakakalipas hindi na namin alam ang kaso tungkol sa pagkawala nila Carina at nang anak niya. Pero possible rin na may nakakita sa kanila sa laot at sinagip sila. Kailangan kung imbestigahan ang tungkol sa kanila ni Carina hindi ako titigil hanggat hindi ko ma kumpirma kung sino ang babaeng iyon. Biglang nag ring ang phone ko. Isang unknown number, ayaw ko sanang sagutin kaso ilang beses nang tumatawag. “Hello! Who’s this please?” Walang sumasagot, kinakabahan tuloy ako. Sino na naman kaya ang nanakot sa akin. Makalipas ang ilang minuto may narinig akong isang ungol nang babae at may boses na lalaki. Wala akong ibang maisip kundi ang asawa at friend ko sa London. Mga baboy talaga ang dalawang iyon, iniinis talaga ako. Hintayin niyo lang na manganak ako at babalikan ko kayo
Lumapit ako sa may table nila Papa Alfred, nakita ko din doon si sir Loid. Kinabahan ako, ano kaya ang sasabihin ko kay Papa.“Oh! Anak, anong ginagawa mo dito sa mall? Sino bang kasama mo?“Alfred? Anak mo si Carmela?”“Yes po sir Loid, pasensiya na po kayo hindi ko po siya masayadong nababanggit sa inyo. Siya po ang binilhan ninyo nang gift noong graduation niya.”“Talaga! So, you mean classmate siya ng mga anak ko? Pero nagtatrabaho siya sa company ko.”Bigla akong pinagpawisan nang malamig grabe parang binuhusan ako nang madaming yelo sa katawan ko. Nabuking na ako, alam kung magagalit si Papa sa akin kasi hindi ko sinabi sa kanya at kay Mama na nagtatrabaho ako sa Taylor’s Company kasi ayaw ni Mama. Hindi ko rin alam kung anong dahilan ni Mama pero ang sigurado ako, masesermonan ako nito pag uwi ni Papa sa bahay. Nakikita ko sa mga mukha ni Papa na nadisappoint siya sa akin pero nagpipigil siguro siya dahil nasa harapan namin si sir Loid.“Ah! Sige, Pa at sir Loid mauna na po ako
“Ikaw ang tinatanong ko kung bakit nagbabakasyon ka sa Pilipinas nang hindi ko alam.”“Kailan pa naging concern sa iyo ang opinion at decision ko sa buhay, di ba wala ka nang pakialam sa akin?”“It doesn’t mean, hindi lang tayo naging okay pero natural lamang sa mag asawa na hindi maging okay minsan pero wala akong sinasabi na puwede ka nang magdecision na hindi ko alam.”“So, gusto mo hawak mo ang buhay ko. For your info Patrick, mag asawa lang tayo sa papel. Pero hindi ibig sabihin na hawak mo na ang buhay ko. May sarili tayong decision sa buhay kaya wala kang pakialam kung nasaan ako ngayon at kung kailan ako babalik nang London.” Inis kung sabi kay Patrick.Tumahimik na lamang siya, siguro naisip niyang may point naman ako. Wala pa talaga akong plano bumalik sa London, gusto kung sa Pilipinas na ako manganganak. Pero nahihirapan na rin ako medyo lumaki na ang tiyan ko at malapit na rin akong manganak. Kailangan kung humingi nang tulong sa kapatid ko. Tatawagan ko nga siya.Si Dan
“Hey! Jacob?! Really is that you?”Napatingin ako sa babaeng tumawag sa akin.“Who are you?!”“Wow naman Jacob, nakalimutan muna kaagad ako. Ako si Rowena ang future fiancee mo.”“What?!”. Ano naman kaya ang pinagsasabi nang babaeng ito.“Of course I’m telling you the truth. Actually nagkita na tayo before when we are still in primary school. Kapatid ako nang business partner nang dad mo. Hindi na tayo nagkita uli after nun kasi nga dito na ako sa America nag continue mag aral. Mabuti at same tayo nang school makikita na kita palagi. I’m sure magkaklasi din tayo.”Haistt! Ano bang babaeng ito ang daming sinasabi hindi naman ako nagtatanong.“Okay! I have to go, kasi susunduin ko pa si Jenny.”“Oh! Andito din pala ang best competitor ko noon sa school.”“Yes, bakit may problema ka? It’s none of your business kung andito din siya kasi kambal kami. And besides, our parents decided that. Kaya tumahimik ka na, dami mong sinasabi hindi naman kita tinatanong.”Umalis na ako, alam kung napahi
“Doc, kumusta po ang kalagayan nang baby ko?”“Okay naman ang baby mo Mrs. Taylor,”“Doc just call me Dina nalang po. Ayaw ko pong marinig ang apelyido na iyan.”“Okay, Dina! Kailangan lang mag ingat ka kasi mahina ang kapit nang bata bibigyan nalang kita nang gamot para mas kakapit siya.”“Okay po doc, salamat po. And doc, favor naman po. Please po wala po sanang makakaalam na nagdadalang tao ako lalo na sa mga Taylor.”“If you don’t mind, Dina. Bakit?”Napaisip ako, chismoso din pala ang doctor na ito.“Ah! May rason po ako doc, sana po respetuhin niyo nalang po.” sabi ko sa doctor.“Oh! Pasensiya ka na Dina. Sige mauna na ako. Basta huwag mong kalimutan ang bilin ko sa iyo.” Umalis na ang doctor at ako naman ay napasunod sa kanya. Pero huminto siya saglit dahil may tumawag sa kanya. Dahil nga chismosa din ako, nakinig ako sa usapan nila. May narinig akong pangalan na Leah, wait siya ba ang Leah na kaibigan ko? Pero impossible, anong koneksyon nila sa doctor ko. Kinakabahan tuloy ak