Chapter 3

Nanatili akong nakaupo at nag-abang sa loob ng jeep hanggang sa marating ko na ang lugar na aking pag-aapplyan. Hindi ko alam pero tila habang papalapit ang jeep na sinasakyan ko, tumi-triple ang kabog ng aking dibdib.

Sa lahat ng mga trabaho na napag-applyan ko, ngayon lamang ako kinabahan ng ganito.

Nakapag-apply na rin naman ako sa ibang kompanya, pero confident ako sa interview na pinagdaanan ko sa mga kompanyang 'yon.

Iba ang araw na 'to, parang may kakaiba at bagong mangyayari.

"Para po," sabi ko nang matanaw ko na ang building na aking pakay.

Bumaba na ako sa sasakyan nang huminto ito. Huminga ako ng malalim bago naglakad patungo roon.

Huminto ako 'di kalayuan sa lugar kung saan iyon nakatayo.

Napaka-laki pala talaga nito, at napakataas. Kumikinang din ang paligid nito, dahil nagrereflect ang kalangitan sa exterior design nitong salamin. Nakakabighani, nakakaakit.

First time kong mag-apply sa ganito kalaking kompanya. Pero kahit gano'n, wala naman akong ibang ineexpect at ipinagdarasal, kung hindi ang makapasa sa evaluation at matanggap sa trabaho. Lahat naman ata ng taong nag-aapply at umaasa ay 'yon ang tanging hiling.

"Kaya mo 'to," bulong ko sa aking sarili bago huminga ng malalim at naglakad papunta naman sa main entrance ng Seth Corporation.

Humigpit ang hawak ko sa folder na nasa kamay ko. Laman nito ang resume ko na pinaprint ko no'ng nakaraang gabi.

"Good morning po," magiliw na bati ko sa gwardya kahit na ang totoo ay malakas ang tibok ng aking puso.

"Good morning po, Ma'am. Ano pong satin?" nakatinging tanong nito sa akin.

"Mag-aapply po," sagot ko sa kaniyang tanong bago ako ngumiti.

Hindi naman na sumagot ang gwardya at agad na inabot sakin ang applicant's I.D.

"Salamat po," ngumiti ako at bahagyang yumuko. Tumango naman siya at bahagya ring ngumiti.

Buti na lang at 'di mahigpit dito, at mas lalong 'di masungit ang Guard.

Marahan akong naglakad at inilibot ang aking paningin sa loob ng building. Nakakalula sa laki at ganda ang loob nito.

Huminga muli ako ng malalim nang muling kumabog ng mabilis ang aking puso.

Nasu-suffocate at nanghihina ako sa kaba na meron ako sa mga oras na 'to.

Marahan kong ipinikit ang aking mga mata at muling naglakad sa loob nitong building.

Maliligaw ata ako dahil sa laki at lawak nito. Ang dami rin 'tong pasikot-sikot.

"Saan kaya dito 'yong lobby?" tanong ko sa aking sarili.

"Diretso ka, then take a right turn," mabilis akong napalingon sa aking kanan nang may narinig akong nagsalita.

"What?" natatawang tanong nito sa akin nang makita niya akong nakatingin sa kaniya.

Nakatuxedo itong itim, at maganda ang postura. Maganda ang kaniyang mga matang kulay brown at matangos ang kaniyang ilong.

"Starstruck, Miss?" mabilis akong napailing at nahihiyang napayuko.

"Salamat," awkward na sabi ko.

"Pfft. Don't mention it. Anyway, where to?" tanong nito.

"Maga-apply po kasi sana ako, kaso 'di ko alam kung saan dito," sagot ko habang nanatiling nakayuko ang aking ulo.

Marahan kong sinilip kung nakatingin ito sa akin, at hindi nga ako nagkamali. Bahagya itong nakayuko at parang sinisilip ang aking mukha.

"If you're here to apply for that position, go on that way," sabi niya sabay turo sa isang pasilyo papuntang kaliwa.

"Then, may makikita kang seats and a room. That's the interview area," dugtong pa nito sa kaniyang sinasabi.

Bahagya muli akong yumuko, "Maraming salamat po," sagot ko.

Matapos kong sabihin 'yon, agad din akong umalis sa kaniyang harapan. Bahagya pa lamang akong nakakalayo sa lugar kung saan ako kanina nakatayo nang marinig kong muli ang boses niya.

"See you later, Miss!" sigaw nito sa akin.

Napalingon ako sa lugar kung saan ako kanina nakatayo. Sa lugar kung saan kami nag-usap, ngunit wala na roon ngayon ang lalaki.

Ngayong nakaalis na ako sa kaniyang harapan, ngayon ko lamang napansin na pigil ko pala ang aking paghinga.

Inilibot ko ang aking mata, at nagulat ako nang makita kong pinagtitinginan ako ng mga taong kasabayan ko sa paglalakad. Bakit? May dumi ba ako sa mukha?

Marahan at palihim kong pinunasan ang aking pisngi habang patuloy ako sa paglakad. Pagkatapos ay yumuko akong muli at pinagsawalang bahala ang mga tingin na ibinibigay nila sa akin.

Sinunod ko ang instruction na tinuro nang lalaki kanina.

Patuloy kong nilakad ang pasilyo na tinuro niya hanggang sa marating ko ang dulo nito. Inilibot ko ang aking paningin, at nang may nakita akong mga upuang maayos na nakalinya sa gilid ng pader. At sa harapan ko naman ay may isang pinto, alam kong nasa tamang lugar na 'ko.

Lumapit ako sa isang babae na may hawak na isang folder na nasa tabi ng pinto.

"Good morning, Miss. Dito po ba ang interview area?" magalang na tanong ko. Bahagya naman itong ngumiti.

"Yes, Ma'am. But before you proceed, kindly answer this form," sabi niya sabay abot sa akin ng isang form na may dalawang pahina.

"Then once you're done, pass this to me with your resume. Thank you," dugtong pa niya sa kaniyang sinasabi.

"Thank you," sagot ko bago kinuha mula sa kaniyang kamay ang form. Tango na lang naman ang naging tanging sagot niya sa akin.

Alam ko naman na kung ano ang mga proseso sa pag-aapply. Ang pinagkaiba nga lang, isang malaki at exclusive na kompanya ang inaapplyan ko sa araw na ito.

Kailangan kong gawin ang lahat para makapasok dito. Kahit bilang isang janitress lamang. Kailangan kong gawin ang lahat para makatulong sa aming pamilya. Ako na lamang ang pag-asa nila, ako na lamang ang maaasahan ni Mommy.

Lumapit ako sa isa sa mga bakanteng upuan at nag-fill-up ng inabot sa aking form.

Patuloy lamang ako sa pagsulat nang 'di nagtagal ay may mga lalaking naka-formal attire ang dumaan sa gilid ko. Tatlo silang naglakad patungo sa babaeng pinagtanungan ko kanina.

Nakita ko naman kung paano na ang singkit na mga mata nang babae ay lumaki.

Hindi ko rin alam kung bakit bigla na namang tumibok ng mabilis ang tahip ng aking puso.

Sila ba ang mag-iinterview sa amin? Likod pa lamang nila ay nakaka-intimidate na.

Lahat kami nakamasid habang marahan na nag-uusap ang babae, at ang isa sa mga lalaking naka-formal attire at nakatayo sa kaniyang harapan.

Kung titignan, makikita mong nakangiti at confident ang babae, ngunit ang kaniyang mga mata ay malikot at balisa. Siguro isa sa mga executive ang tatlong ito.

Bahagya kong ginalaw papuntang kaliwa ang aking ulo upang makita ng lubos ang tindig at hubog ng taong kausap niya. Nacu-curious kasi ako dahil sa kaba na nakikita ko sa maamong mukha ng babaeng pinagtanungan ko kani-kanina lang.

Hindi ko alam kung sino ba o ano ang posisyon ng mga lalaking kausap ng babae dito sa kompanyang 'to. Pero isa lang ang masasabi ko, napaka-misteryoso ng awra ng isa sa kanila.

---

Ilang oras na rin ang nakakaraan nang ipasa ko ang form at resume ko sa babae. Ilang babaeng na-interview na rin ang lumabas mula sa kwarto.

Sa totoo lang, kanina pa ako napapaisip. Bakit walang mga lalaking applicants? Bakit puro babae lang? Babae lang ba ang hina-hire nila bilang employee? Pero may nakita naman ako kaninang mga lalaki habang naglalakad ako papunta rito. Nakausap ko pa nga ang isa, 'di ba?

Sana nagha-hire sila ng bagong tauhan para maging maintenance ng kompanya nila. Kahit saan ako ilagay ay buong puso kong tatanggapin.

Hindi ko talaga alam kung anong posisyon ang hinahanapan nila ng magiging tao.

Hindi ko rin naman talaga alam kung nagha-hire ba sila ng para sa maintenance.

May narinig lang kasi akong dalawang babaeng nag-uusap, mga nakatabi ko sa jeep habang pauwi ako galing sa paghahanap ng trabaho. Pinag-uusapan ng mga babaeng 'yon na hiring nga ang Seth Corporation. Kinikilig pa nga ang dalawang babae habang pinag-uusapan ang kompanyang 'to.

Nag-background check naman ako tungkol sa Seth Corporation. At isa ito sa pinaka successful na business ngayon dito sa loob ng ating bansa, at sa ibang bansa rin mismo.

Marami akong nalaman na impormasyon tungkol sa Seth Corporation. Marami ring businessman ang humahanga sa batang may-ari nito. Dahil napalago nito ang business nila kahit na noong mga panahong ipinasa sa kaniya ang Seth Corporation ay lubog na ito sa utang, at malapit ng ma-bankrupt.

Dalawang taon pa lamang daw ang lumipas mula nang umupo ang batang may-ari, pero nagawa na nitong iangat mula sa pagkakalugmok ang kompanya.

Ang daming articles ang nagkalat tungkol sa kung gaano siya kagaling sa industriyang ito. Ngunit ang nakakapagtaka, ni-isang articles ay walang makapagbigay ng malinaw na litrato ng may-ari nito.

Maraming kuro-kuro at kwentong nagsasabi na 'di naman daw basta bata ang may-ari ng Seth Corporation. Kung hindi isa raw tao na may buntot ng isda, sireno raw ito kaya ayaw magpakita sa media, at kung bakit sa maikling panahon ay naiangat na nito ang kanilang kompanya. Ito raw marahil ang dahilan kung bakit maswerte ang may-ari nito.

Hindi rin daw kasi nito ugaling magpainterview. Mailap ito na kahit mga paparazzi ay hindi siya makuhaan ng litrato.

Napaka-misteryoso naman ng lalaking 'yon. Pati ako, pati ako gustong malaman kung ano ba talagang itsura niya.

Busy ako sa patuloy na pag-iisip nang maramdaman kong may tumapik sa aking balikat.

"Miss, ikaw na ata," sabi nang babae na aking katabi.

Tinignan ko ang paligid ko, at halos lahat nga sila ay nakatingin sa akin. Pati na ang babae sa tapat ng pinto.

"Miss Ocampo?" aniya nang babae habang nakatingin sa akin.

Agad naman akong napatayo.

"Ako po," sabi ko sabay taas ng aking kanang kamay. Ngumiti naman ang babae bago iminuwestra ang kaniyang kamay sa pinto bago ito binuksan. Bahagya naman akong ngumiti bago naglakad palapit sa kaniya.

Isang hakbang na lamang ang aking gagawin at nasa loob na ako ng kwarto nang marinig kong nagsalita ang babae.

"Good luck," sabi nito bago isara ang pinto.

Pagkasara nang pinto, 'di agad naalis ang tingin ko roon. Hindi ko alam kung bakit imbes na mapanatag ako ay mas kinabahan ako sa tono ng pananalita nang babae.

Mariin kong ipinikit ang aking mga mata at huminga ng malalim, at kinalimutan ang kung ano mang nasa isip ko.

Kailangan mong tatagan ang loob mo para sa pamilya mo!

Muli akong huminga ng malalim bago nagsimulang humakbang palapit sa isa pang pinto.

"Kaya mo 'to," bulong ko sa sarili ko bago ako huminga muli ng malalim.

Hinawakan ko ang doorknob bago dahan-dahan itong binuksan. Pinikit ko panandalian ang aking mga mata bago ako humakbang ng tuluyan papasok sa loob.

Nang tuluyan na akong makapasok, mabilisan kong iniangat ang aking ulo at tinignan ang aking paligid.

Sa kanang bahagi ko ay may tatlong lalaking nakaupo. Sila ang mga lalaki kanina na kumausap sa babae sa tabi ng pinto.

Nanatili ang aking mga mata sa kanila ngunit 'di nagtagal ay ibinaba ko ito nang ang isa sa kanila ay tumingin sa aking gawi.

Patuloy akong naglakad hanggang sa marating ko ang nag-iisang upuan sa harapan nila.

Yumuko ako ng marahan, at akma ng uupo nang bigla akong napahinto dahil narinig kong nagsalita ang isa sa kanila.

"Renice Ocampo," sabi nito sa mababang boses.

Iniangat ko ang aking ulo. Hindi ko alam ngunit bigla akong napahinto nang magkasalubong ang aming mga mata, at nang bumilis ang tibok ng aking puso.

Ang lalaki ay nakaupo sa pagitan ng dalawa pang lalaki.

"A-ano p--" hindi ko na naituloy pa ang aking sasabihin ng agad niya akong pinutol.

"Be my wife," seryoso at walang emosyong sabi nito habang nakatitig sa akin.

Napatulala naman ako sa aking narinig.

Ano raw?

×××