Mag-log inShare
Chapter 303
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
The Rented Wife Chapter 304
That night still lingers on my head. Hindi ko alam bakit hinayaan ko ang sarili ko nang mga oras na iyon. "Saan nga pala pupunta si Michael?" tanong ko kay Tyron na ngayon ay siyang nagmamaneho ng sasakyang kinalululan ko. "Hindi niya kasi sa akin nabanggit kanina no'ng ipinasundo ka niya," sagot naman nito sa akin. Hindi naman na ako nagsalita pa. Hanggang ngayon kasi ay patuloy pa rin ang pagtakbo ng mga alala ng nangyari sa akin kaninang umaga. "Kung gano'n, saan tayo pupunta?" tanong ko bago ko siya nilingon. "Sa Seth Corporation. Hindi sa akin malinaw ang dahilan kung bakit tayo pupunta roon, pero balita ko ngayon pupunta sa company ang attorney ni Mr. Seth, ang tatay ni Michael. Hindi pa pala kayo nagkikita?" sabi niya bago ako nilingon. Napaisip naman ako. Oo nga 'no? Hindi ko pa pala nakikita ang attorney ng tatay ni Michael. Ibig bang sabihin no'n maililipat na ng tuluyan ang Seth Corporation sa pangalan ni Michael? "Hindi pa. Kahit 'yong sinabi niya na ipapakilala niya
The Rented Wife Chapter 305
Wala akong ibang ginawa kung hindi pakatitigan si Michael na ngayon ay ilang pulgada na lamang ang layo sa akin. Sa huling pagkakaalala ko ay gusto ko siyang makita. Marahil nga ay naguguluhan lang ako pero malinaw ang nararamdaman ko. Malinaw ang kung ano mang gusto kong sabihin sa kanya. Malalim akong napabuntong hininga bago ako mapait na ngumiti. Kung alam ko lang na darating ang araw na ito, kung saan mahihirapan akong kausapin siya, sana ginawa ko ang lahat para makausap siya. Ilang pulgada lang ang layo niya sa akin pero mukhang hinding hindi kami magkakausap. Mapait akong ngumiti bago ako napahawak sa aking dibdib. Balewala ang lahat ng ito, ang lahat nang paghihintay ko kung 'di ko rin lang naman makakausap si Michael. Malalim muna akong huminga bago ako mabagal na naglakad papalapit sa lalaking mukhang hanggang ngayon ay hindi nahahalatang nakatingin ako sa kanya. Nararamdaman ko ang mabilis na pagtibok ng puso ko habang naglalakad nang mabagal papalapit kay Michael. Nand
The Rented Wife Chapter 306
Nanatili akong nakatayo kahit pa natatakot ako sa mga bagay na maaari kong makita habang nandito ako sa loob ng venue na ito. Gusto ko lang naman makita si Michael pero bakit ba parang ayaw talaga kaming pagkitain ng tadhana? Sana nandito na lang si Michael sa tabi ko. Kagaya nang unang beses na dinala niya ako sa ganito. Alam ko na-train na ako ni Michael sa ganito pero hindi pa sapat ang kakayahang alam ko. "AHHHHH!" isang malakas na sigaw ng lalaki na ngayon ay nakaupo sa isang silver na upuan. Nakatali ang kanyang mga kamay habang may piring ang kanyang mga mata. "Magsasalita ka o tuluyan na naming uubusin ang mga daliri mo?" nagbabantang sabi ni Tyron habang hawak ang isang maliit na kutsilyo. Simula nang pumasok kami rito ay ganyan na ang kanilang ginagawa. Pilit na pinagsasalita ang lalaking nakaupo sa silver na upuan. "Wala akong alam! At wala akong sasabihin!" matapang na sigaw ng lalaki bago ito tumawa. "Wala kayong makukuhang impormasyon sa akin! Mga baguhan kayo sa mu
The Rented Wife Chapter 307
Hindi ko alam kung ano ang nangyari. Everything happens so fast that I cannot even remember what happened. Basta pagdilat ng mga mata ko ay napapalibutan na ako ng makapal na usok. Ni-hindi ko alam kung ano ang nangyari minuto bago ako mapunta rito. I was contemplating whether to move from my current position to another safe place that I think. I was scared for my life. For a second, I thought that I just died because of the fog that is around me. I was too occupied to even realize that I was still in the verge of danger. I hope someone would see me, someone who would help me and release me from this suffocating place. I hope Michael finds me. I was making a decision when suddenly I felt eerie at the back of my arms. Instinctively, I turned around to help myself but I was too late, before I could even think, a blinding light suddenly appeared in front of my eyes followed by a deafening loud sound. After the sudden and defeaning sound, I felt my body got stiffed and intense at the
The Rented Wife Chapter 308
Memories after memories are keep on flashing after my eyes. I know that what I was reminiscing right now are the things that I'd been praying to experience again--memories I have with him, with Michael. But fate was just too cruel to me, it was as if telling me that I need to stop grasping something that keeps on slipping away. If I just can return the time, I would with all my heart. I gaped my mouth open. I was too overwhelm by my surrounding, and my mind wasn't helping. I tried letting out a noise but nothing's going out on my mouth. I bit my lower lip. I am already tired but I still need to do something to help myself going. I was on the verge of giving up when suddenly I heard a familiar voice followed by an endless light. "Renice?" He asked. I tried focusing my eyes but I just can't. My senses are drifting away from me. "R-Redenn?" I asked, unsure. "Tangina! Michael!" I heard him shouted the name that I'd been praying to hear since I landed on this position. "Fuck!" I h
The Rented Wife Chapter 309
I was half awake and half asleep when I felt a sudden movement on my side. I hope I can open my eyes to see what's happening but I was too tired to even focu my eyes. I felt like I was hanging above the ground, like I was really floating. I was aching to see what was going on when I sudden heard a familiar voice. "Renice," narinig kong pagtawag niya sa akin. Pinilit kong buksan ang mga mata ko. I smiled when I saw Michael. I am hope. I am now safe. Nanatili akong nakaupo sa upuan habang patuloy kong iniisip kung bakit nga ba pinili kong pumayag sa deal na 'to. Napabuntong hininga ako. "Para sa pamilya mo, Renice. Hindi ba?" pagkausap ko sa aking sarili. Kinagat ko ang pang-ibaba kong labi at saka ko kinuha ang cellphone kong lowbatt na. Isa pa 'to sa iniisip at pinaka problema ko sa mga oras na 'to. Hindi pa alam nila mommy na hindi ako makakauwi. Sobrang biglaan kasi ng pagtira ko rito at pagkukunwari kong asawa ng manyak na 'yon. Sinabunutan ko ang sarili kong buhok. Wala
The Rented Wife Chapter 310
I was roaming my eyes around since I can feel that something is quietly watching me from a far. Nakatayo kami ngayon sa tapat ng pamilihan. Halos pagtinginan naman kami ng mga tao rito dahil sa itsura ng lalaking katabi ko ngayon. "Tara na kaya? Pinagtitinginan na tayo rito oh," sabi ko bago ko siya bahagyang binunggo sa balikat. "Hoy," pagtawag ko pa ulit nang hindi niya ako kibuin. Kahit paglingon sa gawi ko ay hindi niya man lang ginawa. "Michael," pagtawag ko pa. Mabagal naman niya akong tinignan. "What?" tanong nito sa akin. "Tara na. Pumasok na tayo sa loob. Pinagtitinginan na tayo rito, oh. Palibhasa kasi kung tignan mo naman 'tong palengke parang may balak kang bilhin 'yong lupang pinagtatayuan nito eh," sabi ko pa. Hindi naman kaagad kumibo si Michael ngunit mabagal niya muling nilingon ang buong palengke. "I am actually thinking about it. From the location of this place, this is a good area to start a new business," sagot naman nito sa akin. Halos mapanganga naman ak
The Rented Wife Chapter 311
Nakaupo ako ngayon sa kama ko habang hinihintay ang pagdating ni Michael. Alam ko na hindi magtatagal ay darating siya at magkikita kami. Sana lang sa pagkakataong ito, hindi na kami muling magkalayo. I smiled melancholy, I don't know why but the sadness I'm currently feeling is somewhat lingering inside my head and that actually make me dizzy. I want to throw up but my body says the otherwise. I want to feel secure and okay, to feel like I was okay even though I know to myself that I wasn't. I was already consuming by my thoughts when suddenly I heard the door of the room I'm currently in swung open. I was ready to do an offensive position in case the one who was about to enter the room wasn't the one that I was expecting. I am contemplating whether to hide and surprised the person behind the door when Michael appears in front of me. A smile instantly gloomed on my face upon seeing him--shock, in front of me. "Renice," He breathed. And in that certain moment, I know I am not a
Pinakabagong kabanata
The Rented Wife Chapter 363
Malalim akong huminga nang makita ko si Michael na naglalakad papunta sa gawi namin ni Redenn. Nasa likuran niya si Tyron at tatlo pang hindi ko kilalang mga lalaki. Mabilis kong iniiwas ang aking paningin sa kanya. Dahil hindi ko kayang titigan ang maganda niyang mga mata. "Twenty minutes late," sabi ni Michael nang tuluyan ng makalapit sa amin. Nakatingin pa siya sa wrist watch niya. "Traffic," biglang sagot ni Redenn habang inaayos ang suit na kanyang suot. Hindi naman sumagot si Michael kaya roon na ako tumingin sa kanya. Nakatingin siya sa akin. At may kung anong emosyon akong nakikita sa kanyang mga mata. "Ahem," natatawang untag ni Tyron bago siniko si Redenn. Natawa naman si Redenn bago hinila si Tyron papunta sa kung saan. "Ano?" pagbungad ko kay Michael nang makita kong titig na titig pa rin siya sa akin. Napailing naman siya ng marahan bago muling tumingin sa akin. "Nothing," simpleng pagsagot lang niya. Napaiwas naman ako ng tingin. Nasa labas kami ng mansion at m
The Rented Wife Chapter 362
Papunta kami ngayon ni Michael sa conference room para sa susunod na meeting ko with the board members.Marahan kong iminulat ang aking mga mata nang maramdaman ko ang pagtama ng sinag ng araw sa aking mukha. Kaagad kong iniharang ang aking kamay upang mawala ang liwanag na ngayon ay patuloy na sumisilaw sa akin."Goo--" hindi ko na natapos pa ang kung ano sanang sasabihin ko nang matapos ko6ng tumingin mula sa aking likod ay wala na ang lalaking sa huli kong pagkakatanda ay katabi kong natulog kagabi."Michael?" pagtawag ko sa kanya. Baka kasi nasa cr lamang siya ng kwartong ito."Michael?" pagtawag ko ulit bago ako mabagal na umupo mula sa pagkakahiga at iniharang sa aking hubad na katawan ang comforter na kagabi ay sabay pa naming gamit.Nasaan ba ang lalaking 'yon?"Michael? Nasaan ka?" pagtawag ko ulit bago ako bumaba sa kama at hinanap kung saan inilagay ni Michael ang mga damit na suot ko kagabi. Napakagat naman ako ng pang ibabang la
The Rented Wife Chapter 361
I don't know how can someone be so harsh to someone. Kinakabahan ako. Pakiramdam ko makakarinig kaming dalawa ni Michael ng malalang sermon galing sa board members. Magkasama na kami ngayom ni Michael. "What are you thinking?" biglang tanong niya sa akin habang naglalakad kami papunta sa meeting area. "W-wala naman. Medyo kinakabahan lang ako. Baka kasi malakasang sermon ang makuha natin sa kanila," sabi ko bago ako napabuntong hininga. Kinakabahan ako. Baka matanggal si Michael sa pagiging CEO nang dahil sa ginawa ko na naman kanina. "Tss. As if they can," sabi naman niya bago ko naramdaman ang marahang paghigpit ng hawak niya sa aking kamay. "Hey, chill. They can't scold you so relax," sabi pa niya bago bahagya akong nginitian. Kinagat ko naman ang pang ibaba kong labi upang mawala ang kung ano mang gulo na naiisip ko sa mga oras na ito. "Sigurado ka ba na hindi sila magagalit sa atin?" tanong ko naman upang mawala ang kung ano mang mga gulo na ngayon ay pumapasok sa isip ko.
The Rented Wife Chapter 360
"Kumusta ka naman, Renice?" rinig kong tanong sa akin ni Redenn habang diretsong nakatingin sa daan. Nakasakay kami ngayon sa sasakyan ni Redenn. Papunta kami ngayon sa Seth Corporation para asikasuhin ang mga bagay na naiwan ni Michael. "Ayos lang naman ako," sabi ko habang may pilit na ngiti. Hindi ako ayos. Walang maayos. Nasasaktan ako, parang bigla akong iniwan ni Michael matapos niyang makuha ang lahat lahat sa akin. "Galit ka ba, Renice?" biglang tanong ni Redenn matapos ang ilang segundong pagiging tahimik namin. "Ha? Bakit naman?" tanong ko bago ako napatingin ng diretso sa daan. Bakit naman ako magagalit? At kanino naman? "Dahil ilang araw ng 'di nagpapakita si Michael sa iyo?" sagot naman nito sa akin. Hindi ako kaagad nakaimik. Nakakaramdam ako ng inis, at tampo dahil bigla na lang siyang nawala ng walang pasabi. Pero hindi ko 'yon maaaring aminin dahil alam ko naman sa sarili ko na wala akong karapatan. "A-ano namang magagawa ko kung ayaw niya magpakita o kung gus
The Rented Wife Chapter 359
Patuloy ako sa pagbabasa ng mga laman ng folders na narito sa mesa ni Michael. Sa totoo lang kanina pa ako rito pero wala pa ako ni isang napipirmahan o naa-aprubahan na plano.Napahinga ako ng malalim. Bukod sa wala talaga akong alam sa ginagawa ko, hindi ko rin maintindihan bakit ganito ang nararamdaman ng puso ko.Nasasaktan ako. Hindi lang dahil sa sinabi ng sekretarya ni Michael, kung hindi dahil kay Michael mismo. Paano nga ba kung may kasama na siyang iba? Katapusan na rin ba 'yon ng kontrata naming dalawa? Tapos na ba ang trabaho ko sa kanya bilang rented wife?Binitawan ko ang ballpen na kanina ko pa hawak pero ni-isang beses ay hindi ko pa nagamit dahil wala pa naman akong napipirmahan na kahit ano.Napasandal pa ako sa swivel chair bago ako napatingin sa kisame.Kinagat ko rin ang pang ibaba kong labi nang maramdaman ko ang pagbigat ng aking mga mata at ang pang iinit nito.Kung nasaan man si Michael, sana maalala niya man lang ako. At sana naaalala niya rin ako kagaya ko n
The Rented Wife Chapter 358
Tulala lang akong nakatayo ngayon sa tapat ng elevator katabi si Michael. Ito na ang araw na 'yon. Ito na ang araw na makikilala na ako ng board members, at ito na rin ang araw na official na akong ipapakilala ni Michael hindi lang sa board at sa buong kompanya, kung hindi pati na rin sa mga kaaway niya sa underground world. "Hey, are you okay?" biglang tanong ng lalaking kasalukuyang katabi ko at mahigit na may hawak ng kanang kamay ko. Marahan naman akong ngumiti bago ako tumango. "Okay lang naman ako," sabi ko bago ako muling ngumiti. Ayaw kong ipakita kay Michael ang totoo kong nararamdaman. Ayaw kong makita niya na natatakot ako. Natatakot ako hindi dahil sa ihaharap ako sa mga taong isa sa dahilan kung bakit maganda ang takbo ng Seth Corporation ngayon, kung hindi dahil sa katotohanan na maaari muling malagay ang buhay ko sa tiyak na kapahamakan Hindi ko kaagad narinig ang sagot ni Michael, pero hindi rin nagtagal, narinig ko ang malalim niyang pagbuntong hininga. "Why are
The Rented Wife Chapter 357
"I want to hear a lot of things behind your life," sabi niya pa bago ako tinignan ng diretso muli sa mata.Natatakot ako, natatakot akong mahusgahan niya nang dahil sa nagawa ko sa aking ama.Napaiwas naman ako ng tingin bago ako huminga ng malalim. Makakaya ko bang aminin sa kanya ang totoo?"A-ano naman ang gusto mong malaman?" tanong ko pa."How was he as a father to you and to your siblings?" tanong niya. Hindi ako kaagad nakaimik.Mabait, responsable, at higit sa lahat mapagmahal na ama siya sa amin ni Ranie noong panahon na nabubuhay pa siya. Wala kaming narinig na kahit anong reklamo mula sa kanya kahit pa buong araw siyang nasa labas ng bahay at nagta-trabaho."Mabait si daddy. Mabait siya at responsable. Wala akong ibang nakita na ni-minsan ay nagreklamo siya kay Mommy tungkol sa trabaho niya," sagot ko bago ako bumuntong hininga.Maganda ang pamumuhay namin noon. Maganda at masaya, akala ko nga ay panghabang buhay na."What was his job?" biglang tanong ni Michael.Natigilan
The Rented Wife Chapter 356
I was still in awe whenever I think about what had happened to us. I still love him. Malalim akong huminga nang makita ko si Michael na naglalakad papunta sa gawi namin ni Redenn. Nasa likuran niya si Tyron at tatlo pang hindi ko kilalang mga lalaki. Mabilis kong iniiwas ang aking paningin sa kanya. Dahil hindi ko kayang titigan ang maganda niyang mga mata. "Twenty minutes late," sabi ni Michael nang tuluyan ng makalapit sa amin. Nakatingin pa siya sa wrist watch niya. "Traffic," biglang sagot ni Redenn habang inaayos ang suit na kanyang suot. Hindi naman sumagot si Michael kaya roon na ako tumingin sa kanya. Nakatingin siya sa akin. At may kung anong emosyon akong nakikita sa kanyang mga mata. "Ahem," natatawang untag ni Tyron bago siniko si Redenn. Natawa naman si Redenn bago hinila si Tyron papunta sa kung saan. "Ano?" pagbungad ko kay Michael nang makita kong titig na titig pa rin siya sa akin. Napailing naman siya ng marahan bago muling tumingin sa akin. "Nothing," simpl
The Rented Wife Chapter 355
I don't know what to do anymore. Maybe life is indeed harsh to me. Nanatili kaming sakay ng nirentahang jeep ni Michael. Pareho lang kaming tahimik habang nakaupo at naghihintay na marating na namin ang palengke. Patuloy akong nanahimik, at hindi kumikibo ngunit agad nanlaki ang mga mata ko nang maalala ko na dala-dala ko nga pala ang cellphone na ibinigay sa akin ni Michael. Mabilis kong kinapa ang suot kong dress na above the knee. Ngayon ko lang din naalala na wala nga pa lang bulsa ang suot kong damit. "Hala, saan ko inilagay 'yon?" tanong ko sa aking sarili. Mabagal at marahan ko namang nilingon si Michael na nakatingin na pala sa akin sa mga oras na 'to. Mabilis ko naman siyang kinunutan ng noo. "Ano? Tinitingin-tingin mo?" tanong ko bago ko muling ibinaling ang aking paningin sa labas ng jeep. Kunwari ay kalmado lang ako pero ang totoo n'yan ay abot-abot na ang aking kaba dahil hindi ko maalala kung saan ko nga ba inilagay ang phone na ibinigay sa akin ng lalaking 'to. I
