Share
Chapter 216
Related chapters
The Rented Wife Chapter 217
Kinagat ko ang pang ibaba kong labi. Hanggang kailan ko ba babalikan ang mga nakaraan naming dalawa? Ewan ko ba. Basta alam ko lang na gusto kong bumalik kami sa dati. Flashback Patuloy kami sa paglalakad paitaas. Medyo napapagod na nga ako pero hindi ko lang ipinapahalata sa lalaking kasabayan ko sa paglalakad. Hindi ko naman talaga siya kasabayan, nauuna siya sa akin ng bahagya. Gusto ko sana magtanong ng kahit ano pero mas pinili ko na lamang na manahimik. Kanina pa kasi rin tumatakbo sa isip ko ang mga bagay-bagay na patuloy na gumugulo sa isip ko. Kahit ako nga ay nalilito na sa kung anong emosyon ba ang dapat kong ipakita. Napabuntong hininga ako. Maswerte na lang ako dahil ito lang ang trabaho ko, na ganito ang trabaho ko. Hindi ako pagod, hindi rin ako pinagpapawisan. Ang kaso nga lang, kahit saan ako magpunta ay minamaliit ang pagkatao ko. Mapait akong napangiti. Muli na namang pumasok sa isip ko ang nangyari sa mall kailan lang. Hindi ko maintindihan, hindi ba talaga ak
The Rented Wife Chapter 218
Mabagal kong pinunasan ang luhang tumulo sa aking mga mata. Lahat ng bagay na nakikita ko kahit naririnig ko ay nagpapaalala sa kanya. Flashback Nanatili akong nakatingin kay Michael, gano'n din naman siya sa akin. Kanina pa kami parehong nakatayo sa hagdan at hinihintay ang paggalaw ng isa't-isa. "Ang cute mo talaga mag-tagalog," pag-iiba ko sa usapan bahagya pa akong pekeng tumawa para ipakita sa kanya na inaasar ko siya. Nakita ko namang kumunot ang kanyang noo bago niya ibinaba ang kanyang kamay na kanina pa nakalahad sa aking harapan. "Tss," tanging reaksyon lang niya bago tumalikod sa akin at muling umakyat pataas. Natawa naman ako bago ako napahawak sa aking dibdib. Ngayon ko lang napansin, may kakaibang kabog ang dibdib ko habang nakatitig sa mga mata ni Michael. --- "Sure ka? Ayos lang talaga na 'di na natuloy ang meeting?" tanong ko. Pang-ilang tanong ko na ito ngunit hindi pa rin sumasagot si Michael. Sinabi lang niya kanina na hindi na nga tuloy ang meeting, pero gu
The Rented Wife Chapter 219
Nakatayo na ako ngayon sa tapat ng opisina ni Michael. May kung ano sa akin na natatakot sa muling pagkikita namin. Hindi naging malinaw sa akin kung ano ang naging rason nang biglaang pagtalikod sa akin ng lalaking 'yon, pero naniniwala ako sa kanya. Nagtitiwala ako kay Michael. Mabagal kong pinunasan ang luhang tumulo sa aking mga mata. Maraming alaala ang nabuo sa opisinang ito. Flashback Tulala lang akong nakaupo habang nandito sa loob ng sasakyan ni Michael. Hindi ako umiimik magmula kanina pa. Hindi ko rin kasi alam kung bakit muling pumasok sa isipan ko ang nangyari labing-dalawang taon na ang nakakaraan. Ang maalala ang bagay na 'yon ang isa sa pinaka ayaw kong nangyayari. Pero hindi ko alam kung bakit paulit-ulit akong hinahatak pabalik ng nakaraan. Sa sobrang sama ng pakiramdam ko, hindi ko na namalayan na nakasakay na kami ni Michael ng elevator. Magmula kasi nang yakapin niya ako kanina ay hindi na ako tumigil pa sa pag-iyak, hindi ko rin alam kung saan kami pupunta
The Rented Wife Chapter 220
Hindi pa rin ako umaalis mula sa pagkakatayo rito sa tapat ng pinto ng opisina ni Michael. Gusto kong pumasok pero natatakot ako sa maaaring makita ko. Noon, siya ang pahinga at sandalan ko. Ngayon, halos 'di ko na makapa ang sarili ko na gano'n pa rin ang nararamdaman. Pero kahit na ano pa man, mahal ko pa rin si Michael. At handa akong gawin ang lahat. O isuko ang lahat makuha lamang siya ng buo muli. Flashback Nakatayo ako ngayon dito sa tapat ng dagat. Madilim na ang kalangitan, ngunit nagkikinangan naman ang mga butuin. Napaka-rami nito at nagkikislapan, tila naglalabanan kung sino sa kanila ang pinaka makinang. "Aren't you tired?" narinig kong tanong ng isang pamilyar na boses mula sa aking likod. Mabilis ko naman siyang nilingon. Nakasuot na ngayon ng isang polo si Michael, nakaputi na siya at shorts. "Hindi pa naman," simpleng sagot ko. Sana katulad niya ay may baon din akong damit. "Let's go and eat?" biglang tanong niya sa akin. Niyakap ko naman ang aking sarili nang m
The Rented Wife Chapter 221
Naglalakad na ako ngayon palabas ng Seth Corporation. Hindi ko alam kung paano ako mabilis na nakapunta rito. Basta alam ko masakit at mabigat ang d*bdib ko sa mga oras na ito. Patuloy pa rin ang mga alaala naming dalawa na pumapasok sa isip ko. Tuloy-tuloy, para bang walang pahinga. Kaya naman ako na mismo ang napapagod na. Flashback Nakaupo ako sa isang upuan. Nakapalibot kami sa isang malaking lamesa. Hindi ko alam kung paano nangyari ang bagay na ito, samantalang biglaan lang naman ang pagpunta namin ni Michael dito. "Maligayang kaarawan, anak!" pagbati ni mommy bago siya umupo sa aking tabi. "Salamat po, Mommy," nakangiting sabi ko bago ko siya mahigpit na niyakap. "Matapos ang nangyari dati sa daddy mo, at sa pamilya natin, 'di na natin na-ce-celebrate ang kahit kaninong birthday. Kaya masaya ako na nagkaroon ng pagkakataon na ma-celebrate natin ang araw na 'to," sabi niya sa akin. Tumango naman ako bilang pagsang-ayon. Dahil totoo naman, ni-hindi ko na nga napapansin na t
The Rented Wife Chapter 222
Mabagal akong naglalakad pauwi sa bahay namin. Kagaya nitong mga nakaraang araw ay wala ako sa huwisyo. Akala ko kasi kaya ko, pero no'ng nandoon na ako, halos hindi ako makagalaw. Napatingin ako sa langit. Kaya ko ba talaga? Flashback Nanatili akong nakaupo sa upuan kung nasaan kami kanina nag-usap ni Mommy. Napatingin pa ako sa kalangitan bago ako napabuntong hininga. "That was deep," narinig kong sabi ng isang pamilyar na boses. Mabilis ko naman kaagad siyang tinignan. Nakatayo ngayon sa tabi ng upuan na inuupuan ko si Michael habang may dala-dalang dalawang baso. Hindi naman ako sumagot, tanging pag-ngiti lamang ang ginawa ko. "May I?" biglang tanong niya bago tumingin sa tabi ko at bago niya ibalik ang kanyang paningin sa akin. Tumango naman ako bago ako umusog ng pagkakaupo para siya ay makaupo. Hindi na siya sumagot pa, umupo na lamang siya ng diretso. Hindi ako umimik. Inilibot ko lang ang aking paningin sa paligid. Nanatili muna kaming tahimik na pareho. Hawak ko lan
The Rented Wife Chapter 223
Patuloy lang ako sa paglalakad ngunit mabilis akong napatingin sa aking likod nang makahalata ako ng kakaiba. Mabilis na tumibok ang puso ko. Ganitong ganito ang kaba na naramdaman ko nang unang beses kong makita ang tunay na si Michael. Flashback Naglalakad kami ngayong dalawa ni Michael sa isang koridor papunta sa kwarto na nirentahan niya para sa aming dalawa. Pareho kaming walang kibo at walang kahit anong sinasabi sa isa't-isa. Magmula kasi nang ihatid namin sila mommy sa kwarto nila ay pareho na kaming walang kibo, kahit tinginan sa isa't isa ay hindi na namin ginawa pa. Wala na rin sina Redenn at Tyron dahil umalis na sila at nagpaalam na bababa raw muna sila ulit para pumunta sa beach club. Gusto ko sanang i-open ang mga naging pag-uusap namin kanina pero mas pinili ko na lamang na itikom pa ang bibig ko. Sa totoo lang, kanina pa ako na-a-amaze sa ganda ng apartell na 'to. Hindi ko alam kung ano ang eksatong tawag dito pero maganda rito, napaghahalataang mahal ang renta
The Rented Wife Chapter 224
Mabilis ang tibok ng puso ko habang pinakikiramdaman ang paligid. Hindi na bago sa akin ang ganitong pakiramdam, dahil noong kasama ko si Michael ay madalas ko itong maramdaman. Kinagat ko ang pang ibaba kong labi at mabilis na humakbang. Flashback Nanatili akong nakayakap kay Michael. Hindi ko alam kung ilang minuto na kaming ganito, wala naman akong naramdaman na pagtutol mula sa kanya. "A-anong nangyari?" tanong ko bago ako humiwalay sa kanya ng pagkakayakap. Nakita ko naman na hinuli niya ang mga mata ko bago siya nagsalita. "Aren't you afraid?" biglang tanong niya. Natahimik naman ako. Pakiramdam ko isa 'yong sapak sa akin. "B-bakit naman ako matatakot?" kinakabahang tanong ko. Nakita ko namang napalingon si Michael sa gawi ng mga lalaking malamig ng nakahandusay sa kama. "Aren't you afraid?" ulit na tanong niya sa akin. Hindi naman ako nakapagsalita. Nanatili kami sa mga posisyon naming dalawa. Hindi ko alam kung bakit hindi ako natatakot. Hindi ko rin alam kung bakit n
Latest chapter
