*BANG*BANG*BANG*“Clean everything here now.” malamig na utos ni Semion sa kanyang mga tauhan matapos iputok ang baril sa tatlong mga lalaking nagtangka ng kanyang buhay.“Opo, Boss!” masigasig na sumunod ang mga tauhan para iligpit ang mga bangkay.“Hold my gun, Diego.” inabot niya kay Diego ang kanyang baril at napapagod na nagtungo sa opisina ng kanyang underground hideout.Hindi tulad sa napakagalante niyang opisina sa sariling mansyon at kumpanya na nagkikinangan sa ginto at dyamante, ang opisina ng kanyang hideout ay siyang kabaliktaran. Walang ibang desenyo at puro itim na kulay lamang ang makikita dahilan kung bakit madilim sa loob. Naka-display din sa mga pader ng silid ang iba't-ibang klase ng mga armas at gamit pang torture.Wala kagana-ganang naupo si Semion sa malaking itim na leather chair. Pinatong niya pa ang mahahaba niyang binti sa lamesa bago naglabas ng kulay itim na sigarilyo at lighter.Sandali siyang nanatili sa ganoong posisyon na animo nirerelax ang sarili, ng
““Kaliwa't kanan na mga kaso at court hearings ang kinakaharap ngayon ni Governor Allegra dahil sa isyu ng mga pagnanakaw ng mga lupain, misteryosong pagkawala ng ilang mga residente at daang magsasaka, maging ang ilegal na pagpapatayo ng mga infrastructure.””““Mainit ngayon sa mga netizen si Governor Allegra. Maraming kabataan ngayon ang humihingi ng hustisya at katarungan para sa mga magsasaka sa pamamagitan ng pagra-rally, pagbisita sa kinaroroonan ng biktima, at pag-abot ng mga kaunting tulong pinansyal at relief goods.””““Nananawagan naman ang spokesperson, lawyer, at partido ni Governor Allegra na huwag magpakalat ng mga hindi makatotohanang bintang tungkol sa kanya at sa kanyang pamilya. Ayon sa kanilang estamento, gagawin nila ang lahat para patunayan na malinis ang kanilang konsensya, at ang isyu na kumakalat ngayon ay walang iba kundi isang black propaganda lamang laban sa kanila. Nananatiling tahimik si Governor Allegra dahil anumang sabihin nito ay gagamitin laban sa kany
Matagal na nakatulala si Celeste sa harapan ng salamin wari'y mayroong malalim na iniisip.“Senyora, ayos ka lang ba?” pukaw sa kanya ni Lisa.Kasalukuyan siyang inaayusan ng buhok at itsura nila Lyn at Lisa, habang siya'y tahimik na nakaupo sa harapan ng vanity table.Walang kagana-gana siyang tumango. “Ayos lang naman, bakit?”“Hmm? Sigurado ka po? Para kasing hindi naging maayos ang tulog mo kagabi at wala kang enerhiya ngayong umaga. Napuyat po ba kayo?” masusing tanong pa ni Lisa.Napaisip si Celeste at malakas na napabuntong-hininga. “Hindi ko alam… parang maraming nangyari kagabi habang natutulog ako pero sa sobrang gulo hindi ko na maalala.”“Kaya po ba malalim at namumula ang mga mata niyo ngayon. Senyora?” pagtatanong naman ni Lyn na siya ring nakapansin sa hindi pangkaraniwan niyang temperamento.“Namumula ang mga mata ko?” natauhan si Celeste at muling pinukusan ang mukha niya sa salamin. Nagulantang siya nang makita kung gaano namamaga ang mga mata niya na pinagbibidahan
‘Dalawang buwan versus halos dalawang dekada.’ Napatawa si Diego sa kanyang isipan.Naiintindihan ni Diego na hindi madali para kay Celeste na burahin ang nararamdaman nito para sa dating asawa lalo na sa ikli ng panahon. Siguro nga ay kahanga-hanga na rito ang hindi pagpapakita ng emosyon sa tuwing nababanggit ang pangalan ng lalaking iyon.Ang pagmamahal, sakit, trauma, hinanakit, at poot sa dati niyang asawa ay naghalo-halo na. Kahit sino naman siguro na maranasan ang sinapit niya ay pipiliin na lang na tigasan ang puso.Kahit din si Diego na single buong buhay ay nauunawan ang mga ganoong bagay. Lalo na't lumaki siya sa kanyang ina noon na ilang beses niloko ng kanyang ama. Naalala pa ni Diego ang pang-aabusong pisikal ng kanyang ama sa kanyang ina, maging ang paglalason sa isipan nito. Para sa kanya noon na musmos na taong gulang pa lamang, ay talaga namang trauma ang inabot niya resulta kung bakit ayaw niya ng katuwang sa buhay ngayon.Sa huli ay pinili ng kanyang ina na wakasan
“Primo Semion!” nagulat si Lisa, isa sa personal na alalay ni Celeste nang makita si Semion na pumasok sa loob ng mansyon hating gabi na. “Uuwi ho pala kayo ngayong gabi.”Tumango siya. “Where's Celeste? Natutulog na ba siya?”“Opo, Primo! Maagang natulog si Senyora dahil hindi naging maganda ang tulog niya kagabi at napagod siya sa mga gawain niya ngayong araw.”“Is that so? Alright, I'll head up. Lock the door.”“Opo, Primo!”May malalaking hakbang siyang nagmartsa patungo sa mahabang hagdanan at may pagmamadaling tinungo ang kwarto nila ni Celeste.Sa katunayan ay hindi naman talaga dapat siya uuwi ngayong gabi dahil abala siya sa pamumuno sa kanilang organisasyon, at sinayang pa iyon ni Diego nang dalhin siya sa bar na iyon. Kaya naisipan na lang niyang umuwi tutal nasira na ang gagawin niya.Nang makarating siya sa silid ay maingat niyang binuksan ang pintuan upang pumasok sa takot na baka magising niya si Celeste. Hindi siya gumawa ng anumang tunog hanggang sa maisara ang pintua
“I'm sorry, I didn't know…” napayuko si Celeste sa kanyang mga daliri sa sandaling iyon.Wala siyang kamalay-malay na nangyayari sa kanya ang bagay na iyon sa pagtulog. Wala siyang ideya na pinapanaginipan niya ang mga magulang niya at umiiyak siya sa pagtulog!“S-Sorry!” napatakip siya bigla ng mukha gamit ang dalawa niyang palad. “Hindi ko talaga alam, Semion. Paniguradong naiistorbo ko ang pagtulog mo! Sorry talaga!”Sa loob ng isang buwan nilang magkasamang natutulog sa gabi? Nakakahiya na hindi niya namamalayang nagpapakita siya ng ganoong klase ng kahinaan kay Semion!“Please don't get me wrong, Celeste.” dinig niyang malumanay na sabi ni Semion. “Hindi ko sinasabi sa'yo ‘to ngayon para pahiyain ka o idiskrimina, gusto ko lang na malaman mo at mapagaling ang kondisyon mo.”Binaba niya ang mga kamay niya at may mahabang ngusong tiningnan muli si Semion. “May mai-rerekomenda ka ba sa aking tao na makakatulong sa akin? Kasi kahit anong isipin ko, wala naman talaga akong naaalalang b
“Celeste…”Matatamlay at mapupulang mga mata na animo hindi nakatulog ng ilang linggo, nakatitig si Darson sa larawan ng dati niyang asawa noong ito'y dalaga pa lamang.Nasa larawan ang malaking pagkakangiti sa labi ng labing limang taong gulang na si Celeste habang nakatingin sa camera. Sa suot nitong simpleng kulay rosas na dress ay nagliliwanag ang kutis nito. Ang buhok pa ni Celeste noon ay paalon na umaabot hanggang sa baywang nito.Napakagandang babae… na dapat ay si Darson lang ang makaka-angkin.“Celeste,” muli niyang hinaplos ang ang picture frame gamit ang kanyang hinlalaking daliri. “You're a lying bitch. Sabi mo ako lang ang mamahalin mo. Nasaan ka na ngayon? Sa piling ng ibang lalaki?”Nanggagalaiti niyang tinungga ang bote ng alak sa hindi mabilang na pagkakataon. Nakakalat mismo sa dating kama nila ni Celeste ang iba pang mga mamahaling bote ng alak na ngayon ay wala nang kalaman-laman, habang nakaupo siya roon.Sa sakit na nadama ay kinuyom ni Darson ang matigas niyang
“Madam! Maraming salamat po, Madam!”“Madam Celeste! Hulog kayo ng langit sa amin!”“Nabawi na namin ang aming sakahan!”“Nakakaligo na ulit kami sa ilog!”“Madam Celeste!”Nagugulat si Celeste sa mga taong sumalubong sa kanya pagkababa pa lamang niya mula sa kanilang van sa probinsya matapos ang tatlong linggong pag-alis niya rito. ‘Di niya inaasahang dudumugin siyang bigla ng mga tao roon at lahat sila'y tuwang-tuwa sa pagdating niya.“Paki-kalma po mga nanay at tatay!” pagpapakalma niya pa bagaman hindi mapigilang matuwa sa mga tao. Pilit nilang kunukuha ang kamay niya at yakapin siya. “Ginawa ko lamang po ang tama para sa ating lahat!”“Madam! Salamat po at nagbalik kayo!”“Unti-unti nang nagsisipaglayasan ang sugo ng mga Allegra!”“Madam Celeste, mabuhay ka!”Labis na napukaw ang damdamin ni Celeste sa mainit na pagsalubong sa kanya ng mga tao. Emosyonal niyang kinausap isa-isa sa kabila ng pagdumog nila para lamang makita at mawahakan siya.Batid nga niyang unti-unti nang naibab
Nagising kinaumagahan si Celeste na para siyang sumabak sa isang championship sports kagabi kaya ganito na lang kasakit at kabugbog ang katawan niya. Kinusnos niya ang mga mata saka umuunat na binaling ang paningin sa lalaking nasa kanyang tabi, mahigpit na nakayakap sa kanya. Tumatama na ang sinag ng araw sa pagkaguwapo nitong mukha. Hindi na nga bagong silip ng umaga, kundi tanghali na. Tinaas niya ang nanghihina niyang braso para suklayin ang makapal na buhok ni Semion na kasalukuyang magulo. Napatitig siya sa makakapal nitong kilay at mahahaba nitong pilik-mata. Tinulay niya ang hintuturo niyang daliri sa mataas nitong ilong pababa sa manipis nitong mga labi. At saka niya napagtantong gising na si Semion dahil hindi napigilan ang pagtaas ng magkabilang sulok ng labi nito. Tumaas din ang pisngi nito na pilit nilalabanan upang bumalik sa dati. Dahil do'n ay hindi rin napigilan ang pagsilay ng kanyang ngiti saka napapikit. “S-Se…” natigil siya dahil ganoon na lamang kapaos ang bo
Nakasandal ang likod ni Celeste sa pader habang siya'y nakaupo sa mababang kabinet. Ang mga gamit na kanina’y nakasalansang roon ng maayos, ngayo'y nagkalat na sa sahig.Kasing lakas ng paghingal niya ang bawat pintig ng kanyang puso, habang pinapanood ang ulo ni Semion na nasa pagitan ngayon ng kanyang nakabukang hita.This is the second time he has lowered himself like that in front of her. Sanay siyang makita si Semion na palaging nakataas noo, animo walang niyuyuko sinumang tao. Ngunit ngayon ay kabaaliktaran ang kanyang nakikita.May kung ano sa damdamin niya ang hindi niya maipaliwanag sa tanawing ito bagaman balot ng dilim ang kabuuan ng kuwarto at nag-iisang dim light lamang ang nagsisilbing liwanag.He's torridly kissing her flowers, just like how he was kissing her lips earlier. Hungry and thirsty for her juices.“Ahhh… Ummm, ahhh!” Napakainit sa pakiramdam. Mas lalo siyang nilalabasan ng madudulas na likido na lumalaplap sa mga labi't dila ni Semion. Ang nakakahumaling na t
“S-Semion…” Napasinghap ng mabilis na hangin si Celeste nang bumaba ang mga malalambot na labi ni Semion sa kanyang leeg. Kagat-kagat ang ibabang labi, bumaon ang mga kuko niya sa magandang tela ng itim nitong coat. “Mmhhmmp!” hindi niya maiwasang mapahalinghing sa nadaramang sensasyon. Madilim sa kuwarto, marahil pagkapasok na pagkapasok pa lamang nila sa loob ay kaagad na siyang sinunggaban ng halik ni Semion na tila isang uhaw na estranghero. Ang plano niya kanina na maligo at magpalit sa komportableng damit ay nabigo dahil sa kasalukuyang ginagawa n Semion sa kanyang katawan. Tumaas ang dress niya nang pagapangin nito ang malaking kamay sa kanyang hita patungo sa kanyang underwear. Madidiing hinahaplos ni Semion ang ibabang iyon na may halong panggigigil. Naramdaman iyon ni Celeste nang kagatin siyang bigla nito sa leeg! “Ahh!” Nasaktan siya at napahikbi. Nanunuyo ang lalamunan niyang naghahabol ng sapat na hangin. “My wife,” ang mainit na hininga ni Semion ay pumasok sa kan
“Huy, Luca! Bawal ka uminom ng alak, minor ka pa!” inagaw ni Settie ang alak sa batang lalaki. “Isusumbong kita kay Ate Val, sige ka! T'saka nasa kabilang table lang ang parents mo oh!”“They won't mind though kahit magsumbong ka pa.” walang pakialam si Luca na inagaw ang baso sa kanya at tinungga ang ang alak.“Hala!!” dahil naka-wheelchair, hindi magawan ng paraan ni Settie na maagaw muli ang baso nang itinaas iyon ni Luca sa ere. “Masama ang alak sa katawan ng bata!”“Hindi na ako bata!” bulyaw bigla ni Luca na tila spoiled brat. “Don't you know, I even protected my sister-in-law againsts the assassins? Kaya what makes you think na hindi ko kaya ang alak?”“Huh? Anong assassins? Tinutukoy mo ba ay sa mga online games?” napataas ng kilay si Settie na tumitingala sa tangkad ng batang lalaki. Kahit na thirteen pa lamang ang edad nito ay halos pang fifteen years old na ang tangkad, marahil anak ng mayaman kaya masagana sa bitamina. Kung makakatayo lang si Settie, paniguradong ang 4’11
Semion was too stunned to speak. Nilalabanan ng kanyang mga mata ang pakikipagtitigan sa naghihinalang mga mata ni Celeste. Bumuka ang kanyang bibig subalit walang ni isang salita ang lumabas. Napalunok na lamang siya ng sariling mga laway at napatikhim ng hangin di kalaunan.Tumuwid siya ng tayo at binaling ang paningin sa mga tao bago tumugon sa naiwang tanong ni Celeste. “Jessa was just another woman I met years ago. Some things that happened will stay in the past.” sinubukan niyang ngumiti ngunit nabigo nang matingnan muli si Celeste. “Wife, I'm not hiding anything from you. Lahat ng itanong mo sa ‘kin, sasagutin ko ng totoo.”Sa pagbago ng ekspresyon ng mukha ni Celeste, nabatid ni Semion na mukhang hindi nito nagustuhan ang kanyang naging sagot.“Kung ganoon, tatanungin na kita ngayon.” Humarap sa kanya si Celeste ng seryoso. “Paano ako? Do I belong to ‘another woman you just met’? Sa future ba, isa na lang rin ako sa mag-sstay sa past mo?”“What?” Semion was caught off guard. N
Nang magbalik sina Celeste at Felip sa pangunahing gusali ay pareho silang natigilan sa isang komosyon na nangyari.“Waah! Why are you doing this to me, Semion? You told me I was special! Sabi mo may espesyal tayong relasyon!” may isang babae ang umiiyak na nakayakap sa baywang ngayon ni Semion.“Oh my god! She did not!”“Marami na siyang nainom kaya ganiyan!”“Kanina pa siya naglalasing sa isang tabi, no wonder nawala na sa hulog!”Unti-unting nagsalubong ang mga kilay ni Celeste na mabagal na naglakad at nakihalo sa crowd. Pinanood niya ang kasalukuyang nangyayari.Nakataas sa ere ang dalawang braso ni Semion, ang isa na may hawak na alak ay ipinatong nito sa tray ng dumaan na waiter. Bakas ang hindi pagkagusto sa kanyang emosyon sa mukha.“Please let go, Jessa.” itinulak ni Semion gamit ang isang palad ang babaeng grabe ang pagkakayakap sa kanya na halos ibaon ang buong katawan sa kanya.“N-Naghintay ako! Huhu, naghintay ako ng ilang taon matapos ang gabing iyon! Naniwala akong bab
“Anong ibig mong sabihin, Felip?” kuryosong tanong ni Celeste sa lalaki.Nagpakawala ng marahas na hininga si Felip, halata ang pagkabahala sa kanyang ekspresyon sa mukha. “Noong una pa lang kitang nakita na naglalakad sa altar kanina, inaasahan kong makita ang matamis na ngiti sa mukha mo dahil ganoon ka ‘pag totoong masaya. Pero simula noon hanggang sa dumating tayo rito, hindi pa kita nakikitang masaya. Marami ka ring ginawang mali kanina sa seremonyas ng kasal, samantalang perpeksyunista ka. Para kang nasa ibang dimensyon.”Natahimik si Celeste.“Idagdag mo pa iyong suot mo kaninang gown, bakit gano'n? Oo maganda, pero bakit may pagka-basa at madungis? Ha!” napasinghal ito. “Pero parang hindi iyon nakikita ng lahat. Parang ako lang yata nakakakita na may problema ang bride. Maging asawa mo walang pake. Ang ganda pa ng pagkakangiti, sarap batukan.”Napasinghap siya ng hangin at umiling-iling. “Hindi iyon sa gano'n, Felip. Mali ka ng pagkakaintindi and interpretasyon sa nangyari. Ay
“Congratulations on winning your case, Mrs. Celeste Lombardi!”“Congratulations, Mrs. Costa-Lombardi!”“May this event mark your flourishing~”“More wins to come for both the Costa and Lombardi families!”Pinaunlakan ng kaliwa't-kanang papuri at pagbati si Celeste matapos ang inereng naganap na paghatol ng korte.Hindi lamang siya na-congratulate sa kasal kundi na rin sa pagkapanalo sa kaso laban kay Governor Demetrio Allegra.Matapos makipaghalubilo sa mga pamilyang may mataas na estado sa social class, kaagad na nagtungo si Celeste sa kanyang pamilya nang makahanap ng opotunidad.“Nanay Lordes!” mahigpit niyang niyakap ang ina sa tagal nilang hindi nagkasama at halos ngayon na lamang nagkalapit ang kanilang landas.Natutuwang napatawa si Lordes. “Ang anak ako! Proud na proud na ako sa'yo, Celeste.” mahigpit din nitong ginantihan ang kanyang yakap bago sila naghiwalay. Agad nitong sinapo ang kanyang mukha nang may nagniningning na mga mata. “Nagawa mo, anak. Sa wakas ay nabilanggo na
Nagkikislapang mga ilaw sa gabi ng marangyang bulwagan, malamyos na musikang umalingawngaw sa lugar, maging masasarap na putahe sa kada mesa ng bisita, tila lahat ay ine-enjoy ang party matapos ng mahabang seremonyas ng kasal. Bawat sulok ng silid ay puno ng tawanan at kwentuhan kung saan bida ang dalawang bagong kasal.Hindi kalaunan. Si Semion ay tumayo mula sa kanilang mesa, kinuha ang isang wireless na mikropono na noo'y inabot ng isang host, saka siya lumapit sa gitna ng entablado. Unti-unting natahimik ang mga bisita, wala pa man ay nakatuon na, nag-aabang sa kanyang sasabihin. Si Celeste ay nanatiling nakaupo, nakangiti sa kanyang asawa, matapos madamayan ni Semion sa nangyari.Kagaya ng karaniwang awra ni Semion sa tuwing haharap sa mga tao, nakasilay ang maganda nitong ngiti sa labi, walang bahid ng tunay niyang pag-uugali. "Ladies and gentlemen, thank you all for being here tonight," panimula niya. "Napakahalaga para sa amin ng aking asawa na si Celeste ang inyong presensya