CHAPTER 73Ngayong gabi ay wala ngang buwan at bituin sa langit. Ngunit sa mata ng isang taong nag aasam na sinasalamin ng libu libong ilaw ay naroroon ang mga nakatagong buwan at bituin.Tahimik naman na tinitigan ni Francis si Sophia. Ngunit ng mapansin nga ni Sophia na nakatingin sa kanya si Francis ay agad nga syang nag iwas ng tingin nya rito.Lagi namang natatangi si Sophia at alam ito ni Francis mula pa noong una. Ngunit matapos nga silang maikasal nito ay naging abala na nga ito sa pagpapakita ng kanyang kakayahan. Inubos nga nito ang kanyang oras sa mga plano nito. Sa halip na magkasama nga sila ng tahimik ay naging limitado na lamang ang kanilang ugnayan na dalawa sa trabaho at sa mga gabi kung kailan parehong anguguhitannhg damdamin ang katahimikan.Alam niyang marunong tumugtog ng piyano si Sophia. Pero kahit kailan ay hindi niya pa ito nasilayan habang tumutugtog.Nang gabing iyon sa suot ni Sophia na nag aapoy na pulang bestida ay napakaliwanag niya na parang siya mismo
CHAPTER 74"Hindi lang binasa ni Manager Sophia ang mga notes ko kundi hiniram pa nya ito at binigyan pa nya ako ng kanyang business card at inalok ako ng oportunidad para mag intern. Nakita n'yo iyon kahit ang layo-layo n'yo, hindi ba?" pagmamalaki ni Angel sa mga kaharap nya ngayon at halata sa boses nito ang pasasalamat kay Sophia.Alam naman ni Angel na naisip na ni Sophia ang posibleng mangyari sa kanya pagbalik nya kaya inunahan na siya nitong sagipin. Kung hindi ito ginawa ni Sophia ay mas mahirap pa sana ang sitwasyon niya ngayon."Tsk. Sa tingin mo ba talagang hindi namin nakita na papunta ka kay Mr. Francis noong una? Halos mabangga mo pa nga si Ms Sophia sa pagmamadali mo," nakangisi pa na sabi ni Paula kay Angel.Nanliit ang mga mata ni Angel at biglang nakaramdam ng pagsisisi. Ngunit bago pa man siya makapagsalita muli ay narinig niyang may tumawa nang mahina mula sa kanyang likuran."Sa akin talaga sya pupunta,” sabi ng isang boses babae sa may likuran ni Angel. “Bakit k
CHAPTER 75Ang layunin ng aktibidad na ito ay para mapalapit sa mga tao mula sa mataas na antas ng lipunan. Ngunit hindi inaasahan ni Marlon na ang kanyang anak na babae ay magdudulot ng ganitong kalaking kahihiyan.Lumapit si Marlon na may mabigat na ekspresyon. Ngunit sa halip na siya mismo ang tumulong kay Paula na basang basa sa sabaw at natabunan ng mga cake ay tumawag siya ng dalawa niyang tauhan upang alalayan ito.Nang maiangat si Paula ng mga tauhan ni Marlon ay umiiyak siyang tumawag sa kanyang ama. Ngunit sa halip na kaawaan sya nito ay sinigawan lamang sya nito.“Manahimik ka at umalis ka na rito,” sigaw ni Marlon kay Paula.“Tulungan mo siya,” baling naman ni Marlon sa kanyang asawa.Wala namang magawa ang asawa ni Marlon kundi ang samahan ang magulo at basang basa na si Paula palabas habang labis na napapahiya.Habang naglalakad na sila palabas doon ay bigla namang tumigil si Paula na tila ba may naalala sya bigla. Mabilis siyang lumingon sa paligid at napansin nga nya
CHAPTER 76Napa ayos naman ng pagkaka upo nya si Khate at saka sya tumingin kay Sophia at naghihintay nga sya ng sagot nito.Hindi naman kaagad kumibo si Sophia. Sa halip ay itinaas niya ang kanyang suot na salamin na sinusuot lamang nya upang mabawasan ang pagod ng kanyang mga mata mula sa pagbabasa ng mga dokumento. Ang kanyang itsura ngayon ay seryoso at may halong intelektwal na kagandahan."Hayaan mo siya," sabi ni Sophia sa malamig na boses. "Mas maigi nga na maupo ka sa kabila ni President Francis,"Natigilan naman si Khate at hindi nga sya makapaniwala sa kanyang mga narinig. Hindi niya mawari kung nagbibiro lang ba si Sophia o hindi.Malapit naman ng magsimula ang pagpupulong. Tahimik ang buong silid ngunit ang mga mata ni Francis ay nakatuon sa dalawang tao na tila may sarili silang mundo. Hindi niya inalis ang tingin nya sa mga ito na parang nagmamasid sa isang palabas.Bago pa man makapagsalita si Khate ay walang pasintabing itinulak ni Raymond ang kanyang upuanbat isan
CHAPTER 77"Ang maliit na bansang sinasabi mo ay dating bahagi ng isang karatig bansa. Bakit sa tingin mo ay laging may digmaan doon pero walang gustong makialam? Dahil iyon ay usaping panloob nila. Kahit gusto nating sakupin ang maliit na bansang iyon ay hindi na natin iyon trabaho pa,” sabi pa ni Sophia kay Bianca. "Ang lakas naman ng loob mong gumawa ng ganito gusto mo ba talagang ilagay si Francis sa peligro?" dagdag pa ni Sophia.Bigla namang namutla ang mukha ni Bianca dahil sa mga sinabi ni Sophia.Ang mga nakatataas na empleyado ng mga Villamayor ay nakatingin kay Bianca na parang isa siyang hangal. Ramdam ni Bianca ang matinding pagkapahiya. Nanatili na nga lamang talaga sya na tahimik habang nakakuyom ang kanyang mga kamao. Dahil hindi nga talaga maaaring pirmahan ang kontrata na iyon.Hindi na rin naman nagtagal pa at natapos na nga rin kaagad ang meeting nila na iyon.Ang mga nakatataas sa pamilya Bustamante ay halatang nakakaramdam ng kahihiyan. Samantala naman ang mga ta
CHAPTER 78Nakainom na si Raymond ng maraming alak pero hindi pa naman siya lasing. Ang mga mata niyang tila lasing dapat ay naging matalas at malamig na para bang may nakatagong talim sa likod ng kanyang tingin. At sinumang makakakita ng kanyang mapanlinlang na ngiti ay siguradong matatakot.Ang lasing na researcher ay bigla namang natauhan at napaatras na lamang at mabilis na kumaway ng kanyang kamay. "H-huwag na tayong mag inuman siguro ay t-tama na iyon. Mr. Raymond nagkamali lamang ako ng sinabi,” kandautal na sabi ng lalaking kanina ay walang modo sa harapan ni Sophia.Sa sobrang kahihiyan ay mabilis siyang bumalik sa kanyang upuan at agad na tumahimik at hindi na naglakas loob pa na magsalita.Ibinaba naman ni Raymond ang bote ng alak at saka sya tumingin kay Sophia. Habang nanatili pa rin ang kalmado sa ekspresyon ng mukha ni Sophia."Raymond hindi ka talaga lasing hindi ba? Nagkukunwari ka lang?" tanong ni Sophia at halos natawa na lamang siya sa inis.Naalala niya ang g
CHAPTER 79Kitang kita naman ang malamig na ngiti ni Sophia habang nakatingin nga sya sa surveillance camera. Bagama’t nakangiti nga si Sophia ay kitang kita naman sa kanyang mga ngiti ang matinding pangungutya sa mga ito.Sa sandaling iyon ang lahat ng nanonood ng live broadcast ay biglang kinabahan at nagmadaling subukang lumabas sa site ng live broadcast. Ngunit hindi na nga nila ito magawa. Para bang biglang nasira ang mga keyboard ng kanilang phone na para bang may kumokontrol dito para hindi sila makalabas sa naturang site.Ang mga lalaki kasi na nanonood sa live broadcast na iyon ay madalas na talaga na manood ng mga ganoong live broadcast na may kalaswaan. At dahil sa takot nga nila dahil hindi sila makaalis sa naturang site ang iba sa kanila ay binasag ang kanilang mga phone at ang iba naman ay inihagis sa tubig ang kanilang phone sa pag aakala na makakatakas na sila roon.Ang hindi nila alam ay naipadala na nga ni Sophia ang kanilang mga address sa mga pulis. At hindi nga na
CHAPTER 80Habang pinagmamasdan naman ni Bianca ang papalayong sasakyan ni Raymond ay unti unting bumigat ang kanyang dibdib. At ang kanyang mga kamay ay naikuyom na lamang ngabniya ng dahil sa galit.Hindi na rin naman nagtagal pa roon si Bianca at umuwi na nga rin siya sa kanilang bahay at agad na nga diyang pumasok sa kanyang kwarto at nagkulong. Naupo siya sa harap ng kanyang laptop at mabilis na nagsimulang magsulat. Isang blog post ang kanyang binuo at bawat salita nya roon ay puno ng hinanakit at layuning manira.Ang nilalaman ng post ay tungkol sa lihim na ugnayan nina Sophia at Raymond. Ayon dito ay nagtutulungan ang dalawa upang makuha ni Raymond ang kayamanan ng pamilya Villamayor. Dagdag pa niya ay sinira umano ni Raymond ang isang mahalagang kasunduan bilang paghihiganti para kay Sophia.Pagkatapos niyang i-post ito sa internet ay napangisi na lamang talaga si Bianca."Tingnan natin bukas," aniya sa sarili. "Wawasakin ng blog post na ito sina Sophia at Raymond!" dagdag pa
Noon kasing Federal Negotiation ay si Khate nga ang kumakatawan kay Francis habang si Jeric naman nga sa panig ni Wendell. At sa huli nga ay naglaban nga ng husto ang dalawang kampo at sa isang maliit na dayuhang kumpanya nga ang nakakuha ng benepisyo. At isang magandang kasunduan nga sana iyon na napunta lang sa wala.Ang pangyayari nga na iyon ay hindi naman nga kumalat kaya kakaunti lang din talaga ang nakakaalam noon. Pero sa pagitan nga nila Khate at Jeric ay iyon nga ay isang matinding pagkasira ng loob at pareho nga nilang sinisisi ang isa’t isa dahil nga hindi nga talaga sila magkaintindihan na dalawa.Ngunit hindi pa nga tapossi Sophia dahil tumingin naman nga ito kay James.“At ikaw naman James hindi ba at may maganda ka ring koneksyon kay Ian na sekretarya din ni Wendell? Maaari kayong magbalik tanaw sa bidding para sa lupa noon. Hindi ba at kayong dalawa ang halos magpatayan sa labanan para sa proyekto na iyon? At kahit nga nakahanda na ang lahat ng plano para roon ay big
CHAPTER 158Napakatuso talaga ni James.Hindi naman nga sumagot si Sophia rito at diretsahan na nga rin niyang sinabi na ayaw niyang dumalo sa naturang dinner. Sa katunayan ay isa nga iyong pangungutya kay Raymond at sa iba pa dahil sa tahasang pagtanggi sa kanilang imbitasyon nang hindi dumaan kay Sophia.At isa pa kung sakali man nga na pumayag si Sophia na ihatid si Francis pauwi o kung may mangyari pan man na ibang bagay ay iyon ay desisyon na niya at wala nang kinalaman pa ang ibang tao roon.Ngunit isang simpleng pangungusap nga lang at may pahiwatig na nga siya tungkol sa mga tao na nasa paligid niya.Sino nga ba kasi sa kanila ang hindi matalino? Sino nga ba ang hindi makakakuha ng tunay na kahulugan sa likod ng mga salita ni James?At isang bibihira nga na tagpo ang naganap.Halos lahat nga sila roon ay kilalang personalidad sa kanilang mundo. At sa madaling salita nga ay kung mayroon man na mangyare sa kahit isa sa kanila ay tiyak na mayayanig ang mundo ng finance.Sa pangka
“Ang sabi mo ay hindi mo matanggap. Pero ngayon nga ay alam mo nang wala kang karaparan na hindi iyon matanggap,” seryosong sabi ni Sophia kay Francis. At pagkasabi nga niya noon ay tumqlikod na nga siya at naglakad palayo sa mga ito. At habang naglalakad nga siya ay napansin nga niya sila Dr. Gerome kasama ang iba pa nga nitong kasamahan.Nanatili naman nga na nakasandal si Kurt sa pader. Mukhang nakainom na nga rin ito oero hindi naman sya lasing na lasing. Ang kanya ngang suit jacjet ay basta na lamang nga na nakapatong sa kanyang balikat at ang manggas ng kanyang suot na damit ay nakatupi na nga pataas at kita na nga rin ang matigas nitong braso.Ang ilang hibla nga rin ng buhok ni Kurt ay bumagsak na sa kanyang noo ngunit hindi naman nito naitago ang kanyang mga mata na puno ng panganib. Bahagya pa nga siyang nakangisi. At nang mapatingin nga siya kay Sophia ay tumango lamang nga siya rito bilang pagbati. Ngunit nang mapadako nga ang tingin niya kay Bianca ay isang mapang asar n
CHAPTER 157“Mas gagaan ba ang loob mo kung malalaman mo na noong ibinigay ko sa’yo ang sasakyan na iyon ay hindi pa ako sumasali sa mga kumpetisyon ay wala pa akong kumpiyansa na ako mismo ang bumuo ng kotse? O kaya naman ay isipin mo na lamang na ang unang bonus na natanggap ko ay ginamit kong pambili ng sasakyan na iyon. Isipin mo na ang unang buong bonus ko ay inilaan ko para sa’yo. Bakit ba kasi hanggang ngayon ay pakiramdam mo ay may utang pa rin ako sa’yo?” mahabang litanya ni Sophia kay Francis.Pero bakit nga ba hindi niya ibinigay kay Francis ang sasakyan na siya mismo ang nag ayos? Ayaw ba nya talaga itong ibigay kay Francis.Ang totoo nyan ay masyado talaga syang nag aalala para kay Francis. Natatakot siya na baka hindi pa sapat ang mga test sa sasakyan na inayos niya noon at baka nga magkaroon pa ito ng problema at hindi nga iyon ligtas para kay Francis. Kaya naman nag iingat nga siya ng maigi.At dahil nga masyadong nag aalala si Sophia para kay Francis ay ipinagpaliban
Hindi naman nga namalayan pa ni Raymond na napaparami na pala ang pag inom niya ng alak. At nang kinailangan na nga ni Sophia na gumamit ng banyo ay naunahan nga siya ni Angelo sa pagpunta sa banyo.“Raymond lalabas lang ako saglit ha. Gagamit lang ako ng CR sa labas,” pagpapaalam nga ni Sophia kay Raymond.Bagamat nakarami na nga ng inom ng alak si Raymond ay hindi naman halata sa mukha nito na lasung nga ito. At malinaw pa rin nga ang mga mata nito.“Sasamahan na kita,” sabi ni Raymond at akmang tatayo na nga sana siya ng pigilan nga siya ni Sophia at hinawakan nga siya nito sa braso.“Hindi mo naman na ako kailangan pang samahan. Hindi naman na ako bata,” sabi ni Sophia kay Raymond.Pagkasabi nga ni Sophia noon ay agad na nga itong tumayo at mabilis na lumabas sa private room na iyon at tila ba takot na takotnga ito na sundan siya ni Raymond.Pagkalabas nga ni Sophia ay sakto naman nga na tumunog ang kanyang cellphone na naiwan niya sa mesa. Kaya naman napatingin nga si Raymond sa
chapter 156Si Raymond nga ang bida ngayong gabi. At walang sinuman nga ang namimilit sa kanya na umimom ng alak. Hinayaan lamang din siyang mga kasama nya roon na uminom na lamang ng juice ngunit hindi naman ibig sabihin nito ay magiging magalang na sa kanya ang mga tao.“Sa wakas ay mayroon na ring nagkagusto kay Raymond. Hindi rin biro ang maging singlr ng ganoon katagal,” may bahid ng panunuya na sabi ni Angelo.At dahil nga sa sinabi na iyon ni Angeli ay tila ba naging inosente nga ang dating ni Raymond kahit pa malunaw nga sa kanyang itsura ang pagiging playboy.Napalingon naman nga si Raymond sa gawi ni Sophia at sinalubong nga niya ang tingin ng dalaga na bahagya pa ngang nakataas ang kilay.“Bakit?” tanong ni Raymond kay Sophia.“Wala naman. Pakiramdam ko lang ay hindi bagay sa’yo ang pagiging inosente,” sagot ni Sophia.Bahagya naman nga na ngumiti si Raymond at napapailing na lamang din talaga sya dahil sa sinabi ni Sophia.“Hindi ba at ikaw ang tunay na nakakaalam kung ino
Lalo naman ngang nadagdagan ang pagkainis ni Angelo. At dahil nga roon ay agad nga niyang kinuha ang kanyang lightar at balak na nga sana niyang sindihan ang sigarilyo. Pero bago pa man nga magawa ni Angelo iyon ay agad nga niyang napansin ang malamig na tingin ni Raymond sa kanya kaya naman napahinto nga siya sakanyang binabalak gawin.“Hindi gusto ni Sophia ang amoy ng sigarilyo. Kaya tiisin mo na lang muna yan,” walang pakialam na sabi ni Raymond.Napakurap kurap naman nga si Angelo dahil sa sinabi na iyon ni Raymond at tila ba hindi nga siya makapaniwala rito.Nang pumasok kasi sila roon kanina ay nabanggit na nga ni Raymond na ayaw nga ni Sophia ang amoy ng sigarilyo pero hindi nga niya iyon binigyang pansin. At ngayon nga lang niya napagtanto na seryoso pala talaga ito.“Tsk. O sige na nga,” tila napipilitan nga na sagot ni Angelo at saka nga niya ibinalik ang isang sigarilyo sa kaha.Hindi naman kadi ganoon kawalang hiya si Angelo. Dahil kung may isa mang tao sa kanilang grupo
CHAPTER 155Ibang iba nga talaga si Raymond kay Francis. Dahil kung hindi nga seryoso si Raymond dito ay hindi nga niya ipapakilala si Sophia sa mga taong ito. Kung hindi nga siya seryoso ay hindi nga niya hahayaan si Angelo na tawaging ‘hipag’ si Sophia na katumbas ng pagkilala sa kanya bilang bahagi na ng kanilang grupo.Sa kanila kasing mundo ang salitang ‘hipag’ ay hindi basta basta ginagamit.Hindi naman maiwasan ni Sophia na mapatingin kay Raymond na kasalukuyang walang pakialam na nagbabasa ng menu. Pero napansin nga ni Raymond na nakatingin nga sa kanya si Sophia kaya naman nag angat nga siya ng kanyang tingin at tiningnan nga rin niya ang dalaga.Napadiretso naman ng pagkakaupo nya si Sophia ng makita nga niya na nakatingin na rin sa kanya si Raymond. Bigla nga siyang nakaramdam ng kakaibang kilig.Sa pagkakataon nga na iyon ay hindi na iyon isang guni guni lamang. Matagal ngang pinagmasdan ni Sophia si Raymond ngunit ang lambing sa mga mata nito ayhindi nga nawala.Ang bana
Lihim pa nga na pinagmasdan ng waiter na iyon si Sophia. Noon kasi tuwing kasama nga nito si Francis ay laging perpekto nga ang make up ng dalaga at tilaba nagpapahiwatig nga iyon na isa siyang tao na mahirap abutin. Pero ngayon nga ay tila nawala nga ang lamig ng kanyang itsura at tila ba may kakaibang lambing at katahimikan sa kanyang aura. At ang malinis at elegante nga nitong dating ay hindi nga kayang dayain.Saglit pa nga na natulala ang waiter kay Sophia ngunit agad nga rin nitong napansin ang malamig na ekspresyon ng mukha ni Raymond. Ang dating banayad na ngiti ng binata ay biglang naglaho at ang kanyang madilim na mga mata ay tila ba naging kasung lamig ng yelo.Nagulat naman nga ang waiter kaya naman agad nga itong yumuko.“Ms. Marquez, Mr. Villamayor this way please,” sabi ng waiter saka nga ito bahagyang yumuko at nauna na nga na naglakad.Agad naman nga na sumunod sila Sophia at Ratmond sa waiter at dinala nga sila nito sa isang private room kung saan nga madalas pumunta