Pero sa totoo lang ay wala namang may makalumang pag iisip sa pamilya Mendoza. At ang dahilan nga kung bakit hindi nila hinabol si Sophia noon ay dahil hindi pa kumalat ang balita ng divorce na nga ito kay Francis. Pero sino nga ba ang mag aakala na mauunahan sila ni Raymond?Pero ano pa nga ba ang magagawa ni Angelo ngayon dahil hindi naman nga niya magawang magreklamo. At sa huli nga ay wala siyang nagawa kundi ang lunukin ang pagkainis niya.**********“Tumawag nga pala ang kaibigan ko kanina. Gusto mo ba siyang makilala?” deretsahan nga na sinabi ni Raymond kay Sophia ang tungkol sa relasyon niya pamilya Mendoza.“Sabihin mo lang kung kailan at saan,” nakangiti naman na sagot kaagad ni Sophia at talagang hindi na nga siya tumanggi rito.Nang marinig nga ni Raymond na pumayag si Sophia ay napatikhim nga siya bigla.“B-Baka nga pala makilala mo na rin si Jeffrey Cristobal,” sabi ni Raymond.Napakurap kurap naman si Sophia dahil sa sinabi na pangalan ni Raymond.“J-Jeffrey Cristoba
CHAPTER 153Samantala naman katatapos lang basahin ni Sophia ang ilang kontrata bago ang itinakdang pagkikita nila nina Jeffrey at Angelo.Alam naman ni Sophia na mayroon talagang mga lalaki na walang kwenta. Paano na nga ba ang kasabihan na ang anyo ng asawa ay siyang dangal ng may bahay. Bagama’t hindi pa nga nasa ganoong relasyon sila Raymond at Sophia ay madalas naman itong nagpipigil sa harap ng iba. Kaya naman gusto rin nga ni Sophia na ipanalo ang laban para kay Raymond.Kung tutuusin ang ginagampanan na nga nito na papel ay parang sugar daddy at munting bituin sa buhay niya kaya naman hindi na rin imposible na lambingin ito paminsan minsan.Kaya naman nag ayos nga ng maigi si Sophia ngayon. Nagsuot nga siya ng bestida at naglagay na rin nga siya ng simpleng make up lamang kaya naman nagmukha nga siyang parang isang makinang na bituin na handang maglakad sa red carpet anumang sandali.Nang makita nga ni Raymond ang ayos na iyon ni Sophia ay hindi nga niya naiwasan na mapaluno
Nang mapansin nga ito ni Sophia ay hindi nga niyamaiwasan na mapakunot ang noo habang nakataas ang kilay.“Linoloko mo ba ako?” tanong ni Sophia kay Raymond.“Hindi ko magagawa ang bagay na yun Sophia,” sagot naman ni Raymond pero ang mga mata nga nito ay nanatiling mapanukso.At kahit nga tapos na niyang ayudin ang seatbelt ni Sophia ay hindi pa rin nga siya lumayo kay Sophia. Bagkus ang kamay nga niya na nakahawk sa buckle ay biglang gumapang papunta sa kanyang baywang.Bigal naman ngang napapitlag si Sophia. Alam niyang sensitive ang bahaging iyon at bihira nga diyang hawakan ni Raymond doon. Pero sa mga oras nga na iyon ay hindi nga siya umiwas. At sa halip nga ay bahagya pa nga siyang nanginig dahil sa mainit na palad ng binata.Nakalaylay nga ang mahabng buhok ni Sophia sa likurannniya at kahit nga wala siyang kahit na naong kolorete sa mukha sa malapitan ay lalo pa ngang lumutang ang kanyang natatanging ganda na simple lang at tila ba napakabata nga nitong tingnan.Ang maouti n
CHAPTER 154“Bakit nga pala ikaw ang nagmamaneho? Nandito na ba tayo?” tanong ni Sophia at napansin nga niya na nakarating na nga sila sa isang restaurant.“Huwag kang kabahan. Kakain lang naman tayo,” sagot naman ni Raymond habang pinapatay nga niya ang makina ng kanyang sasakyan. At dahil nga kailangan niyang alisin ang susi ay napilitan nga siya na bitawan ang kamay ni Sophia.“Ako? Kakabahan?” natatawa pa na turan ni Sophia.Sa totoo lang ay wala naman talagang dahilan para kabahan siya at alam din naman nga iyon ni Raymond. Sa dami ba naman ng okasyon na napuntahan ni Sophia ay bakit nga naman siya kakabahan sa isang simpleng salo salo lang.Hinawakan na nga ni Raymond ang pulso ni Sophia at handa na nga itong alalayan siya palabas ng sasakyan. Ngunit sandali ngang natigilan si Sophia. Tinitigan nga niya ang mukha ng binata at saka nga siya kumuha ng tissue mula sa kanyang bag at saka nga niya iniabot ito sa binata.“May marka pa ng lipstick ang kabi mo. Punasan mo na muna yan ba
Lihim pa nga na pinagmasdan ng waiter na iyon si Sophia. Noon kasi tuwing kasama nga nito si Francis ay laging perpekto nga ang make up ng dalaga at tilaba nagpapahiwatig nga iyon na isa siyang tao na mahirap abutin. Pero ngayon nga ay tila nawala nga ang lamig ng kanyang itsura at tila ba may kakaibang lambing at katahimikan sa kanyang aura. At ang malinis at elegante nga nitong dating ay hindi nga kayang dayain.Saglit pa nga na natulala ang waiter kay Sophia ngunit agad nga rin nitong napansin ang malamig na ekspresyon ng mukha ni Raymond. Ang dating banayad na ngiti ng binata ay biglang naglaho at ang kanyang madilim na mga mata ay tila ba naging kasung lamig ng yelo.Nagulat naman nga ang waiter kaya naman agad nga itong yumuko.“Ms. Marquez, Mr. Villamayor this way please,” sabi ng waiter saka nga ito bahagyang yumuko at nauna na nga na naglakad.Agad naman nga na sumunod sila Sophia at Ratmond sa waiter at dinala nga sila nito sa isang private room kung saan nga madalas pumunta
CHAPTER 155Ibang iba nga talaga si Raymond kay Francis. Dahil kung hindi nga seryoso si Raymond dito ay hindi nga niya ipapakilala si Sophia sa mga taong ito. Kung hindi nga siya seryoso ay hindi nga niya hahayaan si Angelo na tawaging ‘hipag’ si Sophia na katumbas ng pagkilala sa kanya bilang bahagi na ng kanilang grupo.Sa kanila kasing mundo ang salitang ‘hipag’ ay hindi basta basta ginagamit.Hindi naman maiwasan ni Sophia na mapatingin kay Raymond na kasalukuyang walang pakialam na nagbabasa ng menu. Pero napansin nga ni Raymond na nakatingin nga sa kanya si Sophia kaya naman nag angat nga siya ng kanyang tingin at tiningnan nga rin niya ang dalaga.Napadiretso naman ng pagkakaupo nya si Sophia ng makita nga niya na nakatingin na rin sa kanya si Raymond. Bigla nga siyang nakaramdam ng kakaibang kilig.Sa pagkakataon nga na iyon ay hindi na iyon isang guni guni lamang. Matagal ngang pinagmasdan ni Sophia si Raymond ngunit ang lambing sa mga mata nito ayhindi nga nawala.Ang bana
Lalo naman ngang nadagdagan ang pagkainis ni Angelo. At dahil nga roon ay agad nga niyang kinuha ang kanyang lightar at balak na nga sana niyang sindihan ang sigarilyo. Pero bago pa man nga magawa ni Angelo iyon ay agad nga niyang napansin ang malamig na tingin ni Raymond sa kanya kaya naman napahinto nga siya sakanyang binabalak gawin.“Hindi gusto ni Sophia ang amoy ng sigarilyo. Kaya tiisin mo na lang muna yan,” walang pakialam na sabi ni Raymond.Napakurap kurap naman nga si Angelo dahil sa sinabi na iyon ni Raymond at tila ba hindi nga siya makapaniwala rito.Nang pumasok kasi sila roon kanina ay nabanggit na nga ni Raymond na ayaw nga ni Sophia ang amoy ng sigarilyo pero hindi nga niya iyon binigyang pansin. At ngayon nga lang niya napagtanto na seryoso pala talaga ito.“Tsk. O sige na nga,” tila napipilitan nga na sagot ni Angelo at saka nga niya ibinalik ang isang sigarilyo sa kaha.Hindi naman kadi ganoon kawalang hiya si Angelo. Dahil kung may isa mang tao sa kanilang grupo
chapter 156Si Raymond nga ang bida ngayong gabi. At walang sinuman nga ang namimilit sa kanya na umimom ng alak. Hinayaan lamang din siyang mga kasama nya roon na uminom na lamang ng juice ngunit hindi naman ibig sabihin nito ay magiging magalang na sa kanya ang mga tao.“Sa wakas ay mayroon na ring nagkagusto kay Raymond. Hindi rin biro ang maging singlr ng ganoon katagal,” may bahid ng panunuya na sabi ni Angelo.At dahil nga sa sinabi na iyon ni Angeli ay tila ba naging inosente nga ang dating ni Raymond kahit pa malunaw nga sa kanyang itsura ang pagiging playboy.Napalingon naman nga si Raymond sa gawi ni Sophia at sinalubong nga niya ang tingin ng dalaga na bahagya pa ngang nakataas ang kilay.“Bakit?” tanong ni Raymond kay Sophia.“Wala naman. Pakiramdam ko lang ay hindi bagay sa’yo ang pagiging inosente,” sagot ni Sophia.Bahagya naman nga na ngumiti si Raymond at napapailing na lamang din talaga sya dahil sa sinabi ni Sophia.“Hindi ba at ikaw ang tunay na nakakaalam kung ino
“Francis, ikaw mismo ang pumatay sa anak mo. Ikaw mismo ang nagplano para patayin ang tagapagmana mo,” sabi ni Sophia at patuloy pa rin nga sa pag agos ang kanyang luha habang sinasabi nga niya iyon.At talagang napakasakit nga nitong isipin. Siya ang nasaktan pero tila si Francis ay wala ngang pakialam. Paanong nagawa niyang patayin ang sarili niyang anak na para bang wala lang?“Bakit Francis? Bakit mo nagawa ito? Ikaw ang salarin dito. At iaw ang ugat sa lahat ng kasamaan na ito. Kaya dapat lang na magdusa ka rin kasama ko,” sabi pa ni Sophia.Nanatili naman nga na nakatayo lang si Francis at nakaatulala. Paa bang pakiramdam nga niya ay bigla ngang nawalan ng saysay ang lahat. At para bang wala siyang ibang naririnig kundi ang isang pangungusap na paulit-ulit nga sa kanyang isip.“Francis, ikaw mismo ang pumatay sa anak mo.’Napakurap kurap pa nga si Francis habang nakatingin nga siya kay Sophia at tila ba naguguluhan nga siya. Hindi nya alam kung anong ibig sabihin no’n? Paanong s
CHAPTER 215Sa mga sandali nga na iyon ay para bang tuluyan nang nakalimutan ni Francis ang lahat ng hindi nila pagkakaunawaan ni Sophia.Para bang hindi kailanman nangyari ang diborsyo, ang aksidente o ang lahat ng sakit sa pagitan nila. At para bang mag-asawa pa rin nga sila. At talaga namang nakakatawa nga iyon. KKung noon siguro ito ay maaaring natuwa pa nga si Sophia pero ngayon nga ay tila ba isa na itong katawa-tawang biro na lamang.“Francis, mukhang nakalimutan mo na ang lahat ng pader sa pagitan nating dalawa. Kailangan pa ba kitang paalalahanan ngayon?” sabi ni Sophia at saka nga siya napatingin sa red wine na nasa harapa nga niya at sa loob-loob nga niya ang may bahid nga ng pangungutya.“At saka kelan lang ako nakunan. Masyado pang mahina ang katawan ko. Hindi pa ako pwedeng uminom ng ganyan,” dagdag pa nga ni Sophia.Sa pagbanggit nga ni Sophia ng salitang ‘nakunan’ ay bigla ngang nagdilim ang mata ni Francis.“Huwag mo nang banggitin ang bagay na iyan sa harapan ko,” m
Dahan-dahan naman nga na tumayo si Sophia at muli nga siyang tumingin sa buong paligid at talaga ngang walang nagbago roon.Nandoon pa rin nga ang mga stuffed toys sa sofa na siya nga mismo ang naglagay. Ang mga couple mugs na siya rin nga ang pumili ay nakapwesto rin nga sa mesa. Ang mga upuan ay ganoon pa rin nga ang disenyo. Ang rystal chandelier na siya rin nga mismo ang nagdisenyo ay nandoon pa rin. At ang mga mural sa pader na isa-isa nga niyang pinintahan ng buong pagmamahal noon para sana salubungin ang isang bagong buhay ay naroon pa rin. At halos sa lahat nga ng sulok ng bahay na iyon ay may bakas pa rin nga ng kanyang presensya.“Bakit hindi mo ito pinapalitan? Bakit nandito pa ang lahat ng ito? Iniisip mo ba na babalik pa ako?” mga tanong sa isipan ni Sophia habang inililibot nga niya ang kanyang tingin.Marahil nga sa sobrang liwanag ng ilaw ay itinaasnga ni Sophia ang kanyang mga kamay at saka nga niya tinakpan ang kanyang mga mata. At pakiramdam nga niya ay para bang ma
“Pwede kang bumalik sa bahay natin,” sabi ni Francis at may bahid nga ng hinanakit ang kanyang boses. Matagal na kasing hinihintay ni Francis ito ang pagbabalik ni Sophia sa kanilang tahanan— sa tahanang itinuring nila na tahanan nilang mag-asawa.Ibinaling nga ni Sophia ang kanyang tingin at saka nga siya mahinang sumagot dito. At sa totoo lang ay wala nga siyang pakialam kung saan sila magkikita ngayon.“Sige, pupunta ako,” sagot nga ni Sophia.Pagkababa nga ng tawag ay nanatili pa nga rin na nakaupo si Sophia sa kanyang hospital bed habang hawak nga niya ang kanyang cellphone. At tila ba hindi pa rin nga siya nakakabalik sa kanyang sarili.Maya maya nga ay dahan-dahan na nga siyang tumingin kay Harold.“Dalhin mo ako roon,” mahina ang boses na sabi ni Sophia kay Harold. Alam kasi niyang narinig ni Harold ang buong pag uusap nila ni Francis.Hindi naman din kasi kalayuan ang bahay nila dati ni Francis noon sa ospital kung nasaan siya ngayon. At mga sampung minuto lang naman ang bya
CHAPTER 214Pero ano nga ba ang papel ni Bianca sa lahat ng ito?Mahal na mahal nga ni Bianca si Francis at sa sobrang pagmamahal nga niya rito ay hindi nga niya matanggap na may ibang babae sa paligid ni Francis. Lalong lalo namang hindi niya matatanggap na si Sophia pa ang magdadala ng magiging anak ni Francis.Kaya naman hindi na nga kailangang kumilos ni Francis. Sapat na nga ang ibalita niya ang pagbubuntis ni Sophia at si Bianca na nga ang bahalang gumawa ng paraan para tapusin ito.Ang pagkalaglag nga ng bata na nasa sinapupunan ni Sophia ay dahil nga sa iniinom niyang gamot.Matapos nga na maisakatuparan ni Bianca ang una niyang plano ay mas lalo nga itong naging mapangahas. At unti-unti nga siyang tumapang. Lahat nga ng bagay tungkol kay Sophia ay kinamumuhian niya. At gusto nga niya na tuluyan na nga na mabaliw si Sophia hanggang sa manghina nga ito at sa huli ay mamamatay na lang na parang isang tuyong bulaklak.Sa puso nga ni Bianca ay pareho lang silang anak ni Nelson per
Nanatili naman nga na tahimik si Louie at pinagmamasdan nga niya ang lahat sa harap niya. Ni hindi nga ito ngumingiti at hindi rin nga niya pinipigil ang galit ni Harold. Pero sa totoo lang ay pareho nga sila ng iniisip.Maya maya nga ay lumapit na nga siya kay Dr. Gerome.“Dr. Gerome wala na dapat tayong inaaksaya pa na oras. Kailangan na nating madaliin ito,” mahina ngunit deretsahan na sabi ni Louie.Pero sino nga ba ang maaaring gumawa nito kay Sophia? Wala nga silang kaide-ideya kung sino. At sa totoo lang ay iniisip nila na baka nadiskubre na ang totoong pagkatao ni Sophia na siya pala ang tunay na utak sa likod ng Prudence.Iniisip nila na baka gusto ng mga ito na pigilan ang pagdalo ni Sophia sa paparating na financial summit kaya gumamit sila ng ganito karuming paraan.Kung iyon nga talaga ang dahilan ay napakarami nga ng posible nilang kalaban kagaya na lamang nga pamilya Villamayor, pamilya ng mga Marquez, mga dating kasosyo at pati na rin ang mga tao na galing pa sa malal
Pero kailan nga ba nagsimula na palitan ang gamot na iyon? Bago ba o pagkatapos ng pagkakalaglag ng batang nasa sinapupunan ni Sophia?Tahimik nga na tiningnan ni Dr. Gerome ang report na iyon. At lalo lamang ngang bumigat ang pakiramdam niya.Akala niya ang Shawn Hospital ay isang ligtas na tahanan at isang lugar na kontrolado niya. Pero hindi nga niya inaasahan na may ibang kamay na pala ang humahawak sa loob nito.Napansin naman nga nina Harold at Louie ang biglang pag-iiba ng ekspresyon ng mukha ni Dr. Gerome. Pareho pa nga silang napatingin sa kanya na puno ng kaba.“May problema ba sa mga gamot mo?” hindi na nga napigilan na tanong ni Harold ay Dr. Gerome.Alam kasi niya na para bang may kakaiba nga roon. At ramdam na ramdam nga niya ito noon pa dahil hindi nga ganito si Sophia.Hindi kasi kailanman naging ganito kabaliw si Sophia. Siya kasi ang klase ng tao na paagi ngang kalmado at kontrolado ang kanyang sarili. Kahit noon pa man na napilitan nga itong lumagda sa kontrata na k
CHAPTER 213Kinabukasan nga ay maaga nga na isinalang ni Dr. Gerome si Sophia sa iba’t ibang klase ng test para malaman nga niya kung bakit hindi pa rin nga gumagaling si Sophia.At nang lumabas na nga ang resulta ng lahat ng ginawang test kay Sophia ay napakunot na lamang nga ang noo ni Dr. Gerome habang tinitingnan nga niya ito.Bagamat nagreseta nga siya ng mga gamot na pampalakas ng dugo para kay Sophia ay kitang kita naman nga na lalo nga na nanghihina ang katawan nito. At para bang may sintomas nga ito ng matinding pagkawala ng dugo at higit pa nga roon ay tila ba naapektuhan na rin nga ang kanyang utak.Isang maling galaw nga lang at maaari nga na tuluyan na itong mauwi sa bipolar disorder. Sa mga nakalipas kasi na mga araw ay napapansin nga ni Dr. Gerome na lalo ngang nagiging magulo at hindi na makatwiran ang mga kilos ni Sophia. Kaya nagtataka nga siya kung bakit nga ba ito humantong sa ganito.“Ano ba ang mga kinakain niya nitong mga nakaraang mga araw? unot noo nga na tan
Ang tanging laman ng puso ni Sophia ngayon ay si Raymond lang at wala ng iba pa.Tinitigan nga ni Sophia si Francis at nagtagpo nga ang malamig nilang mga mata at si Sophia na nga rin ang dahan-dahan na umiwas dito. Wala nga ni isang salita ang lumabas sa kanyang bibig. At wala na talaga siyang pakialam ngayon kay Francis.Dapat nga ay noon pa ito nangyari sa mismong araw ng kanilang paghihiwalay. At wala na ring dahilan pa par sa matinding damdamin sa pagitan ng isang dating mag-asawa.“Francis,” mahinang sabi ni Sophia. “Ang dami mong naging malasakit sa butihin mong tiyo. Pero tingnan na lang natin kung kaya mong protektahan ang mga binti niya,” malamig pa na sabi ni Sophia.Pagasabi nga ni Sophia no’n ay unti-unti na nga na umangat ang bintana ng kotse at tuluyan na nga na isinarado ang pagitan nila.Tuluyan na nga na umalis ang sasakyan kung saan nakasakay si Sophia. At naiwan nga si Francis na nakatayo lang doon at tahimik na pinapanood ang papalayong anyo ni Sophia. At sa ilali