Tila ayaw kong ipasok ang mga paa ko sa kabahayan dahil hindi maganda ang pakiramdam ko. Nagtataka ako kung bakit nandito ang babaeng ito at kung paano ito nakapasok dito sa bahay. Pero pumasok pa rin ako at napansin ko agad ang tila may pagbabago sa bahay. Akma akong tutuloy sa hagdan para sana pumunta sa kwarto namin pero nagsalita si Crisanta. “Saan ka pupunta babae?“ Tanong nito kaya napatingin ako dito. “Pupunta sa kwarto namin.“ Sagot ko dito pero lumapit ito sa akin at nagulat ako sa ginawa nito. Isang malakas na sampal ang binigay sa akin ni Crisanta at malakas akong tinulak dahilan para mapaupo ako sa sahig. Kinabahan ako dahil naalala ko na buntis ako, naramdaman ko na kumirot ang tiyan ko kaya napapikit ako. “Ang kapal ng mukha mo! Yan ang nababagay sayo!“ Sigaw nito at saka ako akma ulit na lalapitan pero narinig ko ang kambal at agad akong nilapitan at niyakap napaiyak na lang ako at niyakap na rin ang kambal. Pumunta kami sa maid quarters dahil dito kami pinapun
Nakatanaw ako sa bintana ng opisina ko nang pumasok ang kaibigan ko at ang personal assistant ko na rin.“Nakabili na ako ng ticket Sonata.“ Sabi nito kaya napatango lang ako, saka nito nilapag ang sobre sa lamesa ko.Sa wakas after five years ay makakabalik na ako sa bansang ni sa hinagap ay hindi ko naisip na babalikan ko pa.Pero iisa lang ang nasa isip ko babalikan ko ang pamilya ko, ang kambal, ang mga kapatid ko at ang asawa ko.At maghihiganti sa mga taong pumatay sa akin ng araw na iyon.“Are you okay?“ Tanong nito kaya napatingin akong muli dito.“I never been fine Nathalie.“ Sabi ko dito na bumalik sa upuan ko at napatingin sa ticket at kinuha ko ito.“Tumawag pala ang kuya mo tinatanong kung buo na ba ang desisyon mo na umuwi ng Pilipinas.“ Sabi nito na umupo sa harap ko.“I am ready now Nathie, after all i want to see my siblings again and i want to find them.“ Sabi ko dito kaya napatango lang ito.After two years of my training i know that i will be strong and confident n
Nag-eempake na ako ng mga damit ko na dadalhin ko sa Pilipinas nang pumasok si mama dito sa kwarto ko. Napangiti ako at umupo rin ito sa carpet at tinulungan ako na mag-tupi ng mga damit ko. “Kaya ko naman po mama.“ Sabi ko dito kaya ngumiti kang ito at napailing lang. “I want to do this anak ko, gusto kitang tulungan kahit sa maliit na bagay lang.“ Sabi nito na alam ko na laging may kahulugan ang sinasabi nito. “Mama, naman marami ka nang nagawa para sa akin. Kayo ni papa at kuya.“ Sabi ko dito kaya napatitig ito sa akin at napatango. “Ang biis lang ng panahon anak, babalik ka sa lugar na dahilan kung bakit ka nawalay sa amin at ang lugar kung saan napahamak ka.“ Bulong nito na paiyak na naman. Umusog ako palapit dito at kinabig ito payakap sa akin. “Kaya ko na po mama, kaya ko nang bumalik. At kung wala akong dahilan para bumalik doon ay hindi ko na gagawin pa na tumuntong muli sa lugar na iyon.“ Sabi ko dito kaya tumango lang ito at hinawakan ng mahigpit ang kamay ko. Nagpa
Nang matapos ako ng ilang sandali sa ilang minuto kong pananatili sa harap ng puntod nina nanay ay saka na ako tumayo.Pinagpag ko ang pantalon ko at inayos ang kandila na malapit nang maupos.Napatingin ako kay Kyros na palapit na sa akin kaya napangiti ako.Mukhang hindi na ako nito nahintay pa.“Is this your family?“ Tanong nito na nakatitig sa puntod ng mga magulang ko kaya napatango ako.“They are the one who raise me, they are good people.“ Sabi ko dito kaya nakita ko ang pagyuko nito bilang pagbigay ng galang sa mga ito.“Your brother is still young.“ Sabi nito mayamaya kaya napatitig ako sa lapida ito.“He will be eighteen years old now, he has twin brother.“ Bulong ko na agad na naman na bumigat ang puso ko sa pagkakaalala ko sa mga kapatid ko.“We need to go now, mukhang uulan na kasi.“ Sabi ni Kyros mayamaya kaya agad naman akong napatango dito at binigyan ko ulit ng huling sulyap ang puntod nina nanay at saka na ako sumunod kay Kyros.Nang makapasok ako sa sasakyan ay napa
Nagising ako ng maaga dahil kinatok na ako ni Kyros, sinabi ko dito na maliligo lang ako at susunod na dito sa baba kung saan na lang ako nito hihintayin.Inaantok pa ako pero maaga ang flight namin pabalik ng Manila.Hindi kami pwedeng ma-late kaya minadali ko ang pagligo ko at pag-ayos ng gamit ko.Nang makababa ako ay nasa restaurant na si Kyros at naka-order na ng almusal namin.“Goodmorning Kyros.“ Bati ko dito na tutok na tutok ito sa laptop nito kaya napatingi nito sa akin.“Goodmorning too Sonata.“ Bati rin nito at saka na kami kumain, Kyros never eat first kapag wala pa ako kaya napapailing na lang ako sa lalaking ito.Kahit nakahain na ang pagkain ay kailangan sabay kaming kumakain, pero okay lang dito na mauna akong kumain kapag ito naman ang nahuhuli.I wonder why this man until now is is still single, magkasing-edadang sila ng kapatid ko at magkasabay na nagtrabaho noon sa military navy.Pero sa limang taon nilang pagtatrabaho sa navy ay nag-resign sila pareho ni kuya.Na
Impit na iyakan ang maririnig sa apat na sulok ng kwartong iyon kung na saan ang ama ni Sonata na nag-aagaw buhay.Napakasakit para sa kanya ang unti-unti nitong pagkawala at wala siyang magawa kundi ang yumakap ng mahigpit sa pinakamamahal na ama."Sonata anak ko..." Pilit na nagsalita ang kanyang ama kahit hirap na hirap na ito pinilit niyang tumingin sa ama, ang kanyang ina at mga kapatid ay iyak rin ng iyak at nakayakap ng mahigpit sa aming ama."Tay..." Nakita niya ang ama na itinaas ang kamay nito kaya agad niya itong inabot at hinalikan ng mahigpit at impit na umiyak."I-kaw...na ba-hala sa mga...ka-patid mo...at sa na-nay mo." Napatango siya habang pinipilit na sumagot sa ama."Ma-hal na ma-hal...ko kayo..." Mahinang muling sabi ng ama niya."Mahal na mahal rin kita tatay, mahal na mahal kita..." Bulong ko at kahit hirap ako na magsalita ay nagawa niyang magsabi sa tatay niya kung gaano niya ito kamahal.Ang mga sumunod na sandali ay ang unti-unting pagbagal ng tibok ng puso n
Magtatlong linggo na ako dito sa mansion ng mga San Diego at lahat ng kasama ko rito ay mababait at kasundo ko na.Madalas tumawag si nanay para kumustahin ako kaya hindi na ako nalukungkot, nandito naman si Tiya Pining kaya hindi na ako umiiyak sa gabi.Miss na miss ko na kase si tatay at sariwa pa sa akin ang pagkamatay nito, pero dahil sa tulong ng mga kasamahan ko dito ay nababawasan na ang lungkot ko.Bukas ay darating na ang anak ng amo namin at hindi ko maiwasan na hindi kabahan lalo na at sabi ni Carla ay masusungit ang mga ito.Sampung taong gulang na ang kambal pero hindi naman ito ganun kasungit hindi tulad ng kanilang ama na lahing pasan ang mundo dahil ni minsan ay hindi raw nila ito nakitang ngumiti man lang, at ang mas hindi nila nagustuhan ay kasama ng mga ito na uuwi dito ay ang asawa ng ama ng amo namin.Step-mother raw pala dahil pangalawang asawa na ng ama ng amo namin ang babaeng iyon at nag-aastang may-ari ng bahay na ito.Mukhang may problema ako kaagad kapag na
Napamulat ako ng mga mata ng tumunog ang alarm clock ko kaya napakamot ako ng ulo at nagtalukbong ng kumot ko."Ano ba Sonata yang alarm mo." Narinig ko na reklamo ni Carla kaya napilitan ko itong kinuha at pinatay.Napamulat ako at napakamot na lang ng ulo, antok na antok pa ako dahil hindi ako nakatulog marahil ay alas-tres na ng madaling araw ay gising pa ako."Maliligo ka na ba?" Tanong ni Carla na may hawak na tuwalya kaya inaantok ko siyang tinitigan."Sige na ikaw na muna." Sabi ko sa kanya kaya pumasok na ito sa banyo kaya napakamot ulit ako at muling pumikit.Panay ang hikab ko habang inaayos ko ang mga plato dito sa mahabang lamesa."Grabe ang antok mo Sonata." Napatignin ako kay Ate Yoly na inilapag sa gitna ang umuusok na sabaw.Naamoy ko ito at pakiramdam ko ay gutom na gutom ako."Ate may sabaw ka pa na natira?" Bulong ko sa kanya kaya napatingin siya sa akin at nakangiti na tumango."Opo meron pa tinirhan kita." Sagot niya kaya napangiti na rin ako at inayos ng mabuti
Nagising ako ng maaga dahil kinatok na ako ni Kyros, sinabi ko dito na maliligo lang ako at susunod na dito sa baba kung saan na lang ako nito hihintayin.Inaantok pa ako pero maaga ang flight namin pabalik ng Manila.Hindi kami pwedeng ma-late kaya minadali ko ang pagligo ko at pag-ayos ng gamit ko.Nang makababa ako ay nasa restaurant na si Kyros at naka-order na ng almusal namin.“Goodmorning Kyros.“ Bati ko dito na tutok na tutok ito sa laptop nito kaya napatingi nito sa akin.“Goodmorning too Sonata.“ Bati rin nito at saka na kami kumain, Kyros never eat first kapag wala pa ako kaya napapailing na lang ako sa lalaking ito.Kahit nakahain na ang pagkain ay kailangan sabay kaming kumakain, pero okay lang dito na mauna akong kumain kapag ito naman ang nahuhuli.I wonder why this man until now is is still single, magkasing-edadang sila ng kapatid ko at magkasabay na nagtrabaho noon sa military navy.Pero sa limang taon nilang pagtatrabaho sa navy ay nag-resign sila pareho ni kuya.Na
Nang matapos ako ng ilang sandali sa ilang minuto kong pananatili sa harap ng puntod nina nanay ay saka na ako tumayo.Pinagpag ko ang pantalon ko at inayos ang kandila na malapit nang maupos.Napatingin ako kay Kyros na palapit na sa akin kaya napangiti ako.Mukhang hindi na ako nito nahintay pa.“Is this your family?“ Tanong nito na nakatitig sa puntod ng mga magulang ko kaya napatango ako.“They are the one who raise me, they are good people.“ Sabi ko dito kaya nakita ko ang pagyuko nito bilang pagbigay ng galang sa mga ito.“Your brother is still young.“ Sabi nito mayamaya kaya napatitig ako sa lapida ito.“He will be eighteen years old now, he has twin brother.“ Bulong ko na agad na naman na bumigat ang puso ko sa pagkakaalala ko sa mga kapatid ko.“We need to go now, mukhang uulan na kasi.“ Sabi ni Kyros mayamaya kaya agad naman akong napatango dito at binigyan ko ulit ng huling sulyap ang puntod nina nanay at saka na ako sumunod kay Kyros.Nang makapasok ako sa sasakyan ay napa
Nag-eempake na ako ng mga damit ko na dadalhin ko sa Pilipinas nang pumasok si mama dito sa kwarto ko. Napangiti ako at umupo rin ito sa carpet at tinulungan ako na mag-tupi ng mga damit ko. “Kaya ko naman po mama.“ Sabi ko dito kaya ngumiti kang ito at napailing lang. “I want to do this anak ko, gusto kitang tulungan kahit sa maliit na bagay lang.“ Sabi nito na alam ko na laging may kahulugan ang sinasabi nito. “Mama, naman marami ka nang nagawa para sa akin. Kayo ni papa at kuya.“ Sabi ko dito kaya napatitig ito sa akin at napatango. “Ang biis lang ng panahon anak, babalik ka sa lugar na dahilan kung bakit ka nawalay sa amin at ang lugar kung saan napahamak ka.“ Bulong nito na paiyak na naman. Umusog ako palapit dito at kinabig ito payakap sa akin. “Kaya ko na po mama, kaya ko nang bumalik. At kung wala akong dahilan para bumalik doon ay hindi ko na gagawin pa na tumuntong muli sa lugar na iyon.“ Sabi ko dito kaya tumango lang ito at hinawakan ng mahigpit ang kamay ko. Nagpa
Nakatanaw ako sa bintana ng opisina ko nang pumasok ang kaibigan ko at ang personal assistant ko na rin.“Nakabili na ako ng ticket Sonata.“ Sabi nito kaya napatango lang ako, saka nito nilapag ang sobre sa lamesa ko.Sa wakas after five years ay makakabalik na ako sa bansang ni sa hinagap ay hindi ko naisip na babalikan ko pa.Pero iisa lang ang nasa isip ko babalikan ko ang pamilya ko, ang kambal, ang mga kapatid ko at ang asawa ko.At maghihiganti sa mga taong pumatay sa akin ng araw na iyon.“Are you okay?“ Tanong nito kaya napatingin akong muli dito.“I never been fine Nathalie.“ Sabi ko dito na bumalik sa upuan ko at napatingin sa ticket at kinuha ko ito.“Tumawag pala ang kuya mo tinatanong kung buo na ba ang desisyon mo na umuwi ng Pilipinas.“ Sabi nito na umupo sa harap ko.“I am ready now Nathie, after all i want to see my siblings again and i want to find them.“ Sabi ko dito kaya napatango lang ito.After two years of my training i know that i will be strong and confident n
Tila ayaw kong ipasok ang mga paa ko sa kabahayan dahil hindi maganda ang pakiramdam ko. Nagtataka ako kung bakit nandito ang babaeng ito at kung paano ito nakapasok dito sa bahay. Pero pumasok pa rin ako at napansin ko agad ang tila may pagbabago sa bahay. Akma akong tutuloy sa hagdan para sana pumunta sa kwarto namin pero nagsalita si Crisanta. “Saan ka pupunta babae?“ Tanong nito kaya napatingin ako dito. “Pupunta sa kwarto namin.“ Sagot ko dito pero lumapit ito sa akin at nagulat ako sa ginawa nito. Isang malakas na sampal ang binigay sa akin ni Crisanta at malakas akong tinulak dahilan para mapaupo ako sa sahig. Kinabahan ako dahil naalala ko na buntis ako, naramdaman ko na kumirot ang tiyan ko kaya napapikit ako. “Ang kapal ng mukha mo! Yan ang nababagay sayo!“ Sigaw nito at saka ako akma ulit na lalapitan pero narinig ko ang kambal at agad akong nilapitan at niyakap napaiyak na lang ako at niyakap na rin ang kambal. Pumunta kami sa maid quarters dahil dito kami pinapun
Iyak ako ng iyak habang nakatitig sa asawa ko na wala pa ring malay hangang ngayon.The accident almost took his life at hindi ko kayang titigan ang mga galos sa katawan ni Gabriel.Hindi ko kayang titigan ng matagal ang asawa ko na namumutla at mahina ang tunog ng puso sa aparatong nakakabit dito.Inoperahan ito kahapon at akala ko ay hindi magiging sucessful pero nagawa naman na maisalba ng mga doktor ang buhay nito.Pero naging resulta naman ito ng pagkaka-comatose nito.Nakausap ko pa ito bago umuwi kaya hindi ako makapaniwala na mangyayari ang aksidenteng iyon.Nagulat ako ng biglang bumukas ang pinto at pumasok ang ama ni Gabriel kasama ang asawa nito.“Ikaw! Anong nangyari kay Gabriel!?“ Galit nitong tanong kaya kinabahan ako at nayuko lang.Kasunod nila ang doktor na nagpaliwanag sa nangyari sa asawa ko.“Please wag niyong sisihin si Sonata sa nangyari tito.“ Sabi ni Pierre na agad akong nilapitan at kinabig para mailayo sa mag-asawa.Kumalma naman ang ama ni Gabridl pero masa
Bago kami umuwi mula sa sementeryo ay dumaan kami nina nanay sa grocery store para bumili ng mga kailangan pa namin.Habang nakasunod kami ni Gabriel kay nanay ay naisipan ko na magpagawa dito ng maja blanka na tila gusto kong kainin.“Gagawa ako anak para sa'yo at sa apo ko.“ Sabi ni nanay kaya napangiti lang ako.Kumuha rin ng mga sangkap sa fruit salad si nanay dahil gagawa rin ito para dalhin namin sa resort bukas.Sinabi naman ni Gabriel na provided lahat ng hotel ang pagkain namin at walang ibang gagawin si nanay kundi ang mag-relax kaya napangiti na lang ito sa asawa ko.Hindi naman madami ang binili namin dahil may mga pagkain pa ss bahay at may mga snacks naman sa tindahan ni nanay.Binuksan pala namin ito kaninang umaga at ang nagbabantay ay si Pierre at ang kambal kasama ang mga kapatid ko.Ewan ko na lang kung maging maayos ang pagtinda ng mga ito dahil sa kulit nila.Pauwi na kami ng may tumawag kay Gabriel kaya ako ang sumagot dahil nagda-drive ito.“Hello sister in-law,
Naging maayos ang graduation namin, it was emotional but worth it.Nandito ang pamilya ko at sapat na ito para sa akin.Sa mansyon gaganapin ang handaan namin dahil nagpa-catering na lang si Gabriel.Inimbitahan ko si Bianca at si Tita Selene na nakagaanan ng loob ni nanay kaya natuwa ako.Si Bryan naman at ang asawa ni Bianca ay pinakilala ko ng maayos sa asawa ko na tinanguan lang nito.They were both into business kaya alam ko na narinig na rin nito ang mga apelyido nila.Pagkauwi namin ay nakaayos na ang lahat dahil kahapon pa lang ay pinaayos na namin ang venue sa malawak na garden ng mansyon.Wala kaming masyadong bisita kundi sina Bianca lang talaga at ang ilan sa kaibigan ni Gabriel.And they all know each other na naging awkward pero dahil maayos naman ang pakikitungo nila sa isa't isa ay naging maayos naman ang lahat.Dito na rin namin sinabi sa buong pamilya namin na magkakaanak na kami ni Gabriel.At masayang-masaya silang lahat dahil sa sinabi ng asawa ko na kitang-kita a
Dahil medyo napagod ako at nagutom sa pagtingin ng mga kagamitan para kay baby ay pumunta kami sa resto na paborito namin na kainan ni Gabriel.Masasarap ang pagkain dito at matalik na kaibigan ng asawa ko ang may-ari ng lugar.“Pare, my man kumusta, hello Sonata.“ Bati nito sa amin pagkapasok namin.“Mabuti pare, kailan ka pa dumating?“ Sabi naman ni Gabriel dito na napangiti at sinamahan kami sa second floor kung saan may mga pribadong kwarto para sa vip.“Last week lang, lalake ang panganay namin ng asawa ko.“ Sabi nito kaya napangiti ako.Nakatira ito sa Japan at doon rin ang pamilya nito at ang asawa nito ay kapapanganak pa lang daw.“Hindi naman ako magtatagal dito pare, may inasikaso lang ako.“ Sabi nito kay Gabriel kaya napangiti at tumango lang ang asawa ko.Sinabi ni Gabriel dito na magkakaanak na rin kami at masaya naman ito para sa amin.“Congrats sa inyo pare, magiging tatay ka na naman ulit.“ Sabi nito kaya napangiti lang ako.Knowing na ang alam ng lahat ay anak ni Gabr