Chapter 112

Agata Faye

Nandito pa rin ako sa madilim na bahaging ito at hindi ko alam kung hanggang kailan ako dito. Lahat naman ng paraan ay ginagawa ko upang maka alis sa lugar na ito pero hanggang ngayon ay wala pa rin nangyayari.

Umaasa na lang ako sa tuwing maririnig ko ang tinig na yun. Ang isang napaka lambing na tinig na siyang nag papa kalma sa akin at nag bibigay sa akin ng lakas upang umalis sa madilim na lugar na ito.

Kung saan ay palagi kong sinusundan ang naririnig kong tinig niya na sa tuwing alam ko na malapit na ako sa liwanag ay saka naman muli itong mawawala at mag hi hintay na naman ako na muling bumalik ang napaka lambing na tinig na yun.

Hindi ko siya kilala pero parang nasa saktan ako kapag naririnig ko ang mga sinasabi nito sa akin na miss na miss na daw niya ako at pati na rin ng mga anak namin.

Hindi ko alam na may anak pala ako. At dahil ayaw ko na maririnig ang pag iyak nito minsan na hindi niya maiwasan kapag kinakausap niya ako ay ginagawa ko ang lahat upan