LOGINShare
Chapter 28. “It’s okay, I’m fine”
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Chapter 28. “It’s okay, I’m fine”
Lee Yu-jun’s POV
Namangha ako at natulala sa paglabas ni Elyse sa tanghalan. At kung noon ay sinasabi kong hindi maganda ang katawan niya, binabawi ko. Ang husay niyang maglakad na tila nang-aakit. Mas lalo pa akong natulala at lubhang namangha sa kanya ay nang tumingin siya sa akin at ngumiti. Napangiti rin ako sa kanya.
“Ay, ngiting hanggang langit lang oppa?” rinig kong sabi ni Emerald sa tabi ko. Napangisi na lang ako at iniwas ang tingin kay Elyse na ngayon ay pabalik na sa likod ng tanghalan.
Napalingon naman ako kay Emerald nang kalabitin niya ako. Nagtataka ko siyang tiningnan habang siya naman ay nakangiti sa akin.
&nbs
Related chapters
The Painting Who Walks At Night Chapter 29. “Living Hell”
Chapter 29. “Living Hell”Venice’ POV Hindi ko gusto ang nangyayari ngayon. Hindi ko ito nagugustuhan. I slowly wiping my face with cotton rounds with a make-up remover on it and watched myself in the mirror as I removed my make-up. It is still clear in my mind what happened earlier with Yu-jun. He is really pissing me off. I will not forget how that freak threatened me for that bitch. I will make them pay. Naalala ko ulit that night when I saw Yu-jun disappear in front of Elyse. I know there is something freaky and weird things about Yu-jun Lee. And I know, Elyse is aware of it. “You did a great job there, hija.” I faced Mom as she entered my room and she walked sittin
The Painting Who Walks At Night Chapter 30. “Coronation Night”
Chapter 30. “Coronation Night”Elyse’ POV It was a usual day for me. But I do noticed the big changes after what happened yesterday after my talent presentation. A lot of students notices me and greeting me this morning. May mga nagsasabi pa sa akin that they are rooting for me and cheering me up for tomorrow’s coronation night. It is new for me to get this kind of attention. Hindi ako sanay. “Feeling ko tayo na ang mananalo sa booth.” masigla at kumpiyansang sabi ni Emerald habang nagliligpit na kami n gaming booth. Believe it or not, umabot sa 30k ang kinita ng aming booth. Kasama na ‘yong kinita sa pagpapapicture kay Yu-jun. “Sabi ko naman sa inyo, kaya natin di ba?
The Painting Who Walks At Night Chapter 31. “A total disaster”
Chapter 31. “A total disaster”Elyse’ POVNagpaalam na ako kay Yu-jun na aalis na. Sabi ko na wag na siyang sumama sa school ngayong hapon dahil baka mahirapan lang kami mamaya kapag maglalaho na siya at magiging busy na ako for the coronation night. Bago pa ako lumabas ng pinto, I saw his melancholic face as he nodded to me. Pagdating sa school ay nandoon na sila Emerald at Loraince para ayusan ako. Tatlo lang naman na ang portion ngayon. Casual wear, Long gown at saka Q an A tapos announcement na ng winners. Habang inaayusan ako nila Emerald at Loraine ay hinanap ko si Venice sa preparation room. At nandoon lang siya sa puwesto niya kasama sina Denice at Janice at ang mga glam team niya. Sana naman ay wala silang balak na masama ngayon. Sana naman maging maayos
The Painting Who Walks At Night Chapter 32. “Unwanted visitor”
Chapter 32. “Unwanted visitor”Lee Yu-jun’s POV Malalim na ang gabi at nakatulog na si Elyse sa kanyang higaan. Matagal siya bago nakatulog dahil iyak pa rin siya nang iyak. Batid kong tila may nangyaring hindi kaaya-aya kay Elyse na labis niyang kinalulungkot ngayon. Nakaluhod ako sa kanyang higaan upang makita ang kanyang mukha. Nakamasid lang ako sa kanyang malungkot na mukha habang payapang natutulog. Bakas pa rin ang pamumugto ng kanyang mga mata kahit siya ay tulog na. May kung anong kirot sa aking dibdib nang makita ko ang umagos na butil ng luha mula sa kanyang mata kasabay noon ay ang kanyang mahinang paghikbi. Malalim akong huminga at inilahad ang aking palad at pinunasan ang kanyang pisngi. Maging sa pagtulog ay dala-dala niya pa rin ang labis
The Painting Who Walks At Night Chapter 33. "Plan to escape"
Chapter 33. "Plan to Escape" Elyse’ POV “Besh?” tawag ko kay Emerald habang patuloy pa ring tulala. Nandito na kami sa sala. Nilapag ko sa harap niya ang ginawa kong grape juice at muli siyang tiningnan. Kinuha naman niya ang high ball glass na may lamang grape juice at dali-daling tinungga. Pagtapos niyang ubusin nang isanh lagok lang ang juice ay ibinaba niya ang baso sa center table at malalim na huminga saka ako tiningnan. “Besh, explain to me now.” hinihingal niyang sabi. “Do you still remember that time we went to the musuem for our trip?” tanong ko. Tumango-tango naman siya. “You mean 'yong painting na iniwan sa'yo? 'Yon si Yu-jun?” naguguluhan niyang tanong. Natahimik ako at marahan na tumango sa kanya bilang sagot. Hindi nakasagot si Emerald at mukhang pina-function ang mga sinabi ko. “Kahit ako, besh ganyan din 'yong reaction ko nong reuna. But when Yu-jun explained and
The Painting Who Walks At Night Chapter 34. "You will go with me"
Chapter 34. "You will go with me" Lee Yu-jun’s POV Nasa loob na ako noon ng larawan nang marinig ko si Elyse na nasa tapat ng pinto ng kanyang silid habang may kausap sa kanyang telepono. Taimtim lamang akong nakikinig at napapaisip. Pansin ko rin ang kakaibang kilos at palaging pag-iisip ni Elyse ng malalim. Palagi ko rin siyang nahuhuling nakatulala sa hangin at masyadong matamlay ang kanyang kilos. Napasalubong ako ng kilay habang nakikinig sa kanya sa loob nh larawan. Rinig ko ang mahinang paghikbi niya. "It is all settled, besh. Aalis ako after this semester." rinig kong sabi niya. Kung hindi ako nagkakamali ay si Emerald ang kausap niya. "Aalis si Elyse? Saan siya pupunta?" bulong ko sa aking sarili. Natulala ako at labis na naguluhan sa aking mga narinig. Aalis siya, saan siya pupunta? "Magiging mag-isa akong muli?" mahinang sambit ko sa aking sarili at malalim na napabuntong-h
The Painting Who Walks At Night Chapter 35. "Just the two of Us"
Chapter 35. "Just the two of Us"Venice’ POV I was looking for this dummy for so long and finally I found him. I am now here in the bowling alley and waiting for Edward to finish his turn in billiards."What is it now, Venice?" he asked with irritation."Just help me you dummy!" mariin kong sabi sa kanya. Hindi niya ako pinansin at muling pumiwesto sa pagbibilliard at muling tumira ng bola. Pagtapos niyang tumira ay humarap siya ulit sa akin with his disgust expression. Kung di ko lang kailangan ang bobong 'to I wouldn't be here."What kind of help? I don't wanna be in trouble again, Venice." he asked again. I raised my brows and glare at him."I just need a footage in our CCTV at school." I answered. I saw the confusion in Edward's face."What about it?" tanong niya. He is pissing me off with his dumb questions.Naiinis na ako. Dahan-dahan ko siyang nilapitan at inilalit ang bibig ko sa tainga niya.
The Painting Who Walks At Night Chapter 36. "Fortune Telling"
Chapter 36. "Fortune Telling"Elyse’ POV Nagising ako sa sinag ng araw na nanggagaling sa bintana ng cabana namin. Ang sarap ng naging tulog ko na akala mo ay walang nangyari. Kung nangyari ang pag-alis ko papuntanh Canada, malamang sa malamang ay nasa airplane pa ako sa mga oras na ito.Nagpungas-pungas ako ng mata at pumaling sa kabilang side ng kama at niyakap ang isang unan at pumikit ulit. Pero nagtaka ako dahil hindi ganoon kalambot ang unan kaya napadilat ako at pagdilat ko ay nabigla ako sa yakap ko at nakadantay pa ako sa kanya. Si Yu-jun katabi ko na!Nawala rin naman ako ang pagkagulat ko at napangiti nang makitang mahimbing pa siyang natutulog. Pinagmasdan ko ang natutulog niyang mukha. Ang payapa, ang ayos ng kanyang mukha at kahit ba natutulog ay hulmang hulma pa rin ang ganda ng kanyang mukha. Habang nakatingin ako sa kanya ay naalala ko ang sinabi niya kagabi bago ako matulog. I really find
Latest chapter
The Painting Who Walks At Night Chapter 50. "Forever with my Prince"
Chapter 50. "Forever with my Prince"Elyse’ POV"We are now live to interview one of the trending issues about her and her famous father politician. Please welcome, Ms. Elyse Anne Villasis-Montes." nagpalakpakan ang mga tao at naglakad ako palapit sa hoset. "Welcome to the show." bati sa akin ng host ng isang sikat na TV show."Hello po." balik kong bati habang masaya at masiglang nakangiti saka naupo."Hindi na ako magpapatumpik-tumpik pa, Elyse totoo bang ikaw ay anak sa labas in Gov. Montes other woman?" direktang tanong sa akin ng host. I didn't expect her to be this straightforward. I smile as I turn my eyes on them, nandoon sila sa audience, kasama ko at pinapanuod ako.I took a deep breath and smile sincerly as I turn my eyes back to the host"Yes, but there is a reason why my father hide the truth." sagot ko at tumingin sa camera. "Just like how he run this amazing province, he did tha
The Painting Who Walks At Night Chapter 49. "Losing you…my Prince"
Chapter 49. "Losing you…my Prince"Elyse’ POV"Hindi! Yu-jun!" malakas kong sigaw nang bumuhos ang ulan at mabasa si Yu-jun. Hindi maaari, mabubura siya!Malakas na humalakhak si Arkin habang naliligo sa ulan at pinapanuod si Yu-jun. Masama siyang tiningnan ni Yu-jun. Napatingin naman ako sa mga makukulay na pumapatak galing kay Yu-jun na parang pintura.Napaluhod si Yu-jun dahil unti-unti na siyang nalulusaw ngunit matalim pa rin ang tingin niya kay Arkin na walang tigil pa rin sa pagtawa habang ako ay lumuluhang nakatingin kay Yu-jun at kinakalag ang pagkakatali ko."Totoo nga! Ulan lang ang makakapaslang sayo!" galak na galak na sabi ni Arkin.Tiningnan ko si Yu-jun at nahihirapan na siya. Unti-unti na siyang nabubura. Unti-unti na siyang nawawala."Ayos nang mawala ako dahil sa sumpa ng larawan, huwag lang matapos ang aking buhay sa iyong mga walang kasing samang mga kamay."
The Painting Who Walks At Night Chapter 48. "This will be the end"
Chapter 48. "This will be the end"Arkin’s POV"I need it now, Dad! Do something!" sigaw ko sa kabilang linya.I am holding the wheel while having a conversation with Dad. I ask him if they can do the generation right now to make a damn rain. Kainis! That damn Yu-jun escaped!"It is not that easy, Arkin! What is the hell are you planning to do?" sigaw din niya sa kabilang linya."I said do something!" I drive faster as I could to find Yu-jun. I actually don't know where to go. I am really pissed off!"Tell me, what is your plan first?" muling sigaw ni Dad.I smirked. "Kapag wala kang ginawa, Dad. I am telling you; I will spill everything you planned about Montes." Banta ko. I heard him sighed."What?""Just do what I am asking, Dad." Utos ko."Fine! Fine! I'll ask them!" he shouted. Napangisi ako sa pagpayag niya.As I was driving, I saw a familiar face
The Painting Who Walks At Night Chapter 47. "Destined to meet and to be apart"
Chapter 47. "Destined to meet and to be apart"Elyse’ POV"You know what? When I see that guy, I promised that he will experience madness!" inis na sabi ni Venice. It's been I don't know how mang days had past and until now, I don't know where to find Yu-jun.Venice is in the home now but she still needs medical assistance to fully recover. May dalawang nurse na nag-aalaga sa kanya. Actually, dapat nasa hospital pa siya but she insisted to be home."Will you please stop thinking about him, kapag iniwan ka, edi iniwan ka." dagdag pa niya at halata nang iritable. Narito kami sa veranda and she is sitting in her wheel chair. Hinarap ko siya nang salubong ang kilay."Hindi ba dapat kapag umalis, hanapin? Kapag iniwan, habulin?" pagtatama ko. She raised her brows and rolled her eyes on me."That's what stupid people are doing. Bakit mo hahanapin ang isang taong ayaw ngang magpakita sayo? He left period. Hindi niya sinabi na
The Painting Who Walks At Night Chapter 46. "Don’t want to go back"
Chapter 46. "Don’t want to go back"Lee Yu-jun’s POVKanina pa ako naglalakad habang tulala. Kanina ko pa rin pansin ang tinginan ng mga taong nakakakita sa akin at kanina ko pa rin iniisip ang huling pag-uusap namin ni Elyse. Galit siya sa akin at ayaw na niya akong makita. Tama naman siya, kasalanan ko ito. Ako ang pakay at nais na kitilin ni Arkin ngunit nadamay pa iyong salbaheng babae. Kaya galit na galit sa akin si Elyse."Sabi ko umalis ka na! Umalis ka na, ayoko nang madamay pa sa gulo niyo ni Arkin o ng Suk-jeong na 'yon. Umalis ka na, iwan mo na ako.""Elyse..." malungkot kong sambit sa kanyang pangalan at napatingala sa kalangitan.Habang nakatingala sa kalangitan ay mas nalungkot ako dahil sa dami ng nagkikislapang bituin. Ang dapat ay maging masaya ako dahil maganda ang mga bituin at ibig sabihin din nito na magiging maganda ang araw ngunit malungkot ako. Batid ko ang sakit at kiro
The Painting Who Walks At Night Chapter 45. "What your heart says"
Chapter 45. "What your heart says"Elyse’ POV"Venice!" malakas kong sigaw habang tulala at hindi makapaniwala sa nakikita ko. Ramdam ang mainit na luhang umaagos sa pisngi ko.Nabitawan ko ang hawak kong canvass at tumakbo papunta kay Venice."Venice, no...please no." humahagulgol kong sabi habang hagkan si Venice na nakahiga sa hita ko. Tinakpan ko naman ng palad ko ang tama ng baril sa bandang gilid ng kanyang tiyan upang pigilan ang pag-agos ng dugo."Suk-jeong!" malakas na sigaw ni Yu-jun saka sinugod si Arkin.Nanginginig ang kamay ko habang umiiyak at kita ang dugo. When I see the blood dripping from Venice and in my hands, the memories of the accident with my mother suddenly flash in my head. Iyong panahon na tulala ako kay Mama habang bukas ang kanyang mata at tumutulo ang maraming dugo mula sa kanyang ulo habang ako ay umiiyak lang at sumisigaw ng Mama.Nanginginig man ang aki
The Painting Who Walks At Night Chapter 44. "We need to save Him"
Chapter 44. "We need to save Him"Arkin’s POV"What are you going to do with that, son?" inis at takang tanong ni Dad. As I search the weather forecast today, there is less possibility of rain! And I need a damn rain now!"Just do my request, Dad." mariin kong sabi kay Dad. "Bayad na lang din sa mga ginawa ko para sa inyo.""Okay, son. I'll make a way." sabi ni Dad.Hindi na ako nagtagal pa sa study room niya at dali-daling lumabas. What I have requested is if he can request the weather department to generate a rain clouds now.Hindi na nahanap ng mga kawal kong anino sila Yu-jun at Elyse. Hindi ko rin alam kung paano sila nakatakas. Bigla na lang naglaho silang dalawa kanina.Pumasok na ako sa kotse ko pero napatigil ako nang makita ko siya. Ano naman ang kailangan nito? Hindi ko na sana siya papansinin pero humarang siya sa daanan ko. Inis ko siyang tiningnan at lumabas ako ng kotse k
The Painting Who Walks At Night Chapter 43. "Escape from the Shadows"
Chapter 43. "Escape from the Shadows"Elyse’ POVNagising ako na nakabusal ang bibig at nakatali ang kamay ko mula sa likod. Nilibot ko ng tingin ang buong lugar. Nasa isa akong kwarto, kwarto ni Arkin. Ngunit ang mas kinabigla ko ay ng makita ko ang painting ni Yu-jun na puno ng kadenang nakabalot."Yu-jun!" Sinubukan kong sumigaw ngunit hindi ko magawa dahil nakabusal ang aking bibig. Bigla namang lumabas ang mukha ni Yu-jun sa painting."Elyse!" tawag niya sa akin. Hindi ko mapigilan na umiyak nang makita ko ang mukha niya. "Elyse, huwag kang umiiyak, gagawa ako ng paraan upang makalabas dito. Ililigtas kita." aniya.Subukan ko mang kumalma pero paano ko gagawin? Nakatali ako dito at hindi alam kung ano ang gagawin. Bakit ba nagagawa ni Arkin ang mga ganitong bagay? At ano ba ang plano niyang gawin?Napatingin ako sa pinto nang bigla itong bumukas at doon ay pumasok na si Arkin hawak ang is
The Painting Who Walks At Night Chapter 42. "A Father’s Wept"
Chapter 42. "A Father’s Wept"Elyse’ POV"Po?" hindi makapaniwalang tanong. Huminga siya ng malalim at napaiwas ng tingin sa akin."Ang Mommy mo ang una kong naging kasintahan at ang tanging babaeng minahal ko." sabi niya at muling huminga ng malalim. I saw his sincerity and compassion with his voice and his face."But I was so scared and coward." pagpapatuloy niya. "I was just starting my career that time as a Mayor of this province and Veronica's family and my family agreed for an arrange marriage. At first, tumanggi ako, pero nagalit noon ang Lolo mo sa akin dahilan para atakihin pa siya sa puso. I was so scared and guilty so I obeyed ans accept your grandfather proposal and married Veronica."Hindi ko alam ang kwento ng buhay nilang tatlo. Mon didn't even told me about this maybe because I was still a child that time."Then, your Lola in your Mommy's side went to our house. Nag
