Mag-log inShare
Chapter 35. "Just the two of Us"
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Chapter 35. "Just the two of Us"
Venice’ POV
I was looking for this dummy for so long and finally I found him. I am now here in the bowling alley and waiting for Edward to finish his turn in billiards.
"What is it now, Venice?" he asked with irritation.
"Just help me you dummy!" mariin kong sabi sa kanya. Hindi niya ako pinansin at muling pumiwesto sa pagbibilliard at muling tumira ng bola. Pagtapos niyang tumira ay humarap siya ulit sa akin with his disgust expression. Kung di ko lang kailangan ang bobong 'to I wouldn't be here.
"What kind of help? I don't wanna be in trouble again, Venice." he asked again. I raised my brows and glare at him.
"I just need a footage in our CCTV at school." I answered. I saw the confusion in Edward's face.
"What about it?" tanong niya. He is pissing me off with his dumb questions.
Naiinis na ako. Dahan-dahan ko siyang nilapitan at inilalit ang bibig ko sa tainga niya.
Kaugnay na kabanata
The Painting Who Walks At Night Chapter 36. "Fortune Telling"
Chapter 36. "Fortune Telling"Elyse’ POV Nagising ako sa sinag ng araw na nanggagaling sa bintana ng cabana namin. Ang sarap ng naging tulog ko na akala mo ay walang nangyari. Kung nangyari ang pag-alis ko papuntanh Canada, malamang sa malamang ay nasa airplane pa ako sa mga oras na ito.Nagpungas-pungas ako ng mata at pumaling sa kabilang side ng kama at niyakap ang isang unan at pumikit ulit. Pero nagtaka ako dahil hindi ganoon kalambot ang unan kaya napadilat ako at pagdilat ko ay nabigla ako sa yakap ko at nakadantay pa ako sa kanya. Si Yu-jun katabi ko na!Nawala rin naman ako ang pagkagulat ko at napangiti nang makitang mahimbing pa siyang natutulog. Pinagmasdan ko ang natutulog niyang mukha. Ang payapa, ang ayos ng kanyang mukha at kahit ba natutulog ay hulmang hulma pa rin ang ganda ng kanyang mukha. Habang nakatingin ako sa kanya ay naalala ko ang sinabi niya kagabi bago ako matulog. I really find
The Painting Who Walks At Night Chapter 37. "When you’re gone"
Chapter 37. "When you’re gone"Venice’ POV She is really pissing me off. Dapat ay nagbabakasyon ako sa mga oras na ito but here I am, trying and helping them to find that Goddamn bastard. Mom ordered me to look and find Elyse or to find some information where she is. I tried to call Emerald and asked her in messenger but she didn't pick up my calls or even answering my messages. I also asked favor to the NICE girls to seek informations but until now wala pa rin silang balita. Sakit talaga sa ulo at panira sa buhay ang babaeng 'yon!I fixed myself and hurriedly get inside my car. I drive as fast as I could and in a few minutes I reach Elyse condo building. Pumasok ako agad ng elevator. Paglabas ko ng elevator ay nakita ko naman ang pagpasok ni Daddy at ng mga body guards niya sa kabilang elevator. Hindi na niya ako nakita. And I guess, galing na siya sa unit ni Elyse.Naglakad na ako papunta sa unit ni Elyse nang malapit na ak
The Painting Who Walks At Night Chapter 38. "Forbidden Love"
Chapter 38. "Forbidden Love"Lee Yu-jun’s POVPalubog na ang araw at hanggang ngayon ay hindi pa rin ako pinapahintulutan ng larawan na makalabas. Kanina ko pa rin iniisip ang kalagayan ni Elyse. Hindi maalis sa isip ko ang nangangamba niyang mukha noong bago ako maglaho sa harap niya.Marahan kong tiningnan ang aking kamay na inilahad ko kanina para hawakan si Elyse ngunit hindi man lang umabot na mahagkan ko ang kanyang kamay dahil tuluyan na akong naglaho."Elyse..." malungkot kong bigkas sa kanyang pangalan.Napatayo ako mula sa aking pagkakaupo dito sa loob ng larawan at mabilis na tumingin sa labas ng larawan. Narinig kong bumukas ang pinto ng silid ni Elyse."Besh, nandito na ako. Sorry natagalan kasi pinuntahan ko pa si Yaya Miding para pahiramin ako ng susi ng unit mo." narinig ko ang boses ni Emerald.Agad ko siyang nakita sa loob ng silid ni Elyse at tumingin sa aking larawan
The Painting Who Walks At Night Chapter 39. "All with You"
Chapter 39. "All with You"Elyse’ POVI don't understand him. And I don't understand myself either. Malalim akong napabuntong-hininga habang nakatulala dito sa beach. Yu-jun is in the office now doing his work while I am here in the beach assisting the guests. This is our fifth day in this resort. And after what happened that day, everything turn so awkward between us. Mabuti na lamang at ilang araw na ring hindi bumabalik si Yu-jun sa painting. Pero ilang araw na rin kaming hindi gaanong nag-uusap."Mahal mo na ba ako?" Malinaw kong narinig ang tanong niya na nag-e-echo sa utak ko. Hindi ako nakasagot agad sa kanya at natulala lang sa mukha niyang seryosong nakatingin sa akin at hinihintay ang magiging sagot ko.Dama ko ang mabilis na pagtibok ng puso ko na parang may nakakulong na mabangis na hayop at naghuhumirintadong kumawala sa kulungan. Marahan kong iniwas ang ti
The Painting Who Walks At Night Chapter 40. "Away from You"
Chapter 40. "Away from You"Lee Yu-jun’s POVBumalik na ako sa silid namin at naabutan ko doon si Elyse sa tapat ng pinto ng silid namin na may kausap. Hindi ko kilala ang kausap niya, isang lalaki na walang suot na pang-itaas at tila masaya ang pinag-uusapan nila. Napasalubong ako ng kilay nang makita sila. Naglakad ako palapit sa kanila ngunit hindi ko sila pinansin at pumasok lang sa loob ng silid.Maya-maya pa ay pumasok na rin si Elyse. Nagkatinginan kaming dalawa ngunit tumaas lang ang kilay niya at inikutan ako ng mata at naglakad patungong palikuran."Sino ang hambog na ginoong kausap mo? Hindi mo ba batid na delikado ang makipag-usap sa isang estranghero?" asik ko sa kanya. Nilingon naman niya ako at nakita ko ang nakataas pa rin niyang kilay habang masama akong tinitingnan."Ano naman sa'yo? Nagtanong lang siya sa akin at bilang isang manggagawa dito tinulungan ko siya." asta niya. Napangisi naman ako at natawa sa n
The Painting Who Walks At Night Chapter 41. "Identity Revealed"
Chapter 41. "Identity Revealed"Lee Yu-jun’s POVBumalik na akong muli sa larawan. Pagbalik ko ay tiningnan ko ang labas ng larawan ngunit pagtingin ko sa labas ay nagulat ako sa aking nakita."Welcome back, Yu-jun." sabi ni Arkin sa harap ng larawan habang nakangiti."Suk-jeong." mariin kong banggit sa pangalan niya habang nanlilisik ang aking mga mata na nakatingin sa kanya."Tama nga ako ng hinala. Si Soo-hyun ba ang gumawa nito mahal na prinsipe?" nakangisi niyang tanong. "Kaya ba hindi ka mahanap ng mga tauhan at inutusan kong kitilin ka dahil nandyan ka pala sa larawan nagtatago!" malakas niyang sigaw.Humagalpak siya ng tawa. "Mabuti na lamang at nawakasan ko na ang buhay ng babaeng 'yon noon." aniya at lumapit sa aking larawan. "Alam mo kamahalan, dapat kasi hindi mo iniligtas ang salamangkerang iyon noong paparusahan siya ng kamatayan. Hindi na sana ikaw mahihirapan pa at makulong sa
The Painting Who Walks At Night Chapter 42. "A Father’s Wept"
Chapter 42. "A Father’s Wept"Elyse’ POV"Po?" hindi makapaniwalang tanong. Huminga siya ng malalim at napaiwas ng tingin sa akin."Ang Mommy mo ang una kong naging kasintahan at ang tanging babaeng minahal ko." sabi niya at muling huminga ng malalim. I saw his sincerity and compassion with his voice and his face."But I was so scared and coward." pagpapatuloy niya. "I was just starting my career that time as a Mayor of this province and Veronica's family and my family agreed for an arrange marriage. At first, tumanggi ako, pero nagalit noon ang Lolo mo sa akin dahilan para atakihin pa siya sa puso. I was so scared and guilty so I obeyed ans accept your grandfather proposal and married Veronica."Hindi ko alam ang kwento ng buhay nilang tatlo. Mon didn't even told me about this maybe because I was still a child that time."Then, your Lola in your Mommy's side went to our house. Nag
The Painting Who Walks At Night Chapter 43. "Escape from the Shadows"
Chapter 43. "Escape from the Shadows"Elyse’ POVNagising ako na nakabusal ang bibig at nakatali ang kamay ko mula sa likod. Nilibot ko ng tingin ang buong lugar. Nasa isa akong kwarto, kwarto ni Arkin. Ngunit ang mas kinabigla ko ay ng makita ko ang painting ni Yu-jun na puno ng kadenang nakabalot."Yu-jun!" Sinubukan kong sumigaw ngunit hindi ko magawa dahil nakabusal ang aking bibig. Bigla namang lumabas ang mukha ni Yu-jun sa painting."Elyse!" tawag niya sa akin. Hindi ko mapigilan na umiyak nang makita ko ang mukha niya. "Elyse, huwag kang umiiyak, gagawa ako ng paraan upang makalabas dito. Ililigtas kita." aniya.Subukan ko mang kumalma pero paano ko gagawin? Nakatali ako dito at hindi alam kung ano ang gagawin. Bakit ba nagagawa ni Arkin ang mga ganitong bagay? At ano ba ang plano niyang gawin?Napatingin ako sa pinto nang bigla itong bumukas at doon ay pumasok na si Arkin hawak ang is
Pinakabagong kabanata
The Painting Who Walks At Night Chapter 50. "Forever with my Prince"
Chapter 50. "Forever with my Prince"Elyse’ POV"We are now live to interview one of the trending issues about her and her famous father politician. Please welcome, Ms. Elyse Anne Villasis-Montes." nagpalakpakan ang mga tao at naglakad ako palapit sa hoset. "Welcome to the show." bati sa akin ng host ng isang sikat na TV show."Hello po." balik kong bati habang masaya at masiglang nakangiti saka naupo."Hindi na ako magpapatumpik-tumpik pa, Elyse totoo bang ikaw ay anak sa labas in Gov. Montes other woman?" direktang tanong sa akin ng host. I didn't expect her to be this straightforward. I smile as I turn my eyes on them, nandoon sila sa audience, kasama ko at pinapanuod ako.I took a deep breath and smile sincerly as I turn my eyes back to the host"Yes, but there is a reason why my father hide the truth." sagot ko at tumingin sa camera. "Just like how he run this amazing province, he did tha
The Painting Who Walks At Night Chapter 49. "Losing you…my Prince"
Chapter 49. "Losing you…my Prince"Elyse’ POV"Hindi! Yu-jun!" malakas kong sigaw nang bumuhos ang ulan at mabasa si Yu-jun. Hindi maaari, mabubura siya!Malakas na humalakhak si Arkin habang naliligo sa ulan at pinapanuod si Yu-jun. Masama siyang tiningnan ni Yu-jun. Napatingin naman ako sa mga makukulay na pumapatak galing kay Yu-jun na parang pintura.Napaluhod si Yu-jun dahil unti-unti na siyang nalulusaw ngunit matalim pa rin ang tingin niya kay Arkin na walang tigil pa rin sa pagtawa habang ako ay lumuluhang nakatingin kay Yu-jun at kinakalag ang pagkakatali ko."Totoo nga! Ulan lang ang makakapaslang sayo!" galak na galak na sabi ni Arkin.Tiningnan ko si Yu-jun at nahihirapan na siya. Unti-unti na siyang nabubura. Unti-unti na siyang nawawala."Ayos nang mawala ako dahil sa sumpa ng larawan, huwag lang matapos ang aking buhay sa iyong mga walang kasing samang mga kamay."
The Painting Who Walks At Night Chapter 48. "This will be the end"
Chapter 48. "This will be the end"Arkin’s POV"I need it now, Dad! Do something!" sigaw ko sa kabilang linya.I am holding the wheel while having a conversation with Dad. I ask him if they can do the generation right now to make a damn rain. Kainis! That damn Yu-jun escaped!"It is not that easy, Arkin! What is the hell are you planning to do?" sigaw din niya sa kabilang linya."I said do something!" I drive faster as I could to find Yu-jun. I actually don't know where to go. I am really pissed off!"Tell me, what is your plan first?" muling sigaw ni Dad.I smirked. "Kapag wala kang ginawa, Dad. I am telling you; I will spill everything you planned about Montes." Banta ko. I heard him sighed."What?""Just do what I am asking, Dad." Utos ko."Fine! Fine! I'll ask them!" he shouted. Napangisi ako sa pagpayag niya.As I was driving, I saw a familiar face
The Painting Who Walks At Night Chapter 47. "Destined to meet and to be apart"
Chapter 47. "Destined to meet and to be apart"Elyse’ POV"You know what? When I see that guy, I promised that he will experience madness!" inis na sabi ni Venice. It's been I don't know how mang days had past and until now, I don't know where to find Yu-jun.Venice is in the home now but she still needs medical assistance to fully recover. May dalawang nurse na nag-aalaga sa kanya. Actually, dapat nasa hospital pa siya but she insisted to be home."Will you please stop thinking about him, kapag iniwan ka, edi iniwan ka." dagdag pa niya at halata nang iritable. Narito kami sa veranda and she is sitting in her wheel chair. Hinarap ko siya nang salubong ang kilay."Hindi ba dapat kapag umalis, hanapin? Kapag iniwan, habulin?" pagtatama ko. She raised her brows and rolled her eyes on me."That's what stupid people are doing. Bakit mo hahanapin ang isang taong ayaw ngang magpakita sayo? He left period. Hindi niya sinabi na
The Painting Who Walks At Night Chapter 46. "Don’t want to go back"
Chapter 46. "Don’t want to go back"Lee Yu-jun’s POVKanina pa ako naglalakad habang tulala. Kanina ko pa rin pansin ang tinginan ng mga taong nakakakita sa akin at kanina ko pa rin iniisip ang huling pag-uusap namin ni Elyse. Galit siya sa akin at ayaw na niya akong makita. Tama naman siya, kasalanan ko ito. Ako ang pakay at nais na kitilin ni Arkin ngunit nadamay pa iyong salbaheng babae. Kaya galit na galit sa akin si Elyse."Sabi ko umalis ka na! Umalis ka na, ayoko nang madamay pa sa gulo niyo ni Arkin o ng Suk-jeong na 'yon. Umalis ka na, iwan mo na ako.""Elyse..." malungkot kong sambit sa kanyang pangalan at napatingala sa kalangitan.Habang nakatingala sa kalangitan ay mas nalungkot ako dahil sa dami ng nagkikislapang bituin. Ang dapat ay maging masaya ako dahil maganda ang mga bituin at ibig sabihin din nito na magiging maganda ang araw ngunit malungkot ako. Batid ko ang sakit at kiro
The Painting Who Walks At Night Chapter 45. "What your heart says"
Chapter 45. "What your heart says"Elyse’ POV"Venice!" malakas kong sigaw habang tulala at hindi makapaniwala sa nakikita ko. Ramdam ang mainit na luhang umaagos sa pisngi ko.Nabitawan ko ang hawak kong canvass at tumakbo papunta kay Venice."Venice, no...please no." humahagulgol kong sabi habang hagkan si Venice na nakahiga sa hita ko. Tinakpan ko naman ng palad ko ang tama ng baril sa bandang gilid ng kanyang tiyan upang pigilan ang pag-agos ng dugo."Suk-jeong!" malakas na sigaw ni Yu-jun saka sinugod si Arkin.Nanginginig ang kamay ko habang umiiyak at kita ang dugo. When I see the blood dripping from Venice and in my hands, the memories of the accident with my mother suddenly flash in my head. Iyong panahon na tulala ako kay Mama habang bukas ang kanyang mata at tumutulo ang maraming dugo mula sa kanyang ulo habang ako ay umiiyak lang at sumisigaw ng Mama.Nanginginig man ang aki
The Painting Who Walks At Night Chapter 44. "We need to save Him"
Chapter 44. "We need to save Him"Arkin’s POV"What are you going to do with that, son?" inis at takang tanong ni Dad. As I search the weather forecast today, there is less possibility of rain! And I need a damn rain now!"Just do my request, Dad." mariin kong sabi kay Dad. "Bayad na lang din sa mga ginawa ko para sa inyo.""Okay, son. I'll make a way." sabi ni Dad.Hindi na ako nagtagal pa sa study room niya at dali-daling lumabas. What I have requested is if he can request the weather department to generate a rain clouds now.Hindi na nahanap ng mga kawal kong anino sila Yu-jun at Elyse. Hindi ko rin alam kung paano sila nakatakas. Bigla na lang naglaho silang dalawa kanina.Pumasok na ako sa kotse ko pero napatigil ako nang makita ko siya. Ano naman ang kailangan nito? Hindi ko na sana siya papansinin pero humarang siya sa daanan ko. Inis ko siyang tiningnan at lumabas ako ng kotse k
The Painting Who Walks At Night Chapter 43. "Escape from the Shadows"
Chapter 43. "Escape from the Shadows"Elyse’ POVNagising ako na nakabusal ang bibig at nakatali ang kamay ko mula sa likod. Nilibot ko ng tingin ang buong lugar. Nasa isa akong kwarto, kwarto ni Arkin. Ngunit ang mas kinabigla ko ay ng makita ko ang painting ni Yu-jun na puno ng kadenang nakabalot."Yu-jun!" Sinubukan kong sumigaw ngunit hindi ko magawa dahil nakabusal ang aking bibig. Bigla namang lumabas ang mukha ni Yu-jun sa painting."Elyse!" tawag niya sa akin. Hindi ko mapigilan na umiyak nang makita ko ang mukha niya. "Elyse, huwag kang umiiyak, gagawa ako ng paraan upang makalabas dito. Ililigtas kita." aniya.Subukan ko mang kumalma pero paano ko gagawin? Nakatali ako dito at hindi alam kung ano ang gagawin. Bakit ba nagagawa ni Arkin ang mga ganitong bagay? At ano ba ang plano niyang gawin?Napatingin ako sa pinto nang bigla itong bumukas at doon ay pumasok na si Arkin hawak ang is
The Painting Who Walks At Night Chapter 42. "A Father’s Wept"
Chapter 42. "A Father’s Wept"Elyse’ POV"Po?" hindi makapaniwalang tanong. Huminga siya ng malalim at napaiwas ng tingin sa akin."Ang Mommy mo ang una kong naging kasintahan at ang tanging babaeng minahal ko." sabi niya at muling huminga ng malalim. I saw his sincerity and compassion with his voice and his face."But I was so scared and coward." pagpapatuloy niya. "I was just starting my career that time as a Mayor of this province and Veronica's family and my family agreed for an arrange marriage. At first, tumanggi ako, pero nagalit noon ang Lolo mo sa akin dahilan para atakihin pa siya sa puso. I was so scared and guilty so I obeyed ans accept your grandfather proposal and married Veronica."Hindi ko alam ang kwento ng buhay nilang tatlo. Mon didn't even told me about this maybe because I was still a child that time."Then, your Lola in your Mommy's side went to our house. Nag
