Chapter 1

Shannica's POV

*Four days ago*

It was dark and a large amount of smoke are surrounded in the place. I was in a car's backseat and I saw a man in the driver's seat and woman around their 40s in the front seat. They were filled with bloods and the woman was looking at me trying to reach me using her wounded and trembling hand.

"You.. Give me your soul."

"AAAAAAH!" Sigaw ko at napa-bangon.

"AAAH! Anong meron?! Anong nangyari?!" Sigaw din ng kasama ko sa kwarto na gulat na napatayo sa kabilang kama.

"Shannica! Aish ginugulat mo naman ako eh!" Reklamo nito sa akin.

I look at my cousin Xena who is standing right in front of me while I was sitting in my bed. Napa-face palm ako.

"Ugh kasalanan 'to ng horror film kagabi." Reklamo ko din at napamasahe sa noo ko. Sumakit tuloy ulo ko dahil sa bangungot dala nung horror movie na pinanuod namin ni Xena kagabi.

"Sabi sayo huwag kang manuod eh! Tigas ng ulo!" Singhal ni Xena at binato ako ng unan.

"Aray ha! Teka bakit dito ka natulog by the way? Sabi ko sayo kagabi umuwi ka na ah!" Singhal ko din sa kanya

"Seryoso? Pauuwiin mo ako ng 2:00 AM, paano kung magahasa ang maganda mong pinsan?!" sigaw niya pabalik. Umiling iling nalang ako, tse gandang ganda sa sarili.

My name is Shannica Holstein, I am 23 years old, and the girl whose been right in front of me is my cousin, Xena Holstein Mildred. Tumayo na ako mula sa pagkakahiga ko at tumungo ako sa banyo para maligo. Matapos kong maligo ay nag bihis na ako ng damit pang opisina at lumabas ng silid.

Bumungad sa akin ang nakababata kong kapatid na si Annica na kumakain sa mesa habang si mama ay nag hahanda ng baong pagkain ni Annica.

"Oh gising ka na pala Shan, idaan mo nga muna ito si Annica sa school niya bago ka pumasok sa trabaho mo, ang dami ko pa kasing aasikasuhin anak." Saad ni Mama

"Tawagin mo nga si Xena, nasa kwarto mo ba siya? Kakain na tayo." dagdag pa ni Mama.

"HOY XENA KAKAIN NA, BUMANGON KANA DIYAN!" Sigaw ko without moving.

"Aish ate! Nakakabingi!" Reklamo ng kapatid ko.

"Blah blah." bara ko sa kanya.

"Ma, si papa?" tanong ko at umupo para kumain din ng almusal.

"Nandoon sa kwarto, tulog pa ata, 4:00 AM na umuwi, napagod sa pag susugal niya." Buntong hiningang saad ni Mama.

Natigilan ako. Ugh ilan na naman kaya ang dagdag sa utang namin dahil sa pag susugal niya kagabi?

"Good morning po!" Napalingon kami sa bumati at si Xena pala iyon.

"Tsk umuwi ka na don!" Taboy ko kay Xena.

"Nak ang harsh mo naman sa pinsan mo, pakainin mo muna yan." natatawang saad ni Mama.

"Kaya nga, Tita! Ito talaga si Shan, napaka-attitude kaya hindi nagkaka-jowa eh!" Sagot nito.

"Aba't---" Saad ko at akmang lalapitan siya para sapakin.

"Hala tita oooh!" Sumbong ni Xena, sinamaan ko naman siya ng tingin.

"Hay naku umayos nga kayo, mga isip bata." biglang sabat ni Annica na ikinagulat namin. Aba sumasabat din ang batang to.

"Hi baby girl~" Lambing ni Xena kay Annica.

"Ew huwag mo nga akong tawaging baby girl, Ate Xena!" reklamo nito.

"Bakit? Baby ka pa naman talaga ah!" Saad ni Xena.

"I'm in fifth grade, okay?!" Mataray nitong sagot. Natawa nalang kaming dalawa.

Biglang sumara ng napaka lakas ang pinto ng kwarto nila Mama, at pag tingin namin ay si Papa na kakagising lang na mukhang bad mood na naman.

"Gising na pala ang demonyo." Bulong ni Mama.

"Anong sabi mo, Belinda?!" Sigaw ni Papa.

"Wala, sabi ko ang pogi mo!" Taray ni Mama.

Lumapit sa amin si Papa kaya binati namin ito.

"Good morning po / Good morning, tito." bati namin nina Annica at Xena.

"Oh annica bakit kumakain ka pa diyan? Anong oras na? Belinda ihatid mo na tong anak mo!" utos ni Papa.

"Ako yung mag hahatid sa kanya Pa. Maraming aasikasuhin si mama sa shop eh." Sagot ko naman.

Ang shop ni mama ay isang shop for gown rent. Since February ngayon, madaming nag ca-canvas ng gown para sa mga prom nila kaya mapapa-aga si Mama sa pag bubukas at ako na muna ang mag hahatid kay Annica sa school.

Kinuha ko ang baon ni Annica at binigay ito sa kanya.

"Punta ka muna sa kwarto mo at ilagay mo 'tong baon mo sa bag, annica." Utos ko sa kapatid ko. Tumango naman ang bata at umalis sa hapagkainan.

Akmang tatayo na rin ako pag mag ayos ng sarili pero tinawag ako ni Papa.

"Shannica, may pera ka pa ba diyan?" Tanong ni papa. Kumunot ang noo ko.

"Po? Binigyan ko po kayo nung Linggo ah. Wala pa akong sahod, pa." Sagot ko.

"Pahiramin mo ako ng 10,000 diyan, papalitan ko anak kapag nanalo ako mamaya, malakas ang kutob ko swe-swertehen talaga ako mamaya eh." Nakangising saad ni Papa.

Huh?! 10k? At saan ako kukuha ng 10k?!

"Hindi na po aabot eh. Allowance ko nalang to papuntang trabaho pa, next week pa ulit yung sahod ko." saad ko.

"Ano ba naman yan Shan! Ang tagal mo na nag tratrabaho sa kompanyang yan hindi ka man lang napro-promote!" Husga ni Papa sa akin.

Napayuko ako. Medyo may tama naman siya, mahigit isang taon na din ako sa kompanyang pinagtra-trabahuan ko pero para parin akong contractual employee ang ang liit ng sahod aish.

Kinuha ko ang wallet ko at nag lagay ng 5k sa mesa.

"Y-Yan nalang po naiwan kong pera, pasensya na pa." Iyon nalang sinabi ko.

"Annica halika na!" Tawag ko sa kapatid ko.

"Bye girls!" Kaway si Xena. Tsk wala yata talagang plano umuwi ang isang iyon.

Napabuntong hininga na lang ako at hinawakan ko ang kamay ni Annica at sabay kaming umalis ng bahay.

"Ate, ate!" Kulubit niya sa akin habang nandito kami sa sakayan ng jeep.

"May mga nag ti-tinda ng story book oh!" Turo niya doon sa matandang lalaki na nasa labas ng jeep.

"Naku puro ka story book, buti pa't basahin mo ang libro mo sa english at may matututunan ka pa." Saad ko.

"Excuse me? 95 kaya grade ko sa english! And I know how to speak English fluently, you know?" Taray sa akin ni Annica

Natawa naman ako, "Osiya sige tawagin mo si Manong at bibilhan kita ng isang story book." Pag suko ko.

"Really? Yes! I love you ate!" Saad niya at tinawag si Manong.

"Mag kano po manong?" Tanong ko

"Itong colored book, 85 ang isa neng." Saad ni Manong dahil namimili si Annica sa mga story book na may kulay. Itong batang to talaga, ayaw niya sa mga story book na pangit tignan. Kahit sa mga papel, ayaw niya yung brand sa papel na medyo dirty white ang kulay, gusto niya yung makapal tas sobrang puti. Tsk tsk, manang mana sa akin. Lol.

"Oh pili ka isa, nica. Isa lang ha, walang pera si Ate." Paalala ko sakanya. Nilamon na ng demonyo nating Papa ang pera ko.

"Tse kuripot mo naman!" Reklamo ni Annica

"Hmm which one should I buy?" Tanong ni Annica sa sarili at parang naguguluhan sa pipiliin. Natawa ako ang cute lang.

"Ito iha oh. Maganda daw 'to, daming batang bumibili sa akin nito mula pa nung nakaraang araw." Saad ng matandang lalaki sabay bigay kay Kira ng story book.

"Ah new adventure ni Sofia?" Tanong ni Annica

Tumango ang matanda at ngumiti.

"Sige po, ito na lang." saad ni Annica

Binayaran ko naman ang story book at nag pasalamat kay manong.

Ilang minuto napuno na rin ng pasahero ang jeep at umandar na ito. Huminto kami sa school ni Annica.

"Oh dito nalang ako sa gate ha." Paalam ko kay Annica

"Okay, shoo shoo na." Sabi ni Annica. Aba't—

Kumuha ako ng pera sa wallet at ibinigay sa kanya.

"Oh, 100. Kumain ka ng marami ha, mag hintay ka kay Mama dito sa gate mamaya. Mag ingat ka, wag makipag-away." Payo ko kay Annica

"Oo na po. Sige na ate, baka ma-late ka pa." Saad ni Annica

Hindi lang 'baka'. Late na talaga.

Kumaway si Annica sa akin habang papasok sa school at nginitian ko naman siya tsaka ako sumakay na muli ng jeep papunta sa trabaho ko.

-FREIGHT EMPIRE-

Dumating na ako sa opisina at nakita kong nakatayo silang lahat at nasa harapan ang boss kong si Mr. Reagan Hernandez.

Dahan dahan akong payukong nag lakad papunta sa desk ko ng biglang...

"Stop right there!" Sigaw ng boss ko kaya napahinto naman ako at lumingon kung sino ang tinutukoy niya. At hindi ako nag kakamali, ako ang tinutukoy niya!

Naka-tingin naman din lahat ng co-worker ko sa akin.

"Hehe. Good morning, sir." Panimula ko at nginitian siya ng matamis.

"What time is it Ms. Holstein?" Tanong niya at parang papatayin ako sa talim ng tingin niya.

Ano na naman kayang nangyari at bad mood na naman tung demonyo naming boss?!

"It's 8:20 am sir, and I am aware that I'm late. And I should apologize, so I'm sorry sir." Direkta kong sagot.

Yes, prangka akong tao. Kaya mostly ng mga tao dito ay hindi ako gusto. Kasi daw napaka-straight forward kong tao. Lahat ng gusto kong sabihin, wala akong paki kung ikasasama or ikatutuwa nila. Palibhasa kasi mga s****p at plastic mga empleyado dito. Idadamay pa nila ako? Tch!

Siya nga pala, Freight Empire is a courier / logistics company, and I am working here as a customer service assistant. My work is to reply our customer's concerns about their parcels like tracking the location of the items, some who wants refund due to our delivery man's fault, and etc.

"Ms. Holstein, in my office. Now!" Sigaw niya sa akin.

ASDFGHJKL!!!

"Ayan kasi, feeling matapang." Bulong ng isa kong co-worker na si Sabrina.

I rolled my eyes, "Nag salita naman ang feeling mabait, s****p naman." Saad ko but not like her na binulong lang. I make sure na narinig niya talaga.

Nanlaki naman ang mata nito na sa sinabi ko.

"Oh mukha ka ng tarsier, sab." Dagdag ko pa at tinaasan siya ng kilay. Natawa naman yung iba kong co-worker sa sinabi ko.

"What? Are you referring to me?!" Hiyaw niya sa akin.

Sino pa nga ba? Lol.

I gave her a bored look at umiling iling. Dinaanan ko lang siya since pupunta pa nga ako sa office ni Sir Hernandez.

Pero pinigilan niya ako at marahas niyang hinila ang braso ko para mapa-harap ulit ako sa kanya.

"What!" Medyo pasigaw kong harap sa kanya.

"What makes you proud huh? Isa ka lang namang customer service assistant!" Sumbat niya sa akin.

"Bakit ikaw? Hindi ba? Ano ka ba dito? Prinsesa?!" Sumbat ko pabalik sa kanya.

"Hey hey hey, tama na yan at baka makita pa kayo ni boss nyan." Awat sa amin ng isa naming co-worker na si Peter.

Napa buntong hininga naman ako at akmang tatalikod na ulit.

"Akala mo kung sino, eh kaya nga nandito kasi hindi naka-pasa sa board exam. Bobo!" Sumbat niya ulit. Natigilan naman ako.

Lumingon ako sa kanya at sinamaan siya ng tingin.

"Oh ano? Tama naman ako diba? You can't even afford to buy new clothes kasi maliit lang ang sweldo dito at walang kaya ang pamilya mong suportahan ka kasi ikaw ang sumusuporta sa kanila ew what a shame!" Dagdag niya pa. Kumulo ang dugo ko sa huli niyang sinabi.

"Bawiin mo ang sinabi mo, sab." Seryoso kong saad.

"What? Am I not right? You're poor and a failure. Kaya wala kang karapatang mag tapang-tapangan. Naintindihan mo?" Sigaw ni Sabrina sa akin.

Hindi na ako nakapag-pigil, inis na inis na talaga ako sa mga tao dito!

"How dare you!" Sigaw ko at hinila ang buhok niya.

"Ouch let go you b*tch!" Sigaw niya at hinila din pabalik ang buhok ko.

"Wala kang karapatang sumbatan ako tungkol sa pamilya ko! Wala kang alam sa mga pinag daanan ko!" Sigaw ko habang nag sasabunutan kami

"F*ck! I will kill you Shannica!" Sigaw niya din pabalik.

Pilit kaming pinaglayo ng mga kasamahan namin, pero hindi ako nag pa-awat at mas nilakasan ko pa ang pag sabunot sa buhok niyang patay.

"Ano ba! Let go!" Sigaw niya

"You let go of me first! Ang kapal ng mukha mong magpaka-bait baitan, wala ka namang pinagkaiba sa boss nating demonyo!!" Sigaw ko sakanya

"SHANNICA HOLSTEIN!"

Natigilan ang lahat. Pati kami ni Sabrina na nag sasabunutan ay napa-tigil. Lumingon kami sa gawi kung saan may sumigaw sa pangalan ko. Walang iba kundi ang boss kong umaapoy sa galit.

Napa bitaw naman ako kay Sabrina at yumuko ng dahan dahang lumapit si Sir Hernandez sa gawi ko.

"I told you to come to my office. But you're here, having a blast. Are you enjoying yourself that much Ms. Holstein?" Mahinahon pero may diing saad ni Sir Hernandez.

"Sir.. I didn't mean to cause a scene. Sabrina started—" pag papaliwanag ko sana pero pinutol niya ang sasabihin ko.

"And what did I just hear? Demonyong boss? Are you referring to me?" Galit nitong saad pero hindi parin nakasigaw.

Bigla naman akong nangilabot sa pananalita niya.

"It's not like that sir. I was just too angry and got carried away—" paliwanag ko ulit

Pero binara niya din ulit.

"Enough with your lame excuses. Let's go to my office." Cold nitong saad at tinalikuran ako.

Ako? Bakit ako lang? How about Sabrina?

"Why won't you hear my side sir? I didn't just cause trouble for nothing. Hindi ako iskandalosang tao, it was Sabrina who provoked me. But why is it just me you're calling to your office?" Sigaw ko dito.

Gulat ang lahat. Lumingon naman sakin si Sir Hernandez na galit na galit.

"You. YOU'RE FIRED!!" Sigaw niya sa akin.

Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa narinig. Tumalikod na si Sir Hernandez papunta sa office niya at dali-dali ko itong sinundan.

"S-Sir... I'm sorry." Agad kong pag hingi ng paumanhin.

"Hindi mo ba ako narinig kanina? Bakit ka nandito!? I said you're fired!" Sigaw ulit nito.

Nag please sign ako, "Sir huwag po, huwag ngayon sir. I'm sorry, hindi na po mauulit. Nadala lang po talaga ako sa galit, alam niyo naman pong magaling ako sa trabaho ko, please sir, just give me one last chance." Pag mamakaawa ko.

He stare at me coldly.

"Pack up your things and get out, Ms. Holstein. Thank you for your hardwork. I will send you your pay this week."

Kumulo ang dugo ko sa sinabing iyon ni Sir.

"FINE SIR! I DON'T WANT TO STAY IN THIS SHITTY COMPANY AFTER ALL REAGAN HERNANDEZ!" Sigaw ko at padabog na tumalikod palabas ng office niya.

~