Pasado alas syete na nang gabi nang ihatid sa labas nang mansion nang mga Dela Vega ni Edmond si Ciara. Napag desisyonan na din kasi nitong umowi na dahil hindi naman ito nag paalam kahit na kanino at pumuslit lamang siya sa mansion nila para makadalo sa burol ni Damon. "Uuwi ka na ba talaga? Gusto mo ipahatid na lang kita sa personal driver ko" Pag aalok ni Edmond dito. Gustohin mang i-grab ni Ciara ang opportunity na iyon ay pinigilan niya ang sarili. "H-hindi na mag ta taxi nalang ako pauwi, salamat sa alok mo" Nakangiting ani Ciara rito. "Sigurado ka ba diyan? Gabi na rin baka mapano ka sa daan buntis ka pa naman" Nag aalalang anito. Umiling lamang si Ciara habang tipid na ngumiti dito. "Hindi ayos lang ako, sige na pumasok kana sa loob baka kailangan kana doon" Pag tataboy niya na sa lalaki. "Oh, siya sige, ingat ka nalang pauwi" Tinanguan na lamang ito ni Ciara. Nang makapasok na sa loob si Edmond ay siya namang biglang pag sulpot ni Lorelie galing sa kong saan. Bigla
"So, bahay mo 'to?" Tanong ni Azariah habang marahang nag lalakad silang dalawa ni Laurence sa likod nang bahay. Maraming mga small plants ang naka display sa paligid. May mini garden din sa likod at tapat nang bahay. May iilang puno din ang naka tanim sa paligid na siyang nag ka cover up sa buong paligid nang kabahayan. Mayroon ding maliit na bahay kubo na pinasadyang gawin sa itaas nang punong mangga. May iilang mga orchid na naka sabit palibot sa hagdan nito pa akyat. "Hmm" Tipid na sagot ni Laurence, kapag kuwan ay marahan nitong hinawakan sa braso si Azariah at iginiya na maupo sa isang upoan na gawa sa kahoy. "Binili ko 'to last month, para sa bubuohin nating pamilya. Naisip ko kasi na perfect spot to para sa mga chikiting" Nakangiting ani Laurence habang dinadama ang banayad na hangin na nanunuot sa kaniyang ilong. Napangiti naman si Azariah dahil pinag hahandaan na pala nito ang future nilang dalawa. "Bakit hindi mo man lang sinabi sa'kin ang tungkol sa pag bili mo nito
"Azariah! open this damn door" Rinig na sigaw ni Azariah sinamahan pa iyon nang pagkalampag nang pinto sa labas nang bahay. Pupungas pungas siyang bumangon mula sa pagkakahiga. Madilim ang buong sulok nang kwarto. Sinuot niya ang pambahay na tsenelas saka tinungo ang switch nang ilaw para buksan iyon. Kaagad na nag liwanag ang buong sulok. 'Anong oras na ba?' kausap niya sa sarili na sinulyapan ang wall clock na nakasabit sa ding ding. Napakunot noo siya dahil alas tres na pala nang madaling araw. "Azariah! ano ba? buksan mo ang pinto sabi" na rinig niya pang muli ang sigaw nang kaniyang asawa mula sa labas. Marahil ay galing na naman ito sa inuman dahil anong oras na at kakauwi pa lamang nito. Sa isiping iyon ay napapabuntong hininga na lang si Azariah na lumabas nang silid at tinungo ang pinto sa labas para pag buksan iyon dahil patuloy ang pag sisigaw at pag kalampag nang pinto na kulang nalang ay sirain na nito iyon. Nakakahiya sa mga kapit bahay. "Bakit ba ang tagal mo mag
Slight SPG!Pagkarating sa bahay ay nagulat si Azariah nang makitang naka bukas ang gate nila. Sa pagkaka alam niya she locked it before she leave the house. Ipinag sawalang bahala niya na lamang iyon. Tahimik na ipinarada niya ang sasakyan sa garahe pagkatapos ay kinuha ang mga pinamili niyang grocery.Ibinaba niya ang ibang grocery para buksan ang pinto. Nag taka siya nang pihitin niya ang seradora ay kaagad iyong bumukas. Na i lock niya rin iyon kanina. Papaanong bukas din ito.'Umowi na ba si Damon?' tanong niya sa isipan. Pero impossible kalimitan naman itong umuowi nang dis oras na nang gabi. Baka nga talagang nakalimutan niya lang na i lock iyon kanina.Pangungumbinse nito sa sarili sabay kuha nang mga grocery at tuloy tuloy siyang pumasok sa loob nang bahay. Dumiretso siya sa kusina, binuksan ang ref at inilagay ang mga pinamili roon ang iba katulad nang mga delata ay inilagay niya sa cabinet. "Hon, naman nakikiliti nga ako, ano ba" kumunot ang noo ni Azariah nang makarinig
"Uyy dhai bakit parang nangangayayat ka yata. Naku ha baka pinapabayaan ka nang asawa mo" nangingibabaw ang tinig nang kaibigan ni Azariah na si Paolo. Kasalukuyan silang nasa isang karenderya ngayon nang kaibigang bakla. Sa coffee shop sana sila ngayon pero napag pasyahan niyang sa karenderya na lamang sila kumain para mas maka tipid. Nag mumukmok siya sa kwarto nang biglang tumawag itong kaibigan niya at nag aya nang biglaang gala. Hindi na siya nag dalawang isip pa kundi mag ayos kaagad at puntahan ito. Lihim pa nga siyang natuwa nang ayain siya nitong gumala dahil na buburyo narin siya sa loob nang bahay at dumadagdag pa sa stress niya tuwing nakikita ang kabit nang kaniyang asawa. "Wala naman talagang pakialam sakin yun Pao" malungkot niyang ani rito na halos ibulong nalang ang mga salitang iyon. "Naku ha hindi maganda yan, asawa ka niya at may dinadala kang sanggol dapat lang alagaan ka niya anu ba naman yang asawa mo friend ha" Ngumiti lang si Azariah pero hindi i
Kita rin ni Azariah ang bubong ng kanilang bahay na halata ang kalumaan nito dahil sa kinakalawang na ito ay may iilan ilan naring butas na makikita sa yero nilang bubong. Hindi niya maiwasang makaramdam nang pagka habag dahil sa nakikitang sitwasyon ng kanilang bahay. Wala man lamang siyang nagawa para maipaayos maski ang bubongan lamang nila. Paniguradong nababasa ang ilan nilang kagamitan kapag sasapit ang tag ulan. Kaya nga siya lumuwas ng maynila noon para makapag hanap ng trabaho at nang maipa ayos niya ang kanilang bahay. Pero sa kasamaang palad ay na bulag siya sa isang pag ibig nang dahil lamang sa mga mabulaklak na mga salitang lumabas sa inaakala niyang totoong pag mamahal ng isang lalaki. Kita mo ngayon ang kalagayan niya. Even how difficult her situation is, she choosed to hide it to her family. Dahil ayaw niya nang dumagdag pa sa isipin ng mga ito. Umakyat siya sa itaas at tinungo ang dati niyang kwarto. Maayos parin naman ito halatang palaging nililinisan dahil wa
"Nakikita mo ba ang malawak na lupaing iyan Laurence? diyan ko sana balak na mag patayo nang bagong clinic. Nakikita ko kasing nahihirapan ang ilan naming mga ka baryo dahil sa layo nang hospital rito sa'min" Itinuro pa nito ang malawak na lupain na binili nito ilang buwan na din ang nakakaraan. Sinadya pa talaga nitong kontakin ang binata na nasa maynila na para ito ang humawak nang project na gusto nitong ipatayo para sa mga tao sa bayan nang Santa Monica. Bilang mayor ay isa ito sa kaniyang ipinangako sa mga na roon na pauunlarin ang munting bayan na tinitirhan. Kaya naman marami ang nakukuha niyang simpatya sa mga tao dahil mayroon siyang pag mamalasakit sa mga nakatira doon. "Kailan niyo ho, bang balak na ma simulan ang pag papatayo nang clinic?" Tanong naman ni Laurence. "Gusto kong masimulan na ito sa lalong madaling panahon. Nakahanda narin naman ang ilang mga materyales na gagamitin" napa tango tango naman si Laurence habang tinitignan ang malawak na lupain sa hindi nil
"Tay!, Nay!"Patakbong sumalubong ang kambal nang makita sila nitong bumababa sa sinakyang tricycle. Naka suot pa nang uniporme ang dalawa na animo'y kagagaling lamang sa skwela at hindi pa nakakapag palit nang pambahay na damit. Ngumiti naman si Lydia sa dalawang kambal habang inaalalayan nilang pareho ni Azariah ang asawa na iika-ika pang nag lalakad habang naka hawak sa tagiliran kong saan ito na taga."Bakit naman hindi pa kayo nag bibihis?" nakangiting tanong pa ni Lydia sa mga anak habang sumusunod ang mga ito sa kanila na binabagtas ang daan patungo sa kanilang bahay."Kadarating lang din ho namin inay" si Nica na ang sumagot. "Papunta po kami kanila Sofie para sa aming project sa English sakto namang nakita namin kayo" Saad naman ni Nico. "Naku, umowi muna kayo sa bahay at mag palit nang damit" suhestyon ni Azariah sa mga kapatid."Maayos na po ba ang kalagayan ninyo itay?" Tanong ni Nica na binalingan ang ama. "Medyo makirot pa ang sugat ko anak pero ilang araw lang din s
"So, bahay mo 'to?" Tanong ni Azariah habang marahang nag lalakad silang dalawa ni Laurence sa likod nang bahay. Maraming mga small plants ang naka display sa paligid. May mini garden din sa likod at tapat nang bahay. May iilang puno din ang naka tanim sa paligid na siyang nag ka cover up sa buong paligid nang kabahayan. Mayroon ding maliit na bahay kubo na pinasadyang gawin sa itaas nang punong mangga. May iilang mga orchid na naka sabit palibot sa hagdan nito pa akyat. "Hmm" Tipid na sagot ni Laurence, kapag kuwan ay marahan nitong hinawakan sa braso si Azariah at iginiya na maupo sa isang upoan na gawa sa kahoy. "Binili ko 'to last month, para sa bubuohin nating pamilya. Naisip ko kasi na perfect spot to para sa mga chikiting" Nakangiting ani Laurence habang dinadama ang banayad na hangin na nanunuot sa kaniyang ilong. Napangiti naman si Azariah dahil pinag hahandaan na pala nito ang future nilang dalawa. "Bakit hindi mo man lang sinabi sa'kin ang tungkol sa pag bili mo nito
Pasado alas syete na nang gabi nang ihatid sa labas nang mansion nang mga Dela Vega ni Edmond si Ciara. Napag desisyonan na din kasi nitong umowi na dahil hindi naman ito nag paalam kahit na kanino at pumuslit lamang siya sa mansion nila para makadalo sa burol ni Damon. "Uuwi ka na ba talaga? Gusto mo ipahatid na lang kita sa personal driver ko" Pag aalok ni Edmond dito. Gustohin mang i-grab ni Ciara ang opportunity na iyon ay pinigilan niya ang sarili. "H-hindi na mag ta taxi nalang ako pauwi, salamat sa alok mo" Nakangiting ani Ciara rito. "Sigurado ka ba diyan? Gabi na rin baka mapano ka sa daan buntis ka pa naman" Nag aalalang anito. Umiling lamang si Ciara habang tipid na ngumiti dito. "Hindi ayos lang ako, sige na pumasok kana sa loob baka kailangan kana doon" Pag tataboy niya na sa lalaki. "Oh, siya sige, ingat ka nalang pauwi" Tinanguan na lamang ito ni Ciara. Nang makapasok na sa loob si Edmond ay siya namang biglang pag sulpot ni Lorelie galing sa kong saan. Bigla
"So, ano na ngang nangyare sa lakad mo kagabi? Bakit umowi ka kaagad, may nangyare ba?" Pagtatanong ni Azariah kay Paolo habang nag lalakad sila palabas papuntang mini balcony nang kanilang apartment. Doon ay naupo silang dalawa habang kapwa may hawak na tasa na nag lalaman nang kape. Umayos muna sa pagkaka upo si Paolo habang inilalapag ang hawak na tasa. Kapagkuwan ay humugot ito nang marahas na hangin. "Napaka malas nang gabing iyon frenny, dapat pala hindi na lang ako nag effort na pumunta pa doon. Nakakaloka" Napapairap pa sa hangin si Paolo habang sinasabi ang mga salitang 'yun. "Bakit naman, ano ba kasi ang nangyare nang gabing 'yun?" Kyuryusong tanong pa ni Azariah dito. "Hay, naku! may girlfriend naman pala ang mokong eh, akala ko pa naman gabi na namin 'yun. Nag expect ako na date namin 'yun eh. Nag ayos-ayos pa ako, nag mukha lang tuloy akong ewan " Mahabang litanya pa ni Paolo habang pinupunasan ang gilid nang kaniyang mga mata. Naiiyak na naman siya sa kinahinatna
"Heto, po ang bayad" Masayang saad ni Paolo nang huminto ang taxi sa lugar na sinabi niya rito. Pagkatapos mag bayad ay kaagad siyang bumaba sa sasakyan. Malapad ang ngiting inilibot niya ang kaniyang paningin sa kabuoan nang lugar. Maaliwalas ito dahil sa dami nang mga lights na naka sabit sa labas. Medyo maluwag din ang nasabing lugar. Sa labas nito ay may isang mesa na medyo may kahabaan, may tela sa ibabaw at ilang kubyertos na naka patong dito. May kasama pa ngang candle. Napapalibutan ang table nang mga small candle lights at napaka raming talulot nang mga bulaklak ang naka kalat sa paligid. The place is way too romantic para sa dalawang taong nag mamahalan. Mas lalong lumapad ang ngiti ni Paolo dahil sa ganda nang kaniyang natatanaw. Hindi nag tagal ay lumabas0 roon si Steaven, animo'y may hinahanap ito. Kaagad namang iwinagayway ni Paolo ang kaniyang kamay para makita siya nito. When he finally sees him, nakangiti itong lumapit sa kaniya. Ipit naman ang kilig na nararamda
Napa hilot sa sentido si Arturo habang dahan-dahang nag lalakad paikot kay Damon. "Alam mo ba na ang tunay mong ina ay si Vedah Benitez? Bagong kasal lang kami noon nang mapag alaman kong magka relasyon sila nang kapatid nitong kinikilala mong ama" Panimula niya habang nakatingin sa kawalan at inaalala ang mapait niyang nakaraan. Kong paano siyang pag taksilan nang mga taong pinag katiwalaan niya. Wala namang imik si Damon at mataman lamang na nakikinig sa salaysay ni Vergelio. Habang si Arturo naman ay makikita ang ilang butil nang luha nag landas sa pisngi nito. Ngunit tahimik lamang din ito dahil sa dalawang armadong lalaki na nakatayo sa magkabilang gilid niya. He seemed afraid na baka sa maling galaw lamang niya ay taposin na siya nang mga ito. He just let Arturo expose their long time secret. Isa pa matanda na si Damon, he deserves to know the truth. Masyadong matagal na panahon din nilang pilit na itinago ang buong pagkatao nito just to protect his feelings. At para ma pro
Today is the day of Damon's mother's funeral. While they were dropping flowers one by one into its pit, there was someone secretly watching them not far away. Isang itim na sasakyan na pa simpleng pumarada lamang doon. Habang mataman silang pinag mamasdan nang kong sino mang tao ang lulan niyon. "Boss, hindi pa po ba kayo bababa nang sasakyan?" Anang lalaki na nasa driver's seat, mataba ito at naka tali ang mahabang buhok. Pinag masdan pa muna sandali nang lalaki ang mga ito sa hindi kalayuan habang tuloyan nang ibinabaon sa huling hantungan ang babaeng Dela Vega. Kapagkuwan ay binalingan na nito ang lalaking katabi na siyang nag mamaniobra nang sasakyan. "Mamaya na humahanap lang ako nang tamang oras para harapin ang mga Dela Vega" Anito sa katabi. Maya-maya pa ay may numero itong tinawagan sa kaniyang telepono pagkatapos ay mahinang nag wika. "Naka handa na ba ang mga taohan mo?" Aniya sa kabilang linya. "Opo, boss naka handa na po kami, ngayon na po ba kami aatake?" Napa
"kayo na ni Laurence?!" Tumitiling tanong ni Paolo. Kaagad namang tinakpan ni Azariah ang bibig nang kaibigan dahil sa lakas nang boses nila. They are currently in a coffee shop now. because azariah received a text message from laurence, he wants them to go out.Nang malaman ni Paolo na lalabas ang kaibigan kasama si Laurence ay nag pumilit itong sumama. He said he wouldn't be a troublemaker. In case they had a date. Azariah did nothing but take his friend with him. Ipinaalam niya muna iyon kay Laurence, kaagad naman itong pumayag nang walang pag aalinlangan. Besides hindi pa naman daw sila nakakapag bonding before. "Ano ka ba hinaan mo nga 'yang bunganga mo" Saway ni Azariah sa kaibigan. Na tawa na lamang si Laurence sa dalawa. Kaagad namang inalis ni Paolo ang kamay na naka takip sa kaniyang bunganga. "Nakaka gulat naman kasi eh, so, ano kailan pa naging kayo ha?" Pang uusisa pa nito, kahit kailan talaga ay napaka marites nang kaniyang kaibigan. Talagang hindi ka nito tatantan
Nagising si Azariah dahil sa mahihinang pag dampi nang kong ano mang mamasa-masang bagay sa kaniyang mukha. Nang mag mulat siya nang mga mata ay nakita niya ang naka ngiting mukha ni Laurence na pinapaulanan siya nang maliliit na halik sa buo niyang mukha. Bahagya itong naka kubabaw sa kaniya. Napansin niya na bagong ligo lamang ang lalaki dahil basa ang buhok nito at na aamoy niya ang after shave nito. Napa iwas naman siya dito dahil ang aga aga ay kiss ang pang gising nito sa kaniya. Isa pa nahihiya siya rito dahil umagang-umaga, kakagising lamang niya at hindi pa nakakapag sipilyo baka mamaya bad breath siya. "Ano bang ginagawa mo?" Medyo iritado niyang tanong sa lalaki na ngayon ay naroon parin sa mga labi nito ang matatamis na ngiti na nakakapagpa tuliro sa kaniya. "I try to wake you up with weak kisses on your face" Nakangiting saad nito matapos umalis mula sa pagkaka dagan sa kaniya. Kapagkuwan ay kinuha nito ang puting sando na naka Sampay sa backrest nang upoan na nasa
SPG ALERT !Read at your own risk. "Oh, ano namang iniiyak-iyak mo riyan?" Takang tanong ni Lorelie nang makitang tumatangis si Ciara habang naka higa ito sa mahabang sofa sa maliit nilang salas. "Ma, galit siya sa'kin" Sambit nito na ikina kunot naman nang noo ni Lorelie. "Sino ba ang tinutukoy mo?" "Si Damon ma, pumunta ako sa Kan__" "Ano?! pumunta ka sa bahay nila? talaga bang gusto mong mapahamak?" Singhal ni Lorelie na halos gusto nang sapukin ang sariling anak. Pero pinigilan nito ang sarili na maka gawa nang bagay na pagsisihan niya sa huli. "Gusto ko lang namang ipaalam sa kaniya na mag kakaanak na kami" humahagulgol na rason ni Ciara. "Kalokohan yan! bakit sa akala mo ba na matatanggap niya ang batang yan pagkatapos nang ginawa nating eksena no'ng kasal niyo dapat?" Segunda nito na ikina tahimik na lamang ni Ciara habang patuloy na tumatangis. "Ayuko na ulit malaman na pumunta ka na naman sa bahay nang mga Dela Vega, naiintindihan mo ba?!" "Pero ma" Pag mamatigas n