Sinimulan ihagod ni Lianne ang sarili niya kay Zyd. Kitang-kita naman niya ang reaksyon nito na halos manigas sa kaniyanf ginawa. Ang dalawang kamay niya ay nakayapos sa leeg nito at malandi niya itong tinitigan. Ngayon siya nito tawagin nagmng tawagin.
"May sasabihin ka pa ba?" nakakalokang saad niya rito.
Humugot lang ito ng malalim na buntunghinga. Ramdam na ramdam niyang gusto ng magwala ang alaga nito sa ilalim ng shorts nitong suot. Dapat kasi rito, hindi kinukulong. Ayan, nagwawala. Pilyang dumako ang kaniyang isang kamay sa dibdib nito. Nagpipigil naman itong hawakan siya kaya ang paghinga nito ay sunod-sunod.
Ano ka ngayon, ha? Well, mas maganda kong ako ang magbibigay sa'yo ng parusahang 'di mo malilimutan.
Napangiti siya ng nakakaloko nang huminto ang kaniyang kamay sa harap ng short nito. "Baby?"
"Y-yeah?"
"Tell me where's your weakness?" dinakma niya ang malaking umbok
Blooming pa sa blooming ng mga bulaklak ang beauty ni Lianne nang umagang iyon. Gumising siyang magkatabi sila ni Zyd sa silid nito. First time niyang makapasok sa kwarto ng lalaki, maliban sa lagi itong naka-lock, pinagbabawalan din siya nito. Lalaking-lalaki ang dating ng silid nito at lahat naka-organised. Pakiramdam niya, nasa honeymoon stage silang dalawa. Ganito pala ang pakiramdam, ang katabi ito matulog sa isang kama at kayakap."Goodmorning!" Kinintalan niya ito mg halik sa labi.Bahagya pa itong nagulat sa kaniyang ginawa pero ngumiti pa rin ito at ginantihan siya ng halik sa labi. "Goodmorning baby!"Pakshet! Kahit morning voice nito, nakakaakit. Literal na bedroom voice ant dating at mukhang gusto niyang kumanta. Pero no, hindi. Masyado pang maaga para kumanta gamit ang mic ni Zyd."I'm still sleepy..." anas nito.Napalabi siya at pinisil ang ilong nito. "Hi
Stanley Cup Finals.Parang matatae na maiihi si Lianne na ewan, hindi niya maintindihan. Nasa VIP seat siya nakaupo katabi niya ang pamilyang McCluskey. Katabi niya rin si Zig na pasimpleng nakaupo at iilan sa mga kababaehan, nakatingin dito. Nakasuot sila ng jersey ng Pittsburgh Penn na sinusuportahan nilang team.Hindi naging madali ang playoffs, maraming hindi nakapasok. Maraming na-eliminate na teams. Tanging dalawa lang ang pasok na team, ang Pittsburgh Penn, at Jersey Devils. Nalilito nga lang siya kung kaninong team ang i-cheer, kay Henrik ba o Zyd? Parehong captain ang dalawa kaya naman nahihirapan ang kaniyang isip kung sino pero ang kaniyang puso... Si Zyd.Kinilig pa siya kanina, kahit left and right ang interviews nito hindi siya binitawan ng lalaki. Nakahawak ito sa kaniyang beywang at kumikislap ang mga matang nagsasalita habang siya, tahimik lang sa tabi nito kahit kating-kati siyang sumagot. Hinalik
Isang malakas na hiyawan at sigawan sa loob ng arena nang pumasok sa goal ang puck na pinasa ni Kodi kay Zyd. Ang lalaki mismo ang naghatid at ginamitan ng technique, hindi naharangan ng goal keeper ng kabilang team."AND THE STANLEY CUP CHAMPION, PITTSBURGH PENN!"Oh my God! Natuptop niya ang bibig at naiyak siya sa sobrang tuwa. Nayugyog pa niya si Zig sa isang tabi at kulang na sumigaw siya nang sumigaw kasabay ang mga fans. Nag-fan girling na naman siya. Sino ba kasi ang hindi kung ganito kagaling ang lalaki at- asawa pa niya!Gustong gusto niyang tumakbo papuntang rink pero hindi niya ginawa, muntanga lang siyang umiiyak na tumatawa habang pinagmamasdan ang masayang pagyayakapan ng team. Buhat ng mga ito si Zyd habang bitbit ng asawa niya ang malaking Stanley Cup. Para itong mga bata na nanalo sa larong habul-habulan.Nagsiyakapan naman ang mother in law niya at nang bruhitang anak nitong babae sa sobrang
"Get ready—" Bigla itong natigilan at napatitig sa kaniyang katawan.Napaigtad siya nang deritsong pumasok sa kwarto niya ang asawa. Nakasuot siya ng manipis na kulay red nightie at kitang-kita na ang kaniyang undies na suot. Paano ito nakapasok? Nakalimutan ba niyang i-lock?Tumikhim siya at maarteng naglakad papuntang kama. Nasa couch siya kanina at nagbabasa ng librong weird na nabili niya dati sa bookstore. "Pa'no ka nakapasok?" tanong niya nang nakaupo na siya sa ibabaw ng kama paharap dito. Sa tabi niya si muning na maarteng nakatihaya at natutulog.Hindi ito sumagot. Tiningnan lang siya nito mula ulo hanggang paa at halatang naasiwa ito sa kaniyang presinsya. Akala ni Lianne, lalabas ito at hihingi ng pasensya dahil sa pabiglaang pasok sa kwarto niya pero hindi. Humakbang ito papasok at sinarado ang pintuan."I'll tell you in bed, baby.""Ha? Anong— ahhh no!" napatili
Masayang nilibot nila ni Zyd ang town ng Paris. Marami siyang nakuhang masasayang pictures nilang dalawa. Dahil makulit siya, walang nagawa ang asawa niya kundi ang sundin lahat ng kaniyang request at gusto. Picture rito, picture ro'n. Pumasok sila sa sikat na art museum, uminom ng coffee sa hindi kasikatan mga coffee shop, nagpa-paint ng portrait na kasama ang lalaki. Sumakay sila sa public train, nag-bicycle, naglakad... Mabuti at hindi sila dinumog ng fans nito, muntikan lang pala nung may nakakilala rito pero sinabi niyang si Zig Caiden ito at hindi si Capt. Zyd.Sabi nga nila, ang lugar na Paris, para sa mga romantic couples. Well, naniniwala na nga si Lianne sa kasabihang 'yon dahil maraming mga couples na inlove sa isa't isa ang nando'n. Nakakainggit dahil romantic couple nga sila ni Zyd, fake naman lahat exception na lang ang feelings niya sa lalaki."Tired?" untag sa kaniya ni Zyd nung sandaling huminto siy
Na-enjoy ni Lianne ang 3 weeks romantic stay nila ni Zyd sa Paris, France. Halos naikot na yata nila lahat ang buong Paris, napuntahan lahat ng mga tourist spot at halos araw-araw na pa-flower si Zyd sa kaniya. Kulang na lang, atakehin siya sa sobrang kilig sa tuwing binibigyan siya nito ng mga flowers at gifts. Hindi naman niya iyon tinatanggihan, kahit naman kasi pinagbabawalan niya ito hindi naman ito nakikinig dahil ang sabi nito... susulitin nila ang bakasyon nilang dalawa.Kaso nung pa-travel na sila sa Pinas, nagkaro'n ng emergency ang family nito, napilitan silang bumalik sa Pittsburgh at dumeritso sa Hospital kung saan naka-confine ang ina nito. Gabi na nung dumating sila. Agad umasim ang kaniyang mukha nang makita si Kate kausap si Zig. Mukhang kagagaling ito sa photoshoot dahil na rin sa make-up at suot nitong parang rarampa sa stage."How's mom?""She's okay," tinatamad na sagot ni Zig. "She'll awake soon. For now,
Nagpasya siyang dumeritso sa Coffee Shop nang araw na iyon pero naka-close pa. kaya nagpasya siyang dumalaw ulit sa paborito niyang spot; ang swing. Tahimik siyang napaupo ro'n at malayang pinagmasdan ang magandang halaman sa kalayuan. Parang kahapon lang masaya pa sila ni Zyd at isang iglap biglang nagbago ang pakikitungo nito sa kaniya. Mapait siyang napangiti. Well, hindi niya napaghandaan iyon. Marahan siyang napabuntunghinga. Isang oras siyang nasa swing at hindi niya namalayang nakatulog siya habang nakasandal sa lubid.Nagising lang siya nung may humaplos sa kaniyang pisngi, una niyang nabungaran ay si Henrik at masuyong nakangiti sa kaniya. "I'm sorry if I wake you up. There's a left though..." Pinakita nito sa kaniya ang dahon na hawak.Namula ang kaniyang magkabilang pisngi at umayos ng upo saka siya ngumiti ng matamis. "Hey!" nakuha niyang bumati rito.Ngumiti lang ito at umupo sa kabilang swing. "How's life?
(N/A:Ang susunod na mangyari ay bahala na kayo. Ihanda ang kutsilyo at itak)Natawa siya ng mapakla nang tumuntong ang oras ng alas dose nang gabi. Wow! Walang Zyd na dumating, walang asawa niya ang bumati man lang sa kaniyang birthday. Nag-iwan siya ng note sa ref na birthday niya at sa bahay nila Sheena ang munting celebration pero wala, walang Zyd Caiden McCluskey . Masyado ba siyang umasa na darating ito?Kanina pa nagpaalam si Henrik at umalis, mabuti pa ang binata. Kahit busy itong tao, may oras ito sa kaniya at nagdala pa ng gift. Si Hera at Trixie, umalis na rin dahil maaga ang mga 'to bukas sa Coffee Shop habang naunang nagpaalam si Sheena at nang kaniyang tiyahin at asawa nito matulog. Siya na lang ang mag-isang taong nakatayo sa balcony at matamang naghihintay na biglang susulpot ang lalaki.Napabuntunghinga siya. It's okay, birthday lang naman ito eh. Walang special kasi nga, birthday lang niya. Kaya n
“Ano? Okay na ba kayong dalawa? Mabuti naman at makakatulog na ako ng mahimbing nito. Hindi na ako susundutin ng konsensya ko.” nakahingang saad ni Magnar. Nakaharap sa mga ito ang phone niya at naka-live pa rin ang mga ito gamit sa Facebook niyang kagagawa lang kanina. Gamit niya ang pangalang 'Magnesiumʼ. “Mga ka-viewers, 'yan pala ang dalawang lovebirds. Nagkasakitan muna bago nagbalikan. Kita niyo ang dalawang 'yan? Parang mga tanga lang. Ayawan bago balikan. Kaya ayuko magmahal kasi ganiyan mangyayari sa'kin—— awts! Tangina mo nambato pa!” inis na lumayo siya sa mga ito. Vlogger siya ngayon. “Kilala niyo ang lalaking 'yan? Kaibigan ko 'yan na pinagselusan ako. Hahah. Bobo amputa! Anyways, maganda kasi ang Mariebabes pancakes honey loves so sweet niya kaya ganiyan siya kabaliw.”“Umalis ka nga rito!” asik sa kaniya ni Gallagher.“Masaya ka lang, eh. Taena mo ito na, aalis na!” mabilis niyang saad nang akmang batuhin siya nito ng prutas.Lumayo siya sa mga ito at nagtungo sa sala.
Sabay silang nagtawanan dalawa ng babaeng mahal niya at para mas lalong mapapasana all ang kaibigan, walang sabing tinawid niya ang pagitan ng labi nila ni Marie. Kung alam lang pala niya na sa ganitong paraan siya papatawarin ng dalaga, nag-live na siya sa facebook at nagkunwaring tumalon mula sa roof top ng building noon."Don't be mad at me Gal, Marie. Ang totoo niyan, buong mundo ang nakapanood sa inyo ngayon.""The hell?!""Ano!""Isang buong gabi lang ito." Humalakhak ito. "I'll delete it by morning, swear." Nagtaas ito ng kamayna parang nangangako.Hindi na sila umimik dalawa. Muli niyang hinarap ang dalaga at tinawid ulit ang pagitan ng kanilang labi at mariin itong hinalikan. Parang may fireworks ang kaniyang puso nang tugunin nito ang halik na binigay niya at mas marubdob na paraan. Halik na kay tagal nilang tinitimpi ang isa't isa at wala silang pakialam kung nasa live video sila ni Magnar. Maiinggit ito.Natigil lang sila nang tumunog ang kaniyan tiyan. Natawa siya nang du
Isang malakas na suntok ang tumama sa mukha ni Gallagher nang maiahon siya ni Magnar sa ilalim ng tubig. Galit itong nagsisigaw sa mukha niya habang sinuntok ulit ang kaniyang mukha at niyugyog ang kaniyang balikat."Stupid! Are you trying to kill yourself?! Gago ka na ba talaga, ha, Gal? Tangina mo! Tangina mo talaga!"Nagmulat siya ng mata at nakita niya si Magnar na galit na galit. Nakaupo na ito sa kaniyang tabi at basang-basa. Dahan-dahan siyang bumangon at napahawak sa kaniyang panga. Ngayon siya ulit nakatikim ng suntok mula sa kaibigan."Masakit," usal niya.Napasinghot naman ito at binatukan siya. "Tangina mo Gallagher!""Nasaan ang pinapakuha ko sa'yong beer?""Wala ka ng stock ng beer sa ref mo. May magdadala rito maya-maya lang at darating."Nagkibit siya ng balikat at pinunasan ang gilid ng labi. Nalasahan niya ang kaniyang sariling dugo na nagmula roon. Sa suntok marahil na binigay sa kaniya ni Magnar."Ano ba ang nasa isip mo?""I just wanna rest. Kahit isang gabi lang.
Limang buwan nagdaan. Walang nagbago sa pakikitungo sa kaniya ni Marie. Mas lalo itong naging malamig sa kaniya nung lumipat na ang mga ito sa Manila at sunod pa rin siya nang sunod. Nagmukha siyang aso sa kakasunod sa dalaga. Pinayuhan na rin siya ni YX pero hindi siya nakinig.Binigyan siya nito ng bakasyon at pinakiusapan ayusin niya ang kaniyang sarili pero mahirap yata gawin ang sinabi nito. Mabilis lang sabihin pero sa bawat gabing nagdaan, dahan-dahan siyang tinutupok ng sarili niyang kalungkutan.Tulad ngayon, nasa sariling penthouse siya sa Manila at mag-isang umiinom habang nakatingin sa kalawakan sa gabing iyon. Pang-ilang bote niya na ito ng beer at malakas-lakas na ang tama niya.Natatawa siya habang paulit-ulit na lumilitaw sa isipan niya ang magandang mukha ni Marie. Natatawa siya pero ang sakit na kaniyang naramdaman ay hindi kayang pawiin sa ilang bote ng beer na kaniyang ininom."Marie!!!" malakas siyang napasigaw. Nasa terasa siya at walang makakarinig kahit magwala
Ang lawak ng ngiti ni Gallagher nang maihanda niya ang adobo at dalawa pang niluto. Mabango pero ingat si Magnar, dahil may nilagay siyang pagsisihan nito ng buong buhay. Nagpipigil siyang humalakhak. Umarte siyang kalmado nang umakyat siya sa hagdanan. Susunduin niya lang ang kaibigan at ihatid ito sa kamatayan.Sinadya niya munang daanan ang silid ni Marie at nakita niyang nando'n pa rin ang pagkain sa labas kung saan niya iniwan. Napabuntunghinga siya. inuna niyang kunin ito at bumaba papuntang kusina. Naawa siya sa lutong pagkain niyang hindi man lang nagawang tikman.Nilagay niya sa hugasan ang tray nang magsalita na sa likuran niya si Magnar. Kasunod nito si Marie at mukhang giinawa nitong proteksyon ang babae laban sa kaniya. Ngumisi siya sa isip. Gano'n nga, hangga't nasa paligid ang dalaga hindi niya ito dadapuan ng daliri."Luto na ba Gal?"Huminga muna siya ng sama ng loob bago tumango. "Yeah.""Good! Kasi gutom na ako.""Kumain ka na bago ko ihampas lahat 'yan sa'yo."Ning
Mabilis pa sa kidlat ang naging pagtakbo ni Gallagher sa bintana ng sala para totoong silipin kung nandito nga ba ang walang hiyang kaibigan niya. napamura siya ng malakas nang makita itong nakangiti, umakyat sa bakod at nagwagayway ng puting bandila. May suot itong puting damit na may nakatatak na pangalan niya at peace sign. Nagdilim ang kaniyang mukha. May gana pa talagang umarteng kaibigan sila ngayon. Kung alam lang ni Magnar na nung nakaraan araw pa siya gigil na gigil na pilipitin ang leeg nito hanggang sa mangisay ng tuluyan at layuan ang babaeng mahal niya!"Tanginang gagong 'to! Nagpakita pa talaga—" Hindi niya natuloy ang iba pa na sasabihin nang marinig niya ang mga yapak na nagmula sa hagdanan.Paglingon ni Gallagher, ang walang emosyong mukha ni Marie ang kaniyang nakita. Deri-deritso itong nagtungo sa pintuan na hindi siya nakikita o sadyang ayaw lang siyang tingnan.Gusto niyang harangan ang pintuan para huwag itong lumabas at baka makita nito si Magnar pero hindi niya
Blangko ang mukha ni Marie nang tingnan siya nito at tanggap ni Gheron iyon. Siya ang gumawa ng bagay na ikakamuhi sa kaniya ng dalaga kaya hindi siya pwedeng magreklamo kung pahihirapan siya nito. Babalik siya sa una kung saan at kung paano siya nito kinausap pero mahihirapan siya ngayon."Fidel...""Oh?" mabilis na lumapit si Fidel kay Marie nang tawagin ito ng dalaga. Kakapasok lang nito sa pintuan at may dalang mga prutas na pinamili."Paalisin mo ang taong 'yan." Tumingin ito sa kaniyang gawi at tinuro siya."Marie..." Napatingin sa kaniya si Fidel."Ang pagkakaalam ko, ikaw lang ang tunay kong kapatid. Kung gano'n, anong ginagawa ng taong 'yan dito? Paalisin mo," muling sambit ng dalaga at blangkong tumingin sa kesame."Gheron?"Ngumiti siya sa lalaki. "Yeah, I understand. Sige, alis muna ako." Sandali siyang sumulyap sa dalaga at lihim na nabuntunghinga kahit ang totoo ayaw na ayaw niyang umalis.Mabigat ang balikat nang lumabas siya at nagpasyang sa loob ng kotse na lamang siy
"Putangina ka! Paano ka nakarating d'yan sa probinsya ni Marie?"Tiningnan lang ng masama ni Gheron si Magnar. Akala nito hindi siya babawi sa ginawa nito? Maghintay lang ito."Kung hindi ka panay sulpot at pangingialam sa buhay pag-ibig ko, Magnar, hindi ako magkakaganito!" napakuyom ang kaniyang kamao. Nag-uusap sila sa pamamagitan ng hologram watch niya."Bakit ako?"Nag-dirty sign siya sa lalaki. Hindi sila kaibigan ngayon. Magkaaway sila ng lalaki at tama na ang tatlong araw na parusa nito sa kaniya. Pinagbibigyan lang niya ang ginawa nito para sa kasalanan ginawa niya kay Marie. Pero nangangako siyang babawi. Babawi siya para kay Marie."Huwag mong ipakita sa'kin ang mukha mo Magnar kapag nagmahal ka rin! Dahil gagawin ko rin miserable ang buhay mo. Hayop ka! Alam mong ikaw ang pinagseselusan ko, panay ka pa rin lapit sa babaeng gustong-gusto ko. Hindi ka talaga totoong kaibigan!"Isang malakas na tawa naman ang ginawa nito na parang hindi siya nito binugbog at kinulong ng tatlo
Mabilis pa sa kidlat ang paglapit sa kaniya ng lalaking tinakasan niya sa Japan. Ayaw niyang makita ang mukha nito kaya anong ginagawa nito sa harapan niya? mabilis niyang iniwas ang sarili sa lalaki. Wala siyang pakialam sa walang ampat na paglabasan ng mga dugo sa kaniyang noo."Tangina! Anong ginawa niyo kay Marie?" boses iyon ni Fidel pero nanlalabo ang kaniyang mata dahil na rin siguro sa luha kaya hindi niya makita ito.Pilit siyang tinulungan ni Gheron pero pinapaalis niya ang kamay nito. Kahit ang paghawak lang sa kaniya ay hindi niya ito pahihintulutan."Marie...""Umalis ka na Gheron! Bakit ka pa nandito?!" Tinulak niya ang lalaki pero hindi ito natinag. "Bumalik ka na sa kung saan impyerno ka galing!" Binangga niya ito para padaanin lang siya at hindi naman siya nabigo, binigyan siya nito ng daan.Ang puso niya, tuluyang nawala. Nagkawasak-wasak. Hindi lang ang lalaki ang nanakit sa kaniya, pati na rin ang inakala niyang pamilya. Pamilya pero wala siyang halaga.Mabilis siy