MIKE'S POV
"You don't need, Mike. Ako na ang maghahatid kay Zelle pauwi. She's my brother's girlfriend after all." Seryosong sabi ni Miguel."And I'm her childhood friend." Seryosong sabi ko naman.Hindi ko alam pero naiinis ako sa tuwing nilalapitan at kinakausap ni Miguel si Zelle. I know that Miguel is a nice guy pero hindi mapanatag ang loob ko kapag may ibang kasamang lalake si Zelle. Dapat nga ay hindi ko maramdaman ito dahil hindi ko naman siya girlfriend at pagmamay-ari na siya ni Yves but I can't help it.Sa huli ay sumuko rin si MIguel at napabuntong-hininga nalang."Okay. I guess ikaw nalang ang maghahatid sa kanya pauwi." Sabi naman niya saka nilapitan si Zelle at hinawakan ang mukha nito. I closed my fists because of that at napatingin nalang ulit sa ibang direksyon."Mag-iingat ka, Zelle. You need to rest." Sabi niya. Ngumiti at tumango naman si Zelle saka ito napakapit sa braso ko. Napangiti nalang ako.TuZELLE'S POV"Yves, Ano ba nasasaktan ako!" Daing ko habang kinakaladkad niya pa rin ako papasok ng bahay namin."Shut up!" Galit niyang sabi sa akin hanggang sa makarating na kami sa kwarto ko it nilock niya iyon pagkatapos.Kaagad niya akong tinulak paupo sa kama at tinitigan ako ng masama. He's breathing ragedly at nakikita ko kung gaano siya kagalit sa akin. Tuluyan na naman akong natakot sa ipinapakita ni Yves sa akin. Hindi ako sanay na ganito siya. Palagi na siyang nagagalit at hindi man lang niya naiisip ang mararamdaman ko. Nagbago na talaga siya at naging mas possessive na siya sa akin."Bakit mo na naman kasama si Mike? Hindi ba't sinabi ko na sa'yo na layuan mo siya?" Dahan-dahan niyang sabi na mas lalo pang nagpadagdag ng takot sa puso ko.I sighed. Hindi ito ang tamang panahon para matakot ako kay Yves. Wala akong ginagawang masama kaya wala rin siya dapat ikagalit sa akin."Pinapunta ako ni Kuya Gray sa Wedding Cere
ZELLE'S POV"Hon, mag-usap naman tayo, oh? I'm sorry na. Hindi ko naman sinasadya 'yung mga nagawa ko sa'yo kahapon. Nadala lang ako ng matinding pagseselos ko kaya sorry na." Pakiusap sa akin ni Yves habang nakatingin lang sa kanya sina Jade at Winona. Si Clarence naman ay gulat na gulat at halos hindi rin makapagsalita.Hindi pa rin ako umimik at hindi siya pinansin. Tinuon ko nalang ang atensyon ko sa tanawin dito sa bukid.Ikwinento ko sa mga kaibigan ko ang nangyari kahapon at naiintindihan nila ako kung bakit ako umaakto ng ganito. Hindi daw talaga tama na gawin sa akin ni Yves iyon kahit na nagseselos pa siya kay Mike.Yves sighed. "Hindi mo na ba talaga ako papansinin? Normal lang naman sa isang boyfriend ang magselos, 'di ba? Hindi ko naman 'yon ginusto, hon. Kausapin mo na ako please..." Parang miserable na niyang sabi at nakita ko na napapaluha na siya."Girl, nakikiusap na si Yves, kausapin mo na siya." Bulong sa akin ni Jade
WINONA'S POV"Let's play a game." Nakangiting sabi ni Henry at tumayo ito bigla sa harapan namin.Napatingin naman kaming lahat sa kanya."What kind of game?" Tanong ni Benson habang umiinom ito ng beer in can na hawak niya."Hmm? How about truth or dare?" Suggestion ni Henry.Natawa naman bigla ang katabi kong si Joey na hanggang ngayon ay nakaakbay pa rin sa akin. Kanina pa ako namumula at halos hindi ko na rin maipinta ang buong mukha ko ngayon. Bukod kasi sa crush kong si Kyle ay may konting pagkacrush rin ako kay Joey.Speaking of Kyle, simula nung yayain niya akong kumain sa labas nang nakita ko siyang mag-isa sa basketball court ay nagtanong siya sa akin kung pwede daw ba niya akong ligawan. Sobrang tuwa ang naramdaman ko nun that time dahil sa wakas ay napansin na rin niya ako. Ayon rin ang unang beses na naglakas ako ng loob para lapitan siya at kausapin. Katulad nga ng palaging sinasabi ni Jade ay palagi akong natotorpe
THIRD PERSON'S POVPinag-isipan ni Mike ang mga sinabi sa kanya ni Elijah. Tama ito, sa nakikita niya ngayon kay Yves ay ibang tao na ito at hindi na ito ang dating bestfriend niya. Ilang taon siyang nawala kaya hindi niya alam kung ano ba ang mga nangyari dito at kay Zelle habang nandoon pa siya sa amerika. He will do everything to protect Zelle, maaaring nanghihimasok na siya sa relasyon ng dalawa pero may nag-uudyok rin sa sarili niya na kailangan niyang maprotektahan si Zelle mula sa dati niyang kaibigan."Hi Mike!" Napalingon naman si Mike mula sa tumawag ng pangalan niya at nakita niya si Eunice na papalapit sa kanya."Eunice, ikaw pala."Ngumiti naman ng matamis si Eunice sa kanya. Ilang taon rin niyang hindi nakita si Eunice at masasabi niya na gumanda pa itong lalo. Kamukhang-kamukha talaga nito ang kakambal niyang si Eusev."Ano palang ginagawa mo dito sa bukid? Ngayon lang kasi kita naabutan. I really missed you, Mike!" Masayan
YVES' POVNakaka ilang bote na ako ng alak at hanggang ngayon ay hindi pa rin ako maawat nila Van at Kyle sa pag-iinom ko. Ito ang unang beses na tinanggihan ako ni Zelle nang dahil sa matinding pagseselos ko. Hindi ko naman sinasadya 'yung nagawa ko sa kanya at nadala lang ako ng selos kaya ko siya nasisigawan at nasasaktan na rin. Masisisi niya ba ako kung natatakot akong mawala siya sa akin at ang pinagseselosan ko ay si Mike na una niyang minahal?"Sabihin niyo nga sa akin, naging masama ba ako kay Zelle para tratuhin niya ako ng ganito? She needs some space at binigay ko 'yon sa kanya pero tatlong araw na ang nakakalipas at hindi ko na kakayanin na hindi ko siya makita o makausap man lang!" Miserable ko nang sabi.Hinagod-hagod naman ni Van ang likod ko para kumalma ako. "No, bro. You're always been a good boyfriend to her. Nasaktan lang siguro si Zelle sa ginawa mo. You need to limit your jealousness because it may lead to break-ups. You need to trus
(SPG)ZELLE'S POVNapatakip nalang ako nang unan nang maalala ko ang paghahalikan namin ni Mike. Papaano ko ba nagawa ang bagay na iyon e, may boyfriend na ako? Alam kong nag-away kami ni Yves dahil sa matinding pagseselos niya kay Mike pero pakiramdam ko ay sobra akong nagtaksil sa kanya. He's my boyfriend at dapat hindi ko hinayaang halikan ako ni Mike at ang peste ko namang katawan ay tumugon sa mga halik niya. Mababaliw na ako sa kakaisip! Paano kapag nalaman ni Yves ito? Paniguradong mag-aaway na naman kami nito.Napadapa nalang ako mula sa kama ko nang may magtext sa akin sa phone ko. Tinignan ko ito at nagulat naman ako nang si Mike iyon. Nasave ko na rin 'yung number niya simula nung ibigay niya sa akin ang calling card niya.From: MikeGood eve, Zelle. Can we talk tonight? May importante lang akong sasabihin sa'yo. Let's meet now sa tapat ng bahay niyo. I'll wait for you.May importante siya ngayong sasabihin sa akin? An
ZELLE'S POVKaagad kong niyakap si Yves ng napakahigpit nang makita ko siya. Hindi ko maitatangging namiss ko siya sa loob ng isang linggong hindi pagpansin sa kanya. Niyakap naman niya ako pabalik at hindi ko na napigilan pang mapaluha. Hanggang ngayon ay sobra pa rin akong nakokonsensya sa ginawa ko sa kanya. Muntik nang may mangyari sa amin ni Mike nung gabing iyon. Pagkatapos ng insidenteng iyon ay hindi na niya ako tinigilan sa kakatext at kakatawag sa akin kaya nagpalit na ako ng number kung saan ay si Yves lang ang contact ko at pati na rin ang mga kaibigan at pamilya ko.Ang akala ko ay katulad pa rin ng dati si Mike pero nakita ko na rin ang mga pagbabago niya. Hindi na siya ang dating Mike na kababata ko. I thought that I love him but I'm wrong, I'm only confused dahil siya ang unang minahal ko noon pero napagtanto ko na mahal ko talaga si Yves at hindi ko siya ipagpapalit sa iba."I miss you, hon!" Naiiyak kong sabi."I miss you, too ho
WENDY'S POVNapatakbo nalang ako papunta sa kwarto ni Kuya Mike nang makarinig ako ng sigaw at may nabasag na kung ano sa kwarto niya. Pagkarating ko sa kwarto niya ay naabutan ko siyang nakaupo sa isang sulok habang may hawak na bote ng alak at umiiyak ito. Nagulo at nasira na rin ang lahat ng gamit niya maging pati na rin ang lampshade nito ay nabasag na.Nagulat at naiiyak naman akong lumapit sa kuya ko."Kuya? Ano bang nangyayari sa'yo?" Malungkot kong sabi habang umiiyak."Mababaliw ako! Mababaliw ako kapag nawala ulit sa akin si Zelle. Hindi ko kakayaning mabuhay kung hindi kami magiging sa huli..." Naiiyak niyang sabi kasabay nang malakas na paghagulgol niya.Ngayon ko lang nakitang magkaganito si Kuya Mike at nang dahil iyon kay Ate Zelle. Talaga ngang mahal niya pa rin ito hanggang ngayon at naaawa ako kay kuya dahil isa rin sa dahilan kung bakit kami bumalik dito sa Pilipinas ay dahil gusto na rin niyang makita si Ate Zelle.
KALE'S POINT OF VIEWI didn't even know that my life would changed because of her. My life before was like an awful and sad story from a mysterious and silent type of boy who suddenly went to a school for commoners.When I met her at first, she was kind of annoying to me. She's always following and chasing me and that's the reason why I hate her.No one wants to befriend me because everyone in my previous school was blaming me for the death of my father. They are scared and hate me for that reason that's why my life was always in the dark.But when the time that I threw the food that she gave to me, I realized that I'd already love her.Sino bang lalakeng hindi magugustuhan ang isang babaeng katulad niya? She's pretty, happy-go-lucky, very intelligent and kind girl.I was so damned lucky because I'm the one who she likes at first at maling-mali na pinagtabuyan ko siya noon nang dahil lang sa hindi ako sanay na may taong nandiyan para sa akin na mamahalin ako sa kung sino o ano ako.Je
Nag-iimpake ako ng ilang mga gamit para sa pagpunta namin ni Kale sa Bangladesh dahil doon raw kami ikakasal. Isa iyon sa mga bansa kung saan legal ang minor age wedding. Ilang beses na akong napapabuntong-hininga dahil may pakiramdam ako na may hindi magandang mangyayari ngayon pero siguro ay dahil marami lang akong iniisip nitong mga nakaraang-araw.Masyado nang pagod ang puso ko para isipin pa ang mga pinagdadaanan ko. Tanggap ko na ang kapalaran ko at siguro ay kailangan ko nalang itong harapin."Christian, okay ka lang ba? Parang kanina ka pa tahimik dyan, ah?" Tanong ko kay Christian na kasama ko dito sa loob ng kwarto ko.Napansin ko kasi na kanina pa siya tahimik. Sasama rin siya sa Bangladesh sa kasal na gaganapin sa amin ni Kale.Tumingin naman sa akin si Christian. "Bliss, sigurado ka na bang pakakasalan mo si Kale? Hindi ba't hindi mo naman siya mahal at si Ash ang mahal mo? Papayag ka nalang bang matali sa isang relasyon na alam mong hindi ka magiging masaya?" Nag-aalala
Sa sinabi sa akin ni Kale ay pinag-isipan ko iyon nang buong araw. Pinunasan ko ang mga luha ko habang tinitignan ang apat na pregnancy kit na hawak ko.I'm pregnant.Mahal ko si Ash pero.. magkakaanak na ako at ang ama nun ay si Kale. I'm too young to get pregnant pero nangyari na ito at kailangan ko na sigurong tanggapin ang kapalaran ko.Maybe the destiny was not meant for me at kahit gaano mo pa kamahal ang isang tao ay hindi rin pala kayo ang magkakatuluyan sa huli.Ang pagmamahal nga ay pagsasakripisyo at ngayong alam kong buntis na ako ay hindi deserve ni Ash ang isang katulad ko na walang ibang ginawa kundi ang saktan siya.Tinignan ko si Kale na nakangiti habang nakatingin sa mga hawak kong pregnancy kit. He hugged me at nakikita kong masaya siya na magkakaanak na kami."I'm so happy, Bliss. I'm going to make sure na aalagaan at mamahalin ko kayo ng magiging baby natin. You know how much this means to me." Sabi niya nang kumalas na siya mula sa pagkakayakap sa akin.Wala akon
Pagkapasok namin ni Ash sa loob ng Southern Academy ay kaagad naming natanaw sila Kevin, Yesha at Lucas na naglalakad papalapit sa amin.Kaagad naman akong niyakap ni Yesha pagkakita niya sa akin."Are you okay, cous? Nabalitaan namin 'yung ginawa nung Kale na 'yon sa'yo. How dare he is to abduct you? He's such a crazy man to do that!" May pag-aalala niyang sabi habang naiiling ito.Nginitian ko naman si Yesha at kumalas na mula sa pagkakayakap niya."I'm now okay. Mabuti nalang at may tumulong sa akin noong tumakas ako kay Kale." I said and sighed after.Yesha just nodded."Pero parang mas lalo ka yatang gumanda after two weeks, Bliss? Hmm.. dahil ba sa inspired ka sa lalakeng katabi mo?" Nakangisi namang tanong ni Kevin at inginuso nito si Ash na namulang bigla sa sinabi niya."Can you stop that, Kevin? Nakakahiya kay Bliss!" Mahinang sabi ni Ash na narinig naman namin.Kevin just laughed. "Sus! Nahiya ka pa but we're already know na mahal ka rin pala ni Bliss so you don't need to b
Marahang hinahagod ni Christian ang likod ko habang pinapatahan niya ako sa pag-iyak ko. Nang kumalma na ako ay binigyan niya ako ng isang basong tubig at ininom ko naman iyon.It's already 11pm in the evening at nandito ako ngayon sa veranda ng kwarto ko kasama si Christian. Sinasamahan niya ako sa matinding pag-iyak ko magmula pa kanina.Kanina pa nakauwi sina Kale at si Tita Josephine. Sina Mama at Papa naman ay nasa trabaho na nila sa kompanya namin at overnight sila doon habang si Kuya Andrei ay bigla nalang umalis at hindi ko alam kung nasaan siya nagpunta.Alam kong maging pati siya ay tutol rin sa desisyon ni Papa na ipakasal ako kay Kale at masama ang loob niya doon."Christian, bakit ganon si Papa? Bakit pinagtutulakan niya akong pakasalan si Kale? Hindi ba niya naiisip 'yung nararamdaman ko?" Puno ng hinanakit kong sabi.Inakbayan naman ako ni Christian at pinunasan niya ang mga luha ko. "Alam mo Bliss, naiintindihan ko 'yung Papa mo kung bakit naging ganoon ang desisyon ni
Sobrang sama ng titig ni Kuya Andrei kay Kale habang kaharap namin siya kasama si Tita Josephine. Pinatawag sila ng pamilya ko para komprontahin tungkol sa ginawa ni Kale sa akin.Hindi ko na muna binanggit na may nangyari na sa amin dahil panigurado na mas lalo lang madadagdagan ang galit nila lalo na si Ash. Hindi pa ako handang sabihin iyon sa kanya at kung pwede nga lang ay itatago ko nalang ang pagkakamali kong iyon."Ang kapal naman ng mukha mo para kidnappin ang kapatid ko at itago siya sa amin. Sino ka ba para gawin 'yon, ha?" Sigaw ni Kuya Andrei at dinuro niya si Kale na kanina pa tahimik at walang halos imik.Pilit namang pinapakalma ni Mama si kuya at si Papa naman ay tahimik lang habang pinagmamasdan kami. Si Ash ay katabi ko habang nakahawak siya sa isang kamay ko at si Christian naman ay nasa tabi lang namin.Hindi pa rin sumasagot si Kale sa sinabi ni Kuya Andrei kaya mas lalo lang nadagdagan ang galit ng kapatid ko sa kanya.I've never seen my brother would be so mad
Mahigit isang linggo na akong nandito sa probinsya ng San Alfonso kasama sina Christian at Inay Felicia. Sa loob ng mga panahong iyon ay mas lalo ko pa silang nakilalang dalawa lalo na si Christian. Sinabi niya kay Inay Felicia ang tungkol sa scholarship program na inaalok ni Papa para sa mga teenagers na gustong makapag-aral at pumayag naman si Inay Felicia doon basta ay pagbutihin lang ni Christian ang pag-aaral niya.Sinabi naman ni Christian na dadalawin niya every weekends si Inay Felicia dito sa San Alfonso kung sakali mang sa Maynila na siya mag-aaral ng kolehiyo.Sinabi ko na rin sa kanila kung ano ang dahilan kung bakit ako napadpad dito sa San Alfonso. Naawa sila sa sinapit ko at dapat raw ay hindi ko dinanas iyon. Nakikita ko ang sobrang pag-aalala ni Christian doon at natuwa naman ako dahil concern siya sa akin.He's really my true friend.Naisipan ko nang i-contact sina Ash at ang pamilya ko sa Maynila at natuwa sila nang malaman na maayos lang ang kalagayan ko. Nang sin
Nagising ako at kaagad kong tinignan ang nakasabit na wall clock sa kwartong tinutulugan ko. It's already 6am in the morning. Bumangon ako mula sa pagkakahiga ko sa kama at lumabas sa loob ng kwarto.Nakita ko kaagad si Christian na nakaupo sa sala at umiinom ito ng kape. Ngumiti naman siya nang makita niya ako. Ngumiti rin ako sa kanya at umupo sa upuang nasa tabi niya."Good morning, Bliss." Bati niya sa akin."Good morning din, Christian." Bati ko."Gusto mo ba ng kape o gatas? Ipagtitimpla kita. May pandesal din dito, kumain ka na." Pag-aalok niya."Thank you. Nasaan na pala si Inay Felicia?" Tanong ko."Nauna na siya sa bukid. Ako naman ay pupunta sa kabilang bukid para magbuhat ng mga troso. Sayang rin ang kikitain ko doon kaya tutulong ako." Sabi niya pagkatapos niyang humigop ng kape."Hmm.. pwede ba akong tumulong sa'yo sa bukid?" Nakangiting tanong ko na ikinagulat niya."Sigurado ka ba? Mainit doon at baka masunog lang 'yang balat mo. Napakaputi mo pa naman at hindi maganda
Nang iminulat ko ang mga mata ko ay kaagad bumungad sa akin ang isang matandang babae at isang lalake na mukhang kaedad ko lang. Napangiti sila nang makita nilang nagising na ako."Salamat sa Panginoon at nagising ka na rin, hija." Sabi nung matandang babae at hinaplos niya ang mukha ko.Inilibot ko ng tingin ang paligid ko at nakahiga ako sa isang kama at ang paligid naman ng bahay ay gawa sa kahoy.Nagpapasalamat ako at nakaligtas ako mula sa mga kamay ni Kale nang dahil sa pagtakas ko. Kung magtatagal pa ako sa poder niya ay hindi ko na alam kung ano ang mangyayari sa akin.Bumangon ako mula sa pagkakahiga ko at humarap ako sa mga taong nagligtas sa akin."Maraming salamat po at iniligtas niyo ako." Sabi ko at napayuko nalang."Wala iyon, hija. Hindi ka muna namin tatanungin sa kung anuman ang dahilan kung bakit napadpad ka dito sa lugar namin. Ang kailangan mo lang muna ay ang magpahinga." Nakangiting sabi naman ng matandang babae.Tumingin ako sa kanya at ngumiti. "Salamat po tal