Chapter 3

Pagkatapos namin umiyak ni nanay ay may problema agad kaming hinarap sa pagpasok namin. Dahil dito ay mistulang pinasukan ng maraming bagyo at pagtaas sa tubig ang buong kabahayanan. Pero buti nalang ay hindi nagkaroon ang second floor at third floor.

“anak? Kaya mo ba dito muna pansamantala tumuloy?” mahina ngunit mababakas ang pang unawa ni nanay ng itinanong niya iyon sa akin. Pero tanging pagtango ko lamang ang naging aking sagot.

“oh siya? I-lock mo muna ang pintuan natin at ako ay aalis  pansamantala ay aalis muna ako para makabili ng makakain natin, dahil gumagana pa din itong gas stove at gas ay pupwede tayong makapag luto. Ito din mga pang luto na gamit ay magagamit natin.” Saad ni nanay na dahilan para sa pag-alis nito ay ako nalang Ang natira.

 

Dito sa loob ng bahay ay may malawak na pasilyo, ngunit may iba’t ibang klaseng mga kwarto,resulta ng apat na pintuan sa first and second floor at isa sa pang tatlong bahagi ng bahay. Kahit maluma na ito ay makikitaan pa din ito ng kalakihan.

 

Wala naman akong masasabi dahil busy ako sa paglilinis. Pero ang napansin kolang ay kung paano kadami ang mga kalat sa buong floor. Walang katao tao. Pero dahil sa may angkin akong kakulitan ay sinilip ko ang mga ito ,pinasok ko Isa isa. may mga sariling mga kama at mga cabinet na alam mong madumi na. Mga silid na mistulang nasalanta ng bagyo. At sa may pasilyo naman ay may mga patay na halaman na nakalagay sa mga paso.

 

Narealize ko kung paano nalang kung dito kami titira? Masyadong nakakatakot dahil mukhang dati ay matao ito. Pero kailangan ko ito tapangan. Kung kaya naman ay dali -dali akong nagbalik sa paglilinis. Third chapter pa lang pero mapapasabak na agad ang bidang si ako! Pero joke lang! Naglinis ako ng bawat kwarto dahil iyon ay ang mas tamang gawin.

Alam n’yo ba iyong feeling na kakatapos lang mag eroplano from Bohol to maynila ay naglilinis na agad ako? Ang galing ng transition, pero dahil ay nagtapos ako ng Hotel and Restaurant management ay magagamit ko iyon dito ngayon.

Kaya bago pa bumalik si nanay ay sinimulan ko na ang mga ibabang kwarto, pero ha? Narealize ko lang kung gaano kasakit bilang anak na makita mo ang iyong magulang na umiiyak. Dahilan nito ay ang pagsasabi sa akin ni nanay na dapat ay makikita ko ang mga Lolo at Lola ko pero dahil Wala na sila pareho ay itong Bahay na ito ay ginawang apartment. Ito pala ay Bahay kung saan lumaki at nagkaisip ang aking ina o nanay.

Pero sa Isang kwarto na napasukan ko ay may malaki itong biyak at mistulang nagiging butas ng tubig ulan na. Dahilan ng maraming lumot na sa kalapit na dingding nito.

Para tignan ko ng mas malawak ang aking pagiging curiosity ay binaba ko ang bahay at nang makita ko kung paano ito kalala na ay napakagat nalang ako sa aking ibabang labi.

Bagamat gano’n ang nakikita ko ay gano’n na lamang ang paglingon ko sa mismong gate ng bahay na ito ng marinig ko itong nagbukas. Revealing my mother whose carrying full of plastic bags with full of necessary things and food, para lang ay mabilis ko itong dinaluhan upang kunin ang ibang gamit nito sa kaniya.

 

“Nay! Tulungan ko na kayo” Sabi ko habang ang nanay ko naman ay tanging pag tango at ngiti Ang nagawa nito sa akin.

“Oh anak? Alam kong tinignan mo Ang bawat bahagi itong bahay natin simula ngayon, Anong napansin mo?” pagtatanong sa akin ni ina kaya naman ay dali akong napatango.

“nay, may butas sa Isang bahagi ng bahay na ito at mistulang dahil Doon ay napapasukan ang mismong bubong nitong bahay natin. Need natin ng maayos ito.” Dahil sa sinabi ko na ito ay tanging pagsasalita na ni nanay ang narinig ko sa aming pag-akyat sa mga room.

Nagsasabi na ng mga plano na gagawin para sa pag-aayos sa nabagyong apartment slash na Bahay namin simula ngayon.

Dumating ang hapon at nasa hapagkainan na kami ni nanay. At oo nga pala ay naayos na namin sa wakas ang mga kwarto at nakapag plano na din kami para sa oplan na pagsasaayos nitong bahay namin.

Pero lamang ay wala naman kaming pera sa pagpapaayos nito kaya mahihirapan kami sa pagsisimula.

Ngunit nasa gano’n kami nakapwesto ng may sumigaw sa labas at nariyan na ang paparating na bisita. Dahil nakabukas ang pintuan dito ay nalaman ko. Pero sino ba ang bisita na tinuturing nila?

“Si Mayor Grayson nandito! Magbibigay ng handog! Mga kababayan magsilabas kayo para may libreng ayuda!” sigaw ng mga tao sa labas kaya naman ay napatitig nalang ako kay nanay ng pareho naming napagmasdan ang mga tao na nagsisilabasan at nag-iintay. Mula sa taas ng bahay na kinasisidlan namin ay maraming tao ang nagsipuntahan sa unang kanto Mula dito sa street kung nasaan kami nakapwesto.

 

“Anak, ako na muna ang pipila dahil naninibago ka pa dito. Dadalhin ko na lamang itong binili kong tinapay, habang ikaw ay kakain na dito , hayaan mo at bahala itong nanay mo ichi-chismis ko nalang sayo kung Anong mangyayare doon sa labas.” Pagkatapos sabihin ni nanay sa akin ang mga salita na iyon ay nakita ko pa si nanay na isinara ang gate at naglakad kasama Ang iilang mga ginang sa kinaroroonan ng pagtitipon.

 

Relief goods? May baha siguro dito kaya ganito?

Dahil sa sinabi ni nanay sa akin ay hindi ko naman mapipigilan siya ay nagsimula na lamang ako sa pagkain at alam ko naman na hahabol si nanay sa pagkain namin.  Kaya naman kase kung bakit gano’n na lamang ang pagsasalita at galaw ng nanay ko, dahil ito sa kadahilanan na ngayong ko nakita kay nanay na side niya. Madaldal at daming kinukwento.

Pero dahil doon ay narealize ko ulit na madami pa akong bigas na bubunuin, kailangan ko makahanap ng ---!

Clak!

Hindi ko nagawang mapigilan ang pagbagsak ng baso sa sahig, gano’n na lamang ang sobrang pagkagulat ko sa aking sarili. Dahil dito ay bigla ko na lamang ito niyukuan buti at hindi naman glass ang baso na hindi ko sinasadyang matumbahin

Ngunit sa aking pagyuko ay ang pag-untog ko sa ilalim ng lamesa, indication na sumakit ang buong ulo ko dahil sa impact.

“Ouch! Sakit!”  marahas kong pagsasalita dahil sa sunod sunod na pangyayare sa mga segundong nabubuhay ako.Pero hindi din nagtatapos ay bumalik ulit ako sa pagiisip ng makuha ko na din ang baso na nahulog ko sa lapag.

 

Kailangan ko na makapag hanap ng trabaho. Kung natatandaan ko kase ay kaka-graduate ko lang 7 days ago at need ko ito para makapag simula sa buhay ko. Ang pangarap ko pa naman ay maging isang chef sa barko para malibot ko si nanay sa iba’t ibang bansa. Pero paano ko iyon magagawa kung ganito pa lamang ay mukhang mahihirapan na ako?