Chapter 4

Mayroong balita si nanay, pagkatapos na pumunta daw doon sa nagbibigay ng mga relief goods ay nakapag daupan palad niya raw Ang mayor ng maynila. Napakagwapo daw ito at mukhang matalino. Sa batang edad ay naging mayor na syempree ay sinang ayunan ko.

Hindi ko naman pwede isalungat si nanay dahil after yesterday’s happenings ay hindi ko pala naintay si nanay dahil sobrang pagkapuyat ko ay nakatulugan Kona siya.

Pero buti na lamang ay maagap ang nanay ko. Kaya naman ngayong araw ay  kahit papaano ay need ko na magbatak ng buto. Kaya ang ginawa ko ay gumawa ako ng maraming resume gamit ang laptop na naimbak ko pa ng pumunta kami dito sa maynila.lahat ay aking gagawin para makatulong sa aking magulang. Dahil hindi na ako papayag na maapi kami.

 

Kaya same nitong oras na ito ay naghahanda na ako sa pag-alis. Suot suot ang casual na damit na galing pang bohol ay mahigpit kong pinalalahanan na huwag magbubukas ng gate at pintuan ang  aking ina dahil tingin ko ay talamak ang mga pagnanakaw dito. Dahil alam mo ba kung paano ko nalaman Ang balita? Dahil sa mga kapitbahay na unti unti naming nakikilala pero dahil may trust issues ako ay Alam ko na bawal pa din i-full Ang pagtitiwala sa ibang tao. Sa kadahilanan kase na may nanakawan ng gulong ng motorsiklo sa kalapit naming bahay. Kaya pala kay lalakas ng pagtatahol ng mga aso kagabi ng mamulatan ako ng mga mata. Dahil hindi tulad sa bohol ay tahimik at payapa at alam mong walang Mang aaway ay gayon nalang ang pagkaiba dito. At idagdag pa na pareho kami ni nanay na namamahay pa dito.

 

Kalaunan ay nakalabas na ako sa bahay ay tulad ng paalala sa akin ni ina ay sinunod ko sya sa kung saan ako dapat pumunta dahil ito ay malate, manila ay hindi mo masasabi na hindi ka maliligaw.

 

Pero sana ay hindi ako maligaw,  tulad ng madami pasikot sikot dito ay nagkaroon ako ng maliit na aberya subalit hindi naman nagtagal iyon at naagapan ko din. Nagsimula ako sa mas pinakamalapit na mga establisiyemento upang magpasa ng mga resume nagbabakasakaling magkaroong ng mga kahit part timers for beginner like me sa larangan na tinapos ko..gayundin ang iilang public fast food chains ay nilapitan ko na upang magpasa ng work resumé. Buti na lamang at may free wifi malapit sa kinatatayuan ko na sa may tapat ako ng Café.  Bali mahigit 25 minutes na akong naglalakad at for time to time naman ay kumakain ako.

 

At kung suswertehin ka nga naman ay natanggap ako bilang isa sa pinakabagong waitress sa isang maliit na karinderia dito. Dahil dito ay maagap akong pumunta  upang makapag simula na.

 

THIRD POINT OF VIEW

Dahil sa kasipagan ni Elisha ay hindi nagtagal ay nakatagpo siya ng pagtatrabahuan niya, naisip niya nga na mas mabilis makahanap ng mabilisan trabaho sa maynila kaysa sa bohol dahil sa pagkakatanda niya ay ilang beses na siya nag-apply sa mga ibang shops and  nakapag bisita na siya sa mga shopping district ay wala ni mismong tumatanggap sa kaniya. Magaling naman siya sa mga gawain, matalino at may passion na makapag work ng marangal.

Ng malaman niya na may trabaho na siya ay mabilis niya itong sinabi sa kaniyang ina. Para lamang ay magbigay sa kaniya ng determinasyon na hindi matakot sa ibang tao.

 

Kailangan niyang makatulong sa kaniyang nanay dahil silang dalawa nalang ang nagtutulungan.

Pero bakit tila yata kay hirap bilang maging isang waitress?

“Akala ko ba ay marunong ka sa pag manage ng tray?! Dahil sa’yo nabawasan ng mga kagamitan ang karinderia na ito!” mariin na lamang nakapag pigil si Elisha na mapaiyak dahil sa pagkakamali niya sa pag balanse sa tray. Hindi naman niya kase sinasadya at naunahan lang siya ng kaba.

Wala naman kase miski orientation ang ginawad sa kaniya ng may-ari. Pero kahit siya ay napagalitan ay alam niyang mas kailangan niya ng determination.

Kaya ng tumagal ang ilang oras niyang pagtutulong sa karinderya ay tingin niya ay naitawid niya ang unang araw pagkatapos ay naka received na siya agad ng kaniyang sahod.

Elisha POV

“Oh ito na ang sahod mo pero wala kanang mababalikan dito!”, galit saad sa akin ng may -ari ng karinderya. Nakilala ko ito, siya si Almira Delos Santos ang may-ari ng karinderya. Pero nakadama ako ng sobrang kalungkutan ng marinig ko ang sinabi nito..

“Ale naman, huwag ka naman ganyan bukas ayusin ko ang pagse-serve.” Hirit ko pa pero talagang pinal na ang  sinabi nito sa akin.. But to my dismayed ay wala na talaga. Pero hindi ko makalimutan na pinag urong ako ng napakadami.

“Hindi na maaari, kung gusto mo makapag trabaho pa ay maghanap ka nalang ng ibang papasukan na trabaho hindi iyong napaka lampa mo!”sigaw nito sa akin dahilan tuloy ay marami ang mas natuon ng atensyon sa aming gawi. Kung kaya naman ay tanging pagtiim bagang ko na lamang dahil itong sahod ko na 520 pesos ay kulang pa para sa pang araw araw na necessity.

Pero nga ay wala na akong nagawa kung hindi ay umalis sa karinderya dahil naalala ko na hindi na ito bohol na kung pwede agad na makipag away para sa karapatan pang tao dahil nga na nasa maynila ako ay hindi ko pa kabisado ang lugar na ito.

Pagkatapos ko ay hindi na ako nagtagal pa sa lugar na ito at umalis na ako, dala dala ang gamit ko napatingin ako sa aking cellphone and to my surprised ay sakto ng 5 na ng hapon, need Kona umuwi sa amin.

Pero gano’n na ngalang ang ginawa ko pero bukas ulit ay sure ako na makakapag hanap ulit ako ng trabaho..alam ko naman kase na isa sa dahilan kung bakit natatagalan ako ay nunkang may madulas ang aking mga kamay at nakakatapon ako ng mga bagay na alam ko na mamahalin pero hindi ko naman ito ginusto eh. Sadya lang talaga na walang empathy ang boss na dinaluhan ko. Alam naman niya na hindi agad natututo ang bagong hired na tao pero siya ay walang awa akong pinaalis at may worst pa ay pinahiya pa ako sa iilang mga tao. Pero sure ako na sa pagkakausap ko ng maayos ay may makakaalam na deep inside na may mali din ang owner ng karinderya.

Kaya habang ako ay naglalakad pauwi ay sadyang hindi ko makalimutan ang mga bagay na nangyare sa akin ng mga oras na ito. Tulad ng mga nakabukas na streetlights ay nais ko bigyan liwanag ang mga bagay na dapat ko unahin. Malaki na din ang kailangan ko ayaw kona magka mali ulit pero sabi nga ay hindi naman lahat ay nagsisimula na mga successful.

 

Pero sa aking paglalakad ay hindi  ko namalayan na napalayo na pala ako sa dapat na  hintayan ng jeep dahil galing ako sa ermita, eh  malayo pa ito sa amin. Hindi ko na tuloy kung saan ako magsisismula at kung paano ako makakatawid sa ibang kalye. Tulad ng normal  na tao ay nakadama ako ng kaba at takot dahil sa nakalimutan kona ulit kung saang jeep ako sasakay pauwi sa amin. Kaya sinubukan ko ulit magpatuloy sa paglalakad . Kaugay nito ay habang nagmamatiyag ako sa aking paligid ay may   nakita kong karatula ng list of job openings, paano nangyare na mayroon dito? Dapat diba sa mga bulletin board nakapaskil ang mga ito pero bakit mayroon dito?

 

 

 

For Hiring!

Housemaid at house Horton

Email me:[e-mail]

Send your updated resume!

 

Dahil sa pagiging masigasig ko ay pati itong nakasulat ay kinuhanan ko ng picture. Astig for hiring ang housemaid at ipapasa through email—sana all.  Balak ko din ito pag-applyan.kaya here I come!