Nahihirapan man sa sitwasyon nila ng dalaga, sinikap niyang makipag-usap sa mga kaibigan niya nang maayos.
Halos araw-arawin na ng pinsan niya ang pagpunta sa condo para lang magtanong kung nahanap na ba niya ang pinapahanap nito.Pinapahanap naman niya. Nakahingi na siya ng tulong sa ama niya. Sa totoo lang, hindi naman na niya kailangan pang ipahanap, e. Alam naman niya kung nasaan ang taong iyon.Ang tanging nasa isip lang niya ay ang sitwasyon nila ng dalaga.Araw-araw nga silang magkasama pero iniiwasan naman siya nito.“Any update?” Agad na tanong ng pinsan niya nang marating nila ang sala.Napailing na lang ang isa nilang kaibigan. Maging ang kasama nilang tauhan ng kanyang ama na isa sa magagaling pagdating sa paghahanap.Hindi kasi nila maintindihan kung bakit pa nito hinahanap ang babaeng nakasama nito nang gabing iyon.Inabot niya rito ang result ng sketch noong tinanong ang pinsan niya sa kung anong naalala niyangNang makita ang dalaga at ang pag-iingat na ginagawa nito habang nasa sala, medyo nakaramdam siya ng kaba nang nakita niya itong binuksan ang folder na kanina lang ay inabot niya sa pinsan niya.Alam niyang magugulat ito sa kung ano mang makikita nito mula ro'n at hindi nga siya nagka-mali.Nakita niya ang pagmamadali nitong pag-sara sa folder at ang mabilis na pag-alis nito sa sala.“Pascuelo, Tita wants you home.” rinig niyang saad ng kaibigan at nilingon at niya iyon.Naiiling siyang bumaling sa pinsan, “Who told you to let him drunk?” tanong niya sa kaibigan na ikina-igham naman nito. Napakamot naman sa batok ang imbestigador na kasama nila.“Alam mo namang problemado ang isang 'to,” anito. “Hayaan mo na lang.” dugtong nitong sabi.“At ako walang problema? Siguro naman nasabi ko rin sa inyong hindi ako kinakausap ng asawa ko di'ba?” inis na tanong niya at hindi niya napansin ang mga salitang lumalabas sa bibig niya. Tila naging b
Habang nag-aantay na mag-bukas ang elevator at makapasok do'n, hindi niya alam kung ano ang gagawin. Napakaraming bagay ang pumapasok sa isipan niya.Ang dalaga mismo ang nag-lagay ng litrato na iyon do'n, ibig sabihin ba no'n ay okay na sila?Hindi na ba ito galit sa kanya? Hindi na ba nito sinisisi ang sarili?Gusto na niya itong ma-yakap at makasama. Nasabi ng kakambal niya na lagi nitong tinatawagan ang dalaga at lagi naman niya itong sinasaway at pinagsasabihan na h'wag gawin iyon at hayaan ang dalagang makapag-isip pero sa tuwing ibinabalita ng kapatid niya ang mga pag-uusap nito at ng dalaga, hindi niya maiwasang isipin na sana kalimutan na lang ng dalaga kung ano man ang nangyari noon.Hindi niya naisip na konektado na pala ang mundo nila mula nang mawala at mamatay ang unang babaeng minahal niya.Kung alam lang niya na ang dalaga pala ang babaeng tinulungan noon ni Micaela, sasabihin naman niya iyon. Wala siyang balak na itago ang
Khalid was very much happy. Laking pasasalamat niya sa dalaga sa ginawa nitong paglalagay ng litrato ng kaibigan nito sa folder na iyon.Ngayon, habang nasa harap niya ito at sabay silang kumakain, hindi niya maiwasan ang mapangiti.Though, he wants to ask her about them. Are they okay now?He missed her so much to the point that he wasn't able to stopped himself earlier. He missed kissing her.He got his senses back when she let out a moan because of his kisses. Does she missed me, too? Does she missed my kisses, too?He bowed his head and let out a heavy sighed. His starting to feel something very familiar to him. He wants to take her now. Goodness!Napansin niya ang paggalaw nito at agad niyang inangat ang tingin dito.Nakita niya ang paulit-ulit na pagkagat nito sa ibabang labi nito na mas nagbigay sa kanya ng dahilan para mas lalong pag-initan.She kept on biting it and that made him lost his sane, “Baby, stop it.”
Nagising si Alelie sa mga halik ng binata sa leeg niya.Agad niyang iminulat ang mga mata at hiniling na sana hindi katulad nang unang beses na may nangyari sa kanila ay hindi siya ginigising nito nang napaka-aga.“Khal,” pagtawag niya sa pangalan nito pero patuloy pa rin ang binata sa ginagawa nito sa leeg niya, “Khal,” muling pagtawag niya sa pangalan nito at agad naman itong tumigil saka inangat ang mukha upang tingnan siya.He smiled, “Good morning.” bati nito.She smiled back, “Morning? You mean, morning?” pag-kumpirma niya sa sinasabi nito.He chuckled. Tila alam nito kung ano ang sinasabi niya, “Yeah, morning. I was planning on waking you up earlier but I did stopped myself,” he planted small kisses on her cheeks, “It's 7:30 AM, Baby. I did a good job, right?” he proudly said.Natawa siya dahil do'n. Alam talaga nito ang ibig niyang sabihin, “Yes, you did.” aniya saka niya ito hinalikan sa pisngi.Muli na naman nitong hinalikan
Habang nasa biyahe, napaisip si Alelie. Nitong mga nakaraan, kahit gusto niyang sabihin sa mga kaibigan niya ang tungkol sa kanila ng binata, hindi pa rin niya magawa. Lalo pa't sa sitwasyon nila no'n.Huminto ang kotse ng binata sa parking lot ng school na ipinagtaka niya. Bakit pa nito ipa-park ang kotse nito?“Bakit nag-park ka pa? Puwede naman akong bumaba kanina sa tapat ng gate, e.” aniya sa binata.He smiled, “I just want to spent the remaining 10 minutes of your time with you bago ka pumasok.”Agad siyang napangiti sa sinabi nito. Ang corny.Tinanggal nita ang seatbelts niya at hinarap ang binata, “So? As of now, you only have,” aniya saka tumingin sa wristwatch niya, “9 minutes and 26 seconds. What is it, Mr. Allada?” tanong niya rito saka ngumiti.Agad siyang kinabahan ng agad din nitong tinanggal ang seatbelts nito saka ito mabilis na lumapit sa puwesto niya.He leaned down his head and kissed her. She thought that it was j
Naiiling na sumunod siya sa pinsan niya. Wala ring nagawa ang isa pa nilang kaibigan kung hindi ang iwan ang opisina nito.Papasok na sana ito sa driver seat ngunit mabilis niya iyong pinigil.“I'll drive,” nagkatanginan silang magpinsan, “Ayoko pang mamatay.” simpleng dugtong niya sa sinasabi bilang paliwanag dito.Nalingon niya ang isa pang kaibigan ng magsalita ito, “Let your cousin drive, Pascuelo.” anito. “Ayoko ring mamatay.” dugtong nito at nauna ng pumasok sa likod ng kotse.Kokontra pa sana ang pinsan niya ngunit agad naman nitong pinigil ang sarili, “Whatever.” anito saka umikot sa kabilang pinto ng kotse katabi ng driver seat.Nang makapasok sila kita niya ang pag-iling ng kaibigan sa likod. Napabuntung-hininga na lamang siya.Habang nasa biyahe, kinakabahan siya. Kakahiwalay lang nila ng dalaga at narito na naman siya, papuntang school nito.Agad na sumikip ang pantalon niya nang maalala ang nangyari sa kanila ng dalaga sa
Naiilang man sa mga tingin ng binata, nakipagtitigan pa rin siya rito.Naramdaman niya ang kamay ng kaibigan na inalis ang kamay niyang nakahawak pa rin dito saka naglakad pabalik sa upuan nito. Ngunit hindi na ito nakaabot pa roon nang bigla itong natumba at nawalan ng malay.“Charisse!” sabay na sigaw nila ni Sharmaine.Mabuti na lang at mabilis na nasalo ng Pascuelo ang kaibigan niya.“Fuck!” sigaw nito habang nasa mga braso nito ang kaibigan niya.Lahat sila ay nagulat dahil sa pagbagsak ng kaibigan at halos lahat ng istudyante sa Cafeteria ay nasa kanila ang tingin.“Calm down.” Nalingon niya ang isa pang kasamang kaibigan ng binata. The great CEO Centino, “Carry your woman first out of here, Dude. You're making a scene.” anito saka umiling.What? A scene? Grabe ito, a!“This isn't my friend's fault, Kurt Centino.” aniya saka niya kinunutan ng noo ang lalaki.Agad nitong tinaas ang dalawang kamay na para bang sumusu
She saw how glad his Mom to see her with him. Hindi niya tuloy alam kung ano'ng gagawin niya.Nasa may entrance sila ng hospital habang kausap ang ina ng binata.Nang matapos ang pag-uusap na iyon. Agad na humarap sa kanya ang binata habang kamot ang batok nito, “Are you bothered?” tanong nito.Gusto kasi siyang makita ng ina ng binata at pinapapunta sila nito sa bahay ng mga ito dahil na rin darating raw ang Nonna ng binata. Nonna is Lola in Italian.“Nakakatakot ba ang Lola mo?” tanong niya rito.Hindi lang naman iyon ang ikinababahala niya. Marami.Umiling ito, “Nope.” Lumapit ito sa kanya, “She's kind and all. Napakabait 'nun.” Dugtong nito.Napayuko siya, “Alam rin ba niya ang nangyaring insidente noon?” tanong niya rito.Naramdaman niya ang kamay nito sa baba niya saka nito inangat ang mukha niya para magkatitigan silang dalawa. Ngumiti ito, “Yes. And while you were distancing yourself from me, sa kanya ako nagkukuwento.
Nangingiting pinakatitigan ni Mildred Ornieza ang dalawang kasama.“Mildred, ano nga pala ang sasabihin mo sa akin?” Tanong ni Ara sa kanya. Ang ina ni Alelie.Ngumiti siya rito. Nakita naman niya ang pag-iling ni Karmela.“Haynako, Ara. Sana makayanan mo kung ano mang nais niyang sabihin. Dahil ako, ayos lang sa akin.” ani Karmela habang naiiling.Napanguso siya.Ang totoo kasi niyan, sa loob ng isang taon, isang taon rin niyang pinababantayan ang mga anak ng dalawa.Nalaman niya kay Karmela na kahit ayaw ng anak nitong si Khalid ang ipinakiusap nila rito noon, ginagawa pa rin nito.Iyon ay ang makipag-kilala ito sa ibang babae.Nababahala rin kasi siya lalo pa't nasa tamang edad na ang binata para mag-asawa.Kaya naman hiniling nila ni Karmela rito na, umattend ng MI. Pumayag naman ito nang pakiusapan nila ito kahit na ilang babae lang ang kitain nito.Para nga siyang bugaw dahil sa pamimilit rito. Mabuti na lan
Makalipas ang ilang buwan, hindi makapaniwala si Alelie na kahit saan siya magpunta ay bantay-sarado siya sa mga kaibigan.Oras-oras ang mga itong tumatawag sa kanya. Kahit na nasa broadcasting room siya, magugulat na lang siya kasi pabigla-bigla ay bubukas iyon at naroon ang dalawa.Gaya na lamang ngayon. Busy siyang inaayos ang natapos nilang i-record nang biglang bumukas ang pintuan no'n.Kunot-noo niyang tiningnan ang dalawa na para bang nakampante nang makita siya.“Really? Hanggang saan niyo ako balak na sundang dalawa?” tanong niya sa mga ito. Saka niya pinasadahan ng tingin ang mga suot nito, “At aware ba kayo sa itsura niyo ngayon?” ngiwi niyang tanong sa dalawa.Si Sharmaine kasi, suot pa rin ang uniform nito sa cheerleading na super ikli. Si Charisse naman, suot ang isang dark green na gown. Sigurado siyang galing pa sa practice ng cheerleading squad si Sharmaine at hindi na siya magugulat kung galing pang practice ng theater club si Cha
Tatlong linggo na ang nakalilipas, katatapos lang din ng libing ng anak ng mag-asawang Ornieza noong nakaraang linggo.At sa labas ng dalawang operating room, ang mga magulang ni Alelie ay naghihintay matapos ang pag-oopera sa kanyang mga mata at ang nasa kabilang operating room naman ay si Kailey Ellena na ino-operahan naman sa puso.Sa labas kasama nila, naroon rin ang mag-asawang Ornieza na naghihintay kasama nila.Nais raw ng mga itong makita matapos ang operasyon ng dalawa.Minsan ay pupuntahan sila ni Mrs. Ornieza para dalhan ng makakain, pagkatapos ay pupunta naman sa kabilang operating room para dalhan ng pagkain ang mga Allada.Pinagmasdan ni Mildred ang mag-asawang Garcia saka dumako ang tingin niya sa pintuan ng operating room.Narinig niya mula mismo sa mga Garcia, na sa tuwing gigising ang anak ng mga ito, lagi itong sumisigaw ng tulong. It really brought her a trauma. Anang isip ni Mildred habang nakatingin sa pintuan.
Pagkalabas niya sa Mall, binasa ni Alelie ang dalawang mensahe galing sa kaibigang si Charisse at isang mensahe naman mula sa kaibigang si Sharmaine.From: Charisse;Alelie-babe, sunod kami agad sa'yo. Buset na mga ka-theater club ko ayaw umayos. 🥺From: Charisse;I already told Ssen kung saan ka namin pupuntahan. Hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon nasa cheerleading squad pa rin siya, e graduate naman na si Peter last year. Anyway, sunod agad ako sa'yo. Saglit lang ito! Ingat, Alelie-babe! Muah! 😘From: Sharmaine;A, I'll be done here after 20 or 25 minutes. Nas-stress ako rito. Wala naman na akong ichi-cheer ayaw pa akong paalisin ng buset na bakla na 'to. Feeling may matres e wala naman siya no'n! 🙄Text me when you get there. Tatapusin ko lang ang buhay nitong bakla na ito. 😆 Charot. Ingat, A! Sunod ako agad! 😘Natawa siya sa mga mensaheng natanggap mula sa mga kaibigan.Nang matapos basahin ang mga mensahe ng mga ito,
“Daddy!” umiiyak na tumatakbo patungo sa kanya ang anak na babae at yumakap sa kanya.Narito sila ni Alelie sa puntod ng babaeng parehas na espesyal sa kanila.It's been 5 years. Five years with his loving Wife. Five years with his adorable twins. Unlike him and Ellena, his son Azrael Adrian and his daughter Callie Micaela, looks so identical.In Loving Memories OfSecret Micaela Ornieza Born: November 20, 19**Died: May 11, 20**Pinunasan niya ang luha ng kanyang anak, “Hey, Princess. What's wrong?” tanong niya sa anak.Mas umiyak lalo ang anak, “D-Daddy, Azrael told Mommy about our s-secret.” anito saka mas lalo pang umiyak.Oh. Their secret. Anang isip niya. Kahit s'ya ay ayaw sa sikretong iyon na gustong itago ng Prinsesa niya.“D-Daddy, what should I do n-now? I f-feel so embarrassed.” iyak na tanong nito.Pinatahan niya ito habang hinahaplos ang buhok nito, “Ano'ng sabi ni Mommy?” tanong
Alelie felt so bothered. Kanina pa tahimik ang binata at kahit na isang salita ay walang lumalabas mula rito.Alam n'yang dahil iyon sa nangyari kanina.He really took my brother's words seriously. Anang isip n'ya.Dumiretso lang ito sa sala saka ito umupo sofa. Pinanood lang n'ya ang mga kilos nito.Sumunod s'ya rito at umupo sa tabi nito, “Khal?” pagkuha n'ya ng atensyon nito.Tumingin ito sa kanya na para bang isang bata na nakikiusap, “Baby?” tawag nito sa kanya pabalik.She kissed him on his cheek, “Hmm?” she hummed. He stared at her, “Don't leave me, please?” pakiusap nito.Ito na nga ba ang sinasabi n'ya. Talagang sineryoso nito ang sinabi ng kapatid n'ya.Kinuha n'ya ang dalawang kamay nito at ipinalibot iyon sa bewang n'ya. Saka n'ya ipinalibot ang sariling mga kamay sa leeg nito, “I won't. I'm not planning to.” aniya. “H'wag mong seryosohin ang sinabi ng kapatid ko. Hindi mangyayari iyon.” aniyang muli sa dina
Khalid sighed. He's really trying hard to control himself not to take her here. But, looks like his Abigail really wants him to touch her. Fuck! Mura ng isip n'ya saka mabilis na tinungo ang puwesto ng dalaga.Napansin nito ang pag-lapit n'ya, “Kha--” he kissed her.Khalid wasn't able to stop himself anymore. He tried earlier but here he is, kissing, licking, sucking and nipping his Abigail's lips and tongue.His kisses went from her lips to her earlobe, licking it, down to her neck, slightly nipping her skin.Impit na ungol ang pinakawalan ni Alelie dahilan para tumigil s'ya sa ginagawa sa isiping naipit o nasagi n'ya balikat nito.Hinabol pa nito ang labi n'ya, “Kiss me.” anito.Hinihingal na tumuon ang mata n'ya sa balikat ng dalaga, saka n'ya naramdaman ang unti-unting pag-hupa ng init na nararamdaman n'ya.“Khal~” anang dalaga.Dumilat ito at nagtatanong ang mga matang tumingin sa kanya, “Baka maipit ko ang balikat
Naalimpungatan si Khalid nang may paulit-ulit na yumuyugyog sa balikat n'ya.He looked up to see who it was and it was Kailey Ellena.Tumingin s'ya sa pambisig na relong suot n'ya. Alas-10 pasado na.Kailey Ellena smiled, “Alelie's okay now and she has been transferred to her room.” Agad s'yang napatayo, “Shit. Nakatulog ako.” aniya.Ngumiting muli ang kapatid saka tumango, “Mas okay na rin 'yon. Atleast ngayon, she's fine.” ani Kailey Ellena.Tumango s'ya, “Saan ang room n'ya?” tanong n'ya sa kapatid.Tinapik nito'ng muli ang balikat n'ya, “Tagal mo kasing magising. Kanina pa kita ginigising, e.” anito. “Anyway, tara na. I'll lead you the way. Naroon na rin pala ang si Mommy at Tita Ara. Well, about Dad and Tito Jerome, nagpa-iwan sila sa presinto. Anong oras na naroon pa rin.” kuwento nito sa kanya kahit hindi naman s'ya nagtatanong.Lumingon ito sa kan'ya nang mapansin tahimik s'ya, “I'm telling you that just to informed yo
Agad s'yang pumasok sa kotse nang binata katabi nito.Katatapos lang ng presentation n'ya for her thesis and it turned out great.Buti na lang at hindi s'ya masyadong nahirapan.“How did it go?” agad na tanong sa kan'ya ni Khalid matapos s'ya nitong halikan.Ngumiti s'ya rito, “Of course, it went great.” sagot n'ya. “How about your shoot?” tanong n'ya naman dito habang sinusuotan s'ya nito ng seatbelts.Khalid smiled, “It was good.” sagot nito.Pinaningkitan n'ya ito ng mata, “Khal, don't tell me hindi ka umalis dito?” tanong n'ya rito.His eyebrows arched up as chuckled while he looked at her, “Pumasok ako. Takot ko lang.” anito saka tumawa.Ngumuso s'ya, “H'wag mo nga akong tawanan. I'm serious here.” aniya.He chuckled again, making her heart beats fast.Bakit ang cute n'ya? Tanong n'ya sa isip habang pinagmamasdan ang binata.“Pumasok talaga ako. Kahit itanong mo pa sa kapatid ko.” anito.Ngumiwi