Habang nasa biyahe, napaisip si Alelie. Nitong mga nakaraan, kahit gusto niyang sabihin sa mga kaibigan niya ang tungkol sa kanila ng binata, hindi pa rin niya magawa. Lalo pa't sa sitwasyon nila no'n.
Huminto ang kotse ng binata sa parking lot ng school na ipinagtaka niya. Bakit pa nito ipa-park ang kotse nito?“Bakit nag-park ka pa? Puwede naman akong bumaba kanina sa tapat ng gate, e.” aniya sa binata.He smiled, “I just want to spent the remaining 10 minutes of your time with you bago ka pumasok.”Agad siyang napangiti sa sinabi nito. Ang corny.Tinanggal nita ang seatbelts niya at hinarap ang binata, “So? As of now, you only have,” aniya saka tumingin sa wristwatch niya, “9 minutes and 26 seconds. What is it, Mr. Allada?” tanong niya rito saka ngumiti.Agad siyang kinabahan ng agad din nitong tinanggal ang seatbelts nito saka ito mabilis na lumapit sa puwesto niya.He leaned down his head and kissed her. She thought that it was jNaiiling na sumunod siya sa pinsan niya. Wala ring nagawa ang isa pa nilang kaibigan kung hindi ang iwan ang opisina nito.Papasok na sana ito sa driver seat ngunit mabilis niya iyong pinigil.“I'll drive,” nagkatanginan silang magpinsan, “Ayoko pang mamatay.” simpleng dugtong niya sa sinasabi bilang paliwanag dito.Nalingon niya ang isa pang kaibigan ng magsalita ito, “Let your cousin drive, Pascuelo.” anito. “Ayoko ring mamatay.” dugtong nito at nauna ng pumasok sa likod ng kotse.Kokontra pa sana ang pinsan niya ngunit agad naman nitong pinigil ang sarili, “Whatever.” anito saka umikot sa kabilang pinto ng kotse katabi ng driver seat.Nang makapasok sila kita niya ang pag-iling ng kaibigan sa likod. Napabuntung-hininga na lamang siya.Habang nasa biyahe, kinakabahan siya. Kakahiwalay lang nila ng dalaga at narito na naman siya, papuntang school nito.Agad na sumikip ang pantalon niya nang maalala ang nangyari sa kanila ng dalaga sa
Naiilang man sa mga tingin ng binata, nakipagtitigan pa rin siya rito.Naramdaman niya ang kamay ng kaibigan na inalis ang kamay niyang nakahawak pa rin dito saka naglakad pabalik sa upuan nito. Ngunit hindi na ito nakaabot pa roon nang bigla itong natumba at nawalan ng malay.“Charisse!” sabay na sigaw nila ni Sharmaine.Mabuti na lang at mabilis na nasalo ng Pascuelo ang kaibigan niya.“Fuck!” sigaw nito habang nasa mga braso nito ang kaibigan niya.Lahat sila ay nagulat dahil sa pagbagsak ng kaibigan at halos lahat ng istudyante sa Cafeteria ay nasa kanila ang tingin.“Calm down.” Nalingon niya ang isa pang kasamang kaibigan ng binata. The great CEO Centino, “Carry your woman first out of here, Dude. You're making a scene.” anito saka umiling.What? A scene? Grabe ito, a!“This isn't my friend's fault, Kurt Centino.” aniya saka niya kinunutan ng noo ang lalaki.Agad nitong tinaas ang dalawang kamay na para bang sumusu
She saw how glad his Mom to see her with him. Hindi niya tuloy alam kung ano'ng gagawin niya.Nasa may entrance sila ng hospital habang kausap ang ina ng binata.Nang matapos ang pag-uusap na iyon. Agad na humarap sa kanya ang binata habang kamot ang batok nito, “Are you bothered?” tanong nito.Gusto kasi siyang makita ng ina ng binata at pinapapunta sila nito sa bahay ng mga ito dahil na rin darating raw ang Nonna ng binata. Nonna is Lola in Italian.“Nakakatakot ba ang Lola mo?” tanong niya rito.Hindi lang naman iyon ang ikinababahala niya. Marami.Umiling ito, “Nope.” Lumapit ito sa kanya, “She's kind and all. Napakabait 'nun.” Dugtong nito.Napayuko siya, “Alam rin ba niya ang nangyaring insidente noon?” tanong niya rito.Naramdaman niya ang kamay nito sa baba niya saka nito inangat ang mukha niya para magkatitigan silang dalawa. Ngumiti ito, “Yes. And while you were distancing yourself from me, sa kanya ako nagkukuwento.
Alelie felt something on her breasts that woke her up.A soft moan escaped from her lips, “Oh~” She moaned trying to opened her eyes.She saw herself unclothed and Khalid on top of her, sucking, kissing, nipping her molds.“Khal~” She called his name in pleasure.Khalid just looked up to her face while sucking her nipples.She closed her eyes when she felt him caressing her down-there, “Hmm~” she moaned.When did Khalid unclothed her? Anong oras na ba?She can feel the chill from the aircon touches her body. She doesn't have any clothes on.“S-Stop.” Pag-pigil niya sa binata nang subukan nitong ipasok sa pagka-babae niya ang dalawang daliri nito.He stopped and looked up to her confused.Dahan-dahan siyang bumangon saka niya marahang itinulak ang binata pa-sandal sa headboard ng kama.She positioned herself between his thighs and she saw him stiffened because of that.Her heart pounds in excitement.
Iba ang sayang nararamdaman niya ngayon. Khalid's grandmother was such an angel. Hindi niya akalaing pagagalitan nito ang binata sa harap niya dahil sa nangyari noon.Sana raw ay inalam nito ang lahat ng nangyari noon para nasabi raw agad sana sa kanya.Alelie never thought that Khalid's relatives were such a warm person, especially, his grandmother. Hindi kagaya ng mga napapanood at nababasa niya tungkol sa mga Lola at Lolo'ng mapang-mata at mapag-mataas ay kabaligtaran 'nun ang nakilala niya.It's been a week since then but the happiness was still there. Hiling niya lang ay sana'y h'wag nang matapos o masira pa ang kasayahan na iyon.“Baby, I told you that I can take a leave from work.” Nabalik siya mula sa naiisip nang marinig muli ang reklamo ng binata.Nais kasi nitong hindi pumasok sa trabaho at ihatid-sundo na lamang siya ngayong araw. Hindi naman pu-puwede 'yon lalo pa't hindi lang naman ito ang may-ari ng pinapasukan nito.“And, I t
From: +639098772033;How can you let yourself be with the man of someone, who died because of you?From: +639098772033;H'wag kang makapante. I'll make you pay for what happened. Someone died because of you, yet you're having a peaceful and happy life?From: +639098772033;You should be ashamed of yourself! You, killer!From: +639098772033;Be careful around you. You might also lose your second life the way I lost her.Sunod-sunod na mensaheng natanggap niya. Natulala siya sa nabasa. Alam niya ang tinutukoy nito, kung sino man ito.Otomatikong nag-balik ang isang ala-ala sa kanya. Ala-alang pilit niyang iniiwasang maalala dahil na rin sa hiling ng binata.----Kung paanong agad niyang naramdamang may sumusunod sa kanya. Ramdam niya iyon mula ng makalabas siya ng mall.Alam niyang may sumusunod sa kanya kaya agad niyang binilisan ang lakad. Hinihiling na sana mali lang ang iniisip niyang may sumusunod sa kanya.Ngunit nagkamali siya. Dahil pag-likong-pag-liko niya ng daan, agad niyang n
Hindi magawang isan-tabi ni Alelie ang mga mensaheng natanggap.Napansin niya ang takot sa mga mata ng binata kanina dahil sa mga ikinikilos niya, kaya nang tumabi ito sa kanya ay agad siyang yumakap rito.Hindi siya makatulog kakaisip. Natatakot siya sa sunod-sunod na mensaheng natatanggap niya.Ibinaba niyang muli ang tingin sa binata na ngayo'y natutulog sa tabi niya.Isinandal niyang muli ang likod sa headboard ng kama.Mahigit isang oras na siyang nakaupo mula nang mapansing tulog na ang binata.Nabalik ang atensyon sa telepono niya nang umilaw ito.Mensahe na naman iyon galing sa hindi niya kilalang numero.Hindi niya magawang buksan ang mensaheng iyon. Nang makatanggap siya ng mensahe mula sa numero'ng iyon kanina, inisip niya na baka mali lang. Na baka isang spam message lang ang natanggap niya. Kaya lang, sa sunod-sunod na mensaheng natatanggap niya, napaka-imposibleng isa lang iyon sa mga naiisip niya kanina.P
Tila napa-aga siya ng dating. Wala pa sa opisina ang kaibigang imbestigador. Kahit ang representative ng kompanya nila ay wala pa.Hindi siya mapakali habang hawak ang telepono ng dalaga. Kanina pa siya pabalik-balik ng lakad sa loob ng opisina.Halos isahing lakad niya ang kinatatayuan ng kaibigang imbestigador nang pumasok ito.Kunot-noo itong tumingin sa kanya, “Can we atleast have a seat first?” tanong nito ng naiiling.Inabot na lang niya kasi agad rito ang cellphone ng dalaga na hawak niya.Tumango siya sa kaibigan saka sumunod rito paupo.“Look, dude. I came here so fucking early so you better tell me something worth my time.” panimula nito.Alam niyang busy ang kaibigan kaya muli niyang inabot ang cellphone rito, “Look for this bastard.” agad na turan niya.Saglit pang muling kumunot ang noo ng kausap bago nito kinuha ang telepono.Mas lalong kumunot ang noo nito habang binabasa isa-isa ang mga mensahe mula roon.
Nangingiting pinakatitigan ni Mildred Ornieza ang dalawang kasama.“Mildred, ano nga pala ang sasabihin mo sa akin?” Tanong ni Ara sa kanya. Ang ina ni Alelie.Ngumiti siya rito. Nakita naman niya ang pag-iling ni Karmela.“Haynako, Ara. Sana makayanan mo kung ano mang nais niyang sabihin. Dahil ako, ayos lang sa akin.” ani Karmela habang naiiling.Napanguso siya.Ang totoo kasi niyan, sa loob ng isang taon, isang taon rin niyang pinababantayan ang mga anak ng dalawa.Nalaman niya kay Karmela na kahit ayaw ng anak nitong si Khalid ang ipinakiusap nila rito noon, ginagawa pa rin nito.Iyon ay ang makipag-kilala ito sa ibang babae.Nababahala rin kasi siya lalo pa't nasa tamang edad na ang binata para mag-asawa.Kaya naman hiniling nila ni Karmela rito na, umattend ng MI. Pumayag naman ito nang pakiusapan nila ito kahit na ilang babae lang ang kitain nito.Para nga siyang bugaw dahil sa pamimilit rito. Mabuti na lan
Makalipas ang ilang buwan, hindi makapaniwala si Alelie na kahit saan siya magpunta ay bantay-sarado siya sa mga kaibigan.Oras-oras ang mga itong tumatawag sa kanya. Kahit na nasa broadcasting room siya, magugulat na lang siya kasi pabigla-bigla ay bubukas iyon at naroon ang dalawa.Gaya na lamang ngayon. Busy siyang inaayos ang natapos nilang i-record nang biglang bumukas ang pintuan no'n.Kunot-noo niyang tiningnan ang dalawa na para bang nakampante nang makita siya.“Really? Hanggang saan niyo ako balak na sundang dalawa?” tanong niya sa mga ito. Saka niya pinasadahan ng tingin ang mga suot nito, “At aware ba kayo sa itsura niyo ngayon?” ngiwi niyang tanong sa dalawa.Si Sharmaine kasi, suot pa rin ang uniform nito sa cheerleading na super ikli. Si Charisse naman, suot ang isang dark green na gown. Sigurado siyang galing pa sa practice ng cheerleading squad si Sharmaine at hindi na siya magugulat kung galing pang practice ng theater club si Cha
Tatlong linggo na ang nakalilipas, katatapos lang din ng libing ng anak ng mag-asawang Ornieza noong nakaraang linggo.At sa labas ng dalawang operating room, ang mga magulang ni Alelie ay naghihintay matapos ang pag-oopera sa kanyang mga mata at ang nasa kabilang operating room naman ay si Kailey Ellena na ino-operahan naman sa puso.Sa labas kasama nila, naroon rin ang mag-asawang Ornieza na naghihintay kasama nila.Nais raw ng mga itong makita matapos ang operasyon ng dalawa.Minsan ay pupuntahan sila ni Mrs. Ornieza para dalhan ng makakain, pagkatapos ay pupunta naman sa kabilang operating room para dalhan ng pagkain ang mga Allada.Pinagmasdan ni Mildred ang mag-asawang Garcia saka dumako ang tingin niya sa pintuan ng operating room.Narinig niya mula mismo sa mga Garcia, na sa tuwing gigising ang anak ng mga ito, lagi itong sumisigaw ng tulong. It really brought her a trauma. Anang isip ni Mildred habang nakatingin sa pintuan.
Pagkalabas niya sa Mall, binasa ni Alelie ang dalawang mensahe galing sa kaibigang si Charisse at isang mensahe naman mula sa kaibigang si Sharmaine.From: Charisse;Alelie-babe, sunod kami agad sa'yo. Buset na mga ka-theater club ko ayaw umayos. 🥺From: Charisse;I already told Ssen kung saan ka namin pupuntahan. Hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon nasa cheerleading squad pa rin siya, e graduate naman na si Peter last year. Anyway, sunod agad ako sa'yo. Saglit lang ito! Ingat, Alelie-babe! Muah! 😘From: Sharmaine;A, I'll be done here after 20 or 25 minutes. Nas-stress ako rito. Wala naman na akong ichi-cheer ayaw pa akong paalisin ng buset na bakla na 'to. Feeling may matres e wala naman siya no'n! 🙄Text me when you get there. Tatapusin ko lang ang buhay nitong bakla na ito. 😆 Charot. Ingat, A! Sunod ako agad! 😘Natawa siya sa mga mensaheng natanggap mula sa mga kaibigan.Nang matapos basahin ang mga mensahe ng mga ito,
“Daddy!” umiiyak na tumatakbo patungo sa kanya ang anak na babae at yumakap sa kanya.Narito sila ni Alelie sa puntod ng babaeng parehas na espesyal sa kanila.It's been 5 years. Five years with his loving Wife. Five years with his adorable twins. Unlike him and Ellena, his son Azrael Adrian and his daughter Callie Micaela, looks so identical.In Loving Memories OfSecret Micaela Ornieza Born: November 20, 19**Died: May 11, 20**Pinunasan niya ang luha ng kanyang anak, “Hey, Princess. What's wrong?” tanong niya sa anak.Mas umiyak lalo ang anak, “D-Daddy, Azrael told Mommy about our s-secret.” anito saka mas lalo pang umiyak.Oh. Their secret. Anang isip niya. Kahit s'ya ay ayaw sa sikretong iyon na gustong itago ng Prinsesa niya.“D-Daddy, what should I do n-now? I f-feel so embarrassed.” iyak na tanong nito.Pinatahan niya ito habang hinahaplos ang buhok nito, “Ano'ng sabi ni Mommy?” tanong
Alelie felt so bothered. Kanina pa tahimik ang binata at kahit na isang salita ay walang lumalabas mula rito.Alam n'yang dahil iyon sa nangyari kanina.He really took my brother's words seriously. Anang isip n'ya.Dumiretso lang ito sa sala saka ito umupo sofa. Pinanood lang n'ya ang mga kilos nito.Sumunod s'ya rito at umupo sa tabi nito, “Khal?” pagkuha n'ya ng atensyon nito.Tumingin ito sa kanya na para bang isang bata na nakikiusap, “Baby?” tawag nito sa kanya pabalik.She kissed him on his cheek, “Hmm?” she hummed. He stared at her, “Don't leave me, please?” pakiusap nito.Ito na nga ba ang sinasabi n'ya. Talagang sineryoso nito ang sinabi ng kapatid n'ya.Kinuha n'ya ang dalawang kamay nito at ipinalibot iyon sa bewang n'ya. Saka n'ya ipinalibot ang sariling mga kamay sa leeg nito, “I won't. I'm not planning to.” aniya. “H'wag mong seryosohin ang sinabi ng kapatid ko. Hindi mangyayari iyon.” aniyang muli sa dina
Khalid sighed. He's really trying hard to control himself not to take her here. But, looks like his Abigail really wants him to touch her. Fuck! Mura ng isip n'ya saka mabilis na tinungo ang puwesto ng dalaga.Napansin nito ang pag-lapit n'ya, “Kha--” he kissed her.Khalid wasn't able to stop himself anymore. He tried earlier but here he is, kissing, licking, sucking and nipping his Abigail's lips and tongue.His kisses went from her lips to her earlobe, licking it, down to her neck, slightly nipping her skin.Impit na ungol ang pinakawalan ni Alelie dahilan para tumigil s'ya sa ginagawa sa isiping naipit o nasagi n'ya balikat nito.Hinabol pa nito ang labi n'ya, “Kiss me.” anito.Hinihingal na tumuon ang mata n'ya sa balikat ng dalaga, saka n'ya naramdaman ang unti-unting pag-hupa ng init na nararamdaman n'ya.“Khal~” anang dalaga.Dumilat ito at nagtatanong ang mga matang tumingin sa kanya, “Baka maipit ko ang balikat
Naalimpungatan si Khalid nang may paulit-ulit na yumuyugyog sa balikat n'ya.He looked up to see who it was and it was Kailey Ellena.Tumingin s'ya sa pambisig na relong suot n'ya. Alas-10 pasado na.Kailey Ellena smiled, “Alelie's okay now and she has been transferred to her room.” Agad s'yang napatayo, “Shit. Nakatulog ako.” aniya.Ngumiting muli ang kapatid saka tumango, “Mas okay na rin 'yon. Atleast ngayon, she's fine.” ani Kailey Ellena.Tumango s'ya, “Saan ang room n'ya?” tanong n'ya sa kapatid.Tinapik nito'ng muli ang balikat n'ya, “Tagal mo kasing magising. Kanina pa kita ginigising, e.” anito. “Anyway, tara na. I'll lead you the way. Naroon na rin pala ang si Mommy at Tita Ara. Well, about Dad and Tito Jerome, nagpa-iwan sila sa presinto. Anong oras na naroon pa rin.” kuwento nito sa kanya kahit hindi naman s'ya nagtatanong.Lumingon ito sa kan'ya nang mapansin tahimik s'ya, “I'm telling you that just to informed yo
Agad s'yang pumasok sa kotse nang binata katabi nito.Katatapos lang ng presentation n'ya for her thesis and it turned out great.Buti na lang at hindi s'ya masyadong nahirapan.“How did it go?” agad na tanong sa kan'ya ni Khalid matapos s'ya nitong halikan.Ngumiti s'ya rito, “Of course, it went great.” sagot n'ya. “How about your shoot?” tanong n'ya naman dito habang sinusuotan s'ya nito ng seatbelts.Khalid smiled, “It was good.” sagot nito.Pinaningkitan n'ya ito ng mata, “Khal, don't tell me hindi ka umalis dito?” tanong n'ya rito.His eyebrows arched up as chuckled while he looked at her, “Pumasok ako. Takot ko lang.” anito saka tumawa.Ngumuso s'ya, “H'wag mo nga akong tawanan. I'm serious here.” aniya.He chuckled again, making her heart beats fast.Bakit ang cute n'ya? Tanong n'ya sa isip habang pinagmamasdan ang binata.“Pumasok talaga ako. Kahit itanong mo pa sa kapatid ko.” anito.Ngumiwi