Nangingiting pinakatitigan ni Mildred Ornieza ang dalawang kasama.
“Mildred, ano nga pala ang sasabihin mo sa akin?” Tanong ni Ara sa kanya. Ang ina ni Alelie.Ngumiti siya rito. Nakita naman niya ang pag-iling ni Karmela.“Haynako, Ara. Sana makayanan mo kung ano mang nais niyang sabihin. Dahil ako, ayos lang sa akin.” ani Karmela habang naiiling.Napanguso siya.Ang totoo kasi niyan, sa loob ng isang taon, isang taon rin niyang pinababantayan ang mga anak ng dalawa.Nalaman niya kay Karmela na kahit ayaw ng anak nitong si Khalid ang ipinakiusap nila rito noon, ginagawa pa rin nito.Iyon ay ang makipag-kilala ito sa ibang babae.Nababahala rin kasi siya lalo pa't nasa tamang edad na ang binata para mag-asawa.Kaya naman hiniling nila ni Karmela rito na, umattend ng MI. Pumayag naman ito nang pakiusapan nila ito kahit na ilang babae lang ang kitain nito.Para nga siyang bugaw dahil sa pamimilit rito. Mabuti na lanHere they go again. Wala na yata itong katapusan. Khalid told himself. This is the 20th times he's been called to come over to their house, and his Mother asking him about coming to this MI thing. AGAIN. Ika-20 beses na siyang nakipag-meet sa iba’t-ibang babae, ngunit lahat nang babaeng iyon ay wala siyang magustuhan, or kahit katiting na paghanga para sa mga babaeng iyon ay wala. He knew himself, he's not a gay or something. He likes someone before butshe left him. Not for the other man, but because of some incident happened.Let's stop thinking about her, You're a brave one, mahal. Umiling-iling siya. “So, son? You'll meet her, right?” Maingat na tanong sa kanya ng ina na nag-pawala sa kung anong iniisip niya. Binalingan niya ito saka tumingin din sa tatay niyang nag-aabang din ng isasagot niya sa tanong ng ina. He sighed, “Mom, I know her.” Napatigil siya sa pagsasalita ng makitang tila kinikilig ang ina sa sinabi niyang kilala
“How can I ask my owndaughterto do that, Jerome?” Tanong ng Mommy niya.Ano'ng ibig sabihin ni Mommy?“I do know what you feel, My Ara. Kahit naman ako.” Sagot ng kan'yang ama.What?May nangyayari ba?Alelie asked herself.“Ano'ng gagawin natin? Hindi pa ba nahahanap ang gago mong sekretarya?” Galit na tanong ng kanyang ina.Dad’s secretary? Mr. Conselo?Why?“Not yet, my Love,” Sagot muli ng kan'yang ama.Something's wrong. And I feel like it's about our company. What the hell is happening, really?And, they're talking about me. Ano ba'ng ibig sabihin ni Mommy?“I already talked to Kalvin. He said his always open to helpus.” Pag-patuloy ng ama niya.Kalvin? Who's Kalvin?Tanong niya sa isip nang hindi makilala ang pangalang binanggit ng ama.“And?” Her Mom asked.She heard her Dad sighed, “Pero wala silang hininging kapalit. Maybe, it's because of what happened b
Nang marinig na nagri-ring ang kanyang telepono, agad na kinuha iyon ni Khalid. Agad na nakita niyang ang kan'yang ina ang tumatawag. Katatawag ko lang, ha? Anang isip niya. Nang umalis kasi siya sa bahay ng mga magulang niya kanina. Napaisip siya. Kaya naman nang makarating sa sariling condo niya ay agad niyang tinawagan ang ina at sinabing h’wag pilitin o madaliin ang katatagpuin niyang babae. Tinakot niya pa ang mga itong susunugin ang bahay ng mga ito pag pin-ressure ang babae. Kaya nagtataka siya na tumatawag ang ina niya ngayon. Sinagot niya ito, “Yes, Mom?” aniya. “Ayy. Good evening rin, son.” His Mom tsked. Napailing siya, “Good evening, Mom. What is it? Kung pipilitin niyo akong pumayag na pilitin si Abigail, my answer is no,” agad niyang paalala sa ina, “I told you, susunugin ko talaga ang bahay niyo kapag pinilit--” “Alelie said that ‘I'm not press
Kabado si Alelie kanina nang magpaalam s'ya sa mga kaibigan n'ya. Buti na lang at hindi s'ya nahalata ng mga ito na kinakabahan. Sinabi lang n'yang sa bahay siya ng parents niya pupunta para hindi na magtanong pa ang mga ito. Ngayon, hindi niya alam kung ano'ng gagawin niya. Habang nasa loob ng condo, sa harap ng salamin. Hindi niya alam kung ano'ng gagawin. Kung ano'ng dapat niyang suotin. Kung dapat bang pabebe s'yang gumalaw mamaya. Kung dapat ba s'yang magpa-impress sa modelong 'yon. “Why am I having a hard time thinking? It's not like, we're going on a date or something.” aniya sa sarili sa tumingin sa tatlong pares ng damit na nasa kama n'ya. Lumapit s'ya ro'n at kinuha ang jeans at loose shirt na naroon. “My style,” aniya habang tinitingnan ang damit. Napatingin s'ya sa isang white dress at skirt with off shoulder blouse na nasa kama. Umiling s'ya, “Ayaw ko sa inyo.” aniya. E
4 PM nang makarating si Alelie sa Cafe Innamorata. Habang nasa labas ng Cafe, sinubukan niyang silipin ang loob nito mula sa labas. “Narito na kaya siya? I mean, sabagay maaga pa. Bakit ba ang aga ko?” Naiiling na tanong niya sa sarili. Huminga siya nang malalim, at nang pag-buksan siya ng pinto ng guard, dahan-dahan niyang pinalibot ang mata. Her heart beat suddenly went so fast na halos makalimutan niya na ang paghinga. Her eyes found the man she came here for. “Narito na siya?” Tanong niya sa sarili. Dahan-dahan din siyang naglakad palapit dito at napansin niyang nakayuko ito at tila may iniisip. Umupo siya sa harap nito. Nang maramdaman siguro nitong may umupo sa harapan ng mesa ay agad itong nag-angat ng tingin sa kanya. Pansin niya ang pag-tigil nito sa kung ano mang sasabihin sa kanya. Bakit ba ganyan siya makatingin? tanong ni Alelie sa sarili
Tahimik silang kumakain at hindi maiwasan ni Khalid na hindi pagmasdan ang dalaga. At sa tuwing magagawi ang mata niya sa counter kung nasaan ang kakambal niya, nakatingin ito sa kanila at tila sayang-saya ito habang nakatingin sa Abigail niya. Aangkinin ko na. My Abigail. Anang isip niya nang ibalik niya ang mga mata rito. Tila nakalimutan siya nito dahil busy'ng busy ito sa pagkain ng in-order nito. Salitan nitong tinitikman ang mga pagkaing napili at kanina pa nito naubos ang isang baso ng Mango Shake na in-order nito. His smile turned into a cute chuckles as he stared at his woman. She looks more beautiful when she's eating. His mind said. Napailing siya. Nakita niya ang pag-angat ng tingin nito sa kanya. He smiled at her. “Sorry, nag-enjoy lang ako sa kinakain ko.” Paumanhin ng dalaga sa kanya at agad na bumaba ang mata niya sa labi nito ng kagatin na naman nitong mul
“For me, marriage means not to hide anything from the person you're marrying with, Abigail. Don't worry,” Napatingin siya sa binata. “I owned a house near my parents house. I bought it with the idea of marrying the first woman whom I believed to stay with me for as long as we can. But, sadly, she left me.” Pag-kuwento nito. She was shocked because of what he said. Paano nito nagagawang i-kuwento sa kanya ang nakaraan nito ng gano'n kadali? Alam niyang masakit para ritong sariwain ang nangyari. She left him? Who? His soon-to-be bride? Alelie’s mind was messing with her. Guilt, worry and pain for him is what she's feeling right now. Dapat ay hindi na lang siya nagtanong pa rito kung pang-ilan na siya! “I'm sorry. Dapat hindi na ako nagtanong.” She said, still guilty. Umiling ito, “I won't mind telling you this, anyway. It's all in the past.” anito. Tumango siya. Napa
Hindi niya alam ang isasagot sa tanong ng dalaga. Paano ko nga ba nalaman ang second name niya? tanong niya sa sarili. Ang sunod-sunod na tanong nito ang naging dahilan nang paghigpit niya ng hawak sa manubela ng kotse nito. Shit. His mind cursed. Hindi niya alam ang isasagot dito. “Khal?” Pagtawag nito sa kanya. “Uhh. Well, about that ahm,” Shit! Shit! Ano'ng idadahilan niya sa dalaga?Alangan namang sabihin niya rito na nakita niya itong kinakausap ang lasing na babae noon at nang sabihin nito ang pangalan ay naroon siya? “Hey, ayos ka--” agad niyang pinutol ang sasabihin nito ng makaisip ng idadahilan. “I'll tell you some other time. Uhh, maybe at my condo?” aniya rito at nakita naman niya agad ang mabilis na pag tango nito sa sinabi niya. Nakahinga siya nang maluwag.Shit! Buti na lang hindi mahirap kausap ang Abigail ko! sigaw nang isip niya. Here I am. Claiming someone whose not even
Nangingiting pinakatitigan ni Mildred Ornieza ang dalawang kasama.“Mildred, ano nga pala ang sasabihin mo sa akin?” Tanong ni Ara sa kanya. Ang ina ni Alelie.Ngumiti siya rito. Nakita naman niya ang pag-iling ni Karmela.“Haynako, Ara. Sana makayanan mo kung ano mang nais niyang sabihin. Dahil ako, ayos lang sa akin.” ani Karmela habang naiiling.Napanguso siya.Ang totoo kasi niyan, sa loob ng isang taon, isang taon rin niyang pinababantayan ang mga anak ng dalawa.Nalaman niya kay Karmela na kahit ayaw ng anak nitong si Khalid ang ipinakiusap nila rito noon, ginagawa pa rin nito.Iyon ay ang makipag-kilala ito sa ibang babae.Nababahala rin kasi siya lalo pa't nasa tamang edad na ang binata para mag-asawa.Kaya naman hiniling nila ni Karmela rito na, umattend ng MI. Pumayag naman ito nang pakiusapan nila ito kahit na ilang babae lang ang kitain nito.Para nga siyang bugaw dahil sa pamimilit rito. Mabuti na lan
Makalipas ang ilang buwan, hindi makapaniwala si Alelie na kahit saan siya magpunta ay bantay-sarado siya sa mga kaibigan.Oras-oras ang mga itong tumatawag sa kanya. Kahit na nasa broadcasting room siya, magugulat na lang siya kasi pabigla-bigla ay bubukas iyon at naroon ang dalawa.Gaya na lamang ngayon. Busy siyang inaayos ang natapos nilang i-record nang biglang bumukas ang pintuan no'n.Kunot-noo niyang tiningnan ang dalawa na para bang nakampante nang makita siya.“Really? Hanggang saan niyo ako balak na sundang dalawa?” tanong niya sa mga ito. Saka niya pinasadahan ng tingin ang mga suot nito, “At aware ba kayo sa itsura niyo ngayon?” ngiwi niyang tanong sa dalawa.Si Sharmaine kasi, suot pa rin ang uniform nito sa cheerleading na super ikli. Si Charisse naman, suot ang isang dark green na gown. Sigurado siyang galing pa sa practice ng cheerleading squad si Sharmaine at hindi na siya magugulat kung galing pang practice ng theater club si Cha
Tatlong linggo na ang nakalilipas, katatapos lang din ng libing ng anak ng mag-asawang Ornieza noong nakaraang linggo.At sa labas ng dalawang operating room, ang mga magulang ni Alelie ay naghihintay matapos ang pag-oopera sa kanyang mga mata at ang nasa kabilang operating room naman ay si Kailey Ellena na ino-operahan naman sa puso.Sa labas kasama nila, naroon rin ang mag-asawang Ornieza na naghihintay kasama nila.Nais raw ng mga itong makita matapos ang operasyon ng dalawa.Minsan ay pupuntahan sila ni Mrs. Ornieza para dalhan ng makakain, pagkatapos ay pupunta naman sa kabilang operating room para dalhan ng pagkain ang mga Allada.Pinagmasdan ni Mildred ang mag-asawang Garcia saka dumako ang tingin niya sa pintuan ng operating room.Narinig niya mula mismo sa mga Garcia, na sa tuwing gigising ang anak ng mga ito, lagi itong sumisigaw ng tulong. It really brought her a trauma. Anang isip ni Mildred habang nakatingin sa pintuan.
Pagkalabas niya sa Mall, binasa ni Alelie ang dalawang mensahe galing sa kaibigang si Charisse at isang mensahe naman mula sa kaibigang si Sharmaine.From: Charisse;Alelie-babe, sunod kami agad sa'yo. Buset na mga ka-theater club ko ayaw umayos. 🥺From: Charisse;I already told Ssen kung saan ka namin pupuntahan. Hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon nasa cheerleading squad pa rin siya, e graduate naman na si Peter last year. Anyway, sunod agad ako sa'yo. Saglit lang ito! Ingat, Alelie-babe! Muah! 😘From: Sharmaine;A, I'll be done here after 20 or 25 minutes. Nas-stress ako rito. Wala naman na akong ichi-cheer ayaw pa akong paalisin ng buset na bakla na 'to. Feeling may matres e wala naman siya no'n! 🙄Text me when you get there. Tatapusin ko lang ang buhay nitong bakla na ito. 😆 Charot. Ingat, A! Sunod ako agad! 😘Natawa siya sa mga mensaheng natanggap mula sa mga kaibigan.Nang matapos basahin ang mga mensahe ng mga ito,
“Daddy!” umiiyak na tumatakbo patungo sa kanya ang anak na babae at yumakap sa kanya.Narito sila ni Alelie sa puntod ng babaeng parehas na espesyal sa kanila.It's been 5 years. Five years with his loving Wife. Five years with his adorable twins. Unlike him and Ellena, his son Azrael Adrian and his daughter Callie Micaela, looks so identical.In Loving Memories OfSecret Micaela Ornieza Born: November 20, 19**Died: May 11, 20**Pinunasan niya ang luha ng kanyang anak, “Hey, Princess. What's wrong?” tanong niya sa anak.Mas umiyak lalo ang anak, “D-Daddy, Azrael told Mommy about our s-secret.” anito saka mas lalo pang umiyak.Oh. Their secret. Anang isip niya. Kahit s'ya ay ayaw sa sikretong iyon na gustong itago ng Prinsesa niya.“D-Daddy, what should I do n-now? I f-feel so embarrassed.” iyak na tanong nito.Pinatahan niya ito habang hinahaplos ang buhok nito, “Ano'ng sabi ni Mommy?” tanong
Alelie felt so bothered. Kanina pa tahimik ang binata at kahit na isang salita ay walang lumalabas mula rito.Alam n'yang dahil iyon sa nangyari kanina.He really took my brother's words seriously. Anang isip n'ya.Dumiretso lang ito sa sala saka ito umupo sofa. Pinanood lang n'ya ang mga kilos nito.Sumunod s'ya rito at umupo sa tabi nito, “Khal?” pagkuha n'ya ng atensyon nito.Tumingin ito sa kanya na para bang isang bata na nakikiusap, “Baby?” tawag nito sa kanya pabalik.She kissed him on his cheek, “Hmm?” she hummed. He stared at her, “Don't leave me, please?” pakiusap nito.Ito na nga ba ang sinasabi n'ya. Talagang sineryoso nito ang sinabi ng kapatid n'ya.Kinuha n'ya ang dalawang kamay nito at ipinalibot iyon sa bewang n'ya. Saka n'ya ipinalibot ang sariling mga kamay sa leeg nito, “I won't. I'm not planning to.” aniya. “H'wag mong seryosohin ang sinabi ng kapatid ko. Hindi mangyayari iyon.” aniyang muli sa dina
Khalid sighed. He's really trying hard to control himself not to take her here. But, looks like his Abigail really wants him to touch her. Fuck! Mura ng isip n'ya saka mabilis na tinungo ang puwesto ng dalaga.Napansin nito ang pag-lapit n'ya, “Kha--” he kissed her.Khalid wasn't able to stop himself anymore. He tried earlier but here he is, kissing, licking, sucking and nipping his Abigail's lips and tongue.His kisses went from her lips to her earlobe, licking it, down to her neck, slightly nipping her skin.Impit na ungol ang pinakawalan ni Alelie dahilan para tumigil s'ya sa ginagawa sa isiping naipit o nasagi n'ya balikat nito.Hinabol pa nito ang labi n'ya, “Kiss me.” anito.Hinihingal na tumuon ang mata n'ya sa balikat ng dalaga, saka n'ya naramdaman ang unti-unting pag-hupa ng init na nararamdaman n'ya.“Khal~” anang dalaga.Dumilat ito at nagtatanong ang mga matang tumingin sa kanya, “Baka maipit ko ang balikat
Naalimpungatan si Khalid nang may paulit-ulit na yumuyugyog sa balikat n'ya.He looked up to see who it was and it was Kailey Ellena.Tumingin s'ya sa pambisig na relong suot n'ya. Alas-10 pasado na.Kailey Ellena smiled, “Alelie's okay now and she has been transferred to her room.” Agad s'yang napatayo, “Shit. Nakatulog ako.” aniya.Ngumiting muli ang kapatid saka tumango, “Mas okay na rin 'yon. Atleast ngayon, she's fine.” ani Kailey Ellena.Tumango s'ya, “Saan ang room n'ya?” tanong n'ya sa kapatid.Tinapik nito'ng muli ang balikat n'ya, “Tagal mo kasing magising. Kanina pa kita ginigising, e.” anito. “Anyway, tara na. I'll lead you the way. Naroon na rin pala ang si Mommy at Tita Ara. Well, about Dad and Tito Jerome, nagpa-iwan sila sa presinto. Anong oras na naroon pa rin.” kuwento nito sa kanya kahit hindi naman s'ya nagtatanong.Lumingon ito sa kan'ya nang mapansin tahimik s'ya, “I'm telling you that just to informed yo
Agad s'yang pumasok sa kotse nang binata katabi nito.Katatapos lang ng presentation n'ya for her thesis and it turned out great.Buti na lang at hindi s'ya masyadong nahirapan.“How did it go?” agad na tanong sa kan'ya ni Khalid matapos s'ya nitong halikan.Ngumiti s'ya rito, “Of course, it went great.” sagot n'ya. “How about your shoot?” tanong n'ya naman dito habang sinusuotan s'ya nito ng seatbelts.Khalid smiled, “It was good.” sagot nito.Pinaningkitan n'ya ito ng mata, “Khal, don't tell me hindi ka umalis dito?” tanong n'ya rito.His eyebrows arched up as chuckled while he looked at her, “Pumasok ako. Takot ko lang.” anito saka tumawa.Ngumuso s'ya, “H'wag mo nga akong tawanan. I'm serious here.” aniya.He chuckled again, making her heart beats fast.Bakit ang cute n'ya? Tanong n'ya sa isip habang pinagmamasdan ang binata.“Pumasok talaga ako. Kahit itanong mo pa sa kapatid ko.” anito.Ngumiwi