THIAGODahil sa labis na pagkasabik ay nagawa ko siyang dalhin sa likuran ng malaking puno.“Thaigo, baka may makakita sa atin dito.” Pigil niya sa akin.“Don’t worry mabilis lang ito hindi ko na kaya pang pigilan ang sarili ko.” Sagot ko sa kanya at tuluyan kong hinablot ang kapirasong tela na tumatakip sa kanyang kaselanan.“Ohhh! Thiago!”Awang ang labi niya nang ibinaba ko ang aking kamay sa maselang bahagi ng katawan niya. Walang tigil naman ako sa pagsisip ng kanyang dibdib. Pinaikot-ikot ko pa ang aking dila upang mas marinig ko ang ungol niya na nagsisilbing musika sa aking pandinig na ilang buwan kong ding pinanabikang marinig. Hindi na ako nakapaghintay pa dahil naramdaman ko na ang pagsabog ng katas niya sa kamay ko. Hindi na rin ako makapaghintay ng maangkin siyang muli kahit sa anong paraan. Itinaas ko ang kanyang hita at isinagad ko ang aking galit ng pagkalalaki sa kanya.“Ugh! Slowly please...” Paki-usap niya sa akin. Wala pa ding pinagbago mainit at masikip pa rin ang
Warning SPG!KEYLANa-alimpungatan ako nang may marinig akong kaluskos. Ngunit napa-ungol ako nang makita ko si Thaigo na nakasub-sob sa pagitan ng aking hita.“T-Thiago…”Naramdaman ko ang kanyang mainit na dila na walang tigil sa paglabas sa loob ko.“OH! Shit!” Impit na ungol ko upang mapigilan na maibulalas ng malakas ang ungol ko. Ibang klase din tong lalaking ito kanina pa kami walang tigil. Nakatulog na nga ako sa pagod pero siya nasa pagitan na naman ng hita ko at inuubos ang lakas ko.Napatingin ako doorknob dahil nakarinig na naman ako ng kaluskos mula sa labas. Hindi ko alam kung anong oras na pero sa tingin ko madaling araw pa lang. Dahil maghahating gabi na yun nang matapos kaming kumain. Hinawakan ko ang kamay ni Thaigo dahil nilalamutak niya ang dibdib ko upang pigilan siya.“May tao sa labas ng kwarto.” Mahinang bulong ko sa kanya. Nag-angat siya ng tingin sa akin. Pero imbis na umalis upang tignan ang labas ng pinto ay tumaas pa siya upang magtapat ang mukha naming da
KEYLAIlang hakbang pa lamang kami papalapit sa kanila ay hindi nakaligtas sa akin ang matalim na tingin ni Cherry at ganun din naman ako sa kanya. Pero syempre hindi rin naman ako papakabog sa kanya. I have my own self-confident at isa pa nasa akin din ang puso ni Thaigo. Kaya malakas ang kompyansa ko na hindi niya ako kakantihin dito.“Nakapaghanda na si Cherry ng pagkain.” Wika ng lalaking nanutok sa akin ng baril kaya sinamaan ko din siya ng tingin.“Keyla, hindi mo pa pala siya kilala. Si Victor, kanang kamay ko din siya aside kay Harvey.” Pakilala ni Thaigo sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay. Mabigat ang loob ko sa kanya lalo na dahil sa nangyari kagabi at hindi ko rin gusto ang kanyang aura pareho sila ni Cherry.“Pamangkin niya si Cherry.” Dagdag pa ni Thaigo kaya naman pala parehong mabigat ang dugo ko dahil iisa ang lahing pinagmulan nilang dalawa.“Ganun ba? I’m sorry sa nangyari kagabi.” Wika ko sa kanya. Pero ang totoo ay nakikisakay lang ako dahil nasa teritoryo nila ako
KEYLANanlaki ang mata ko nang ibaba nila ang isang plangana na manga sa ibabaw ng mesa. Nagpatulong na si Thaigo na manguha dahil nahirapan siyang manungkit hindi ko rin alam kung bakit sa dami ng prutas yun pa ang natakam akong kainin bukod kasi sa bubot pa ito halos kasing laki lang ito ng kiwi.“Pahinging toyo Harvey, please.” Nakangiting utos ko sa kanya.“Toyo? Soy sauce? Why?” Kunot noo na tanong ni Thaigo. Ibinigay ko sa kanya ang matalim at malinis kong patalim para maipagbalat niya ako ngunit nagulat siya dahil sa hita ko yun kinuha.“Ilan bang armas ang nasa katawan mo? Bakit kailangan mo pang maglagay nito? Paano kung magkamali ka ng galaw masugatan ka ng patalim na ito?” Inis na sabi niya sa akin.“Wag ka ngang OA, Thaigo. Highschool pa lamang ang palagi na akong may dalang ganito. Self-defense, lalo na’t may pakiramdam akong malapit lang ang kalaban.” Makahulugang sabi ko sa kanya. Sinulyapan ko ng bahagya si Cherry at si Victor na nag-uusap sa di kalayuan at panay ang s
KEYLAKagagaling lang namin kanina sa clinic ni Doctor Shane upang magpa-checkup. Confirmed na nga na buntis ako mag two months na. Akala ko tumaba lang ako dahil matagal akong natigil sa isla. Kaya naman pala nakakaramdam ako ng discomfort nitong mga nakaraang araw. Palagi rin akong ina-antok at ang pinaka-malala na siguro ay hindi ko pinatabi si Thiago kagabi sa kama. Naiinitan ako pero ayoko ng malakas ang aircon at mas gusto ko ang unan ang katabi ko. Hindi ko rin gusto ang amoy niya kahit nakatatlong paligo na siya kahapon. Ang weird ng pakiramdam dahil hindi naman ako ganito. Nakaka-awa din kasi siya dahil sa sahig siya natulog hindi kasi siya magkasya sa sofa. Ang bilis ko ding mainis kapag hindi niya ako sinusunod agad pero hindi naman siya nauubusan ng pasensya. Nang marinig namin ang heartbeat ng baby ay pareho kami ni Thaigo na nangingilid ang luha. Gustong-gusto na talaga nitong magkaroon ng anak. At natutuwa ako sa nakikitang reaksyon niya. Sana lahat ng ama ganito ang ma
KEYLA“Mag-ingat ka, at mangako ka sa akin na babalik ka.” Paalam ko sa kanya habang narito pa rin kami sa kwarto at kakatapos lang niyang mag-impake ng kanyang mga dadalhin. Humarap siya sa akin at niyakap niya ako ng mahigpit.“Don’t worry, babalik ako kapag natapos ko na ang problema. Antayin mo ako Keyla, dahil sa pagbalik ko. Gusto ko kasal na agad natin ang a-asikasuhin nating dalawa.” Sambit niya. Ayoko mang magpaiwan ditong mag-isa may tiwala ako sa kanya. May tiwala ako sa magagawa niya para mapawalang sala siya sa mga binibintang sa kanya ng TAJSO para may lakas na rin ako ng loob na humarap sa aking pamilya.“Kapag hindi ka agad bumalik. Susunod kami sa’yo ni Harvey doon.” Dagdag ko pa. Niyuko niya ako at inangat ko naman ang aking mukha. Inabot niya ang aking labi at nagpaubaya naman ako nang halikan niya ako. Pagkatapos ay pinagdikit niya ang noo naming dalawa.“I need to go, baka mahuli ako sa flight ko. Wag kang aalis dito hanga’t hindi ako dumarating okay?”Tumango ako
THIAGOMataman lang akong naghihintay sa pagdating ni Victor. Kakarating lang namin kahapon dito sa Samara Russia. Ipinatawag ko siya dahil nalaman ko na ang lahat ng kalokohan na ginagawa niya sa mga nakalipas na taon. Hindi ko akalain na pa siya pa mismo ang magta-traydor sa akin!Bumukas ang pintuan at bumungad sa akin ang seryoso niyang mukha.“Ipinatawag mo daw ako?” Nagtatakang tanong niya sa akin.“Maupo ka.” Seryosong sabi ko sa kanya. Kinilatis ko ang kilos niya at naramdaman kong hindi siya mapakali. Panay din ang galaw ng mata niya na parang kinakabahan sa susunod kong gagawin.“Naalala mo pa ba ang pinagsamahan natin noon bago ako maging isang mafia?” Seryosong tanong ko sa kanya. Sinalubong niya ang matalim kong tingin sa kanya.“Naalala mo ba na sinabi ko sa inyo na kung saan man ako makarating ay dadalhin ko kayo ni Harvey hangang magkaroon din kayo ng pangalan? Nang maabot ko na ang posisyon ko bilang isa sa makapangyarihang mafia nawala sa akin ang mga mahal ko sa buh
KEYLAMaaga akong nagising dahil may inasikaso ako kagabi. Binuksan ko muna ang pinto ng veranda at lumanghap ng sariwang hangin. Medyo sumisikat na ang araw at masarap sigurong maglakad-lakad sa labas. Para kahit paano ay ma-arawan naman ako. Baka mamayang gabi pa si Thaigo makatawag sa akin kaya para hindi ako mainip ay bumaba na lamang ako.“Good morning.”Napadako ang tingin ko kay Cherry dahil sa masayang bati niya sa akin at ngayon ay nakasuot ng apron habang naghihiwa ng mga karne sa mesa. Siguro ay naghahanda na siya ng almusal. Hindi ko siya pinansin ang tumuloy ako sa ref upang kumuha ng malamig na tubig.“Himala ata binati mo ako ng ganyan?” Nagtatakang tanong ko sa kanya habang nagsasalin ng tubig sa baso.“Wala lang nagkausap na kasi kami ni Harvey, at pinagsabihan na rin niya ako. Na-realize ko din na kahit anong gawin ko alam kong hindi ako mamahalin ni Thiago.”Nasamid ako at napa-ubo sa narinig kong sinabi niya.“Ano? Na-realize mo kagabi lang na kahit anong gawin mo
SEBASTIAN “Ikaw?!” Bulalas ng babaeng sapilitan kong ipinadukot upang dalhin dito sa isang rest house namin. “Mabuti naman naalala mo pa ako? Hindi ako makapaniwalang nahirapan ang mga tauhan kong dalhin ka dito. Totoo ngang magaling ka sa martial arts dahil bukod sa black-eye bali-bali pa ang mga buto nila.” Naiiling na sabi ko sa kanya. Tumayo siya sa kama at akmang susuntukin ako ngunit mabilis kong nahawakan ang mga kamay niya at inikot ko ang kanyang katawan at hinawakan ko siya ng mahigpit. Nasa likuran niya ako at mahigpit kong hawak ang mga kamay niya. Nakapaikot sa beywang niya ang braso ko. “Manyak ka talaga! Bitawan mo ako! Kung ano man ang balak mo sa akin. Wala kang mahihita sa akin! Hindi ako anak mayaman at kapag nakawala ako dito lagot ka sa tatay ko!” Singhal niya sa akin habang pilit na kumakawala sa pagkakayakap ko. “Hindi pera ang dahilan kaya kita dinala dito. Binasted mo ako remember? Ayoko nang pinaghihirapan makuha ang isang bagay kaya kung ayaw mo ng santo
KEYLAEveryone is here, celebrating with us. Talagang binigyan nila ng araw at oras ang mahalagang araw na ito for me and Thiago. Although wala si Nara dito I know kung nasaan man siya masaya siya for me. Natupad ang isa sa pangarap ko ilang beses na ring hindi matuloy-tuloy ang pagpapakasal naming dalawa pero heto kami ngayon. Were dancing in front of all people who are happy to see both us. Talagang ginastusan ni Thiago ang buong resort dahil exclusive lang ito para sa aming at sa mga bisita. “Are you happy?” Nakangiting tanong niya sa akin. “Of course, ikaw ba? Paano tayo after nito?” Tanong ko sa kanya. Siya kasi ang nagplano ng lahat ng ito. Nang malaman kong gusto niya kaming ikasal sa ibang bansa hindi na niya ako ini-stress sa lahat ng detalye. At kumuha siya ng wedding planner at organizer sa California to prepare our wedding. At hindi ko alam kung ano ang plan niya after the reception. “Huwag mo nang problemahin yun. Si Mommy daw muna ang mag-aalaga kay Seb. Sabi niya mag
THIAGO“Hoy! Ano ka ba? Para kang hindi mapatae diyan!” Saway ni Harvey sa akin. Kanina pa kasi ako hindi mapakali nandito kami waterfront beach resort sa huntington beach sa California. Dito ko napiling pakasalan si Keyla kasama ng pamilya at malapit naming kaibigan. Bukod sa luxurious Hilton hotel kung saan magaganap ang aming reception napili kong maging backdrop ng exchange vows namin ay ang sunset at blue wavy waves ng resort beach resort. At almost five minutes na siyang late nandito na lahat ng a-attend sa kasal namin. Kabilang si Harvey na best man ko. Ang lahat ng kaibigan ni Keyla at agents ng TAJSO kompleto at pati na rin ang mga bago naming business partners at investors. “Late na siya at malapit na ring lumubog ang araw sa tingin mo paano ako kakalma?” Kunot noong tanong ko sa kanya. Lumapit siya sa akin at tinapik niya ako sa balikat. “Five minutes palang, ganun talaga ang mga babae Thiago. Si Cherry nga eh tatlong oras akong pinag-antay sa date namin at nakalimutan d
KEYLANapabalikwas ako ng bangon nang makapa kong wala na akong katabi sa kama. Mataas na rin ang araw at tumatagos na ang hangin sa nakabukas na salamin ng balkonahe. Paglingon ko sa crib ay wala na din doon si Baby Seb kaya bumaba ako ng kama at nagtungo ako sa balkonahe upang tanawin ang magandang panahon sa labas. Napatingin ako sa ibaba at nakita ko silang dalawa. Karga niya si Baby at tuwang-tuwa niya itong nilalaro habang pinapainitan. Hindi ko maiwasan ang mapangiti. Hindi ko kasi akalain na darating ang araw na ito. Na buhay siya at makakasama namin siyang muli. Napa-angat siya ng tingin sa gawi ko at malawak na nginitian niya ako. Kung ganito ba naman ka-guwapo ang bubungad sayo pagising palang ang sarap ng sundan ni Baby Seb! Kumuha ako ng cardigan at lumabas ako ng kuwarto. Pagkababa ko ng hagdan ay bumungasd si Mommy sa akin na naghahanda ng pagkain sa veranda. “Mabuti naman gising ka na. Pinuyat ka ba ni Baby Seb? O baka naman ang lalaking yun ang pumuyat sa’yo? Alala
THIAGONabigla ako nang sabihin ni Keyla na wala na si Nara. Hindi ko inasahan na matatalo siya ng ganun at hahantong sa masaklap na kamatayan. Matagal ko na rin naman siyang napatawad kaya nakikisimpatya ako sa pagdadalamhati nila at nagpasyang ipagpaliban muna ang kasal. Dahil yun ang hiling ng kanyang mga magulang. Isa pa wala pang fourty days at nagluluksa parin sila kaya ni-respeto ko ang kanilang hiling. Hindi ko na naman kailangan ng assurance dahil sapat na si Baby Seb upang masiguro kong papakasalan ako ni Keyla sa kabila ng nangyari sa mga nakalipas na buwan.Sa ngayon ay nandito kami sa crystal de galyo ang islang pagmamay-ari at minana ng kanyang ama. Nalaman kong dito din pala siya nagtago kaya hindi ko siya mahanap noong mga oras na naghiwalay kaming dalawa. Kailangan daw kasi namin ng magandang lugar to unwind lalo pa’t mabigat parin ang kalooban ng kanyang mga magulang. At kasama akong nagdadalamhati dahil alam kong masakit din ito kay Keyla. “Mahal, kanina pa naiya
KEYLATumawid ako sa tulay na inilagay nila upang makatawid kay Thiago. Kaagad niya akong niyakap ng mahigpit.“Natapos din ang lahat.” Mahinang sambit ni Thiago habang yakap niya ako. “Hindi pa tapos Thiago, kailangan muna nating matangal ang bombang inilagay ni Tanita diyan sa katawan mo.” Hinaplos ni Thiago ang buhok ko.“I know, pero hindi na ako nag-alala sa bomba mas inalala kita kanina. Alam mo bang para akong a-atakihin habang nakatingin lang sa inyong dalawa? Bakit ba kasi ayaw mong tulungan kita sa baliw na babaeng yun? Paano kung napahamak ka? Paano kung ikaw ang nahulog? Tignan mo ang nangyari sa’yo.” Paninisi nito sa kanya habang hinahaplos ang duguan niyang labi.“Dahil laban namin yun ni Tanita. Marami siyang atraso sa sayo lalo na sa akin. Kaya nararapat lang na ako ang tumapos sa kanya. Kahit hindi niya sabihin sa akin ng harapan alam kong ngayon lamang siya nakatagpo ng katapat kaya ginamit niya ang huli niyang baraha. And I was satisfied fighting with her. Karapat
Inantay ni Thiago na tumigil ang pag-ikot ng CCTV camera dahil yun ang hudyat na tulog na ang mga nagbabantay nito. Kaagad siyang tumayo sa kanyang higaan. At nagbihis ng pantalon, puting t-shirt at jacket pati na rin sapatos. Wala siyang armas kaya kailangan niya munang kumuha sa mga tauhan ni Tanita. Kaagad niyang binuksan ang pinto dahil hindi naman ito naka-locked. Alam niyang sa kabilang kuwarto lang ang kinaroroonan ng kanyang anak dahil yun ang sinabi sa kanya ng nurse pagbalik nito. Dahan-dahan siyang humakbang patungo sa kuwarto ni Baby Seb. Binuksan niya ang pinto at nagulat siya nang makita ang mga paa ng dalawang tauhan ni Tanita na nakabulagta sa loob ng kuwarto. Nag-angat siya ng tingin madilim ang paligid at tanging anino lang ng sa tingin niya ay babae ang kanyang nakita. Dahil sa liwanag sa salamin na pinto sa veranda. Nakatayo ito sa gilid ng crib karga nito ang kanyang anak. “Sino ka?!” Madiin niyang tanong kasabay ng matulis na bagay na tumapat sa kanyang leeg.
Matutulog na sana si Thiago nang bumukas ang pinto.“Thiago! I have a surprise for you!”Excited na bulalas ni Tanita nang pumasok ito sa kanyang kuwarto bitbit ang sangol na kinuha niya kay Isay. Matapos niya itong patayin kasama ng Doctora na inuto din niya. Ayaw niya kasing may iba pang makaalam sa ginawa niya kaya tinapos na rin niya ang buhay ng mga ito.Kaagad na ini-adjust ng nurse ang kanyang higaan upang ma-elevate ang kanyang ulo.“Look how handsome he is!” Inilapit niya ito kay Thiago na kasalukuyang naka-upo na sa kanyang kama.“This is our child…Baby Sebastian.” Nangingilid ang luha na sabi nito sa kanya. Para siyang naitulos sa kinuupuan niya nang makita niya ang mukha ng sanggol. Kahawig na kahawig niya ito noong baby pa siya at naramdaman niya kaagad ang lukso ng dugo. Napakuyom siya sa kanyang kamao na nasa ilalim ng makapal niyang unan. Gustuhin man niyang kunin ito sa kamay ni Tanita ngunit kapag ginawa niya yun ay masasayang ang ilang buwan na pagtitiis niya at pag
Nagising si Keyla dahil sa ingay na nasa paligid niya. Pagdilat niya ay nakapalibot na sa kanya ang buo niyang pamilya.“Ate!”“Anak…”Nag-aalalang sambit ng mga ito. Napatingin siya sa kanyang ama dahil ang huli niyang naalala ay naghihinagpis siya sa gilid ng kotse yung nasaan ang bangkay ng tumangay kay Baby Seb.Naupo siya sa kama at muli niyang naalala na wala na sa kanyang piling ang kanyang anak kaya muling nangilid ang kanyang luha at napahagulgol sa sakit ng kanyang nararamdaman.“Anak, tama na…alam na namin kung sino ang may pakana ng lahat.”Nag-angat siya ng tingin dahil sa sinabi ng kanyang Ama. Kinuha nito ang pulang sobre sa ibabaw ng mesa na ibinigay ni Mr. X para sa susunod niyang misyon.“Anong ibig sabihin nito?” Nagtatakang tanong ni Keyla.“Open it...hahayaan ka naming mag-desisyon kahit labag sa loob namin dahil sa pagkawala ng kapatid mo.”Kinabig ni Brian ang kanyang asawa na si Aliixane na nasa tabi lang niya at naiiyak na rin. Dahil alam niyang kapag tinangap