(Sabrina's POV)
Na sa resort ako kasama ng aking tatlong mga kaibigan na babae. Kasalukuyan kaming kumakain sa isang restaurant habang naglalaro kami ng truth or dare.
"Your turn," ani Allysa sa nakakalokong ngiti kaya hindi maiwasang umikot ang dalawang mata ko. Sinimulan ko nang bumunot ng papel at gulat na gulat nang mabasa ko ito.
"Punch someone," ani ko sa mahinang boses. Ilan lang naman 'yan sa mga nabasa ko na ikinalaki ng aking dalawang mata.
"Nakikita mo ba 'yung paparating?" Napatingin naman ako sa tinuro no'ng tatlo. May bagong pasok lang kasi na mga lalaki. Hindi nakaligtas sa mata ko ang lalaking na sa gitna.
Napakaguwapo niya, matangkad, seryoso at higit sa lahat sobrang hot nito sa suot niyang tuxedo. May kasama siya na mataman silang nag-uusap.
"Seriously!" Hindi makapaniwalang turan ko sa tatlong bruha na ngayon ay ngiting-ngiti pa.
Sabay pa silang tumango kaya napaikot naman ang mata ko. As if naman may magagawa pa ako? Kapag di ako sumunod sa dare ay may mga consequences ako na matatanggap at hindi ko gugustuhin ang ibibigay nilang parusa. So, I left no choice but to do the dare.
Tumayo ako sa upuan saka dahan-dahang naglakad patungo sa gawi ng lalaki. Kumunot ang noo niya ng mapansin ako na nakaharap sa kanya. Agad kung ikinuyom ang kamao saka walang pagdadalawang-isip na sinuntok ang lalaki sa mukha.
"What the hell!" Pagalit na usal ng lalaki at nagulat pa ako ng maraming baril ang nakatutok sa akin.
Authomatic akong napatakbo paalis pero bago 'yon, rinig na rinig ko pa ang malakas na tawanan ng bruhang mga kaibigan ko.
Nanindig naman lahat ang balahibo ko nang marinig ko ang sigaw ng lalaki.
"Run and I promise to find and chase you in hell! You'll pay for ruining my nose bitch!" Kinabahan ako sa sinabi niya pero hindi ako huminto sa pagtakbo.
"Muntikan na ako dun ah," ani ko at hindi maiwasang ngumiti. Sayang 'yong nose niya na nasuntok ko. Napapatawa pa ako habang nilalandas ko ang daan pauwi at paalis sa restaurant na 'yon.
Three years later...
Tatlong buwan na ang nakalipas simula noong nag Resort kami nang tatlong bruhilda at ngayon ay magkasama na naman kami sa isang Mall.
Relax time kumbaga kasi wala naman kaming pasok. Day-off namin sa tinatrabahuhang kompanya.
"Hindi ko parin talaga nakakalimutan 'yong ginawa mo noong nasa Resort pa tayo." Naiiling na sabi ni Jessel. Napaikot nalang ang mata ko dahil sa sinabi niya. Dahil sa kabaliwan nila ay muntikan na akong mapahamak.
Akalain mo bang nakatutok lahat ng baril no'ng mga kasama niya sa 'kin. Nakakaloka kasi hindi ko alam na malakas na tao pala ang nabangga ko.
"Enjoy naman kayo, paano kung nabaril ako? Iiyak kayo tapos magsisisi na sana hindi niyo nalang pinagawa sa 'kin?" Iiling-iling na turan ko kaya napahagalpak na lang nang tawa ang tatlo.
"Pero aminin mo nag-enjoy ka rin? " tanong ni Glaiza kaya natawa ako. Seryoso, aaminin ko that I kinda like the game. I never thought punching a handsome man. And I never thought that of all man, he was the victim of our craziness. And I just wish, I won't able to see him again.
Pero ano na kayang nangyari sa lalaking nasuntok ko? Panigurado hindi niya makakalimutan 'yong nagawa ko. Habang iniisip ko 'yon ay natatawa ako.
Nagkwentuhan pa kaming apat habang kumakain sa Mang Inasal at pagkatapos no'n ay umuwi na kami.
Pagka-uwi ay pasalampak akong napahiga sa kama at nagpagulong-gulong. Sa loob ng tatlong buwan bakit hindi ko pa rin nakakalimutan ang mukha ng lalaking 'yon.
Naaalala ko pa rin 'yong naging reaksyon niya nang suntukin ko siya. At habang iniisip ko siya ay hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako kakaisip sa lalaki. Pati ba naman sa panaginip nando'n pa rin 'yong mukha niya. Lakas nang dating sa'kin.
Araw ng Lunes ngayon at may pasok sa opisina. Assistant ako ng boss ko na si Mrs. Valdez. At dahil Assistant ako, kung saan siya ay dapat nando'n ako.
"May gusto akong ipagawa sayo," umangat ang tingin ko nang magsalita ang boss ko.
"Anything Ma'am." Nakangiting sabi ko at nangunot ang noo ko ng may ibinigay siya sa 'kin na isang folder. Nagtataka kong binuklat ito.
"Cullen's Enterprise," ani ko sa mahinang boses.
"Di ba ito ang pinakamalaking kompanya sa buong mundo Ma'am? " I asked kaya tumango lang siya pero ang pagtango niya ay may bahid na lungkot.
"Our company is in bankruptcy, and that company is a big help to us Sab. Many of our investors pulled out because of the issues we are encoutering today." Malungkot na saad niya at parang gusto kong maluha.
I never thought that this company, which I worked for so many years were in bankruptcy because of a one mistake. A mistake that put the company's image in a controversial issues.
"Anong gusto niyo po na gawin ko noMa'am? " I asked her and waiting for her response.
"Gusto ko sanang ikaw ang magkumbinsi sa kanya na mag-invest sa company natin, if that's okay with you," aniya kaya umaliwalas ang mukha ko.
Madali lang para sa 'kin 'yon dahil marami na akong napapayag. And I am pretty sure that this company is not hard to deal with.
"Makakaasa ka Ma'am," ani ko at muling sinulyapan ang folder. Lahat gagawin ko maiahon ang kompanyang tumulong sa akin.
Dahil sa pinagawa ng boss ko ay hindi muna ako papasok sa company. I need to focus on this work at plano ko na bukas na bukas din ay agad ko itong pupuntahan but for now studying the company's backgroud is most important thing that I had to settle with.
And also, the owner of this company is my top most priority. I need to study him before ko siya haharapin.
Kaya naman nakaharap na ako dito sa laptop at matamang pinag-aaralan ang lahat ng records ng company. No doubt kung bakit sikat ito ay dahil magaling ang namamahala."Damien Cullen," ani ko habang napapaisip. And when I click his name halos lumuwa ang mata ko. I never expected of the picture I was seeing now.
"Bullshit!" Hindi maiwasang magmura ako dahil sa hindi inaasahang nakita ko.
Hindi ko ini-expect na yung lalaking g'wapo na nasuntok ko sa Resort ang s'yang may ari ng kompanya na ngayon ay kailangan kong makausap.
Napabuga nalang ako ng hangin at agad-agad na kinuha ang phone saka nakipag-usap sa tatlong bruha via Video call."I have a problem." Agad kong bungad sa kanila kaya napakunot ang noo nila agad-agad.
"what?" Allysa asked with her furrowed brows.
"Damien Cullen, the man I punch in the resort," ani ko na ikinagulat ng tatlo.
"Patay ka." Nakatulalang sabi ni Glaiza at ako pa talaga patay ngayon?
"Kasalanan n'yo itong tatlo. Paano ko siya haharapin? Ngayon pa na kailangan nang tulong ng kompanya na tinatrabahuhan ko." Frustrated na ako ngayon habang iniisip kung paano ko haharapin ang lalaki.
"Listen, ang kailangan mo lang gawin ay magpanggap na like you didn't know him. At for sure naman nakalimutan ka na 'non," ani ni Jessel dahilan para umikot ang mata ko.
"Sana talaga makatulong 'yang sinabi mo Jess. Sana nga talaga," ani ko habang nag-iisip.
"Think positive okay? You can do it." Pagpapalakas na sabi sa 'kin naman ni Allysa. Wala akong nagawa kung hindi ang bumuntong-hininga.
Kailangan ko nang magpahinga dahil bukas, lakas ang kailangan ko para harapin si Mr. Cullen.How I wish na sana makalimutan niya talaga 'yon, dahil kung hindi paano na?
Parang gusto kong umiyak kakaisip. Hindi ko alam kung paano ako haharap bukas o kaya ko bang harapin ang lalaking naging biktima nang kalokohan ko. Itinulog ko na lang ang problema ko.
At kinaumagahan, maaga akong umalis at hindi ko maiwasang kabahan. Kinakabahan ako sa magiging resulta at kinakabahan ako na makita siyang muli.
Nasa harap na ako ng Cullen's Enterprise at hindi ko maiwasang mapahanga. Sobrang ganda at sobrang laki nito. Malayong-malayo sa kompanya namin.
Bumuntong-hininga pa ako bago tuluyang sumakay ng elevator para pumuntang opisina ni Mr. Cullen. Nagsimula nang manginig ang buong katawan ko.
Hindi ko maiwasang pawisan kahit may aircon naman dito sa loob at ang lakas nga ng aircon eh.
Nagbilang pa ako bago tuluyang magbukas ito, dahil sa kinabahan ako ay bigla akong natapilok sa suot na heels kaya naman nadapa pa ako.
Nahalikan ko tuloy ang sahig. May nakita akong paa kaya dahan-dahan akong napatingala at pakiramdam ko biglang tumibok ng malakas ang puso ko."Careless woman," aniya ng isang baritonong boses ng lalaki. Mabilis akong tumayo at pinagpagan ang damit ko.
Hinarap ko ang lalaki at nakita ko na gulat na gulat ang mukha niya. Nagkagat-labi ako dahil sa kaba. Mas nakakahiya pa dahil nadapa pa ako sa harapan niya. It's so embarrassing!
"You! It was you!" Tinuro-turo pa ako ng lalaki at wala akong nagawa kung hindi ngumiti nang pilit.
"Eherm, g-good morning, Mr. Cullen," ani ko habang nauutal. Walang reaksyon si Mr. Cullen kung hindi blanko lang.
"Ikaw ang babaeng sumuntok sa 'kin, am I right?" Cold na tanong niya. Hala? Naaalala niya, I'm doomed now.
"M-mr. C-cullen, baka nagkakamali lang po kayo." Gusto ko siyang bilugin pero sa tingin ko hindi ito gagana.
"No, hindi ako p'wedeng magkamali, ikaw 'yon! The woman who get the nerve to punch me in front of everyone!" Paasik na sabi niya at hinawakan pa ako nang mahigpit sa kamay.
"You'll pay for ruining my precious nose!" Nagulat naman ako sa sunod na ginawa niya. He kissed me! Fuck he's really do!
And I freeze for awhile to what he just did!(Sabrina's POV)Bigla kong naitulak si Mr. Cullen dahil sa ginawa n'ya. Bakit n'ya ako hinalikan? Damn! magnanakaw nang halik."Bakit mo ako hinalikan!?" Gusto ko siyang pektusan dahil sa ginawa niya na panghahalik bigla-bigla."And you? why did you punch me and by the way, what are you doing in my office!?" Paasik niyang tanong. Para naman akong nabuhusan ng malamig na tubig nang bigla kong maalala ang dahilan kung bakit ako nandito."T-teka Mr. Cullen, yung tungkol sa suntok hindi ko po sinasadya 'yon." Gustuhin ko mang itanggi pero wala na akong magagawa eh, hindi niya naman ata nakalimutan 'yon."Hindi sinasadya? Do you know woman that my nose worth a million?" Napapalunok at nanlaki ang mata ko ng malamang ang mahal naman pala ng ilong niya. Nasira ko ba talaga 'yong ilong niya?Parang hindi naman ah, ang ayos nga ng ilong niya matangos pa nga. Parang niloloko lang pala ako nito. 
(Sabrina's POV)Ilang araw na ang lumipas simula nang lumipat ako sa bahay ni Mr. Cullen at grabe nganga lang ang peg ko. Sobrang laki pala ng mansion niya kaso ang tahimik naman ata.Wala nga akong nakita na magulang niya o mga kapatid man lang dito. Puro Maids at mga tauhan lang kasi niya ang nandito.Hindi ko pa alam kung anong ipapatrabaho sakin ni Mr. Cullen kasi hindi pa kami nagkikita simula no'ng lumipat ako. Tsk, bahala nga siya.Umupo lang ako sa isa sa couch na nandito sa napakalaking sala ni Mr. Cullen habang nanonood ng telebisyon. Feel at home ang peg ko ngayon."Go to my office now." Dahil sa may nagsalita na hindi ko napansin, bigla akong napatalon. Magugulatin pa naman ako."Bakit ka ba nanggugulat! I-ikaw pala Mr. Cullen." Napakagat labi pa ako dahil sa napagtanto ko na si Mr. Cullen pala ang nagsalita."Follow me." Mal
(Sabrina's POV)Nganga ang peg ko ngayon at para akong nanigas dahil sa sinabi ni Mr. Cullen. Hindi ko malaman kung anong sasabihin ko.Pero ang mas hindi ko maintindihan ay bakit ko naman ginawa 'yon. I initiate the kiss in front of his men! Ako man ay nagulat din at hindi ko maipaliwanag kung bakit ko nagawa 'yon.Our lips still parted to each other when I felt Mr. Cullen's hand wrap my waist. And I could feel his lips formed into a smile.Damn! What's happening on me? Why Am I wanting Mr. Cullen's kissed even more.Bigla akong napabalik sa huwisyo at agad kumalas sa halik niya. Nahihiya akong napatungo. Hindi ko kayang tignan ang mga tauhan ni Mr. Cullen at sa kanya mismo ay nahihiya ako.Hindi ko alam kung paano ko sila pakikitunguhan sa ginawa ko ngayon lang. Grabe, sobrang nakakahiya!"Don't felt ashamed, it's natural," ani Mr. Cullen sa paraang pabulong. Gu
(Sabrina's POV)Hindi ko maiwasang sulyapan si Mr. Cullen na ngayon ay seryosong-seryoso na nakatuon ang kaniyang pansin sa nakatambak na mga paper works.Hindi ko naman maiwasang matawa nang mapansin na magkasalubong ang kilay nito pero bigla namang nanginit ang katawan ko dahil sa pumasok na naman yung red room sa aking isipan.Para saan ba talaga 'yon? At bakit ganito ang nararamdaman ko sa tuwing naalala ko ang kuwartong iyon? Inaatake ako nang curiosity ko."Ms. Alvarez," aniyang tawag nang isang baritonong boses. Nagulat naman ako dahil sa biglang pagtawag ni Mr. Cullen sa 'kin. "You're spacing out, Ms. Alvarez." Dagdag niya."S-sir?" Napatuwid pa ako nang magsalita. Hindi ko naman napansin na natutulala na pala ako."Let's take our lunch." Sabi niya kaya tumayo ako agad."Ako na po ang bibili, Mr. Cullen." Sabi ko pero nagtaka ako nang bigla itong u
(Sabrina's POV)Nanatili akong nakatayo na animo'y natitigilan. Nagkaundagaga naman sa pagtibok ang puso ko sa hindi maipaliwanag na dahilan. Kung kanina ay nakaramdam ako nang kirot sa puso ko ngayon naman at hindi maipaliwanag na tuwa at kaba ang na sa puso ko. Dinagdagan pa nang unti-unting paglapit sa 'kin ni Damien. He walk so sexily towards my direction while his six-pack abs made me swallowed my saliva. Parang sa kanya lang nakatutok ang buong atensiyon ko. Ayaw kong ibaling sa ibang direksiyon.F*ck! Pinagpapawisan pa ako sa sobrang kaba kahit na sobrang lakas naman nang aircon dito. lalo na't may biglang gumuhit na isang nakakalokong ngisi sa mga labi nito na animo'y inaakit ako.Tuluyan nang nakalapit si Damien sa akin at dangkal na lang ang pagitan ng mga mukha namin. Unti-unti siyang yumuko para abutin ang mga labi ko. Hindi ko maipaliwan
(Damien's POV)I was waiting for Sabrina to my office as of the moment because I promise her that we will have our tour today. Habang naghihintay sa kanya ay nagsalin muna ako nang alak sa baso saka ito inisang lagok.I'm somewhat confused right now as the image of Sabrina keep popping through my head. Until now, I can still smell her orgasm and which made me always turn on."Boss, may balita sa loob." Nabaling ang atensiyon ko sa kararating lang na si Scott."What?" I asked him in my cold voice. Kitang-kita naman sa mukha nito na kinakabahan siya. Kilala na nila ako dahil kapag hindi importante ang balita nila ay makakatikim sila sa 'kin."Abala silang lahat sa paghahanap sa nawawalang tagapagmana sa ngayon." Bigla naman akong napatayo sa balitang dala nito.Hinahanap nila ang nawawalang tagapagmana? Tsk! Kahit anong gawin nila hindi pa rin ni
(Sabrina's POV)Bigla akong nakaramdam na may parang lumapat na malambot na bagay sa pisngi ko. Pagkamulat ng mata ko, isang anghel mula sa langit ang bumaba na ngayon ay nakangiting nakatitig sa 'kin.Ayaw ko mang isipin pero natatakot ako na baka patay na ako. Bakit may guwapong anghel na bumaba? Siya na ba ang susundo sa akin? Kung gano'n di ko expect na mapupunta pala ako sa langit."Susunduin mo na ba ako guardian angel?" Biglang tanong ko dito ngunit nagtaka ako nang 'yong matamis na ngiti na gumuhit sa mga mapupulang labi nito kanina ay napalitan ng isang seryosong mukha.Pero teka, anghel ba 'yon? Parang si..."Damien," ani ko sa kinakabahang boses. Kung ano-ano pa naiisip ko si Damien lang pala 'yon. Pero seryoso, ang amo ng mukha niya kanina at animo'y isang tunay na anghel sa langit na bumaba para pasayahin ako."Kung
(Sabrina's POV)Sa loob nang isang oras na biyahe ay sa wakas nakarating na din kami sa paroroonan namin. Sa mga oras na ito ay sinusundan ko si Damien sa paglalakad sa loob nang isang magarang resort dito sa London.Parang gusto ko na nga magtalon-talon sa sobrang tuwa dahil unang pagkakataon ito na makakaapak ako sa pinakasikat na Resort. Ang mas nagpanganga sa 'kin kanina ay ang pangalan na nakalagay sa labas. It was named after Mr. Cullen.Grabe na talaga ang pagiging mayaman ni Damien. Nakaabot na ata sa London. Sabagay isa siya sa kilalang Business Tycoon kaya't asahan mo ang iba'it-ibang uri nang negosyo niya.Manghang-mangha ako sa napakagandang tanawin na hindi man lang namalayan na naiwanan na pala ako. Lumingon-lingon pa ako pero hindi ko na mahagilap si Damien.Bigla naman akong kinabahan. Na sa London kami kaya kinaka
(Sabrina's POV)Mahigit dalawang buwan na ang lumipas nang ikasal kaming dalawa ni Damien at ngayon ay namumuhay kaming dalawa na masaya at kasama ang anak namin na si Elijah. Higit sa lahat ay may panibago na namang miyembro ng pamilya dahil nalaman ko ngayon lang na buntis ako.Damien was on the company dahil may meeting siya sa mga oras na ito pero mukhang hindi na ata ako makatiis at gustong-gusto ko nang ibalita sa kaniya ang tungkol sa pagbubuntis ko.Alam ko na sobrang matutuwa iyon kapag nalaman ang tungkol sa dinadala ko. Agad naman akong nagbihis at nagmamadali na lumabas sa kuwarto namin. Sa baba ay nadatnan ko ang mga kaibigan na nakikipaglaro kay Elijah."May lakad ka, Sab?" Nagtatakang tanong ni Glaiza kaya napangiti ako saka lumapit sa kanila at hinalikan ng mabilis si Elijah."Mamaya sasabihan ko kayo. Kailangan ko lang puntahan si Damien sa kompanya." Sabi ko na nakan
(Sabrina's POV)Nakalabas na kaming lahat sa loob ng bahay na iyon dala-dala ang bangkay na katawan nina Cole at Scarlet. Tuluyan na ngang binawian ng buhay si Cole dahil sa 'kin. Iniligtas niya ako sa tiyak na kamatayan at nagpapasalamat ako sa kaniya ng sobra sa lahat ng mga ginawa niya para sa 'kin.Madaming nawala, madami ang nagbuwis ng buhay dahil sa gulong ito. Pero nagpapasalamat ako sa diyos dahil buhay ako at si Damien. Nawala man ang mga mahal ko sa buhay pero alam ko na masaya na sila kung na saan man sila ngayon.Isang malakas na buntong hininga ang pinakawalan ko habang nakatayo sa puntod ni Dad, ni Mom, ni Scarlet at maging sa puntod din ni Cole. Nagdesisyon ako na itabi na lang silang lahat. Nalaman ko na din kasi kung saan inilibing si Mommy at nagdesisyon na itabi sila ni dad."Baby, are you okay?" Napangiti naman ako nang may biglang yumakap sa 'kin sa likod ko."I'
(Sabrina's POV)Nagulat naman ako nang makarinig ako ng mga putukan sa labas kaya naman ay napahigpit ang paghawak ko sa baril. Ang lakas din nang kabog ng puso ko sa isiping baka nandito na sila Damien.Nagtago naman ako sa likod ng pinto dahil alam ko na papasok ang isa sa mga kalaban para kunin ako at ang hindi nila alam ay nakatakas na ako at hindi na ako papayag pa na makuha nila ako ulit.Lumakas na naman ang kabog ng puso ko nang may marinig akong kalabog ng paa papunta sa kinaroroonan ko kaya inihanda ko na ang sarili hanggang sa pumasok na nga si tita Phoebe at hinanap ako."Huwag kang gagalaw." Sabi ko at naglakad na papalapit sa kaniya. Dahan-dahan naman na napapaharap sa 'kin si tita Phoebe na ngayon ay gulat ang kaniyang reaksiyon ng makita ako."Nakatakas ka talaga, huh." Sabi niya kaya naman ay napangisi ako at tinutok sa kaniya ang baril ko."Hindi mo aakal
(Sabrina's POV)Napatingin naman ako sa mga lalaking nagbabantay sa akin at saktong-sakto naman na hindi sila nakatingin sa akin. Dahan-dahan ang ginawa kong paglapit sa kanila at inatake ang mga ito patalikod. Mabuti na lang at tinuruan ako ni Damien noon. Hindi ako puwedeng gumamit ng baril dahil baka maalarma ang mga kalaban.Tatlo lang naman ang nagbabantay na kapuwa ay na sa ibang direksiyon ang kanilang mga atensiyon. Hindi nila ako napansin."Hintayin mo ako, Phoebe tatapusin ko kayo ngayon." Nakangising sabi ko at kinuha ang mga baril ng lalaking napatay ko. Nilapitan ko naman ang katawan ni Scarlet at tinanggal ang pagkakadena. Hindi ko na naman maiwasang mapaiyak dahil sa nangyari sa kaniya. Niyakap ko na lang si Scarlet at pinangako sa kaniya na matapos ang laban na ito ngayon ay bibigyan ko siya ng maayos na libing sa tabi ni dad.Magbabayad silang lahat sa ginawa nila sa pamily
(Sabrina's POV)Hindi ko na alam ang gagawin ko ngayon. Hindi na ako makapag-isip ng maayos kung paano ako makakatakas dito. Kailangan kong iligtas silang lahat dahil nanganganib ang kanilang mga buhay.Hindi ako papayag na may isa pa na mawawala na naman sa mga mahal ko. Hindi ako papayag na sasaktan nila ni isa man sa mga taong naiwan sa 'kin.Umalis pansamantala sina Marra at Phoebe. Naiwan ako dito sa loob na ngayon ay binabantayan nang maigi ng kanilang mga tauhan.Napalingon naman ako sa gawi ni Scarlet at hindi maiwasang mapaluha. Nasasaktan ako sa kalagayan ng kapatid ko. Alam ko na wala na siya at hindi man lang ako nabigyan ng pagkakataon na makapagpaalam kami sa isa't-isa."I'm really sorry, Scarlet. Wala man lang akong nagawa para iligtas ka sa kanila. Hindi man lang kita naipaglaban. Pero isa lang ang pinapangako ko, bibigyan ko kayo ng hustisya ni dad. Hindi ako papayag n
(Sabrina's POV)Bigla akong nagising dahil sa may biglang nagbuhos sa akin ng isang malamig na tubig kaya naman ay napaubo-ubo pa ako. Pagdilat ng mata ko ay na sa ibang lugar na ako particularly, na sa isang malawak na kuwarto. Ginalaw ko ang kamay ko ngunit hindi ko magalaw dahil nakagapos na ang mga kamay ko, mas lalo na din ang mga paa ko."Saan niyo dinala si Scarlet!?" Malakas na sigaw ko sa mga lalaking ngayon ay na sa harapan ko. Sila ang nagbuhos sa akin ng malamig na tubig. Pero ang siste, ay napangisi lamang ang mga ito habang nakatingin sa akin."Na sa tabi mo lang siya." Sabi ng isa sa kanila kaya naman ay kaagad akong napalingon sa tabi ko at nakita si Scarlet na ngayon ay nakagapos ang mga kamay ng kadena at pati na din ang kaniyang mga paa.Wala na siyang malay at parang pakiramdam ko ay binibiyak ang puso ko makita ang ayos niya. Sobrang nakakaawang tignan si Scarlet.
(Sabrina's POV)Dahan-dahan lang akong umalis ng bahay na hindi napapansin ng mga kasama ko. Hindi nila dapat na malaman na umalis ako. Walang sino man ang dapat makakaalam sa sinabi ng caller kanina dahil kapag isang maling galaw ko lang ay mamamatay ang mga mahal ko sa buhay na ayaw kong mangyari.Hindi ko lubos maisip na darating ang araw na ito at malalagay kaming lahat sa peligro. Kailangan kong iligtas si Scarlet dahil ayokong mawala siya. Wala na nga ang mga magulang ko at hindi ko hahayaan na pati din siya.Kaagad naman akong sumakay ng taxi at pumunta sa lugar kung saan dapat kami magkita ng taong tumawag sa akin kanina lang. Kanina pa ako kinakabahan dahil hindi ko alam kung anong mangyayari sa akin sa mga oras na ito pero para sa mga taong mahal ko at para kay Scarlet nakahanda akong gawin lahat maligtas lang sila.Nakarating naman kaagad ako sa lugar at nagpalinga-linga pa ako da
(Sabrina's POV)Ilang minuto lang ang biyahe namin pauwing mansion at nakarating naman kami kaagad. Na sa pinto pa lang kami ng bahay ay napansin ko na si Damien na ngayon ay nakasandal sa pinto habang ang dalawa niyang kamay ay nakalagay sa bulsa niya.Napalunok naman ako dahil sa masamang tingin niya at alam ko na wala sa mood ito."Where did you go, Sabrina?" Tanong niya sa akin habang nag-aabot naman ang kaniyang dalawang kilay."Mr. Cullen, pasensiya na po kung umalis kami ni Sabrina, nagpasama kasi ako sa mall at may binili lang ako." Si Allysa na ang nagsalita at nakatitig lamang ako kay Damien. Napakunot naman ang kaniyang noo kaya napahinga ako ng malalim. Biglang nagbago ang expression niya at akala ko talaga ay magagalit siya sa akin."Okay, it's okay I understood. Mabuti naman at sinama niyo si Scott." Sabi niya kaya naman ay napangiti ako. Tama lang talaga na dinala ko si
(Sabrina's POV)Kanina pa ako pabalik-balik dito sa loob ng bahay pero wala pa si Damien. Hindi pa siya nakakauwi at kanina pang umaga wala. Anong oras na ngayon. Napalingon na lang ako sa pinto ng kuwarto ko ng magbukas ito at iniluwa si Allysa."Sab, puwede mo ba akong samahan ngayon?" Tanong niya kaya naman ay napataas ang kilay ko."Saan ka pupunta?" Tanong ko sa kaniya kaya naman ay napapakamot siya sa batok niya at tila ba ay hindi niya kayang sabihin sa akin kung saan man ang kaniyang lakad."Magpapasama lang sana ako sa mall dahil may bibilhin ako. Huwag kang mag-alala dahil sina Glaiza at Jessel naman ang magbabantay muna sa anak mo." Sabi niya kaya naman ay nagbuntong hininga ako.Total wala pa naman si Damien kaya sasama na lang muna ako sa kaniya. Babalik naman siguro kami kaagad at isa pa, parang may gusto din akong bilhin para kay Damien at baby Elijah."Sig