(Sabrina's POV)
Ilang araw na ang lumipas simula nang lumipat ako sa bahay ni Mr. Cullen at grabe nganga lang ang peg ko. Sobrang laki pala ng mansion niya kaso ang tahimik naman ata.
Wala nga akong nakita na magulang niya o mga kapatid man lang dito. Puro Maids at mga tauhan lang kasi niya ang nandito.
Hindi ko pa alam kung anong ipapatrabaho sakin ni Mr. Cullen kasi hindi pa kami nagkikita simula no'ng lumipat ako. Tsk, bahala nga siya.
Umupo lang ako sa isa sa couch na nandito sa napakalaking sala ni Mr. Cullen habang nanonood ng telebisyon. Feel at home ang peg ko ngayon.
"Go to my office now." Dahil sa may nagsalita na hindi ko napansin, bigla akong napatalon. Magugulatin pa naman ako.
"Bakit ka ba nanggugulat! I-ikaw pala Mr. Cullen." Napakagat labi pa ako dahil sa napagtanto ko na si Mr. Cullen pala ang nagsalita.
"Follow me." Malamig niyang tugon kaya naman sumunod ako sa kanya na walang pag-alinlangan. Pumasok siya sa office at napanganga na naman ako. Maging ang opisina nito ay maganda din.
"Take your seat," aniya na siyang ginawa ko naman. Umupo ako sa upuan paharap sa kanya.
"Do you, by any chance has some ideas of what could be your work?" Biglang tanong niya kaya napaisip ako.
"Helping you in your company, Mr. Cullen." Nakataas pa ang noo ko habang sinasabi 'yon pero nakatitig lang siya sa 'kin. Nakipagtagisan naman ako pero umiwas agad ako kasi parang hinihigop niya lakas ko, e.
"Do you know that aside from assisting me in my works, You will be my sex slave?" Turan niya na naging dahilan para umubo ako at mahulog sa kinauupuan ko.
Ano sex slave? Baliw na siya. Ano siya sinisuwerte? Wala pa nga akong boyfriend at higit sa lahat siya kaya ang unang humalik sakin.
"Anong sabi mo? Pinapapatawa mo ba ako, Mr. Cullen?" Natatawa ko namang tanong.
"Nah, I'm serious," aniya at unti-unting lumalapit sa 'kin. Pinantay pa niya ang mukha niya sa mukha ko kaya malaya kong nalalanghap ang mabangong amoy niya.
"M-mr. Cullen. N-nagbibiro po ba kayo?" Nauutal kong tanong pero wala siyang naging reaksyon.
"I still remember your face when you punch me woman and I can't still believe it." Napapailing pa ito at bigla ba naman akong halikan.
Napakapit tuloy ako sa leeg niya dahil pakiramdam ko nanlamig ang buong katawan ko. Pangalawang beses niya na akong hinalikan but this time his kiss is wanting me to respond.
At hindi ko aakalain na siyang ginawa ko naman. Sinagot ko ang halik niya at hindi ko maintindihan kung bakit ko 'yon ginawa.
"You like it?" Tanong niya nang kusa siyang kumalas sa halik. Napatungo nalang ako dahil sa hiya. Putik! Bakit ba ako pumayag na halikan niya! At tinanong pa talaga nito kung gusto ko ba?
Like what the hell!
"M-mr. Cullen, alam ko p-po na nasuntok ko kayo p-pero sana mapatawad niyo po ako." Paghinging paumanhin ko habang nakatungo. Nahihiya kasi akong tumingin sa kanya.
"But I never accept a simple sorry woman. I want you to be my Sex slave." Napatingala pa ako kay Mr. Cullen at hindi ko mawari kung totoo ba ang sinasabi niya o binibiro niya lang ako. Pero sobra naman ata 'yon kasi pagiging Personal Assistant lang naman 'yong sinabi niya diba?
Pero bakit umabot sa sex slave?
"Pero sobra naman ata po 'yon," ani ko at saka naisip ko lang na masyado naman atang exaggerated 'yong hinihingi niyang kabayaran.
"Why are you declining my offer woman? Don't you know that my words were too expensive? Kung ibang babae ang nandito ay sigurado akong papayag sila agad at maghuhubad pa sa harap ko." Namula naman ang mukha ko sa sinabi n'ya.
"But I'm sorry Sire, I'm not like them. I maybe stubborn, but I'm not like that." Seryoso kung sabi sa kanya. At dahil din sinabi ko ay kumawala ang isang matamis na ngiti mula sa Labi ni Mr. Cullen at hindi ko maiwasang mapanganga doon.
"You passed." Napakunot noo ako sa sinabi nito. Anong you passed? Taena, ang gulo din pala ni Mr. Cullen kausapin.
"Ano pong ibig niyong sabihin?" Takang tanong ko.
"I was only testing you. Gusto kong patunayan na hindi ka slut kasi ayoko sa mga ganyang babaw. I need someone to trust with and I have found you already." Napahinga naman ako sa sinabi niya.
Akala ko kasi gagawin niya akong Sex Slave, e. Pero ayos lang naman. Dahil sa naiisip kung 'yon ay bigla kong nabatukan ang sarili.
"But if you insist having sex with me, I'm free anytime and anywhere," aniya sa nakakalokong ngiti nito. Parang gusto ko nang magpalamon sa lupa ngayon na.
Hindi ko kinakaya sinasabi ni Mr. Cullen. Napaka pervert niya talaga!
"S-sige Mr. Cullen, a-alis na po ako." Nauutal kong sabi at biglang tumakbo pero dahil sa nagmamadali ako nauntog na naman ako sa pader.
Ay hindi pader tao pala, takte."Okay ka lang Ma'am? " Tanong ng lalaki at tumango naman agad ako at di na nagawang tignan pa siya.
Agad-agad akong pumasok sa kwarto at isinara ang pinto. Napasandal pa ako sa pinto dahil ang lakas ng tibok ng puso ko.Ito kasing si Mr. Cullen kung ano-anong sinasabi. Ayan tuloy magulo na naman utak ko.
Nahiga nalang ako sa kama at pilit kinalimutan ang nangyari kanina. Hanggang sa di ko namalayan na nakatulog na pala ako.Kinaumagahan, maaga akong nagising dahil may pasok na ako ngayon. Tapos na akong magbihis at lalabas na sana kaso may napansin akong isang kwarto na nakabukas.
And because of my curiousity, nilapitan ko ito.Halos lumuwa naman ang mata ko sa nakita. Pulang kwarto, may king size bed na red at mapapansin ang kakaibang kagamitan na nando'n.
Hindi ko alam kung ano o saan ito gagamitin pero malakas ang kutob ko na kakaiba ito.Naalala ko tuloy 'yong pelikula na fifty shades at ganitong-ganito ang mga gamit. Hindi kaya... hindi kaya ginagamit ni Mr. Cullen ito for sex.
Natulala ako dahil sa iniisip. Halo-halong imahinasyon ang pumapasok sa isip ko ngayon dahil sa pulang kwarto na ito."You're not allowed here." Nagulat ako nang biglang may nagsalita sa likuran ko.
"P-pasensya na po M-mr. Cullen nakabukas po kasi." Paghinging paumanhin ko. Hinila ako ni Mr. Cullen saka dinala sa labas.
"Do you know that entering that room has meaning to me?" Kinabahan pa ako sa sinabi niya.
"A-ano po 'yon, M-mr. Cullen? " Nauutal kung tanong. Huminga muna siya ng malalim bago magsalita.
"Wala nang atrasan, you'll be mine. Dahil alam mo na ang tinatago ko diyan." Nganga na naman ang peg ko. Hindi ko rin maintindihan sinasabi nito, e.
"Mr. Cullen, pwede po bang diretsuhin niyo po ako. Ano po bang kahulugan nang pagpasok ko diyan?" Tanong ko at naguguluhan kasi ako dito kay Mr. Cullen. Kung ano-anong sinasabi.
"Nah, just forget it. I'm warning you, don't ever enter that room again or else you'll face the consequences. This must serve as a warning." Pagkatapos niyang sabihin 'yon aya agad akong umalis.
Naiwan akong naguguluhan kasi ano ba talaga ang kahulugan ng pagpasok sa pulang room na 'yon?
Bahala na nga, basta babalik ako diyan. Nahihiwagaan ako kasi ako kung ano pa ang meron doon.
Agad akong bumaba at nadatnan si Mr. Cullen na nag-uusap kasama ng mga tauhan n'ya. Nilapitan ko naman sila."Mr. Cullen, do you have anything that want me to do with? " Tanong ko sa kanya. Dahil Assistant n'ya naman ako diba, so it's my responsibility to assist the boss.
"Kissed me then." Mulat na mulat ang mata ko sa sinabi ni Mr. Cullen? Hanuraw? Di ko nakuha.
(Sabrina's POV)Nganga ang peg ko ngayon at para akong nanigas dahil sa sinabi ni Mr. Cullen. Hindi ko malaman kung anong sasabihin ko.Pero ang mas hindi ko maintindihan ay bakit ko naman ginawa 'yon. I initiate the kiss in front of his men! Ako man ay nagulat din at hindi ko maipaliwanag kung bakit ko nagawa 'yon.Our lips still parted to each other when I felt Mr. Cullen's hand wrap my waist. And I could feel his lips formed into a smile.Damn! What's happening on me? Why Am I wanting Mr. Cullen's kissed even more.Bigla akong napabalik sa huwisyo at agad kumalas sa halik niya. Nahihiya akong napatungo. Hindi ko kayang tignan ang mga tauhan ni Mr. Cullen at sa kanya mismo ay nahihiya ako.Hindi ko alam kung paano ko sila pakikitunguhan sa ginawa ko ngayon lang. Grabe, sobrang nakakahiya!"Don't felt ashamed, it's natural," ani Mr. Cullen sa paraang pabulong. Gu
(Sabrina's POV)Hindi ko maiwasang sulyapan si Mr. Cullen na ngayon ay seryosong-seryoso na nakatuon ang kaniyang pansin sa nakatambak na mga paper works.Hindi ko naman maiwasang matawa nang mapansin na magkasalubong ang kilay nito pero bigla namang nanginit ang katawan ko dahil sa pumasok na naman yung red room sa aking isipan.Para saan ba talaga 'yon? At bakit ganito ang nararamdaman ko sa tuwing naalala ko ang kuwartong iyon? Inaatake ako nang curiosity ko."Ms. Alvarez," aniyang tawag nang isang baritonong boses. Nagulat naman ako dahil sa biglang pagtawag ni Mr. Cullen sa 'kin. "You're spacing out, Ms. Alvarez." Dagdag niya."S-sir?" Napatuwid pa ako nang magsalita. Hindi ko naman napansin na natutulala na pala ako."Let's take our lunch." Sabi niya kaya tumayo ako agad."Ako na po ang bibili, Mr. Cullen." Sabi ko pero nagtaka ako nang bigla itong u
(Sabrina's POV)Nanatili akong nakatayo na animo'y natitigilan. Nagkaundagaga naman sa pagtibok ang puso ko sa hindi maipaliwanag na dahilan. Kung kanina ay nakaramdam ako nang kirot sa puso ko ngayon naman at hindi maipaliwanag na tuwa at kaba ang na sa puso ko. Dinagdagan pa nang unti-unting paglapit sa 'kin ni Damien. He walk so sexily towards my direction while his six-pack abs made me swallowed my saliva. Parang sa kanya lang nakatutok ang buong atensiyon ko. Ayaw kong ibaling sa ibang direksiyon.F*ck! Pinagpapawisan pa ako sa sobrang kaba kahit na sobrang lakas naman nang aircon dito. lalo na't may biglang gumuhit na isang nakakalokong ngisi sa mga labi nito na animo'y inaakit ako.Tuluyan nang nakalapit si Damien sa akin at dangkal na lang ang pagitan ng mga mukha namin. Unti-unti siyang yumuko para abutin ang mga labi ko. Hindi ko maipaliwan
(Damien's POV)I was waiting for Sabrina to my office as of the moment because I promise her that we will have our tour today. Habang naghihintay sa kanya ay nagsalin muna ako nang alak sa baso saka ito inisang lagok.I'm somewhat confused right now as the image of Sabrina keep popping through my head. Until now, I can still smell her orgasm and which made me always turn on."Boss, may balita sa loob." Nabaling ang atensiyon ko sa kararating lang na si Scott."What?" I asked him in my cold voice. Kitang-kita naman sa mukha nito na kinakabahan siya. Kilala na nila ako dahil kapag hindi importante ang balita nila ay makakatikim sila sa 'kin."Abala silang lahat sa paghahanap sa nawawalang tagapagmana sa ngayon." Bigla naman akong napatayo sa balitang dala nito.Hinahanap nila ang nawawalang tagapagmana? Tsk! Kahit anong gawin nila hindi pa rin ni
(Sabrina's POV)Bigla akong nakaramdam na may parang lumapat na malambot na bagay sa pisngi ko. Pagkamulat ng mata ko, isang anghel mula sa langit ang bumaba na ngayon ay nakangiting nakatitig sa 'kin.Ayaw ko mang isipin pero natatakot ako na baka patay na ako. Bakit may guwapong anghel na bumaba? Siya na ba ang susundo sa akin? Kung gano'n di ko expect na mapupunta pala ako sa langit."Susunduin mo na ba ako guardian angel?" Biglang tanong ko dito ngunit nagtaka ako nang 'yong matamis na ngiti na gumuhit sa mga mapupulang labi nito kanina ay napalitan ng isang seryosong mukha.Pero teka, anghel ba 'yon? Parang si..."Damien," ani ko sa kinakabahang boses. Kung ano-ano pa naiisip ko si Damien lang pala 'yon. Pero seryoso, ang amo ng mukha niya kanina at animo'y isang tunay na anghel sa langit na bumaba para pasayahin ako."Kung
(Sabrina's POV)Sa loob nang isang oras na biyahe ay sa wakas nakarating na din kami sa paroroonan namin. Sa mga oras na ito ay sinusundan ko si Damien sa paglalakad sa loob nang isang magarang resort dito sa London.Parang gusto ko na nga magtalon-talon sa sobrang tuwa dahil unang pagkakataon ito na makakaapak ako sa pinakasikat na Resort. Ang mas nagpanganga sa 'kin kanina ay ang pangalan na nakalagay sa labas. It was named after Mr. Cullen.Grabe na talaga ang pagiging mayaman ni Damien. Nakaabot na ata sa London. Sabagay isa siya sa kilalang Business Tycoon kaya't asahan mo ang iba'it-ibang uri nang negosyo niya.Manghang-mangha ako sa napakagandang tanawin na hindi man lang namalayan na naiwanan na pala ako. Lumingon-lingon pa ako pero hindi ko na mahagilap si Damien.Bigla naman akong kinabahan. Na sa London kami kaya kinaka
(Sabrina's POV)Nanatili akong nakatayo sa tapat ng pinto dahil pakiramdam ko naninigas ang paa ko at hindi ko ito maigalaw. Tuluyan na nga kaming nakapasok ni Damien sa loob at gano'n na lang ang kaba sa dibdib ko nang makita ang buong kuwarto.Sobrang napakaganda nito at malaki ang espasyo sa loob. Pansin ko din ang kulay puting kama sa kabilang banda at sobrang laki din nito kaya't alam ko mamaya makakatulog ako nang maayos katabi siya."Why aren't you moving?" Napatalon pa ako nang biglang magsalita ito. Sa ngayon ang mga mata niya ay na sa akin nakatitig. Napalunok naman ako nang magsimula itong tumayo at maglakad patungo sa direksiyon ko.Bigla akong napayakap sa sarili ko habang umaatras. Siya naman ay dahan-dahang naglalakad patungo sa 'kin. Hanggang sa tuluyan na nga niya akong na corner."D-damien," sambit ko sa uutal-utal na boses.
(Sabrina's POV)Ang lakas nang kabog ng dibdib ko. Hindi ko alam kung ano ang isasagot sa sinabi ni Mr. Cullen. Pakiramdam ko bigla na lang umurong ang dila ko dahil sa kaba na nararamdaman ko sa mga oras na ito."Nagkakamali ka lang siguro, Mr. Cullen." Sabi ko na agad umalis sa pagkakahiga sa kama para tumalikod sa kanya.Sobrang kinabahan ako. Gusto ko rin sabihin sa kanya na gusto ko din siya pero hindi ko alam kung paano. Mas nangingibabaw sa 'kin ang kaba 'dito sa dibdib ko."Nevermind," aniya ni Mr. Cullen at hindi ko maiwasang masaktan sa inakto niya."Kailangan ko na ba maghanda, Mr. Cullen?" Tanong ko para ibahin ang topic. Sinulyapan ko din siya at ganoon na lang ang kaba ko nang maghubad ito ng damit sa harapan ko. Bigla kung nayakap ang sarili habang napapalunok sa laway ko.Sa kabilang banda ay na sa ak
(Sabrina's POV)Mahigit dalawang buwan na ang lumipas nang ikasal kaming dalawa ni Damien at ngayon ay namumuhay kaming dalawa na masaya at kasama ang anak namin na si Elijah. Higit sa lahat ay may panibago na namang miyembro ng pamilya dahil nalaman ko ngayon lang na buntis ako.Damien was on the company dahil may meeting siya sa mga oras na ito pero mukhang hindi na ata ako makatiis at gustong-gusto ko nang ibalita sa kaniya ang tungkol sa pagbubuntis ko.Alam ko na sobrang matutuwa iyon kapag nalaman ang tungkol sa dinadala ko. Agad naman akong nagbihis at nagmamadali na lumabas sa kuwarto namin. Sa baba ay nadatnan ko ang mga kaibigan na nakikipaglaro kay Elijah."May lakad ka, Sab?" Nagtatakang tanong ni Glaiza kaya napangiti ako saka lumapit sa kanila at hinalikan ng mabilis si Elijah."Mamaya sasabihan ko kayo. Kailangan ko lang puntahan si Damien sa kompanya." Sabi ko na nakan
(Sabrina's POV)Nakalabas na kaming lahat sa loob ng bahay na iyon dala-dala ang bangkay na katawan nina Cole at Scarlet. Tuluyan na ngang binawian ng buhay si Cole dahil sa 'kin. Iniligtas niya ako sa tiyak na kamatayan at nagpapasalamat ako sa kaniya ng sobra sa lahat ng mga ginawa niya para sa 'kin.Madaming nawala, madami ang nagbuwis ng buhay dahil sa gulong ito. Pero nagpapasalamat ako sa diyos dahil buhay ako at si Damien. Nawala man ang mga mahal ko sa buhay pero alam ko na masaya na sila kung na saan man sila ngayon.Isang malakas na buntong hininga ang pinakawalan ko habang nakatayo sa puntod ni Dad, ni Mom, ni Scarlet at maging sa puntod din ni Cole. Nagdesisyon ako na itabi na lang silang lahat. Nalaman ko na din kasi kung saan inilibing si Mommy at nagdesisyon na itabi sila ni dad."Baby, are you okay?" Napangiti naman ako nang may biglang yumakap sa 'kin sa likod ko."I'
(Sabrina's POV)Nagulat naman ako nang makarinig ako ng mga putukan sa labas kaya naman ay napahigpit ang paghawak ko sa baril. Ang lakas din nang kabog ng puso ko sa isiping baka nandito na sila Damien.Nagtago naman ako sa likod ng pinto dahil alam ko na papasok ang isa sa mga kalaban para kunin ako at ang hindi nila alam ay nakatakas na ako at hindi na ako papayag pa na makuha nila ako ulit.Lumakas na naman ang kabog ng puso ko nang may marinig akong kalabog ng paa papunta sa kinaroroonan ko kaya inihanda ko na ang sarili hanggang sa pumasok na nga si tita Phoebe at hinanap ako."Huwag kang gagalaw." Sabi ko at naglakad na papalapit sa kaniya. Dahan-dahan naman na napapaharap sa 'kin si tita Phoebe na ngayon ay gulat ang kaniyang reaksiyon ng makita ako."Nakatakas ka talaga, huh." Sabi niya kaya naman ay napangisi ako at tinutok sa kaniya ang baril ko."Hindi mo aakal
(Sabrina's POV)Napatingin naman ako sa mga lalaking nagbabantay sa akin at saktong-sakto naman na hindi sila nakatingin sa akin. Dahan-dahan ang ginawa kong paglapit sa kanila at inatake ang mga ito patalikod. Mabuti na lang at tinuruan ako ni Damien noon. Hindi ako puwedeng gumamit ng baril dahil baka maalarma ang mga kalaban.Tatlo lang naman ang nagbabantay na kapuwa ay na sa ibang direksiyon ang kanilang mga atensiyon. Hindi nila ako napansin."Hintayin mo ako, Phoebe tatapusin ko kayo ngayon." Nakangising sabi ko at kinuha ang mga baril ng lalaking napatay ko. Nilapitan ko naman ang katawan ni Scarlet at tinanggal ang pagkakadena. Hindi ko na naman maiwasang mapaiyak dahil sa nangyari sa kaniya. Niyakap ko na lang si Scarlet at pinangako sa kaniya na matapos ang laban na ito ngayon ay bibigyan ko siya ng maayos na libing sa tabi ni dad.Magbabayad silang lahat sa ginawa nila sa pamily
(Sabrina's POV)Hindi ko na alam ang gagawin ko ngayon. Hindi na ako makapag-isip ng maayos kung paano ako makakatakas dito. Kailangan kong iligtas silang lahat dahil nanganganib ang kanilang mga buhay.Hindi ako papayag na may isa pa na mawawala na naman sa mga mahal ko. Hindi ako papayag na sasaktan nila ni isa man sa mga taong naiwan sa 'kin.Umalis pansamantala sina Marra at Phoebe. Naiwan ako dito sa loob na ngayon ay binabantayan nang maigi ng kanilang mga tauhan.Napalingon naman ako sa gawi ni Scarlet at hindi maiwasang mapaluha. Nasasaktan ako sa kalagayan ng kapatid ko. Alam ko na wala na siya at hindi man lang ako nabigyan ng pagkakataon na makapagpaalam kami sa isa't-isa."I'm really sorry, Scarlet. Wala man lang akong nagawa para iligtas ka sa kanila. Hindi man lang kita naipaglaban. Pero isa lang ang pinapangako ko, bibigyan ko kayo ng hustisya ni dad. Hindi ako papayag n
(Sabrina's POV)Bigla akong nagising dahil sa may biglang nagbuhos sa akin ng isang malamig na tubig kaya naman ay napaubo-ubo pa ako. Pagdilat ng mata ko ay na sa ibang lugar na ako particularly, na sa isang malawak na kuwarto. Ginalaw ko ang kamay ko ngunit hindi ko magalaw dahil nakagapos na ang mga kamay ko, mas lalo na din ang mga paa ko."Saan niyo dinala si Scarlet!?" Malakas na sigaw ko sa mga lalaking ngayon ay na sa harapan ko. Sila ang nagbuhos sa akin ng malamig na tubig. Pero ang siste, ay napangisi lamang ang mga ito habang nakatingin sa akin."Na sa tabi mo lang siya." Sabi ng isa sa kanila kaya naman ay kaagad akong napalingon sa tabi ko at nakita si Scarlet na ngayon ay nakagapos ang mga kamay ng kadena at pati na din ang kaniyang mga paa.Wala na siyang malay at parang pakiramdam ko ay binibiyak ang puso ko makita ang ayos niya. Sobrang nakakaawang tignan si Scarlet.
(Sabrina's POV)Dahan-dahan lang akong umalis ng bahay na hindi napapansin ng mga kasama ko. Hindi nila dapat na malaman na umalis ako. Walang sino man ang dapat makakaalam sa sinabi ng caller kanina dahil kapag isang maling galaw ko lang ay mamamatay ang mga mahal ko sa buhay na ayaw kong mangyari.Hindi ko lubos maisip na darating ang araw na ito at malalagay kaming lahat sa peligro. Kailangan kong iligtas si Scarlet dahil ayokong mawala siya. Wala na nga ang mga magulang ko at hindi ko hahayaan na pati din siya.Kaagad naman akong sumakay ng taxi at pumunta sa lugar kung saan dapat kami magkita ng taong tumawag sa akin kanina lang. Kanina pa ako kinakabahan dahil hindi ko alam kung anong mangyayari sa akin sa mga oras na ito pero para sa mga taong mahal ko at para kay Scarlet nakahanda akong gawin lahat maligtas lang sila.Nakarating naman kaagad ako sa lugar at nagpalinga-linga pa ako da
(Sabrina's POV)Ilang minuto lang ang biyahe namin pauwing mansion at nakarating naman kami kaagad. Na sa pinto pa lang kami ng bahay ay napansin ko na si Damien na ngayon ay nakasandal sa pinto habang ang dalawa niyang kamay ay nakalagay sa bulsa niya.Napalunok naman ako dahil sa masamang tingin niya at alam ko na wala sa mood ito."Where did you go, Sabrina?" Tanong niya sa akin habang nag-aabot naman ang kaniyang dalawang kilay."Mr. Cullen, pasensiya na po kung umalis kami ni Sabrina, nagpasama kasi ako sa mall at may binili lang ako." Si Allysa na ang nagsalita at nakatitig lamang ako kay Damien. Napakunot naman ang kaniyang noo kaya napahinga ako ng malalim. Biglang nagbago ang expression niya at akala ko talaga ay magagalit siya sa akin."Okay, it's okay I understood. Mabuti naman at sinama niyo si Scott." Sabi niya kaya naman ay napangiti ako. Tama lang talaga na dinala ko si
(Sabrina's POV)Kanina pa ako pabalik-balik dito sa loob ng bahay pero wala pa si Damien. Hindi pa siya nakakauwi at kanina pang umaga wala. Anong oras na ngayon. Napalingon na lang ako sa pinto ng kuwarto ko ng magbukas ito at iniluwa si Allysa."Sab, puwede mo ba akong samahan ngayon?" Tanong niya kaya naman ay napataas ang kilay ko."Saan ka pupunta?" Tanong ko sa kaniya kaya naman ay napapakamot siya sa batok niya at tila ba ay hindi niya kayang sabihin sa akin kung saan man ang kaniyang lakad."Magpapasama lang sana ako sa mall dahil may bibilhin ako. Huwag kang mag-alala dahil sina Glaiza at Jessel naman ang magbabantay muna sa anak mo." Sabi niya kaya naman ay nagbuntong hininga ako.Total wala pa naman si Damien kaya sasama na lang muna ako sa kaniya. Babalik naman siguro kami kaagad at isa pa, parang may gusto din akong bilhin para kay Damien at baby Elijah."Sig