HINDI MAALIS ang ngiti sa aking labi habang pinagsisilbihan sina Ember at Luther. Ganadong-ganado ang dalawa habang kumakain sa hapag. Maaga talaga akong gumigising para magluto at maglinis para naman kapag gumising na sila ay maayos na ang lahat. Ngayong araw ay walang pasok si Luther kaya naman mayro’n akong makakasama sa bahay samantalang si Ember naman ay gagabihin ng uwi mamaya lalo na’t maraming trabaho siyang gagawin. “Naihanda ko na ang babaunin mo, Mahal. Mamaya ay maghahatid ako ng tanghalian at meryenda mo,” malambing kong turan. Napangiti naman si Ember. “Maraming salamat, Mahal. Napakasuwerte ko talaga sa iyo dahil bukod sa mabait na ay sobrang maganda ka pa.” Namula ang aking pisngi sa kilig at hindi naman maalis ang ngiti sa aking labi. Lagi niyang ipinapadama sa akin kung gaano niya ako kamahal at ipinapangalandakan din niya na sobrang maganda raw ako kahit sa reyalidad ay medyo tagilid ako sa parteng iyon. “Ang aga-aga pero ang lakas mong mambola sa akin, ha?”
HABANG nakasakay sa tricycle papunta sa pinagtatrabahuan na sakahan at taniman ng mga gulay ng asawa kong si Ember ay kasama ko sina Amor at Luther na nasa magkabilaang gilid ko at nakayakap sa akin habang kandong ko ang basket kung nasaan nakalagay ang mga iniluto kong pagkain para kay Ember. Sinigurado ko rin na hindi matatanggal ang kulay lila ang malambot na telang panaklob sa aking mukha. Ilang minuto lang ang itinagal namin at nakarating na rin kami. Pagkatapos kong magbayad ay dumiretso na sa kubo kung nasaan nagpapahinga ang mga trabahador. Nakasukbit sa aking braso ang basket habang nakahawak sa kabilang kamay ko si Amor. Patalon-talon naman si Luther habang binabati ang mga kasamahan ni Ember sa trabaho. “Uy! Nandito na si Totoy Luther!” magiliw na pagtawag ni Manong Indoy habang nakaupo sa batuhan at ipinapaypay sa sarili ang hawak niyang sombrero. Mabilis namang lumapit si Luther kay Manong Indoy para magmano at hindi ko napigilang ngumiti sa likod ng telang nakataklo
NANG NAGISING ako ay nakahiga na ako sa isang kama. Hindi ako pamilyar ang silid na aking kinalalagyan. Hindi ko inakala na sasakit ng gano’n ang aking ulo kanina. Medyo naguguluhan talaga ako lalo na’t medyo malabo ang mga biglang lumalabas sa aking isipan. Nilamon naman ako ng takot nang naalala ko na kasama ko sina Amor at Luther. Paniguradong hinahanap nila ako pati na rin ni Joan. “Mabuti at nagkamalay ka na. Kumusta ang iyong pakiramdam?” tanong ng babaeng pamilyar sa akin at inalalayan akong uminom ng tubig. “Maayos na po ang aking pakiramdam. Nakaramdam lang po ako ng matinding sakit ng ulo kanina,” sagot ko. “Ahm. . . Nasaan po pala ako pati na rin ang mga kasama ko?” Tinitigan niya ako nang matagal. “Nandito kayo sa bahay ko. At nasa labas lang sila ng silid kung nasaan ka. Habang ang iyong kasama ay tinawagan ang asawa mo habang ang anak mo naman ay kalaro ng aking anak. Ako nga pala si Yeona, ano pala ang pangalan mo?” Unti-unti akong tumango at medyo nakahinga ako
NAKALIPAS ang ilang mga linggo at naging maayos na ang takbo ng lahat. Mas pinili ko na lang na sundin si Ember dahil mas alam ng asawa ko kung ano ang nakabubuti para sa akin. Ayaw ko rin na magkaro’n kami ng alitan. Kasalukuyan akong naghihiwa ng mga rekados para sa lulutuin ko mamayang hapunan nang mayro’ng kumatok sa pinto. Napakunot naman ang aking noo dahil wala akong hinihintay na bisita. Dahan-dahan kong ibinaba ang kutsilyo sa ibabaw ng mesa at tumayo mula sa silyang gawa sa kahoy. Lumapit ako sa pinto at binuksan iyon. Nagulat naman ako dahil si Ate Yeona iyon na seryoso ang mukha. Luminga-linga pa siya bago hinawakan ang braso ko. “Ate Yeona? Teka lang po. . . Paano mo po nahanap ang bahay ko, Ate?” gulat kong tanong kay Ate Yeona. Wala naman kasi akong sinabi sa kaniya kung saan ako nakatira. “Nagtanong-tanong ako kung saan ka nakatira at tinuro nila rito. Kumusta ka na, Yssah? Medyo kinakabahan ako para sa iyo, eh.” sagot niya. Bigla akong humanga nang dahil do’n. Ta
HINDI KO NA NAABUTAN si Ember dahil mukhang madaling araw pa lang ay umalis na siya. Ngunit mayro’n naman siyang iniwang almusal sa ibabaw ng mesa na pinagsaluhan naming dalawa ni Luther. Wala pa rin siyang pasok dahil inaayos ang linya ng kuryente sa school dahil mayro’ng sumabog ulit dito. Pinaliguan ko muna si Luther at inayusan bago ako naligo at nag-ayos ng aking sarili. Pupunta kami sa bayan para bisitahin si Ate Yeona. Gusto ko rin humingi ng tawad at makausap siya tungkol do’n sa kaibigan niyang si Allyssa. Habang tumatagal ay mas nanaig sa akin na malaman ang tungkol do’n. Kung ayaw sabihin sa akin ni Ember ang tungkol do’n ay hahanap ako ng paraan para malaman iyon at alam kong si Ate Yeona ang magiging kasagutan sa mga katanungan. “Mommy, sakit po ng tummy ko po,” ungot ni Luther. Napabaling naman ako sa kaniya at itinigil ko ang paglalagay ng pagkain sa tupperware na ibibigay ko mamaya kay Ate Yeona. “Pumunta ka na sa banyo, Anak. Tawagin mo na lang ako kapag tapos ka n
PAGKAUWI namin ay nagpalit lamang kami ng damit bago kami nagpahinga ni Luther sa sobrang pagod. Ngunit napabalikwas ako ng bangon habang pawis na pawis. Muli na namang kumirot ang aking ulo mula sa aking napanaginipan. Napapadalas na ito simula nang ipakita sa akin ni Ate Yeona ang larawan ng kaniyang kaibigan na si Allyssa. Unti-unting nagiging malinaw ang lahat ngunit nagtataka pa rin ako kung bakit parang pakiramdam ko ay nando’n din ako. Sobrang pamilyar sa akin ang lahat. Imposible naman na mangyari iyon lalo na’t napakasimple lamang ng aming pamumuhay ni Ember at hindi puwedeng magkrus ang aming landas nina Allyssa ang asawa niya na si Achil o Vito dahil mayaman sila. Hanggang ngayon ay isa pa ring malaking palaisipan sa akin kung sino ba ang lalaking nakasuot ng tuxedo na nakatalikod habang mayro’ng hawak na gintong baril at matalas na patalim na mayro’ng bahid ng dugo. Napabaling naman ako sa maliit na mesa sa tabi ng kama ni Luther. Nakapatong do’n ang botelya ng gamot na
NAKAPIKIT ang aking mga mata habang nakatalikod sa gawi ni Ember. Nakapag-usap na kami muli at tumabi na rin ako sa kaniya sa loob ng aming silid. Hindi ako makatulog at nang dahil do’n ay muli ko na namang narinig nang mas malapitan ang pakikipag-usap ni Ember sa misteryosong kausap niya mula sa kaniyang cellphone. “Yeah. . . You know me well, and I’m not dumb. Of course, I would kill anyone who would intrude in my plans. Also, I would make sure that she always took the dosage of pills, so that she would forget everything from her past. I’m her present and definitely the future. Alright, I would call you again tomorrow,” pabulong na turan ni Ember at mabilis na pinatay ang tawag. Napahigpit ang hawak ko sa aking kumot dahil mayro’n talaga siyang itinatago sikreto mula sa akin. Sobrang kinakabahan ako at pakiramdam ko ay hindi ko talaga siya kilala sa ginagawa niyang ito. Ngunit magpapanggap ako na wala akong alam. Ayaw kong mapahamak kaming dalawa ni Luther. Gagawa ako ng paraan pa
NANGHIHINA at nahihilo na ako dahil sa pagod, uhaw at gutom sa haba ng biyahe. Alam kong gano’n din ang nararamdaman ng aking anak na yakap-yakap ko na nakatulog na sa pag-iyak mula sa mga pabulong kong pagkukuwento sa kaniya ng buong katotohanan mula sa kung sino talaga siya. Halatang hindi siya makapaniwala pero sinabi ko sa kaniya na magtiwala lamang siya sa akin at makakaligtas kami para makabalik kami sa buhay na nararapat para sa amin. Hindi ko na kayang maglihim pa at mamuhay na isang bulag mula sa katotohanan. Kapag hindi ako pinalad na makita si Vito ay sisiguraduhin kong makakatakas si Archie para humingi ng tulong sa kaniyang tunay na ama. Ayaw kong walang alam at naniniwala siya sa mga kasinungalingan. Ang mundong kinagisnan ng aking anak ay purong kasinungalingan. Sobrang naaawa ako sa kaniya dahil marami siyang pinagdaanan pagkatapos niyang mawala sa aking kanlungan. Ang sakit at sobrang sikip ng dibdib ko sa galit na ginawa ni Anastasia. Napakatuso niya at walang kal
I COULDN’T HELP BUT TO SMILE as we had a family vacation here in Rio De Janeiro, Brazil which was the hometown and beloved country of my husband’s mother. We were currently spending our Summer Vacation here with the whole family. Sobrang masaya kaming lahat lalo na’t magkakasama-sama kami muli. Gusto naming i-enjoy ang bawat pagkakataon at makapagpahinga na rin. Kasama namin si Mama na nakasuot ng summer dress na pinaresan ng black slippers. Mayro’n ding suot na summer hat at sunglasses si Mama habang tinutulungan gumawa ng sand castle si Aster. Medyo nagmamaldita na naman kasi ang aking anak at ayaw makipaglaro sa ibang mga bata kaya sinamahan na lang ni Mama at baka mayro’ng gawing kalokohan. Kasama rin namin ang pamilya nina Ate Maricel at Guishonne, ang pamilya ni Madam Jen-jen at Engineer Svein pati na rin sina Ate Marissa at ang kaniyang fiancé at live-in partner na si Architect Thorne. Nagpapa-breastfeed ako kay Astria Lorelei sa ilalim ng umbrella habang nakaupo ako sa sof
THE NIGHTMARE that happened had changed everything to our lives, and it made us stronger and united. There would always be a rainbow of hope after a dark storm which caused chaos. Marami ang nangyari pagkatapos mangyari ang mga bangungot na iyon sa aming buhay. Matapos kong maka-recover mula sa Plastic Surgery ay sumailalim din ako sa mga therapy at counselling mula sa aking mga professional psychologists dahil biglang nag-trigger ang aking anxiety at depression lalo na’t madalas akong bangungutin na hinahabol ako ni Asher sa aking panaginip habang hayop kung makatingin sa akin at gumagawa ng kababuyan. At si Anastasia naman ay sinisira ang aking mukha at ipinagyayabang sa akin na naagaw niya mula sa akin si Vito.Sobrang takot na takot ako pero hindi ako pinabayaan ni Vito. Sinamahan niya ako hanggang sa maka-recover ako habang si Mama ang nagbabantay kina Archie at Archer na madalas na bumibisita sa akin na sobrang nakatulong para ma-overcome ko ang pagsubok na ito sa aking buhay.
DAYS HAD PASSED, I never left the private facility to be with my family. Guishonne and my men assured me the plans went well, and they already got Anastasia and Asher were inside my secret basement. After the operation, I would definitely deal with them, but for now, all my attention was with my family here in my private facility. As usual, every corner of the vicinity of my private facility had strong security. Yesterday, Archie underwent a procedure to get rid of the scar on his forehead which was done well. My son was really brave and strong, and currently healing. Archer never left his brother’s side. Mama Maxine also looked after my twin sons inside a private room. I was returned to reality when a soft hand caressed my face which made me look at Allyssa who was smiling at me affectionately. I felt anxious and fear in me, especially that today she would be under the procedure of operation for Plastic Surgery with Dra. Meneses and her team. “Huwag kang mag-alala at magiging ma
KITANG-KITA ko ang saya sa mukha ni Archie ang saya dahil nakipagkulitan siya kina Mama at Vito. Nagkaro’n din kami ng pagkakataon ni Vito na mag-usap. Medyo naging kalmado na siya at hindi na umiiyak. Panay din ang yakap at halik niya sa akin na sobrang ikinangiti ko. ‘I miss him so much. . . Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na nakatakas kaming dalawa ni Archie mula sa kamay ng mga masasamang tao. Sobrang masaya ako na nakauwi na ako sa aking pamilya.’ He opened up to me that he wanted me to undergo a Plastic Surgery with the best dermatologists or dermatologic surgeons in the Philippines, and one of those was a colleague of Dr. Montefalco. I immediately agreed with it, because the huge scar on my face was the memory of the darkest tragedy that happened in my life that I badly wanted to escape, and get rid of it out of my life. Nagpaalam din siya sa akin na magpapa-undergo si Archie sa Plastic Surgery para ipatanggal niya ang malaking peklat sa noo ng aming anak.
UNTI-UNTI kong binuksan ang aking mga mata. Medyo gumaan-gaan na ang aking pakiramdam at hindi ko alam kung nasaan ako napunta. Bigla akong na-paranoid nang naalala ko ang aking anak na si Archie dahil napansin kong wala siya sa aking tabi. Ngunit agad akong natigilan nang mayro’ng humawak sa aking kamay at nakarinig ako ng hikbi. Napabaling ako ro’n at nanlaki ang aking mga mata nang nakita ko si Mama na umiiyak habang nakatitig sa akin. Nagmamadali niyang pinindot ang isang buzzer do’n kaya’t mabilis nagsipasukan ang mga doctors at nurses sa loob para tignan ang aking kondisyon. Nagtanong siya at maayos ko naman nasagot iyon. Tinanggal na rin ang ibang aparato na nakakabit sa akin at tanging dextrose na lamang kung nasaan nakakabit ang special drugs na mula raw kay Madam Yeye. Hindi ko siya kilala ngunit alam kong baka mula siya sa Mafia Clan pero kahit gano’n ay malaki ang aking pasasalamat na mayro’n siyang ganitong imbensyon na gamot para mas mapabilis ang paglakas ng pasiyent
I BIT MY LIP as my long-lost son looked at me in awe, and he was really quiet. I was really anxious, and at the same time bewildered at what he was thinking right now. I badly wanted to be close with him, especially that f*cking mastermind behind all of this had deprived me to be with my son for the past years. Knowing that he grew up without us killed and pained me the most. I didn’t know what happened to him, but seeing his huge scar on his forehead made me rage in fury. “Hello. . . Puwede ba akong tumabi sa iyo?” pagbati ko sa kaniya. Dahan-dahan siyang tumango. “Hello rin po. . . Opo, puwede po. . .” I couldn’t help but to smile, especially that he was slowly letting his guard down. I want him to trust me, because I want to be close to him. “Kumusta? Mayro’n bang masakit sa iyo? Mayro’n ka bang gustong pagkain na kakainin ngayon? Tell me what you want, and I would grant it immediately.” “Ayos lang po ako pero gusto ko na pong gumising si Mommy dahil natatakot po ako,” walang
AT THIS MOMENT, I’m really dazed at what was really happening. After we rushed through the hospital, and made her health become stable, I immediately transferred her to my private facility where my private doctors were with the help of my helicopter. Gusto kong malaman talaga ang katotohanan at makumpira ang lahat bago pa ako masiraan ng bait. Hindi ko ba alam kung pinaglalaruan ba ako ng kapalaran dahil pakiramdam ko ay purong kasinungalingan ang mga nangyari sa mga nakalipas na taon.I decided to conduct some DNA tests with the woman I’m with, and also the young boy that she was with. I want to confirm if she really was the real Allyssa or not, and if I’m really related to the young boy or not. My men gathered some blood and ran some tests on me a while ago. I also mandated Guishonne to get some blood samples to the woman I married and now laying on my bed. Few moments later, Guishonne arrived at my private facility while having the blood samples which he gave to my private doctor
OUT OF NOWHERE, I was awakened near dawn by Guishonne’s urgent call. I immediately rose from the bed, and kissed Allyssa’s forehead who was sleeping naked under the sheets on our bed peacefully. I wore my black robe, and tied it tightly. My wife and I shared a heated love making, because we celebrated our anniversary last night. Nag-bonding din kami kasama ang aming anak na si Archer. My son was already a big boy now. My wife and I were still having a difficult time having another baby. Hindi ko napigilang mainggit dahil marami nang anak sina Maricel at Guishonne at sobrang masaya at puno ng ingay ang kanilang bahay. Gusto ko kasi na mayro’n ulit kaming baby sa bahay lalo na’t malaki na ang aming anak na si Archer. ‘I knew that there would be a perfect time for my wife to get pregnant again, and I would wait for that to happen. Also, I let my wife enjoy everything, she began to love to travel all around the world, and even model jewelry and her new business venture was having an e
NANGHIHINA at nahihilo na ako dahil sa pagod, uhaw at gutom sa haba ng biyahe. Alam kong gano’n din ang nararamdaman ng aking anak na yakap-yakap ko na nakatulog na sa pag-iyak mula sa mga pabulong kong pagkukuwento sa kaniya ng buong katotohanan mula sa kung sino talaga siya. Halatang hindi siya makapaniwala pero sinabi ko sa kaniya na magtiwala lamang siya sa akin at makakaligtas kami para makabalik kami sa buhay na nararapat para sa amin. Hindi ko na kayang maglihim pa at mamuhay na isang bulag mula sa katotohanan. Kapag hindi ako pinalad na makita si Vito ay sisiguraduhin kong makakatakas si Archie para humingi ng tulong sa kaniyang tunay na ama. Ayaw kong walang alam at naniniwala siya sa mga kasinungalingan. Ang mundong kinagisnan ng aking anak ay purong kasinungalingan. Sobrang naaawa ako sa kaniya dahil marami siyang pinagdaanan pagkatapos niyang mawala sa aking kanlungan. Ang sakit at sobrang sikip ng dibdib ko sa galit na ginawa ni Anastasia. Napakatuso niya at walang kal